List  (yyyymmdd)

 1 16650811|             że Wć prędkiej mojej u siebie nie bardzo pragniesz bytności,
 2 16650812|          odmianę w kogo wmówić i z siebie sądzić tego, który to wszystkiemu
 3 16660525|            komisarze. Złożyć zaś z siebie te urzędy, jakoś Wć więc
 4 16660621|           zostaw jedne zaraz tam u siebie, albo je wszystkie przysłać,
 5 16660714|           I tak przez tę wielką od siebie stoimy przeprawę, patrząc
 6 16660723|       obaczyć miała. Tak ja tedy u siebie konkludować muszę, kiedyś
 7 16670505|           kimkolwiek rad bym był w siebie połknął, żeby się tego było
 8 16670617|          północy; że żołnierzów do siebie nie puszczamy; że jeść ani
 9 16670708|       mojej duszy, którąm więcej u siebie ważył niż wszystek świat
10 16670722|          przyjdzie, ten jeszcze na siebie daleko cięższy widzę termin:
11 16670910|      płacząc nade mną, narzekał na siebie, czemu on tak P. Boga kochać
12 16670910|  dobrodziejkę moją bardziej niżeli siebie samego (bom się tak w tym
13 16671103|            rzeczypospolitej miał u siebie pieniądze. Każdy tę daje
14 16671110|          lepszą i kochańszą samego siebie. Racz tylko uważać, śliczna
15 16671202|         żeby o kilkaset mil żyć od siebie, a kochać się tylko w imaginacji
16 16671209|  wszystkich, którzy podobno tej od siebie naprzód życzyli wiedzieć
17 16671209|   zafrasowawszy w wieczór, rano do siebie się uciekających pocieszać
18 16671231|            W tym pudełku i sam bym siebie rad posłał z duszy, gdyby
19 16680106|            przepominając przecię i siebie samego, tych tylko dwóch
20 16680106|      prosili.~Ja, Bóg mój widzi, u siebie w głowie nie widzę i nie
21 16680106|        jeszcze zastał. -~Co zaś do siebie, tak Wci sercu memu oznajmuję:
22 16680106|            Wojnę turecką pewnie na siebie obalim. W ustawicznym zawsze
23 16680106|            zrujnowane nie zaraz do siebie przyjdą; intratę też z nich
24 16680106|       dworu podejmowano w tychże u siebie karmię starostwach; i tak
25 16680106|           kochasz, kiedyś go Wć do siebie nosić nie kazała i aż dopiero
26 16680308|         miał konfidencji, zaraz do siebie metrykę odnieść rozkazał;
27 16680323|         ten skrypt de M. Dupuis do siebie, który mi zaś nazad odesłał,
28 16680323|        widzi, że się boję o samego siebie, żeby mi się co nagłego
29 16680323|          by i z grobu człowieka do siebie przywabiła. Zmiłuj się,
30 16680410|          koniec tego, że znosząc z siebie infamię, dla której nie
31 16680416|        wiedzieć z czego ustało. Do siebie żadnej nie najduję przyczyny.
32 16680530|       przez sen przyciskałem go do siebie) i calem był zdesperował,
33 16680530|         bezpiecznie o wszystkim do siebie pisować? Tak rzeczy i większe
34 16680530|           A Wć też przyznaj, żeś u siebie cale mię inaczej tłumaczyła.
35 16680607|            terminy, którem miał na siebie, nie trzeba było być chagrin,
36 16680607|       więcej, a potem kilka żon do siebie od mężów poodmawiał, choć
37 16700703| przyjaciele króla przepraszali. Za siebie ślubuję, że przepraszać
38 16710108|       zlężeniu. Przyczyny inszej u siebie imaginować nie mogę, tylko
39 16710108|         kochał bardziej niż samego siebie a równo z duszą moją, ale
40 16710130|          chciała, nie chcąc mię od siebie puścić, to tylko dlatego,
41 16710130|          duszy, że podczas już sam siebie chcę oszukać; ale żem nie
42 16710206|       prosząc mię na mięsopusty do siebie, aby mi jakożkolwiek z głowy
43 16710306|         najlepsze wieku swego beze siebie lata i dopiero na starość
44 16710529|         ostatku, miej Wć wzgląd na siebie samą i na tę niewinną sierotę,
45 16710716|            było nie za kochającego siebie, ale za największego szelmę
46 16710716|           co by druga za wielkie u siebie miała szczęście, miłość
47 16710729|       sobie cokolwiek żywności dla siebie i dla koni przysposobili.
48 16710729|      obaczy, a ja też wszystkich z siebie zbędę inwidyj.~O nic P.
49 16710729|            utrapiły, że przyjść do siebie nie mogę i podobno ta rana,
50 16710729|         tak wiele lat i czuć to do siebie, żem i ja miał du merite,
51 16711106|          tak Wć jeszcze z wiosny u siebie postanowiła, kiedyś mi oznajmiła,
52 16711106|  retardowało tę drogę, bobyśmy dla siebie sekretów mieć nie powinni.
53 16721126|        jadła, nie spała, nikogo do siebie nie puszczała, a nawet i
54 16721126|          kazało im wojsko precz od siebie; ale zda mi się, że się
55 16721201|           mądrze dla konserwowania siebie smak zostawiła natura, jednym
56 16721201|            poczcie, Tatarów w tyle siebie nie miał. Wojsko jego rozbiegło
57 16721211|        gardł stawać, związek, cale siebie i wolności swe pod jego
58 16721211|            spodziewając się mnie u siebie tak prędko, umyśliłaś po
59 16721211|     miłosiernych ludzi, co mnie od siebie nie wypchną i moją się nie
60 16750725|          skropiwszy, powróciłem do siebie, gdzie z kilku miejsc oraz
61 16750801|           nie możemy. Każdy się na siebie go spodziewa. Bawił się
62 16750811|          na świecie. I słów tedy u siebie nie mogę znaleźć do podziękowania
63 16760924|          prędkiej Wci serca mego u siebie bytności. O komisarzach,
64 16760924|       oddać wizytę, bośmy tylko od siebie o trzy mile. Kałuża, z łaski
65 16761127|            z łaski bożej dosyć dla siebie i dla koni, bośmy zaraz
66 16761127|            moją subiekcję miałem u siebie za największy honor. Ale
67 16760930|             że nie stoimy dalej od siebie, jako Zamek warszawski z
68 16830831|          sobą obie strome wielce z siebie kontente. Książę jechał
69 16830904|           różnie stoją i daleko od siebie, i tak niby pocztą przybiegają
70 16830909|            to aby się zbyć mógł od siebie Turków i Tatarów, którzy
71 16830909|       ludzi już tylko mil kilka od siebie, a o tych wszystkich wiedzieć
72 16830912|      Dzieci całuję i przyciskam do siebie. Przeczytaj Wć moja panno
73 16830913|          może, zawoławszy synów do siebie, płakał jako dziecię. Potem
74 16831117|          aż drugi, który-m był dla siebie zostawił, musiałem posłać.
75 16831117|          dla głodu koni (bo co dla siebie, nabraliśmy u nieprzyjaciela
76 16830919|            one mile przytulając do siebie ze wszystkiego serca i duszy.
77 16831006|    wojewoda wołyński przychodzi do siebie; mój też tu Gołański prawie
78 16831006|           nie może, bo go wezyr od siebie do domu puścić nie chce.
79 16831006|       jeden piękny kazał wziąć dla siebie. Z namiotów wezyrskich siła
80 16831008|            boby byli i dragonów, i siebie zgubili. Do mnie tedy przysyłali
81 16831010|      odpowiada: "Mospanie! Jam dla siebie wywiózł tę kopię z potrzeby!
82 16831015|       Pesztem, przez most tylko od siebie, Tekoli w ośmiu tysięcy
83 16831015|            ten nieszczęsny ma tu u siebie ten pas i rząd i wywodzi
84 16831015|           bardzo siła; bo to ma do siebie, że siła a prędko bardzo
85 16831015|       łaską bożą poprzychodziła do siebie. P. wojewoda ruski na nogę
86 16831020|            jmć pan krakowski tam u siebie zażyje, jako rozumie; na
87 16831021|      życzyli nie dla mnie, ale dla siebie. Ja zdrowie, życie i szczęście
88 16831021|            gdyby powracać miała do siebie przez Polskę i znowu na
89 16831028|            dla koni i żywności dla siebie; zdarzył P. Bóg cudem wielkim,
90 16831030|        jakiś, który snadź ktoś sam siebie wymalował i posyłał damie
91 16831105|  Jakożkolwiek jednak, lubo cale do siebie obie stronie serca nie mają,
92 16831111|      wejrzawszy na westchnienie do siebie, że po trzygodzinnym tylko
93 16831206|           wszystkim, odesławszy od siebie wszystko wojsko, a tu je,
94 16831206|            tak prędko, jakom był u siebie postanowił, z Wcią sercem