Psalm

  1 1  |                Jam jest Bóg Abrahamów i Bóg Izaaków, i Bóg Jakubów?
  2 1  |              Abrahamów i Bóg Izaaków, i Bóg Jakubów?Bóg nie jest-ci
  3 1  |            jest ten ziemski, tacy też i ziemscy, a jaki jest niebieski,
  4 1  |          Koryntian, rozdz. XV~ ~Dusza i ciało to tylko dwa skrzydła,~
  5 1  |               skrzydła,~Którymi Czasu i Przestrzeni sidła~Duch mój
  6 1  |            Gdy się zużyją przez chwil i prób krocie,~Odpadać muszą -
  7 1  |            zrzuca, a świeże przybiera~I w nie otulon, znów na jaw
  8 1  |              zowie: narodzin godzina!~I Duch mój, wziąwszy skrzydła
  9 1  |             ku Panu się wspina,~Ciała i dusze własne poza sobą~Sypie,
 10 1  |             Sypie, jak liście zżółkłe i strząśnięte,~Wciąga do siebie
 11 1  |               Piętra z dróg mlecznych i dni z lat tysiąca;~A dalej,
 12 1  |                Ten, co jest wszystkim i wszystko obleka,~Duch twórczy
 13 1  |             człowieka,~Cel a początek i nieba, i ziemi;~Ten, który
 14 1  |               Cel a początek i nieba, i ziemi;~Ten, który zawsze
 15 1  |              ziemi;~Ten, który zawsze i wyżej, i daléj,~Niedoścignięty,
 16 1  |            Ten, który zawsze i wyżej, i daléj,~Niedoścignięty, nad
 17 1  |          zasługi -~Aż zacznę wdziewać i ciała, i dusze~Bardziej
 18 1  |              zacznę wdziewać i ciała, i dusze~Bardziej promienne -
 19 1  |            dusze~Bardziej promienne - i wstąpię w świat drugi!~W
 20 1  |          wieków zwań okręgiem nieba -~I w nim letargów mi już nie
 21 1  |             Boga niemowlęciem jeszcze~I kwili tylko przeczucia swe
 22 1  |            nigdzie nie ma!~Przeszłość i przyszłość ostrymi oczyma~
 23 1  |       przyszłość ostrymi oczyma~Widzą i znają - dla nich przemienienie~
 24 1  |       przemienne czerpią z życia toni~I coraz dalej ku Panu - ku
 25 1  |               Lecą w królewskiej ciał i dusz purpurze!~ ~Wkoło niebieskich
 26 1  |               Grzmiących dźwięczności i światła pożarów;~Mnożą się
 27 1  |               się mleczne pierścienie i pręgi,~Coraz to szersze
 28 1  |            jak Myśl w świecie mieszka i jak Byt wieczysty,~Lecz
 29 1  |               na niebie!~A my wszyscy i wszędzie Jegośmy obrazem,~
 30 1  |             wszędzie Jegośmy obrazem,~I wstępując stopniami w coraz
 31 1  |                żyć w Jego wieczności!~I jako On nas stworzył, tak
 32 1  |        stworzył, tak my tworzyć dalej~I z wewnętrza nas samych wyprowadzać
 33 1  |            nigdy nic Ci oddać, Panie,~I tak żyć w Tobie wiecznie
 34 1  |           ziemi w dzień sądu rozwiąże~I z nich anielstwo ludziom
 35 1  |              zesłanym jest tchnieniem~I narodowi odtąd - przeznaczeniem!~
 36 1  |            piękność walczyły na ziemi~I krzyż lat wielu wlokąc krwawym
 37 1  |               o Tobie,~Więcej miłości i więcej braterstwa~W zamian
 38 1  |               woli~Cząstką na ziemi - i choć go świat boli~Tak,
 39 1  |              to kwiat wiecznotrwały -~I nim odmładzasz świat Ludzkości
 40 1  |          gości,~Krwią twą - krew Jego i ciałem twym - ciało!~Stanie
 41 1  |          przejść musisz? - Przez trud i męczeństwo!~A kiedy Chrystus
 42 1  |           ziemski w pełni się dokona,~I ty. Ludzkości, będziesz
 43 1  |          wzgórzy~Wszystko, co zwodzi, i wszystko, co boli;~Zostawisz
 44 1  |               z sobą duchowe poznanie~I serca wieczną, nieskończoną
 45 1  |         wieczną, nieskończoną miłość!~I z tymi dwoma świętymi potęgi,~
 46 1  |        pokładniesz na białe powietrze~I w nim się ważyć będziesz -
 47 2  |            znacie, gdyż u was~mieszka i w was będzie.~18. Nie zostawię
 48 2  |                Św. Jan, rozdz. XIV~6. I widziałem drugiego anioła,
 49 2  |        zwiastował siedzącym ~na ziemi i wszelkiemu narodowi, i pokoleniu,
 50 2  |          ziemi i wszelkiemu narodowi, i pokoleniu, i językowi, i
 51 2  |     wszelkiemu narodowi, i pokoleniu, i językowi, i ludowi.~Objawienie
 52 2  |              i pokoleniu, i językowi, i ludowi.~Objawienie Św. Jana,
 53 2  |            Ojca weźmie, weźmie z Syna~I rozleje się Duch Święty! -~ ~
 54 2  |             miłości?~ ~Wszak my jedni i ciż sami,~Tylko coraz wyżsi,
 55 2  |             Tylko coraz wyżsi, Panie?~I garniemy się wiekami~W ostateczne
 56 2  |             tyle -~Będzie jeden świat i kościół!~Daj nam, Duchu -
 57 2  |        Wejdzie, wejdzie wiek ostatni,~I ostatnie ludzkie plemię.~ ~
 58 2  |            był śliski -~Krwi spłynęło i łez morze!~Lecz anielstwa
 59 3  |               mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym
 60 3  |             albo cymbał brzmiący. ~2. I choćbym miał proroctwo i
 61 3  |              I choćbym miał proroctwo i wiedziałbym wszystkie tajemnice
 62 3  |       wiedziałbym wszystkie tajemnice i wszelką umiejętność, i choćbym
 63 3  |      tajemnice i wszelką umiejętność, i choćbym miał wszystką wiarę,
 64 3  |         wrzaski -próżne mowy -~Z krwi i z błota stary świat!~My
 65 3  |               wolnych ludzi~Giliotyna i grabieże!~Dzieciom luby
 66 3  |         Dzieciom luby wściekły gniew!~I w wylaną bratnią krew~Wierzą,
 67 3  |            Czas odrzucić wszelki brud~I tym samym znieść niewolę! -~ ~
 68 3  |            Wszystko inne -plamą plam!~I ojczyzna tylko tam! -~Jeden
 69 3  |           nieskalana,~Przenajczystsza i świetlana -~Jak niewinność
 70 3  |             nie kupi -~On nieszczęsny i on głupi,~Jak kat każden
 71 3  |              on głupi,~Jak kat każden i morderca!~ ~Gdy zstępują
 72 3  |               torem!~Nikt przez mordy i katusze~Nie był wieków Dyktatorem!~
 73 3  |               mieczem w dłoni -~Dniem i nocą bez pokoju!~ ~Któż,
 74 3  |             skrzydła - ścisnął szpony~I w powietrzu gryzł korony,~
 75 3  |           gryzł korony,~Berła, miecze i okowy,~Które trzyma ptak
 76 3  |            Lub krył oczy wygnań śnieg~I więziła Cytadela!~ ~Na alpejskich
 77 3  |           Boże ziarna - własną krew -~I wy syny tego bólu! -~ ~Tam
 78 3  |           Marzącego w śnie olbrzyma -~I bez Szlachty Ludu nié ma! -~ ~
 79 3  |               niewoli;~- Walka trudna i trud boli~Lecz podnosi się
 80 3  |            Ujrzy ziemskiej dno kałuży~I w niej polską, spiekła krew!~-
 81 3  |           Niczym Sybir - niczym knuty~I cielesnych tortur król!~
 82 3  |            cierpienia!~Sieje kłamstwo i ciemnotę,~Zmieni zbrodnią -
 83 3  |             być Polakiem~To żyć bosko i szlachetnie!~ ~Niechaj szepczą
 84 3  |         zgromadzone!~Wszystkie Fałsze i Ciemnoty -~Wszystkie czarne
 85 3  |           Serafinem! -~By krwi twojej i łez strugi~Nie mieszkały
 86 3  |            Córko Boża, ty - daremno -~I w sławiańskich niw pustyni~
 87 3  |           miejscu serca wąż się zżyma~I wyłażą z piersi gady,~Wszystkie
 88 3  |             Potem prysną śmierci pęta~I ty będziesz wniebowzięta,~
 89 3  |               Dwóch bójką wiar -~- Ty i Car. -~Car, życia trąd -~
 90 3  |              Hajdamackie rzućcie noże~I oszczerstwa, i bluźnierstwa!~
 91 3  |           rzućcie noże~I oszczerstwa, i bluźnierstwa!~By Carycy
 92 3  |               Przewrócili losów szale~I rozbili się na skale,~Kędy
 93 3  |             nie stawia gmachu z błota~I najwyższy rozum - cnota! -~ ~
 94 3  |          przeklinała!~- Tamci lepsi - i mniej śmieli,~Skradli ziemię -
 95 3  |           zbroczy gęsty wróg,~Twierdz i więzień prysną mury -~Duchem
 96 4  |    wyobrazicielką niektórych dążności i myśli, krążących po widnokręgach
 97 4  |         wieszcza, który ją wyśpiewał, i wola jego o niej - nie znanymi.
 98 4  |              w niej leżących zarzutów i pomysłów się opisze. -Teć
 99 4  |          przeczuć zupełnie fałszywych i bojaźni niczym nie usprawiedliwionej
100 4  |            wypaść mogącymi klęskami - i zapowiada absolutnym twierdzeniem,
101 4  |          drodze zadumanego szlachcica i plemion dawno zmarłych po
102 4  |          złowieszczy, bo "Ktoż, gdzie i kiedy nożem zagroził lub
103 4  |           zupełnie już nie istniejącą i oświadcza, że wcale i nigdzie "
104 4  |      istniejącą i oświadcza, że wcale i nigdzie "jej nie ma" - że
105 4  |               co, wybuchnąwszy, zgasi i zdmuchnie jak świecę wszelkiego
106 4  |           apokaliptycznych pałające - i rzucą się na lud, i popchną
107 4  |        pałające - i rzucą się na lud, i popchną go - a stąd cudowne
108 4  |              cudowne powstaną strachy i przerażenia, żywe jakoby
109 4  | przechadzające się po ziemi -a w nich i z nimi będzie Duch!~"Słaby ,
110 4  |          zatracenie -z wichrów, komet i płomieni okropne odmęty,
111 4  |             ronią, ziemia się rozpada i gruzy po gruzach tylko chłonie -
112 4  |        rewolucjonistą".~Nad tak w pył i popiół rozsypanym światem
113 4  |     wszechwładny Duch "uciska, mroczy i błyska", aż stopniowymi
114 4  |           uciski uzupełni nowego Boga i wiek absolutnie nowy.~Po
115 4  |          kończy pieśń modlitwa gorąca i uroczystą o rychłe ziszczenie
116 4  |       odpowiedzią następny Psalm.~ ~ ~I~Więc strach, mówisz, mówił
117 4  |             Zasuwamy, a nie w Zorzę -~I że Lud się zhańbi może!~
118 4  |             się - na stolicy~Z gwiazd i tęcz Bogarodzicy,~Widnej
119 4  |            słowa -~- Sam by zląkł się i Jehowa! -~Tak się lękam
120 4  |               Jehowa! -~Tak się lękam i truchleję,~Kiedy w polskie
121 4  |          polskie spaść ma dzieje~Mord i srom!...~Lepszy grom!~Zmartwychwstaje
122 4  |          miało zejść niemiecką -~Więc i ty, jak dziecko,~W bańce
123 4  |           błyskawice -~Z światła cepy i kłonice -~I wichry z płomienia!~
124 4  |              światła cepy i kłonice -~I wichry z płomienia!~A w
125 4  |       Zborowskich ścięte głowy,~Topór i kloc! -~Płacz bez końca -
126 4  |          wtedy~Twoje tajemnice -~Cepy i kłonice -~Twój, oj! spadnie
127 4  |                Twój, oj! spadnie cud!~I tych Polski namiestników~
128 4  |         srebrników~Twój rozsieka Lud!~I strun twoich granie~Zagłuszy
129 4  |         granie~Zagłuszy wrzask mordu!~I nic nie zostanie~Z twojego
130 4  |               natchnionym wieszczem -~I plam nie było na ojczystej
131 4  |                na śmierć lub kajdany!~I ty w tryumfie stał z harfą
132 4  |               twą złotą -~Urągający - i pytał: "A co to?" -~I mnie
133 4  |                 i pytał: "A co to?" -~I mnie prowadził aż do rusztowania~
134 4  |           gminu - co tobie się kłania~I milionowym dziękuje poklaskiem,~
135 4  |          brzaskiem. -~Szlibyśmy oba - i szczęśliwsi oba -~Ty chwałą
136 4  |             ja Polski zbawieniem -~Bo i mnie, wieszczu, wciąż śni
137 4  |        Przemień go - przemień w Króla i Kapłana -~Lecz zanim jeszcze
138 4  |              ufaj w szlachtę polską - i moc Pana! -~ ~*~Ależ, wieszczu -
139 4  |           Historycznych kręgów zwroty~I z postępów wynieść tyła~
140 4  |          Dusza - wieczną buntownicą -~I do siebie stoją sporem -~
141 4  |              nad otchłanią~Pasują się i ranią~Bratobójczo wciąż!~
142 4  |        Bratobójczo wciąż!~Ach! idee - i zwierzęta -~Anielice - i
143 4  |              i zwierzęta -~Anielice - i tygrysy!~I w tej walce bywa
144 4  |                 Anielice - i tygrysy!~I w tej walce bywa snadnie,~
145 4  |             rysy~Idea pokładnie,~Wnet i w Bogu ta poczęta~Oszaleje!~
146 4  |             Bogu ta poczęta~Oszaleje!~I jej dzieje~Na tej ziemi~
147 4  |            wszystkie Ojczyzny!~Gwałty i wścieklizny,~Upadki i zgony.~
148 4  |          Gwałty i wścieklizny,~Upadki i zgony.~Wieńce kwitną dziś
149 4  |              wiek drugi, co mu synem;~I ojcobójstwami~Ciągnie się
150 4  |             ojcobójstwami~Ciągnie się i plami~Płynący Czas!~Któż
151 4  |       żywiołów kłótni,~Z bitwy miejsc i lat~Harmonią wylutni,~Rytmu
152 4  |              idzie torem -~W kim ciał i dusz wspólny ruch,~Ten,
153 4  |               a błękitem -~Ned niziną i gór szczytem~Równo promienieje. -~
154 4  |            Sennych ludzi~Na nadzieję!~I do ciemnej zbieży studni,~
155 4  |          Wskroś przez ziemie - słońca~I oddech ten~Tak jak sen -~
156 4  |              oddech ten~Tak jak sen -~I przepływa,~I porywa,~I ciągnie
157 4  |            Tak jak sen -~I przepływa,~I porywa,~I ciągnie za sobą~
158 4  |                I przepływa,~I porywa,~I ciągnie za sobą~Okryte żałobą~
159 4  |             trupów rząd!~Gwar - jęk - i szum -~Wlecze się tłum: -~
160 4  |              Zgryzotnych kar -~Duszni i cieleśni~W krwi i pleśni -~
161 4  |              Duszni i cieleśni~W krwi i pleśni -~Przepaść tuż!~A
162 4  |         pierścieni,~Łono na łonie -~- I zetknięte dłonie -~Twarze
163 4  |              słuch:~"Oto idzie Duch!"~I ujrzą w przestrzeni~Zstępujący
164 4  |        niesiona -~Ludzkości to wieca!~I Przeszłość zbawiona,~I Przyszłość
165 4  |                I Przeszłość zbawiona,~I Przyszłość zaświeca!~ ~*~
166 4  |           grzech~Już zwian jak puch -~I wlał w Duchy dech~Wiekuisty
167 4  |           Duchy dech~Wiekuisty Duch -~I objął rząd." .~ ~ ~III~Stój,
168 4  |            tylko ludzka wola,~Gdy zła i nieszczera,~Taki tor obiera~
169 4  |           nieszczera,~Taki tor obiera~I nim ziemskie brudzi pola!~
170 4  |          kłamie -~Obłuda -jej znamię!~I toć straszna wina,~Co ni
171 4  |              Syna,~Lecz dotyka Ducha!~I tej winy nie zmaże~Żaden
172 4  |          rodzi dusze -~Za dni naszych i przyszłości~Są faryzeusze!~ ~*~
173 4  |           paluszkach wzdętej pychy! -~I tak wy zwierzęciejecie. -~
174 4  |               dzieje,~Człowieczeństwo i ojczyznę,~Zwątp rozpaczy
175 4  |              ojczyznę,~Zwątp rozpaczy i nadzieję!~Wtedy śród błędów
176 4  |            Zbawicielem -Bożym Bratem:~I dusz wielu będzie katem!~
177 4  |             ludzkie życie:~Stanie się i katem ciał!~ ~*~Nie tak
178 4  |              Z anielskiej rzewności -~I, klęczący, spojrzysz wkoło~
179 4  |               smętki -gromy,~Babylony i Sodomy -~Ujrzysz Carów w
180 4  |              fale,~Świat zatracające!~I przyćmione w górze słońce,~
181 4  |            przyćmione w górze słońce,~I niebieskie mocy,~Wstrząśnięte
182 4  |               A uczujesz miłość trudu~I męki odwagę'~Wstaniesz ludzi
183 4  |              Kryć ich wstydy nagie. -~I za rany - i za ciernie~Podziękujesz
184 4  |           wstydy nagie. -~I za rany - i za ciernie~Podziękujesz
185 4  |        ciernie~Podziękujesz tkliwie -~I dotrzymasz wiernie~Na nieszczęścia
186 4  |           Ponad każdym cudzym bolem -~I tak stąpasz ofiar polem,~
187 4  |         kłamstwa podziemnice,~Ciemnie i tajnice~Nie zstępując -
188 4  |          Wiesz, że jedna tylko droga;~I jej światłem widny - biały -~
189 4  |             na dzielnych -~Co, czarni i nocni,~Tylko zdradą mocni~
190 4  |             nocni,~Tylko zdradą mocni~I orężni pychą,~Zabijają cicho!~
191 4  |               Duszą czystą, szczerą -~I czynów łańcuchem~Połączasz
192 4  |               ciebie~Miłości spływ! -~I kiedyś po męce~W jego pójdziesz
193 4  |               Wszechwiecznie żyw!~ ~*~I ja patrzę śród zamieci~W
194 4  |           śród zamieci~W niebios kir!~I ja widzę - kędy leci~Zdarzeń
195 4  |           nieść!~*~ ~Tu Sybiry mroźne~I Iwany Groźne -~A po drugiej
196 4  |        barbarzyństw - ma być spojem -~I to zwiecie -Tajemnicą -~
197 4  |           anioły~Wygnać z ludzi łona!~I mieć Polskę - tego dzieła~
198 4  |               Upiorowe wdziała lice -~I odkląkłszy sprzed ócz Pana,~
199 4  |              Co nie rani - ale leczy!~I woła: "Ja się spieszę,~Bo
200 4  |             Rzeczpospolity szatańskie~I północny knut!~I trząść
201 4  |           szatańskie~I północny knut!~I trząść będą każdym krajem,~
202 4  |             Polsko, oto~Zapadł w krew i błoto!~Od morza do morza -~
203 4  |               kształt gada,~Podnosi - i pada,~Aż, znękany, czci
204 4  |             tej samej kary~Ofiarników i ofiary!~Zostaje ruina -~
205 4  |               ofiary!~Zostaje ruina -~I nadgrobek na niej świata!~-
206 4  |               Lecz z rózgą ze stali -~I służą Jehowie~Lub z schizmy
207 4  |              Duchoborce -roskolniki -~I po nocach słychać ryki~Rozrzynanych
208 4  |           wschody~Zepchnięte narody -~I zlatują do ciemności~Coraz
209 4  |       Bogumiła -~Czerwonym sztandarem~I moskiewskim Carem~Zarównoś
210 4  |              wierzchołkiem bałwanów -~I przemijasz przez powietrze,~
211 4  |           przemijasz przez powietrze,~I ścigasz szatanów!~Przed
212 4  |            skrzydeł tęczą~Obalają się i jęczą~Jak przed Boga cieniem! -~ ~*~
213 4  |             przechowana!~Ponad złości i nad szały,~Ponad hańby i
214 4  |              i nad szały,~Ponad hańby i nad kały -~Tyś niepokalana!~ ~
215 4  |             boleścią~A miłością Bożą!~I powracasz z dobrą wieściął~ ~
216 4  |       Sypniesz z dłoni garść promieni~I znów jaśniej w świecie!~
217 4  |            przelecisz wszystkie kraje~I światłością obosieczną~Śmierć
218 5  |              a dumnych roztrąca,~Lecz i tych jeszcze w jawnym świetle
219 5  |         przestrzeni~Z orłem ze srebra i szablą ze stali!~Do serc,
220 5  |               a więc godzien krzyża -~I krzyż - lecz taki, co do
221 5  |             ujął - a spuścił niebiosy~I serce Twoje nas zewsząd
222 5  |              ugodnił wysoko człowieka~I naród każden - że Twój zamysł
223 5  |             Aż się rozwiała w perzyny i dymy,~Rozdarta w sobie -
224 5  |            ludzkości całej szalejąca!~I ona kiedyś być miała królową,~
225 5  |               nowo,~Odkrólewszczona - i stała się wdową -~I dotąd
226 5  | Odkrólewszczona - i stała się wdową -~I dotąd płacze, na Twojego
227 5  |               wzory,~Szkaradne rzezie i niecne zabory,~Za które
228 5  |           spadem bezgłębnym wybrzeża!~I pnie się - wzdyma - rośnie
229 5  |           Ciebie~Co od początku złych i pysznych grzebie,~A sama
230 5  |        pysznych grzebie,~A sama pychą i złością, i swarem,~I mężobójstwem
231 5  |               A sama pychą i złością, i swarem,~I mężobójstwem onem,
232 5  |            pychą i złością, i swarem,~I mężobójstwem onem, jak świat,
233 5  |              onem, jak świat, starem,~I kłamstw, i blużnierstw rozkipionym
234 5  |             świat, starem,~I kłamstw, i blużnierstw rozkipionym
235 5  |        blużnierstw rozkipionym warem!~I wstała, siwa, w pasach z
236 5  |           płynie!~Rdzę z krwi pokoleń i gruzy, i kości~Na swych
237 5  |               z krwi pokoleń i gruzy, i kości~Na swych topielach
238 5  |           światło poblednie na skroni~I Syn nad nami Twój łzy nie
239 5  |              nami Twój łzy nie uroni,~I Duch nie będzie nam Pocieszycielem!~
240 5  |           wieku Twój nakaz już czcili~I nie czekali chwil spełnionych
241 5  |        skroniach lśni polska korona -~I płaszcz błękitny zamiata
242 5  |              których tam przestrzeń - i wszystkie przestrzenie~Czekają -
243 5  |        ziemiach pod mieczem Trójkąta!~I boskim, tamtym wzniesionym
244 5  |            nas przesmiertnić w kłamcę i mordercę!~Nie widzi, marna,
245 5  |         nieśmiertelny, święty,~W serc i gwiazd wszelkim mieszkający
246 5  |             iściźnie,~By, nędzna siłą i kolebką mała,~Przez moc
247 5  |               ofiary się wyanielała -~I polskiej naszej rozkazał
248 5  |         ojczyźnie,~By wwiodław miłość i mir ludy bliźnie~Niezatraconej
249 5  |            pokorze,~Przed Tobą dzieci i niewiasty, Boże -~A światu
250 5  |            pryśniętych otoczeni kołem~I państw ginących - Ojcze,
251 5  |         kąkole~Złud świętokradzkich - i daj wiekuiste~Śród dóbr
252 Odp|          mdlejąc latać,~Włosy splatać i rozplatać,~Tchnienie tracić
253 Odp|            Bożym czarem:~Takim Duchem i sztandarem~Być na ziemi -
254 Odp|              na świat, równym kłusem,~I napełnił wóz Chrystusem,~
255 Odp|                Jak Owidiusz Faetonem;~I rozesłał swoje sługi~Swe
256 Odp|              których błyska~Nowy duch i forma nowa!~Bo są światu
257 Odp|              my od nich~Bierzem ogień i kolory~I gwiazd dolatujem
258 Odp|           nich~Bierzem ogień i kolory~I gwiazd dolatujem wschodnich.~ ~
259 Odp|               rżnij szlachty!"~ ~Któż i gdzieć zagroził nożem?~Któż
260 Odp|           gdzieć zagroził nożem?~Któż i gdzie ci stanął sporem?~
261 Odp|         Krzyki krwawe, krwi namiętne,~I księżyce nad krwią smętne~
262 Odp|             księżyce nad krwią smętne~I sokoły w mgle jak duchy?~
263 Odp|           Strzały sobie z ran wyrywał~I mgły - krwią czerwienił
264 Odp|           Skądże w tobie taka trwoga?~I od ludu rów i przedział?~
265 Odp|            taka trwoga?~I od ludu rów i przedział?~Prawdę mówisz?
266 Odp|              tak! - na ojców koście!"~I twój Anioł, już w przyszłości~
267 Odp|          serce chore,~Proch im sercem i proch rdzenia.~ ~Kiedyś
268 Odp|          tysięcy~Było szlachty z serc i z lica...~Dziś - jednegom
269 Odp|               sławą~Był szlachcicem - i miał prawo...~Dziś - i ten
270 Odp|                i miał prawo...~Dziś - i ten nie został z wami,~Swej
271 Odp|             królami,~Dziś go nie ma - i was nié ma!~ ~Bądź-że mi
272 Odp|             myśli Mary j usze,~Cezary i Robespiery.~Z komet, z meteorów
273 Odp|               wytknie łeb - po szyję,~I zła skrzy i w oczy bije,~
274 Odp|                 po szyję,~I zła skrzy i w oczy bije,~I bezsennym
275 Odp|              zła skrzy i w oczy bije,~I bezsennym się urąga;~Bo
276 Odp|               nam rodzisz buntu marę,~I w zrodzoną - rodzisz wiarę.~ ~
277 Odp|                Z wichrów uwić płaszcz i lice,~I na ciebie - jak
278 Odp|          wichrów uwić płaszcz i lice,~I na ciebie - jak na świécę~
279 Odp|          ciebie - jak na świécę~Iść - i dalej pójść - i zdmuchnąć.~ ~
280 Odp|          świécę~Iść - i dalej pójść - i zdmuchnąć.~ ~Więc się bój -
281 Odp|              ja grożę,~Marny człowiek i twój brat...~Ale jakiś straszny
282 Odp|              Ale jakiś straszny świat~I widzialne światła Boże,~
283 Odp|               Boże,~Z mocą, z wichrem i z szelestem~Rzucające się
284 Odp|       przyniesie w dłoni~Komet wichry i płomienie,~W których drży
285 Odp|                Światło - Młodość~Orla i żywa~Niebo porywa,~Z Boga
286 Odp|                A pod nią mgła~Z ognia i szkła,~W grze nieustannej~
287 Odp|           obłoku,~Ludziom się pokaże.~I na żniwie i na toku~Ujrzą
288 Odp|               się pokaże.~I na żniwie i na toku~Ujrzą ją żniwiarze;~
289 Odp|             Ujrzą ją na łąkach trzody~I smętnie zaryczą,~Zadrżą
290 Odp|                smętnych.~Zebrzydowscy~I Zborowscy~W czerwonych deliach;~
291 Odp|              deliach;~Sny - martwice,~I dziewice~W bladych kameliach.~
292 Odp|          Piłata~Godzinę pieje.~Strach i nudnoście,~W grobach drżą
293 Odp|          szaleje.~Duch uciska,~Mroczy i błyska,~Aż uzupełni~Wiek
294 Odp|               Niech będzie Twoja wola i na ziemi i w Niebie,~Przez
295 Odp|          będzie Twoja wola i na ziemi i w Niebie,~Przez nas - czyń
296 Odp|         żywota wyjęci~Dla ran naszych i zmazy.~Wspomnij! cośmy cierpieli
297 Odp|               Brat pozna swego brata;~I wstanie nieśmiertelność,
298 Odp|               jako Anioł, z człowieka~I staniem Ludem Świata!...~ ~
299 Odp|           tego struny,~Złączy dźwięki i pioruny,~Świat, co kocha
300 Odp|              pioruny,~Świat, co kocha i przeklina;~I błękitom rzuci
301 Odp|          Świat, co kocha i przeklina;~I błękitom rzuci na tła~Przemienioną
302 Odp|       Chrystus wejdzie na ciał złamy;~I z Chrystusem się spotkamy,~