| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Zygmunt Krasinski Psalmy Przyszlosci IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Psalm
1503 3 | w cnotę!~Bohatyrów on przekaci~Na trupach ich braci!~On 1504 4 | prowadził aż do rusztowania~Śród przekleństw gminu - co tobie się kłania~ 1505 4 | otchłaniach, gdzieści w dole,~Z przekleństwem na czole~Polska Szlachta, 1506 3 | zmartwychwstała~Wszystkich zbójców przeklinała!~- Tamci lepsi - i mniej 1507 4 | Lecz zanim jeszcze nie przekrólewszczony,~Nie klękaj przed nim - 1508 3 | przemieni w zbrodnią -mękę!~Kto przekuje w nóż kajdany,~A nie w szablę - 1509 5 | kielichem~Błaga drugiemu przełaski Twej, Panie!~Przepaść tymczasem 1510 4 | obrywające się postaci, przelatujące w przestrzeniach -"a ty 1511 4 | znów jaśniej w świecie!~Aż przelecisz wszystkie kraje~I światłością 1512 5 | ostatniej losów tej naszych przemianie~Żaden Twój cherub nam w 1513 3 | zetrzeć z tej odzieży,~Kto przemieni w zbrodnią -mękę!~Kto przekuje 1514 3 | kamienia~Jak stopniami Pan przemienia~Duchy stworzeń. - Zrazu 1515 Odp| naszą znieść niewolę?~Ty przemieniasz ziemską dolę,~W żywot ducha 1516 2 | cierniów, gwoździ, ran! ~ ~- Przemieniony, z niebios szczytu,~Znad 1517 1 | z fal wszechbytu,~Szaty przemienne czerpią z życia toni~I coraz 1518 4 | wierzchołkiem bałwanów -~I przemijasz przez powietrze,~I ścigasz 1519 3 | Szata Polski nieskalana,~Przenajczystsza i świetlana -~Jak niewinność 1520 4 | Za każdym się krokiem~Przenazwie prorokiem -~Zbawicielem - 1521 3 | wszystką wiarę, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, 1522 5 | się zdrady~Słowu Twojemu -przepada z kolei!~Aniołów nawet przepadły 1523 5 | przepada z kolei!~Aniołów nawet przepadły miriady!~Teraz gdy rozgrzmiał 1524 3 | iskier z czarta kuźni,~By przepalić czarta moc,~Ten świat w 1525 3 | nad Ludu błędną marą,~Nad przepaścią ciemną jeszcze,~Skrzył się 1526 4 | aż zdolna~Drogi Boże same~Przepiekielnić w zguby jamę!~Bo tak wolna, 1527 4 | oddech ten~Tak jak sen -~I przepływa,~I porywa,~I ciągnie za 1528 4 | niesie w dal! -~On się pali,~Przepostacia -~Jak na morzu z fal,~Przepostacieni~ 1529 4 | Przepostacia -~Jak na morzu z fal,~Przepostacieni~Idą w mgle z promieni,~A 1530 4 | Zstępujący grom -~Świat się przepromieni~W diamentowy dom!~Potępionych 1531 3 | ostatnia chwila~Zgon w życie przesila,~Najsroższy bój!~Szloch 1532 5 | zalewa nam oczy,~By nas przesmiertnić w kłamcę i mordercę!~Nie 1533 5 | nad otchłanią, na ciasnym przesmyku -~Skrzydła nam rosną już 1534 5 | już dnieje -~Więc nie o przestęp cmentarzowych progów -~- 1535 2 | Niech was darmo nie przestrasza,~Że dziś podłość górą wszędzie!~ 1536 Odp| gwiazd - kwiatów żadnych,~Przestraszyły cię - żeś krzyknął:~"Stójmy 1537 4 | postaci, przelatujące w przestrzeniach -"a ty zląkł się, syn szlachecki".~ 1538 5 | przestrzeń - i wszystkie przestrzenie~Czekają - modli się bardzo 1539 5 | ten dziejów drugi,~My w przeszłym wieku Twój nakaz już czcili~ 1540 1 | Czas coraz bardziej się przeterażniejsza .-~A jednak przyszłość, 1541 3 | wiary,~Że ten tylko więzy przetnie,~Kto namaszczeń cnoty znakiem.~ 1542 4 | do noża -~Bratobójczo się przewala,~Wije na kształt gada,~Podnosi - 1543 3 | krzywości~Świata prości,~Przewodczynią~Wszechmiłości!~ ~Grzech 1544 3 | w dumie -żeście w szale~Przewrócili losów szale~I rozbili się 1545 5 | rozwiewasz na szczęty~Jak serc przewrotność - Ojcze, Synu, Duchu,~Ty, 1546 4 | ale~aby świat był zbawień przezeń.~Jan, III, 17~ ~ ~ ~Psalm 1547 1 | tchnieniem~I narodowi odtąd - przeznaczeniem!~A są wybrane jedne przed 1548 3 | moc ujemna.~Wie się ona przeznaczoną~Do noszenia tu korony!~Lecz 1549 1 | zwiędłe zrzuca, a świeże przybiera~I w nie otulon, znów na 1550 5 | rozruchu~Wściekłych piorunem przybijasz do darni,~A zacnych zbawiasz - 1551 4 | fale,~Świat zatracające!~I przyćmione w górze słońce,~I niebieskie 1552 3 | niebie!~By się na nic nie przydało~Chrystusowe w tobie ciało~ 1553 4 | szlachty onej przypomniciela. - Przyjdą światła jakieś Boże, widzialne, 1554 2 | zostawię was sierotami - przyjdę do was.~Św. Jan, rozdz. 1555 5 | dałeś, co dać mogłeś, Panie!~Przykład nieszczęsnej Twej Hierozolimy,~ 1556 4 | po wieku stęka -~Obalon, przyklęka -~Leje się żar~Zgryzotnych 1557 5 | serce Twoje nas zewsząd przykrywa!~Lecz wolną wolę musiałeś 1558 Odp| weselszej cery,~Bo cię żywym być przymuszę...~Wygnaj z myśli Mary j 1559 4 | świty~Duch wasz skryty~Nam przynasza!~ ~*~Wszak nie w takim stroju,~ 1560 Odp| ludów zatracenie -~Może nam przyniesie w dłoni~Komet wichry i płomienie,~ 1561 3 | niebios myśl swą sieje.~- Nie przypadek rządzi w świecie -~Nikt 1562 3 | Odwszetecznia podłe drogi -~Że przypadków idąc kołem,~Wolno w bagna 1563 4 | wszelkiego szlachty onej przypomniciela. - Przyjdą światła jakieś 1564 3 | rozbierał.~Narodowi pootwierał~Przyszłe, wielkie bytu niwy?~Ani 1565 3 | po wszechwodach~Sieli przyszłej Polski siew!~Boże ziarna - 1566 3 | łez strugi~Nie mieszkały w przyszłym niebie!~By się na nic nie 1567 4 | ziszczenie się dopiero co wyżej przytoczonych obrazów, z najmisterniejszą 1568 5 | przejrzystych opony,~Wszech Ty przytomny, nieśmiertelny, święty,~ 1569 3 | Na trupach ich braci!~On przyuczy dzieci małe~Wierzyć w mord 1570 3 | kształt zmienny,~Wreszcie przywian Duch z daleka~Wdziewa na 1571 5 | Żadna z nich żadnych nie ma przywilei -~Król czy gmin jaki dopuści 1572 3 | bólów ból! -~ ~Wiecznie stoi Przywłaszczyciel~Przed wszystkich oczyma! -~ 1573 4 | własnością. -Kształtu się nie przywodzi - ideę tylko się podaje!~ 1574 4 | całej szlachty polskiej -przyznając, że jej niegdyś było ze 1575 4 | strofach zaczyna od zarzucania Psalmowi miłości przeczuć zupełnie 1576 Odp| pogody~Jak ta gwiazda - psia - Lucyfer,~Gdy słoneczny 1577 4 | starych grzech~Już zwian jak puch -~I wlał w Duchy dech~Wiekuisty 1578 5 | Jej śnieżnych jakby dwa puchary -~Krew Twoją własną w prawym 1579 4 | ciele!~W dłoniach twoich nie puginał,~Gminnym uwieńczon wawrzynem,~ 1580 3 | Terroryzmem - by do szaty~Purpurowej brał szkarłaty~Z braci swoich 1581 Odp| błyskawice,~Kurz podnosił purpurowy,~A zrąbane cztery głowy,~ 1582 1 | królewskiej ciał i dusz purpurze!~ ~Wkoło niebieskich coraz 1583 4 | niewoli!~Z jednych ojczyzn - puste cisze~Nad gruzami się kołysze~ 1584 3 | daremno -~I w sławiańskich niw pustyni~Już na wieki było ciemno! -~ ~ 1585 4 | Bogiem~Na paluszkach wzdętej pychy! -~I tak wy zwierzęciejecie. -~ 1586 4 | Polsko! - leży~Rozciągnięty w pyle -~Ten, co obrał cię z odzieży,~ 1587 4 | wietrzany!~A gdzie indziej w pysze~Sprośne Pany!~Bez koron 1588 5 | Ciebie~Co od początku złych i pysznych grzebie,~A sama pychą i 1589 4 | twą złotą -~Urągający - i pytał: "A co to?" -~I mnie prowadził 1590 4 | pamięci miesiącem lutym 1846 r.- napisano pieśń w podobnym 1591 3 | kości~Nie skleiły się z radości,~Trup nie parsknął w śmiech 1592 2 | wniebowzięty,~Wniebowstąpim w Raj miłości?~ ~Wszak my jedni 1593 4 | Im nie ma pokoju -~Odkąd rajski wąż~Pchnął je do rozstroju,~ 1594 Odp| Ten, kto ojcu powie: Rakka!~Ten przeklęty... więc się 1595 4 | wysrebrzał cień -~Aż się ranek wypołudni~W bieluteńki dzień! -~ ~ 1596 4 | przedziwnej jasności,~Co nie rani - ale leczy!~I woła: "Ja 1597 4 | nad otchłanią~Pasują się i ranią~Bratobójczo wciąż!~Ach! 1598 4 | szczytem~Równo promienieje. -~Rankiem budzi~Sennych ludzi~Na nadzieję!~ 1599 1 | planetach, gdzie świt Ducha ranny,~Gdzie człowiek Boga niemowlęciem 1600 4 | wieszczu, stój!~Oto jutro rano~Na powstański bój~Polskie 1601 4 | ich wstydy nagie. -~I za rany - i za ciernie~Podziękujesz 1602 Odp| samotną,~Choć ją sztyletami rażą;~Z twarzą smętną - ale białą,~ 1603 Odp| święci,~Niech się święci trzy razy!~Abyśmy już nie byli z ksiąg 1604 5 | błyskawic czarnej jaśni płynie!~Rdzę z krwi pokoleń i gruzy, 1605 Odp| Proch im sercem i proch rdzenia.~ ~Kiedyś ze sto was tysięcy~ 1606 3 | mdłe panienki,~Jak różę, do ręki!~Powie siostra: "Bracie, 1607 4 | kształtowi kształcie. -Ta pieśń w rękopiśmie, jedna z przedziwności języka 1608 3 | Mariusza,~Czy mu imię -Robespiera!~ ~W poświęcenia świętej 1609 4 | Tylko rewolucjonistą,~Tylko Robespierem?~ ~Filozofią - a bez serca?~ 1610 Odp| myśli Mary j usze,~Cezary i Robespiery.~Z komet, z meteorów cyfer~ 1611 3 | Choćby nie był Moskal rodem,~Ten Moskalem stał się z 1612 4 | przeszłości~Faryzejskie rodzi dusze -~Za dni naszych i 1613 3 | Skąd tych czarnych myśli rój?~One rosną - gdzie kajdany!~ 1614 Odp| się Włodarze~Z kosami na roli...~Bo się w światłach, w 1615 Odp| których drży król - matka roni -~Działa, wozy, hufce, konie~ 1616 4 | których króle drżą, matki ronią, ziemia się rozpada i gruzy 1617 4 | powstali! -~Duchoborce -roskolniki -~I po nocach słychać ryki~ 1618 Odp| półobłoku~Oczom wychodziła, rosła,~Czasem lekka - na potoku,~ 1619 4 | padając - dojdzie chyba~Do roślinnej istni grzyba! -~Lub też 1620 1 | Żądza bez miary, co chwila rosnąca,~Miłość bez granic - to 1621 2 | duch nasz - rośnie,~Wszyscy rośniem wciąż ku Tobie!~ ~Kto opisze - 1622 Odp| tobie taka trwoga?~I od ludu rów i przedział?~Prawdę mówisz? 1623 1 | Choć coraz bliższy. On równie daleki!~Jego to. Jego żądają 1624 3 | szczycie,~Na germańskich niw równinie,~Po moskiewskich wszystkich 1625 4 | Ned niziną i gór szczytem~Równo promienieje. -~Rankiem budzi~ 1626 Odp| gdyby cugi,~Wysłał na świat, równym kłusem,~I napełnił wóz Chrystusem,~ 1627 3 | Kędy wiecznie się wyrodni~Rozbić muszą - bo na zbrodni!...~ ~ 1628 3 | Kto sam z władz swych się rozbierał.~Narodowi pootwierał~Przyszłe, 1629 3 | Przewrócili losów szale~I rozbili się na skale,~Kędy wiecznie 1630 3 | nowy,~Syn zbudzonych z snu rozbiorem!~Ani zasnął ojców wzorem!~ 1631 5 | Co z piersi miłość, a nie rozbój, sieje;~Co mieczem - tylko 1632 4 | świat-kat twój, Polsko! - leży~Rozciągnięty w pyle -~Ten, co obrał cię 1633 2 | Wszak z planety, co się rozciął~Na odłamków tyle - tyle -~ 1634 4 | ócz Pana,~Sczerwieniona -rozczochrana -~Zakochała się w szatanie,~ 1635 3 | miliony!~Ciałom wszystkim rozdać chleba -~Duszom wszystkim - 1636 3 | marmurowe!~Oni ciebie by rozdarli,~Ciebie przyszłą - ci z 1637 4 | Ślubić z knutem bratem!~Rozdeptać kościoły,~Pomieszać plemiona,~ 1638 2 | pierś wciąż krwawił,~Aż rozdeptał gad pogaństwa!~ ~Kto śród 1639 4 | chwała -~Przeszłość cała,~Rozdeptana przez wiek nowy!~ ~*~O mój 1640 4 | tkwią!~My piekielni,~Pókiśmy rozdzielni -~Ale biedni,~Gdyśmy w jedni;~ 1641 3 | sztylet mdłe panienki,~Jak różę, do ręki!~Powie siostra: " 1642 Odp| Jak Owidiusz Faetonem;~I rozesłał swoje sługi~Swe kolory - 1643 4 | koron na głowie,~Lecz z rózgą ze stali -~I służą Jehowie~ 1644 Odp| Dziś co? - Każdy wieszcz z rozkazem,~Każdy patron - sam za sobą;~ 1645 5 | I kłamstw, i blużnierstw rozkipionym warem!~I wstała, siwa, w 1646 3 | Ach! niewola sączy jad,~Co rozkłada Duchów skład!~Niczym Sybir - 1647 5 | grona~Oto u tronu Twego rozklęczona -~A na Jej skroniach lśni 1648 3 | nieba,~A nie z ziemi - do rozkucia~Marzącego w śnie olbrzyma -~ 1649 1 | jednym, który wie sam siebie,~Rozlał się po wszej ziemi, a został 1650 Odp| ciśnij!~Duchy jak gołębice rozleciały się w chmury,~Zatrwóż! - 1651 2 | weźmie, weźmie z Syna~I rozleje się Duch Święty! -~ ~A nie 1652 5 | Wszystkie się ku Niej gwiazdy rozmodliły,~Wszystkie w przestworach 1653 Odp| zjawiska,~Jak jutrzenka są różowa,~Jak ogniste meteory;~Stopom 1654 4 | Człowieczeństwo i ojczyznę,~Zwątp rozpaczy i nadzieję!~Wtedy śród błędów 1655 4 | matki ronią, ziemia się rozpada i gruzy po gruzach tylko 1656 Odp| krwią czerwienił jasną;~Hełm rozpalił w błyskawice,~Kurz podnosił 1657 Odp| mdlejąc latać,~Włosy splatać i rozplatać,~Tchnienie tracić w błyskawicy -~ 1658 Odp| Aniołowie;~Że bunt święty rozpłomienia,~Ze świat cały od nich zgore...~ 1659 3 | żniwiarzom wszystkim grunt -~Rozpłomienić święty bunt -~Lecić będą, 1660 5 | Wszystko gotowe -wschód rozpromieniony -~Anioły patrzą - a tam, 1661 5 | co w dziejowych odmętów rozruchu~Wściekłych piorunem przybijasz 1662 5 | siły~Zmiękły pod smętnym rozrzewnienia czarem!~Coraz to wyżej - 1663 4 | I po nocach słychać ryki~Rozrzynanych ciał~Na cześć Molochowi.~ 1664 4 | Za kilka srebrników~Twój rozsieka Lud!~I strun twoich granie~ 1665 4 | zdolna~W imieniu braterstwa~Rozsiewać morderstwa -~W imieniu nadziei~ 1666 4 | rajski wąż~Pchnął je do rozstroju,~Dusze z ciałmi nad otchłanią~ 1667 4 | Nad tak w pył i popiół rozsypanym światem nowa zorza unosi 1668 5 | się z braćmi - a dumnych roztrąca,~Lecz i tych jeszcze w jawnym 1669 3 | gmachu z błota~I najwyższy rozum - cnota! -~ ~Hajdamackie 1670 3 | hydnej durny -.~Pomięszał rozumy!~Rozwiązuje sam sumienia~ 1671 5 | było Twe kochanie,~Aż się rozwiała w perzyny i dymy,~Rozdarta 1672 1 | Losy tej ziemi w dzień sądu rozwiąże~I z nich anielstwo ludziom 1673 3 | durny -.~Pomięszał rozumy!~Rozwiązuje sam sumienia~Przez ogrom 1674 5 | ruchu,~Co tak gwiazd bunty rozwiewasz na szczęty~Jak serc przewrotność - 1675 3 | straszna gna pokusa -~Ni mu rozwój światów znany -~Ni objawień 1676 3 | Oszaleją jego szałem,~Rozwściekną -wścieklizną!~Jak on będą - 1677 Odp| lekka - na potoku,~W listku róży, Sylf bez wiosła;~Jakaś 1678 3 | zdrady -~Obrzydliwym gnąc się ruchem,~Każda wije się łańcuchem,~ 1679 5 | gwiazd wszelkim mieszkający ruchu,~Co tak gwiazd bunty rozwiewasz 1680 4 | kształty powietrzniane,~A me ruchy przefaliste -~Te ci dotąd 1681 Odp| ziemia chłonie...~A nikt z ruin nie korzysta,~Jeno wszczynający 1682 4 | Ofiarników i ofiary!~Zostaje ruina -~I nadgrobek na niej świata!~- 1683 3 | umie:~Szlachta Polski - Rusi - Litwy!~Pierśże czyja kwitnie 1684 4 | I mnie prowadził aż do rusztowania~Śród przekleństw gminu - 1685 5 | Jeśli się jednym ku niej ruszym krokiem,~Wnet zórz nam światło 1686 Odp| stać;~Myślą bić - chorągwie rwać,~Świecić czynu tarczą własną;~ 1687 4 | modlitwa gorąca i uroczystą o rychłe ziszczenie się dopiero co 1688 4 | roskolniki -~I po nocach słychać ryki~Rozrzynanych ciał~Na cześć 1689 4 | narody wprzód muszą~Nie z rykiem zwierząt - lecz z anielską 1690 3 | bezbożników!~Tysiącami wściekłych ryków~Proszą ciebie o mord braci!~ 1691 4 | snadnie,~Że gdy ludzkie rysy~Idea pokładnie,~Wnet i w 1692 4 | i lat~Harmonią wylutni,~Rytmu stworzy świat?~Ten, w kim 1693 3 | na planecie~Braci moich ryty ślad!~Wy go słówmi nie zmażecie,~ 1694 3 | susz -~Depcz ziemski szał -~Rządź światem dusz,~Gardź państwem 1695 3 | swą sieje.~- Nie przypadek rządzi w świecie -~Nikt nie stawia 1696 4 | świadczyli!~- To wasz pomysł -to Rzecz wasza!~Takie świty~Duch 1697 4 | mongolskich bieży,~Ni czerwonych Rzeczpospolit~W swe cuda nie wliczy!~Wolna 1698 4 | Na czas, czasów zwrot!~Rzeczpospolity szatańskie~I północny knut!~ 1699 4 | tylko są jednego wyłączną, rzeczywistą, ale zarazem pewnej liczby 1700 1 | czerpiem - tak tam oni~Kształt rzeczywisty czerpią z fal wszechbytu,~ 1701 Odp| w stare łoże~Nowe fale - rzeki Boże -~Do zbolałych serc 1702 1 | 29. A odpowiadając, Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc 1703 5 | Panie! - gdy z dusz onych rzeszą,~Co wokół wieńcem powietrznianym 1704 4 | niebieskich włości~Ludzkie rzesze!"~ ~*~Lecz wprzód jeszcze - 1705 4 | szpik kości~Z anielskiej rzewności -~I, klęczący, spojrzysz 1706 4 | jak się czuła dniem przed rzezią jeszcze,~Pieśni twe, wieszczu, 1707 5 | gwałtu wzory,~Szkaradne rzezie i niecne zabory,~Za które 1708 Odp| Ty - kto jesteś? - Nie rżnij szlachty!"~ ~Któż i gdzieć 1709 4 | apokaliptycznych pałające - i rzucą się na lud, i popchną go - 1710 Odp| z wichrem i z szelestem~Rzucające się na Lud -~Strachy - które 1711 2 | dół - pieśni w górę!~ ~O! rzucajcie pieśni, kwiaty!~Oto idzie - 1712 Odp| z bezsennego łoża~Wzrok rzucamy gorączkowy,~A ty łyskasz - 1713 Odp| i przeklina;~I błękitom rzuci na tła~Przemienioną krwawość 1714 3 | głowy -~Ani Cezar stary w Rzymie!~Ani Francji Cezar nowy!~ 1715 4 | słyszą...~Ezechiel, XII, S~Boć nie posiał Bóg Syna 1716 3 | gdzie kajdany!~Ach! niewola sączy jad,~Co rozkłada Duchów 1717 4 | Bodajbym nawet - zapozwan przed sądem~Za potwarz moją na Lud nieskalany,~ 1718 4 | Lecz wprzód jeszcze -sądy Pańskie -~Na czas, czasów 1719 4 | Syna Swego na świat, aby sądził świat, ale~aby świat był 1720 5 | złych i pysznych grzebie,~A sama pychą i złością, i swarem,~ 1721 4 | że aż zdolna~Drogi Boże same~Przepiekielnić w zguby jamę!~ 1722 4 | rwie zatrata~W głąb tej samej kary~Ofiarników i ofiary!~ 1723 4 | A żyjących, co zostali,~Samo życie boli:~Bo w niewoli!~ 1724 Odp| Z piersią czystą - choć samotną,~Choć ją sztyletami rażą;~ 1725 3 | odrzucić wszelki brud~I tym samym znieść niewolę! -~ ~Nie 1726 4 | I służą Jehowie~Lub z schizmy powstali! -~Duchoborce - 1727 3 | w gruzach siędzie,~Braci schłopi lub obali -~Lecz nie wzniesie 1728 2 | wszechświata gwiezdnych ścian,~Jak widnokrąg wszechbłękitu,~ 1729 4 | stał się sąd!~Łez krwawych ściek~Zmienion w światła prąd!~ 1730 3 | Któż, zachwycon zdarzeń ściekiem,~Nie popełnił nigdy winy?~ 1731 4 | burzliwą noc! -~Tam Zborowskich ścięte głowy,~Topór i kloc! -~Płacz 1732 3 | Boży ład!~Ich za Polskę - ścigał świat,~Ich za Polskę - męczył 1733 4 | przemijasz przez powietrze,~I ścigasz szatanów!~Przed dwóch mieczy 1734 5 | że plemion toporem nie ścina,~Jedno krzyż wziąwszy w 1735 3 | wrogiem miru,~Żniwem trupim ścinan w boju~Lub zapędzan do Sybiru -~ 1736 3 | wzorem!~Zjeżył skrzydła - ścisnął szpony~I w powietrzu gryzł 1737 4 | odkląkłszy sprzed ócz Pana,~Sczerwieniona -rozczochrana -~Zakochała 1738 1 | przestrzeni,~Gdy Syn Twój, sędzia, zmartwychwstałych książę,~ 1739 Odp| zastąpiły~W poprzek twojej sennej stecki~Już nie duchy - lecz 1740 3 | Duchy stworzeń. - Zrazu senny~Wszczątek życia, aż powoli~ 1741 4 | grzyba! -~Lub też dziki - sępny -chory -~Miasto widzeń - 1742 3 | wielkim czynem~Nie zabłysła Serafinem! -~By krwi twojej i łez 1743 5 | Spójrz na Nią, Panie! - Śród Serafów grona~Oto u tronu Twego 1744 Odp| magnatach serce chore,~Proch im sercem i proch rdzenia.~ ~Kiedyś 1745 3 | ogrom zgorze~Jak suchego siana stóg!~A patrzący wiecznie 1746 4 | Żydzi - kaci -~Kiedy ziarno, siane w śmieci~Od wersalskich 1747 4 | tyrany,~Kule strute -kwas siarczany -~Ludożercze bronie!~Boże! 1748 4 | dziecko,~W bańce własnych siedząc marzeń,~Nie przeczułeś zdarzeń?~ 1749 2 | wieczną, aby Ją zwiastował siedzącym ~na ziemi i wszelkiemu narodowi, 1750 3 | Może chwilkę w gruzach siędzie,~Braci schłopi lub obali -~ 1751 3 | wszechziemiach - po wszechwodach~Sieli przyszłej Polski siew!~Boże 1752 2 | będzie.~18. Nie zostawię was sierotami - przyjdę do was.~Św. Jan, 1753 Odp| czerpie...~Nad nią - na sierpie~Z blasków księżyca,~Bogarodzica~ 1754 3 | Boże!~Bierzcie szable - sierpy -kosy -~Dać żniwiarzom wszystkim 1755 3 | Appeninie,~Na hiszpańskich Sierrów szczycie,~Na germańskich 1756 3 | wszechwodach~Sieli przyszłej Polski siew!~Boże ziarna - własną krew -~ 1757 3 | W męczeńskiej twej sile~Pokonaj tę chwilę,~Ten zwycięż 1758 Odp| Wolna - jako Anioł Pana,~Silna - jako skra zapalna.~ ~Dziś 1759 3 | Jak różę, do ręki!~Powie siostra: "Bracie, weź,~Bo zbawieniem 1760 4 | jedyne~Wszetecznym poswatem~Siostrę giliotynę~Ślubić z knutem 1761 5 | rozkipionym warem!~I wstała, siwa, w pasach z czerwoności!~ 1762 4 | smętne bałwany,~Czarne fale - siwe piany,~W burzliwą noc! -~ 1763 4 | Lecz on płynie - a nie skacze,~Lecz on wschodzi - a nie 1764 3 | Białoskrzydiny, niezmazany,~Skąd tych czarnych myśli rój?~ 1765 1 | wszystkie twe nadzieje.~Skądeś zrodzona? - Z przeczystej 1766 Odp| się?! syn szlachecki!~ ~Skądże w tobie taka trwoga?~I od 1767 3 | ciał~Nieś dech Pana,~Nie skalana~Żadnym kałem!~Ludy z trzody~ 1768 3 | losów szale~I rozbili się na skale,~Kędy wiecznie się wyrodni~ 1769 3 | szatana!~Potem dusza w nich skąpana~Znów odnajdzie się aniołem -~ 1770 3 | myśli, on bez serca -~W Boga skarbcach nic nie kupi -~On nieszczęsny 1771 5 | co dać mogłeś, Panie,~Z skarbu wiecznego miłościwej łaski!~ 1772 3 | bój!~Szloch zwątpień - jęk skargi~Jęczą mrące wargi -~O! Boże 1773 Odp| Nie pomyśli - jego głową,~Skier nie weźmie z jego oka:~Tylko 1774 3 | jad,~Co rozkłada Duchów skład!~Niczym Sybir - niczym knuty~ 1775 3 | Carycy w grobie kości~Nie skleiły się z radości,~Trup nie 1776 4 | serca?~Kościotrupem - a bez skóry?~O! tyś ducha jest oszczerca -~ 1777 Odp| Anioł Pana,~Silna - jako skra zapalna.~ ~Dziś co? - Każdy 1778 3 | lepsi - i mniej śmieli,~Skradli ziemię - czci nie tknęli,~ 1779 5 | nam światło poblednie na skroni~I Syn nad nami Twój łzy 1780 5 | wrytym w ziemię czołem,~Skronią już w wiosen Twych kąpani 1781 5 | Twego rozklęczona -~A na Jej skroniach lśni polska korona -~I płaszcz 1782 4 | A gdy tak jęczą,~Od ich skruch~Niebo spłonie tęczą,~Głos 1783 4 | winy nie zmaże~Żaden ból ni skrucha,~Ni żadne cmentarze!~Ach! 1784 4 | wasza!~Takie świty~Duch wasz skryty~Nam przynasza!~ ~*~Wszak 1785 Odp| wytknie łeb - po szyję,~I zła skrzy i w oczy bije,~I bezsennym 1786 4 | jaśnieniem,~Przed twych skrzydeł tęczą~Obalają się i jęczą~ 1787 3 | przepaścią ciemną jeszcze,~Skrzył się cały w żary wieszcze?~ 1788 Odp| męką,~Zamiarami, choć nie skutkiem,~Wielkim - cichym - dumnym 1789 3 | lat wiela~Pierś im palił skwarny brzeg -~Lub krył oczy wygnań 1790 3 | planecie~Braci moich ryty ślad!~Wy go słówmi nie zmażecie,~ 1791 1 | lat wielu wlokąc krwawym śladem,~Były śród świata - anielskim 1792 Odp| Smętną - wziętą z nieszczęść, sławą~Był szlachcicem - i miał 1793 3 | ziemię - czci nie tknęli,~Sławy wieków nie zatarli!~Niech 1794 3 | bratnią krew~Wierzą, ciemne, w ślepej wierze!~Nie wolności dotąd 1795 3 | wznoszą głowę -~Plwają śliny swe nieczyste~Na twe ciało 1796 2 | Długa droga - trud był śliski -~Krwi spłynęło i łez morze!~ 1797 Odp| Ujrzą ją żniwiarze;~Cała w słońcach - cała w błyskach~Ludom 1798 Odp| gwiazda - psia - Lucyfer,~Gdy słoneczny wóz wyciąga,~Z morza wytknie 1799 4 | błyskawicy,~A mówiącej sprośne słowa -~- Sam by zląkł się i Jehowa! -~ 1800 3 | Braci moich ryty ślad!~Wy go słówmi nie zmażecie,~Bo tchnie 1801 5 | jaki dopuści się zdrady~Słowu Twojemu -przepada z kolei!~ 1802 4 | poswatem~Siostrę giliotynę~Ślubić z knutem bratem!~Rozdeptać 1803 3 | Zespojone świętym szałem;~Z tego ślubu jeden Duch,~Wielki naród 1804 4 | tęczą,~Głos im wpadnie w słuch:~"Oto idzie Duch!"~I ujrzą 1805 3 | Ten mongolskich natchnień słucha -~Moskwa-piekło mu narodem. -~ ~*~ 1806 5 | za nas Twego doprasza się słuchu,~My, zawieszeni pomiędzy 1807 4 | Lecz z rózgą ze stali -~I służą Jehowie~Lub z schizmy powstali! -~ 1808 4 | małą, aby ~słyszeli, a nie słyszą...~Ezechiel, XII, S~Boć 1809 Odp| cię nie znam, ale słyszę,~Słysząc twoje wierszowanie,~Że ktoś 1810 Odp| dawnym Zaporożem?~Możeś słyszał pochód głuchy,~Krzyki krwawe, 1811 4 | widzą - uszy małą, aby ~słyszeli, a nie słyszą...~Ezechiel, 1812 4 | niesprawiedliwości -~Klęski - smętki -gromy,~Babylony i Sodomy -~ 1813 Odp| łodzi~O brzeg trąca.~Nad smętnemi~Lampa ziemi,~Krąg miesiąca.~ 1814 Odp| Ujrzą ją na łąkach trzody~I smętnie zaryczą,~Zadrżą drzewa - 1815 5 | wirujące siły~Zmiękły pod smętnym rozrzewnienia czarem!~Coraz 1816 4 | moich marnych na gardło się śmiała! -~Bodajbym nawet - zapozwan 1817 3 | radości,~Trup nie parsknął w śmiech szyderstwa!~ ~Hajdamackie 1818 5 | tymczasem wielkim huczy śmiéchem -~Podplanetarnych fal jej 1819 4 | Kiedy ziarno, siane w śmieci~Od wersalskich dzieci,~Zdradą 1820 3 | Tamci lepsi - i mniej śmieli,~Skradli ziemię - czci nie 1821 4 | bądź katem twego kata!~Ach! śmiertelny pył,~Gdy raz w śmierci zstąpi 1822 Odp| Wielkim - cichym - dumnym smutkiem,~Pełną niegdyś darów ręką,~ 1823 Odp| Bo się w światłach, w snach pokaże~Człowiek dobrej woli.~ ~ 1824 4 | tygrysy!~I w tej walce bywa snadnie,~Że gdy ludzkie rysy~Idea 1825 2 | Zmartwychwstanie?~ ~Jawem życia - czy snem w grobie,~Z wiosny w wiosnę - 1826 3 | do rozkucia~Marzącego w śnie olbrzyma -~I bez Szlachty 1827 5 | dałeś panowanie,~Ubrane w śnieżne, przechrześciańskie blaski~ 1828 5 | ojców mary -~W dłoniach Jej śnieżnych jakby dwa puchary -~Krew 1829 5 | w koronie!~Lecz że wciąż śniła o tych katów zgonie,~A dość 1830 3 | Głaz, kwiat, zwierzę śniły z cicha -~On ku niebu pnie 1831 3 | ten nowy,~Syn zbudzonych z snu rozbiorem!~Ani zasnął ojców 1832 4 | utrzymuje, że chyba upiory snuły się wieczorem po drodze 1833 4 | smętki -gromy,~Babylony i Sodomy -~Ujrzysz Carów w chwale~ 1834 Odp| księżyce nad krwią smętne~I sokoły w mgle jak duchy?~Może tobie 1835 5 | drugiej strony,~Ciemność pod spadem bezgłębnym wybrzeża!~I pnie 1836 3 | idziem lat,~Promień z Niebios spadł już nowy!~ ~Gdy z kolebki 1837 4 | Trój-Olbrzyma!~Lecz z twych niebios spadną wtedy~Twoje tajemnice -~ 1838 4 | Cepy i kłonice -~Twój, oj! spadnie cud!~I tych Polski namiestników~ 1839 5 | nie garnie zdobyczy -~Spaja się z braćmi - a dumnych 1840 4 | truchleję,~Kiedy w polskie spaść ma dzieje~Mord i srom!...~ 1841 4 | Polskę - tego dzieła~Czarną spełnicielką!~W krew truciznę jej lać 1842 5 | czcili~I nie czekali chwil spełnionych chwili,~By uznać Ciebie 1843 3 | kałuży~I w niej polską, spiekła krew!~- To nie polskie będą 1844 4 | ale leczy!~I woła: "Ja się spieszę,~Bo zapraszam w gości~Do 1845 4 | dole -w górze -~Anielski śpiew:~"Chwała z wieków w wiek,~ 1846 Odp| ODPOWIEDŹ NA PSALMY PRZYSZŁOŚCI~SPIRYDIONOWI PRAWDZICKIEMU~ ~ ~Podług 1847 3 | A z nich żaden się nie splami~Terroryzmem - by do szaty~ 1848 Odp| kochankami mdlejąc latać,~Włosy splatać i rozplatać,~Tchnienie tracić 1849 4 | jęczą,~Od ich skruch~Niebo spłonie tęczą,~Głos im wpadnie w 1850 5 | granie -~Wężowych głębin splotami wciąż toczy -~Mgłą, wichrem, 1851 2 | trud był śliski -~Krwi spłynęło i łez morze!~Lecz anielstwa 1852 4 | Powraca do ciebie~Miłości spływ! -~I kiedyś po męce~W jego 1853 4 | pacierzem -~A nad jej pancerzem~Spływające skrzydła. -~W jej dłoniach 1854 4 | Dwóch barbarzyństw - ma być spojem -~I to zwiecie -Tajemnicą -~ 1855 5 | Jeśli zawrotnym na nią spojrzym okiem,~Jeśli się jednym 1856 4 | rzewności -~I, klęczący, spojrzysz wkoło~Na niesprawiedliwości -~ 1857 1 | nad wszystko się pali:~Spokój - a jednak razem siła tchnąca -~ 1858 4 | przepaść,~Wspierają się społem!~Jak łańcuch z pierścieni,~ 1859 4 | zawarte w niej tchnienia. -Nie sposób jej tu w całości wydać, 1860 Odp| ci stanął sporem?~Możeś spotkał się z upiorem,~Z całym dawnym 1861 Odp| złamy;~I z Chrystusem się spotkamy,~A spotkania plac - powietrze.~ ~ ~ 1862 Odp| Chrystusem się spotkamy,~A spotkania plac - powietrze.~ ~ ~ 1863 1 | nim się ważyć będziesz - spowietrzniona! -~ 1864 3 | w świat geniusze,~Innym sprawę wiodą torem!~Nikt przez 1865 4 | truciznę jej lać wszelką,~By sprawy się jęła!~Trząść przed wzrokiem 1866 3 | kusiciel:~- Chyba Boga nié ma!~Sprosnościami hydnej durny -.~Pomięszał 1867 4 | wdziała lice -~I odkląkłszy sprzed ócz Pana,~Sczerwieniona - 1868 5 | żniwa -~Ziemiś nam ujął - a spuścił niebiosy~I serce Twoje nas 1869 5 | każdego przestrzeni~Z orłem ze srebra i szablą ze stali!~Do serc, 1870 4 | Polski namiestników~Za kilka srebrników~Twój rozsieka Lud!~I strun 1871 4 | Duch on młody wybierze za środek wcielenia się swego -ludów 1872 3 | alpejskich skał wyżynie,~Po śródziemnych fal błękicie,~Na italskim 1873 4 | polskie spaść ma dzieje~Mord i srom!...~Lepszy grom!~Zmartwychwstaje 1874 4 | Nie zmartwychwstaje spod sromu!~Tyś odważny - ja się boję~ 1875 3 | a miłości bym nie miał, stałem się jako miedź brząkająca 1876 1 | Stanie się tobą, co Jemu się stało!~On wcielił w siebie wszystkie 1877 4 | uderzy! -~Więc przed Nim stanąć narody wprzód muszą~Nie 1878 3 | wzgórzu, w czystym niebie.~Już stanęli - wznoszą głowę -~Plwają 1879 Odp| jako Anioł, z człowieka~I staniem Ludem Świata!...~ ~W takim 1880 4 | przechodzi do ocenienia stanowiska całej szlachty polskiej - 1881 4 | każdym cudzym bolem -~I tak stąpasz ofiar polem,~Nigdy w kłamstwa 1882 Odp| pozwala;~Chce zawrócić w stare łoże~Nowe fale - rzeki Boże -~ 1883 5 | mężobójstwem onem, jak świat, starem,~I kłamstw, i blużnierstw 1884 5 | popełnionych czynów~Bez starożytnych na czole wawrzynów,~Z żałob 1885 4 | Zmienion w światła prąd!~Z dni starych grzech~Już zwian jak puch -~ 1886 4 | ciernia korony -~Każden starzec-wiek strącony~Przez wiek drugi, 1887 Odp| ktoś na kształt się proroka~Stawi ludziom - ale modny,~Jak 1888 3 | rządzi w świecie -~Nikt nie stawia gmachu z błota~I najwyższy 1889 4 | pychą,~Zabijają cicho!~A gdy stawiać tak twe kroki,~Ty nie mówisz: " 1890 Odp| W poprzek twojej sennej stecki~Już nie duchy - lecz mogiły....~ 1891 4 | Śród nocy~Wiek po wieku stęka -~Obalon, przyklęka -~Leje 1892 3 | zgorze~Jak suchego siana stóg!~A patrzący wiecznie z góry~ 1893 5 | a wpół jeszcze w grobie,~Stoim w tej pierwszej odrodzenia 1894 3 | Polsko święta!~Nad zwycięstwa stoisz progiem;~Kres to męki twój 1895 5 | bardzo po cichu -~Poza Nią, stojąc, płaczą ojców mary -~W dłoniach 1896 Odp| Przestraszyły cię - żeś krzyknął:~"Stójmy tak! - na ojców koście!"~ 1897 4 | świecisz w bieli!~Ledwo stopa się twa zetrze~Z wierzchołkiem 1898 4 | uciska, mroczy i błyska", aż stopniowymi uciski uzupełni nowego Boga 1899 Odp| różowa,~Jak ogniste meteory;~Stopom Ludu podesłane,~By gościńce 1900 3 | przebite twoje ręce,~Na twe stopy marmurowe!~Oni ciebie by 1901 4 | Anioły w górze;~Jak burze,~Strącające już!~Nad dołem~Drżą potępieni!-~ 1902 Odp| człowieka~Był okropnym krzykiem strachu!...~Bo to sen, na końcu 1903 4 | korony -~Każden starzec-wiek strącony~Przez wiek drugi, co mu 1904 3 | było ciemno! -~ ~Jakież straszne ich postaci,~Tych kuszących 1905 5 | Lecz śród tych zdarzeń strasznego wybuchu~O czystą tylko błagamy 1906 Odp| i twój brat...~Ale jakiś straszny świat~I widzialne światła 1907 2 | Kto lat tysiąc wieku strawił,~Kościół broniąc od poddaństwa!~ 1908 4 | w uroczych a ironijnych strofach zaczyna od zarzucania Psalmowi 1909 Odp| dusz naturą~Panująca - Boży strój,~Do którego Bóg nagina~Wszystkie 1910 4 | przynasza!~ ~*~Wszak nie w takim stroju,~O wiekuisty Panie,~Do ostatniego 1911 4 | Iwany Groźne -~A po drugiej stronie~Klubowe tyrany,~Kule strute - 1912 2 | Lecz wprzód ziemia ta stroskana~Pokój przyjąć musi wszędzie!~ 1913 3 | By krwi twojej i łez strugi~Nie mieszkały w przyszłym 1914 5 | elektrycznych nadziemnych strumieni,~Wszystkieś zgromadził wokół 1915 4 | srebrników~Twój rozsieka Lud!~I strun twoich granie~Zagłuszy wrzask 1916 Odp| nagina~Wszystkie wieku tego struny,~Złączy dźwięki i pioruny,~ 1917 4 | stronie~Klubowe tyrany,~Kule strute -kwas siarczany -~Ludożercze 1918 1 | Sypie, jak liście zżółkłe i strząśnięte,~Wciąga do siebie siły, 1919 Odp| Głowy trupie - niósł u strzemion....~A ty zaraz - w ręku 1920 4 | nadzieję!~I do ciemnej zbieży studni,~By wysrebrzał cień -~Aż 1921 3 | stopniami Pan przemienia~Duchy stworzeń. - Zrazu senny~Wszczątek 1922 4 | Znów po wszem lazurze~Stworzenny wiew -~Słychać w dole -w 1923 4 | Harmonią wylutni,~Rytmu stworzy świat?~Ten, w kim głębie 1924 3 | zatlon, ogrom zgorze~Jak suchego siana stóg!~A patrzący wiecznie 1925 3 | wszelki maż -~Łzę wszelką susz -~Depcz ziemski szał -~Rządź 1926 3 | Pan wciąż z niebios myśl swą sieje.~- Nie przypadek rządzi 1927 5 | sama pychą i złością, i swarem,~I mężobójstwem onem, jak 1928 5 | tylko Twój Duch się wciąż swata -~Nikt niewolnikiem w bezmiarach 1929 4 | Zakochała się w szatanie,~Świadczyła mu o tej chwili,~Jak pierwsi 1930 4 | chrześcijanie~Niebiosom świadczyli!~- To wasz pomysł -to Rzecz 1931 1 | im: Błądzicie, nie będąc świadomi pisma ani mocy Bożej.~30. 1932 3 | sennych na zwierzęta! -~Miasto świateł wielkiej burzy,~Ujrzy ziemskiej 1933 Odp| kosami na roli...~Bo się w światłach, w snach pokaże~Człowiek 1934 4 | jedna tylko droga;~I jej światłem widny - biały -~Nie dbasz 1935 4 | przelecisz wszystkie kraje~I światłością obosieczną~Śmierć odegnasz 1936 5 | królową,~Pogańskim katom świecącą w koronie!~Lecz że wciąż 1937 4 | wybuchnąwszy, zgasi i zdmuchnie jak świecę wszelkiego szlachty onej 1938 Odp| lice,~I na ciebie - jak na świécę~Iść - i dalej pójść - i 1939 Odp| Myślą bić - chorągwie rwać,~Świecić czynu tarczą własną;~W drogę - 1940 4 | nawałnic - na potopie~Jedna świecisz w bieli!~Ledwo stopa się 1941 Odp| dzidą,~Jakiś krzyża kapłan świecki,~Z tęczy widzeń oderwany,~ 1942 5 | Syna~Dałeś nam pierwszym w świeckie wpoić dzieje -~Z Polski - 1943 2 | bólem! z żalem!~- Wszędzie, święte ze świętemi,~Nowe błyszczy 1944 4 | Jego -~Jakżeż Ducha wam świętego~Przejąć dobro wiekuiste?~ 1945 3 | Robespiera!~ ~W poświęcenia świętej dumie~Poprowadzi Lud do 1946 2 | żalem!~- Wszędzie, święte ze świętemi,~Nowe błyszczy Hieruzalem~ 1947 3 | nieskalana,~Przenajczystsza i świetlana -~Jak niewinność trudu trudów,~ 1948 5 | i tych jeszcze w jawnym świetle słońca!~Teraz gdy rozgrzmiał 1949 Odp| ręka,~To nie ród imieniem świetny;~To nie pieśni próżny twór,~ 1950 5 | dusz wypleń kąkole~Złud świętokradzkich - i daj wiekuiste~Śród dóbr 1951 4 | mówią Boży wieszcze!~- Ze świętości Duch jednolit -~Ni mongolskich 1952 1 | ludzi!~On zwiędłe zrzuca, a świeże przybiera~I w nie otulon, 1953 1 | Na tych planetach, gdzie świt Ducha ranny,~Gdzie człowiek 1954 4 | pomysł -to Rzecz wasza!~Takie świty~Duch wasz skryty~Nam przynasza!~ ~*~ 1955 3 | będzie,~Kto inaczej świat swój kryśli!~Kto nie zszlachcić 1956 5 | Twych iskier nie miała w swym łonie,~By nad nich podnieść 1957 3 | rozkłada Duchów skład!~Niczym Sybir - niczym knuty~I cielesnych 1958 3 | ścinan w boju~Lub zapędzan do Sybiru -~Oni tylko - dotąd oni,~ 1959 4 | Ma światu nieść!~*~ ~Tu Sybiry mroźne~I Iwany Groźne -~ 1960 Odp| dzwoni,~Albo dzwoni - albo syka.~Jego dźwiękiem, jego mową,~ 1961 Odp| na potoku,~W listku róży, Sylf bez wiosła;~Jakaś siła niewidzialna,~ 1962 1 | pojmuje, że kochasz bezmiernie~Synów tych, których koronujesz 1963 3 | Żydowie -~Ani mieszczan też synowie -~Lecz ród szlachty nieszczęśliwy! -~ 1964 3 | ziarna - własną krew -~I wy syny tego bólu! -~ ~Tam Lud święty 1965 1 | narody! -~Garść im powołań sypnąłeś z wysoka -~W każdym z nich 1966 4 | Ty nie zważasz przecie -~Sypniesz z dłoni garść promieni~I 1967 3 | wszelką susz -~Depcz ziemski szał -~Rządź światem dusz,~Gardź 1968 5 | Przeciw ludzkości całej szalejąca!~I ona kiedyś być miała 1969 Odp| drżą koście,~Bez-duch - szaleje.~Duch uciska,~Mroczy i błyska,~ 1970 4 | świecie,~Ten na odwrót swego szału~Odczłowiecza się pomału -~ 1971 4 | przechowana!~Ponad złości i nad szały,~Ponad hańby i nad kały -~ 1972 4 | jest: - Ty sam -~A twój Szatan!"~ ~*~W bezmocy,~Śród nocy~ 1973 3 | kołem,~Wolno w bagna zajść szatana!~Potem dusza w nich skąpana~ 1974 5 | nam stóp, dążnych w górę,~Szatani z piekła - lub też ludzie 1975 4 | rozczochrana -~Zakochała się w szatanie,~Świadczyła mu o tej chwili,~ 1976 4 | czasów zwrot!~Rzeczpospolity szatańskie~I północny knut!~I trząść 1977 1 | co boli;~Zostawisz w dole szataństwo niewoli,~Zostawisz w dole 1978 4 | trzem poprzedzającym, a szczególniej trzeciemu, zaraz po ich 1979 4 | ty dopiero~Duszą czystą, szczerą -~I czynów łańcuchem~Połączasz 1980 4 | czystą,~A nie życiem istnym, szczerem?~Tylko rewolucjonistą,~Tylko 1981 4 | brzaskiem. -~Szlibyśmy oba - i szczęśliwsi oba -~Ty chwałą własną - 1982 5 | gwiazd bunty rozwiewasz na szczęty~Jak serc przewrotność - 1983 3 | Na hiszpańskich Sierrów szczycie,~Na germańskich niw równinie,~ 1984 2 | Przemieniony, z niebios szczytu,~Znad wszechświata gwiezdnych 1985 Odp| Boże,~Z mocą, z wichrem i z szelestem~Rzucające się na Lud -~Strachy - 1986 Inc| boli, jako chce!~Teofil Szemberg, Wyprawa na Wołoszczyznę~ ~ 1987 Odp| mówią: Cud!~Ognie - które szepcą: - Jestem!~ ~Więc się bój - 1988 3 | i szlachetnie!~ ~Niechaj szepczą jezuity,~Niechaj wrzeszczą 1989 Odp| mową,~Nie odetchnie pierś szeroka;~Nie pomyśli - jego głową,~ 1990 1 | pierścienie i pręgi,~Coraz to szersze lazurowe kraje~- Przestrzeń 1991 4 | nad wami!~Między dwiema szkaradami~Wstać ma Polska kojarznicą!~ 1992 5 | naszych sprośne gwałtu wzory,~Szkaradne rzezie i niecne zabory,~ 1993 4 | jej dzieje~Na tej ziemi~Szkaradnemi!~Potok krwi czerwony~Przez 1994 Odp| płonę,~Pełne, mówię, mar szkaradnych,~Bez słońc - bez gwiazd - 1995 3 | do szaty~Purpurowej brał szkarłaty~Z braci swoich zżętej głowy -~ 1996 Odp| A pod nią mgła~Z ognia i szkła,~W grze nieustannej~Bałwany 1997 1 | wieczne kochanie!~ ~*~Lecz szkołą Duchów są Ludzkości dzieje -~ 1998 Odp| z nieszczęść, sławą~Był szlachcicem - i miał prawo...~Dziś - 1999 Odp| PRAWDZICKIEMU~ ~ ~Podług ciebie, mój szlachcicu,~Cnotą naszą znieść niewolę?~ 2000 3 | Polakiem~To żyć bosko i szlachetnie!~ ~Niechaj szepczą jezuity,~ 2001 3 | wszechświecie!~Bo cel światów - szlachetnienie!~ ~Wy, co wyższe zniżać 2002 Odp| Nie tak, nie tak, mój szlachetny!...~Bo czyn ludu - nie piosenka -~