Part
1 1 | historii redukowało się do tego, by wytworzyć w umyśle danej
2 1 | intelektualnej, oddalenia się od tego, co stanowi treść naszego
3 1 | nabywamy je, oddalając się od tego zasadniczego stanowiska
4 1 | pojmowania samej istoty tego procesu, który wytworzył
5 1 | systemy wartości. Oderwane od tego procesu, pojęte jako coś
6 1 | Konsekwencje dotyczące tego przedmiotu nasuwają się
7 1 | założenia, z których rodzą się tego rodzaju fikcyjne stanowiska
8 1 | teraz usiłujemy na gruncie tego naszego ja pracować tak,
9 1 | ten już padł jej ofiarą, tego ona wlecze już, urabia,
10 1 | wychodzimy poza granice tego odłamu dziejów, który wysnuł,
11 1 | formami i konsekwencjami tego zasadniczego błędu: - nadawania
12 1 | uznawania za klucz bytu tego, co jest tylko momentem
13 1 | mierze uwarunkowany przez tego rodzaju właśnie perypetie.
14 1 | istnienie niezawisłe od tego procesu, traci możność zapanowania
15 1 | własne życie, nie zmieniamy tego faktu, że jest ono uwarunkowane
16 1 | nie sięgniemy aż do dna tego procesu. Kto chce istotnie
17 1 | żadnym innym poziomie: jeżeli tego nie rozumiemy, padamy ofiarą
18 1 | jest naszym ciałem. Ja z tego punktu widzenia jest zadaniem:
19 1 | przeistacza się zależnie od tego, co zeń świat uczyni i to
20 1 | własnej duszy nic prócz tego, co on sam świadomie zamierzył
21 1 | kultur: człowiek dąży tu do tego, by stać się własnym, świadomym
22 1 | poszczególnymi zjawiskami tego typu. Tu wracamy do zajmującego
23 1 | Zrozumiejmy bliższe znaczenie tego określenia.~Aby dany typ
24 1 | zdumiewającym brakiem zmysłu dla tego rodzaju zagadnień. Będziemy
25 1 | co nazywa się w języku tego rodzaju elementów twórczością
26 1 | całkowitym przeciwstawieniem tego stosunku do życia, który
27 1 | nowego wątka, z zaprzeczenia tego, czym żył poprzedni. Każdy
28 1 | mamy walczyć o utrwalenie tego, co cenimy w sobie, znaczy
29 2 | a odrzucić samą naturę tego życia. Romantyzm jako wynik
30 2 | wynik nicości wewnętrznej tego polskiego status quo, przeciwko
31 2 | dość gdy zdajemy sobie z tego sprawę.~Gdy zadajemy sobie
32 2 | wejść jako moment w życie tego samego społeczeństwa, od
33 2 | społeczno-dziejowe?~Osobiście jestem tego zdania. Wydaje mi się, że
34 2 | Cały romantyzm pełen jest tego rodzaju rewelacji. Ileż
35 2 | Ileż to jeszcze odkryć tego rodzaju dokona u nas tak
36 2 | sama jest właśnie cząstką tego społeczeństwa, jego kwiatem.
37 2 | czy jest jej potrzebna? Tego pytania nie zadaje sobie
38 2 | tej świadomości zależą od tego, czy zdoła się ona na tym
39 2 | uważał więc swoje stosunki do tego świata cudzych wysiłków
40 2 | takie postępy na drodze tego etycznego wyparowywania
41 2 | rozterki wewnętrzne, do tego właściwie dążymy; do zrozumienia,
42 2 | jest koniecznym wynikiem tego stanu rzeczy i wyjście z
43 2 | myśl próbą przedstawienia tego fałszu za prawdę. Fałsz
44 2 | jak bogata była zawartość tego opuszczonego światopoglądu,
45 2 | ognisko domowe i trwanie tego całego upokarzającego, zabójczego
46 2 | dochód pozostanie, że wobec tego trwa w dalszym ciągu nieprzedawnione
47 2 | patriotycznych publicystów. Dość tego. Wasze kajdany! Przykuci
48 2 | czelności, daje możność darcia tego "czerwonego sukna". Póki
49 2 | słowo, nakaz dyplomatyczny, tego, co tam w głębinie umarło.
50 2 | literatury, wcielona do tego narodowego pasjansu, jaki
51 2 | życia pracy, lub z niewoli tego organizmu, z jego skrępowania
52 2 | Polska stwierdziła: niczym z tego, czym oszukać się usiłuje
53 2 | swoich, dla rodziny, coś z tego wysnuć. Wszystko kocham -
54 3 | stóp tej góry nieszczęścia, tego strasznego zwaliska, pod
55 3 | się czynić tradycję swą z tego, co jest chorobą myśli i
56 3 | na żaden sposób postawić tego autora obok Stendhala, Balzaka,
57 3 | stworzymy coś, co się wobec tego faktu w jego łonie ostoi.
58 3 | się utrzymuje i warunki tego swego utrzymania się uważa
59 3 | którym nie wolno było nic z tego, co ma związek z głębokimi,
60 3 | sienkiewiczowskim Olimpie. Z miłości dla tego nieszczęśliwego kraju zmieniano
61 3 | tworzy, ten go nie zna, na tego następuje ono i wali się
62 3 | jej to hart jest prawdą tego szychu, który Polska Sienkiewiczowska
63 3 | budowy. Ale w granicach tego posłuszeństwa kościół posiada
64 3 | uproszczoną metodą, gdy chodzi o tego rodzaju sprawy. Kiedy napotykają
65 3 | moralną katolicyzmu: od tego momentu kościół przestaje
66 3 | staje się pasożytem, od tego momentu przestaje on żyć
67 3(*) | na zawsze zdać sprawę z tego, że katolicyzmu, jako konstrukcji
68 3 | nie odszukacie w popiele tego, co było w łachmany zaszyte,
69 3 | nie wyjdziemy naprawdę z tego błędnego koła, tworząc nowy
70 3 | brali udział, nie pojmujący tego olbrzymiego fundamentu społecznego,
71 3(***) | chrześcijaństwie w kategoriach tego idyllicznego paszkwilu na
72 3 | kościoła zależne było od tego, aby wszystko, co zostanie
73 3 | istniejące - jest kręgosłupem tego gmachu fałszu, który jest
74 3 | Wysłużyć ani wyprosić nie można tego, czego nie ma. Stworzyć
75 3 | niej być nic innego prócz tego, co życie wytworzy. Gdy
76 3 | najpłytszą chyba i dla tego najfałszywszą ze wszystkich
77 3(****) | czytelników stosunku prócz tego, który scharakteryzował
78 3(****) | pracy, dokonywanej przez tego wielkiego myśliciela i głębokiego
79 3 | wybaczyć. Ostatecznie w obliczu tego świata, który milczy ale
80 3 | są wytycznymi postaciami tego dramatu. Król Duch dziejów
81 3 | odczuwamy całego znaczenia tego pomniejszenia, jakiemu życie
82 3 | próbą przewartościowania tego odosobnienia w twórczą,
83 3 | Tam nawet, gdzie Polak tego typu usiłował przezwyciężyć
84 3 | niezrozumiałym dla niej dziele. Ale tego nie obejmował, to z całą
85 3 | pracy. Oddzielne momenty tego faktu stają się i szarpią
86 3 | była, czym może być wobec tego potężnego zadania Młoda
87 3 | zaprzeczenie ma w sobie naturę tego tak, od którego się oddziela:
88 3 | ile jej na przeprowadzenie tego celu potrzeba: proces ideogenetyczny,
89 4 | dlatego, że z punktu widzenia tego potoku wszelka genealogia
90 4 | ujmowania i wartościowania tego stwarzającego wszystkie
91 4 | życiowy.~Badania natury tego faktu są bardzo mozolne:
92 4 | od rzeczy, gdyby bowiem tego coś nie stało, przestało
93 4 | mniemania. Tak, i nie zmieni nic tego faktu, że natura społecznego
94 4(*) | umysłowe kół, w których tego rodzaju karykaturalne twierdzenia
95 4 | się w dalszych wywodach z tego założenia) Bogdanów, A.
96 4 | koło majaków. Wrócimy do tego punktu. Tu idziemy dalej.~
97 4 | pragmatyści zbliżają się do tego punktu widzenia. Wszystko,
98 4(**) | poprzestają, że tworzą oni sobie z tego społecznego doświadczenia
99 4(**) | naprzód sprawę poznania. Dla tego też nie pojmuję, jak można
100 4 | zewnętrzny, niezależnie od tego, w jaki sposób zostaje bliżej
101 4 | środkami nie da się zastąpić tego, co jest samem źródłem życia;
102 4 | której trwałość, wartość tego, co robimy, przemaga nad
103 4 | uzna, że mocą jednego i tego samego procesu dochodził
104 4 | samej sobie - niezależnie od tego, jaką treść w sobie posiada: -
105 4 | działamy we właściwym znaczeniu tego wyrazu, jedynie stając się
106 4 | świadomości naszej muszą być więc tego rodzaju, by to życie objąć
107 4 | badacza stała na zewnątrz tego świata i mogła śledzić,
108 4 | starożytnym łatwiej nam dokonać tego wyzwolenia od ideologicznych
109 4 | Rzeczywistość nasza to stosunek do tego wielkiego procesu: co procesowi
110 4 | swej, czym jesteśmy wobec tego procesu: rzeczywistość nasza
111 4 | możemy i zapewniam, nie od tego jest to zależne, czy będziemy
112 4 | statystyków; jest ono źródłem tego wszystkiego, kipiącym i
113 4(****) | zasadniczą lukę w umysłowości tego wielkiego człowieka. Proudhon
114 4 | najściślejszym znaczeniu tego wyrazu - jest istotą życia.
115 4 | literaturze mamy cały szereg tego rodzaju kreacji z czasów
116 4 | utrzymuje i stwarza. Nie mając tego obrazu, myśleć by mogło
117 4 | znieść pełną samowiedzę tego swego twardego życia, wydobyć
118 4(******)| gdyby zdawała sobie sprawę z tego, że myślenie w mitach jest
119 5 | Istniały różnice zdania co do tego, gdzie przebywa - na czym
120 5 | był co najprędzej wyjść z tego dziecinnego okresu i zrozumiawszy
121 5 | powinno się iść naprzód, ale tego, że się jest u początku
122 5 | życiu. Musimy zdać sobie z tego sprawę, musimy to zrozumieć,
123 5 | zginąć albo stać się duszą tego ciała. Dla żywej duszy niema
124 5 | musi myśl wyzwolić się od tego wszystkiego, co ją przesłania,
125 5(*) | że minął czas, w którym tego rodzaju próby mogłyby wydać
126 5(*) | niż nawet zdawałby się tego wymagać przeciętny poziom
127 5(*) | polskie, które jest położenia tego sprawcą, usiłuje samo siebie
128 6 | niezaprzeczalny obieg - ale wobec tego, co nigdy nie jest ludzkim
129 6 | strawiliśmy życie wśród tego lub innego rodzaju nie fałszów
130 6 | przewidziana, lecz nie chcąca tego widzieć seria masek. Ileż
131 6 | tylko dla siebie, ale i dla tego, co na zawsze już ludzkim
132 6 | bardzo różne, zależnie od tego, w jakiej mierze poczucie
133 6 | życie i jaki jest zakres tego poczucia. Obchodzi nas tu
134 6 | ocenę. Powstaje mniej więcej tego rodzaju zasada: ponieważ
135 6 | sobie konsument. Nie trzeba tego pojmować w ten sposób, że
136 6 | powątpiewać o prawomocności tego c o ś, o jego istnieniu.
137 6 | uczłowieczonego już, nie znamy tego istotnego życia, które w
138 6 | gotową prawdę i nie wytwarza tego wszystkiego, lecz usiłuje
139 6 | Ukazuje się, że istotą tego wszystkiego jest rozkład
140 6 | jak się zdaje; - nic prócz tego, co było zawsze rzeczywistością,
141 6 | nas samych, o ileśmy do tego świata należeli. Moment
142 6 | rozbicia. Tak na przykład do tego samego zasadniczo typu -
143 6 | od pracy, od wysiłku, od tego wszystkiego, co tworzy,
144 7 | indywidualności, które uległy wpływowi tego wielkiego człowieka, wszystkie
145 7 | zżyć się przynajmniej z tego rodzaju postaciami jak Lamennais,
146 7 | zasadniczy kierunek myśli tego pisarza, i Michelet, który
147 7 | bolesnego rozszczepienia widzieć tego przeobrażenia, jakiemu ulegała
148 7 | należą, jak mi się zdaje, do tego właśnie typu; sądzę, że
149 7 | stwarzający swego ducha i poprzez tego ducha stwarzający, przetwarzający
150 7 | poprzez nią swobodą i stąd, z tego wierzchołka rozlewać ją
151 7 | chaosu i nie ma stać się tego chaosu logicznym wynikiem,
152 7 | wspartej o absolut wiary, tego ponaddziejowego przekonania
153 7 | najzewnętrzniejszym organem sztuki - tego absolutnego ciała, tworzonego
154 7 | nich krew, czynimy pozór z tego, co było jedyną i twardą
155 7 | stulecia polegały właśnie na tego rodzaju mitologii rewolucyjnej.
156 7 | postanowienia, od zwycięstwa tego lub innego stronnictwa.
157 7 | Walczący nie analizuje tego, co zdoła wykonać po zwycięstwie:
158 7 | związek z nim - nabiera tego samego charakteru bezwzględności.
159 7 | zachodzie nieustannie z tego rodzaju poglądami na historię
160 7 | głębokości samych przeżyć****. Tego rodzaju nie poddawane krytyce
161 7 | dokładnie zdać sobie sprawę z tego, na czym polegała specyficzna
162 7 | ofiarą, właściwości, jakie z tego lub innego powodu cieszą
163 7 | danym środowisku uznaniem. Tego rodzaju uczuciowe fałszerstwo
164 7 | polskiej emigracji nie czuła tego oporu, nie pozostawała bowiem
165 7 | specjalna swoboda wobec tego, co stanowi treść myślową
166 7 | nie zdawał sobie sprawy z tego zagadnienia. Siłą, jaką
167 7 | rodzenie się i dojrzewanie tego typu jest właśnie zadaniem
168 7 | europejską kulturę. Powstawanie tego typu, jego walka, dojrzewanie,
169 7 | siebie - niezależnie od tego, co czynię i kim jestem.
170 7 | wiary nie zaginęły już dla tego, kto się ich dopracował,
171 7 | sobą, wyrastają z jednego i tego samego dziejowego podłoża.
172 7 | nie dojrzała jeszcze do tego stopnia, na którym człowiek
173 7 | nie uznaje niczego, prócz tego, co jest siłą zdolną tworzyć
174 7 | nasza nie zajmuje wobec tego przedmiotu rzetelnie badawczego
175 7 | jednak rzeczą poznać naturę tego obrazu, tego bohaterskiego
176 7 | poznać naturę tego obrazu, tego bohaterskiego rzutu, jego
177 7 | procesowi życia. Na skutek tego działał on rozkładowo na
178 7 | niemocy przezwyciężenia tego stanowiska bezsilnej historii.
179 7 | ludzkością nowoczesną. Zamiast tego stwarzała ona legendę o
180 7 | indywidualności stawiane były u tego poety, z punktu widzenia
181 7 | Norwid - dostarczycielami tego dialektycznego rynsztunku,
182 7 | samym charakterem pracy tego rodzaju jak nasza. Na ogół
183 7 | ani polityczną propagandę. Tego rodzaju zjawiska są zawsze
184 7 | planem życia. Jeżeli my z tego planu wykluczamy znaczenie
185 7 | stanie się przygotowaniem tego zwycięstwa, stanie się faktem,
186 7 | swobodnej tożsamości piękna, tego, co istnieje, stwarzając
187 7 | duch. Piękno jest formą tego istnienia: kres istnienia,
188 7 | wytężanie się, analogiczne do tego, które istotę naszego ducha
189 7 | żyje, gdy po podźwignięciu tego świata, po dokonaniu tego
190 7 | tego świata, po dokonaniu tego dzieła - kocha w sobie to,
191 7 | ich mrocznego czucia, z tego skłębienia wytężeń, w którym
192 7 | jeżeli wy nie uczynicie tego, nie zatroska się o to nikt.
193 7 | w sobie żadnej siły, dla tego każda prawda stanie się
194 7 | które dojrzewały pod powłoką tego racjonalizmu. - Romain Rolland
195 7 | panuje nad potężnym światem - tego szuka każdy, kto czuje się
196 8 | niezdolność wydobycia z siebie tego właśnie, co tego kultu jest
197 8 | siebie tego właśnie, co tego kultu jest przedmiotem.
198 8 | nie zdajemy sobie sprawy z tego twardego trudu zbiorowego,
199 8 | rozumienie tych wysiłków, tego nieustannego ohamowania
200 8 | zachowywać i przestrzegać tego, co jest najistotniejszym
201 8 | perspektywy mocy niezależnej od tego znaczenia, jakie przypada
202 8 | automatycznego postępu i tego złośliwego zboczenia umysłowego,
203 8 | materializmu dziejowego. Na dnie tego wszystkiego odnajdujemy
204 8 | pozostały poza granicami tego wielkiego umysłu. Polityczne
205 8 | w najgłębszym znaczeniu tego wyrazu. Sprawozdawcy filozoficzni
206 8 | bankructwo charakteru, podkopanie tego, co jest jego źródłem poczucia
207 8 | to są symptomaty zaniku tego elementarnego poczucia,
208 8 | nauki, to obojętność wobec tego, co z woli naszej wyrasta.
209 8 | nie umiemy otrząsnąć się tego wszystkiego, zrozumieć,
210 8 | Psychika nasza wyrosła z tego dziejowego środowiska. Gdy
211 8 | go własna myśl, nie chce tego wiedzieć. Poza różnicami
212 8 | w kierunku wytworzenia z tego materiału konsekwentnych
213 8 | dziejowo-społecznego procesu. Sama treść tego procesu jest obojętna, jest
214 8 | wysuwa się sam stosunek tego nieokreślonego życia do
215 8 | Ciało nasze, jako cząstka tego świata, jest całokształtem
216 8 | nieskończenie nudną Henryadę. Użyłem tego zestawienia umyślnie. Nowaczyński
217 8 | ludziach szuka Nowaczyński tego, co jest pierwotne: instynktu,
218 8 | zindywidualizowania. Odwrotną stronę tego procesu jest głębokie tchórzostwo,
219 8 | niebezpieczeństwa ze strony tego, co dzieje się w tej zaczarowanej
220 8 | w najgłębszym znaczeniu tego wyrazu dziejowa kulturalna
221 8 | prześwieca groźna wizja tego stanu rzeczy. W miarę, jak
222 8 | wzrasta szybkość i natężenie tego potężnego ruchu, który nas
223 8 | tworzymy. Gdy się przygląda z tego punktu widzenia życiu kulturalnemu
224 8 | stać się ma sam sprawca tego pandemonium, człowiek. Gdy
225 8 | jednych barków na drugie tego coraz bardziej rosnącego
226 8 | kulturalnej rodzenie się tego typu przesłania mgła, powstająca
227 8 | środkiem, który uwalnia od tego życia, pozwala zmniejszać
228 8 | sobie, o ile dokonać zgoła tego dzieła, o ile wykuje i wychowa
229 8 | ktokolwiek bądź staje w poprzek tego procesu, ktokolwiek bądź
230 8 | życia. Obchodzi to nas tu z tego względu, iż ta dążność jest
231 8 | świadomie dążą tylko do tego, aby usprawiedliwić odczuwaną
232 8 | różne postacie jednego i tego samego zjawiska. Przeciwstawiamy
233 8 | określenia i wypowiedzenia tego stanu rzeczy. Jest to piekło,
234 8 | nasza nie usiłuje opanować tego procesu, ona zeń tylko wyrasta,
235 8 | co nas porywa i niesie, tego się nie sprawdza, nad tym
236 8 | Widzieliśmy już podstawy tego złudzenia. Automatycznie,
237 8 | Samą jednak zdolność swą do tego życia musi on wydobyć z
238 8 | tradycji, nawyknień, obyczajów tego, co jest bezpośrednio niezbędne
239 8 | tchórzliwą wydaje się z tego punktu widzenia nasza "buntownicza*
240 8 | dzisiaj dochodzi się do tego wyniku bez doświadczeń.
241 8 | bierzemy udział. Istnieje co do tego punktu głębokie rozdarcie
242 8 | zdając sobie nawet sprawy z tego, że jest przebiegiem, że
243 8 | jednostki, niezależnie od tego, czym jest ono dla niej -
244 8 | nie tylko kłamliwe, lecz z tego absolutnie artystycznego
245 8 | czerpie całą moc z siebie, z tego, co samo dla siebie uczynić
246 8 | uczynić zdoła. Zamiast jednak tego konkretnego życia, jego
247 8 | majestatem - apelujemy do tego właśnie typu życia, z pod
248 8 | niebezpieczną siłę. Każde przeżycie tego człowieka ma w sobie samem
249 8 | marzeń, cierpień, miłości, tego wszystkiego, czego nie umiem
250 8 | nami. Tu niema już patosu tego odkrycia, które z takim
251 8 | wiedzące o sobie fragmenty tego zwycięstwa. Każdy, kto ukazuje
252 8 | całkowitym wyeliminowaniem tego, co stanowiło wartość twórczości.
253 8 | wyzwalać, ziszczać. Zamiast tego dochodzi ona i doprowadza
254 8 | Dzisiaj stan rzeczy jest tego rodzaju, że staramy się
255 8 | wydobywającej się z dna tego chaosu swobody. Świadomość
256 8 | nas najmniej mających do tego prawa pisarzów, wydaje mi
257 8 | swe znaczenie zależnie od tego, w jaki sposób są one skoordynowane
258 8(*) | są niewątpliwie rzeczy tego typu w tomie Na Krawędzi
259 9 | dwoma momentami jednego i tego samego zasadniczego procesu.
260 9 | spostrzega, że zajmujący tego pisarza problem "obiektywizmu
261 9 | dwoma formami jednego i tego samego upadku. Sztuka staje
262 9 | życia, samego sądu o nim, tego irracjonalnego zajęcia wobec
263 9 | przelotny. Zola nie analizował tego swojego stosunku do rzeczywistości:
264 9 | wymaga mnóstwa czynności tego rodzaju, że wykonanie ich
265 9 | socjologiczna była przedmiotem badań tego samego typu, co i rzeczywistość
266 9 | poznanie i zastosowanie wyników tego poznania. Był Zola racjonalistą
267 9 | prawa" życia i zużytkowania tego poznania. Tu idzie nam tylko
268 9 | to ideologiczne odbicie tego typu życia, który został
269 9 | kierunku, partii. Gdy człowiek tego typu styka się z poetą takim,
270 9 | służyć za wzór budujący. Z tego punktu widzenia, zwłaszcza
271 9 | nasza indywidualność. Z tego punktu widzenia rozważać
272 9(*) | Myśliciele tego typu powołują się często
273 9 | rzetelności. Nie żyjemy w świecie tego, co się nam wydaje i nie
274 9 | sam w sobie nie posiada tego adamantowego pierwiastku,
275 9 | nieokreślone. Charakter tego bowiem głębszego znaczenia
276 9 | życiowa, konkretna podstawa tego kierunku duchowego, może
277 9 | właściwiej byłoby powiedzieć: tego usposobienia. Mamy tu do
278 9 | przywiązuje żadnej wartości do tego, co może uczynić w świecie,
279 9 | symboliści sobie coś w rodzaju tego języka wieszczbiarskiego,
280 9 | postawą życia duchowego. I z tego punktu widzenia jest rzeczą
281 9 | świat istnieje jako kształt tego falowania wzruszeń i uczuć,
282 9 | Wiemy, co stanowi istotę tego samopoznania. Gdy jakakolwiek
283 9 | sposób ośrodkiem jednego i tego samego wzruszeniowego życia.
284 9 | emocjonalnym życiu i z punktu tego życia rozważa pojęcia, myśli,
285 9 | naszych szematów, podajemy tu tego rodzaju zarys klasyfikacji.
286 9 | Wyrastają one niewątpliwie z tego samego podłoża dziejowo-kulturalnego,
287 9 | te spośród nich, które z tego lub innego powodu mają znaczenie
288 9 | jednak i dalsze konsekwencje tego stanowiska. To wszystko,
289 9 | się objęło całe bogactwo tego prawdziwego cudu subtelności,
290 9 | się w pruskim bucie i z tego związku wbrew naturze narodził
291 9 | jako różne formy jednego i tego samego zasadniczego faktu:
292 9 | się i przeistacza. Wytwory tego tak określonego stanowiska
293 9 | zdolnością w prawdziwym znaczeniu tego wyrazu, dopiero przełamawszy
294 9 | umysłowego życia Francji wpływy tego stanu rzeczy. Bunty przeciwko
295 10 | samych, uczestników potężnego tego dramatu. Cavour, Mazzini,
296 10 | rozumieć prawdziwe znaczenie tego zagadnienia, rozumieć jego
297 10 | się dla nas jasnym wiele z tego, co przedtem zastanawiało
298 10 | jest nasza prawda wobec tego, co jest poza nami. Tym
299 10 | zużytkowana, ustalona wobec tego, co jest poza człowiekiem,
300 10 | znaczeniem człowieka jest suma tego, co przeżył on: to jedno
301 10 | zbiorowa ludzka swoboda wobec tego, co człowiekiem nie jest.
302 10 | urabiają się organy czucia dla tego, co jest w nas najistotniejsze,
303 10 | czynu. Jeżeli nie pojmiesz tego, nie wesprzesz się na sobie -
304 10 | wobec uśmiechniętej mądrości tego Szkota rozpływa się cała
305 10 | dźwięczy oceaniczny śmiech tego pisarza. I to jest rzecz
306 10 | osobiście. Stanowi ona cząstkę tego, co można by nazwać w odróżnieniu
307 10 | Gdy wydaje się, że utwory tego poety dominują nad sentymentalizmem
308 10 | jej rytmem. Żelazna mowa tego świata, jego nieustanne,
309 10 | najgłębszy przecież może tego wielkiego wychowawcy, jakim
310 10 | energii - dochodzi człowiek do tego stanowiska, które ukazuje
311 10 | co nie dopracowali się do tego stopnia rozwoju. Wydziera
312 10 | męstwa, które nie wyczuwa tego swego całkowitego wydobycia
313 10 | przekonań, jakie wypowiadają tego rodzaju ludzie, działają
314 10 | w najgłębszym znaczeniu tego wyrazu) kompetencję. Intuicja
315 10 | niejednokrotnie u jednego i tego samego pisarza w naszych
316 10 | nie odnajdziemy nigdzie tego gotowego, spokojnego absolutu;
317 10 | wartość jest już wytworem tego życia: wobec żywiołu jest
318 10 | możliwie wiele płaszczyzn tego złożonego stanu duszy, wzbudzić
319 10 | Mereditha.~I tu znowu, do tego kryształowego świata Meredithowskiego
320 10 | zagadkowymi wypowiedzeniami tego niezrównanego co do uświadomienia
321 10 | raczej wysiłek do opanowania tego faktu. Znajdujemy się od
322 10 | Meredith do odtworzenia tego, co jest najgłębszą prawdą
323 10 | najlepszym komentarzem do tego, o czym tu nieustannie mówiłem.~
324 10 | lecz odrębność ta jest tego rodzaju, że pozwoli nam
325 10 | odpowiada ogólnemu planowi tego społecznego gmachu, w którym
326 10 | zarodkowe próby uświadomienia tego prawdziwie klasycznego stanowiska.
327 10 | życia, ukazuje nam on, jak z tego życia wyrasta epos, dramat,
328 10 | zanalizowanie świadomości z tego punktu widzenia dochodzimy
329 10 | sobie dziwny majestat; spoza tego lub owego słowa wyjrzy ku
330 10 | Członek demokracji, w myśl tego, com powiedział, uczy się
331 10 | samym sobie niezależnie od tego, co go właściwie w życiu
332 10 | stany dusz wyrastają z tego zbiorowego życia. Wysokie
333 10 | znaczenie jej jednak zależy od tego, co czyni. Czy przetwarza
334 10 | alabastrowość stylu nie zmieni tego stanu rzeczy. Tworzenie
335 10 | Mickiewicza, to ujrzeć duszę tego procesu, wyrwać ją z gąszcza
336 10 | zdoła świadomie tworzyć tego, co nieustannie bezwiednie
337 10 | jest tylko konsekwencją tego, co zajdzie w pierwszej
338 10 | ideologicznych oddanej od tego procesu mniejszości. Działając,
339 10 | idealistyczna napotyka opór tego procesu, ale przypisuje
340 10 | rzeczywistość i działać na zasadzie tego poznania. Całe nieludzkie,
341 10 | przesłania nam wyniki rzeczywiste tego tak bogatego w treść XIX
342 10 | intelektualnymi środkami przemóc tego stanowiska; jedynie zmiana
343 10 | zająć stanowisko jasne wobec tego oszukiwania samych siebie.
344 10(***) | umysłem filozoficznym: ale tego się nie zrozumie, póki krążyć
345 11 | różne oświetlenia jednego i tego samego głębokiego, zasadniczego
346 11 | jego kartach nie wyczuje tego samego zasadniczego akcentu,
347 11 | zasadniczego akcentu, ten akcentu tego w ogóle nie słyszał, nie
348 11 | Fragonarda. Kto nie rozumie, że tego rodzaju przejścia są najwyższymi,
349 11 | to dwie strony jednego i tego samego procesu. Aby móc
350 11 | Bóg, dwa bieguny jednego i tego samego wzruszenia, które
351 11 | społeczeństwo, wyrzekamy się tego, co nas wiąże: ciążą na
352 11 | bierności: wszystko to należy do tego życia, w którym wszystko
353 11 | obecnych - ten niech nie uważa tego za moc: - to zanik życia.
354 11 | oddychają sobą niezależnie od tego, co czynią w życiu. Dusza
355 11 | którym sława jest nieobecna, tego charakterystycznego dla
356 11 | łączy jakaś predestynacja tego młodego poetę z tym, co
357 12 | niezmiernie niebezpieczna. Istotę tego zjawiska stanowi nie jakieś
358 12 | najściślejszym znaczeniu tego słowa. Mistyka jest tez
359 12 | czynienia z przeżyciami tego typu niewątpliwie u Ernesta
360 12 | uczuciowym: uczuciowe napięcie tego stanu przesłania nam ściśle
361 12 | należy w równej mierze do tego samego, ambrą woniejącego,
362 12 | beznadziejniejszym zmaganiem się tego rzetelnego duchowego pierwiastku
363 12 | Istotna jednak psychologia tego zjawiska jest całkiem inna.
364 12 | jedynie w drodze zrozumienia tego wysoce skomplikowanego organizmu,
365 12 | najbardziej zbliżonych do tego ideału indywidualności twórczych.
366 12 | kogokolwiek bądź świat dla tego człowieka. Stykał się on
367 13 | tkwi nie tylko tajemnica tego cudownego zjawiska, jakim
368 13 | woli. Hierarchia wewnętrzna tego typu była odbiciem pewnej
369 13 | życia nie pogłębił aż do tego poziomu, gdzie styka się
370 13 | żyje nie na powierzchni tego lub innego "danego" świata,
371 13 | dźwigająca. On nie odtwarza tego, co można dziś zobaczyć.
372 13 | narodowego życia i aby wartości tego poety wystarczały istotnie
373 13 | i ginę, by t o było. Kto tego nie czuje, ten nie umie
374 13 | ale nie czytało się wtedy tego, co napisał Paweł. Można
375 13 | Roztokach można by użyć tego wyrazu. A raz jeszcze powtarzam,
376 13 | załamań głosu etc., że wskutek tego świat jego jest szczegółowo
377 13 | starał się powstrzymywać od tego rodzaju wycieczek i dał
378 13 | ziemi z jego ludźmi: i z tego świata wydobył Orkan formy
379 13 | Rakoczy mógłby w kategoriach tego świata przeżyć wszystkie
380 13 | uświadamia sobie, że nie może tego dokonać. Gintułt, trup Wyganowskiego
381 13 | człowieka. Nic nie zmieni tego faktu, że życie nasze, jakimkolwiek
382 13 | sumiennie wniknąć w głąb tego stylu, przychodzą do niego
383 13 | wdeptanej Winrychowej mogiły, z tego uścisku, jakim objął poeta
384 13 | zawsze pewna nieszczerość w tego rodzaju ascetyzmie. - Żeromski
385 13 | kształt, jego czucie. Z tego punktu widzenia, nie obchodzi
386 13 | dziedzinie życia; lecz obok tego ogólnego czynnika działa
387 13 | nieznane, nie może powstrzymać tego procesu, ani też nad nim
388 13 | rozumieć tragiczną głębokość tego stylu. Problem Żeromskiego
389 13 | życia. U Żeromskiego nie ma tego właśnie momentu. Własna
390 13 | Psychika polska nie ma już tego nawet schronienia, które
391 13 | świat krwi i zbrodni: z tego my wydobędziem przyszłość.
392 13 | Znaleźć musimy głębsze źródło tego stanu rzeczy. Zdaje mi się,
393 13 | Cecora nie przeważa wrażenia tego uśmiechu.~Tragedia jest
394 13 | która oddaje poetę w moc tego tragizmu, uniemożliwia wyzwolenie
395 13 | niechże jednak nie czyni tego w obecności Ewy. Dzieje
396 13 | stworzenia w jednej chwili tego, co tworzone musi być nieustannie.
397 13 | o istnienie. Gdy się zaś tego nie czyni, gdy się nie odróżnia
398 13 | podnoszący duszę swoją aż do tego poziomu, na którym staje
399 13 | swojej odpowiedzialności tego tragizmu. Dusza moja to
400 13 | przecież cząsteczka tylko tego ginącego piękna; - porwana
401 13 | dzisiaj w kierunku utrwalenia tego stanu rzeczy. Istnieją całe
402 13 | Chce on utrzymać ducha tego typu, odrzucając jego rzeczywistość,
403 13 | nieuchronne. Męka i groza tego położenia przesłaniają Żeromskiemu
404 13 | nieuchronność zguby.~Pod ciężarem tego przeświadczenia wyrasta
405 13 | cierpieniem pogłębiać piękno tego ginącego świata.~Zamknąć
406 13 | naszym wnętrzu wymaganiami tego pracującego świata, rozumieć,
407 13 | terytorium zależny był od tego, czy Polacy zdołają poddać
408 14 | rozpatrujemy te dzieła z tego punktu widzenia. Groza bezwiednie,
409 14 | i on we mnie; jesteśmy. Tego poczucia Wyspiański nie
410 14 | w nich oparcia, szukały tego centralnego ogniska, z którego
411 14 | narodzie, wahał się, czy chce tego. Ludzie, którzy tej strasznej
412 14 | stan duszy niezależnie od tego, jakie stanowisko zajmuje
413 14 | cenie wszystkiego, co do tego dzieła należy. Rozróżniać
414 14 | Forma w głębokim znaczeniu tego wyrazu - forma wewnętrzna,
415 14 | ludzkiej gromady: z niego, z tego, co w tym pozaludzkim świecie
416 14 | ale dokonawszy ich mocą tego, czego dokonać mogła w społecznym
417 14 | co jest niezależnie od tego, co nasza myśl o tym sądzi.
418 14 | głęboka, ciemna purpura. Z tego mroku dobiega nas wstrząsający
419 14 | żyli swym życiem i z życia tego wyrastała ich sztuka; gdy
420 14 | my dochodzimy do stylu tego, lekceważąc własne życie,
421 14 | i wszystkie konsekwencje tego czynu musiały się ujawnić.
422 14 | archaizm. Nic więcej. Z tego stanu duszy rodzi się Klątwa.
423 14 | duszy rodzi się Klątwa. Z tego stanu duszy; ale w ciągu
424 14 | Teraz czym my jesteśmy wobec tego? Serce poety się rwie, dymi
425 14 | wszystko, co niezależnie od tego, czym się wydaje, jest,
426 14 | przede wszystkim z oczu tego zasadniczego punktu, którego
427 14 | narodu. Nie przyjmujecie tego stanowiska, burzy się przeciwko
428 14 | rzeczywistością. Wyspiański tego kontaktu nie czuje, nie
429 14 | postępy, to w kontemplacji tego swego bezczynu. Nie szukajcie
430 14 | co wciąż trwa i on sam tego nie wie. Konrad chwyta swój
431 14 | myśli z jej braku. Nie można tego, co sami mamy dokonać, zwalać
432 14 | a więc konkretny kształt tego załamania jest tu względnie
433 14 | niemożliwość, ograniczoność tego wszystkiego. Jest to myśl
434 14 | gdyż taki jest tragizm tego stanowiska, a gdy Wyspiański
435 14 | zdać sobie sprawę z natury tego osobliwego, wypaczonego
436 14 | myśli w ścisłym znaczeniu tego słowa nie może być mowy,
437 14 | poprzestać. Dla odczucia tragizmu tego człowieka wystarczy, byśmy
438 14(*) | Swobodę nie wyrzekania się tego stanu rzeczy, bronienie
439 14 | czego nie ma w twórcy**? Tego zagadnienia Wyspiański nie
440 14 | świata - trzeba sięgać aż do tego korzenia. Sama przez się
441 14 | one być cząstką jednego i tego samego potężnego, zwycięskiego
442 14 | przyszłość nasza zależy od tego zwycięstwa. Cała przeszłość
443 14 | musimy psychologiczną naturę tego stanowiska, jeżeli nie chcemy
444 14 | znaczą się i piszą w piersi tego olbrzymiego Boga, który
445 14 | czego chcemy w stosunku do tego, co z tego chcenia wyrasta.
446 14 | w stosunku do tego, co z tego chcenia wyrasta. Myśl poprzestaje
447 14 | myśli i słowa są tylko linią tego gestu. Tę lub inną. Myśl
448 14(**) | Wyspiańskiego, o torturach tego spalania się duszy w umęczonym
449 14(**) | próbie i nie chce się do tego przyznać. Ohydna nagonka
450 14(**) | stosunku do wypadków 1904-1906. Tego stanu dusz nie mam zamiaru
451 14(**) | ludzie w Polsce zdać sprawy z tego, jak głębokie przekształcenia
452 14 | myśl jest pierwiastkiem tego psychicznego świata. Mazzini
453 14 | stworzenie psychiki nowej: od tego tylko się wyzwalamy, co
454 14 | radykalnego przeistoczenia tego stanu rzeczy; - do dziś
455 14 | Wyzwolenie jest dobitnym wyrazem tego stanu rzeczy. Tym, co Konrad
456 14 | sta-nowi moją podstawę: do tego redukuje się zasadnicza
457 14 | dwoma formami jednego i tego samego załamania.~Narodowa
458 14 | się wypowiedzieć za pomocą tego medium. Stań się ciałem:
459 14 | idzie mi o zastosowanie tego punktu widzenia do naszej
460 14 | dziejów i myśli naszej z tego stanowiska stworzy nam szczery
461 14 | wyższość jest po stronie tego ostatniego? Nie jest jeszcze
462 14 | prawdy. To więc, co wyrasta z tego ciała, jako obyczaj, pieśń,
463 14 | być streszczona: w imię tego, co jest dla was religią
464 14 | mieć znaczenie testament tego, który był naszą królewską
465 14 | stosunek Wyspiańskiego do tego zagadnienia. Stosunek ten
466 14 | zrozumieć, że niezależnie od tego, co myślą jednostki, jako
467 14 | nieustannego tworzenia się duszy, tego życia "słowa" w narodach.~
468 14(*****) | proces myślowy: znaczenie tego procesu wyjaśniało mi się
|