| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Zygmunt Krasinski Psalmy Przyszlosci IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Psalm
1001 4 | naznaczona, wyobrazicielką niektórych dążności i myśli, krążących 1002 4 | ich ukazaniu się, zatem na niemały czas jeszcze przed bezbożnej 1003 4 | dzieci,~Zdradą miało zejść niemiecką -~Więc i ty, jak dziecko,~ 1004 1 | ranny,~Gdzie człowiek Boga niemowlęciem jeszcze~I kwili tylko przeczucia 1005 3 | kolebki Duch się budzi,~Niemowlęctwem wolnych ludzi~Giliotyna 1006 1 | duchów, Ducha-Słońca!~ ~K'niemu wciąż dążę - zrazu tam iść 1007 4 | niespodlony -~Śród krzywd -nieodmiłośniony. -~Wciąż twe usta Pana chwalą -~ 1008 2 | godzina!~Poznan będzie - niepojęty!~Z Ojca weźmie, weźmie z 1009 4 | Ponad hańby i nad kały -~Tyś niepokalana!~ ~Idź, o Polsko - idź. 1010 Odp| własną;~W drogę - choćby niepowrotną,~Lecz ofiarną - naprzód 1011 3 | dusz,~Gardź państwem ciał~Nieś dech Pana,~Nie skalana~Żadnym 1012 4 | pożogi~Ani trwogi~Ma światu nieść!~*~ ~Tu Sybiry mroźne~I 1013 4 | Na złocistej łunie,~Co go niesie w dal! -~On się pali,~Przepostacia -~ 1014 3 | narodem. -~ ~*~Szata Polski nieskalana,~Przenajczystsza i świetlana -~ 1015 4 | twardą stalą,~Co się błyszczy nieskalanie,~A twe oko płacze żalnie~ 1016 4 | sądem~Za potwarz moją na Lud nieskalany,~Co żadnej hańby nie owrzodział 1017 1 | poznanie~I serca wieczną, nieskończoną miłość!~I z tymi dwoma świętymi 1018 4 | przeszłość historyczna kraju. - Nieskończone westchnienie słychać z tej 1019 1 | przyszłość, co od końca dzieli,~W nieskończoności swej nigdy nie mniejsza. -~ 1020 1 | w tym cierpieniu wytrwa niesłychanem,~Boć on, zaprawdę, w Twego 1021 Odp| A ciągnącą lud do siebie~Niesłychanym Bożym czarem:~Takim Duchem 1022 1 | wyższe włości,~Żyć musim nieśmiertelnie, z Nim żyć musim razem,~ 1023 Odp| pozna swego brata;~I wstanie nieśmiertelność, jako Anioł, z człowieka~ 1024 4 | nieszczęścia niwie!~Śród podłości - niespodlony -~Śród krzywd -nieodmiłośniony. -~ 1025 Odp| pełne cudu,~Myśl - jak mara niespodziana,~Z piersi naszej wychodziła~ 1026 4 | klęczący, spojrzysz wkoło~Na niesprawiedliwości -~Klęski - smętki -gromy,~ 1027 4 | tylko ludzka wola,~Gdy zła i nieszczera,~Taki tor obiera~I nim ziemskie 1028 Odp| ręką,~Smętną - wziętą z nieszczęść, sławą~Był szlachcicem - 1029 4 | I dotrzymasz wiernie~Na nieszczęścia niwie!~Śród podłości - niespodlony -~ 1030 3 | synowie -~Lecz ród szlachty nieszczęśliwy! -~Ród, co nie znał z wrogiem 1031 5 | mogłeś, Panie!~Przykład nieszczęsnej Twej Hierozolimy,~W której 1032 3 | skarbcach nic nie kupi -~On nieszczęsny i on głupi,~Jak kat każden 1033 4 | padać miały trupy~Twych nieszczęsnych braci -~Gdy z nich mieli 1034 Odp| Z ognia i szkła,~W grze nieustannej~Bałwany wznosząca,~By znieść 1035 1 | Tam żywot wieczny - żywot nieustanny -~Grób ł kolebka konieczne 1036 5 | pokorze,~Przed Tobą dzieci i niewiasty, Boże -~A światu męscy - 1037 Odp| Sylf bez wiosła;~Jakaś siła niewidzialna,~Przez poetę na świat lana;~ 1038 4 | On zapełnia widnokręgi~Niewidzialnie - a błękitem -~Ned niziną 1039 5 | Z prostotą dzieciąt, w niewieściej pokorze,~Przed Tobą dzieci 1040 2 | ujrzą Cię na niebie -~Lecz niewinnie umęczony,~Ten, o Duchu, 1041 3 | Przenajczystsza i świetlana -~Jak niewinność trudu trudów,~Jako odkup 1042 3 | rosną - gdzie kajdany!~Ach! niewola sączy jad,~Co rozkłada Duchów 1043 5 | Duch się wciąż swata -~Nikt niewolnikiem w bezmiarach wszechświata!~ 1044 5 | miłość i mir ludy bliźnie~Niezatraconej prawości przykładem~Choć 1045 3 | orle mój!~Białoskrzydiny, niezmazany,~Skąd tych czarnych myśli 1046 1 | Duch mój, wziąwszy skrzydła niezmęczone,~Nimi znów leci - lecz już 1047 Odp| perły zausznice,~Z twarzą nieznajomych plemton,~Głowy trupie - 1048 1 | ziemi w godzinie zachwytu~Nikłą pieśń z serca czerpiem - 1049 3 | pootwierał~Przyszłe, wielkie bytu niwy?~Ani kupcy - ni Żydowie -~ 1050 Odp| Człowiek dobrej woli.~ ~A tu niżéj~Kilka krzyży,~Płacz namiętnych;~ 1051 4 | Niewidzialnie - a błękitem -~Ned niziną i gór szczytem~Równo promienieje. -~ 1052 4 | której nié ma -~Bohatyrściej niźli kiedy~Wyzwie Trój-Olbrzyma!~ 1053 3 | mieczem w dłoni -~Dniem i nocą bez pokoju!~ ~Któż, zachwycon 1054 4 | Duchoborce -roskolniki -~I po nocach słychać ryki~Rozrzynanych 1055 4 | dzielnych -~Co, czarni i nocni,~Tylko zdradą mocni~I orężni 1056 3 | upiory,~Z cmentarzowej wyszłe nory! -~W oczach żądła - nie 1057 3 | krwawe w dziejach imię,~Ach! nosiła mierna dusza!~Słaby tylko 1058 3 | się ona przeznaczoną~Do noszenia tu korony!~Lecz jedyną tu 1059 4 | stopniowymi uciski uzupełni nowego Boga i wiek absolutnie nowy.~ 1060 2 | grób twój tylko~Był kołyską nowej zorzy,~Śród wieczności jedną 1061 4 | Molochowi.~Tak panują ludzie nowi!~Jak z Tarpejskich Skał,~ 1062 3 | czarne wieku Duchy!~Ci z nożami - ci z łańcuchy -~A chcą 1063 Odp| Godzinę pieje.~Strach i nudnoście,~W grobach drżą koście,~ 1064 Odp| W tej błyskawicy, Panie, obaczym się z daleka,~Brat pozna 1065 5 | zmartwychwstałe dłonie,~Światy obala - gdzie tym krzyżem wionie!~ 1066 4 | Przed twych skrzydeł tęczą~Obalają się i jęczą~Jak przed Boga 1067 3 | siędzie,~Braci schłopi lub obali -~Lecz nie wzniesie Ludu 1068 4 | nocy~Wiek po wieku stęka -~Obalon, przyklęka -~Leje się żar~ 1069 4 | Nie tak z Duchem się obcuje,~Nie tak w Ducha się wstępuje!~- 1070 Odp| historyk świata, chłodny,~Obejrzawszy glob z wysoka,~Swoje wiersze, 1071 2 | Niedaleki - nam przed wieki~Obiecany Pocieszyciel!~ ~Oto idzie 1072 4 | pochodnie~Wszechświata pożaru -~Obiecywać jej za zbrodnie.~Nadziemską 1073 4 | zła i nieszczera,~Taki tor obiera~I nim ziemskie brudzi pola!~ 1074 3 | Moskiewskie mamidłała,~Obietnice, sidła,~Nie zwodzą już!~ 1075 5 | Zawieszeń w górze, aż własnym obiorem~Człowiek lub naród jego 1076 4 | dech~Wiekuisty Duch -~I objął rząd." .~ ~ ~III~Stój, o 1077 2 | mówię - niedaleki~Zbawiciela Objawiciel!~Niedaleki - nam przed wieki~ 1078 3 | rozwój światów znany -~Ni objawień mu Duch święty,~Ni pamiętan 1079 1 | wszystkie twe koleje,~On ci objawił wszystkie twe nadzieje.~ 1080 4 | swych pędu~Wezwie drugich do obłędu -~Za każdym się krokiem~ 1081 1 | jest wszystkim i wszystko obleka,~Duch twórczy gwiazdy, anioła, 1082 4 | wciąż niczem~Przed Pana obliczem!~Wtedyś ty dopiero~Duszą 1083 Odp| głową.~ ~Wyszła! wyszła zza obłoku,~Ludziom się pokaże.~I na 1084 4 | kłamie - a wciąż kłamie -~Obłuda -jej znamię!~I toć straszna 1085 4 | zetknięte dłonie -~Twarze obok twarzy -~Miłość się im marzy~ 1086 4 | wszystkie kraje~I światłością obosieczną~Śmierć odegnasz od nich 1087 4 | Rozciągnięty w pyle -~Ten, co obrał cię z odzieży,~Urągał ci 1088 4 | dopiero co wyżej przytoczonych obrazów, z najmisterniejszą sztuką 1089 4 | kwietnianego nadpowietrznych duchów obrywające się postaci, przelatujące 1090 3 | hańby - wszystkie zdrady -~Obrzydliwym gnąc się ruchem,~Każda wije 1091 4 | wstępie pieśń przechodzi do ocenienia stanowiska całej szlachty 1092 3 | cmentarzowej wyszłe nory! -~W oczach żądła - nie zrzenice - ~ 1093 Odp| Czasem słońce, w półobłoku~Oczom wychodziła, rosła,~Czasem 1094 4 | Ten na odwrót swego szału~Odczłowiecza się pomału -~Aż się stanie 1095 1 | nigdy nie móc, nigdy nic Ci oddać, Panie,~I tak żyć w Tobie 1096 1 | coś Ty nam dał z łaski - oddawać Ci, Boże,~A nigdy nie móc, 1097 4 | przez ziemie - słońca~I oddech ten~Tak jak sen -~I przepływa,~ 1098 4 | światłością obosieczną~Śmierć odegnasz od nich wieczną -~- Tak 1099 Odp| świecki,~Z tęczy widzeń oderwany,~Znów poleciał na kurhany...~ 1100 Odp| dźwiękiem, jego mową,~Nie odetchnie pierś szeroka;~Nie pomyśli - 1101 4 | dziękuje poklaskiem,~Żeś odgadł światła wschód czysty - 1102 1 | Wciąga do siebie siły, im odjęte -~On sam wciąż żyje ich 1103 4 | Upiorowe wdziała lice -~I odkląkłszy sprzed ócz Pana,~Sczerwieniona - 1104 5 | podnieść się życiem na nowo,~Odkrólewszczona - i stała się wdową -~I 1105 3 | niewinność trudu trudów,~Jako odkup wszystkich Ludów,~Dotąd 1106 2 | planety, co się rozciął~Na odłamków tyle - tyle -~Będzie jeden 1107 4 | wiekuiste?~Z was się każden nad odłogiem~Własnej próżni wspina Bogiem~ 1108 4 | najmisterniejszą sztuką odmalowanych!~Na takiej treści wieszczby - 1109 5 | jadem!~Ty, co w dziejowych odmętów rozruchu~Wściekłych piorunem 1110 4 | komet i płomieni okropne odmęty, w których króle drżą, matki 1111 1 | kwiat wiecznotrwały -~I nim odmładzasz świat Ludzkości cały! -~ ~*~ 1112 3 | dusza w nich skąpana~Znów odnajdzie się aniołem -~Że się zmaże 1113 5 | stwórz w nas serce czyste -~Odnów w nas zmysły - z dusz wypleń 1114 1 | przez chwil i prób krocie,~Odpadać muszą - lecz on nie umiera -~ 1115 5 | promieni,~Jakby z pancerza, już odpancernieni,~Stoją w nagości popełnionych 1116 3 | zwierzę!~Lecz czas łuskom odpaść z powiek -~Czas już przejrzeć 1117 1 | PSALM WIARY~ ~29. A odpowiadając, Jezus rzekł im: Błądzicie, 1118 Odp| ODPOWIEDŹ NA PSALMY PRZYSZŁOŚCI~SPIRYDIONOWI 1119 4 | takiej treści wieszczby - odpowiedzią następny Psalm.~ ~ ~I~Więc 1120 Odp| ręce podnosiemy do Ciebie,~Odpuść nam nasze winy!~Niech będzie 1121 5 | grobie,~Stoim w tej pierwszej odrodzenia dobie!~Jeśli zawrotnym na 1122 3 | godzin,~Co nas dzielą od odrodzin,~Będzie Polska zmartwychwstała~ 1123 3 | anielski podjąć trud,~Czas odrzucić wszelki brud~I tym samym 1124 4 | anielicę,~By pod koniec męki~Odrzuciła świętych wdzięki,~Upiorowe 1125 1 | jest tchnieniem~I narodowi odtąd - przeznaczeniem!~A są wybrane 1126 4 | uczujesz miłość trudu~I męki odwagę'~Wstaniesz ludzi zbawiać 1127 4 | zmartwychwstaje spod sromu!~Tyś odważny - ja się boję~Kazirodczych 1128 3 | patrzący wiecznie z góry~Nie odwróci twarzy Bóg! -~ 1129 4 | bóstwi w świecie,~Ten na odwrót swego szału~Odczłowiecza 1130 5 | imieniem!~Niech im dziś Ona odwspomni wspomnieniem -~Niech, w 1131 3 | Że cel wielki a ukryty~Odwszetecznia podłe drogi -~Że przypadków 1132 4 | tylko święty - Królestwo odzierzy!~Przemień go - przemień 1133 4 | cudzym bolem -~I tak stąpasz ofiar polem,~Nigdy w kłamstwa 1134 3 | blizny?~Kto się palił wciąż ofiarą~Na ołtarzach tej Ojczyzny?~ 1135 Odp| choćby niepowrotną,~Lecz ofiarną - naprzód twarzą!~Z piersią 1136 4 | zatrata~W głąb tej samej kary~Ofiarników i ofiary!~Zostaje ruina -~ 1137 Odp| złotemi,~Postawić na ziemi,~Ogłosić królową~Piękność - z płomieniem 1138 Odp| porannej;~A pod nią mgła~Z ognia i szkła,~W grze nieustannej~ 1139 Odp| Strachy - które mówią: Cud!~Ognie - które szepcą: - Jestem!~ ~ 1140 Odp| pokłoni,~Pastuszkowie przy ogniskach~Zaśpiewają o niéj.~Ujrzą 1141 Odp| jutrzenka są różowa,~Jak ogniste meteory;~Stopom Ludu podesłane,~ 1142 1 | to życie bez końca!~ ~On ogniw wszechstworzenia wiązannym 1143 4 | Cepy i kłonice -~Twój, oj! spadnie cud!~I tych Polski 1144 Odp| nie dali.~Nie poznaliby Ojce, naszych bolesnych twarzy,~ 1145 1 | On Bytem, Myślą, Życiem - Ojcem, Synem, Duchem!~On jak Myśl 1146 Odp| się bój!~Polski lud - to Ojciec twój -~Zeń, jak z cierniowego 1147 4 | wiek drugi, co mu synem;~I ojcobójstwami~Ciągnie się i plami~Płynący 1148 Odp| rodzisz wiarę.~ ~Ten, kto ojcu powie: Rakka!~Ten przeklęty... 1149 4 | wieszczem -~I plam nie było na ojczystej niwie!~Bodajby Polska nie 1150 4 | westchnienie słychać z tej otchłani ojczystych dziejów; ale ponad nią wszechwładny 1151 4 | Bo w niewoli!~Z jednych ojczyzn - puste cisze~Nad gruzami 1152 4 | dzieje,~Człowieczeństwo i ojczyznę,~Zwątp rozpaczy i nadzieję!~ 1153 5 | polskiej naszej rozkazał ojczyźnie,~By wwiodław miłość i mir 1154 Odp| Skier nie weźmie z jego oka:~Tylko z nędznej, starej 1155 5 | zawrotnym na nią spojrzym okiem,~Jeśli się jednym ku niej 1156 4 | błyszczy nieskalanie,~A twe oko płacze żalnie~Ponad każdym 1157 2 | Chrystusowy uścisk bratni~Gdy okoli wszystką ziemię,~Wejdzie, 1158 3 | korony,~Berła, miecze i okowy,~Które trzyma ptak dwugłowy!~ ~ 1159 1 | w światła wzbijesz się okręgi!~Z czoła się twego grzech 1160 1 | świat, co od wieków zwań okręgiem nieba -~I w nim letargów 1161 4 | wichrów, komet i płomieni okropne odmęty, w których króle 1162 Odp| pierwszy z ust człowieka~Był okropnym krzykiem strachu!...~Bo 1163 5 | wawrzynów,~Z żałob największą okryci żałobą -~Hańbą serc własnych, 1164 4 | porywa,~I ciągnie za sobą~Okryte żałobą~Wszystkie wieki,~ 1165 3 | rozkucia~Marzącego w śnie olbrzyma -~I bez Szlachty Ludu nié 1166 3 | się palił wciąż ofiarą~Na ołtarzach tej Ojczyzny?~Kto nad Ludu 1167 3 | tych czarnych myśli rój?~One rosną - gdzie kajdany!~Ach! 1168 2 | wami mieszkał na wieki.~17. Onego Ducha prawdy, którego świat 1169 4 | świecę wszelkiego szlachty onej przypomniciela. - Przyjdą 1170 5 | i swarem,~I mężobójstwem onem, jak świat, starem,~I kłamstw, 1171 5 | wciąż pod głazów grobowych opadem~Wszystkich tych ludów otruwana 1172 1 | Zostawisz w dole kłamstwa opętanie,~Zostawisz w dole tajemnic 1173 5 | zza światów przejrzystych opony,~Wszech Ty przytomny, nieśmiertelny, 1174 4 | porozrzynał -~Innego blask oręża!~Bożoczłowieczym tu czynem~ 1175 4 | nocni,~Tylko zdradą mocni~I orężni pychą,~Zabijają cicho!~A 1176 Odp| Duch - Światło - Młodość~Orla i żywa~Niebo porywa,~Z Boga 1177 5 | bojowiska każdego przestrzeni~Z orłem ze srebra i szablą ze stali!~ 1178 4 | moją - męstwo twoje~Niech osądzi Pan!~ ~*~Więc gdy padać 1179 Odp| Nie duch-duchem - lecz osobą....~Kiedy gore świat cierpieniem,~ 1180 1 | świata krańcami On jest osobisty -~On Duchem świętym, jednym, 1181 2 | I garniemy się wiekami~W ostateczne Zmartwychwstanie?~ ~Jawem 1182 3 | śmierci byłaś z Bogiem!~ ~Gdy ostatnia chwila~Zgon w życie przesila,~ 1183 2 | wejdzie wiek ostatni,~I ostatnie ludzkie plemię.~ ~Żegnaj, 1184 4 | stroju,~O wiekuisty Panie,~Do ostatniego boju~Polska Twoja stanie?~- 1185 5 | chwila już do nas należy;~W ostatniej losów tej naszych przemianie~ 1186 1 | Przeszłość i przyszłość ostrymi oczyma~Widzą i znają - dla 1187 4 | zupełnie już nie istniejącą i oświadcza, że wcale i nigdzie "jej 1188 3 | weź,~Bo zbawieniem rzeź!!"~Oszaleją jego szałem,~Rozwściekną - 1189 4 | Wnet i w Bogu ta poczęta~Oszaleje!~I jej dzieje~Na tej ziemi~ 1190 4 | skóry?~O! tyś ducha jest oszczerca -~Bo go nie znasz - tylko 1191 3 | Hajdamackie rzućcie noże~I oszczerstwa, i bluźnierstwa!~By Carycy 1192 2 | polski naród;~Choć mówicie: "Ot, już kona!"~W nim przyszłości 1193 4 | westchnienie słychać z tej otchłani ojczystych dziejów; ale 1194 4 | wichry z płomienia!~A w otchłaniach, gdzieści w dole,~Z przekleństwem 1195 5 | Kapitelu~W porozbiorowej doliny otchłanie,~Zmarłych żywymiś trzymał 1196 5 | dmuchu.~Czasów pryśniętych otoczeni kołem~I państw ginących - 1197 3 | tortur król!~Lecz narodu duch otruty -~To dopiero bólów ból! -~ ~ 1198 5 | opadem~Wszystkich tych ludów otruwana jadem!~Ty, co w dziejowych 1199 Odp| wielką tęczą chorągwianą,~Otrząśnięci z wieków pleśni,~Z wielką 1200 1 | świeże przybiera~I w nie otulon, znów na jaw się budzi!~ 1201 5 | o pomoc żadną -~Zdarzeń otwarłeś już przed nami pole!~Lecz 1202 4 | tylko się podaje!~Pieśń owa w uroczych a ironijnych 1203 Odp| napełnił wóz Chrystusem,~Jak Owidiusz Faetonem;~I rozesłał swoje 1204 4 | nieskalany,~Co żadnej hańby nie owrzodział trądem,~Usłyszał wyrok: 1205 4 | tortury -~To indyjskich bóstw oznaki!~Duchże twój - Inkwizytorem?~ 1206 4 | przebrzydła!~- W ustach z Twym pacierzem -~A nad jej pancerzem~Spływające 1207 4 | kształt gada,~Podnosi - i pada,~Aż, znękany, czci Moskala!~ ~*~ 1208 4 | osądzi Pan!~ ~*~Więc gdy padać miały trupy~Twych nieszczęsnych 1209 4 | się stanie taki lichy,~Że, padając - dojdzie chyba~Do roślinnej 1210 4 | zasypiającymi oczyma poblysk padł od czerwonych kotary firanek - 1211 2 | Nowe błyszczy Hieruzalem~Na padole starej ziemi!~ ~Długa droga - 1212 4 | śród burz apokaliptycznych pałające - i rzucą się na lud, i 1213 2 | Idącego Pana chwalmy!~Rzucać palmy - rzucać psalmy -~Kwiaty 1214 4 | próżni wspina Bogiem~Na paluszkach wzdętej pychy! -~I tak wy 1215 4 | jeszcze przed bezbożnej pamięci miesiącem lutym 1846 r.- 1216 3 | objawień mu Duch święty,~Ni pamiętan duch Chrystusa! -~On bez 1217 5 | łaski Twej promieni,~Jakby z pancerza, już odpancernieni,~Stoją 1218 4 | Twym pacierzem -~A nad jej pancerzem~Spływające skrzydła. -~W 1219 5 | Błagamy Ciebie razem z naszą Panią,~Co za nas Twego doprasza 1220 3 | chwałę!~Wezmą sztylet mdłe panienki,~Jak różę, do ręki!~Powie 1221 5 | łaski!~Tysiącoletnie dałeś panowanie,~Ubrane w śnieżne, przechrześciańskie 1222 4 | Lecz wprzód jeszcze -sądy Pańskie -~Na czas, czasów zwrot!~ 1223 5 | pryśniętych otoczeni kołem~I państw ginących - Ojcze, Synu, 1224 3 | Rządź światem dusz,~Gardź państwem ciał~Nieś dech Pana,~Nie 1225 4 | Na cześć Molochowi.~Tak panują ludzie nowi!~Jak z Tarpejskich 1226 Odp| podlejszych dusz naturą~Panująca - Boży strój,~Do którego 1227 2 | Oto idzie moc zwycięska,~Panujący idzie Pan! -~ ~Dość już 1228 3 | się z radości,~Trup nie parsknął w śmiech szyderstwa!~ ~Hajdamackie 1229 5 | warem!~I wstała, siwa, w pasach z czerwoności!~W czarnych 1230 4 | Drżą potępieni!-~By nie paść~W tę przepaść,~Wspierają 1231 Odp| błyskach~Ludom się pokłoni,~Pastuszkowie przy ogniskach~Zaśpiewają 1232 4 | Dusze z ciałmi nad otchłanią~Pasują się i ranią~Bratobójczo 1233 Odp| wieszcz z rozkazem,~Każdy patron - sam za sobą;~Nie z promieniem - 1234 3 | Jak suchego siana stóg!~A patrzący wiecznie z góry~Nie odwróci 1235 4 | Wszechwiecznie żyw!~ ~*~I ja patrzę śród zamieci~W niebios kir!~ 1236 2 | utopion trzyma w niebie!~A kto patrzy w ducha strony,~Ten, o Duchu, 1237 4 | pokoju -~Odkąd rajski wąż~Pchnął je do rozstroju,~Dusze z 1238 4 | Wtedy śród błędów swych pędu~Wezwie drugich do obłędu -~ 1239 Odp| cichym - dumnym smutkiem,~Pełną niegdyś darów ręką,~Smętną - 1240 1 | lazurowe kraje~- Przestrzeń pełniejszą potęg się wydaje -~- Czas 1241 5 | Tyś przegiął jak kłosy,~Do pełniejszego dla nas wszędzie żniwa -~ 1242 4 | stwórcą sam tu stworzył,~Coraz pełńszy własnych chwał,~Pocznie 1243 Odp| wierszowanie,~Że ktoś jak perłami pisze;~Że ktoś na kształt 1244 Odp| zrąbane cztery głowy,~Niby perły zausznice,~Z twarzą nieznajomych 1245 5 | kochanie,~Aż się rozwiała w perzyny i dymy,~Rozdarta w sobie - 1246 4 | rzeczywistą, ale zarazem pewnej liczby drugich wspólną, 1247 4 | zhańbi może!~Prawdę mówisz - pewnym męstwem~Ja się nigdy nie 1248 4 | usprawiedliwionej przed pewnymi, wypaść mogącymi klęskami - 1249 4 | magnetycznie -~Aleś jednym wciąż piał głosem~Tylko fantastycznie!~ 1250 5 | wciąż toczy -~Mgłą, wichrem, pianą zalewa nam oczy,~By nas 1251 4 | bałwany,~Czarne fale - siwe piany,~W burzliwą noc! -~Tam Zborowskich 1252 Odp| świata,~Ptak Piłata~Godzinę pieje.~Strach i nudnoście,~W grobach 1253 3 | koronę~Zwiać ci z czoła w piekieł stronę -~Byś zmartwychwstań 1254 4 | Twoje strzały tkwią!~My piekielni,~Pókiśmy rozdzielni -~Ale 1255 4 | wrogów nawały,~Co z lochów piekielnych~Czyhają - na dzielnych -~ 1256 3 | wścieklizną!~Jak on będą - piekłem całem,~Nie niebem, ojczyzną! -~ ~ 1257 Odp| podesłane,~By gościńce Irydiane~Pielgrzymowi - a my od nich~Bierzem ogień 1258 4 | Wokół ciebie - Zło się pieni;~Ty nie zważasz przecie -~ 1259 4 | się społem!~Jak łańcuch z pierścieni,~Łono na łonie -~- I zetknięte 1260 1 | pożarów;~Mnożą się mleczne pierścienie i pręgi,~Coraz to szersze 1261 3 | Szlachta Polski - Rusi - Litwy!~Pierśże czyja kwitnie w blizny?~ 1262 4 | Świadczyła mu o tej chwili,~Jak pierwsi chrześcijanie~Niebiosom 1263 2 | A nie trony - ni korony~Pierwsze ujrzą Cię na niebie -~Lecz 1264 5 | jeszcze w grobie,~Stoim w tej pierwszej odrodzenia dobie!~Jeśli 1265 5 | cnoty! -Twego Syna~Dałeś nam pierwszym w świeckie wpoić dzieje -~ 1266 3 | pnie już głowę -~Do aniołów pieśnią wzdycha,~Między gwiazdy 1267 Odp| żywot ducha na księżycu.~W pieśniach wołasz: "Czynu! Czynu!~Czynu!" 1268 4 | a głębokiego mistycyzmu piętnem naznaczona, wyobrazicielką 1269 1 | Czas, przestrzeń bez końca,~Piętra z dróg mlecznych i dni z 1270 5 | kości~Na swych topielach piętrzy ku wyżynie,~Gdzie wpół nad 1271 2 | spływa Pan!~ ~O! ten błękit pijcie duszą,~A wam wszystko zbłękitnieje!~ 1272 Odp| miesiąca.~Zegar świata,~Ptak Piłata~Godzinę pieje.~Strach i 1273 1 | wszelki twój zetrze;~Jak pióra, lekkie będą twe ramiona!~ 1274 5 | odmętów rozruchu~Wściekłych piorunem przybijasz do darni,~A zacnych 1275 4 | gromów tyle!~Wiek każden w piorunie,~Na złocistej łunie,~Co 1276 Odp| struny,~Złączy dźwięki i pioruny,~Świat, co kocha i przeklina;~ 1277 Odp| szlachetny!...~Bo czyn ludu - nie piosenka -~To nie w herbie z mieczem 1278 1 | Błądzicie, nie będąc świadomi pisma ani mocy Bożej.~30. Albowiem 1279 Odp| wierszowanie,~Że ktoś jak perłami pisze;~Że ktoś na kształt się 1280 Odp| się spotkamy,~A spotkania plac - powietrze.~ ~ ~ 1281 Odp| Tylko z nędznej, starej płachty~Zamiast wieszcza - sztandar 1282 5 | cichu -~Poza Nią, stojąc, płaczą ojców mary -~W dłoniach 1283 3 | złudą złud!~Wszystko inne -plamą plam!~I ojczyzna tylko tam! -~ 1284 4 | ojcobójstwami~Ciągnie się i plami~Płynący Czas!~Któż zbawi 1285 3 | Wszędzie, wszędzie na planecie~Braci moich ryty ślad!~Wy 1286 1 | konieczne są niżej,~Na tych planetach, gdzie świt Ducha ranny,~ 1287 2 | ostatni,~I ostatnie ludzkie plemię.~ ~Żegnaj, ziemio, z bólem! 1288 Odp| zausznice,~Z twarzą nieznajomych plemton,~Głowy trupie - niósł u 1289 4 | czasu gotuje się wichrowy płomień, co, wybuchnąwszy, zgasi 1290 4 | zatracenie -z wichrów, komet i płomieni okropne odmęty, w których 1291 Odp| przyniesie w dłoni~Komet wichry i płomienie,~W których drży król - matka 1292 Odp| Ogłosić królową~Piękność - z płomieniem w sercu - z gwiazdami nad 1293 Odp| Jak krew jasne - jak sen płonę,~Pełne, mówię, mar szkaradnych,~ 1294 3 | coraz bardziej zbliża~Tłum plugawy ten do ciebie!~Łańcuchami 1295 3 | stanęli - wznoszą głowę -~Plwają śliny swe nieczyste~Na twe 1296 4 | ojcobójstwami~Ciągnie się i plami~Płynący Czas!~Któż zbawi nas?~Kto 1297 5 | Poddanych swoich - krew płynną przez lata~Po wszystkich 1298 5 | krokiem,~Wnet zórz nam światło poblednie na skroni~I Syn nad nami 1299 4 | nad zasypiającymi oczyma poblysk padł od czerwonych kotary 1300 4 | męstwem~Ja się nigdy nie pochlubię -~Ja przed bliźnich drżę 1301 Odp| Zaporożem?~Możeś słyszał pochód głuchy,~Krzyki krwawe, krwi 1302 4 | Trząść przed wzrokiem jej pochodnie~Wszechświata pożaru -~Obiecywać 1303 4 | Ducha się wstępuje!~- Gdy pochylisz kornie czoło,~Zadrży serce - 1304 2 | nam przed wieki~Obiecany Pocieszyciel!~ ~Oto idzie już godzina!~ 1305 2 | prosić będę Ojca, a innego pocieszyciela da wam, aby~z wami mieszkał 1306 5 | uroni,~I Duch nie będzie nam Pocieszycielem!~Na dnie jej sobie nicestwo 1307 1 | anioła, człowieka,~Cel a początek i nieba, i ziemi;~Ten, który 1308 5 | której nie ma Ciebie~Co od początku złych i pysznych grzebie,~ 1309 3 | By wziął cię z kolei~W poczet swych idei,~Tych świata 1310 4 | pokładnie,~Wnet i w Bogu ta poczęta~Oszaleje!~I jej dzieje~Na 1311 1 | wschody~To w łasce Twojej poczęte narody! -~Garść im powołań 1312 4 | pełńszy własnych chwał,~Pocznie wierzyć jadowicie,~Że mu 1313 2 | strawił,~Kościół broniąc od poddaństwa!~Milionową pierś wciąż krwawił,~ 1314 5 | krzyżowanych na tysiącach krzyży~Poddanych swoich - krew płynną przez 1315 Odp| ogniste meteory;~Stopom Ludu podesłane,~By gościńce Irydiane~Pielgrzymowi - 1316 3 | Boga wolę!~Czas anielski podjąć trud,~Czas odrzucić wszelki 1317 3 | wielki a ukryty~Odwszetecznia podłe drogi -~Że przypadków idąc 1318 Odp| pieśń taka pójdzie górą~Nad podlejszych dusz naturą~Panująca - Boży 1319 5 | piekła - lub też ludzie podli.~ ~Spójrz na Nią, Panie! - 1320 2 | nie przestrasza,~Że dziś podłość górą wszędzie!~Z wiary waszej - 1321 4 | nieszczęścia niwie!~Śród podłości - niespodlony -~Śród krzywd - 1322 Odp| SPIRYDIONOWI PRAWDZICKIEMU~ ~ ~Podług ciebie, mój szlachcicu,~ 1323 4 | związawszy twe ramiona,~Dziki - podły - dumny -~Wbijał gwoździe 1324 Odp| We łzach, Panie, ręce podnosiemy do Ciebie,~Odpuść nam nasze 1325 Odp| rozpalił w błyskawice,~Kurz podnosił purpurowy,~A zrąbane cztery 1326 3 | wyższych kół~Iść przez drugich podnoszenie -~Tak Bóg czyni we wszechświecie!~ 1327 1 | Bo z myśli Bożej w Boże podobieństwo! -~Ku czemu idziesz? - Ku 1328 4 | twierdzeniem, że nigdy nic podobnego na ziemi polskiej się nie 1329 4 | 1846 r.- napisano pieśń w podobnym ich kształtowi kształcie. - 1330 5 | wielkim huczy śmiéchem -~Podplanetarnych fal jej słychać granie -~ 1331 4 | I za rany - i za ciernie~Podziękujesz tkliwie -~I dotrzymasz wiernie~ 1332 4 | anioł-kat:~"Precz w otchłań podziemną,~Boś żył nadaremno -~Bo 1333 4 | polem,~Nigdy w kłamstwa podziemnice,~Ciemnie i tajnice~Nie zstępując - 1334 Odp| siła niewidzialna,~Przez poetę na świat lana;~Wolna - jako 1335 Odp| Taka była dawniej dana~Poetyczna karm' dla ludu -~Objawienie 1336 4 | grzmi w twej pieśni~Jak pogański Jowisz jaki -~Lub kataklizm 1337 5 | kiedyś być miała królową,~Pogańskim katom świecącą w koronie!~ 1338 2 | krwawił,~Aż rozdeptał gad pogaństwa!~ ~Kto śród ludów nie miał 1339 2 | brata,~Ten, na czyim już pogrzebie~Były wszystkie króle świata,~ 1340 4 | I kiedyś po męce~W jego pójdziesz ręce,~Wszechwiecznie żyw!~ ~*~ 1341 1 | grobie~Wyższego w ludziach pojęcia o Tobie,~Więcej miłości 1342 1 | nie wstydzi korony,~Jeśli pojmuje, że kochasz bezmiernie~Synów 1343 Odp| na świécę~Iść - i dalej pójść - i zdmuchnąć.~ ~Więc się 1344 4 | strzały tkwią!~My piekielni,~Pókiśmy rozdzielni -~Ale biedni,~ 1345 4 | Że gdy ludzkie rysy~Idea pokładnie,~Wnet i w Bogu ta poczęta~ 1346 1 | lekkie będą twe ramiona!~Ręce pokładniesz na białe powietrze~I w nim 1347 4 | kłania~I milionowym dziękuje poklaskiem,~Żeś odgadł światła wschód 1348 Odp| sługi~Swe kolory - czcić pokłonem.~ ~Honor myślom! z których 1349 Odp| cała w błyskach~Ludom się pokłoni,~Pastuszkowie przy ogniskach~ 1350 2 | wprzód ziemia ta stroskana~Pokój przyjąć musi wszędzie!~Wszak 1351 4 | Tajemnicą -~To - wieków pokojem!~W jedno zło jedyne~Wszetecznym 1352 5 | jaśni płynie!~Rdzę z krwi pokoleń i gruzy, i kości~Na swych 1353 2 | i wszelkiemu narodowi, i pokoleniu, i językowi, i ludowi.~Objawienie 1354 3 | W męczeńskiej twej sile~Pokonaj tę chwilę,~Ten zwycięż ból -~ 1355 4 | jego o niej - nie znanymi. Pokrótce więc tylko treść w niej 1356 3 | przeklęty! -~Tego straszna gna pokusa -~Ni mu rozwój światów znany -~ 1357 4 | obiera~I nim ziemskie brudzi pola!~Bo tak wolna, że aż zdolna~ 1358 4 | szczerą -~I czynów łańcuchem~Połączasz się z Duchem -~A z Boga, 1359 3 | znakiem.~Że na ziemi być Polakiem~To żyć bosko i szlachetnie!~ ~ 1360 Odp| tęczy widzeń oderwany,~Znów poleciał na kurhany...~A ty zląkł 1361 4 | bolem -~I tak stąpasz ofiar polem,~Nigdy w kłamstwa podziemnice,~ 1362 4 | Rzeczpospolity szatańskie~I północny knut!~I trząść będą każdym 1363 Odp| wspominająca;~Czasem słońce, w półobłoku~Oczom wychodziła, rosła,~ 1364 4 | jedna z przedziwności języka polskiego, brzmiąca cudownymi dźwięki, 1365 4 | swego szału~Odczłowiecza się pomału -~Aż się stanie taki lichy,~ 1366 5 | się słuchu,~My, zawieszeni pomiędzy otchłanią~A twym królestwem, 1367 4 | bratem!~Rozdeptać kościoły,~Pomieszać plemiona,~Sumienia anioły~ 1368 3 | Sprosnościami hydnej durny -.~Pomięszał rozumy!~Rozwiązuje sam sumienia~ 1369 2 | kata~Przeciw prawdzie nie pomoże!~O, przyjdź prędzej, wiosno 1370 4 | Niebiosom świadczyli!~- To wasz pomysł -to Rzecz wasza!~Takie świty~ 1371 4 | Polski los!~Jej od Pana~Pomyślana~Cudniejsza cześć!~Nie pożogi~ 1372 Odp| odetchnie pierś szeroka;~Nie pomyśli - jego głową,~Skier nie 1373 4 | niej leżących zarzutów i pomysłów się opisze. -Teć albowiem 1374 5 | było, przecieśmy bywali~Ponadgrobowo - choć w grobie złożeni -~ 1375 3 | się rozbierał.~Narodowi pootwierał~Przyszłe, wielkie bytu niwy?~ 1376 4 | i rzucą się na lud, i popchną go - a stąd cudowne powstaną 1377 3 | zachwycon zdarzeń ściekiem,~Nie popełnił nigdy winy?~Chyba jeden - 1378 5 | odpancernieni,~Stoją w nagości popełnionych czynów~Bez starożytnych 1379 4 | rewolucjonistą".~Nad tak w pył i popiół rozsypanym światem nowa 1380 3 | poświęcenia świętej dumie~Poprowadzi Lud do bitwy,~Kto prowadzić 1381 4 | następnego powodu: Przeciw trzem poprzedzającym, a szczególniej trzeciemu, 1382 Odp| Może tobie zastąpiły~W poprzek twojej sennej stecki~Już 1383 Odp| czerwonej,~Na wywróconej~Tęczy porannej;~A pod nią mgła~Z ognia 1384 5 | zstąpili z życia Kapitelu~W porozbiorowej doliny otchłanie,~Zmarłych 1385 4 | wawrzynem,~Co pierś wroga porozrzynał -~Innego blask oręża!~Bożoczłowieczym 1386 4 | błoto!~Od morza do morza -~Porwał się do noża -~Bratobójczo 1387 3 | A gdy zagrzmi - o żniw porze,~Wtedy naprzód - w imię 1388 5 | dnie jej sobie nicestwo pościelom!~Zmiłuj się, Panie! broń 1389 4 | Ezechiel, XII, S~Boć nie posiał Bóg Syna Swego na świat, 1390 2 | drugiego anioła, lecącego przez pośrodek nieba, ~mającego Ewangelią 1391 Odp| miesiąca,~Z gwiazdami złotemi,~Postawić na ziemi,~Ogłosić królową~ 1392 4 | Historycznych kręgów zwroty~I z postępów wynieść tyła~Tylko tyle, 1393 1 | sidła~Duch mój lozcma w postępowym locie!~Gdy się zużyją przez 1394 4 | jedno zło jedyne~Wszetecznym poswatem~Siostrę giliotynę~Ślubić 1395 3 | mu imię -Robespiera!~ ~W poświęcenia świętej dumie~Poprowadzi 1396 1 | Przestrzeń pełniejszą potęg się wydaje -~- Czas coraz 1397 4 | Strącające już!~Nad dołem~Drżą potępieni!-~By nie paść~W tę przepaść,~ 1398 4 | przepromieni~W diamentowy dom!~Potępionych wieków ile,~Spada gromów 1399 4 | Na tej ziemi~Szkaradnemi!~Potok krwi czerwony~Przez wszystkie 1400 Odp| rosła,~Czasem lekka - na potoku,~W listku róży, Sylf bez 1401 4 | Europie!~Śród nawałnic - na potopie~Jedna świecisz w bieli!~ 1402 4 | Jak zmory chodzące,~Miecz potrząsające~Jak anioły, gońce~Zatracenia!~ ~*~ 1403 1 | nim letargów mi już nie potrzeba~Ani przebudzeń z grobu, 1404 4 | zapozwan przed sądem~Za potwarz moją na Lud nieskalany,~ 1405 3 | polskie będą święta! .-~ ~*~Powiedz, orle! orle mój!~Białoskrzydiny, 1406 Odp| Boga,~Wiem, żeś prawdy nie powiedział!~Tylko jakieś sny czerwone,~ 1407 1 | nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga, mówiącego:~32. 1408 3 | Lecz czas łuskom odpaść z powiek -~Czas już przejrzeć Boga 1409 Inc| Dam chwałę Bogu; prawdę powiem:~niech boli, jako chce!~ 1410 5 | Coraz to wyżej - jakby na powieniach,~Wschodzi, niesiona na tych 1411 4 | jego czyste,~A nie kształty powietrzniane,~A me ruchy przefaliste -~ 1412 5 | rzeszą,~Co wokół wieńcem powietrznianym spieszą,~Z wolna ku Tobie 1413 3 | skrzydła - ścisnął szpony~I w powietrzu gryzł korony,~Berła, miecze 1414 4 | Psalm następny z następnego powodu: Przeciw trzem poprzedzającym, 1415 1 | poczęte narody! -~Garść im powołań sypnąłeś z wysoka -~W każdym 1416 5 | Najwyższe dałeś w czasie powołanie!~Tchem dzieje świata Tyś 1417 3 | senny~Wszczątek życia, aż powoli~Wydobędzie się z niewoli;~- 1418 4 | A z Boga, co w niebie,~Powraca do ciebie~Miłości spływ! -~ 1419 4 | boleścią~A miłością Bożą!~I powracasz z dobrą wieściął~ ~Wokół 1420 2 | czyn wasz będzie!~ ~Nie powróci stara klęska -~Duchom - 1421 5 | wokół naszych cieni,~By nam powrotne, wstające z mogiły,~Na wstyd 1422 4 | służą Jehowie~Lub z schizmy powstali! -~Duchoborce -roskolniki -~ 1423 4 | popchną go - a stąd cudowne powstaną strachy i przerażenia, żywe 1424 1 | aniołowie Boży w niebie.~31. A o powstaniu umarlych nie czytaliście, 1425 4 | stój!~Oto jutro rano~Na powstański bój~Polskie Pany wstaną!~ 1426 4 | przyszłości~Są faryzeusze!~ ~*~Powtarzacie: "Chryste! Chryste!",~A 1427 4 | wandalskich dni upiorem,~Co powtórzyć ma do joty~Historycznych 1428 1 | Grzmiących dźwięczności i światła pożarów;~Mnożą się mleczne pierścienie 1429 4 | jej pochodnie~Wszechświata pożaru -~Obiecywać jej za zbrodnie.~ 1430 Odp| obaczym się z daleka,~Brat pozna swego brata;~I wstanie nieśmiertelność, 1431 4 | promienistym ciele!~Świat nie poznał ciebie z lica -~Świat cię 1432 Odp| A duchaśmy nie dali.~Nie poznaliby Ojce, naszych bolesnych 1433 2 | Oto idzie już godzina!~Poznan będzie - niepojęty!~Z Ojca 1434 1 | weźmiesz z sobą duchowe poznanie~I serca wieczną, nieskończoną 1435 4 | Pomyślana~Cudniejsza cześć!~Nie pożogi~Ani trwogi~Ma światu nieść!~*~ ~ 1436 3 | najdroższej Panu - z ciebie,~Pozostała w dziejach świata~Jakaś 1437 Odp| kamieniem,~Na ruch ludzki nie pozwala;~Chce zawrócić w stare łoże~ 1438 Odp| staną wody,~Sny z niej tęcz pożyczą.~Gwarząc zbiorą się Włodarze~ 1439 4 | W promienistym ciele!~- Pragnęli wolności,~A Boga nie znali!~ 1440 3 | czynem -wyniszczenie!~Jedna prawda boska, czynna,~To przez 1441 Odp| PRZYSZŁOŚCI~SPIRYDIONOWI PRAWDZICKIEMU~ ~ ~Podług ciebie, mój szlachcicu,~ 1442 2 | kupców, ni dłoń kata~Przeciw prawdzie nie pomoże!~O, przyjdź prędzej, 1443 4 | wieszczu, był wieszczył prawdziwie!~Bodajbym, zdjęty przerażenia 1444 Odp| Był szlachcicem - i miał prawo...~Dziś - i ten nie został 1445 3 | daléj. -~Bo wszechświata prawom wbrew~Sennych zbudzi nie 1446 5 | ludy bliźnie~Niezatraconej prawości przykładem~Choć wciąż pod 1447 5 | puchary -~Krew Twoją własną w prawym Ci kielichu~Podaje, Panie - 1448 1 | się mleczne pierścienie i pręgi,~Coraz to szersze lazurowe 1449 1 | się zużyją przez chwil i prób krocie,~Odpadać muszą - 1450 4 | ziemiach - ich kości -~Ich prochy - na fali -~A żyjących, 1451 3 | święta!~Nad zwycięstwa stoisz progiem;~Kres to męki twój ostatni!~ 1452 5 | o przestęp cmentarzowych progów -~- Przebyteć, Panie - ani 1453 3 | My do innych idziem lat,~Promień z Niebios spadł już nowy!~ ~ 1454 5 | płaszcz błękitny zamiata promienie,~Z których tam przestrzeń - 1455 4 | niziną i gór szczytem~Równo promienieje. -~Rankiem budzi~Sennych 1456 Odp| patron - sam za sobą;~Nie z promieniem - lecz z wyrazem,~Nie duch-duchem - 1457 3 | swe nieczyste~Na twe ciało promieniste -~Zarzucają z wężów wieńce~ 1458 1 | ciała, i dusze~Bardziej promienne - i wstąpię w świat drugi!~ 1459 3 | brzmiący. ~2. I choćbym miał proroctwo i wiedziałbym wszystkie 1460 2 | krzyża, o plemiona,~Dziś proroczy polski naród;~Choć mówicie: " 1461 Odp| Że ktoś na kształt się proroka~Stawi ludziom - ale modny,~ 1462 4 | każdym się krokiem~Przenazwie prorokiem -~Zbawicielem -Bożym Bratem:~ 1463 3 | mistrzynią,~Co krzywości~Świata prości,~Przewodczynią~Wszechmiłości!~ ~ 1464 2 | PSALM NADZIEI~ ~16. A ja prosić będę Ojca, a innego pocieszyciela 1465 5 | Ciebie, Ojcze, Synu, Duchu,~Z prostotą dzieciąt, w niewieściej 1466 3 | Tysiącami wściekłych ryków~Proszą ciebie o mord braci!~Inni 1467 3 | Poprowadzi Lud do bitwy,~Kto prowadzić Lud ten umie:~Szlachta Polski - 1468 4 | pytał: "A co to?" -~I mnie prowadził aż do rusztowania~Śród przekleństw 1469 3 | Szlachta święta,-~Nie kto inny -prowadziła! -~A ją natchnień wiodła 1470 Odp| próżny twór,~To nie buntu próżna mara,~To nie chmurny lot 1471 4 | każden nad odłogiem~Własnej próżni wspina Bogiem~Na paluszkach 1472 Odp| imieniem świetny;~To nie pieśni próżny twór,~To nie buntu próżna 1473 5 | Twych kąpani dmuchu.~Czasów pryśniętych otoczeni kołem~I państw 1474 1 | wyprowadzać światy, -~By prząść Mu, jak nam uprządł, widomości 1475 3 | Zarzucają z wężów wieńce~Na przebite twoje ręce,~Na twe stopy 1476 4 | stanie?~- Nie jędza z niej przebrzydła!~- W ustach z Twym pacierzem -~ 1477 1 | mi już nie potrzeba~Ani przebudzeń z grobu, by iść wyżej!~Tam 1478 5 | cmentarzowych progów -~- Przebyteć, Panie - ani o broń władną -~- 1479 4 | przerażenia, żywe jakoby Śmierci, przechadzające się po ziemi -a w nich i 1480 4 | Po takowym wstępie pieśń przechodzi do ocenienia stanowiska 1481 4 | ciele!~W tobie Ludzkość przechowana!~Ponad złości i nad szały,~ 1482 3 | ma! -~ ~Z życiem wiernie przechowanem~Ona stoi na mogile,~W której 1483 5 | panowanie,~Ubrane w śnieżne, przechrześciańskie blaski~Nadeuropejskiej cnoty! - 1484 4 | się pieni;~Ty nie zważasz przecie -~Sypniesz z dłoni garść 1485 5 | polu!~Choć nas nie było, przecieśmy bywali~Ponadgrobowo - choć 1486 2 | jest jeden - jeden - sam!~Przecież w Bogu dano nam,~Że my będziem 1487 4 | zarzucania Psalmowi miłości przeczuć zupełnie fałszywych i bojaźni 1488 1 | niemowlęciem jeszcze~I kwili tylko przeczucia swe wieszcze -~Lecz dla 1489 4 | własnych siedząc marzeń,~Nie przeczułeś zdarzeń?~Nie wcieliłeś się 1490 4 | mówisz, mówił ze mnie,~Gdym przeczuwał, że się w Ciemnie~Zasuwamy, 1491 1 | nadzieje.~Skądeś zrodzona? - Z przeczystej dziewicy,~Bo z myśli Bożej 1492 1 | Już się otacza wieczności przedświtem,~Czy ty nie widzisz, co 1493 Odp| trwoga?~I od ludu rów i przedział?~Prawdę mówisz? Nie, na 1494 4 | dłoniach kształt dwóch mieczy~Z przedziwnej jasności,~Co nie rani - 1495 4 | pieśń w rękopiśmie, jedna z przedziwności języka polskiego, brzmiąca 1496 4 | powietrzniane,~A me ruchy przefaliste -~Te ci dotąd są nie znane!~ ~*~ 1497 5 | Tchem dzieje świata Tyś przegiął jak kłosy,~Do pełniejszego 1498 4 | Jakżeż Ducha wam świętego~Przejąć dobro wiekuiste?~Z was się 1499 3 | odpaść z powiek -~Czas już przejrzeć Boga wolę!~Czas anielski 1500 5 | utajony,~Widny zza światów przejrzystych opony,~Wszech Ty przytomny, 1501 1 | Ojca stolicy. -~Przez co przejść musisz? - Przez trud i męczeństwo!~ 1502 4 | absolutnie nowy.~Po takich przejściach kończy pieśń modlitwa gorąca