Psalm

 1 1  | niezmęczone,~Nimi znów leci - lecz już w wyższą stronę!~Tak coraz
 2 1  |        nieba -~I w nim letargów mi już nie potrzeba~Ani przebudzeń
 3 1  |       Chrystus nad Taboru szczytem~Już się otacza wieczności przedświtem,~
 4 2  |          Jana, rozdz. XIV~ ~ ~Dość już długo - dość już długo~Brzmiał
 5 2  |              Dość już długo - dość już długo~Brzmiał na strunach
 6 2  |          Pocieszyciel!~ ~Oto idzie już godzina!~Poznan będzie -
 7 2  |          miał brata,~Ten, na czyim już pogrzebie~Były wszystkie
 8 2  |         morze!~Lecz anielstwa czas już bliski -~- Pójdą - pójdą
 9 2  |          naród;~Choć mówicie: "Ot, już kona!"~W nim przyszłości
10 2  |      począł się dzień Boży!~ ~Czas już zedrzeć z wieku chmurę!~
11 2  |       Panujący idzie Pan! -~ ~Dość już długo - dość już długo~Brzmiał
12 2  |              Dość już długo - dość już długo~Brzmiał na strunach
13 3  |            Promień z Niebios spadł już nowy!~ ~Gdy z kolebki Duch
14 3  |      łuskom odpaść z powiek -~Czas już przejrzeć Boga wolę!~Czas
15 3  |           cicha -~On ku niebu pnie już głowę -~Do aniołów pieśnią
16 3  |            oczyma! -~Tym, że stoi, już kusiciel:~- Chyba Boga nié
17 3  |           sławiańskich niw pustyni~Już na wieki było ciemno! -~ ~
18 3  |           wiąże się w przestrzeni!~Już się coraz bardziej zbliża~
19 3  |         wzgórzu, w czystym niebie.~Już stanęli - wznoszą głowę -~
20 3  |       Obietnice, sidła,~Nie zwodzą już!~Dziesięć Ludów czeka~Na
21 4  |            ma ją teraz za zupełnie już nie istniejącą i oświadcza,
22 4  |       górze;~Jak burze,~Strącające już!~Nad dołem~Drżą potępieni!-~
23 4  |        Miej, o Panie,~Zmiłowanie -~Już my razem!" -~ ~*~A gdy tak
24 4  |         prąd!~Z dni starych grzech~Już zwian jak puch -~I wlał
25 5  |           Teraz gdy rozgrzmiał się już sąd Twój w niebie.~Ponad
26 5  |           Teraz gdy rozgrzmiał się już sąd Twój w niebie~Ponad
27 5  |           Teraz gdy rozgrzmiał się już sąd Twój w niebie~Ponad
28 5  |           Teraz gdy rozgrzmiał się już sąd Twój w niebie~Ponad
29 5  |        promieni,~Jakby z pancerza, już odpancernieni,~Stoją w nagości
30 5  |           Teraz gdy rozgrzmiał się już sąd Twój w niebie~Ponad
31 5  |     przesmyku -~Skrzydła nam rosną już na zmartwychwstanie -~Usta
32 5  |         jakby Twe ramiona,~Spieszą już na dół od nieba po ziemię,~
33 5  |             Ach! wiem! - ta chwila już do nas należy;~W ostatniej
34 5  |         przeszłym wieku Twój nakaz już czcili~I nie czekali chwil
35 5  |           na chmurach jutrzejszych już dnieje -~Więc nie o przestęp
36 5  |           żadną -~Zdarzeń otwarłeś już przed nami pole!~Lecz śród
37 5  |           w ziemię czołem,~Skronią już w wiosen Twych kąpani dmuchu.~
38 5  |           Teraz gdy rozgrzmial się już sąd Twój w niebie~Ponad
39 Odp|       poprzek twojej sennej stecki~Już nie duchy - lecz mogiły....~
40 Odp|       ojców koście!"~I twój Anioł, już w przyszłości~Zabłyśnięty -
41 Odp|       został z wami,~Swej godności już nie trzyma....~Marą króla -
42 Odp|         bój - bo Duch się wdziera,~Już podnosi góry, wieże.~"Słaby",
43 Odp|           święci trzy razy!~Abyśmy już nie byli z ksiąg żywota