Part

 1     2|    zniweczono, starto z oblicza ziemi, mówi Carlyle. Nie istnieją
 2     2|      który poprzedza trzęsienie ziemi, prawo, które wykuwa samo
 3     3|       Siedząc na tłustym połciu ziemi, - szlachcic ufał swojej
 4     7|     wytężeni, naprzód podani ku ziemi, ku złączeniu się z realnym,
 5     7|         wznosić się z rozoranej ziemi, gdy rzemiosło staje się
 6     7|         straszliwych słów Ducha Ziemi z Fausta Goethego: du gleichst
 7    11|       na wskroś, przygważdża ku ziemi, rozdeptuje duszę na proch,
 8    11| okrucieństwo. Jeden drugiego ku ziemi gnie, spycha, depce po trupie.
 9    11|        już w żadnym razie synem ziemi; żyć zaczął w regionach
10    13|        pośredników z Fermentów, Ziemi obiecanej. Mamy dalej jego
11    13|          to właśnie ten skrawek ziemi z jego ludźmi: i z tego
12    13|        się czuć sercem na całej ziemi Winrycha. Ten nie miał już
13    14|      się coś z poetą. Rozoranej ziemi moc uderza mu do głowy,
14    14|       najbliższa prawda: i mowa ziemi jest najbardziej dostępnym
15    14|   olbrzymiego Boga, który tu na ziemi myśli narodami. Ja nie wiem,