List  (yyyymmdd)

  1 16650609|          drogę doda skrzydeł. Czekać go tedy z ochotą et sans aucune
  2 16650614|            gwałtem nasadziła zedrzeć go z honoru i reputacji, żeby
  3 16650614|            pieniądze szafarzowi, toć go on i rachunków słuchać był
  4 16650614|             niedobrze słuchał, to ja go nauczę, jak miał słuchać.
  5 16650715|         Lubomirski; nie wiemy, jeśli go swymi osadził ludźmi. Mnie
  6 16650715|             skoro ozdrowieje, każ mi go Wć odesłać. Materii błękitnej
  7 16650805|   Lubomirskim; ale że późno, nagonić go było niepodobna. Nabrali
  8 16650805|    Lubomirski idzie ku Śląsku, gdzie go pewne czekają posiłki cesarskie:
  9 16650805|             jaki to sam kłopot. Sama go uważyć możesz, kiedym ja
 10 16650805|           Podgórski, piszesz Wć, że "go posyłam przez pocztę", a
 11 16650805|            onegdy tak gwałtowny, żem go większego od mego nie widział
 12 16650811|           sam tylko P. Bóg może. Tam go jednak z sobą widzieć sobie
 13 16650811|            sobie nie życzę, gdzie by go najmniejsze miało potkać
 14 16650812|    spodziewali potrzeby, zatrzymałem go aż do wieczora; dla czego
 15 16650812|            potrzeba mi czasu, niżeli go Wć sobie imaginujesz.~Wczora
 16 16651002|              jego zapłacono i prędko go ekspediowano. Jest to chorągiew
 17 16660411|         czasu pisać nie masz. Jam to go nie miał, moja panno, a
 18 16660411|               moja panno, a przeciem go sobie kradał. A Wć moja
 19 16660411|            tamtą stroną Wisły. Jeśli go też teraz jeszcze, nieboraka,
 20 16660411|        nieboraka, darmo zatrudzą, to go na wieki wielkim sobie kupią
 21 16660413|              nie będzie, i widzę, że go wy tam na swój zwabicie
 22 16660413|          swój zwabicie kłopot, kiedy go błazeństwy albo obietnicami
 23 16660413|              marszałkiem zowie i tak go wszyscy zowią. Ale jaka
 24 16660525|           Bóg żyć naznaczył; a jeśli go nie skróci, to potem choroby,
 25 16660525|         przeczytawszy spalić. nikomu go nie pokazując, cale bez
 26 16660621|              memu; tymczasem obłapić go ode mnie uniżenie proszę,
 27 16660627|        żółkiewskie tak główne tak mi go zepsowali, że go w gębę
 28 16660627|              tak mi go zepsowali, że go w gębę wziąć niepodobna:
 29 16660627|             w Kwietną Niedzielę, tak go właśnie poszalbierzowali.
 30 16660627|           roztoczywszy pięknie, żeby go nie pomącili, przysyłać
 31 16660627|           nie pomącili, przysyłać mi go dniem i nocą. Niech tu prosto
 32 16660627|           chodzić niepodobna. Trzeba go łokci trzynaście.~Ja już
 33 16660723|            Panny pochowany. Widzieli go niektórzy wołającego posiłku,
 34 16660723|              wołającego posiłku, ale go żaden nie ratował. Jam był
 35 16660723|            nie trafił miejsce, bobym go był tam pewnie nie odstąpił.
 36 16660910|               Nawarzywszy piwa, mnie go samemu nie wiedzieć za co
 37 16660916|           male, że mu cukier ów, coś go Wć nazad na szkutę dała,
 38 16660923|          Poudre stamtąd wróci, gdzie go posyłają: a nuż na Litwę
 39 16661025|             coś tylko przez sen. Tak go, tak ta wniwecz obróciła
 40 16670605|              w tym nieszczęśliwy, że go mieć nie mogę, abym się
 41 16670613|        wiemyć my tu dobrze, że pobił go bardzo o to, że go zastał
 42 16670613|             pobił go bardzo o to, że go zastał siedzącego z którymciś
 43 16670617|            albo pomyśleć miał, niech go P. Bóg sam sądzi. Prawda,
 44 16670617|         czyśca po śmierci uchowa, bo go pewnie na tym wycierpię
 45 16670617|          niech się boi P. Boga, żeby go wkrótce za nią nie skarał,
 46 16670708|              jego rozkoszami. Mogłem go był zażyć, i chciałem, w
 47 16670722|         jeszcze zażyć wieku, strawić go w większych niżeli piekielnych
 48 16670910|              może i tak żałować, gdy Go tak wiele razy obrazi. Przyznawał
 49 16670910|            takim nie czytał żalu ani go mógł sobie imaginować. Owa
 50 16670910|              Szczuki, jeden drugiemu go oddając, w którym był list
 51 16670910|     konwersować, ale pisać i widzieć go nigdy nie chcę, kiedy się
 52 16670910|         sobie najbardziej życzy, tym go to najczęściej mijać zwykło.
 53 16670910|              nas pozywać począł, ale go księżna uspokoić Tomaszowem
 54 16670921|              było w kupie, obległszy go, dopiero myślał puścić zagony
 55 16670921|          Konstantynopola, nie zastał go już przy rozumie (bo on
 56 16670921|              rozumiesz terminie: czy go mamy dopłacić, a już znosić
 57 16671110|     pociesznego usłyszę poczty, o co Go ustawicznie niegodny proszę,
 58 16671110|              gdyby na jedną położono go szalę z miłością przeciwko
 59 16671110|        żenili humorem, nie porzucili go i nie rzucają dotychczas;
 60 16671110|            mojej nie wyrażam, bo się go Lwów wszystek i wszystka
 61 16671110|             moje serce najlepiej byś go była sama uznała, gdyby
 62 16671110|              któregom ja, rozumiejąc go być w Warszawie, pakiet
 63 16671110|             chyba sama śmierć uczyni go szczęśliwym, jeśli inszego
 64 16671209|             opiece i dyspozycji cale go oddajmy. Nie wiem, kto mu
 65 16671209|           wniwecz obrócić, dźwigając go. Niech mi często nie bywa
 66 16671209|              Wisły i nie wiem, gdzie go podział, i jeśli to była
 67 16671209|             że on udawał, jakobym mu go ja darował, i chciał go
 68 16671209|              go ja darował, i chciał go był w Warszawie przedać.~
 69 16671215|         pisałem tak wiele razy, abyś go Wć moja duszo przysłała.
 70 16671215|              co też za przyczyna, że go nam P. Bóg dał w Zaduszny
 71 16671215|             to te duszyczki uprosiły go nam u P. Boga, coś ich Wć
 72 16671231|         pozdrowić i pocałować, jeśli go P. Bóg w dobrym chowa zdrowiu.~ ~
 73 16680106|              który nam dał, kiedyśmy Go o to prosili.~Ja, Bóg mój
 74 16680106| nieszczęśliwość życia naszego, jeśli go nam P. Bóg obiecał. A i
 75 16680106|              szósty raz piszę, żebyś go Wć moja panno odesłała albo
 76 16680106|           nie bardzo kochasz, kiedyś go Wć do siebie nosić nie kazała
 77 16680216|          melankoliczny: i zaczęliśmy go, i skończyli bez muzyki
 78 16680222|             nim pojechał Dominik, że go ganił p. Drion. By on był
 79 16680222|            nim nie postała noga; jam go zażywał do prędkiej drogi
 80 16680222|           koń od p. Koryckiego (a on go miał od króla szwedzkiego),
 81 16680301|              może być większy. Jeśli go obaczę w Warszawie, to mu
 82 16680301|              strony szylwachta, lubo go już i postem morzę, co samemu
 83 16680301|              dłużej niepodobna. Siec go może chyba śliczna ręka
 84 16680301|             teraz pożytek, probujesz go Wć moje serce dobrze na
 85 16680301|              pacierz Koradowi, skoro go obaczę w Warszawie, że mu
 86 16680301|            mocno. Co o tatusia, cale go śliczna nie pozna Astree:
 87 16680301|          jest teraz tak dobry, że by go na wrzód mógł przyłożyć,
 88 16680308|              po p. Ankiewicza, pytać go, co była za przyczyna, że
 89 16680308|         pograniczne starostwo, wdowy go trzymać nie mogą; i dlatego
 90 16680308|             Zawadzkiego i spytać się go, co by to był za mankament
 91 16680308|            rąk Wci serca mego (tylko go gubić nie potrzeba!) na
 92 16680308|          jako się będzie zdało, lubo go wziąć, lubo zostawić. Gdyby
 93 16680316|              że Wć piszesz coraz, że go nie zażyjesz na co inszego,
 94 16680316|       zawiadowały les Essences, toby go tym salwować się mogło,
 95 16680323|            przyniesiono, malusieńkom go nie uderzył; alem łajał
 96 16680323|        habile chirurgien" . Dopierom go o to począł jeździć i besztać
 97 16680323|         skrypt de M. Dupuis. Słuchał go pilnie i powiadał, że ,,
 98 16680323|           Dupuis. Ja zaś, kiedym się go radził o swoją nogę, tj.
 99 16680323|          dobrze. Jest to zwierzę, co go zowią du taisson po francusku.
100 16680323|              nie dbam. A do tego, że go z duszy pragnie widzieć
101 16680323|         czerwonych złotych i oddałem go do rąk jmp. posła, ale on
102 16680323|             już Celadonem a odżywiła go ślicznością swoją, która
103 16680404|            pocałować ode mnie. Nosić go po dworze bardzo potrzeba.
104 16680416|           nie trzeba przeciwić, jako go znosić, jako około zdrowia
105 16680430|           mogę dojść sprawy: rachuje go sobie raz sto tysięcy, drugi
106 16680506|             najbardziej życzyła. Mam go przy sobie i w szkaplerzu
107 16680506|            przy sobie i w szkaplerzu go chowam, patrząc weń codziennie
108 16680511|          taburetu i nie domyślić się go ofiarować z dobrą gracją,
109 16680518|              racz mi Wć oznajmić. Ja go tu w Polszcze każę zwać
110 16680524|        grabowiecki stał za mną, tedy go ta gorącość ledwo w rękę
111 16680524|           nowiny), i tak bardzo, żem go ledwo przez całą wieczerzę
112 16680524|             podobno). Nie wiem, jako go tam i posłać. Nie wiedziałem
113 16680530|             Nazajutrz rano znalazłem go na piersiach swoich cudownie
114 16680530|             i przez sen przyciskałem go do siebie) i calem był zdesperował,
115 16680530|          pieniądzach, nie tylko żeby go weksel kosztować co miał.
116 16680530|             miał co mówić o to, alem go jeszcze odwabiał od Wci,
117 16700614|   nieborakowi wszyscy kłaniają, a ja go z duszy obłapiam i całuję.
118 16700614|             kto odważył, nie miałbym go za poczciwego i cnotliwego
119 16700623|             Turek jest wiadomość, że go leda jako przyjęto. Jeść
120 16700623|          naprawy, to na owsy, to wie go tylko nieszczęście na co.
121 16700623|           nieszczęście na co. A żeby go zabito i z tym starostwem,
122 16700703|   oznajmujesz, przez kogo i do kogoś go adresowała. Dziś ten list
123 16700703|             czy odstąpić miało. Racz go Wć ode mnie prosić, aby
124 16710101|            po zlężeniu. Ale snadźżeś go Wć adresowała do 489 [M.
125 16710101|       zastawszy w 172 [Gdańsku] albo go tam czekają, albo się gdzie
126 16710206|              księciem Dymitrem, lubo go znowu dwór cale nie życzy,
127 16710206|          potem u mnie w Żółkwi, i że go furman ten wydał, co go
128 16710206|              go furman ten wydał, co go woził z Królewca. Tak tedy
129 16710306|      arendarza starał, a znaleźć się go nie mogło. - Przejrzysz
130 16710716|             na świecie, przed kim by go ulżyć można - co jest inszym
131 16710716|              tak kusić P. Boga, jako go kusił czart, który kazał
132 16711003|             ile gdy nas Hanenko, aby go już osadzić hetmanem, głęboko
133 16711003|              mu dobre słowo i chwali go, nie może się brać une chose
134 16711106|            mi onego dyspozycja, i że go wydrzeć sobie nikomu nie
135 16711106|           być p. Krzywicki, wziąwszy go do swego regimentu, p. Gorzeńskiemu,
136 16711106|               albo raczej narzuciłem go tym kłopotem; i to cale
137 16711106|         pomorskiego, w którym proszę go, aby swych dragonów do Warszawy
138 16721126|            Bóg wprzód, a potem wódki go moje salwowały; ale jeszcze
139 16721201|            tak zdrowie zepsowała, że go już nigdy nie naprawisz.
140 16721201|             niego wstawasz i dopiero go ścielą, kiedy się ja już
141 16721201|             dać mu pokój, nie męczyć go jeszcze niepotrzebnie!~Wojska
142 16721211|          młodą, grzeczną i kochającą go żonę; p. krajczy, ów u wszystkich
143 16750723|           Tehini pod Chocim. Budował go im hospodar wołoski; który
144 16750725|         szyję w tym swoją stawia, że go dobywać nie będą, że się
145 16750727|            zatrzymał i nie posłał mu go, napisawszy mi przez jakiegoś .
146 16750727|            tam ma swój dworek. Tamże go naszły tamte chorągwie;
147 16750801|          możemy. Każdy się na siebie go spodziewa. Bawił się jeszcze
148 16750803|              Jarosławia. - Mogli się go byli ludzie Wci serca mego
149 16750803|         sprawę w Jarosławiu, i kazać go było wziąć w areszt, a mnie
150 16750803|         generała Denhoffa. Odeślę mu go, skoro dorobią siedzenia. -~ ~
151 16760930|           bożą nie udało. Czekaliśmy go cały dzień prawie w szyku,
152 16760930|          niezmierna rzecz. Witaliśmy go tedy wychodzącego z dział,
153 16760930|            nasz, w którym czekaliśmy go dzień prawie cały. Z południa
154 16830831|           niespodziewanie bardzo, bo go i pierwsze nie poznały straże.
155 16830831|          namioty rozbijano. prosiłem go potem jeść, czego się nie
156 16830831|           Dyskurs bardzo dobry, w co go tkniesz. Modeste, niewiele
157 16830904|            żadnego responsu. Widział go p. starosta łucki w Częstochowie
158 16830904|              do regimentu jmp. comte'go;, ale wątpię, żeby tego
159 16830912|             od kilkunastu lat. Zowie go często mon cher frere; bo
160 16831117|           przed potrzebą ustawicznie go obiecywano, ode dnia do
161 16831117|             na przyjazd cesarski, bo go był poprzedził; a tymczasem
162 16831117|           niedbale w ogrodzie, że mu go ukradziono. Z którą wiadomością
163 16831117|             czy-li na bukszpanie, bo go do miasta nikt nie prosił (
164 16831117|        potrzebie tak odmienił, że by go człowiek żaden przedtem
165 16831117|              człowiek żaden przedtem go znający nie poznał, bo nie
166 16831117|          gdzie jedli i pili; obadwaj go dosyć na zimno przyjęli
167 16831117|               nuncjuszowi; nie bawić go tam, bo on tam w Ukrainie
168 16831117|              chce wiedzieć o nim ani go zażywać, powiadając, że
169 16831117|              nuncjusz nie położył mu go w rejestrze. Trzeba tedy
170 16830924|       Dotychczas jeszcze napytać się go nie możemy, jako zastał
171 16830924|          Wiedniem potrzebie, przecię go udusić w oczach swoich rozkazał (
172 16830924|            nasz polski. Chan jeszcze go poprzedził pod Jawaryn,
173 16830924|    powinniśmy się cale poddać i o to Go tylko prosić, co jest z
174 16830924|             temu dać pokój, a prosić Go, aby się we wszystkim stała
175 16830924|               jako i żołnierzów, aby go ta plugawa nie miała napaść
176 16830924|       talerów, toison d'or i uczynił go feldmarszałkiem, pominąwszy
177 16830924|            na nas narzekają, "żeście go sekurowali; niechby była
178 16830924|           napisałem list do Duvernay'go (en fort mechant francais,
179 16830928|            prochów tyle troje; a cóż go dopiero wystrzelano!~Trzeba
180 16830928|         wszystkim siedzeniem; dostał go mój towarzysz spod chorągwi
181 16830928|    wezyrskich, a nie widziałem, żeby go rozrywać miano. Snadź albo
182 16830928|          między wojsko rozdany, albo go było nie nadwieziono, albo
183 16830928|           było nie nadwieziono, albo go też przodem wyprawiono,
184 16830928|         zakonnika jednego i przysłał go z kartką w cyfrze, że się
185 16831006|         Chłopiec jego powiada, że mu go Żyd lwowski dał; Żyd zaś
186 16831006|    chrześcijan, ale nic nie może, bo go wezyr od siebie do domu
187 16831008|           wojewodę ruskiego. Odparli go jego skrzydło. Drugi raz
188 16831008|           poszedł, a drudzy z przodu go zmieszali. Gdy tedy to skrzydło,
189 16831008|          padał; a szczęście jego, że go ratowano i zdrów cale, sekretarza
190 16831010|       takiego króla! A odstąpiliście go!" Ale żołdaci niebożęta
191 16831010|              Turcy, w ręku już mając go, ścięli. Miałem także Węgrzynka,
192 16831010|              jakim to szczęściem, że go Turczyn, nie ściąwszy, wziął
193 16831010|             znieśli Turków, znaleźli go w obozie tureckim w namiocie;
194 16831010|            jakiś ci przypadłszy ciął go rapirem przez nos i przebił.
195 16831010|            wynaleźć nie możemy, jako go jeszcze wyprawić. Pocztarz
196 16831015|        przybędzie w kilku dniach; ma go być koło pięciu tysięcy.
197 16831015|            nie tylko odpisał, aleśmy go tu wszystkim pokazowali
198 16831015|                prosząc przy tym, aby go posłać do dworu cesarskiego,
199 16831015|           lat. Potem nie widzieliśmy go więcej, tylko w Preszburku
200 16831015|      szczęśliwej Wiktorii, widziałem go schorzałego jako .Piotrowina,
201 16831015|            się skarży drugą, w którą go koń uderzył, i przez kilka
202 16831020|  porachowawszy drogę tam i sam, i co go kosztowały mansje, upewniam,
203 16831020|      drugiego zabijał i rabował. Ale go już nie dogonił; oddał tylko
204 16831020|              wieki czekały, i jeżeli go opuścimy, P. Bogu odpowiadać
205 16831020|            dopiero stanął. Zaraześmy go z częścią kawalerii przejechali
206 16831020|          części miasta zawarł, gdzie go dobywać już konkludowaliśmy
207 16831020|           starostą chełmskim, pytali go: "Co to będzie dalej? Myśmy
208 16831020|     turczynka (tylko się boimy, żeby go ten zdrajca Amorek nie zabijał).
209 16831021|              pod nim szwankował. Raz go ratowano i już był przodem
210 16831021|      odjechał, za drugą zaś razą już go ratować nie możono. Mnie
211 16831021|             chwale jego świętej, ani go też hazarduję więcej nad
212 16831021|          dosyć du chagrin, przydawać go nam nie trzeba ani narzekać
213 16831021|            nie wymawiał się mną, żem go tu długo zatrzymał, kończę
214 16831021|              postawi porządnie, byle go tylko starszyzna odjeżdżać
215 16831028|            zasługi; a zaprowadziwszy go do Polski, pewnie by wszystkie
216 16831028|              do Polski (zaprowadzi-ć go kto wkrótce - potem nacieszą
217 16831030|            posłano Fanfanikowi, a on go zaś był Dalerakowi. Tym
218 16831030|          Kaszewskim zaś to tylko, że go już widziano w wojsku litewskim,
219 16831105|        zamian za niego posłało, lubo go w rejestrze za pocztarza
220 16831105|            granic! Ten towarzysz, co go tu pp. hetmani przysłali,
221 16831105|       napisał tu jmć ks. łucki, lubo go nigdy nie znał, że tam do
222 16831105|       którego z tych listów, a wziąć go w areszt i skarać potem,
223 16831105|              się setny karał, a mieć go comme pour un deserteur
224 16831111|              niebezpiecznie, Wszyscy go już prawie odstąpili, tylko
225 16831111|              prawie odstąpili, tylko go jeszcze sam Forval nie odstępuje.
226 16831111|            list do cesarza, żegnając go, a pokazując mu, że mu nasza
227 16831119|              do p. Wyszyńskiego, aby go odsyłać dniem i nocą.~Talenti
228 16831119|        żadnego nie mamy końca. Pędzi go do Turków desperacja i złych
229 16831119|           tedy do niego p. Gizę, aby go zatrzymać gdzie na jednym
230 16831121|           chcąc czekać na nas, lubom go tak wiele razy brał na słowo
231 16831206|            dniem przed nimi. Jużeśmy go tedy mieli za zgubionego,
232 16831206|          oddane, ale i te, z którymi go wyjeżdżającego z Podegrodzia