List  (yyyymmdd)

  1 16650609|          niepodobna. Owo widzę, że mię twoje wdzięczne tak oczarowały
  2 16650614|           roście, tak roście, tedy mię zaraz wszystkie odpadają
  3 16650715|       tylko to namieniam, że gdyby mię byli słuchali, tedyby to
  4 16650725|          cause de tourment. Muszka mię też znowu w liście tak skomosiła,
  5 16650725|            wydziwić nie mogę, jako mię we wszystko jedyna moja
  6 16650805|       oznajmić M. Millet, Wyprawił mię był przodem Król JMć za
  7 16650805|         bądź Wć tego pewna, że byś mię Wć sto razy straciła, nim
  8 16650805|        niewidzenie serca mego jako mię trapić musi, wyrazić niepodobna.
  9 16650811|         właśnierodzonego brata; bo mię przyrodzona jakaś sama do
 10 16650811|         jestem tak negligent, jako mię Wć chcesz sobie imaginować,
 11 16650812|            nie brał imienia, który mię niech skaże tego momentu,
 12 16650818|      zażywać poczęła, niesłychanie mię trapią. Wniwecz Wci, moja
 13 16660411|  najśliczniejsza Marysieńku!~Skoro mię tylko doszedł list od Wci
 14 16660413|          od Wci serca mego potkały mię w tej drodze: jeden u kapliczki
 15 16660413|           Pielaskowicami. Pierwszy mię niesłychanie poturbował,
 16 16660413|          Drugi zaś list poturbował mię niesłychanie, tak że już
 17 16660413|      Garwolin do Karczewa. Niechże mię tedy posłaniec Wci mojej
 18 16660413|           a pilną wiadomość, jeśli mię piątek czy-li sobota uczyni
 19 16660525|       powagi mej mieć nie mogę, bo mię ledwo dziesiąta część Polski
 20 16660525|       interesów i perswazji zawsze mię pour la victime ofiarować
 21 16660525|         się cieszę, a proszę, abyś mię Wć moje serce wzajemnie
 22 16660525|           pisać chagrin, który tym mię bardziej trapić musi, im
 23 16660525|            leżeć. Listy od Wci już mię wszystkie doszły według
 24 16660621|         rozjechawszy się z tym, co mię tylko na tym trzyma jeszcze
 25 16660621|           Wci serca mego. Ta tylko mię jedyna cieszy nadzieja,
 26 16660723|          Wci nadprzykrzyło albo że mię kto tak obmierził Wci, puisgue
 27 16660723|         nie była doskonałą. Lepiej mię było przestrzec, aniżeli
 28 16660723|           zdobyć mogła, nie chcieć mię widzieć, tylko w dzień,
 29 16660723|        będziesz mogła, nie widzieć mię i w dzień. Od której importunite
 30 16660723|           miał w czym chodzić, ale mię tak maże i czerni, żeby
 31 16660723|   odpowiadają, co mówili, że skoro mię hetmanem deklarować miano,
 32 16660723|           zawszem o to prosił, aby mię było w tym zaniechano, widząc,
 33 16660723|           mówić, źle nie mówić, bo mię zaraz skarżą, toć sobie
 34 16660723|       szczęśliwą i dobrą noc, choć mię to od niej odsądzają, czy
 35 16660910|           Żółkwi na koń, zajechali mię p. Wyżycki z p. Żaboklickim
 36 16660910|           Wć miała za akcydens, bo mię może wprzód ten niżeli przez
 37 16660910|        pocztę dojść list, a bardzo mię to gryzie i trapi, że się
 38 16660910|         mną na wyjezdnym, bawiwszy mię w Warszawie, i zaraz prosto
 39 16660910|             a konie to moje ledwie mię tu zawieźli. A pieniędzy
 40 16660910|            krakowskiego taka, żeby mię posłać do obozu (o czym
 41 16660910|            za co cierpieć mam? Czy mię to chcą sacrifier jednego
 42 16660910|            z Wcią moim sercem jako mię utrapić musi, Bóg sam lepiej
 43 16660924|           pytać się potrzeba, boby mię to bardzo sturbować musiało.
 44 16661014|     stanęła. Tylko nie wiem, jeśli mię Wć moja panno nie połajesz -
 45 16661025|       wojewody krakowskiego, jeśli mię w Ukrainę z wojskiem wyprawić
 46 16661025|          ocz nie chcą, wypchnąwszy mię. Wojsko, tak polskie jak
 47 16661025|          toć przecię piękna! Kiedy mię oni o to prosili we Lwowie,
 48 16661025|           brednie proszę, a zawsze mię to potyka, co i teraz.~To
 49 16661025|            poczty lwowskiej, które mię bardziej zafrasowały i większej,
 50 16670505|         pisać takie rzeczy, widząc mię w tak ciężkim utrapieniu
 51 16670505|      predestynacji. Teraz dlaczego mię rozłącza z Wcią sercem moim,
 52 16670505|         Jego samego. Nie zabijajże mię tym, moja duszo jedyna,
 53 16670613|         duszy mojej wiadomości, co mię trapić niesłychanie musi;
 54 16670617|          od Wci serca mego doszedł mię przez powracających od Wisły,
 55 16670617|   powracających od Wisły, w którym mię Wć moja duszo niesłusznie
 56 16670617|            tej materii i zaniechać mię, uniżenie proszę; bo kiedy
 57 16670617|            łaski swej świętej mieć mię chciał, jakoby nie dosyć
 58 16670617|      wymawiają takie rzeczy, bo to mię jest uczynić niegodnym tych
 59 16670617|     najprzód to wiedzieć, w jakich mię poczta zastanie zabawach;
 60 16670617| rozjechania się naszego termin tak mię powariował, żem się na to
 61 16670708|        jedną umierać minutę, niech mię najniesprawiedliwszy sądzi
 62 16670708|       ordynansach ode dworu, które mię te same w grób wpędzić muszą;
 63 16670708|             w różnych krajach; ale mię tu Wć moje serce przykowała
 64 16670910|            nie mając nadziei, gdyż mię już żaden z przyjaciół i
 65 16670910|        szczenię jakie, dzień i noc mię nie odstąpił. De Boham,
 66 16670910|           nie uczynił wzmianki, co mię zaraz i najbardziej w tych
 67 16670910|            dzieje. I w tym jeszcze mię P. Bóg chciał umartwić i
 68 16670910|          przecię i niepojęta, jako mię P. Bóg z łaski swojej utrapił
 69 16670910|       niespodziewanej pociesze, że mię tak Wć sądzisz i tak wielką
 70 16670910|         opuszczam poczty. Powadzić mię z nim żaden niech nie myśli,
 71 16670910|     wszystkich ślicznościach, w tę mię wieczną a tak miłą Wci dobrodziejki
 72 16670921|     starosta starogardzki w drodze mię odstąpił, bo żona jego tak
 73 16670921|             Nie wiemże tedy, jeśli mię tu oblec zechce, czy-li
 74 16670921|            to teraz czynili, mając mię tak bliskiego granic swych
 75 16671103|       jeszcze Król JMć, rozumiejąc mię być tak pieniężnym, pisał
 76 16671103|            moja jedyna panno, racz mię sobie teraz szacować, żeby
 77 16671110|       przed żalem mogę - bo jakież mię większe mogło potkać nieszczęście,
 78 16671110|     creature. Nawprzód, w jakicheś mię Wć odjechała terminach,
 79 16671110|    zatrzymana przyczyny; która już mię ledwo do takowego była,
 80 16671209|         mnie być nie mogła, chciał mię jeszcze P. Bóg z łaski swej
 81 16671209|          jedyna dobrodziejko, racz mię wymówić przed rodzicami
 82 16671209|            mieszka strawie. Będzie mię kosztowała więcej niż ośm
 83 16671215|            takiej zabawy, która by mię na minutę jedną od tak ciężkiej
 84 16671215|           servant aux autres". Nic mię bardziej na świecie nie
 85 16671215|         nie chciał zbyć, bardzo by mię oszukał. Cale nie wiedziałbym,
 86 16671215|           un grand peche. -~Bardzo mię też z tym tęskno, moja śliczna
 87 16680106|            A i tego potrzeba, żeby mię ten respons w Warszawie
 88 16680106|        memu oznajmuję: Naprzód, że mię nie mogło większe na świecie
 89 16680106|           i skonać nie dali.~Teraz mię ta warszawska najbardziej
 90 16680301|          niesłychanie i na kuchnię mię podarowali. Teraz zaś, kiedy
 91 16680308|            starać się będę. Luboby mię i żadne nieszczęście potkać
 92 16680308|          dane nie pozwoli, i żadna mię rzecz nie rozgrzeszy, choć
 93 16680308|      Lwowie na katar chorował, toś mię Wć i po całym dniu nie widywała,
 94 16680308|          jednej nodze niesłychanie mię rumatyzm, czy nie wiem co,
 95 16680316|           przez wczorajszą doszedł mię pocztę i maneleczka z najpiękniejszych
 96 16680316|             Gdy tedy uważam, jakoś mię Wć moje serce kochała, a
 97 16680323|         ordynaryjną pocztę nagonił mię już w drodze, pisany a Paris
 98 16680323|           nadziei i konsolacji, to mię Wć już więcej nie spodziewaj
 99 16680410|           czego wstydać; albo żeby mię rodzice byli odumarli bardzo
100 16680416|           opiece, tam pójdę, gdzie mię jego święta wola poprowadzi. -~ ~
101 16680506|          tu aż we Lwowie, i nigdyś mię też o to nie prosiła, aby
102 16680506| nieszczęście. List Wci najbardziej mię zawiódł z Warszawy pisany
103 16680506|           się już zdobędę. -~Jeśli mię też co i nadto już trapić
104 16680506|  utrapienia jestem tak siwy, że by mię ledwo kto rozeznać mógł.
105 16680506|        świecie nie było miło: jako mię przyjęto, kiedym ze Stryja
106 16680506|           ze Stryja przyjechał, że mię aż ludzi wstyd było! Żegnań
107 16680506|          którym kilka dni jako psa mię traktowano; tego tylko najbardziej
108 16680511|          na świecie ludzie, którzy mię znali, wierzyć temu nie
109 16680524|       jenom się tego obawiał, żeby mię był paraliż nie naruszył
110 16680524|         wolnej mieć niepodobna. Że mię Wć moje serce asekurujesz
111 16680524|         koniecznie będę musiał, co mię też już dokończy, bo czuję
112 16680530|      życzliwszy portret i bardziej mię kochający, niżeli oryginał.~
113 16680530|            na podziękowanie: jakoś mię Wć moje serce puścić nie
114 16680530|         żebym nie odchodził, jakoś mię na swoją ciągnęła pościel (
115 16680530|       przypiszę nieszczęściu. Czyś mię to Wć moje serce miała za
116 16680530|           całym dniu nie widywałaś mię Wć, a jakem zszedł na dół
117 16680530|            przed odjezdnym, widząc mię tak utrapionego i w tym
118 16680530|            drogę. Miły Boże, jakeś mię Wć źle zrozumiała! Bo nie
119 16680530|        przyznaj, żeś u siebie cale mię inaczej tłumaczyła. Żal
120 16680607|         Bóg widzi najlepiej, który mię stworzył, żeć naturalnego
121 16680607|         słowo kiedy dobre, prosząc mię, żebym się nie frasował,
122 16680607|            mnie żal Wci i poczęłaś mię Wć obłapiać i wymierzać
123 16680607|           W Pielaskowicach, kiedyś mię Wć nazwała plugawcem, czy
124 16680607|            mnie z suplikami, żadna mię za nogi nie obłapia, jeno
125 16680607|       onegdy, będąc w polu. Deszcz mię wielki napadł i lubom miał
126 16700614|          jejmości posyłam.~Doszedł mię też list od M. marquis de
127 16700614|      Zdrowie Wci serca mego bardzo mię turbuje i tej krwi bez doktora
128 16700623|            z tym starostwem, które mię kilkanaście tysięcy stąd
129 16700703|     niedobre o nas nowiny i jakoby mię, nie wiem dla jakiej przyczyny,
130 16701218|         razie, dać konsolację. Ale mię ten list nie doszedł; snadno
131 16701218|          myśli i niesmaki moje tak mię uturbują, że mię podczas
132 16701218|          moje tak mię uturbują, że mię podczas ludzie ledwie już
133 16701218|           ja tego nie widzę; wtedy mię całują, kiedy ja tego nie
134 16701218|           ja tego nie czuję, wtedy mię chwalą, kiedy ja tego nie
135 16710101|          tedy według numero doszły mię wszystkie listy od Wci serca
136 16710101|        spała, coć się śniło, tobyś mię i tym wielce ukontentowała;
137 16710108|     świecie człowiekiem. Bo jakież mię mogło na tym potkać większe [
138 16710130|         numero 22. Ten list zastał mię nie bardzo zdrowego z okazji
139 16710130|           duszo, odpuścić. Kochały mię te imiona mocno swego czasu
140 16710130|         najbardziej kochasz, kiedy mię nie widzisz, a kiedyś jest
141 16710130|   pokazałaś mi dobrą twarz albożeś mię karesowała, albożeś się
142 16710130|           bawić chciała, nie chcąc mię od siebie puścić, to tylko
143 16710206|      umyślnie do Jaworowa, prosząc mię na mięsopusty do siebie,
144 16710320|            o tym oznajmował i jako mię to trapi, i z czyjej się
145 16710515|          też list czytając, ledwie mię w tym zaraz momencie paraliż
146 16710515|          więcej i dłużej tak, jako mię Wć mieć chcesz, żyć nie
147 16710515|    ustawicznie przymawiając mi (co mię aż do serca przeraża) que
148 16710515|     Uniżenie tedy proszę, nie racz mię w tym winować ani mi to
149 16710515|          tu przyjechała, która się mię zaraz pytała, kiedy Wć powrócisz.
150 16710515|            obrócić niepodobna, tak mię już ten ból okupował.~ ~
151 16710529|    posłuszeństwo, i nieodstąpienie mię aż do śmierci! Tymi trzema
152 16710529|           dnia onegdajszego ledwie mię także do ciężkiej nie przyprowadziły
153 16710716|           w jakim razie odjechałaś mię Wć i odstąpiła. A możnaż
154 16710716|            impacjencja niewidzenia mię przez kilka godzin, gdy
155 16710716|        listu Wci wyrozumiał, który mię doszedł teraz w drodze tu
156 16710716|       utrzymać mogę! Ale spróbować mię tak było - to, co było właśnie
157 16710716|            był nie uczynił, miećże mię natenczas było nie za kochającego
158 16710729|       teraz nie proszę, tylko żeby mię jakimżekolwiek zdrowiem
159 16710729|          25eme de juin pisane, tak mię utrapiły, że przyjść do
160 16710729|          kłopotów, utrapień, takie mię dochodzić miały z rąk Wci
161 16711003|           przyjdzie do tego i jako mię dalej to szczęście obrócić
162 16711003|       kiedy mi o to rzekła, widząc mię najutrapieńszego, albo żebyś
163 16711106|     zbliżać mi się nie godzi, boby mię tam zaraz zwabić chcieli
164 16721126|          pójść ku Łowiczowi, dokąd mię jmć ks. arcybiskup na zimowy
165 16721126|      młodzian Michałowski zdradził mię: oddał listy różnych przyjaciół,
166 16721201|             kiedym jest absent, bo mię pragną, bo mię w listach
167 16721201|          absent, bo mię pragną, bo mię w listach i imaginacji obłapiają,
168 16721201|         duszy mojej prosiłem, abyś mię nie tylko w sercu kochała,
169 16721201|          poczty lubelskiej doszedł mię, du 16eme novembre, w którym
170 16721201|          Piszesz Wć moje serce, że mię chcesz zjechać nieznacznie
171 16721211|        kiedy spodziewać mógł, żeby mię o to nie wysłuchanego winować
172 16721211|            lubo o dwu koń, nagonić mię nie może; i tam wszyscy
173 16721211|           Wci serca mego, w którym mię nie przestawasz łajać, jako
174 16750723|       oznajmić Wci sercu memu, ale mię to oboje omyliło, ponieważ
175 16750723|          jakoby prawie opuścił, co mię niezmiernie trapić musi.
176 16750723|        uniżenie Wci sercu memu, że mię nie zapominasz, moja jedyna
177 16750723|        turbuję; a i bez tego. było mię i jest tu tak tęskno, że
178 16750723|           na jeden moment nie może mię divertir, chyba jedno czytanie
179 16750725|           już się zeszli prowadzić mię do kościoła. Całuję tedy
180 16750727|           miał? Owo zgoła, naraził mię P. Bóg z łaski swej na takie
181 16750727|         lepsi od Pacowskich, niech mię kto nauczy! -~ ~
182 16750803|         było tak cnotliwego. - Oto mię sobie, widzę, wzięli w opiekę
183 16750803|            w opiekę ci hultaje, że mię szarpią jako jaki groch
184 16750811|         jedyna Marysieńku, czyż by mię też mogło na tym świecie
185 16750811|         ciągnąć nie potrzeba, boby mię sama niewymownej pociechy
186 16750811|        pokłon ni podziękowanie, że mię listem swym nie przepomniała.~ ~
187 16760924|      Słabość jednak zdrowia wielce mię trapi i niezupełność dawnej
188 16761127|            sercu żalów. Nie czynić mię le grand Roi na pośmiech,
189 16761127|        największy honor. Ale kiedy mię tak P. Bóg na to powołał,
190 16760930|            avec Imbraim pasza, boś mię milion razy bardziej poturbowała
191 16830831|     posłano, i tej róży; a przecię mię to nie potkało, z podziwieniem
192 16830831|        wielkim ukontentowaniem, że mię będą mieli a leur tete.
193 16830904|            do Polski, nie żegnając mię, jeno już odjechawszy przysłał
194 16830909|          4eme da septembre, wprzód mię doszedł, ten zaś numero
195 16830909|        różnych nacyj, którzy chcąc mię widzieć, nie dają mi prawie
196 16830909|        tysięcy ludzi przybyło, tak mię ta o polepszeniu zdrowia
197 16830909|            nie wiedział poseł; gdy mię obaczył, zadumiony ledwo
198 16830909|    dowodach miłości mojej pomawiać mię czy się godzi, że listów
199 16830912|           będzie już ósmy. Zabawił mię mile bardzo ten list aż
200 16830913|       bawarski, Waldeck, ściskając mię za szyję a całując w gębę,
201 16830913|       unzer brawe Kenik!" Słuchały mię tak, że nigdy tak nasi.
202 16830913|           ręce wznosząc prowadziło mię aż do bramy. Widzę, że i
203 16830913|     magistratem miejskim, bo kiedy mię witali, to ich nawet mi
204 16830913|    zabitych. Padre d'Aviano, który mię się na-całować nie mógł,
205 16830913|        Węgry. Elektorowie odstąpić mię nie chcą. To takie nad nami
206 16830913|         Potem rzekł do chana: ,,Ty mię ratuj, jeśli możesz!" Odpowiedział
207 16830913|            dernier point, na piądź mię jeszcze nie odstąpił. Ilse
208 16830913|         zdrów dobrze, nie odstąpił mię i na piądź. Do Litwy piszę,
209 16831117|            i temu oficerowi, który mię żegnać przyjeżdżał, konia
210 16831117|        którą wiadomością dogoniono mię już o dwie mili; tak aż
211 16831117|    starosty sandomierskiego, który mię nabawił wielkiego kłopotu
212 16831117|        starać każę w wojsku, kiedy mię P. Bóg na to powołał, aby
213 16831117|            to tak należało, że się mię spytają albo spytać każą,
214 16830924|         zęby. Po Wiktorii obłapiał mię, całował, a wzdychał, prosił,
215 16830924|  kurfirsztem brandenburskim pewnie mię więcej nie powadzą; ale
216 16830928|         serca mego du 20eme, który mię niewymownie ucieszył przy
217 16830928|          dosyć jeszcze zdrów, lubo mię zęby boleć poczynają, ależ
218 16830928|            Kompas i książka doszły mię dawno, i lichtarz. P. starosta
219 16831006|         tej zdobyczy, niesłychanie mię to poalterowało,. że to,
220 16831006|     wykupić to kazać i popalić, bo mię to niewymownie gryzie!~U
221 16831006|          iść nie chcą, żałując, że mię nie słuchali i nie szli
222 16831006|          mego jedynego proszę, aby mię tak kochać i karesować przytomnego,
223 16831008|            dla Kozaków, a sami aby mię o milę od mostu czekali;
224 16831008|            wojewoda ruski i począł mię zaklinać przez P. Boga,
225 16831008|            lubelski i inni szukali mię jako już nieżywego za powieścią
226 16831010|        oznajmię Wci sercu memu, że mię tak potłukli byli uciekający,
227 16831010|          nisko nade mną, prowadził mię do nieprzyjaciela. Więcej
228 16831015|          od Wci serca mego doszedł mię przed wczorem przez pocztę,
229 16831015|           o książce i kompasie, że mię to wszystko doszło. Kończysz
230 16831015|       Potem wszedł w dyskurs, jako mię pan jego estymuje, jako
231 16831020|         trzy prawie pakiety doszły mię w kilku godzinach od Wci
232 16831020|        Jordana, ten nie wiem gdzie mię pilnował; to jednak wiem
233 16831020|            niedobre zdrowie wielce mię alteruje i mego własnego
234 16831028|           przyjaźń turecką, którzy mię zowią katem tureckim, że
235 16831028|        generałowie wszyscy prosili mię, abym ja tylko osobą swoją
236 16831105|      nie-sposobność zdrowia wielce mię poalterowała, jako i de
237 16831119|       tylko w dzień i w nocy karmi mię i trzyma nadzieja. Zdrowie
238 16831206|           a czego nie uczynią, aby mię przestrzegli. Na żadną z
239 16831206|          kiedy najdłuższa noc; ale mię to, widzę, omyli. Zrozumiewam
240 16831206|         soeur mes baisemains.~Może mię teraz bezpiecznie nazwać
241 16831209|            tak prędko, zapraszając mię do pałacu kesmarskiego (
242 16831214|         aliści list Wci serca mego mię zachodzi pod datą z Wieliczki
243 16831214|            w tym liście zaś. który mię wczora doszedł, nie napisano,
244 16831214|       puściła się traktem, abyś na mię w Sączu Starym czekała;