Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Zygmunt Krasinski Psalmy Przyszlosci IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Psalm
501 4 | zatracenia, jęczy przeszłość historyczna kraju. - Nieskończone westchnienie 502 4 | Co powtórzyć ma do joty~Historycznych kręgów zwroty~I z postępów 503 Odp| ludziom - ale modny,~Jak historyk świata, chłodny,~Obejrzawszy 504 3 | Na italskim Appeninie,~Na hiszpańskich Sierrów szczycie,~Na germańskich 505 Odp| kolory - czcić pokłonem.~ ~Honor myślom! z których błyska~ 506 4 | zwycięża! -~Nadziemsko ty hożą -~Boś boleści tu boleścią~ 507 5 | Przepaść tymczasem wielkim huczy śmiéchem -~Podplanetarnych 508 Odp| matka roni -~Działa, wozy, hufce, konie~Ogień pali - ziemia 509 Odp| dziewki Wandy,~Jakiś złoty husarz z dzidą,~Jakiś krzyża kapłan 510 3 | Boga nié ma!~Sprosnościami hydnej durny -.~Pomięszał rozumy!~ 511 Odp| Ludem Świata!...~ ~W takim Hymnie, wieszczu, stój!~Bo pieśń 512 3 | podłe drogi -~Że przypadków idąc kołem,~Wolno w bagna zajść 513 2 | zedrzeć z wieku chmurę!~Idącego Pana chwalmy!~Rzucać palmy - 514 Odp| błyska,~Aż uzupełni~Wiek idący,~Bogiem błyszczący,~Jak 515 4 | snadnie,~Że gdy ludzkie rysy~Idea pokładnie,~Wnet i w Bogu 516 3 | Stań nad niemi~Ich na ziemi~Ideałem!~ ~Przeciw piekłu podnieść 517 4 | liczby drugich wspólną, idealną własnością. -Kształtu się 518 3 | cię z kolei~W poczet swych idei,~Tych świata pań! -~ ~Dziś 519 3 | stary świat!~My do innych idziem lat,~Promień z Niebios spadł 520 1 | podobieństwo! -~Ku czemu idziesz? - Ku Ojca stolicy. -~Przez 521 4 | W bieluteńki dzień! -~ ~II~Moc Jehowy - nie gniew -~ 522 Odp| mara,~To nie chmurny lot Ikara,~Gdzie zasługą, upaść z 523 4 | świat chwyta na tortury -~To indyjskich bóstw oznaki!~Duchże twój - 524 4 | Bluszcz wietrzany!~A gdzie indziej w pysze~Sprośne Pany!~Bez 525 4 | bóstw oznaki!~Duchże twój - Inkwizytorem?~Lub wandalskich dni upiorem,~ 526 1 | A są wybrane jedne przed innemi,~By b Twą piękność walczyły 527 3 | Proszą ciebie o mord braci!~Inni każą w imię Cara~Wierzyć 528 3 | zstępują w świat geniusze,~Innym sprawę wiodą torem!~Nikt 529 4 | żył nadaremno -~Bo z wieki innymi,~Braćmi twymi,~Tyś nie zbratan -~ 530 4 | Pieśń owa w uroczych a ironijnych strofach zaczyna od zarzucania 531 Odp| Ludu podesłane,~By gościńce Irydiane~Pielgrzymowi - a my od nich~ 532 5 | coś rozkazał człowieczej iściźnie,~By, nędzna siłą i kolebką 533 4 | myślą Chrysta~W jeden wiew!~Iskra wiekuista,~Wiew bez końca,~ 534 3 | czucia -~Jeszcze trzeba iskry z nieba,~A nie z ziemi - 535 4 | dojdzie chyba~Do roślinnej istni grzyba! -~Lub też dziki - 536 4 | teraz za zupełnie już nie istniejącą i oświadcza, że wcale i 537 4 | myślą czystą,~A nie życiem istnym, szczerem?~Tylko rewolucjonistą,~ 538 5 | z nas trupy - a Duchy w istocie. -~Co elektrycznych nadziemnych 539 3 | śródziemnych fal błękicie,~Na italskim Appeninie,~Na hiszpańskich 540 4 | Tu Sybiry mroźne~I Iwany Groźne -~A po drugiej stronie~ 541 1 | jest Bóg Abrahamów i Bóg Izaaków, i Bóg Jakubów?Bóg nie jest-ci 542 Odp| przymuszę...~Wygnaj z myśli Mary j usze,~Cezary i Robespiery.~ 543 3 | kajdany!~Ach! niewola sączy jad,~Co rozkłada Duchów skład!~ 544 5 | Wszystkich tych ludów otruwana jadem!~Ty, co w dziejowych odmętów 545 4 | własnych chwał,~Pocznie wierzyć jadowicie,~Że mu sługą - ludzkie życie:~ 546 4 | kocham - wstyd mi noża!~Jakbym zląkł się - na stolicy~Z 547 4 | a pod jej blaskami, w jakichciś smętnych przestworach zatracenia, 548 5 | Wiecznieś nas kąpał w jakiejś dziwnej cnocie -~Wrzkomo 549 3 | na wieki było ciemno! -~ ~Jakież straszne ich postaci,~Tych 550 4 | strachy i przerażenia, żywe jakoby Śmierci, przechadzające 551 1 | Abrahamów i Bóg Izaaków, i Bóg Jakubów?Bóg nie jest-ci Bogiem umarłych, 552 4 | nie macie w sercu Jego -~Jakżeż Ducha wam świętego~Przejąć 553 4 | same~Przepiekielnić w zguby jamę!~Bo tak wolna, że aż zdolna~ 554 2 | i ludowi.~Objawienie Św. Jana, rozdz. XIV~ ~ ~Dość już 555 Odp| firanek karmazynem~Jak krew jasne - jak sen płonę,~Pełne, 556 5 | czarnych błyskawic czarnej jaśni płynie!~Rdzę z krwi pokoleń 557 3 | jaśnieli, choć umarli,~Jako jaśnią aniołowie!~ ~Hajdamackie 558 4 | dłoni garść promieni~I znów jaśniej w świecie!~Aż przelecisz 559 3 | głos Ludów to opowie!~My jaśnieli, choć umarli,~Jako jaśnią 560 4 | Przed dwóch mieczy twych jaśnieniem,~Przed twych skrzydeł tęczą~ 561 Odp| błyskawicy -~Ale twardo - ale jasno~Śród narodu swego stać;~ 562 4 | dwóch mieczy~Z przedziwnej jasności,~Co nie rani - ale leczy!~ 563 Odp| to być w niebie.~ ~A ty Jasny jakiś Panie!~Bo cię nie 564 1 | I w nie otulon, znów na jaw się budzi!~A to się zowie: 565 2 | ostateczne Zmartwychwstanie?~ ~Jawem życia - czy snem w grobie,~ 566 5 | roztrąca,~Lecz i tych jeszcze w jawnym świetle słońca!~Teraz gdy 567 4 | Odkąd rajski wąż~Pchnął je do rozstroju,~Dusze z ciałmi 568 4 | przestworach zatracenia, jęczy przeszłość historyczna kraju. - 569 1 | przeznaczeniem!~A są wybrane jedne przed innemi,~By b Twą piękność 570 4 | Teć albowiem nie tylko są jednego wyłączną, rzeczywistą, ale 571 Odp| serc i z lica...~Dziś - jednegom znał szlachcica,~Kraj ich 572 4 | w dole~Jozafackie pole -~Jednej trumny wieko~Niebios dach!~ 573 4 | wieszcze!~- Ze świętości Duch jednolit -~Ni mongolskich bieży,~ 574 4 | życie boli:~Bo w niewoli!~Z jednych ojczyzn - puste cisze~Nad 575 4 | wieków pokojem!~W jedno zło jedyne~Wszetecznym poswatem~Siostrę 576 4 | Polska Twoja stanie?~- Nie jędza z niej przebrzydła!~- W 577 1 | A my wszyscy i wszędzie Jegośmy obrazem,~I wstępując stopniami 578 4 | Po tym zapytaniu pieśń, Jehowicznym wzbierając natchnieniem - 579 4 | rózgą ze stali -~I służą Jehowie~Lub z schizmy powstali! -~ 580 Odp| Pierś uciszysz -~A usłyszysz~Jęki - smętnych.~Zebrzydowscy~ 581 4 | lać wszelką,~By sprawy się jęła!~Trząść przed wzrokiem jej 582 1 | ciało!~Stanie się tobą, co Jemu się stało!~On wcielił w 583 Odp| nikt z ruin nie korzysta,~Jeno wszczynający ruch,~Wieczny 584 1 | Izaaków, i Bóg Jakubów?Bóg nie jest-ci Bogiem umarłych, ale żywych.~ 585 Odp| Ognie - które szepcą: - Jestem!~ ~Więc się bój - bo Duch 586 Odp| Boga czerwonego!~Ty - kto jesteś? - Nie rżnij szlachty!"~ ~ 587 3 | szlachetnie!~ ~Niechaj szepczą jezuity,~Niechaj wrzeszczą demagogi,~ 588 1 | WIARY~ ~29. A odpowiadając, Jezus rzekł im: Błądzicie, nie 589 4 | rękopiśmie, jedna z przedziwności języka polskiego, brzmiąca cudownymi 590 3 | MIŁOŚCI ~ ~ ~1. Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a 591 2 | narodowi, i pokoleniu, i językowi, i ludowi.~Objawienie Św. 592 4 | upiorem,~Co powtórzyć ma do joty~Historycznych kręgów zwroty~ 593 4 | twej pieśni~Jak pogański Jowisz jaki -~Lub kataklizm śród 594 4 | Będzie sąd! -~ ~*~Oto w dole~Jozafackie pole -~Jednej trumny wieko~ 595 5 | Zgon ich na chmurach jutrzejszych już dnieje -~Więc nie o 596 Odp| światu jak zjawiska,~Jak jutrzenka są różowa,~Jak ogniste meteory;~ 597 5 | jakby z Twego łona,~Złote jutrzenki - jakby Twe ramiona,~Spieszą 598 1 | duchów, Ducha-Słońca!~ ~K'niemu wciąż dążę - zrazu 599 4 | zdzierać łupy~Chłopi - Żydzi - kaci -~Kiedy ziarno, siane w 600 5 | nas zmysły - z dusz wypleń kąkole~Złud świętokradzkich - i 601 4 | żałobą~Wszystkie wieki,~Jak kaleki,~Jak trupów rząd!~Gwar - 602 3 | Pana,~Nie skalana~Żadnym kałem!~Ludy z trzody~Stwórz w 603 3 | burzy,~Ujrzy ziemskiej dno kałuży~I w niej polską, spiekła 604 4 | szały,~Ponad hańby i nad kały -~Tyś niepokalana!~ ~Idź, 605 Odp| martwice,~I dziewice~W bladych kameliach.~Chór nadchodzi,~Zda się 606 3 | Patrzcie! patrzcie! - Od kamienia~Jak stopniami Pan przemienia~ 607 Odp| fala,~On się kładzie wstecz kamieniem,~Na ruch ludzki nie pozwala;~ 608 5 | nicestwa nowe -~Wiecznieś nas kąpał w jakiejś dziwnej cnocie -~ 609 5 | Skronią już w wiosen Twych kąpani dmuchu.~Czasów pryśniętych 610 5 | Gdyśmy zstąpili z życia Kapitelu~W porozbiorowej doliny otchłanie,~ 611 Odp| husarz z dzidą,~Jakiś krzyża kapłan świecki,~Z tęczy widzeń 612 4 | go - przemień w Króla i Kapłana -~Lecz zanim jeszcze nie 613 4 | Leje się żar~Zgryzotnych kar -~Duszni i cieleśni~W krwi 614 Odp| była dawniej dana~Poetyczna karm' dla ludu -~Objawienie pełne 615 Odp| czartów gminem,~Twych firanek karmazynem~Jak krew jasne - jak sen 616 3 | aniołem -~Że się zmaże hańby kartę!~Że królestwo Boże z czarta -~ 617 4 | gońce~Zatracenia!~ ~*~Do kata-anioła~Każden z wieków woła:~"Zlituj 618 4 | pogański Jowisz jaki -~Lub kataklizm śród natury,~Co świat chwyta 619 5 | miała królową,~Pogańskim katom świecącą w koronie!~Lecz 620 5 | Lecz że wciąż śniła o tych katów zgonie,~A dość Twych iskier 621 3 | torem!~Nikt przez mordy i katusze~Nie był wieków Dyktatorem!~ 622 4 | z grobu wzlata,~Lecz nie Katylina! -~ ~*~Przyjdź, o Polsko - 623 3 | ciebie o mord braci!~Inni każą w imię Cara~Wierzyć tobie - 624 2 | przyjąć musi wszędzie!~Wszak kazana w imię Pana~Ewangelia wieczna 625 3 | Obrzydliwym gnąc się ruchem,~Każda wije się łańcuchem,~Z drugą 626 3 | Ani Francji Cezar nowy!~Każde krwawe w dziejach imię,~ 627 5 | grobie złożeni -~Na bojowiska każdego przestrzeni~Z orłem ze srebra 628 4 | Tyś odważny - ja się boję~Kazirodczych ran!~Bojaźń moją - męstwo 629 5 | boskim, tamtym wzniesionym kielichem~Błaga drugiemu przełaski 630 5 | Twoją własną w prawym Ci kielichu~Podaje, Panie -a w lewym, 631 Odp| zaświeci~Groźna, stara twarz Kilińskich.~ ~Nie tak, nie tak, mój 632 4 | patrzę śród zamieci~W niebios kir!~I ja widzę - kędy leci~ 633 4 | Nie klękaj przed nim - nie kładź mu korony -~Lecz ufaj w 634 Odp| wzbiera czynu fala,~On się kładzie wstecz kamieniem,~Na ruch 635 4 | przerażenia dreszczem,~Był kłamcą tylko - ty natchnionym wieszczem -~ 636 5 | By nas przesmiertnić w kłamcę i mordercę!~Nie widzi, marna, 637 5 | onem, jak świat, starem,~I kłamstw, i blużnierstw rozkipionym 638 3 | ogrom cierpienia!~Sieje kłamstwo i ciemnotę,~Zmieni zbrodnią - 639 4 | przekleństw gminu - co tobie się kłania~I milionowym dziękuje poklaskiem,~ 640 4 | anielskiej rzewności -~I, klęczący, spojrzysz wkoło~Na niesprawiedliwości -~ 641 4 | nie przekrólewszczony,~Nie klękaj przed nim - nie kładź mu 642 3 | Hajdamackie rzućcie noże,~By nie klęły na was wieki,~Że cel wieków - 643 5 | zdjąć nam z czoła wiekowych klęsk brzemię. -~Wszystko gotowe - 644 2 | będzie!~ ~Nie powróci stara klęska -~Duchom - duchom tryumf 645 4 | pewnymi, wypaść mogącymi klęskami - i zapowiada absolutnym 646 4 | Na niesprawiedliwości -~Klęski - smętki -gromy,~Babylony 647 4 | Zborowskich ścięte głowy,~Topór i kloc! -~Płacz bez końca - zgrzyt 648 4 | zbawi nas?~Kto z żywiołów kłótni,~Z bitwy miejsc i lat~Harmonią 649 4 | Groźne -~A po drugiej stronie~Klubowe tyrany,~Kule strute -kwas 650 Odp| Wysłał na świat, równym kłusem,~I napełnił wóz Chrystusem,~ 651 4 | Siostrę giliotynę~Ślubić z knutem bratem!~Rozdeptać kościoły,~ 652 3 | skład!~Niczym Sybir - niczym knuty~I cielesnych tortur król!~ 653 Odp| dźwięki i pioruny,~Świat, co kocha i przeklina;~I błękitom 654 4 | są mi morderce -~Szablę kocham - wstyd mi noża!~Jakbym 655 Odp| słońc, gwiazd granicy~Z kochankami mdlejąc latać,~Włosy splatać 656 1 | korony,~Jeśli pojmuje, że kochasz bezmiernie~Synów tych, których 657 4 | szkaradami~Wstać ma Polska kojarznicą!~Dwóch barbarzyństw - ma 658 3 | Lecz do coraz wyższych kół~Iść przez drugich podnoszenie -~ 659 3 | spadł już nowy!~ ~Gdy z kolebki Duch się budzi,~Niemowlęctwem 660 2 | Polsko! grób twój tylko~Był kołyską nowej zorzy,~Śród wieczności 661 4 | puste cisze~Nad gruzami się kołysze~Bluszcz wietrzany!~A gdzie 662 2 | Choć mówicie: "Ot, już kona!"~W nim przyszłości waszej 663 5 | lecz własną bezpłodnie~Kończą na ziemi wszystkie ziemi 664 4 | nowy.~Po takich przejściach kończy pieśń modlitwa gorąca i 665 Odp| roni -~Działa, wozy, hufce, konie~Ogień pali - ziemia chłonie...~ 666 4 | dziejów anielicę,~By pod koniec męki~Odrzuciła świętych 667 1 | nieustanny -~Grób ł kolebka konieczne są niżej,~Na tych planetach, 668 4 | nie znane!~ ~*~Ciało jest konserwatorem,~Dusza - wieczną buntownicą -~ 669 4 | wstępuje!~- Gdy pochylisz kornie czoło,~Zadrży serce - drga 670 4 | pysze~Sprośne Pany!~Bez koron na głowie,~Lecz z rózgą 671 3 | łańcuchy -~A chcą wszystkie mąk koronę~Zwiać ci z czoła w piekieł 672 5 | Pogańskim katom świecącą w koronie!~Lecz że wciąż śniła o tych 673 1 | bezmiernie~Synów tych, których koronujesz w ciernie,~Bo cierń, w krwi 674 1 | niebiescy.~Św. Paweł, List 1 do Koryntian, rozdz. XV~ ~Dusza i ciało 675 3 | jest. ~Św. Paweł, List 1 do Korynttan, rozdz. XIII~ ~ ~Przeciw 676 Odp| z człowieka.~Drżysz, gdy kos cię ukraińskich~Długi, smętny, 677 4 | twe niebiosa -~Ukraińska kosa~Na nich Krzyżem wybawienia -~ 678 Odp| ty zaraz - w ręku kord!~W kosach przed nim cała wieś!~Duch 679 Odp| Gwarząc zbiorą się Włodarze~Z kosami na roli...~Bo się w światłach, 680 4 | knutem bratem!~Rozdeptać kościoły,~Pomieszać plemiona,~Sumienia 681 4 | Filozofią - a bez serca?~Kościotrupem - a bez skóry?~O! tyś ducha 682 3 | Wierzyć tobie - żeś ty mara!~Kościotrupie u nich lice -~Boże! Boże! - 683 3 | Bierzcie szable - sierpy -kosy -~Dać żniwiarzom wszystkim 684 4 | poblysk padł od czerwonych kotary firanek - stąd krwi widzenie, 685 Odp| jednegom znał szlachcica,~Kraj ich cały nie znał więcej...~ 686 4 | knut!~I trząść będą każdym krajem,~Wytracając się nawzajem!~ 687 4 | jęczy przeszłość historyczna kraju. - Nieskończone westchnienie 688 1 | wieczysty,~Lecz za świata krańcami On jest osobisty -~On Duchem 689 4 | niektórych dążności i myśli, krążących po widnokręgach umysłowych 690 4 | ma do joty~Historycznych kręgów zwroty~I z postępów wynieść 691 3 | zwycięstwa stoisz progiem;~Kres to męki twój ostatni!~Niechaj 692 1 | zużyją przez chwil i prób krocie,~Odpadać muszą - lecz on 693 4 | cicho!~A gdy stawiać tak twe kroki,~Ty nie mówisz: "Jam wysoki",~ 694 Odp| Marą króla - zgnił z królami,~Dziś go nie ma - i was 695 5 | pomiędzy otchłanią~A twym królestwem, Ojcze, Synu, Duchu!~Błagamy 696 1 | ku Panu - ku górze~Lecą w królewskiej ciał i dusz purpurze!~ ~ 697 5 | za ziemskiego władzcę~W Królowej polskiej - Twojej ziemskiej 698 2 | poddaństwa!~Milionową pierś wciąż krwawił,~Aż rozdeptał gad pogaństwa!~ ~ 699 Odp| rzuci na tła~Przemienioną krwawość w światła.~Anioł się z Aniołem 700 1 | I krzyż lat wielu wlokąc krwawym śladem,~Były śród świata - 701 4 | Wstaniesz ludzi zbawiać z brudu,~Kryć ich wstydy nagie. -~I za 702 4 | znasz - tylko chmury,~Co go kryją, widzisz mgliste,~A nie 703 3 | palił skwarny brzeg -~Lub krył oczy wygnań śnieg~I więziła 704 3 | Kto inaczej świat swój kryśli!~Kto nie zszlachcić naród 705 Odp| Zeń, jak z cierniowego krzaka,~Gotów znowu Bóg wybuchnąć,~ 706 Odp| nim cała wieś!~Duch ten, krzyczysz, jest to Rzeź!~Duch ten - 707 Odp| Możeś słyszał pochód głuchy,~Krzyki krwawe, krwi namiętne,~I 708 Odp| ust człowieka~Był okropnym krzykiem strachu!...~Bo to sen, na 709 3 | Wiekźe jaki z czystym czołem~Krzyknąć może: "Jam aniołem!~Jam 710 Odp| Przestraszyły cię - żeś krzyknął:~"Stójmy tak! - na ojców 711 5 | Usta rozwarte do wesela krzyku -~Ku nam z błękitów - jakby 712 4 | podłości - niespodlony -~Śród krzywd -nieodmiłośniony. -~Wciąż 713 3 | twarz!~Bądź mistrzynią,~Co krzywości~Świata prości,~Przewodczynią~ 714 5 | w lewym, co niżej,~Krew krzyżowanych na tysiącach krzyży~Poddanych 715 Odp| razy!~Abyśmy już nie byli z ksiąg żywota wyjęci~Dla ran naszych 716 1 | sędzia, zmartwychwstałych książę,~Losy tej ziemi w dzień 717 Odp| nią - na sierpie~Z blasków księżyca,~Bogarodzica~W zorzy czerwonej,~ 718 Odp| krwawe, krwi namiętne,~I księżyce nad krwią smętne~I sokoły 719 4 | podobnym ich kształtowi kształcie. -Ta pieśń w rękopiśmie, 720 4 | napisano pieśń w podobnym ich kształtowi kształcie. -Ta pieśń w rękopiśmie, 721 4 | wspólną, idealną własnością. -Kształtu się nie przywodzi - ideę 722 4 | światło jego czyste,~A nie kształty powietrzniane,~A me ruchy 723 4 | głos!~Lecz nie we krwi,~Którą zemsta leje,~Cel Polski 724 3 | zawiści - mordu - ciemna -~W którym tylko moc ujemna.~Wie się 725 1 | ciało to tylko dwa skrzydła,~Którymi Czasu i Przestrzeni sidła~ 726 4 | strach złowieszczy, bo "Ktoż, gdzie i kiedy nożem zagroził 727 4 | stronie~Klubowe tyrany,~Kule strute -kwas siarczany -~ 728 2 | Ciebie! -~ ~*~ ~Ni zmysł kupców, ni dłoń kata~Przeciw prawdzie 729 3 | wielkie bytu niwy?~Ani kupcy - ni Żydowie -~Ani mieszczan 730 3 | W Boga skarbcach nic nie kupi -~On nieszczęsny i on głupi,~ 731 Odp| Hełm rozpalił w błyskawice,~Kurz podnosił purpurowy,~A zrąbane 732 4 | zbrodnie.~Nadziemską moc czaru!~Kusić dziejów anielicę,~By pod 733 3 | oczyma! -~Tym, że stoi, już kusiciel:~- Chyba Boga nié ma!~Sprosnościami 734 2 | Choć was męczą - choć was kuszą -~Uwierzycie w mą nadzieję! -~ ~ 735 3 | straszne ich postaci,~Tych kuszących bezbożników!~Tysiącami wściekłych 736 3 | Kto chce iskier z czarta kuźni,~By przepalić czarta moc,~ 737 4 | Klubowe tyrany,~Kule strute -kwas siarczany -~Ludożercze bronie!~ 738 Odp| Bez słońc - bez gwiazd - kwiatów żadnych,~Przestraszyły cię - 739 4 | mord, ni rzeź -ale z wieńca kwietnianego nadpowietrznych duchów obrywające 740 1 | Boga niemowlęciem jeszcze~I kwili tylko przeczucia swe wieszcze -~ 741 4 | Upadki i zgony.~Wieńce kwitną dziś wawrzynem -~Jutro z 742 3 | Rusi - Litwy!~Pierśże czyja kwitnie w blizny?~Kto się palił 743 1 | żywot nieustanny -~Grób ł kolebka konieczne są niżej,~ 744 4 | spełnicielką!~W krew truciznę jej lać wszelką,~By sprawy się jęła!~ 745 Odp| Zaśpiewają o niéj.~Ujrzą ją na łąkach trzody~I smętnie zaryczą,~ 746 Odp| brzeg trąca.~Nad smętnemi~Lampa ziemi,~Krąg miesiąca.~Zegar 747 Odp| niewidzialna,~Przez poetę na świat lana;~Wolna - jako Anioł Pana,~ 748 4 | Wspierają się społem!~Jak łańcuch z pierścieni,~Łono na łonie -~- 749 3 | Tłum plugawy ten do ciebie!~Łańcuchami żmij złączeni,~Do twojego 750 3 | Duchy!~Ci z nożami - ci z łańcuchy -~A chcą wszystkie mąk koronę~ 751 1 | wiodące tu wschody~To w łasce Twojej poczęte narody! -~ 752 5 | swoich - krew płynną przez lata~Po wszystkich ziemiach pod 753 Odp| granicy~Z kochankami mdlejąc latać,~Włosy splatać i rozplatać,~ 754 2 | A nie smętny, jak przed laty -~Wolny cierniów, gwoździ, 755 1 | pręgi,~Coraz to szersze lazurowe kraje~- Przestrzeń pełniejszą 756 5 | bladych cieniach,~Płynie w lazury, za dróg mlecznych chmury,~ 757 4 | zaświeca!~ ~*~Znów po wszem lazurze~Stworzenny wiew -~Słychać 758 Odp| wyciąga,~Z morza wytknie łeb - po szyję,~I zła skrzy 759 1 | dalej ku Panu - ku górze~Lecą w królewskiej ciał i dusz 760 2 | widziałem drugiego anioła, lecącego przez pośrodek nieba, ~mającego 761 Odp| rzeź. - To z girlandy,~Co leciała ponad Lida,~Jakiś Sługa 762 4 | jasności,~Co nie rani - ale leczy!~I woła: "Ja się spieszę,~ 763 4 | Jedna świecisz w bieli!~Ledwo stopa się twa zetrze~Z wierzchołkiem 764 3 | ręku moc ofiary -~Gróźb nie lęka się ni kary -~Bo zdeptała 765 4 | się i Jehowa! -~Tak się lękam i truchleję,~Kiedy w polskie 766 Odp| wychodziła, rosła,~Czasem lekka - na potoku,~W listku róży, 767 1 | twój zetrze;~Jak pióra, lekkie będą twe ramiona!~Ręce pokładniesz 768 4 | życia górą,~Co nie duszą, w lekkość chorą,~Ani ciałem, w ciężar 769 3 | zbójców przeklinała!~- Tamci lepsi - i mniej śmieli,~Skradli 770 4 | ma dzieje~Mord i srom!...~Lepszy grom!~Zmartwychwstaje się 771 1 | okręgiem nieba -~I w nim letargów mi już nie potrzeba~Ani 772 5 | kielichu~Podaje, Panie -a w lewym, co niżej,~Krew krzyżowanych 773 Odp| Rewolucjonista,~Pod męką ciał - leżący Duch.~ ~Duch - Światło - 774 4 | więc tylko treść w niej leżących zarzutów i pomysłów się 775 4 | pomału -~Aż się stanie taki lichy,~Że, padając - dojdzie chyba~ 776 4 | rzeczywistą, ale zarazem pewnej liczby drugich wspólną, idealną 777 Odp| girlandy,~Co leciała ponad Lida,~Jakiś Sługa dziewki Wandy,~ 778 1 | własne poza sobą~Sypie, jak liście zżółkłe i strząśnięte,~Wciąga 779 Odp| Czasem lekka - na potoku,~W listku róży, Sylf bez wiosła;~Jakaś 780 3 | Szlachta Polski - Rusi - Litwy!~Pierśże czyja kwitnie w 781 5 | które dzieciąt przeklina ich łkanie,~Za które sami z łaski Twej 782 4 | dbasz o wrogów nawały,~Co z lochów piekielnych~Czyhają - na 783 1 | mój lozcma w postępowym locie!~Gdy się zużyją przez chwil 784 3 | moskiewskich wszystkich lodach,~Na francuskim każdym polu,~ 785 Odp| Chór nadchodzi,~Zda się w łodzi~O brzeg trąca.~Nad smętnemi~ 786 4 | Jak łańcuch z pierścieni,~Łono na łonie -~- I zetknięte 787 1 | piersiach żyje, w twoich losach gości,~Krwią twą - krew 788 1 | zmartwychwstałych książę,~Losy tej ziemi w dzień sądu rozwiąże~ 789 Odp| próżna mara,~To nie chmurny lot Ikara,~Gdzie zasługą, upaść 790 Odp| urąga;~Bo my z bezsennego łoża~Wzrok rzucamy gorączkowy,~ 791 1 | Przestrzeni sidła~Duch mój lozcma w postępowym locie!~Gdy 792 Odp| pozwala;~Chce zawrócić w stare łoże~Nowe fale - rzeki Boże -~ 793 5 | rozklęczona -~A na Jej skroniach lśni polska korona -~I płaszcz 794 4 | otchłań spychać - ja nie lubię -~Gdzie brud ujrzę - wnet 795 3 | Giliotyna i grabieże!~Dzieciom luby wściekły gniew!~I w wylaną 796 Odp| Jak ta gwiazda - psia - Lucyfer,~Gdy słoneczny wóz wyciąga,~ 797 Odp| Anioł, z człowieka~I staniem Ludem Świata!...~ ~W takim Hymnie, 798 Odp| słońcach - cała w błyskach~Ludom się pokłoni,~Pastuszkowie 799 2 | pokoleniu, i językowi, i ludowi.~Objawienie Św. Jana, rozdz. 800 4 | strute -kwas siarczany -~Ludożercze bronie!~Boże! zmiłuj się 801 1 | walką w grobie~Wyższego w ludziach pojęcia o Tobie,~Więcej 802 4 | nie wliczy!~Wolna tylko ludzka wola,~Gdy zła i nieszczera,~ 803 Odp| wstecz kamieniem,~Na ruch ludzki nie pozwala;~Chce zawrócić 804 3 | Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości 805 4 | promienistym ciele!~W tobie Ludzkość przechowana!~Ponad złości 806 4 | w piorunie,~Na złocistej łunie,~Co go niesie w dal! -~On 807 4 | Gdy z nich mieli zdzierać łupy~Chłopi - Żydzi - kaci -~ 808 3 | wstało zwierzę!~Lecz czas łuskom odpaść z powiek -~Czas już 809 4 | bezbożnej pamięci miesiącem lutym 1846 r.- napisano pieśń 810 Odp| rzucamy gorączkowy,~A ty łyskasz - łyskiem noża,~Dziecko - 811 Odp| gorączkowy,~A ty łyskasz - łyskiem noża,~Dziecko - lub zły 812 Odp| Jak miesiąc w pełni.~ ~We łzach, Panie, ręce podnosiemy 813 3 | Grzech wszelki maż -~Łzę wszelką susz -~Depcz ziemski 814 4 | Chryste! Chryste!",~A nie macie w sercu Jego -~Jakżeż Ducha 815 1 | ciernie,~Bo cierń, w krwi maczan - to kwiat wiecznotrwały -~ 816 3 | w gorszą wpycha noc,~Ten mądrości wiecznej bluźni. -~Choćby 817 Odp| od nich zgore...~W tych magnatach serce chore,~Proch im sercem 818 Odp| sen, na końcu pieśni,~Że magnaty kiedyś staną~Z wielką tęczą 819 4 | przed ciosem -~W pierś twą magnetycznie -~Aleś jednym wciąż piał 820 4 | PSALM ŻALU~...mają oczy, aby widzieli, a nie 821 2 | lecącego przez pośrodek nieba, ~mającego Ewangelią wieczną, aby Ją 822 3 | łańcuchy -~A chcą wszystkie mąk koronę~Zwiać ci z czoła 823 3 | braci!~On przyuczy dzieci małe~Wierzyć w mord jak w chwałę!~ 824 3 | Bo Lud martwy sam - to mało -~Ogrom leży, a bez czucia -~ 825 3 | Sławiańskich pól! -~ ~Moskiewskie mamidłała,~Obietnice, sidła,~Nie zwodzą 826 Odp| sen płonę,~Pełne, mówię, mar szkaradnych,~Bez słońc - 827 Odp| Jehowy.~Bo nam rodzisz buntu marę,~I w zrodzoną - rodzisz 828 3 | wybiera:~Czy mu imię jest -Mariusza,~Czy mu imię -Robespiera!~ ~ 829 3 | twoje ręce,~Na twe stopy marmurowe!~Oni ciebie by rozdarli,~ 830 3 | Szlachcie polskiej mord!~Marne wrzaski -próżne mowy -~Z 831 Odp| się bój - bo nie ja grożę,~Marny człowiek i twój brat...~ 832 4 | uwielbiała wieszcze,~A z moich marnych na gardło się śmiała! -~ 833 Odp| czerwonych deliach;~Sny - martwice,~I dziewice~W bladych kameliach.~ 834 3 | żarły, a nie ciało -~Bo Lud martwy sam - to mało -~Ogrom leży, 835 3 | nie z ziemi - do rozkucia~Marzącego w śnie olbrzyma -~I bez 836 4 | obok twarzy -~Miłość się im marzy~Przy zgonie! -~ ~*~Aż z 837 5 | polskiej - Twojej ziemskiej matce!~Odkąd z mgły czasów naród 838 1 | umarłych, ale żywych.~Św. Mateusz, rozdz. XXII~47. Pierwszy 839 Odp| płomienie,~W których drży król - matka roni -~Działa, wozy, hufce, 840 4 | odmęty, w których króle drżą, matki ronią, ziemia się rozpada 841 3 | ran!"~ ~Lecz się grzechy mazać winny,~Gdy z grzesznika 842 3 | w chwałę!~Wezmą sztylet mdłe panienki,~Jak różę, do ręki!~ 843 Odp| gwiazd granicy~Z kochankami mdlejąc latać,~Włosy splatać i rozplatać,~ 844 4 | kształty powietrzniane,~A me ruchy przefaliste -~Te ci 845 4 | Miłości spływ! -~I kiedyś po męce~W jego pójdziesz ręce,~Wszechwiecznie 846 2 | wszystko zbłękitnieje!~Choć was męczą - choć was kuszą -~Uwierzycie 847 4 | Przy zgonie! -~ ~*~Aż z męczarń doliny~Krzyż jeden, jedyny~ 848 5 | zbawiasz - bo zacni - z męczarni -~Błagamy Ciebie, Ojcze, 849 4 | a ty rękę~Dasz mu - jego męczennica!~ ~Idź, o Polsko - idź, 850 3 | wargi -~O! Boże mój! -~ ~W męczeńskiej twej sile~Pokonaj tę chwilę,~ 851 4 | Ja przed bliźnich drżę męczeństwem -~W otchłań spychać - ja 852 1 | przejść musisz? - Przez trud i męczeństwo!~A kiedy Chrystus nad Taboru 853 3 | ścigał świat,~Ich za Polskę - męczył kat -~Nie od wczoraj - od 854 5 | niewiasty, Boże -~A światu męscy - my, co się nie boim~Od 855 4 | Prawdę mówisz - pewnym męstwem~Ja się nigdy nie pochlubię -~ 856 4 | Kazirodczych ran!~Bojaźń moją - męstwo twoje~Niech osądzi Pan!~ ~*~ 857 Odp| i Robespiery.~Z komet, z meteorów cyfer~Czytaj przyszłość, 858 Odp| jutrzenka są różowa,~Jak ogniste meteory;~Stopom Ludu podesłane,~ 859 5 | pychą i złością, i swarem,~I mężobójstwem onem, jak świat, starem,~ 860 4 | dawno zmarłych po księżycu mgliły się kurhany - lub też nad 861 4 | chmury,~Co go kryją, widzisz mgliste,~A nie światło jego czyste,~ 862 4 | Pan!~ ~*~Więc gdy padać miały trupy~Twych nieszczęsnych 863 1 | żądają anieli!~Żądza bez miary, co chwila rosnąca,~Miłość 864 4 | anioły~Wygnać z ludzi łona!~I mieć Polskę - tego dzieła~Czarną 865 4 | wspomnienia,~Jak zmory chodzące,~Miecz potrząsające~Jak anioły, 866 3 | powietrzu gryzł korony,~Berła, miecze i okowy,~Które trzyma ptak 867 3 | nie miał, stałem się jako miedź brząkająca albo cymbał brzmiący. ~ 868 4 | Twąśmy krwią,~Twym obrazem!~Miej, o Panie,~Zmiłowanie -~Już 869 4 | żywiołów kłótni,~Z bitwy miejsc i lat~Harmonią wylutni,~ 870 3 | żebrami serca nié ma -~W miejscu serca wąż się zżyma~I wyłażą 871 4 | nieszczęsnych braci -~Gdy z nich mieli zdzierać łupy~Chłopi - Żydzi - 872 3 | dziejach imię,~Ach! nosiła mierna dusza!~Słaby tylko rzeź 873 Odp| Bogiem błyszczący,~Jak miesiąc w pełni.~ ~We łzach, Panie, 874 4 | przed bezbożnej pamięci miesiącem lutym 1846 r.- napisano 875 3 | kupcy - ni Żydowie -~Ani mieszczan też synowie -~Lecz ród szlachty 876 5 | W serc i gwiazd wszelkim mieszkający ruchu,~Co tak gwiazd bunty 877 2 | pocieszyciela da wam, aby~z wami mieszkał na wieki.~17. Onego Ducha 878 3 | twojej i łez strugi~Nie mieszkały w przyszłym niebie!~By się 879 Odp| miesiąca,~Narodowi dźwiękiem miła,~Ludu Sen wspominająca;~ 880 2 | Kościół broniąc od poddaństwa!~Milionową pierś wciąż krwawił,~Aż 881 4 | co tobie się kłania~I milionowym dziękuje poklaskiem,~Żeś 882 4 | Boś boleści tu boleścią~A miłością Bożą!~I powracasz z dobrą 883 5 | Panie,~Z skarbu wiecznego miłościwej łaski!~Tysiącoletnie dałeś 884 3 | Ty, życia dar!~ ~Niech miłośnie,~Jak ku wiośnie,~W twą patrzą 885 3 | Hajdamackie rzućcie noże!~Bo gdy miną fale godzin,~Co nas dzielą 886 5 | ojczyźnie,~By wwiodław miłość i mir ludy bliźnie~Niezatraconej 887 5 | Aniołów nawet przepadły miriady!~Teraz gdy rozgrzmiał się 888 3 | Ród, co nie znał z wrogiem miru,~Żniwem trupim ścinan w 889 3 | W twą patrzą twarz!~Bądź mistrzynią,~Co krzywości~Świata prości,~ 890 4 | cudownymi dźwięki, a głębokiego mistycyzmu piętnem naznaczona, wyobrazicielką 891 1 | światła pożarów;~Mnożą się mleczne pierścienie i pręgi,~Coraz 892 Odp| Duch.~ ~Duch - Światło - Młodość~Orla i żywa~Niebo porywa,~ 893 4 | wieków woła:~"Zlituj się nade mną! -~Gdzież zbawień świat?"~ 894 3 | przeklinała!~- Tamci lepsi - i mniej śmieli,~Skradli ziemię - 895 1 | nieskończoności swej nigdy nie mniejsza. -~Bo Pan wszystkiego jest 896 1 | dźwięczności i światła pożarów;~Mnożą się mleczne pierścienie 897 1 | oddawać Ci, Boże,~A nigdy nie móc, nigdy nic Ci oddać, Panie,~ 898 Odp| widzialne światła Boże,~Z mocą, z wichrem i z szelestem~ 899 Odp| cierpieli pod chłostą tych mocarzy,~A duchaśmy nie dali.~Nie 900 4 | czarni i nocni,~Tylko zdradą mocni~I orężni pychą,~Zabijają 901 Odp| wstali.~Gdyśmy cierpieli mocno, wołaliśmy do góry,~Jak 902 4 | przejściach kończy pieśń modlitwa gorąca i uroczystą o rychłe 903 Odp| proroka~Stawi ludziom - ale modny,~Jak historyk świata, chłodny,~ 904 4 | usprawiedliwionej przed pewnymi, wypaść mogącymi klęskami - i zapowiada absolutnym 905 3 | przechowanem~Ona stoi na mogile,~W której zmartwychwstańców 906 4 | Rozrzynanych ciał~Na cześć Molochowi.~Tak panują ludzie nowi!~ 907 3 | głupi,~Jak kat każden i morderca!~ ~Gdy zstępują w świat 908 3 | wiodą torem!~Nikt przez mordy i katusze~Nie był wieków 909 2 | śliski -~Krwi spłynęło i łez morze!~Lecz anielstwa czas już 910 4 | pali,~Przepostacia -~Jak na morzu z fal,~Przepostacieni~Idą 911 3 | bluźni. -~Choćby nie był Moskal rodem,~Ten Moskalem stał 912 4 | pada,~Aż, znękany, czci Moskala!~ ~*~Zleć, o Polsko - zleć, 913 3 | nie był Moskal rodem,~Ten Moskalem stał się z ducha,~Ten mongolskich 914 3 | germańskich niw równinie,~Po moskiewskich wszystkich lodach,~Na francuskim 915 3 | Królową~Sławiańskich pól! -~ ~Moskiewskie mamidłała,~Obietnice, sidła,~ 916 4 | Czerwonym sztandarem~I moskiewskim Carem~Zarównoś wzgardziła!~ 917 3 | mongolskich natchnień słucha -~Moskwa-piekło mu narodem. -~ ~*~Szata 918 4 | wieszczu, w takiej wierze -~Ni mów, że ty nie wiesz jeszcze~ 919 Odp| syka.~Jego dźwiękiem, jego mową,~Nie odetchnie pierś szeroka;~ 920 1 | wam powiedziano od Boga, mówiącego:~32. Jam jest Bóg Abrahamów 921 4 | Widnej w widzeń błyskawicy,~A mówiącej sprośne słowa -~- Sam by 922 2 | proroczy polski naród;~Choć mówicie: "Ot, już kona!"~W nim przyszłości 923 3 | mord!~Marne wrzaski -próżne mowy -~Z krwi i z błota stary 924 1 | widomości szaty,~O ile możem, biedni, w anielskiej pokorze,~ 925 5 | Ty bez nas samych nie możesz nas zbawić!~Boś tak ugodnił 926 3 | zwątpień - jęk skargi~Jęczą mrące wargi -~O! Boże mój! -~ ~ 927 4 | światu nieść!~*~ ~Tu Sybiry mroźne~I Iwany Groźne -~A po drugiej 928 3 | Twierdz i więzień prysną mury -~Duchem zatlon, ogrom zgorze~ 929 2 | stroskana~Pokój przyjąć musi wszędzie!~Wszak kazana w 930 5 | przykrywa!~Lecz wolną wolę musiałeś zostawić -~Ty bez nas samych 931 1 | stolicy. -~Przez co przejść musisz? - Przez trud i męczeństwo!~ 932 1 | wciąż dążę - zrazu tam iść muszę~Przez piekła trudu - przez 933 Odp| czcić pokłonem.~ ~Honor myślom! z których błyska~Nowy duch 934 4 | otchłań podziemną,~Boś żył nadaremno -~Bo z wieki innymi,~Braćmi 935 Odp| bladych kameliach.~Chór nadchodzi,~Zda się w łodzi~O brzeg 936 4 | wieków woła:~"Zlituj się nade mną! -~Gdzież zbawień świat?"~ 937 5 | przechrześciańskie blaski~Nadeuropejskiej cnoty! -Twego Syna~Dałeś 938 4 | ofiary!~Zostaje ruina -~I nadgrobek na niej świata!~- Chrystus 939 Odp| noc pół jasną,~Jeden upiór nadlatywał,~Strzały sobie z ran wyrywał~ 940 4 | ale z wieńca kwietnianego nadpowietrznych duchów obrywające się postaci, 941 4 | Tylko cnotą znów dostaje~Nadśmiertelnych sił!~A inaczej - rwie zatrata~ 942 5 | istocie. -~Co elektrycznych nadziemnych strumieni,~Wszystkieś zgromadził 943 4 | Obiecywać jej za zbrodnie.~Nadziemską moc czaru!~Kusić dziejów 944 4 | czynem~Duch tylko zwycięża! -~Nadziemsko ty hożą -~Boś boleści tu 945 4 | z brudu,~Kryć ich wstydy nagie. -~I za rany - i za ciernie~ 946 Odp| Boży strój,~Do którego Bóg nagina~Wszystkie wieku tego struny,~ 947 5 | już odpancernieni,~Stoją w nagości popełnionych czynów~Bez 948 5 | dać mogłeś. Panie:~Żywot najczystszy - a więc godzien krzyża -~ 949 3 | Umęczone po raz drugi!~By z najdroższej Panu - z ciebie,~Pozostała 950 5 | Ojcze, Synu, Duchu!~ ~O Ty najdroższy, wszędzie utajony,~Widny 951 4 | przytoczonych obrazów, z najmisterniejszą sztuką odmalowanych!~Na 952 3 | chwila~Zgon w życie przesila,~Najsroższy bój!~Szloch zwątpień - jęk 953 5 | czole wawrzynów,~Z żałob największą okryci żałobą -~Hańbą serc 954 5 | do gwiazd Twych zbliża -~Najwyższe dałeś w czasie powołanie!~ 955 1 | razem siła tchnąca -~Blask najwyższego duchów, Ducha-Słońca!~ ~ 956 3 | stawia gmachu z błota~I najwyższy rozum - cnota! -~ ~Hajdamackie 957 5 | My w przeszłym wieku Twój nakaz już czcili~I nie czekali 958 5 | ta chwila już do nas należy;~W ostatniej losów tej naszych 959 3 | tylko więzy przetnie,~Kto namaszczeń cnoty znakiem.~Że na ziemi 960 4 | spadnie cud!~I tych Polski namiestników~Za kilka srebrników~Twój 961 Odp| głuchy,~Krzyki krwawe, krwi namiętne,~I księżyce nad krwią smętne~ 962 Odp| niżéj~Kilka krzyży,~Płacz namiętnych;~Pierś uciszysz -~A usłyszysz~ 963 Odp| świat, równym kłusem,~I napełnił wóz Chrystusem,~Jak Owidiusz 964 4 | miesiącem lutym 1846 r.- napisano pieśń w podobnym ich kształtowi 965 3 | słucha -~Moskwa-piekło mu narodem. -~ ~*~Szata Polski nieskalana,~ 966 4 | światem zaczyna,~Nim tu narodom na świecie uderzy! -~Więc 967 1 | się budzi!~A to się zowie: narodzin godzina!~I Duch mój, wziąwszy 968 4 | 17~ ~ ~ ~Psalm następny z następnego powodu: Przeciw trzem poprzedzającym, 969 2 | Kwiat niebieski - duch nasz - rośnie,~Wszyscy rośniem 970 Odp| podnosiemy do Ciebie,~Odpuść nam nasze winy!~Niech będzie Twoja 971 1 | jedna chwila - to dalsze natchnienie!~Jak my na ziemi w godzinie 972 4 | Jehowicznym wzbierając natchnieniem - głosi, że zapewnię Duch 973 4 | dreszczem,~Był kłamcą tylko - ty natchnionym wieszczem -~I plam nie było 974 Odp| górą~Nad podlejszych dusz naturą~Panująca - Boży strój,~Do 975 4 | jaki -~Lub kataklizm śród natury,~Co świat chwyta na tortury -~ 976 4 | Tak czarno w Europie!~Śród nawałnic - na potopie~Jedna świecisz 977 4 | biały -~Nie dbasz o wrogów nawały,~Co z lochów piekielnych~ 978 4 | każdym krajem,~Wytracając się nawzajem!~Patrz! świat-kat twój, 979 4 | głębokiego mistycyzmu piętnem naznaczona, wyobrazicielką niektórych 980 1 | umiera -~Choć to się śmiercią nazywa u ludzi!~On zwiędłe zrzuca, 981 4 | Niewidzialnie - a błękitem -~Ned niziną i gór szczytem~Równo 982 5 | człowieczej iściźnie,~By, nędzna siłą i kolebką mała,~Przez 983 Odp| weźmie z jego oka:~Tylko z nędznej, starej płachty~Zamiast 984 3 | a miłości bym nie miał, nicem nie jest. ~Św. Paweł, List 985 5 | czyscowe,~Wlewałeś bicie śród nicestwa nowe -~Wiecznieś nas kąpał 986 5 | Pocieszycielem!~Na dnie jej sobie nicestwo pościelom!~Zmiłuj się, Panie! 987 4 | Ale czujesz, żeś wciąż niczem~Przed Pana obliczem!~Wtedyś 988 3 | będą - piekłem całem,~Nie niebem, ojczyzną! -~ ~Precz tym 989 3 | Dyktatorem!~Raczej żyją niebezpiecznie,~Raczej w końcu giną sami,~ 990 1 | niebieski, tacy też będą niebiescy.~Św. Paweł, List 1 do Koryntian, 991 5 | ubrana chmurę,~Na Twych niebiesiech do Ciebie się modli,~By 992 4 | przyćmione w górze słońce,~I niebieskie mocy,~Wstrząśnięte śród 993 4 | fantastycznie!~Wzrokeś wlepił w twe niebiosa -~Ukraińska kosa~Na nich 994 4 | Jak pierwsi chrześcijanie~Niebiosom świadczyli!~- To wasz pomysł - 995 5 | Ziemiś nam ujął - a spuścił niebiosy~I serce Twoje nas zewsząd 996 3 | zwierzę śniły z cicha -~On ku niebu pnie już głowę -~Do aniołów 997 5 | wzory,~Szkaradne rzezie i niecne zabory,~Za które dzieciąt 998 3 | głowę -~Plwają śliny swe nieczyste~Na twe ciało promieniste -~ 999 1 | zawsze i wyżej, i daléj,~Niedoścignięty, nad wszystko się pali:~ 1000 Odp| przy ogniskach~Zaśpiewają o niéj.~Ujrzą ją na łąkach trzody~