Part
1 2| obraca się ciężkie koło losu. Proces ekonomiczny innych
2 3| rezydentem u bogatego krewniaka - losu, lecz własnym swoim panem.
3 3| powołanie na niesprawiedliwość losu, gorzka łza kapiąca na wąsy,
4 7| forma śmierci, jaką tragizm losu Norwidowi narzucił, stała
5 7| przeszkodami, rzeczywistym oporem losu pracownikami, - lecz tym,
6 7| czuje się wierzycielem losu. Tymczasem los nie uznaje
7 7| samopotwierdzenia wobec losu, wymaga uczciwego stosunku
8 8| obiektywnego, niezależnego losu. Po przez zbyt liczne stronice
9 8| wytwarzania własnego dumnego losu i jednym wybuchem potężnego,
10 10| głębinie. Nie odstraszy się losu staromodnym krawatem, chustą
11 10| wewnątrz dziejowo zawikłanego losu, nie ponad nim. Nie chciał
12 11| grozę tragicznie zamkniętego losu. Świat cały jest dla Kasprowicza
13 11| na barkach zwyciężonego losu człowiek rzeczywisty, bojownik
14 13| oddaje ją bezbronną w ręce losu: w niej zabitą zostaje właśnie
15 14| wyzwoleniem. Nie ma dla człowieka losu poza gromadą, a gromada
16 14| Termopil, bije o skrzydła losu serdeczna muzyka, Laodamia
17 14| jest z dzisiejszą postacią losu; nieznane działa na nią
18 14| jest momentem tragicznego losu, lecz nie jest jego podstawą.
|