List  (yyyymmdd)

1501 16750725|             nazbyt rzeczy wiadomy, cale się z tamtymi nie zgadza, bo
1502 16750725|                 go dobywać nie będą, że się Kamieńcem samym kontentować
1503 16750725|                 która też z tych będzie się weryfikowała prawda.~Poczta
1504 16750725|            pisać czasu nie dają, bo już się zeszli prowadzić mię do
1505 16750725|            busieńkę pana mego, w której się wszystkie tego świata zamykają
1506 16750727|              widzę nad tę, że im dłużej się wpatruję w śliczności z
1507 16750727|                mojej panny ochłody, toć się na koniec i serce w popiół
1508 16750727|                a dni są tak wielkie, bo się rano wstaje, że się wiekom
1509 16750727|                  bo się rano wstaje, że się wiekom równają), gorąco
1510 16750727|           natenczas spokojnie z myślami się bawić nie pozwolą. I to
1511 16750727|             ujmuje, kiedy coraz większa się zajmuje wojna, a czym co
1512 16750727|            począć nie masz. Kto wie, co się nie tylko z tymi krajami
1513 16750727|      komisarzami naszymi niebożętami co się przynajmniej dzieje, wiedzieć
1514 16750727|               prawdziwiej powiadali, co się na jedno zgadzali, że są
1515 16750727|                bronił chorągwiom, które się z swoją ofiarują ochotą (
1516 16750727|                ofiarują ochotą (czym by się był niesłychanie uskrzynął
1517 16750727|                tu dotąd nie masz, że mu się ten nie podobał ordynans.
1518 16750727|        naznaczone nie widać miejsce, bo się dotąd z swych konsystencyj
1519 16750728|             dnia dzisiejszego ocknienie się! Za pierwszym bowiem pytaniem,
1520 16750728|                 lada jako osadzony. Żal się Boże takiej szkody! Czuło
1521 16750728|             wyprorokował. Stamtąd gdzie się obrócą, wyglądamy co moment
1522 16750728|                pojęcia niepodobna, jako się to tam stało, bo drugiego
1523 16750728|                tę fortecę, czemu ledwie się wiara dać może. Toż i p.
1524 16750801|            miasta i zamek zginął. Dokąd się nieprzyjaciel obróci, dotąd
1525 16750801|              wiedzieć nie możemy. Każdy się na siebie go spodziewa.
1526 16750801|              siebie go spodziewa. Bawił się jeszcze do wtorku pod Zbarażem,
1527 16750801|                 i Skałata dobywali, ale się im tam nie powiodło; i samych,
1528 16750801|             wygnano, i tureckim wojskom się gotować kazano; i tak zimie
1529 16750801|                radzą między sobą, dokąd się obrócić mają, ale jeszcze
1530 16750801|              intencjach ich. Nie frasuj się tylko Wć moje serce, bo
1531 16750801|            pakta, odpowiedzieli: ,,Azaż się to i między wami, chrześcijaństwem,
1532 16750801|                wyrządzili wam tego? Aza się to nie dzieje i tych czasów
1533 16750801|          słusznie, czy niesłusznie, tak się podobało cesarzowi: wsiadł
1534 16750801|               Sądnym Dniem zwali, a nam się tylko teraz zda, że to jakaś
1535 16750801|                 wojska z Azji; któregom się ja tego roku nie spodziewał. -~
1536 16750803|               radzi pod Zbarażem, dokąd się ma obrócić. W kilku miejscach,
1537 16750803|              chańskiego Tatarów, którzy się zostali przy Doroszenku,
1538 16750803|               podskarbim litewskim, już się ku Brodom zbliża, Od Moskwy
1539 16750803|                 Jaworowa, przyłączywszy się do dworu Wci serca mego
1540 16750803|       wywiózłszy do Jarosławia. - Mogli się go byli ludzie Wci serca
1541 16750803|                  tylko że ich kosze już się poczęły stanowić koło Załoziec.
1542 16750803|               rzecz niezliczoną; bawili się pod Zbarażem, osadzając
1543 16750805|           przyszła wiadomość. Widzę, że się już cale a cale niczego
1544 16750805|            Łaziński, że ich wojska cale się od granic moskiewskich nie
1545 16750805|           domowych rzeczy, dowiedziałem się trafunkiem, że to p. podskarbi
1546 16750805|                  prócz stołu. Zdziwiłem się niesłychanie, bo Wć moje
1547 16750805|            mówił a 1'Espine: "Kontentuj się tym, aby i drugi więcej
1548 16750805|              każę co podarować". Zda mi się tedy, że po pięćset złotych
1549 16750805|            serce narzekałaś, mówiąc, że się Wci mojej panny valets de
1550 16750805|                 de chambre popsują, jak się tego dowiedzą. Nie wiemże
1551 16750811|                 paneńku jedyny, jeszcze się nad nami P. Bóg nie zmiłował;
1552 16750811|                cierpieć trzeba, obrócić się podobno przyjdzie en un
1553 16750811|                 one chce posiągnąć, one się od niego oddalają. Gdy jednak
1554 16750811|                jedynego retyradzie, tam się ze wszystkim oddając, bo
1555 16750811|                 i tam królować. Niechże się to wszystko przynajmniej
1556 16750811|                Menonka pochlebnica umie się wkraść w serduszko Wci serca
1557 16750811|         siedzenia na konika, którego mu się w tym tydniu odeśle. A Mlle
1558 16760924|              które dał, szczęście niech się na samego jego obróci chwałę.~
1559 16760924|            żywym sposobem języka, gdzie się obraca nieprzyjaciel i jeśli
1560 16760924|                z samych dorozumie-wałem się ogniów, które popod wszystkimi
1561 16760924|                 niecił górami. Ruszyłem się tedy stąd o północy wczora
1562 16760924|          Naprzód, skoro świt, potkawszy się z różnymi partiami Tatarów,
1563 16760924|            zameczku w Wojniłowie, gdzie się tylko sami zaparli chłopi,
1564 16760924|             głowę wyścinaliśmy, których się kilka tysięcy rachowało
1565 16760924|               za którymi nasi zaganiali się aż pod same obozy tureckie
1566 16760924|             nich z wojskiem, powinniśmy się byli doczekać wszystkiej
1567 16760924|                różne tropy porozbiegały się były; które zwabiając i
1568 16760924|           postmagistra lubelskiego, aby się był nie minął gdzie w drodze,
1569 16760924|               minął gdzie w drodze, bom się natenczas przecię jeszcze
1570 16760924|          bytności. O komisarzach, skoro się tylko podjęli, oznajmiłem,
1571 16760924|                to będzie za traktat. Ja się spodziewam, że nie zechcą
1572 16760924|                nas gotowych i niedaleko się też im będzie do nas trudnić
1573 16760924|                inszym forteczkom, kiedy się im ta wojniłowska obmierziła.~
1574 16760924|               albo Kazimierzu zatrzymać się, ale widzę, żeś nie tym
1575 16760924|             widzę, żeś nie tym puściła [się] gościńcem. Jakożkolwiek
1576 16760924|             zapalili w tym momencie, że się tak widno u nas uczyniło,
1577 16761127|            chcieli czegoś próbować, ale się im nie udało, bo była wszelka
1578 16761127|           harcach albo escarmouches, bo się Tatarowie nie chcieli do
1579 16761127|           chcieli do nas zbliżać.~Myśmy się też bawili okopowaniem obozu
1580 16761127|                 bezpieczeństwo, potkała się z nimi część wojska naszego
1581 16761127|            dobrze na nich wsiadłszy, że się im aż za rzeką obrócić przyszło;
1582 16761127|          wszystką swą potęgą, strzelali się mocno z naszymi i nie bez
1583 16761127|                za przeprawę pod gardłem się było zakazało. Więźniów
1584 16761127|              dobry dzień, ma który i my się, wziąwszy P. Boga na pomoc,
1585 16761127|               są na tejże górze, ale co się z nimi dzieje, cale i od
1586 16761127|                 i od języków dowiedzieć się nie możemy. I temu się niemniej
1587 16761127|       dowiedzieć się nie możemy. I temu się niemniej zadziwić przychodzi,
1588 16761127|              może, aby nam oznajmił, co się z nimi u nich dzieje. Na
1589 16761127|                u nich dzieje. Na niczym się tu gorzej nie mamy, jako
1590 16761127|                 na jutrznię, a i to, co się śpi, nie jedną ani drugą
1591 16761127|              Kałuża z łaski bożej dotąd się trzyma. Nowica Gałeckiego
1592 16761127|             Kałuży sprowadzić. Zabawili się tam przez dzień, nie wiedzieć
1593 16761127|               tamże z drugimi poddawszy się, w ręce nieprzyjacielskie
1594 16761127|           posądzać niewinnie, ile gdzie się tyka reputacji! Ej, dla
1595 16761127|        najmniejsze do tego nie pokazało się podobieństwo? Tego mi najbardziej
1596 16761127|            umrzeć przyjdzie, że mierząc się cały żywot mój fałszem i
1597 16761127|                 to był pozwolił, anibym się był wstydził; wszak też
1598 16761127|                 miały pour objet, niech się dzieje wola jego.~Więcej
1599 16761127|              ten posłaniec zdrowo z tym się przebierze listem. Kończę
1600 16761127|                 P. Bogu. - Rozumiem, że się Wci memu sercu nie przyszło
1601 16761127|        nieprzyjacielowi ruszenie. Bodaj się ten monde zapadł, który
1602 16761127|                  który radził tak długo się tam bawić i mnie pozbawił,
1603 16760930|               1676] w nocy.~List ten że się na wielki posyła hazard,
1604 16760930|                hazard, dlatego nie może się pisać, tylko to, co może
1605 16760930|                 wszystkie potęgi; a tak się jeszcze zdarzyło, że mi
1606 16760930|              konia nie spadł albo że mi się jeszcze co gorszego nie
1607 16760930|              poprawie zdrowia (która że się już stała, mam wielką w
1608 16760930|            stamtąd nie był okopany; ale się to wszystko za łaską bożą
1609 16760930|               prawie w szyku, ale skoro się ku wieczorowi poczęło mieć,
1610 16760930|                 drogą powracał. Pomknął się tedy szyk nasz ku nim i
1611 16760930|              komisarzów, dając znać, że się zbliżają do nas z Imbraim
1612 16760930|              impetem wypadła, nie mogąc się doczekać, aby nam była,
1613 16760930|               nam była, za postąpieniem się naszym dalszym za turecki
1614 16760930|              samym wieczorem, mocno-śmy się z nimi hałasowali, osobliwie
1615 16760930|              litewskie było wojsko; ale się tylko jednej części potykać
1616 16760930|                potykać przyszło. Turków się też niemało obróciło w posiłek
1617 16760930|              nieborak i w dalszą wybrał się drogę. Zwał się Ulanickim.
1618 16760930|           dalszą wybrał się drogę. Zwał się Ulanickim. Trzeci namiestnik
1619 16760930|        favorable.~W nocy i dziś zbliżył się ich obóz do nas, że nie
1620 16760930|              que dire a cette heure, bo się wszystkiego zaparł i hospodar,
1621 16760930|            traktują. A nawet i tych, co się ich tam i sam posyła, Tata-rowie
1622 16760930|               Tata-rowie odzierają, ani się żadna w tym nie może dojść
1623 16760930|                też przy Turkach w kupie się trzymają, nie śmiejąc się
1624 16760930|               się trzymają, nie śmiejąc się rozdzielać, luboby się mieli
1625 16760930|          śmiejąc się rozdzielać, luboby się mieli czym dzielić. Chan,
1626 16760930|                 i owszem, przyznają, że się dobrze Polacy biją. Dziś
1627 16760930|            Karwowskim, rzekłszy, "żeśmy się już nieraz bijali; ale mów
1628 16760930|            Litwie z nami poigrać, bośmy się jeszcze nigdy z sobą nie
1629 16830831|          dopiero pierwsza po rozjeździe się naszym poczta; na datę potem,
1630 16830831|               już z Krakowa, doczytałem się niżej. Niech P. Bóg będzie
1631 16830831|                 rzecz cudowna. Jeśli mi się tu gdzie trafi jaki sławny
1632 16830831|             strony M. le Comte, sprawię się we wszystkim według woli
1633 16830831|             Górach złożyć zleciłem; ale się, widzę, i Stefan minął z
1634 16830831|                odebraniem ich zatrzymał się, to mi powiedziawszy, że
1635 16830831|                 to mi powiedziawszy, że się dowiedział od Siekierzyńskiego,
1636 16830831|           drugimi zaś pieniędzmi uczyni się to, jako Wć moje serce pisać
1637 16830831|              tylko majorem o tym znosić się będzie. Aleć tu dotąd nie
1638 16830831|                 dawano; a przecię, jako się skarżą oficerowie, siła
1639 16830831|                 o nich napisał. (Skarży się tenże Żywert, że poczta
1640 16830831|                 pod tych wozy dawać, bo się bez inszych ludzi obejść
1641 16830831|               sobie Wć moje serce, jako się mnie nie chciało tych chorągwi,
1642 16830831|                prędzej przyszli, niżeli się spodziewali, a oni dotąd
1643 16830831|                spodziewali, a oni dotąd się jeszcze nie wygotowali,
1644 16830831|             nocą pospieszali. Cesarz ma się pewnie a pewnie spuścić
1645 16830831|            tylko. Seppeyille nie chciał się tu zbliżać; wymyślił sobie
1646 16830831|                sześć polskich. Zszedłem się z rana z p. wojewodą wołyńskim
1647 16830831|                 i z dzidami niemało; co się zdało wielce okazało. Przed
1648 16830831|            okazało. Przed tym potkaniem się widzieliśmy na niebie o
1649 16830831|               szli niby na zachód, a to się pokazało za nimi, obróciwszy
1650 16830831|            pokazało za nimi, obróciwszy się ku wschodu, w lewą od słońca;
1651 16830831|                 z tego miesiąca poczęło się czynić jak na kształt iks,
1652 16830831|             koni w obozie, przypatrował się książę wojsku naszemu, które
1653 16830831|           prosiłem go potem jeść, czego się nie spodziewał, bo wozy
1654 16830831|                 nich było, że nie tylko się najedli, ale się i popili,
1655 16830831|              nie tylko się najedli, ale się i popili, i dobrze.~P. Waldeck
1656 16830831|                jadł z nami dlatego, jak się wyżej napisało. Księcia
1657 16830831|                 nie pija. Rozochociwszy się jednak, pił i węgierskie.
1658 16830831|                 był też z nim, i zda mi się, że jest we wszystkim Robakowskim,
1659 16830831|              nie pił, przestrzegał; ale się zaś i sam stróż upił, i
1660 16830831|               komplementach pytał, jako się zowie po polsku ojciec i
1661 16830831|                Owo zgoła, rozjechaliśmy się z sobą obie strome wielce
1662 16830831|              Bóg przeznaczył do zejścia się z nieprzyjacielem, wszystek
1663 16830831|         Lorraine: Wzrost i mężność mało się różni od księcia Radziwiłła
1664 16830831|                koronny, i tego niby zda się być wieku. Nos aquilin bardzo,
1665 16830831|                  niewiele mówiący i zda się być właśnie poczciwy człowiek;
1666 16830831|                bardzo dobrze, i do niej się aplikuje. Perruque blonde
1667 16830831|                jest człowiek, z którego się fantazją moja bardzo łacno
1668 16830831|              Wci sercu memu nie gniewać się, tylko w dzień potrzeby
1669 16830831|               całuję i obłapiam. Cieszę się bardzo, że się tak grzecznym
1670 16830831|         obłapiam. Cieszę się bardzo, że się tak grzecznym czyni Filonecik.~ ~
1671 16830904|         wszystko już nierychło, chybaby się tam na co panu lubaczowskiemu
1672 16830904|         osobliwie dla tych pokazujących się po morzu okrętów francuskich.~
1673 16830904|        poszczęści. O ks. kamienieckiego się też niesłychanie turbuję.
1674 16830904|                  Les quarante heures że się zaczynają, dobrze bardzo;
1675 16830904|                jako do tego Pana, który się sam nazwał panem wojsk zastępów,
1676 16830904|            pretendować, dlatego jeszcze się z tym zatrzymało. Tymczasem
1677 16830904|             wiedzieć Wci serca mego, że się z Gliwic p. Polanowski wrócił
1678 16830904|          Prusinowskiego, powiadając, że się owym prezentowaniem przed
1679 16830904|            Częstochowy tam umierać albo się leczyć. Jam posyłał za nim,
1680 16830904|                Pawilion i obicie dobrze się bardzo ajustowało. Fanfanik
1681 16830904|              jako i fruktów.~Nie trzeba się było, widzę, obawiać, aby
1682 16830904|                mnie, nie rozumiem, żeby się zeszło, póko nam stamtąd
1683 16830904|                własną tego potrzebę, że się to obróci na imprezę jaką
1684 16830904|              prosząc o armistycjum, aby się mógł tym sposobem zbyć Turków
1685 16830904|              wielkich pięć mil, i nazad się wrócić, bo jutro zaś w imię
1686 16830904|            jutro zaś w imię boże trzeba się brać ku przeprawie. Kończąc
1687 16830904|               całuję i obłapiam. Tak mi się zwlókł czas, że już ósma;
1688 16830909|       przechodzić będzie mogła, bo jako się skarżył generalny post-magister,
1689 16830909|                post-magister, że ci, co się po zadzie wloką, już mu
1690 16830909|                 wojnę mu samemu iść ani się tu zbliżać nie kazał i kiedy
1691 16830909|               tu w Tulnie rozpisują, on się tylko uśmiechał, a głową
1692 16830909|                cesarz pisał, chcąc niby się ze mną widzieć a oraz i
1693 16830909|           życzyłem, aby nad Krems dalej się tu nie zbliżał, ponieważ
1694 16830909|                zbliżał, ponieważ wojska się dziś w imię boże do nieprzyjaciela
1695 16830909|                którzy idą pozad, z nami się złączyć przeszkadzali.~My
1696 16830909|               złączyć przeszkadzali.~My się tu już kilka dni biedujemy
1697 16830909|          arcydobrze zrobione, a przecię się ustawicznie psują, dla czego
1698 16830909|                 naszego nie przeprawiło się;~co jest z srogą niewygodą,
1699 16830909|                wynaleźć nie mogą; i tak się przyjdzie puścić na samą
1700 16830909|                tedy w imię boże do tego się bierzemy, by też i wozy
1701 16830909|               wozy wszystkie przeprawić się nie miały; co będzie z wielką
1702 16830909|               ziemią porównał, bez nich się obejść niepodobna. Z księcia
1703 16830909|               wczora et M, de Saxe, gdy się już ich z nami złączyły
1704 16830909|                w wielkim porządku. Może się rzec o Niemcach, co o koniu
1705 16830909|               mogło. Książąt niezmierna się rzecz zbiega z całej Europy,
1706 16830909|                Lekko to wszystko bardzo się wybrało; moim namiotom i
1707 16830909|         namiotom i asystencjom wydziwić się to nie może. Książę saski
1708 16830909|          których dotąd wodzono, wszyscy się na jedno zgadzają, że Turcy
1709 16830909|      niecnotliwe góry i lasy. Ale niech się we wszystkim dzieje wola
1710 16830909|                 przed wczorem; człowiek się zda być bardzo grzeczny.
1711 16830909|               kamienieckiemu naszemu że się poprawiło, niech P. Bóg
1712 16830909|                 pochwalon; niewymowniem się o niego frasował i jakoby
1713 16830909|        ofiarując mu armistice, a to aby się zbyć mógł od siebie Turków
1714 16830909|                księżnej jejmości omylił się, bo z Apostołem nie masz
1715 16830909|              postmagister lwowski.~Żalę się też Wci mojej duszy przed
1716 16830909|          miłości mojej pomawiać mię czy się godzi, że listów nie czytam?
1717 16830909|               przyjdą; drugi, układłszy się, kiedy się uwolnię od spraw
1718 16830909|             drugi, układłszy się, kiedy się uwolnię od spraw publicznych;
1719 16830909|             Rachowanie zaś lat pobrania się naszego, liczba dzieci -
1720 16830909|         potrzeba; nuż o domowych, gdzie się samemu najmniejszej rzeczy
1721 16830909|             mogło rano wstawać, a kłaść się późno? Czego jeżeli Wć dla
1722 16830909|                  Co do miłości, osądźmy się, moja duszo, kto w niej
1723 16830909|             kochający. W ostatku, wszak się tak było rzekło, mon amour,
1724 16830909|                 miał być votre tour, że się od Wci mojej duszy caresses
1725 16830909|                duszy i obłapiam; cieszę się niezmiernie z fantazji Murmurka.
1726 16830912|                będą, atoli jednak, abyś się Wć moje serce nie turbowała,
1727 16830912|                  Wypisać niepodobna, co się to tu z nami dzieje (ani
1728 16830912|             przeprawie dunajowej, gdzie się i mosty łamały, i wozów
1729 16830912|                nas prawie pocztą; stroi się lepiej niż drudzy, konie
1730 16830912|                et familierement, jakoby się już z sobą znali od kilkunastu
1731 16830912|                zdrów, i nie przykrzy mu się to.~Zrazu elektorowie obadwaj
1732 16830912|               niby obcy; teraz, jakeśmy się to poczęli zbliżać ku nieprzyjacielowi,
1733 16830912|               nad nich i dlatego możemy się spodziewać dobrego przy
1734 16830912|             namieniłem, przeprawialiśmy się przez takie góry, żeśmy
1735 16830912|             śpimy, ani konie nasze. Jam się w piątek oddzielił był od
1736 16830912|          dwadzieścia sześć godzin. Nasi się byli zostali po zadzie dla
1737 16830912|                wojska niemieckie bardzo się już były ku temu pomknęły
1738 16830912|                 łaski uchował dotąd, że się najmniejsza nie stała konfuzja
1739 16830912|               nam od nieprzyjaciela, że się ludzie na koniach ledwie
1740 16830912|                tedy o południu zszedłem się z wojskiem swoim i przechodziliśmy
1741 16830912|                to wszystko nic: większe się nam z tym stało oszukanie,
1742 16830912|                 odnieść konfuzję, który się ani okopał, bo mu się też
1743 16830912|             który się ani okopał, bo mu się też okopać niepodobna, ani
1744 16830912|                 jest ścieżką przedrapać się od skrzydła do skrzydła.
1745 16830912|           zmrużyć oka nie dały.~Takeśmy się tu wylekczyli przez ten
1746 16830912|               do wojska naszego, z taką się wysługują submisją, że nigdy
1747 16830912|                  a numero 6. Nie trzeba się z tym chwalić, że szósty,
1748 16830913|          dostatki nieoszacowane dostały się w ręce nasze. Nieprzyjaciel,
1749 16830913|                tu do nas uciekają. Taka się to rzecz niepodobna stała,
1750 16830913|             jeno że nieprzyjaciel nazad się wróci, Prochów samych i
1751 16830913|                pokazały na niebie, jako się obłoki rodzą. Ale to nieszczęście
1752 16830913|            wielkiej części wszystkie mi się po nim dostały splendory;
1753 16830913|             wezyrem postępując, przedał się jeden pokojowy jego i pokazał
1754 16830913|              wozy wszystkie dostały roi się, et mille d'autres galanteries
1755 16830913|                  mais fort riches, lubo się jeszcze siła rzeczy nie
1756 16830913|               szafirami sadzonych stoją się kilku tysięcy czerwonych
1757 16830913|                żeś ty nie junak, kiedyś się bez zdobyczy powrócił",
1758 16830913|            samego mocno dojeżdżano, ale się przecię salwował. Kihaję
1759 16830913|               to, że uchodząc, okrutnie się bronią et font la plus belle
1760 16830913|              pycha tych ludzi, że kiedy się jedni z nami bili w polu,
1761 16830913|             ślicznego; tedy i tego, aby się nam w ręce nie dostał, kazał
1762 16830913|     nieprzyjaciel począł uchodzić i dał się przełamać - bo mnie się
1763 16830913|                 się przełamać - bo mnie się przyszło z wezyrem łamać,
1764 16830913|                lotaryński, saski (bo mi się z nimi wczora widzieć nie
1765 16830913|              ręce, nogi, suknie; drudzy się tylko dotykali, wołając: "
1766 16830913|                to było znać po nich, że się bali oficerów i starszych
1767 16830913|           komendant krzywo tu patrzą na się z magistratem miejskim,
1768 16830913|               nie prezentował. Książęta się zjechali i cesarz daje znać
1769 16830913|             milę; a ten list nie kończy się, aż teraźniejszym rankiem,
1770 16830913|                 tedy dopisować i dłużej się cieszyć z Wcią sercem moim.~
1771 16830913|                osobliwie tych dwóch żal się Boże, o których już tam
1772 16830913|               Padre d'Aviano, który mię się na-całować nie mógł, powiada,
1773 16830913|             gołębicę białą nad wojskami się naszymi przelatującą.~My
1774 16830913|                 dziś za nieprzyjacielem się ruszamy w Węgry. Elektorowie
1775 16830913|             sobie myśleć musimy, abyśmy się salwować mogli".~Gorąca
1776 16830913|               jakom dawno wspominał, że się, da P. Bóg, w Stryju aż
1777 16830913|           płynie Dunajem; ale widzę, że się nieszczerze chce widzieć
1778 16830913|               komendanta, dowiedziawszy się o mnie) jako brat z bratem
1779 16830913|              soeur mes baisemams. Niech się wszyscy cieszą, a P. Bogu
1780 16830913|            pogaństwu nie pozwolił pytać się: ,,A gdzie wasz Bóg?" Dzieci
1781 16830913|                 i obłapiam. Minionek ma się z czego cieszyć, bo jego
1782 16830913|                mieli iść Litwa, oznajmi się drugą okazją.~ ~
1783 16831117|              Cesarzem JMcią widzieliśmy się też przed wczorem, tj. le
1784 16831117|               le 15eme -, który po moim się ruszeniu od Wiednia w kilka
1785 16831117|               Ja tedy, nie spodziewając się z nim już widzieć, ponieważ
1786 16831117|             naszej Wiktorii. Zbliżywszy się tedy jmć ks. pod-kanclerzy
1787 16831117|               ale ze mną samym rozmówić się chce; aby tedy pisać do
1788 16831117|                 ks. podkanclerzego, aby się zatrzymał aż do dalszego
1789 16831117|       eclaircissement, co to i dlaczego się to dzieje. To ekspediowawszy,
1790 16831117|              Szafgocz: dla Boga, omyłka się stała! C'est le malentendu
1791 16831117|                ale na wszystko znajdzie się sposób, tylko się zwierzyć
1792 16831117|              znajdzie się sposób, tylko się zwierzyć potrzeba". Odpowiedział
1793 16831117|              tak jest, że Cesarz JMć ym się turbuje, że prawej ręki
1794 16831117|                Dałem mu tedy sposób, że się ja tego dnia z wojskiem
1795 16831117|               skoro tedy cesarz zbliżać się będzie, wyjadę od wojska
1796 16831117|            wojska ku niemu i przywitamy się na koniach i staniemy przeciwko
1797 16831117|            sposób z wielką ochotą i tak się stało.~Przyjechał cesarz
1798 16831117|             szpada takaż. Przywitaliśmy się tedy dosyć ludzko: uczyniłem
1799 16831117|      prezentowałem mu syna swego, który się mu zbliżywszy ukłonił. Nie
1800 16831117|       wojewodzie bełskiemu. Nie godziło się jednak inaczej (aby się
1801 16831117|                 się jednak inaczej (aby się świat nie skandalizował,
1802 16831117|             niego; po których obróciłem się na koniu, pokłoniwszy się
1803 16831117|               się na koniu, pokłoniwszy się wspólnie, i w swą pojechałem
1804 16831117|           straty nie nagrodzono.~Po tym się widzeniu, zaraz tak wszystko
1805 16831117|            widzeniu, zaraz tak wszystko się odmieniło, jakoby nas nigdy
1806 16831117|              Szafgocz, i ablegat, który się zaraz po potrzebie tak odmienił,
1807 16831117|               ale jeszcze gada, upiwszy się, des impertinences. Prowiantów
1808 16831117|               jmci ks. Bonwizego, który się został w Lincu. Poseł hiszpański,
1809 16831117|               mu było dać stołek, teraz się nie odzywa. Chorzy nasi
1810 16831117|               srogo okrwawił. Skarżyłem się zaraz księciu lotaryńskiemu;
1811 16831117|                 zbierać, a potem równie się nimi dzielić rzekliśmy sobie,
1812 16831117|          księcia lotaryńskiego, pytając się, co wzdy już uradzili, co
1813 16831117|                 ani takiej trawy, co by się gęś na niej pożywić mogła;
1814 16831117|             czym odprawili, sprzeczając się tylko, że "wy bierzecie
1815 16831117|                ucho słyszało. Nasłuchał się tam różnych dyskursów, mów
1816 16831117|                ostatek, że Polacy cisną się dla pożywienia do miasta,
1817 16831117|                dla rzeczy moich le-dwom się wprosił do oo. jezuitów,
1818 16831117|                 rejestrem odbierać; tak się tedy to na bożą zostawiło
1819 16831117|            zgubę naszą patrzą okiem ani się tu nam nikt od niego nie
1820 16831117|                jako zapowietrzeni, nikt się do nas nie pokaże; a przed
1821 16831117|               przed potrzebą przecisnąć się było w tak wielkich moich
1822 16831117|                 wielkie sumy - a na cóż się to zejdzie? By też i dano
1823 16831117|                 teraz już na nic; znowu się do dawnej wrócono pychy
1824 16831117|                 P. Bóg, nie uważają. Ja się dziś dalej ruszam lubo w
1825 16831117|               przynajmniej dlatego, aby się oddalić od tego Wiednia,
1826 16831117|                przyszło kontuzji. Kiedy się tam różni żołnierze przy
1827 16831117|                dosyć sposobem dostał mi się, o którym historia na osobnej
1828 16831117|            wodzą, a poczciwie i wiernie się sprawują. Marco d'Aviano,
1829 16831117|               ale tego nie pisać, na co się tu skarży - a to trzymając
1830 16831117|                 skarży - a to trzymając się starego wierszyka Kochanowskiego:~
1831 16831117|               że wojska cesarskie bawią się jeszcze pod Wiedniem; że
1832 16831117|              podobne.~Naszych stąd siła się napiera nazad i zatrzymać
1833 16831117|              dosyć pożywienia), trzecim się przykrzy wojna, czwarci
1834 16831117|             soeur mes baisemains. Niech się księżna jejmość gotuje bardzo
1835 16831117|             Faworyty, i Laxenburg; jeno się jeden został pałac, gdzie
1836 16831117|                tego oznajmić:~Ruszywszy się od Wiednia, szedłem sam
1837 16831117|            aliści usłyszałem, zbliżając się, że tam strzelają. (I to
1838 16831117|             opisać w gazecie.) Posłałem się dowiedzieć, co by to było
1839 16831117|            wyszli wiedeńskich, zamknęli się tam w jednej wieży, spodziewając
1840 16831117|              jednej wieży, spodziewając się, że wezyr przyjdzie do rekolekcji
1841 16831117|            przyjdzie do rekolekcji i tu się znowu powróci, a że Niemcom
1842 16831117|              Niemcom żadną miarą poddać się nie chcą. Jakoż już siła
1843 16831117|                 poczciwy człowiek i zda się fort habile. Aby tedy tym
1844 16831117|          chorych srodze wiele. Wszystka się prawie starszyzna rozchorowała
1845 16831117|                ziemi a pod niebem. Siła się ich też bardzo wraca, którym
1846 16831117|                 inne niemieckie jeszcze się nie ruszyły za nami spod
1847 16831117|                 koniuszy cesarski, żeby się przymówić królowi o pięknych
1848 16831117|              koni dla cesarza, a cesarz się też oddaruje parą też swoich
1849 16831117|               na czym jeździć, przecięż się starać każę w wojsku, kiedy
1850 16831117|                p. chorąży koronny kręcą się tam czegoś w Wiedniu koło
1851 16831117|             błędni jacy. Spodziewaliśmy się, że to tak należało, że
1852 16831117|                  że to tak należało, że się mię spytają albo spytać
1853 16830919|               sandomierskiego, nie mógł się z onegdajszym listem moim
1854 16830919|             który stawiamy, przeprawimy się; a to aby jak najprędzej
1855 16830919|    nieprzyjaciel wciąż poszedł, nigdzie się nie zastanawiając, ale rzucając
1856 16830919|                 Danube, ale w tym żadna się nie znajduje trudność, bo
1857 16830919|              temu dosyć uczynić. Drugim się zda, a najbardziej z interesu
1858 16830919|           wszedł swym wojskiem i jeżeli się trafi jaka rzeczy dobra
1859 16830919|                chory, aż na tamtą kazał się odwieźć o milę za Wiedeń
1860 16830919|                  wojewoda wołyński dziś się dopiero wodą miał ruszyć
1861 16830919|            pięknych i głównych koni, bo się o to swoim przy-mówić kazał,
1862 16830919|                 Louis et son frere będą się, da P. Bóg, mieli z czego
1863 16830919|            mieli z czego cieszyć, bo mi się w jednym sepecie dostała
1864 16830919|              drogich i rzadkich, którym się p. Pecorini wydziwić nie
1865 16830919|            delicates du monde. Znalazła się też pewna ryba, i tym rzeczy
1866 16830919|            rzeczy siła podobnych, która się zowie stinca marina. Pytaj
1867 16830919|              zowie stinca marina. Pytaj się Wć moje serce le pere Louis:
1868 16830919|                i gospodarz dobry, jeśli się zechce do tego aplikować.~
1869 16830919|                piękny to pogaństwo, żal się Boże! Dzieci całuję i obłapiam.
1870 16830924|              Dotychczas jeszcze napytać się go nie możemy, jako zastał
1871 16830924|              celle de rose i ucieszyłem się wielce potem, że się i w
1872 16830924|         ucieszyłem się wielce potem, że się i w tym myśl i upodobanie
1873 16830924|          consideration, a zatem mogłaby się tam na nich wszystka obrócić
1874 16830924|                 obrócić potencja, zdało się tedy, aby raczej do nas
1875 16830924|              jako spod Jawaryna w różne się rozszedł strony i ani duszenie,
1876 16830924|                 do obozu, a przecię bić się nie chciało i wprzód uciekać
1877 16830924|               nim wezyr, radził mu, aby się nie bawił, i sam mu poszedł
1878 16830924|              poszedł torować drogę.~Sam się dotąd jeszcze biedzę, jako
1879 16830924|              nie chciał bawić, obawiamy się; i po części nie bardzo
1880 16830924|      extremement. Woli Bożej powinniśmy się cale poddać i o to Go tylko
1881 16830924|                 pokój, a prosić Go, aby się we wszystkim stała i działa
1882 16830924|               jego święta wola. Inaczej się nie uspokoję, aż to Wć moje
1883 16830924|  niesprawiedliwości ministrom swym, sam się nie aplikując, sam w te
1884 16830924|                 mu to nie było miło, bo się on cale każe stosować do
1885 16830924|             ventre. Towarzystwa siła my się nie dorachowali, a prawie
1886 16830924|             Bełkacki także zginął. Insi się zaś tak zdobyli, że nie-leden
1887 16830924|           pozbywali w Wiedniu, a drudzy się zaś z tym dotąd kryją. Ks.
1888 16830924|                kryją. Ks. Hacki powlókł się tam nazad; od brata jego
1889 16830924|              Przyborowski pisał. Kręcił się, biegał, cyfry pokazywał;
1890 16830924|             Lesla, którzy wszyscy kładą się daleko starszymi i że nim
1891 16830924|                  Tak tedy książę wielce się czując urażonym, odjeżdża
1892 16830924|                ręce opuścili i pokazują się być nieukontentowanymi.
1893 16830924|              rację. Że komendant dobrze się bronił, poznawamy; ale że
1894 16830924|            bronił, poznawamy; ale że by się był nie obronił, gdyby my
1895 16830924|              księciem bawarskim jużeśmy się dawno nie widzieli; przysłał
1896 16830924|         poprawisz, byle sens był, jeśli się to zdać będzie Wci mojej
1897 16830924|               lubo nie pokaże, przecież się będzie musiał pukać od gniewu
1898 16830924|                Z rad warszawskich śmiać się trzeba, bo ich i samych
1899 16830924|            więcej nie powadzą; ale i on się zna bardzo dobrze na takich
1900 16830924|                ode mnie: wolałbym, żeby się nie uczył, niżeli żeby miał
1901 16830928|               pował w Preszburku, gdzie się zostali, i już umierać niemało
1902 16830928|                 a co najdziwniejsza, że się wraca coraz ta choroba,
1903 16830928|                 to tak trwać miało, jak się zaczęło, nie trzeba by na
1904 16830928|                  Ów nieborak Kizynk, co się zalecał pannie Bokumównie,
1905 16830928|                 wojewoda pomorski słaby się także jeszcze został w Preszburku;
1906 16830928|               Preszburku; owo zgoła, że się już i posłużyć nie ma kim.
1907 16830928|                 mdleje, że umiera. Jako się uważyć może, że pijanicom
1908 16830928|                 wojewoda krakowski, że "się lepiej mam trochę, ale że
1909 16830928|              wszystko pochwalon i niech się jego święta dzieje wola.~
1910 16830928|                nie tak, jako bywała. My się pod Komorą przeprawować
1911 16830928|                podobno z nami tu złączy się. Pierwszy jego minister
1912 16830928|                 komplement, żałując, że się widzieć ze mną nie mógł.
1913 16830928|               obozie tureckim i którymi się dzielić mamy. Rzecz nigdy
1914 16830928|                dam wiedeńskich, których się dostać spodziewali i one
1915 16830928|            poprzedała za lada co, bojąc się, żeby im byli panowie tego
1916 16830928|               pieniądzach grubych gdzie się podział, tego zgadnąć trudno;
1917 16830928|            nasze ku ich obozowi zbliżać się poczęło.~W Tekolim, moja
1918 16830928|                 Tekolim, moja duszo, ja się nie kocham; ale nad narodem
1919 16830928|                go z kartką w cyfrze, że się dobrze stało, co się stało;
1920 16830928|                 że się dobrze stało, co się stało; że sobie Turcy życzą
1921 16830928|                 było dlatego, abyśmy my się wrócili do Polski, nie zbliżając
1922 16830928|                do Polski, nie zbliżając się do państwa jego.~Że listu
1923 16830928|               pobrał pakiety, obiecując się być równo z pocztą. Teraz
1924 16830928|         Tekolego. Aleć podobno i to, co się napisało, nad-przykrzy się
1925 16830928|              się napisało, nad-przykrzy się czytać. Całuję już tedy (
1926 16830928|                 aby nam przysłać. Kiedy się, da P. Bóg, z sobą obaczymy
1927 16830928|               że teraz na głowę wszyscy się proszą do Polski, do której
1928 16830928|         nakierował, nie rozumiem, że by się tu dusza jedna została,
1929 16831006|                    6 X [1683],~na samym się ruszeniu ku Parkanowi, ~
1930 16831006|                 drobiazgi; nie dziwować się tedy, że list numero 15
1931 16831006|                 Wć moje serce frasujesz się o buńczuk, który-m dał cesarzowi;
1932 16831006|                 końmi do cesarza: stało się to, że się kto inszy nie
1933 16831006|               cesarza: stało się to, że się kto inszy nie trafił, ile
1934 16831006|                 najmniejszego listu ani się spytania, co się też z nami
1935 16831006|              listu ani się spytania, co się też z nami dzieje. Owi ludzie,
1936 16831006|          wspominać raczysz, wątpię, aby się zdobyli; bo narzekali, że
1937 16831006|           jednak jeszcze mrą ci, którzy się zostali w Preszburku, niżeli
1938 16831006|        wiedeńskiej przy cesarzu naparli się pod Najhajzel, teraz zaś
1939 16831006|               czaty i podjazdy hałasują się z nieprzyjacielem. Ale i
1940 16831006|              galant et plus mignon, ale się tu nie masz przed kim popisować,
1941 16831006|           książęta i generałowie stroją się tu w pół po francusku, a
1942 16831006|              chcą z nim pójść i wracają się nazad; ale i sam jeszcze
1943 16831006|           czyniliśmy tu inkwizycję. Tak się sprawuje p. Mężyński, że
1944 16831006|            oręże, to nie zginie i wróci się do najmniejszego szeląga.
1945 16831006|               drudzy nie wiedząc, kiedy się trafi okazja, napiszą raz
1946 16831006|                  Co o zdobyczach, jeśli się dzielili w regimentach,
1947 16831006|                 nie słychać. Szczęśliwy się to tylko zdobył, bo obozu
1948 16831006|           odbiegać od regimentów, bośmy się cale spodziewali, że się
1949 16831006|                się cale spodziewali, że się obróci na nas nieprzyjaciel,
1950 16831006|            dopiero rabowali i zdobywali się, osobliwie ci, którym się
1951 16831006|               się, osobliwie ci, którym się trafiło, że mieli czeladź
1952 16831006|            Niemcom cudzoziemskim prawie się nic nie dostało, bo oni
1953 16831006|                 czasu siła pisywać i że się coraz oddalać będziemy,
1954 16831006|           wojsko postawić już, a samemu się wrócić. Ale trzeba uważyć,
1955 16831006|           trzeba uważyć, moje serce, że się to trzeba o to bić wprzód
1956 16831006|              odpoczywać; a zebrali-ć by się jak znowu i nam by zaś samym
1957 16831008|                według zwyczaju ruszyłem się skoro dzień ku mostom tureckim,
1958 16831008|       miasteczka, co przy moście, które się zowie Parkan, mieli na tamtą
1959 16831008|            miało być jakie wojsko, żeby się tam bronić chciało, to staniemy
1960 16831008|              przez most przeszło. Tamże się z nimi poczęli hałasować.
1961 16831008|              kazał zsięść z koni; a gdy się z chrustów większe tureckie
1962 16831008|           tureckie pokazało wojsko, już się cofnąć nie mogli, boby byli
1963 16831008|                mnie były pułki.~Dopiero się pokazał nieprzyjaciel i
1964 16831008|                 stać kazał nie ruszając się, a tymczasem ustawicznie
1965 16831008|              Boga, przez ojczyznę, abym się wcześnie salwował, bo postrzegł
1966 16831008|             stać, gdzie im kazano. Mnie się jednak to ani zdało, ani
1967 16831008|              kawalerii przysłał, aleśmy się tego doczekać nie mogli.~
1968 16831008|                z kilką innych, ruszyłem się przeciwko tym. co p. wojewody
1969 16831008|               ich był naraz. Ale skorom się tylko ruszył i obrócił frontem
1970 16831008|            srogą konfuzją bez obrócenia się więcej niżeli pół mili,
1971 16831008|            przodem uchodzić, o któregom się potem frasował, nie zaraz
1972 16831008|               potem frasował, nie zaraz się o nim dowiedziawszy, żem
1973 16831008|              przez drugiego padał, jako się to stało nieborakowi p.
1974 16831008|               poległ na placu; jakoż że się to nie stało, jest to cud
1975 16831008|                 bo żywa dusza przy mnie się obrócić nie chciała. P.
1976 16831008| nieprzyjacielowi przybyło hardości i że się podobno i wezyr przeprawić
1977 16831008|                kara boża. A do tego, że się rozleżało: egzercycyj żadnych
1978 16831008|            wielkiej fatygi i utrudzenia się nieporównanego. Ręce, boki
1979 16831008|       lotaryński nie chciał, wymawiając się, że jeszcze drugie nie przyszło
1980 16831010|             potrzebach poumierali. Jako się wszystko działo, wypisałem
1981 16831010|                mi dwadzieścia lat nazad się wróciło; ale tamte dwie
1982 16831010|                 tamte dwie nocy dały mi się w znaki, najbardziej żałując
1983 16831010|               sławy narodu naszego. Ale się to wszystko za łaską bożą
1984 16831010|             Niemcy jako znowu wychwalić się nie mogą, lubo już byli
1985 16831010|               przy mnie Ustrzycki, alem się omylił: był to jeden towarzysz
1986 16831010|         drugiego postrzelił, którzy już się byli wynieśli z dzidą jeden,
1987 16831010|                i mało żywcem biorą.~Już się tu z nami śmierci tak spospolitowały,
1988 16831010|                Ale z Kałmukiem małym co się stało, racz Wć uważyć, że
1989 16831010|            generalny żadną miarą podjąć się tego nie chce, powiadając,
1990 16831010|             obojga wojska. Nie dziwować się tedy, że się często pisywać
1991 16831010|               Nie dziwować się tedy, że się często pisywać nie będzie
1992 16831010|                 po ten konfuzji, kiedym się radził swoich, co dalej
1993 16831010|           wojsko wczora podrwiło, jutro się poprawi, bo to nie nowina;
1994 16831010|               pod-kanclerzy nie zapiera się, że się i on bał srodze.
1995 16831010|       pod-kanclerzy nie zapiera się, że się i on bał srodze. W ostatku
1996 16831010|              już były; bo przedtem siła się tego po taborach ukrywało.~
1997 16831010|              teraz zaś nie wiem, jeżeli się prawdziwie cieszą, ale że
1998 16831010|           szczęśliwej Wiktorii, którejm się ja nieomylnie spodziewał,
1999 16831010|                 kilka od nas. Widzę, że się i nowy chan z nami bić nie
2000 16831010|           wojewoda jeszcze żyć może, bo się w ciele bez głowy snadno