Part
1 1 | bezdziejowego subjektywizmu. Tak powstaje sprzeczność zasadnicza
2 1 | tego naszego ja pracować tak, jak gdyby stwarzało ono
3 1 | notre moi le magnifique" tak jest wplątane w pasmo dziejów,
4 1 | historią. Łudząc się, że tak nie jest, tracimy własne
5 1 | komplikuje się tylko, gdy ta tak wytworzona i zmistyfikowana
6 1 | Rezultaty naszego, opartego na tak chwiejnym gruncie działania
7 1 | które dlatego właśnie, że tak istotne, - nieustannie nam
8 1 | to, że opiera się ona na tak pojętej indywidualności,
9 1 | Człowiek musi zawładnąć tak życiem, aby nie było w nim,
10 1 | skłębienie siebie wydźwigać - tak oto przedstawia się sprawa.
11 1 | utrwalamy je poza sobą. Tak w epoce renesansu trwałym
12 1 | kierującej samą sobą pracy, lecz tak dalece zrośnie się z nimi,
13 1 | wyrzekać się własnej duszy dla tak lub inaczej pojętej doktryny?
14 2 | gdybyśmy wobec niego zajęli tak rozległe, historyczne, opisowe
15 2 | Żeromski, Staff, Irzykowski są tak zrośnięci z logiką samego
16 2 | 1904-1906 roku zmieniły tak dalece atmosferę umysłową
17 2 | przeciwko samemu terminowi. Tak jest, ruch Młodej Polski
18 2 | się krytyki. Czy istotnie tak już całkiem pozbawieni woli
19 2 | wewnętrznej. Czy istotnie tak całkowicie wyzbył się romantyzmu,
20 2 | poglądy Lasserre'a jest tak widoczny. Czy nie należałoby
21 2 | tu i nie troszczyli się tak bardzo o dialekt, ty zaś
22 2 | tego rodzaju dokona u nas tak łatwo się rozczulający Adolf
23 2 | kulturalna musi zachowywać się tak, aby fundament cudzej pracy
24 2 | w myśl metod, które się tak surowo wytyka biednemu Janowi
25 2 | utopijny (forma literacka tak umiłowana przez wszystkich "
26 2 | gdy są pisane przez ludzi tak wykształconych i rozumnych
27 2 | sprawdzianem życia, nie jest tak całkowicie pozbawiona sensu.
28 2 | żywiołom. Nieobecność prawa, tak można by scharakteryzować
29 2 | oddzielnymi dążeniami i myślami: tak przedstawiają się świadomości
30 2 | niemal nieznaną. Niczego tak chętnie nie składa Polak
31 2 | niepotrzebną naleciałość. Tak we wszystkim: w sztuce,
32 2 | neoromantyzm przeżył świadomie tak charakterystyczny dla neoromantyki
33 2 | szlachciców, którym w 1794 r. tak żal było pańszczyźnianego
34 2 | uboczu: myślę, że można tak, można inaczej. Po co się
35 3 | pożytecznym przedsięwzięciem tak, jak nie sprawiłoby nawet
36 3 | wartości dzieł zgasłej Deotymy. Tak bowiem już jest, że nawet
37 3 | chociażby Anglia stała się tak nieszczęsną, jak my, a my
38 3 | nieszczęsną, jak my, a my tak szczęśliwymi jak ona, na
39 3 | pewne, że społeczeństwo tak potężne, jak angielskie,
40 3 | fakt. To jest Młoda Polska tak niezawodna, jak to, że pomimo
41 3 | w społeczeństwie polskim tak twardej, tak rzeczywistej,
42 3 | społeczeństwie polskim tak twardej, tak rzeczywistej, jak przyroda
43 3 | epoki, Wyspiański: poeta tak - ale nade wszystko twórca
44 3 | Kasprowiczów, Przybyszewskich (tak jest, wbrew protestom stu
45 3 | Nic nie przedstawia się tak jasno i przejrzyście, jak
46 3 | zrobili odkrycie, że im i tak dobrze: wczuli się i wżyli
47 3 | nowoczesnym aberracjom. I tak powstała ta psychologia
48 3 | wyjałowionej głowie wszystko jest tak powietrzne i błahe nie dlatego,
49 3 | nie istnieje. To pewna, że tak nigdy nie czuł i nie myślał
50 3 | nie ułożyły się w sposób tak straszliwie demoralizujący,
51 3 | wszechświatem zatargi. I tak od odcienia do odcienia
52 3 | nasz potrzebuje wiary". I tak nie wiedząc, czym jest ta
53 3 | przykładu posłuszeństwa, tak samo rzeczy stoją względem
54 3(*) | można. Kto przypuszcza, że tak łatwą jest rzeczą zwalczać
55 3(*) | ewolucjonistyczno-pozytywistycznej doktrynki tak subtelny, jak katolicki,
56 3 | przekazywania dóbr kulturalnych. Tak postawione jest zagadnienie;
57 3 | wolę. Come l'uom s'eterna - tak można by określić całą treść
58 3 | zrzeszeń "czcicieli Baranka". Tak, i ż e wyrosło z nich przynajmniej
59 3 | stanowisko, zawsze było tak, że życie wytwarzane było
60 3 | którym wytwarzane jest życie: tak byli oni robotnikami, celnikami,
61 3 | dziełem pracy i twórczości, tak, jak gdyby był to powstający
62 3 | się podobał. Nie ma narodu tak mało poszanowania mającego
63 3 | Sienkiewicz w tym tytule. Tak jest, atmosferę kulturalną,
64 3 | rzeczy zawsze takie samo, tak samo proste i bezzagadnieniowe.
65 3 | pozostawił dziedzictwo dla tak strasznie i niezaprzeczalnie
66 3 | do wszystkiego, co sferę tak ograniczonego istnienia
67 3 | gniazdko na złość światu, tak teraz rodzi się może nowy
68 3 | zaprzeczenie ma w sobie naturę tego tak, od którego się oddziela:
69 3(*****) | postaci teologii, które są tak samo wynikiem prób zorganizowania
70 3(******)| spożycia, utrzymującym się tak lub inaczej na powierzchni
71 3(******)| niesłychanej oględności: tak łatwo jest tu bezwiednie
72 4 | swego o mnie mniemania. Tak, i nie zmieni nic tego faktu,
73 4(*) | z umysłem, posiadającym tak wybitnie postępowe wyszkolenie,
74 4 | świerzb językowy mają - tak - niezawodnie, i pewną zdolność
75 4 | rzeczywistej - nie, przenigdy nie. Tak oto jest. Różne style przepłyną
76 4 | że gdy frazeologię swoją tak lub inaczej przykroi - samą
77 4(**) | walce. Rozpatrywanie nawet tak "zmysłowo pewnych" kompleksów,
78 4 | jest technika. Homo faber - tak proponuje zmienić znaną
79 4 | tu pewien moment w życiu tak zwanej kulturalnej indywidualności,
80 4 | mówi ktoś o tym, że jest tak "jak gdyby nikt nigdy nie
81 4 | Cieniem przeszłości! - Tak jest. Poimy krwią naszych
82 4 | jak słońce prawdy życia. Tak już odwykliśmy od jasnej,
83 4 | się na naszej świadomości, tak, jak gdyby była ona bytem,
84 4 | staje się w naszych oczach tak wartościową; że chcemy,
85 4 | społeczno-kulturalną: musimy opanować ją tak, aby nasza świadomość żyła
86 4 | czujnie iść za faktami, tak jak powstają one. Podstawą
87 4 | i utrzymywać swoje życie tak określone, jako stałą zdobycz
88 4 | obyczajowości, póki nie stało się tak pojęte prawo tym w ich życiu,
89 4 | społeczeństwo. Ale ten tak uniezależniony od nas świat
90 4 | właśnie dla twórczości. Obraz tak i ukazu j e nam jako plan
91 4(*****) | formułowałem nieśmiało w tak nieskończenie lekceważonych
92 4 | rozpadających dusze upiorów. Tak stoi kwestia.~ ~ ~
93 5 | nigdzie świat nie wydawał się tak raz na zawsze zamkniętym,
94 5 | twórczość- Nie dlatego, aby tak od razu przytłaczać miała
95 5 | młodością zastał. Czy nie było tak, jak gdyby wszyscy oni -
96 5 | europejskie tu na zachodzie, tak pełne zastrzeżeń, tak nieustannie
97 5 | zachodzie, tak pełne zastrzeżeń, tak nieustannie kwestionowane,
98 5 | wyrosły już nad nich. ! tak ze wszystkim. Szukaliśmy
99 5 | w samej fizjologii, że tak powiem, polskiej pracy:
100 5 | pracy: sama rodzina polska, tak niezdolna do stworzenia
101 5 | Będzie w tym wszystkim prawda tak twarda i niezawodna, że
102 5 | w słońcu i będzie Polska tak wieczna i trwała, jak zwycięstwo
103 5 | chyba i nigdzie nie było tak bardzo, tak śmiertelnie
104 5 | nigdzie nie było tak bardzo, tak śmiertelnie potrzeba tych
105 5(*) | kulturalnej twórczości, jest tak przeraźliwie chwiejna, gdy
106 5(*) | aby błędy polityczne były tak zgubne, a szczególniej,
107 5(*) | zgubne, a szczególniej, aby tak zgubne były pewne, że tak
108 5(*) | tak zgubne były pewne, że tak powiem, usterki w deklamacji (
109 5(*) | kulturalna nie opierała się na tak kruchych i wątłych podstawach,
110 6 | nad nami swe milczenie, tak, jak gdyby nie istniały
111 6 | samych nieznanym nam - a tak samo rzeczywistym, jak u
112 6 | pierwszych ludzi, życiem. Tak i wtedy jasnym się staje,
113 6 | będzie, ale pomimo to właśnie tak bardzo jest, jest, chociaż
114 6 | życia.~Nie mogą inaczej. Tak jest. Nie przeczymy temu,
115 6 | przeczymy temu, ale skoro tak jest, jak powiedzieliśmy -
116 6 | prawda? Jeżeli jest ona tak całkowicie nam obca, na
117 6 | powstający na podstawie tak utrzymanego i zapewnionego
118 6 | że aby żyć naprawdę, żyć tak, jak to czyn i on - Hamlet -
119 6 | ludziom o jaźni, mogliby żyć tak, jak ja, swobodnie jak ja.
120 6 | stała się rzecz, co najmniej tak dziwna, jak ta, którą zwiastował
121 6 | święcie ludzka: prawo. Tak i nie inaczej - ale niema
122 6 | swym istnieniem pomnażać i tak olbrzymie], przytłaczającej
123 6 | właściwej natury świata. Tak więc stwierdzonym zostaje,
124 6 | mieszczańskiego rozbicia. Tak na przykład do tego samego
125 6 | Istnienie jest tu pojęte tak, jak je przeżywa epikurejczyk,
126 6 | osobistym, ale że po prostu tak jest, jak ja tu to mówię.
127 6 | Dusza nasza, myśl nasza - są tak samo wytworem pracy i historii,
128 7 | zapoznania się z dziełami tak bliskiej i tak nieskończenie
129 7 | dziełami tak bliskiej i tak nieskończenie ważnej przeszłości.
130 7 | wszystkie te niezmiernie ważne i tak ciekawe zagadnienia - pojmowane
131 7 | porażka - zwycięstwem. I tak przeżywano ich dramat w
132 7 | skamienienia jego duchowego życia, tak, jak tężało ono pod uciskiem
133 7 | których rozwijały się i żyły. Tak las urabiał i tworzył Germanina,
134 7 | jeżeli nie będą one już tak wobec zbiorowego życia bezsilne, -
135 7 | Znajdujemy tu tę samą myśl, którą tak często powtarza Krasiński,
136 7 | potrzebne. Dlatego właśnie tak trudnym do uchwycenia jest
137 7 | element świata i w nim żyje tak, jak gdyby czerpał go ze
138 7 | składa się na jego styl tak trudny do określenia, jedyny.
139 7 | znowu pogardliwa, pogardliwa tak bardzo, że odrzucająca wraz
140 7 | polskiej rzeczywistości tak, jak gdyby należała ona
141 7 | wysiłku i tworzenia, lecz tak, jak zastygło ono w uderzonej
142 7 | co widzieć z nich może tak lub inaczej ukształtowana
143 7 | najwewnętrzniejszą ich duszę. I że żyć tak, jak oni, znaczy to wyciskać
144 7 | chce słuchać naszego gestu, tak, jak słuchał ich pracy:
145 7 | gdy staramy się umyślnie tak żyć, aby ona dała się na
146 7 | utrzymać, uczymy się żyć tak, jak nigdy nie żył twórca,
147 7 | losy - fikcja uczuciowa, tak łatwo zapuszczająca korzenie
148 7 | i wiary, i jednocześnie tak ocaloną Polskę w życiu stworzyć.
149 7 | i ideologię emigracyjną tak, jak gdyby były one pewnym
150 7 | emigracji wydaje się nam czymś tak całkowicie jedynym wtedy
151 7 | kultury; trzeba było z tej tak ocalonej atmosfery własnej
152 7 | przeszłości. Mało jest książek tak całkowicie wzniosłych, jak
153 7 | jego wielbiciele: muszę tak sobie wyobrażać świat, abym
154 7 | polski inteligent winien tak wyobrażać sobie świat, by
155 7 | dźwignię narodowego bytu. Tak uczył romantyzm. - Tak nie
156 7 | Tak uczył romantyzm. - Tak nie uczył romantyzm: widzieliśmy
157 7 | apeluje się do samoistności. Tak się dzieje ze wszystkim.
158 7 | prawdę naukową - czyni to tak, jak gdyby tu zależnym było
159 7 | jak gdyby tu zależnym było tak lub nie od jego dobrej woli.
160 7 | zakątkach myśli polskiej nastrój tak wrogi prawdzie, iż nawet
161 7 | jej od "mechaniki" - że tak powiem, życia. Była ona
162 7 | spostrzegli wkrótce, że nie jest tak łatwą rzeczą dochować wiary
163 7 | Towiańskiego, Słowackiego tak, jak u Mazziniego, mamy
164 7 | się istnieć. Nic nie jest tak dalekie ode mnie, jak zamiar
165 7 | ze światem nie jest zaś tak luźny, jak się to niekiedy
166 7 | życie wewnętrzne nie jest tak bezpośrednio zależne od
167 7 | społeczeństwo, które posiada tak unormowane życie płciowe,
168 7 | aby los nie był dla nas tak tragicznie ciężki: toteż
169 7 | opór stawić. Życie polskie tak przecież ten problem rozwiązuje:
170 7 | jest tą mocą, która trwa tak samoistnie, bezwzględnie
171 7 | która samą siebie stwarza. Tak tworzyli w sobie romantycy
172 7 | których myśl przystosowuje się tak lub inaczej. Polska jest
173 7 | siłom, stawać się silą. Tak. Kto się urodził i wychował
174 7 | odcienie. - Wyrazy dodatnie są tak nudne i wyświechtane przez
175 7 | nie jest także formuła. Tak jest. Wierzę, że istnieje
176 7 | ludzkością wyrok czy plan. Tak można to sformułować, o
177 8 | różne formy, jakie przybiera tak zwana postępowa myśl polska,
178 8 | dobrowolnej degradacji. Nic mnie tak nie razi i nie boli, jak
179 8 | przeszywa wobec tych sądów: kto tak lekceważy trud życia, ten
180 8 | doktryn i przesądów są dzisiaj tak mocno zakorzenione dlatego
181 8 | pojęcie jedności nauki - tak drogie wszystkim powierzchownym
182 8 | podlega, mam jeszcze siebie - tak brzmi to hasło. Nasza kultura
183 8 | czym zechcę, jak zechcę - tak dałoby się określić to źródło
184 8 | Życie pojmowane jest tu tak, aby bezpłodne, bezczynne,
185 8 | głębiej, aby przekonać się, że tak jest istotnie. Polski absolut
186 8 | najbardziej zasadniczy. Tak nie czuli i nie zachowywali
187 8 | o oczkach dialektycznych tak gęstych, że prawie niepodobna
188 8 | zdaje się wypływać. "Masz tak żyć, abyś na tle zbiorowego
189 8 | samej z sobą: życie nie jest tak proste, nie jest czystym
190 8 | własnych swych oczach. Ibsen tak właśnie jest u nas pojmowany.
191 8 | Mam więc myśleć o świecie tak, aby moje j a pozostało
192 8 | sposób wprost upokarzający z tak określonymi granicami. Nad
193 8 | seksualnej ambicji. Kryteria tak uwarunkowanej psychologii
194 8 | Właściwie idzie tylko o to. Tak jest in concreto określona
195 8 | psychologię przystosować do tak określonych wymagań, to
196 8 | porywającą nas katastrofą. Jest tak potężna i przemożna, że
197 8 | przeżywanej przez nas i tak lub inaczej zużytkowanej
198 8 | krzywdą i czyjąś winą - tak brzmią hasła. Życie odczuwa
199 8 | wykuje i wychowa w sobie tak czującą, tak pragnącą psychikę.
200 8 | wychowa w sobie tak czującą, tak pragnącą psychikę. I ktokolwiek
201 8 | parlamentarnych przywódców, którzy tak dalece są przeciwnymi wszelkich "
202 8 | przekonanie. Można-by je tak sformułować, że usiłujemy
203 8 | w przyszłość? Gdy jednak tak tragicznie postawimy pytanie,
204 8 | węzłami z pewnym polskim, tak lub inaczej określonym środowiskiem.
205 8 | sielską-anielską" ucieczkę. Tak zwolna staje się dla nas
206 8 | w swym rozwoju. Przoduje tak i naród, który bezwiednie
207 8 | piśmiennictwa europejskiego nie był tak przypadkowy i chwiejny.
208 8 | styl artystyczny, który tak głęboko wrósł w samo usposobienie
209 8 | jest coś wartością, że jest tak przez ludzi odczuwane. To
210 8 | pisarzów odczuwana jest tak silnie jak przez autora
211 8 | za swoje irracjonalne ja, tak jak się umiera w melodramatach
212 8 | Coś się zawsze przeżywa, tak formułuje się nasze stanowisko,
213 8 | arriere fond samej twórczości. Tak pojęte życie staje się mocno
214 8 | co też o tym mam myśleć, tak dalece niewiadome, że w
215 8(*) | Kurierze Warszawskim nowelę tak zdolnego pisarza jak Wacław
216 9 | stanom duszy, przesyca go, że tak powiem, sobą, roztapia się
217 9 | roztapia się w nim - i ten tak przepojony indywidualnością
218 9 | particuliére jest tu wykluczona tak jak cud, wdanie się opatrzności -
219 9 | przedmiotem jego twórczości, tak, jakby to nie było jego
220 9 | co musi być przebyte - tak zapatruje się na nie Zola.
221 9 | lecz czymś istniejącym tak, jak przyroda. Prawo jest
222 9 | w pojmowaniu człowieka tak sumiennie przenikliwymi,
223 9 | sumiennie przenikliwymi, tak głęboko i mężnie sięgającymi
224 9 | wyrzeźbić, wytrawić kształt tak doskonale ścisły, jak ten,
225 9 | pocieszenia; daje to, co widzi i tak, jak widzi. Przezwycięża
226 9(*) | maski: powstają stąd rzeczy tak karykaturalne, jak książeczka
227 9 | więcej ginie ono w sposób tak niedostrzegalny, że to jej
228 9 | zagadnienia, czy możliwe są umysły tak zorganizowane, że nie mogą
229 9 | nowoczesnej literaturze pisarzów o tak skondensowanym znaczeniu
230 9 | bezpośrednio z "przyrodą": widzi tak lub inaczej w samej sobie
231 9 | zawsze nie do poprawienia, i tak ze wszystkim: niezależnie
232 9 | zawsze. I wszystko jest tak samo naprawdę, choć myśl
233 9 | niby maska i krew przysycha tak do różu, że niepodobna jej
234 9 | jednak jest prawdziwe choć tak nierzeczywiste. Jest tu
235 9 | pasterce. Serce jest tu tak zamaskowane, że sam los
236 9 | przeistacza. Wytwory tego tak określonego stanowiska życiowego
237 9 | świadomości, przeistoczyć tak pojęcia o świecie, aby świadomość
238 9 | ale w sposób oryginalny - tak brzmi pierwszy postulat
239 9 | się umysłowość mającego tak wielkie znaczenie dla ustalenia
240 9 | stylu i oryginalności - tak mniej więcej daje się określić
241 10 | gesty zewnętrzne, ich całą tak bardzo dzisiejszą ograniczoność,
242 10 | najzupełniej specjalny sposób, tak znamy wszystkie brodawki
243 10 | człowiekiem. To nasze zawsze tak nie uroczyste w momencie
244 10 | ryje się w życiu gatunku; tak jakeśmy ją przeżyli, przeżyła
245 10 | już przeżyta raz na zawsze tak a nie inaczej, zużytkowana,
246 10 | sumującego w sobie wszystko, tak jak było, nie mogącego kłamać,
247 10 | mieści w naszym własnym, tak powszednim zazwyczaj i mało
248 10 | chwila jest tylko raz - tak już niezmienna i groźna -
249 10 | nieustannie przeżywamy coś, co już tak a nie inaczej potem istnieć
250 10 | życia, że jest ono w nas tak, jak on, wszechobecne, widzieć
251 10 | wszystkich nie wystarczających, tak lub inaczej ograniczonych,
252 10 | Śmieszną rzeczywistością. O tak - ale złudą i pozorem, bierną
253 10 | wszystko jest śmiechu godne. Tak jest. Ta oto gromadka miała
254 10 | force manię wielkości. Jest tak, jak gdyby się nic już nie
255 10 | które wyzwala się w śmiechu, tak dobrze znanym Dostojewskiemu.
256 10 | ją tylko na Zachód: - i tak mimowiednie zawarł w samej
257 10 | filistrowi. I najczęściej jest tak, że sama jaźń mistyczna
258 10 | szumiącego zapomnienia - myśl tak, jak gdyby ostatnia wola
259 10 | dominują nad sentymentalizmem tak wybitnych twórców jak np.
260 10 | nieuprzedzonego krytyka, że tak prozaiczne przedmioty, jak
261 10 | Typ pisarza nie był tu tak oddalony od typu działacza,
262 10 | psychiczne nie jest związane tu z tak charakterystycznym dla indywidualistów
263 10 | jeżeli nie wżyjemy się w tę tak rzadką postać intelektualnego
264 10 | papiestwa o wpływ polityczny tak fatalna dla historycznego
265 10 | plastycznie prawnego że tak powiem, punktu widzenia.
266 10 | jest myśleć, chcieć i czuć tak, jakby się było prawodawcą
267 10 | rozgraniczenia: przeciwstawienia tak rozlegle są zawsze ryzykowne,
268 10 | z twoim czynem - czyń - tak określało się to stanowisko,
269 10 | jakby miarowy krok legionów. Tak w stylu pisarzów tętnią
270 10 | myśl jest możliwa. Dlatego tak niezmiernie trudno jest
271 10 | razie, czy piszą sobie ot tak dla stylu. Bardzo więc być
272 10 | miłością i zrozumieniem. Tak bowiem będzie działać na
273 10 | nas lękiem. Rzeczywistość! tak jest przecież bowiem: sam
274 10 | Dostojewski. Zagadnienia tak postawione należą raczej
275 10 | jednak zawsze, że na gruncie tak lub inaczej uznanej przez
276 10 | okazuje się, że nie jest tak stałą, jak myślano, staje
277 10 | wyniki rzeczywiste tego tak bogatego w treść XIX wieku.~
278 10 | dzisiejszego świata zagadnień, tak zorientowane względem naszej
279 11 | Kasprowicza jest zjawiskiem tak samo samobytnym i istotnym,
280 11 | bohaterskim koniu, szczególniej te tak niepokojące polską krytykę
281 11 | przepalał duszę Botticellego, tak że wreszcie odnajdowała
282 11 | wraz z nią odrodzone nowe tak, z głębi dziecinnej duszy
283 11 | samego procesu. Aby móc tak z całym poza nami światem,
284 11 | krzyża wieczne odkupienie: tak! tak! - Zbawicielu, tak!
285 11 | wieczne odkupienie: tak! tak! - Zbawicielu, tak! tak! -
286 11 | tak! tak! - Zbawicielu, tak! tak! - ty, co nie pomnisz
287 11 | tak! - Zbawicielu, tak! tak! - ty, co nie pomnisz zdrady,
288 11 | co nie pomnisz zdrady, tak, tak! - poprzez ciało i
289 11 | nie pomnisz zdrady, tak, tak! - poprzez ciało i kość.
290 11 | niemu szczęśliwa, pragnąca tak wiecznie słodko się kajać
291 11 | słodko się kajać dusza. Tak słodko wspominać grzechy,
292 11 | słodko wspominać grzechy, tak jak wino upaja to wonne
293 11 | i jego ojczyzna, samotny tak jak ono; jak ono, rwące
294 11 | istniejąca jako czyn - ocala tak samą siebie jako wzruszenie:
295 11 | ona nami, jesteśmy w nią tak wpleceni, że ulegamy jej,
296 11 | odpocznienia, pachnących marzeń. Tak rodzi się ta poezja. Jest
297 11 | że człowiek może w ogóle tak samego siebie posiadać,
298 11 | rozpławiło je w sobie i tak spotężniałe wróciło aż w
299 12 | staje się teraz organem tak lub inaczej pojętego bóstwa,
300 12 | określonym. Przeciwko każdemu tak wysuwa się cały aparat rozumowań,
301 12 | intelekt pada pod naciskiem tak nielicznych skojarzeń żywiołowych,
302 12 | krwawe ślepia sfinksa. I tak będzie trwało dalej, póki
303 12 | zrozumieć, jak można przypisywać tak wyjątkowe znaczenie Whitmanowi
304 12 | Świat jest tajemniczy: a tak, zawsze wrogi, zawsze oporny,
305 13 | nowoczesnej sztuce artystów o tak subtelnej, zróżniczkowanej
306 13 | Żeromskiego jest w tworzeniu tak, jak Polska. Żeromski dla
307 13 | przypadkowych ukształtowali. Tak mi się przywidziało - ten
308 13 | Żeromski i Przybyszewski, tak! Tu istnieje duchowa współwymierność:
309 13 | w Polsce lub w Europie. Tak. od razu na ulicy znaleźć
310 13 | twórczą czymś jednym, są w tak nierozerwalnie ścisłym stosunku
311 13 | duchowego przesilenia, że tak oni wznoszą całość z momentów
312 13 | sobie na coś odpowiedzieć tak, by mu to wystarczyło w
313 13 | tworzyć, dla których już świat tak lub inaczej umilkł. To są
314 13 | których mówi Mickiewicz, tak samo, jak się czytało poezje
315 13 | Mało istnieje poetów o tak klasycznie przejrzystym
316 13 | danym społecznym świecie, tak, aby jego ogarniające nas
317 13 | bezdziejową duszę, która oddala mu tak niepospolite usługi w wyczuwaniu
318 13 | jako własna żywa treść, tak jak świat jakiejś greckiej
319 13 | sam pragnąłby może, aby tak było, pragnąłby znaleźć
320 13 | ukryć, widział jasno, że tak czy inaczej wszystko pada
321 13 | istotnie inaczej czują i widzą. Tak jest. Ale czym jest dla
322 13 | twórczości Żeromskiego. Tak jak Żeromski, nie czuje,
323 13 | można mówić o Żeromskim tak jak mówi się o Stendhalu
324 13 | indywidualność, jako określające ich tak lub inaczej stanowisko wobec
325 13 | mówiłem**. U Żeromskiego nie tak się mają rzeczy: jego wola
326 13 | niech uderza we mnie". Tak, ale na czym stoi sam wyzywający
327 13 | rysach, które czynią ją tak tragicznie znamienną. Jeżeli
328 13 | życiem, wystarcza sztuce - tak można by streścić artystyczny
329 13 | porwana jest przez jego zgubę: tak określa się najgłębsze jego
330 13 | pewnymi okręgami dusz. Cierpmy tak długo, aż świat stanie się
331 13 | długo, aż świat stanie się tak szlachetny, że ludzie będą
332 13 | się wszystkiego i wytrwać. Tak uświęcona we własnym mniemaniu
333 13 | kontemplacji i własnej subtelności.~Tak estetycznie spotęgowana
334 13 | wobec siebie. Wygląda to tak, jakby ktoś tonący widział
335 13 | powinien tu coś poradzić.~I tak stoi dziś tragedia Żeromskiego.~
336 13 | słowie już tylko zamiera. I tak dokonywa się reabsorbcja
337 13 | opuszczony.~Bo przecież tak piękna jest ta gotowa już
338 13 | życie - nie sama przez się.~Tak; - ale ta droga do swobody
339 14 | jednym tragicznym dziełem. I tak jest istotnie; najgłębszą
340 14 | policzki mówić, że on właśnie tak naiwnie w sobie Polskę czuje -
341 14 | się dziś Wyspiańskiego - tak, jak fałszowało się i fałszuje
342 14 | wybranej formy. U natur tak głębokich jak Wyspiański
343 14 | czym jest to widzenie: tak wolno patrzyć tylko na śmierć
344 14 | pożądaniu wzrokiem los ludzki, tak, jak w obliczu śmierci na
345 14 | każdemu jednak dane jest tak za pan brat oglądać Boga
346 14 | się ułożyć, ukształtować tak, by powstały w nich pogrzebane
347 14 | odsłaniała mu widowisko życia tak obojętne, zimne, zakończone,
348 14 | co w nim napotkać może, tak mocno jest ugruntowane w
349 14 | się trzeba życia, tworzyć tak, jak gdyby go nie było.
350 14 | sztukę to znaczy myśleć tak, jak gdyby miał on swoje
351 14 | następnie poeta w Weselu. Tak dalece tylko kunsztem literackim
352 14 | Klątwie mamy świat prawie tak w sobie zamknięty, jak w
353 14 | tętni absolut - życie wasze, tak jedyne i bezwzględne, jak
354 14 | przezwyciężył, a że sądzi tak o tym, więc przestaje się
355 14 | pierwszym krokiem na tej drodze. Tak, jeżeli o to chodzi, to
356 14 | Polski na tle wszechświata. Tak czy inaczej trzeba tu oprzeć
357 14 | polska tragedia. Ale jeżeli tak, dlaczego piecze ból, gdy
358 14 | czynienia z usiłowaniem życia tak, jakby się miało światopogląd
359 14(*) | Raz jeszcze powtarzam: tak stoją rzeczy bynajmniej
360 14 | dzieje się tu wszystko. Tak przeobraziła się straszliwie
361 14 | chcę rządzić polską duszą, tak - a jakim byłby tragiczny
362 14(**) | kwitnie industria del vuoto, tak jak Płomienie były przeprowadzeniem
363 14 | własnym naszym wnętrzu. Sprawy tak stoją, że wśród naszej ukształtowanej
364 14 | do życia nie wystarcza, tak zarysowuje się dla Wyspiańskiego
365 14 | narzędzie jego wyższości, tak zarysowuje się sprawa. Tak
366 14 | tak zarysowuje się sprawa. Tak właśnie. O to tu idzie:
367 14 | energii narodowej.~Wyspiański tak dalece intencję swego gustu
368 14 | nerwowo-mięśniowego, że tak powiem, połączenia z żadną
369 14 | rzecz wrogich jej form. Tak! Tu wypowiada się prawdziwie
370 14 | zdolności, sił i powołań. Tak postawione są sprawy mocą
371 14 | świadomość, jako fenomen: wiara. Tak jest; Sorel ma słuszność,
372 14 | dzisiejszej, konkretnej, tak jak styl Kiplinga siły.
373 14 | straszliwej krzywdzie narodu tak potwornie przeoczani, jak
374 14 | zjednoczenie Włoch. Nigdzie chyba tak plastycznie nie występuje
|