Psalm

 1 1  |        umarlych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga,
 2 1  |          niemi - za niemi -~Ten, co jest wszystkim i wszystko
 3 1  |          w świat drugi!~W świat, co od wieków zwań okręgiem
 4 1  |             A jednak przyszłość, co od końca dzieli,~W nieskończoności
 5 1  |         anieli!~Żądza bez miary, co chwila rosnąca,~Miłość bez
 6 1  |         żyje myśl jakaś głęboka,~Co z piersi Twoich zesłanym
 7 1  |          ciało!~Stanie się tobą, co Jemu się stało!~On wcielił
 8 1  |         Ku Ojca stolicy. -~Przez co przejść musisz? - Przez
 9 1  | przedświtem,~Czy ty nie widzisz, co ten znak ci wróży?~Nim los
10 1  |       ciemnych wzgórzy~Wszystko, co zwodzi, i wszystko, co boli;~
11 1  |           co zwodzi, i wszystko, co boli;~Zostawisz w dole szataństwo
12 2  |     będzie? -~ ~Wszak z planety, co się rozciął~Na odłamków
13 3  |   szlachty nieszczęśliwy! -~Ród, co nie znał z wrogiem miru,~
14 3  |        Chyba jeden - ten Jedyny,~Co był Bogiem a Człowiekiem!~
15 3  |     cierpienia -~Tak jak Feniks, co się zmienia -~Nieśmiertelny -
16 3  |            szlachetnienie!~ ~Wy, co wyższe zniżać chcecie,~Patrzcie!
17 3  |          Ach! niewola sączy jad,~Co rozkłada Duchów skład!~Niczym
18 3  |           Do twojego idą krzyża,~Co na wzgórzu, w czystym niebie.~
19 3  |         Ciebie żywą - ci umarli,~Co nie wejdą do twych włości!~ ~*~
20 3  |          twarz!~Bądź mistrzynią,~Co krzywości~Świata prości,~
21 3  |         Bo gdy miną fale godzin,~Co nas dzielą od odrodzin,~
22 4  |     gotuje się wichrowy płomień, co, wybuchnąwszy, zgasi i zdmuchnie
23 4  |       rzeź wybiera; a czy wiesz, co on, ten Duch, wybierze?" -
24 4  |    rychłe ziszczenie się dopiero co wyżej przytoczonych obrazów,
25 4  |        wcieliłeś się w to ciało,~Co tak cierpieć miało!~Ach!
26 4  |          moją na Lud nieskalany,~Co żadnej hańby nie owrzodział
27 4  |          Urągający - i pytał: "A co to?" -~I mnie prowadził
28 4  |         Śród przekleństw gminu - co tobie się kłania~I milionowym
29 4  |       Lub kataklizm śród natury,~Co świat chwyta na tortury -~
30 4  |         wandalskich dni upiorem,~Co powtórzyć ma do joty~Historycznych
31 4  |         wynieść tyła~Tylko tyle, co Atyla?~Duch twój tylkoż
32 4  |        nie znasz - tylko chmury,~Co go kryją, widzisz mgliste,~
33 4  |       strącony~Przez wiek drugi, co mu synem;~I ojcobójstwami~
34 4  |         w kim głębie życia górą,~Co nie duszą, w lekkość chorą,~
35 4  |           w ciężar chórem -~Ten, co trzecim idzie torem -~W
36 4  |    piorunie,~Na złocistej łunie,~Co go niesie w dal! -~On się
37 4  |         ty nie wiesz jeszcze~To, co Duch wybierze! -~Tak nie
38 4  |     znamię!~I toć straszna wina,~Co ni Ojca, ani Syna,~Lecz
39 4  |      pierś twoja - twardą stalą,~Co się błyszczy nieskalanie,~
40 4  |       Nie dbasz o wrogów nawały,~Co z lochów piekielnych~Czyhają -
41 4  |         Czyhają - na dzielnych -~Co, czarni i nocni,~Tylko zdradą
42 4  |         się z Duchem -~A z Boga, co w niebie,~Powraca do ciebie~
43 4  |          Z przedziwnej jasności,~Co nie rani - ale leczy!~I
44 4  |       Rozciągnięty w pyle -~Ten, co obrał cię z odzieży,~Urągał
45 4  |         odzieży,~Urągał ci tyle;~Co, związawszy twe ramiona,~
46 4  |            na fali -~A żyjących, co zostali,~Samo życie boli:~
47 4  |     Gminnym uwieńczon wawrzynem,~Co pierś wroga porozrzynał -~
48 5  |       WOLI~ ~Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś, Panie,~Z skarbu
49 5  |   ojczyzna w przeszłości jedyna,~Co z piersi miłość, a nie rozbój,
50 5  |     miłość, a nie rozbój, sieje;~Co mieczem - tylko świat ewanieliczy,~
51 5  |              Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś, Panie!~Gdyśmy
52 5  |     trupy - a Duchy w istocie. -~Co elektrycznych nadziemnych
53 5  |              Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś. Panie:~Żywot
54 5  |    krzyża -~I krzyż - lecz taki, co do gwiazd Twych zbliża -~
55 5  |              Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś, Panie!~Przykład
56 5  |              Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś, Panie!~W ciemięzcach
57 5  |              Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś. Panie!~My nad
58 5  |           w której nie ma Ciebie~Co od początku złych i pysznych
59 5  |      zbieży!~Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś. Panie!~ ~*~Lecz
60 5  |         gdy z dusz onych rzeszą,~Co wokół wieńcem powietrznianym
61 5  |        Podaje, Panie -a w lewym, co niżej,~Krew krzyżowanych
62 5  |      mordercę!~Nie widzi, marna, co dzieje się w górze - ~Nie
63 5  |      wszelkim mieszkający ruchu,~Co tak gwiazd bunty rozwiewasz
64 5  |        ludów otruwana jadem!~Ty, co w dziejowych odmętów rozruchu~
65 5  |      Boże -~A światu męscy - my, co się nie boim~Od wieków walczyć
66 5  |      Ciebie razem z naszą Panią,~Co za nas Twego doprasza się
67 Odp|        jako skra zapalna.~ ~Dziś co? - Każdy wieszcz z rozkazem,~
68 Odp|       nie rzeź. - To z girlandy,~Co leciała ponad Lida,~Jakiś
69 Odp|       jak sen zniknął.~ ~Jeszcze co? - ani zamachu....~Naród
70 Odp|          wybiera" -~A czy wiesz, co On wybierze?...~Może ludów
71 Odp|        dźwięki i pioruny,~Świat, co kocha i przeklina;~I błękitom