| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Zygmunt Krasinski Psalmy Przyszlosci IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Psalm
1 2 | PSALM NADZIEI~ ~16. A ja prosić będę Ojca, 2 2 | mieszka i w was będzie.~18. Nie zostawię was sierotami - 3 4 | pamięci miesiącem lutym 1846 r.- napisano pieśń w podobnym 4 3 | brząkająca albo cymbał brzmiący. ~2. I choćbym miał proroctwo 5 1 | PSALM WIARY~ ~29. A odpowiadając, Jezus rzekł 6 1 | świadomi pisma ani mocy Bożej.~30. Albowiem przy zmartwychwstaniu 7 1 | aniołowie Boży w niebie.~31. A o powstaniu umarlych 8 1 | powiedziano od Boga, mówiącego:~32. Jam jest Bóg Abrahamów 9 1 | Św. Mateusz, rozdz. XXII~47. Pierwszy człowiek z ziemi 10 1 | człowiek sam Pan z nieba.~48. Jaki jest ten ziemski, 11 2 | was.~Św. Jan, rozdz. XIV~6. I widziałem drugiego anioła, 12 1 | mówiącego:~32. Jam jest Bóg Abrahamów i Bóg Izaaków, i Bóg Jakubów? 13 4 | uzupełni nowego Boga i wiek absolutnie nowy.~Po takich przejściach 14 4 | mogącymi klęskami - i zapowiada absolutnym twierdzeniem, że nigdy nic 15 Odp| Niech się święci trzy razy!~Abyśmy już nie byli z ksiąg żywota 16 4 | nic nie zostanie~Z twojego akordu! -~ ~*~Bodajbyś, wieszczu, 17 4 | pierś twą magnetycznie -~Aleś jednym wciąż piał głosem~ 18 4 | polską - i moc Pana! -~ ~*~Ależ, wieszczu - boś ty wiary~ 19 3 | I więziła Cytadela!~ ~Na alpejskich skał wyżynie,~Po śródziemnych 20 1 | daleki!~Jego to. Jego żądają anieli!~Żądza bez miary, co chwila 21 4 | rykiem zwierząt - lecz z anielską duszą -~Lud tylko święty - 22 1 | śladem,~Były śród świata - anielskim przykładem,~Aż nie wywalczą 23 3 | mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, 24 2 | spłynęło i łez morze!~Lecz anielstwa czas już bliski -~- Pójdą - 25 1 | dzień sądu rozwiąże~I z nich anielstwo ludziom wypromieni!~A do 26 4 | Gdzież zbawień świat?"~A anioł-kat:~"Precz w otchłań podziemną,~ 27 4 | Boże, widzialne, śród burz apokaliptycznych pałające - i rzucą się na 28 3 | fal błękicie,~Na italskim Appeninie,~Na hiszpańskich Sierrów 29 4 | On nie woła: "Biada!"~Arcyświata w nim potęgi -~On zapełnia 30 4 | wynieść tyła~Tylko tyle, co Atyla?~Duch twój tylkoż myślą 31 1 | wybrane jedne przed innemi,~By b Twą piękność walczyły na 32 4 | Klęski - smętki -gromy,~Babylony i Sodomy -~Ujrzysz Carów 33 Odp| nie ma - i was nié ma!~ ~Bądź-że mi weselszej cery,~Bo cię 34 3 | przypadków idąc kołem,~Wolno w bagna zajść szatana!~Potem dusza 35 4 | twa zetrze~Z wierzchołkiem bałwanów -~I przemijasz przez powietrze,~ 36 4 | Więc i ty, jak dziecko,~W bańce własnych siedząc marzeń,~ 37 4 | Polska kojarznicą!~Dwóch barbarzyństw - ma być spojem -~I to zwiecie - 38 5 | przestrzenie~Czekają - modli się bardzo po cichu -~Poza Nią, stojąc, 39 1 | rzekł im: Błądzicie, nie będąc świadomi pisma ani mocy 40 2 | NADZIEI~ ~16. A ja prosić będę Ojca, a innego pocieszyciela 41 2 | Przecież w Bogu dano nam,~Że my będziem jak Bogowie!~ ~*~Lecz wprzód 42 3 | powietrzu gryzł korony,~Berła, miecze i okowy,~Które trzyma 43 Odp| W grobach drżą koście,~Bez-duch - szaleje.~Duch uciska,~ 44 4 | niemały czas jeszcze przed bezbożnej pamięci miesiącem lutym 45 3 | postaci,~Tych kuszących bezbożników!~Tysiącami wściekłych ryków~ 46 5 | strony,~Ciemność pod spadem bezgłębnym wybrzeża!~I pnie się - wzdyma - 47 5 | swata -~Nikt niewolnikiem w bezmiarach wszechświata!~Teraz gdy 48 5 | wolna ku Tobie wznosi się bezmiarem -~Wszystkie się ku Niej 49 1 | Jeśli pojmuje, że kochasz bezmiernie~Synów tych, których koronujesz 50 4 | A twój Szatan!"~ ~*~W bezmocy,~Śród nocy~Wiek po wieku 51 5 | drugich śmiercią - lecz własną bezpłodnie~Kończą na ziemi wszystkie 52 Odp| bezsennym się urąga;~Bo my z bezsennego łoża~Wzrok rzucamy gorączkowy,~ 53 Odp| zła skrzy i w oczy bije,~I bezsennym się urąga;~Bo my z bezsennego 54 4 | nie płacze -~On nie woła: "Biada!"~Arcyświata w nim potęgi -~ 55 Odp| rażą;~Z twarzą smętną - ale białą,~Chrystusową - choć zwiędniałą,~ 56 1 | ramiona!~Ręce pokładniesz na białe powietrze~I w nim się ważyć 57 3 | Powiedz, orle! orle mój!~Białoskrzydiny, niezmazany,~Skąd tych czarnych 58 4 | I jej światłem widny - biały -~Nie dbasz o wrogów nawały,~ 59 5 | cierpienia czyscowe,~Wlewałeś bicie śród nicestwa nowe -~Wiecznieś 60 5 | Płynie za słońca, taka bielejąca,~Coraz to wyżej - do góry!~ ~ 61 4 | potopie~Jedna świecisz w bieli!~Ledwo stopa się twa zetrze~ 62 4 | Aż się ranek wypołudni~W bieluteńki dzień! -~ ~II~Moc Jehowy - 63 3 | Wtedy naprzód - w imię Boże!~Bierzcie szable - sierpy -kosy -~ 64 Odp| Pielgrzymowi - a my od nich~Bierzem ogień i kolory~I gwiazd 65 4 | jednolit -~Ni mongolskich bieży,~Ni czerwonych Rzeczpospolit~ 66 Odp| szyję,~I zła skrzy i w oczy bije,~I bezsennym się urąga;~ 67 1 | odpowiadając, Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc świadomi pisma 68 5 | tamtym wzniesionym kielichem~Błaga drugiemu przełaski Twej, 69 4 | się w górze - a pod jej blaskami, w jakichciś smętnych przestworach 70 5 | śnieżne, przechrześciańskie blaski~Nadeuropejskiej cnoty! - 71 Odp| Nad nią - na sierpie~Z blasków księżyca,~Bogarodzica~W 72 3 | tej Ojczyzny?~Kto nad Ludu błędną marą,~Nad przepaścią ciemną 73 4 | rozpaczy i nadzieję!~Wtedy śród błędów swych pędu~Wezwie drugich 74 3 | wyżynie,~Po śródziemnych fal błękicie,~Na italskim Appeninie,~ 75 2 | spływa - spływa Pan!~ ~O! ten błękit pijcie duszą,~A wam wszystko 76 4 | widnokręgi~Niewidzialnie - a błękitem -~Ned niziną i gór szczytem~ 77 5 | polska korona -~I płaszcz błękitny zamiata promienie,~Z których 78 Odp| co kocha i przeklina;~I błękitom rzuci na tła~Przemienioną 79 5 | wesela krzyku -~Ku nam z błękitów - jakby z Twego łona,~Złote 80 2 | Lecz anielstwa czas już bliski -~- Pójdą - pójdą w Ciebie, 81 4 | nie pochlubię -~Ja przed bliźnich drżę męczeństwem -~W otchłań 82 5 | wwiodław miłość i mir ludy bliźnie~Niezatraconej prawości przykładem~ 83 3 | Pierśże czyja kwitnie w blizny?~Kto się palił wciąż ofiarą~ 84 1 | wszystkim na wieki;~Choć coraz bliższy. On równie daleki!~Jego 85 1 | rozwarte wszechbezmiarów błonie!~Przed nim świat wszystek - 86 4 | Polsko, oto~Zapadł w krew i błoto!~Od morza do morza -~Porwał 87 4 | Nad gruzami się kołysze~Bluszcz wietrzany!~A gdzie indziej 88 3 | noc,~Ten mądrości wiecznej bluźni. -~Choćby nie był Moskal 89 5 | świat, starem,~I kłamstw, i blużnierstw rozkipionym warem!~I wstała, 90 3 | rzućcie noże~I oszczerstwa, i bluźnierstwa!~By Carycy w grobie kości~ 91 Odp| Cała w słońcach - cała w błyskach~Ludom się pokłoni,~Pastuszkowie 92 5 | czerwoności!~W czarnych błyskawic czarnej jaśni płynie!~Rdzę 93 Odp| piersią gminu,~Drżysz, gdy błyśnie Bóg z człowieka.~Drżysz, 94 Odp| Zatrwóż! - niech wrócą - błyśnij!~W tej błyskawicy, Panie, 95 Odp| uzupełni~Wiek idący,~Bogiem błyszczący,~Jak miesiąc w pełni.~ ~ 96 4 | było na ojczystej niwie!~Bodajby Polska nie rozdarta -cała -~ 97 4 | Z twojego akordu! -~ ~*~Bodajbyś, wieszczu, był wieszczył 98 Odp| sierpie~Z blasków księżyca,~Bogarodzica~W zorzy czerwonej,~Na wywróconej~ 99 4 | stolicy~Z gwiazd i tęcz Bogarodzicy,~Widnej w widzeń błyskawicy,~ 100 2 | dano nam,~Że my będziem jak Bogowie!~ ~*~Lecz wprzód ziemia 101 4 | promienistym ciele!~- Zwiesz się: - Bogumiła -~Czerwonym sztandarem~I 102 3 | Zmieni zbrodnią - w cnotę!~Bohatyrów on przekaci~Na trupach ich 103 4 | Szlachta - której nié ma -~Bohatyrściej niźli kiedy~Wyzwie Trój-Olbrzyma!~ 104 5 | światu męscy - my, co się nie boim~Od wieków walczyć przeciw 105 4 | przeczuć zupełnie fałszywych i bojaźni niczym nie usprawiedliwionej 106 4 | sromu!~Tyś odważny - ja się boję~Kazirodczych ran!~Bojaźń 107 3 | Dziś wschodni ląd~Dwóch bójką wiar -~- Ty i Car. -~Car, 108 5 | choć w grobie złożeni -~Na bojowiska każdego przestrzeni~Z orłem 109 4 | żalnie~Ponad każdym cudzym bolem -~I tak stąpasz ofiar polem,~ 110 2 | plemię.~ ~Żegnaj, ziemio, z bólem! z żalem!~- Wszędzie, święte 111 4 | Nadziemsko ty hożą -~Boś boleści tu boleścią~A miłością Bożą!~ 112 4 | ty hożą -~Boś boleści tu boleścią~A miłością Bożą!~I powracasz 113 Odp| poznaliby Ojce, naszych bolesnych twarzy,~Gdyby z grobowca 114 3 | duch otruty -~To dopiero bólów ból! -~ ~Wiecznie stoi Przywłaszczyciel~ 115 3 | własną krew -~I wy syny tego bólu! -~ ~Tam Lud święty Szlachta 116 3 | wyniszczenie!~Jedna prawda boska, czynna,~To przez miłość 117 5 | pod mieczem Trójkąta!~I boskim, tamtym wzniesionym kielichem~ 118 3 | ziemi być Polakiem~To żyć bosko i szlachetnie!~ ~Niechaj 119 4 | tortury -~To indyjskich bóstw oznaki!~Duchże twój - Inkwizytorem?~ 120 4 | zwierzęciejecie. -~Bo kto sam się bóstwi w świecie,~Ten na odwrót 121 4 | porozrzynał -~Innego blask oręża!~Bożoczłowieczym tu czynem~Duch tylko zwycięża! -~ 122 4 | promieni,~A wszyscy jak bracia!~Oto z gwiazd korona,~Na 123 3 | do ręki!~Powie siostra: "Bracie, weź,~Bo zbawieniem rzeź!!"~ 124 3 | by do szaty~Purpurowej brał szkarłaty~Z braci swoich 125 2 | Chrystusowy uścisk bratni~Gdy okoli wszystką ziemię,~ 126 3 | wściekły gniew!~I w wylaną bratnią krew~Wierzą, ciemne, w ślepej 127 2 | tysiąc wieku strawił,~Kościół broniąc od poddaństwa!~Milionową 128 4 | kwas siarczany -~Ludożercze bronie!~Boże! zmiłuj się nad wami!~ 129 3 | w dziejach świata~Jakaś brudna tylko szata -~By ty znikła - 130 4 | Wstaniesz ludzi zbawiać z brudu,~Kryć ich wstydy nagie. -~ 131 4 | tor obiera~I nim ziemskie brudzi pola!~Bo tak wolna, że aż 132 3 | miał, stałem się jako miedź brząkająca albo cymbał brzmiący. ~2. 133 4 | światła wschód czysty - przed brzaskiem. -~Szlibyśmy oba - i szczęśliwsi 134 Odp| ukraińskich~Długi, smętny, brzęk zaleci,~Drżysz, gdy w marzeń 135 5 | z czoła wiekowych klęsk brzemię. -~Wszystko gotowe -wschód 136 4 | przedziwności języka polskiego, brzmiąca cudownymi dźwięki, a głębokiego 137 3 | miedź brząkająca albo cymbał brzmiący. ~2. I choćbym miał proroctwo 138 4 | konserwatorem,~Dusza - wieczną buntownicą -~I do siebie stoją sporem -~ 139 5 | mieszkający ruchu,~Co tak gwiazd bunty rozwiewasz na szczęty~Jak 140 4 | jakieś Boże, widzialne, śród burz apokaliptycznych pałające - 141 4 | Czarne fale - siwe piany,~W burzliwą noc! -~Tam Zborowskich ścięte 142 3 | Miasto świateł wielkiej burzy,~Ujrzy ziemskiej dno kałuży~ 143 Odp| dolatujem wschodnich.~ ~Taka była dawniej dana~Poetyczna karm' 144 3 | wniebowzięta,~Bo aż w śmierci byłaś z Bogiem!~ ~Gdy ostatnia 145 Odp| trzy razy!~Abyśmy już nie byli z ksiąg żywota wyjęci~Dla 146 3 | czoła w piekieł stronę -~Byś zmartwychwstań wielkim czynem~ 147 1 | w świecie mieszka i jak Byt wieczysty,~Lecz za świata 148 1 | wiązannym łańcuchem,~On Bytem, Myślą, Życiem - Ojcem, 149 3 | pootwierał~Przyszłe, wielkie bytu niwy?~Ani kupcy - ni Żydowie -~ 150 4 | i tygrysy!~I w tej walce bywa snadnie,~Że gdy ludzkie 151 5 | nas nie było, przecieśmy bywali~Ponadgrobowo - choć w grobie 152 3 | wścieklizną!~Jak on będą - piekłem całem,~Nie niebem, ojczyzną! -~ ~ 153 4 | tchnienia. -Nie sposób jej tu w całości wydać, bo imię wieszcza, 154 Odp| spotkał się z upiorem,~Z całym dawnym Zaporożem?~Możeś 155 3 | braci!~Inni każą w imię Cara~Wierzyć tobie - żeś ty mara!~ 156 4 | sztandarem~I moskiewskim Carem~Zarównoś wzgardziła!~Od 157 4 | Babylony i Sodomy -~Ujrzysz Carów w chwale~Lub zdąsane ludu 158 3 | oszczerstwa, i bluźnierstwa!~By Carycy w grobie kości~Nie skleiły 159 Odp| Bądź-że mi weselszej cery,~Bo cię żywym być przymuszę...~ 160 Odp| Wygnaj z myśli Mary j usze,~Cezary i Robespiery.~Z komet, z 161 Odp| myślą, w sercu, w głowie,~Chatom - niby Aniołowie;~Że bunt 162 3 | Wy, co wyższe zniżać chcecie,~Patrzcie! patrzcie! - Od 163 4 | Coraz głębiej -daléj -~- Bo chcieli wolności,~A Boga nie znali! -~ ~*~ 164 5 | naszych przemianie~Żaden Twój cherub nam w pomoc nie zbieży!~ 165 3 | Ciałom wszystkim rozdać chleba -~Duszom wszystkim - myśli 166 Odp| modny,~Jak historyk świata, chłodny,~Obejrzawszy glob z wysoka,~ 167 4 | nich mieli zdzierać łupy~Chłopi - Żydzi - kaci -~Kiedy ziarno, 168 Odp| Wspomnij! cośmy cierpieli pod chłostą tych mocarzy,~A duchaśmy 169 5 | zgon wrogów -~- Zgon ich na chmurach jutrzejszych już dnieje -~ 170 Odp| buntu próżna mara,~To nie chmurny lot Ikara,~Gdzie zasługą, 171 4 | Przeszłości wspomnienia,~Jak zmory chodzące,~Miecz potrząsające~Jak 172 1 | ani się żenić, ani za mąż chodzić będą, ale będą Jako aniołowie 173 4 | Co nie duszą, w lekkość chorą,~Ani ciałem, w ciężar chórem -~ 174 Odp| kiedyś staną~Z wielką tęczą chorągwianą,~Otrząśnięci z wieków pleśni,~ 175 Odp| swego stać;~Myślą bić - chorągwie rwać,~Świecić czynu tarczą 176 Odp| W tych magnatach serce chore,~Proch im sercem i proch 177 4 | chorą,~Ani ciałem, w ciężar chórem -~Ten, co trzecim idzie 178 4 | Lub też dziki - sępny -chory -~Miasto widzeń - widzieć 179 2 | dał,~A Duch Święty żywot chowa,~By wraz ciało z duszą zlał!~ ~ 180 4 | nie gniew -~Zlana z myślą Chrysta~W jeden wiew!~Iskra wiekuista,~ 181 3 | święty,~Ni pamiętan duch Chrystusa! -~On bez myśli, on bez 182 Odp| twarzą smętną - ale białą,~Chrystusową - choć zwiędniałą,~A ciągnącą 183 3 | się na nic nie przydało~Chrystusowe w tobie ciało~Umęczone po 184 2 | Duchu - daj tę chwilę! -~ ~Chrystusowy uścisk bratni~Gdy okoli 185 1 | zaprawdę, w Twego ducha chrzczony,~Boć on, zaprawdę, Twym 186 4 | tej chwili,~Jak pierwsi chrześcijanie~Niebiosom świadczyli!~- 187 4 | Zemsty dzieje~Zemstą tylko,~Chuci chwilką: -~To nie Polski 188 4 | Coraz pełńszy własnych chwał,~Pocznie wierzyć jadowicie,~ 189 2 | wieku chmurę!~Idącego Pana chwalmy!~Rzucać palmy - rzucać psalmy -~ 190 3 | chce szlachtę zedrzeć z chwały -~Może chwilkę w gruzach 191 3 | zedrzeć z chwały -~Może chwilkę w gruzach siędzie,~Braci 192 4 | wszędzie w krąg~Widm krwawych ciąg -~Przeszłości wspomnienia,~ 193 Odp| Chrystusową - choć zwiędniałą,~A ciągnącą lud do siebie~Niesłychanym 194 4 | je do rozstroju,~Dusze z ciałmi nad otchłanią~Pasują się 195 3 | Wylać Ducha na miliony!~Ciałom wszystkim rozdać chleba -~ 196 5 | Panie!~My nad otchłanią, na ciasnym przesmyku -~Skrzydła nam 197 3 | kwiat, zwierzę śniły z cicha -~On ku niebu pnie już głowę -~ 198 4 | I orężni pychą,~Zabijają cicho!~A gdy stawiać tak twe kroki,~ 199 5 | Czekają - modli się bardzo po cichu -~Poza Nią, stojąc, płaczą 200 Odp| nie skutkiem,~Wielkim - cichym - dumnym smutkiem,~Pełną 201 4 | Niebios dach!~Łzy wiekom z ócz cieką -~Wiekom strach!~A wszędzie 202 4 | Zgryzotnych kar -~Duszni i cieleśni~W krwi i pleśni -~Przepaść 203 3 | Niczym Sybir - niczym knuty~I cielesnych tortur król!~Lecz narodu 204 5 | co dać mogłeś, Panie!~W ciemięzcach naszych sprośne gwałtu wzory,~ 205 3 | wylaną bratnią krew~Wierzą, ciemne, w ślepej wierze!~Nie wolności 206 4 | ludzi~Na nadzieję!~I do ciemnej zbieży studni,~By wysrebrzał 207 3 | pustyni~Już na wieki było ciemno! -~ ~Jakież straszne ich 208 5 | a tam, z drugiej strony,~Ciemność pod spadem bezgłębnym wybrzeża!~ 209 4 | Zepchnięte narody -~I zlatują do ciemności~Coraz głębiej -daléj -~- 210 3 | cierpienia!~Sieje kłamstwo i ciemnotę,~Zmieni zbrodnią - w cnotę!~ 211 3 | zgromadzone!~Wszystkie Fałsze i Ciemnoty -~Wszystkie czarne wieku 212 1 | Zostawisz w dole u stóp ciemnych wzgórzy~Wszystko, co zwodzi, 213 4 | zbieży studni,~By wysrebrzał cień -~Aż się ranek wypołudni~ 214 5 | zgromadził wokół naszych cieni,~By nam powrotne, wstające 215 5 | niesiona na tych bladych cieniach,~Płynie w lazury, za dróg 216 4 | się i jęczą~Jak przed Boga cieniem! -~ ~*~Idź, o Polsko - idź, 217 1 | koronujesz w ciernie,~Bo cierń, w krwi maczan - to kwiat 218 4 | wawrzynem -~Jutro z nich ciernia korony -~Każden starzec-wiek 219 Odp| Ojciec twój -~Zeń, jak z cierniowego krzaka,~Gotów znowu Bóg 220 4 | wcieliłeś się w to ciało,~Co tak cierpieć miało!~Ach! nie wziąłeś 221 Odp| osobą....~Kiedy gore świat cierpieniem,~Kiedy wzbiera czynu fala,~ 222 1 | nadziei może,~Niech w tym cierpieniu wytrwa niesłychanem,~Boć 223 4 | lekkość chorą,~Ani ciałem, w ciężar chórem -~Ten, co trzecim 224 4 | nie wziąłeś ran - przed ciosem -~W pierś twą magnetycznie -~ 225 Odp| do góry,~Jak gołębie: Nie ciśnij!~Duchy jak gołębice rozleciały 226 4 | jednych ojczyzn - puste cisze~Nad gruzami się kołysze~ 227 2 | miłości?~ ~Wszak my jedni i ciż sami,~Tylko coraz wyżsi, 228 4 | ból ni skrucha,~Ni żadne cmentarze!~Ach! nie tylko wiek przeszłości~ 229 3 | Boże! Boże! -to upiory,~Z cmentarzowej wyszłe nory! -~W oczach 230 5 | dnieje -~Więc nie o przestęp cmentarzowych progów -~- Przebyteć, Panie - 231 5 | kąpał w jakiejś dziwnej cnocie -~Wrzkomo z nas trupy - 232 3 | ciemnotę,~Zmieni zbrodnią - w cnotę!~Bohatyrów on przekaci~Na 233 3 | ty znikła - ty, zbawczym,~Córko Boża, ty - daremno -~I w 234 Odp| naszych i zmazy.~Wspomnij! cośmy cierpieli pod chłostą tych 235 4 | zaprzeszłych - tyś wieszcz stary!~Cóż o Duchu ci się śni?~Duch 236 4 | czerwonych Rzeczpospolit~W swe cuda nie wliczy!~Wolna tylko 237 4 | los!~Jej od Pana~Pomyślana~Cudniejsza cześć!~Nie pożogi~Ani trwogi~ 238 4 | lud, i popchną go - a stąd cudowne powstaną strachy i przerażenia, 239 4 | języka polskiego, brzmiąca cudownymi dźwięki, a głębokiego mistycyzmu 240 Odp| ludu -~Objawienie pełne cudu,~Myśl - jak mara niespodziana,~ 241 4 | płacze żalnie~Ponad każdym cudzym bolem -~I tak stąpasz ofiar 242 Odp| wysoka,~Swoje wiersze, gdyby cugi,~Wysłał na świat, równym 243 Odp| Robespiery.~Z komet, z meteorów cyfer~Czytaj przyszłość, wieszczu 244 3 | jako miedź brząkająca albo cymbał brzmiący. ~2. I choćbym 245 3 | oczy wygnań śnieg~I więziła Cytadela!~ ~Na alpejskich skał wyżynie,~ 246 4 | mieć Polskę - tego dzieła~Czarną spełnicielką!~W krew truciznę 247 5 | czerwoności!~W czarnych błyskawic czarnej jaśni płynie!~Rdzę z krwi 248 4 | Czyhają - na dzielnych -~Co, czarni i nocni,~Tylko zdradą mocni~ 249 4 | dwóch tych zatracicieli~Tak czarno w Europie!~Śród nawałnic - 250 Odp| sny czerwone,~Zaludnione czartów gminem,~Twych firanek karmazynem~ 251 4 | zbrodnie.~Nadziemską moc czaru!~Kusić dziejów anielicę,~ 252 Odp| swoje sługi~Swe kolory - czcić pokłonem.~ ~Honor myślom! 253 5 | przeszłym wieku Twój nakaz już czcili~I nie czekali chwil spełnionych 254 5 | i wszystkie przestrzenie~Czekają - modli się bardzo po cichu -~ 255 5 | Twój nakaz już czcili~I nie czekali chwil spełnionych chwili,~ 256 1 | Boże podobieństwo! -~Ku czemu idziesz? - Ku Ojca stolicy. -~ 257 Odp| Niebo porywa,~Z Boga moc czerpie...~Nad nią - na sierpie~ 258 1 | zachwytu~Nikłą pieśń z serca czerpiem - tak tam oni~Kształt rzeczywisty 259 Odp| ran wyrywał~I mgły - krwią czerwienił jasną;~Hełm rozpalił w błyskawice,~ 260 Odp| powiedział!~Tylko jakieś sny czerwone,~Zaludnione czartów gminem,~ 261 Odp| jego:~Krzyk: - "Na Boga czerwonego!~Ty - kto jesteś? - Nie 262 Odp| księżyca,~Bogarodzica~W zorzy czerwonej,~Na wywróconej~Tęczy porannej;~ 263 5 | wstała, siwa, w pasach z czerwoności!~W czarnych błyskawic czarnej 264 4 | Zwiesz się: - Bogumiła -~Czerwonym sztandarem~I moskiewskim 265 5 | Duchu,~Ty, coś rozkazał człowieczej iściźnie,~By, nędzna siłą 266 4 | Będzie - zmąci wiary, dzieje,~Człowieczeństwo i ojczyznę,~Zwątp rozpaczy 267 3 | Jedyny,~Co był Bogiem a Człowiekiem!~Jakiż naród - jakiż stan -~ 268 4 | Gdy pochylisz kornie czoło,~Zadrży serce - drga szpik 269 Odp| podnosił purpurowy,~A zrąbane cztery głowy,~Niby perły zausznice,~ 270 4 | zmory,~Miasto natchnień -czuć wściekliznę~Będzie - zmąci 271 3 | mało -~Ogrom leży, a bez czucia -~Jeszcze trzeba iskry z 272 4 | mówisz: "Jam wysoki",~Ale czujesz, żeś wciąż niczem~Przed 273 4 | rozdarta -cała -~Tak jak się czuła dniem przed rzezią jeszcze,~ 274 4 | Co z lochów piekielnych~Czyhają - na dzielnych -~Co, czarni 275 2 | nie miał brata,~Ten, na czyim już pogrzebie~Były wszystkie 276 3 | Rusi - Litwy!~Pierśże czyja kwitnie w blizny?~Kto się 277 3 | drugich podnoszenie -~Tak Bóg czyni we wszechświecie!~Bo cel 278 3 | wyniszczenie!~Jedna prawda boska, czynna,~To przez miłość przemienienie!~ 279 Odp| Przez nas - czyń Twoje czyny.~Niechaj się Twoje Imię 280 1 | Przez piekła trudu - przez czysce zasługi -~Aż zacznę wdziewać 281 4 | Szlachta, polskie Pany -~Czyściec z świata zwiany,~Jak smętne 282 5 | wsmętnionych w cierpienia czyscowe,~Wlewałeś bicie śród nicestwa 283 4 | Żeś odgadł światła wschód czysty - przed brzaskiem. -~Szlibyśmy 284 Odp| komet, z meteorów cyfer~Czytaj przyszłość, wieszczu młody.~ 285 1 | o powstaniu umarlych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga, 286 2 | a innego pocieszyciela da wam, aby~z wami mieszkał 287 4 | Jednej trumny wieko~Niebios dach!~Łzy wiekom z ócz cieką -~ 288 Odp| mocarzy,~A duchaśmy nie dali.~Nie poznaliby Ojce, naszych 289 1 | przemienienie~To jedna chwila - to dalsze natchnienie!~Jak my na ziemi 290 Inc| Dam chwałę Bogu; prawdę powiem:~ 291 2 | Duchom - duchom tryumf dań!~Oto idzie moc zwycięska,~ 292 Odp| wschodnich.~ ~Taka była dawniej dana~Poetyczna karm' dla ludu -~ 293 2 | jeden - sam!~Przecież w Bogu dano nam,~Że my będziem jak Bogowie!~ ~*~ 294 3 | Ty, życia prąd,~Ty, życia dar!~ ~Niech miłośnie,~Jak ku 295 3 | zbawczym,~Córko Boża, ty - daremno -~I w sławiańskich niw pustyni~ 296 5 | Wściekłych piorunem przybijasz do darni,~A zacnych zbawiasz - bo 297 4 | jest wzięty - a ty rękę~Dasz mu - jego męczennica!~ ~ 298 5 | wspomnij - wspomnij, żeśmy dawne sługi -~Że nim wiek począł 299 3 | dotknięta!~Ty nie zbędziesz dawnej wiary,~Że ten tylko więzy 300 Odp| wschodnich.~ ~Taka była dawniej dana~Poetyczna karm' dla 301 4 | zadumanego szlachcica i plemion dawno zmarłych po księżycu mgliły 302 Odp| spotkał się z upiorem,~Z całym dawnym Zaporożem?~Możeś słyszał 303 1 | Ducha-Słońca!~ ~K'niemu wciąż dążę - zrazu tam iść muszę~Przez 304 4 | wyobrazicielką niektórych dążności i myśli, krążących po widnokręgach 305 5 | By nie związali nam stóp, dążnych w górę,~Szatani z piekła - 306 4 | światłem widny - biały -~Nie dbasz o wrogów nawały,~Co z lochów 307 4 | korzysta Duch - którego definicja, że jest "wiecznym rewolucjonistą".~ 308 Odp| I Zborowscy~W czerwonych deliach;~Sny - martwice,~I dziewice~ 309 3 | jezuity,~Niechaj wrzeszczą demagogi,~Że cel wielki a ukryty~ 310 3 | maż -~Łzę wszelką susz -~Depcz ziemski szał -~Rządź światem 311 4 | gwoździe ci do łona,~Jak do desek trumny -~Patrz! świat-kat 312 4 | Świat się przepromieni~W diamentowy dom!~Potępionych wieków 313 2 | Ni zmysł kupców, ni dłoń kata~Przeciw prawdzie nie 314 2 | Na padole starej ziemi!~ ~Długa droga - trud był śliski -~ 315 Odp| gdy kos cię ukraińskich~Długi, smętny, brzęk zaleci,~Drżysz, 316 5 | już w wiosen Twych kąpani dmuchu.~Czasów pryśniętych otoczeni 317 1 | ludziom wypromieni!~A do dnia tego wiodące tu wschody~ 318 5 | będzie nam Pocieszycielem!~Na dnie jej sobie nicestwo pościelom!~ 319 5 | chmurach jutrzejszych już dnieje -~Więc nie o przestęp cmentarzowych 320 3 | wielkiej burzy,~Ujrzy ziemskiej dno kałuży~I w niej polską, 321 4 | wieszczu, wciąż śni się ta doba -~Lecz wiem, że wściekłość - 322 5 | tej pierwszej odrodzenia dobie!~Jeśli zawrotnym na nią 323 5 | świętokradzkich - i daj wiekuiste~Śród dóbr Twych dobro - daj nam dobrą 324 4 | taki lichy,~Że, padając - dojdzie chyba~Do roślinnej istni 325 1 | twój ziemski w pełni się dokona,~I ty. Ludzkości, będziesz 326 Odp| ogień i kolory~I gwiazd dolatujem wschodnich.~ ~Taka była 327 4 | burze,~Strącające już!~Nad dołem~Drżą potępieni!-~By nie 328 4 | przepromieni~W diamentowy dom!~Potępionych wieków ile,~ 329 5 | naszą Panią,~Co za nas Twego doprasza się słuchu,~My, zawieszeni 330 5 | przywilei -~Król czy gmin jaki dopuści się zdrady~Słowu Twojemu - 331 4 | kraje,~Tylko cnotą znów dostaje~Nadśmiertelnych sił!~A inaczej - 332 3 | mary!~Ty zostaniesz nie dotknięta!~Ty nie zbędziesz dawnej 333 4 | Podziękujesz tkliwie -~I dotrzymasz wiernie~Na nieszczęścia 334 4 | ni Ojca, ani Syna,~Lecz dotyka Ducha!~I tej winy nie zmaże~ 335 5 | burze,~Gdy takie za nas tam dręczy się serce!~ ~O Panie, Panie! 336 4 | Bodajbym, zdjęty przerażenia dreszczem,~Był kłamcą tylko - ty natchnionym 337 4 | kornie czoło,~Zadrży serce - drga szpik kości~Z anielskiej 338 4 | upiory snuły się wieczorem po drodze zadumanego szlachcica i 339 Odp| Świecić czynu tarczą własną;~W drogę - choćby niepowrotną,~Lecz 340 2 | rozdz. XIV~6. I widziałem drugiego anioła, lecącego przez pośrodek 341 5 | wzniesionym kielichem~Błaga drugiemu przełaski Twej, Panie!~Przepaść 342 3 | Jam aniołem!~Jam nie zadał drugim ran!"~ ~Lecz się grzechy 343 4 | pochlubię -~Ja przed bliźnich drżę męczeństwem -~W otchłań 344 4 | ale po wielu piersiach drzemią zawarte w niej tchnienia. - 345 Odp| smętnie zaryczą,~Zadrżą drzewa - staną wody,~Sny z niej 346 Odp| wichry i płomienie,~W których drży król - matka roni -~Działa, 347 Odp| promieniem - lecz z wyrazem,~Nie duch-duchem - lecz osobą....~Kiedy gore 348 1 | Blask najwyższego duchów, Ducha-Słońca!~ ~K'niemu wciąż dążę - 349 Odp| chłostą tych mocarzy,~A duchaśmy nie dali.~Nie poznaliby 350 4 | Lub z schizmy powstali! -~Duchoborce -roskolniki -~I po nocach 351 1 | zawiłość,~A weźmiesz z sobą duchowe poznanie~I serca wieczną, 352 2 | świata!~O, przyjdź prędzej, Duchu-Boże!~ ~Wszak my duchy. Duchu 353 4 | indyjskich bóstw oznaki!~Duchże twój - Inkwizytorem?~Lub 354 4 | ramiona,~Dziki - podły - dumny -~Wbijał gwoździe ci do 355 5 | Spaja się z braćmi - a dumnych roztrąca,~Lecz i tych jeszcze 356 Odp| skutkiem,~Wielkim - cichym - dumnym smutkiem,~Pełną niegdyś 357 3 | ma!~Sprosnościami hydnej durny -.~Pomięszał rozumy!~Rozwiązuje 358 4 | się żar~Zgryzotnych kar -~Duszni i cieleśni~W krwi i pleśni -~ 359 3 | wszystkim rozdać chleba -~Duszom wszystkim - myśli z nieba!~ 360 4 | zmiłuj się nad wami!~Między dwiema szkaradami~Wstać ma Polska 361 3 | okowy,~Które trzyma ptak dwugłowy!~ ~Wszędzie, wszędzie na 362 3 | i katusze~Nie był wieków Dyktatorem!~Raczej żyją niebezpiecznie,~ 363 5 | się rozwiała w perzyny i dymy,~Rozdarta w sobie - a zemstą 364 Odp| drży król - matka roni -~Działa, wozy, hufce, konie~Ogień 365 Odp| Wandy,~Jakiś złoty husarz z dzidą,~Jakiś krzyża kapłan świecki,~ 366 3 | Nie jest czynem - rzeź dziecinna!~Nie jest czynem -wyniszczenie!~ 367 3 | ludzi~Giliotyna i grabieże!~Dzieciom luby wściekły gniew!~I w 368 5 | otruwana jadem!~Ty, co w dziejowych odmętów rozruchu~Wściekłych 369 4 | się kłania~I milionowym dziękuje poklaskiem,~Żeś odgadł światła 370 1 | przyszłość, co od końca dzieli,~W nieskończoności swej 371 4 | piekielnych~Czyhają - na dzielnych -~Co, czarni i nocni,~Tylko 372 3 | Ona Ludu, dziś kapłanem! -~Dzierży w ręku moc ofiary -~Gróźb 373 3 | sidła,~Nie zwodzą już!~Dziesięć Ludów czeka~Na myśl - lub 374 Odp| deliach;~Sny - martwice,~I dziewice~W bladych kameliach.~Chór 375 1 | zrodzona? - Z przeczystej dziewicy,~Bo z myśli Bożej w Boże 376 Odp| ponad Lida,~Jakiś Sługa dziewki Wandy,~Jakiś złoty husarz 377 3 | natchnień wiodła siła -~Bez niej dzisiaj wam by pęta~Ducha żarły, 378 5 | Wiecznieś nas kąpał w jakiejś dziwnej cnocie -~Wrzkomo z nas trupy - 379 1 | więcej darów,~Grzmiących dźwięczności i światła pożarów;~Mnożą 380 4 | Płacz bez końca - zgrzyt echowy~Miłość -chwała -~Przeszłość 381 5 | a Duchy w istocie. -~Co elektrycznych nadziemnych strumieni,~Wszystkieś 382 4 | widnokręgach umysłowych Epoki naszej. - Jeden ją wybrzmiał 383 3 | wzdycha,~Między gwiazdy eterowe!~ ~Wszystko, wszystko, wiecznie, 384 5 | Co mieczem - tylko świat ewanieliczy,~Gardzi grabieżą - nie garnie 385 4 | słyszeli, a nie słyszą...~Ezechiel, XII, S~Boć nie posiał Bóg 386 Odp| Chrystusem,~Jak Owidiusz Faetonem;~I rozesłał swoje sługi~ 387 Odp| cierpieniem,~Kiedy wzbiera czynu fala,~On się kładzie wstecz kamieniem,~ 388 4 | kości -~Ich prochy - na fali -~A żyjących, co zostali,~ 389 3 | złości zgromadzone!~Wszystkie Fałsze i Ciemnoty -~Wszystkie czarne 390 4 | miłości przeczuć zupełnie fałszywych i bojaźni niczym nie usprawiedliwionej 391 4 | wciąż piał głosem~Tylko fantastycznie!~Wzrokeś wlepił w twe niebiosa -~ 392 4 | nie tylko wiek przeszłości~Faryzejskie rodzi dusze -~Za dni naszych 393 4 | naszych i przyszłości~Są faryzeusze!~ ~*~Powtarzacie: "Chryste! 394 3 | śród cierpienia -~Tak jak Feniks, co się zmienia -~Nieśmiertelny - 395 4 | rewolucjonistą,~Tylko Robespierem?~ ~Filozofią - a bez serca?~Kościotrupem - 396 3 | Cezar stary w Rzymie!~Ani Francji Cezar nowy!~Każde krwawe 397 3 | moskiewskich wszystkich lodach,~Na francuskim każdym polu,~Po wszechziemiach - 398 2 | wciąż krwawił,~Aż rozdeptał gad pogaństwa!~ ~Kto śród ludów 399 4 | przewala,~Wije na kształt gada,~Podnosi - i pada,~Aż, znękany, 400 3 | zżyma~I wyłażą z piersi gady,~Wszystkie hańby - wszystkie 401 4 | wieszcze,~A z moich marnych na gardło się śmiała! -~Bodajbym nawet - 402 3 | szał -~Rządź światem dusz,~Gardź państwem ciał~Nieś dech 403 5 | tylko świat ewanieliczy,~Gardzi grabieżą - nie garnie zdobyczy -~ 404 5 | ewanieliczy,~Gardzi grabieżą - nie garnie zdobyczy -~Spaja się z braćmi - 405 2 | Tylko coraz wyżsi, Panie?~I garniemy się wiekami~W ostateczne 406 4 | mówisz, mówił ze mnie,~Gdym przeczuwał, że się w Ciemnie~ 407 2 | zna. - Lecz wy go znacie, gdyż u was~mieszka i w was będzie.~ 408 Odp| rżnij szlachty!"~ ~Któż i gdzieć zagroził nożem?~Któż i gdzie 409 4 | płomienia!~A w otchłaniach, gdzieści w dole,~Z przekleństwem 410 4 | Zlituj się nade mną! -~Gdzież zbawień świat?"~A anioł-kat:~" 411 3 | Gdy zstępują w świat geniusze,~Innym sprawę wiodą torem!~ 412 3 | hiszpańskich Sierrów szczycie,~Na germańskich niw równinie,~Po moskiewskich 413 3 | lecić kłosy,~Ziemię zbroczy gęsty wróg,~Twierdz i więzień 414 3 | Niemowlęctwem wolnych ludzi~Giliotyna i grabieże!~Dzieciom luby 415 4 | Wszetecznym poswatem~Siostrę giliotynę~Ślubić z knutem bratem!~ 416 3 | niebezpiecznie,~Raczej w końcu giną sami,~Lecz zwycięstwo ich 417 5 | otoczeni kołem~I państw ginących - Ojcze, Synu, Duchu,~Błagamy 418 Odp| mord - nie rzeź. - To z girlandy,~Co leciała ponad Lida,~ 419 4 | inaczej - rwie zatrata~W głąb tej samej kary~Ofiarników 420 3 | na się pierś człowieka. -~Głaz, kwiat, zwierzę śniły z 421 5 | przykładem~Choć wciąż pod głazów grobowych opadem~Wszystkich 422 3 | Hajdamackie rzućcie noże,~Jeśli w głębi serca wiecie,~Że w planety 423 4 | nigdzie "jej nie ma" - że w głębiach czasu gotuje się wichrowy 424 4 | stworzy świat?~Ten, w kim głębie życia górą,~Co nie duszą, 425 4 | zlatują do ciemności~Coraz głębiej -daléj -~- Bo chcieli wolności,~ 426 5 | słychać granie -~Wężowych głębin splotami wciąż toczy -~Mgłą, 427 1 | każdym z nich żyje myśl jakaś głęboka,~Co z piersi Twoich zesłanym 428 4 | brzmiąca cudownymi dźwięki, a głębokiego mistycyzmu piętnem naznaczona, 429 Odp| świata, chłodny,~Obejrzawszy glob z wysoka,~Swoje wiersze, 430 4 | Aleś jednym wciąż piał głosem~Tylko fantastycznie!~Wzrokeś 431 4 | wzbierając natchnieniem - głosi, że zapewnię Duch on młody 432 Odp| Zaporożem?~Możeś słyszał pochód głuchy,~Krzyki krwawe, krwi namiętne,~ 433 3 | kupi -~On nieszczęsny i on głupi,~Jak kat każden i morderca!~ ~ 434 3 | świecie -~Nikt nie stawia gmachu z błota~I najwyższy rozum - 435 5 | ma przywilei -~Król czy gmin jaki dopuści się zdrady~ 436 Odp| czerwone,~Zaludnione czartów gminem,~Twych firanek karmazynem~ 437 4 | dłoniach twoich nie puginał,~Gminnym uwieńczon wawrzynem,~Co 438 3 | przeklęty! -~Tego straszna gna pokusa -~Ni mu rozwój światów 439 3 | wszystkie zdrady -~Obrzydliwym gnąc się ruchem,~Każda wije się 440 Odp| nie został z wami,~Swej godności już nie trzyma....~Marą 441 5 | Żywot najczystszy - a więc godzien krzyża -~I krzyż - lecz 442 3 | rzućcie noże!~Bo gdy miną fale godzin,~Co nas dzielą od odrodzin,~ 443 Odp| Zegar świata,~Ptak Piłata~Godzinę pieje.~Strach i nudnoście,~ 444 1 | natchnienie!~Jak my na ziemi w godzinie zachwytu~Nikłą pieśń z serca 445 3 | złudom, o ma Święta!~Złej godziny to są mary!~Ty zostaniesz 446 Odp| gołębie: Nie ciśnij!~Duchy jak gołębice rozleciały się w chmury,~ 447 Odp| wołaliśmy do góry,~Jak gołębie: Nie ciśnij!~Duchy jak gołębice 448 3 | Aniele!~U stóp świętych twej Golgoty~Wszystkie złości zgromadzone!~ 449 4 | potrząsające~Jak anioły, gońce~Zatracenia!~ ~*~Do kata-anioła~ 450 4 | błękitem -~Ned niziną i gór szczytem~Równo promienieje. -~ 451 4 | przejściach kończy pieśń modlitwa gorąca i uroczystą o rychłe ziszczenie 452 Odp| bezsennego łoża~Wzrok rzucamy gorączkowy,~A ty łyskasz - łyskiem 453 Odp| duch-duchem - lecz osobą....~Kiedy gore świat cierpieniem,~Kiedy 454 3 | czarta moc,~Ten świat w gorszą wpycha noc,~Ten mądrości 455 Odp| Stopom Ludu podesłane,~By gościńce Irydiane~Pielgrzymowi - 456 Odp| jak z cierniowego krzaka,~Gotów znowu Bóg wybuchnąć,~Z wichrów 457 5 | klęsk brzemię. -~Wszystko gotowe -wschód rozpromieniony -~ 458 4 | ma" - że w głębiach czasu gotuje się wichrowy płomień, co, 459 5 | świat ewanieliczy,~Gardzi grabieżą - nie garnie zdobyczy -~ 460 3 | wolnych ludzi~Giliotyna i grabieże!~Dzieciom luby wściekły 461 1 | chwila rosnąca,~Miłość bez granic - to życie bez końca!~ ~ 462 Odp| To nie na słońc, gwiazd granicy~Z kochankami mdlejąc latać,~ 463 Odp| pieje.~Strach i nudnoście,~W grobach drżą koście,~Bez-duch - 464 5 | wyżynie,~Gdzie wpół nad grobem, a wpół jeszcze w grobie,~ 465 Odp| bolesnych twarzy,~Gdyby z grobowca wstali.~Gdyśmy cierpieli 466 5 | przykładem~Choć wciąż pod głazów grobowych opadem~Wszystkich tych ludów 467 4 | Potępionych wieków ile,~Spada gromów tyle!~Wiek każden w piorunie,~ 468 4 | Zmartwychwstaje się spod gromu -~Nie zmartwychwstaje spod 469 4 | niesprawiedliwości -~Klęski - smętki -gromy,~Babylony i Sodomy -~Ujrzysz 470 5 | Nią, Panie! - Śród Serafów grona~Oto u tronu Twego rozklęczona -~ 471 3 | Dzierży w ręku moc ofiary -~Gróźb nie lęka się ni kary -~Bo 472 Odp| Więc się bój - bo nie ja grożę,~Marny człowiek i twój brat...~ 473 Odp| gdy w marzeń mgle zaświeci~Groźna, stara twarz Kilińskich.~ ~ 474 4 | Tu Sybiry mroźne~I Iwany Groźne -~A po drugiej stronie~Klubowe 475 3 | Dać żniwiarzom wszystkim grunt -~Rozpłomienić święty bunt -~ 476 4 | ojczyzn - puste cisze~Nad gruzami się kołysze~Bluszcz wietrzany!~ 477 3 | ścisnął szpony~I w powietrzu gryzł korony,~Berła, miecze i 478 Odp| mgła~Z ognia i szkła,~W grze nieustannej~Bałwany wznosząca,~ 479 5 | początku złych i pysznych grzebie,~A sama pychą i złością, 480 3 | drugim ran!"~ ~Lecz się grzechy mazać winny,~Gdy z grzesznika 481 3 | grzechy mazać winny,~Gdy z grzesznika człowiek inny~Wylatuje śród 482 4 | śni?~Duch twój wiecznie grzmi w twej pieśni~Jak pogański 483 1 | niebieskich coraz więcej darów,~Grzmiących dźwięczności i światła pożarów;~ 484 4 | chyba~Do roślinnej istni grzyba! -~Lub też dziki - sępny - 485 5 | ciemięzcach naszych sprośne gwałtu wzory,~Szkaradne rzezie 486 4 | Przez wszystkie Ojczyzny!~Gwałty i wścieklizny,~Upadki i 487 4 | kaleki,~Jak trupów rząd!~Gwar - jęk - i szum -~Wlecze 488 Odp| Sny z niej tęcz pożyczą.~Gwarząc zbiorą się Włodarze~Z kosami 489 Odp| przyszłą noc pogody~Jak ta gwiazda - psia - Lucyfer,~Gdy słoneczny 490 2 | szczytu,~Znad wszechświata gwiezdnych ścian,~Jak widnokrąg wszechbłękitu,~ 491 2 | przed laty -~Wolny cierniów, gwoździ, ran! ~ ~- Przemieniony, 492 4 | podły - dumny -~Wbijał gwoździe ci do łona,~Jak do desek 493 5 | największą okryci żałobą -~Hańbą serc własnych, zhańbionych - 494 4 | I ty w tryumfie stał z harfą twą złotą -~Urągający - 495 4 | kłótni,~Z bitwy miejsc i lat~Harmonią wylutni,~Rytmu stworzy świat?~ 496 Odp| ani zamachu....~Naród cały hasła czeka...~A krzyk pierwszy 497 Odp| krwią czerwienił jasną;~Hełm rozpalił w błyskawice,~Kurz 498 Odp| nie piosenka -~To nie w herbie z mieczem ręka,~To nie ród 499 5 | Przykład nieszczęsnej Twej Hierozolimy,~W której tak długo było 500 2 | świętemi,~Nowe błyszczy Hieruzalem~Na padole starej ziemi!~ ~