Part

 1     2|          i idealizowanej niewoli. Liryzm helotów. Intelekt taroczkowy.~
 2    11|         Kasprowicza. Jej momenty. Liryzm Norwida. Kilka słów o Whitmanie.
 3    11| Kasprowicza, jego poezji słowami: liryzm, jako kult. Życie rzeczywiste,
 4    11|          łka, skarży się, wielbi. Liryzm jest potokiem życia gdy
 5    11|          poza swój samotny posąg. Liryzm jest źródłem heroizmu: nie
 6    11|    poznaje, ten już nie ma jutra. Liryzm to jest dusza nie dzisiejsza,
 7    11|        organ bijąca w sklepienia. Liryzm jako religia, jako posłannictwo,
 8    11|       jest twórczość Kasprowicza. Liryzm - nie okolicznościowe oplatanie
 9    11|           tonem, rytmem, płaczem. Liryzm nie uznaje tu już świata,
10    11|          Wydaje mi się jednak, że liryzm zasadniczo zwycięski, tryumfujący
11    11|          swej realności, epickie; liryzm może tu wydobyć się na powierzchnię,
12    11|     podstawy własnej nie stanowi. Liryzm to dusza nie zatrudniona,
13    11|         parti pris optymizmu; ten liryzm, to wrzask miedzi nad rozpędzonym,
14    11| zaczęliśmy naszą charakterystykę. Liryzm nie jest obcy Norwidowi,
15    11|          i dumą potężnej katedry. Liryzm rodzi się tu jak milczenie
16    11|   dźwigającym sklepienie wysiłku; liryzm jest tchnieniem całości,
17    11|         chęć uwolnienia od trudu. Liryzm Kasprowicza jest zjednoczeniem
18    14|     spiżową stopą deptano lękliwy liryzm, tu okutą dłonią brano za