Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] zdzierstwa 1 zdziwil 1 zdziwilem 1 ze 1638 zebrac 1 zebral 2 zebrali-c 1 | Frequency [« »] 2774 nie 2264 sie 1644 w 1638 ze 1479 z 1467 na 1387 to | Jan III Sobieski Listy do Marysienki IntraText - Concordances ze |
List (yyyymmdd)
1501 16831020| zapierają, a drudzy wymawiają, że umyślnie spóźniał, aby był 1502 16831020| kawalerowie niemieccy. Widzę, że sroga antypatia narodów. 1503 16831020| W klar mówią Węgrowie, że "jeżeli chcą, abyśmy odstąpili 1504 16831020| Odpowiedział im p. starosta, że wojnę kontynuować będziemy 1505 16831020| odpowiedzieli: ,,Widzimyć my to, że P. Bóg tego króla waszego 1506 16831020| stoi w naszych księgach, że skoro chrześcijaństwu się 1507 16831020| z uśmiechem p. starosta, że "my się Sądnego Dnia nie 1508 16831020| mieć ufność w łasce bożej, że będzie wszystko dobrze, 1509 16831020| proporców, ani kopij; ale że w Krakowie odebrane kopie, 1510 16831020| Berny i dał znać o sobie, że w dwóch tysięcy kawalerii 1511 16831020| śliczności serca mego jedynego ze wszystkiej duszy i afektu. 1512 16831020| wyjeździe książąt wiedziałem, że na zimę miała ich wyprawić 1513 16831020| bardzo nieboraka Filona, a ze złości de 1'Amour cieszę 1514 16831021| desespoir. Żal się Boże, że p. Kaszewski nie poprzedził 1515 16831021| miała odebrać wiadomość, że M. le Comte se porte fort 1516 16831021| Comte se porte fort bien i że to nieszczęście na samym 1517 16831021| tak niecnotliwego konia, że dwa razy pod nim szwankował. 1518 16831021| skończy tę kampanię. Wierzę, że tam ich siła pisze i pisało, 1519 16831021| kim się to rozumie, razów ze trzy, i to kiedy inszego 1520 16831021| Wołoch i do Multan; znać, że mu ktoś komunikował tamtą 1521 16831021| a wszystko mi się zda, że byśmy sobie prędko z nim 1522 16831021| jest i było zawsze takie, że lepiej na wojnę nie jeździć, 1523 16831021| łokieć. Tak starzy mawiali, że wtedy łyka drzeć, kiedy 1524 16831028| zdarzył P. Bóg cudem wielkim, że lubo trzy miał w tym [mieście] 1525 16831028| wszyscy bardzo źli Turcy, że sam ucieka, a drugim się 1526 16831028| bywały ustawiczne bitwy, tak że gdyby ścisnął garść tej 1527 16831028| mię zowią katem tureckim, że z mojej okazji tak wiele 1528 16831028| przysłał komisarzów, a my teraz ze wszystkim pójdziemy ku niemu 1529 16831028| nazad, w P. Bogu nadzieja, że by się było mało Turków 1530 16831028| ten i sławą, i zdobyczą. Że ludzie umierają? Bo się 1531 16831028| nie godzi.Pisze ta cyfra, ze drudzy odeszli, czemuż i 1532 16831028| mnie od drugich! Naprzód, że to jest nasz interes wojować 1533 16831028| nie w swym kraju. Druga, że żaden tak solennej nie czynił 1534 16831028| jeden drugiego. Trzecia, że cesarz bardzo by rad tej 1535 16831028| na swą stronę. Czwarta, że mnie wojska chrześcijańskie 1536 16831028| zaczęto, tak skończono, że co się robi, to robi i robić 1537 16831028| podobać nie będzie. Widzę, że tam u tych ludzi bardzo 1538 16831030| inszymi nowinami powiedział, że pocztę naszą przejęli Turcy 1539 16831030| Czytali listy i powiedzieli, że znaleźli między inszymi 1540 16831030| pewnego i rzetelnego; ale że trąbkę pocztarską miał na 1541 16831030| miał na sobie Dalerak i że się to stało tego dnia, 1542 16831030| jego, nie wątpiłem prawie, że to te na niego paść miało 1543 16831030| tureckich oznajmuje wezyrowi, że pocztarza naszego ludzie 1544 16831030| wiele razy przestrzegał, że przejazdy trudne, że umyślnych 1545 16831030| przestrzegał, że przejazdy trudne, że umyślnych wyprawować niebezpieczno; 1546 16831030| Warszawy, a rozum uczy, że nie tylko posyłać, ale i 1547 16831030| Kaszewskim zaś to tylko, że go już widziano w wojsku 1548 16831030| wczorem dało znać o sobie, że się dopiero ku nam od granic 1549 16831030| zaś sytuacja tak mocna, że to cud nad cudami, że się 1550 16831030| mocna, że to cud nad cudami, że się ci ludzie poddali. Z 1551 16831030| bojąc się o tę fortecę, że ją poddali. Na Doroszenka 1552 16831030| Doroszenka i Tekolego narzekają, że ich ci do tej hańby przyprowadzili, 1553 16831030| tej hańby przyprowadzili, że meczetów swoich ustępować 1554 16831030| tym Strygomum. Naprzód, że ta góra wszystka, na której 1555 16831030| Krakowie w kaplicach. Druga. że z tejże góry nie wiedzieć 1556 16831030| źródeł wody ciepłej, tak że w sadzawkach tej wody żaby 1557 16831030| nieszczęściu, życzyłem. Prawda, że Tekoli winien sobie sam 1558 16831030| winien sobie sam wiele, że rady mojej słuchać nie chciał, 1559 16831030| mojej słuchać nie chciał, że zwłóczył i ostatniej, która 1560 16831105| obiecywali, a to z tej przyczyny, że deszcze srogie nagłe, potem 1561 16831105| Oni w tym szczęśliwsi, że pojutrze już, wyszedłszy 1562 16831105| szwedzkiej mieszkała. Ale że stąd tu do Eperies jest 1563 16831105| nią w Polskę wyjedzie. A że już poczty cale od Wiednia 1564 16831105| przyznam Wci mojej duszy, że nie taki by miał być do 1565 16831105| szeroce odpisał; teraz zaś, że tam krewni narzekają, że 1566 16831105| że tam krewni narzekają, że tu swoich potracili nie 1567 16831105| i mieszać interes, który że żaden nie jest i nie był, 1568 16831105| i widzieć będzie! Chyba że się to kto jeszcze urąga, 1569 16831105| wodzie trudno pływać; ale że się szerzyć więcej nie godzi 1570 16831105| i na niego się ociągamy, że się i stąd dziś nie ruszamy. 1571 16831105| minęło. Obawiamy się bardzo, że nie chcąc iść w granice 1572 16831105| wojnę i kampanię odprawią, że począwszy od litewskich 1573 16831105| uciekł dlatego ode mnie ze Złoczowa. We Lwowie złożył 1574 16831105| lubo go nigdy nie znał, że tam do Warszawy pisywał 1575 16831105| Marquis. Aleć ja rozumiem, że się to różą skończy, bo 1576 16831111| rozumienie. Udano nam było, że te tu miejsce miało być 1577 16831111| miejsce miało być nieobronne, że rzecz mała i że prezydium, 1578 16831111| nieobronne, że rzecz mała i że prezydium, usłyszawszy tylko 1579 16831111| personne. Jeśli zaś o to, że czas i pora wojenna ustawa, 1580 16831111| to i sam dobrze widział), że ja mam szczęście do fortec, 1581 16831111| mam szczęście do fortec, że się na moje imię fortece 1582 16831111| odważnie i mężnie poszli, że pod dymem nie tylko przedmieścia 1583 16831111| to bez tego być nie może, że kilku zabito Kozaków, a 1584 16831111| narzekać, żeśmy tu przyszli, że oni inaczej radzili. Zdarzył 1585 16831111| westchnienie do siebie, że po trzygodzinnym tylko ogniu, 1586 16831111| prosili o żywot, jam im rzekł, że ,,już macie słowo moje, 1587 16831111| na ziemię, wymawiali się, że ,,by nas był wezyr zaraz 1588 16831111| ale gdy im powiedzieli, że impetu wstrzymać nie mogli 1589 16831111| impetu wstrzymać nie mogli i że ich siła narażono, powitawszy 1590 16831111| bramy, obaczyli i uznali, że to osobliwe dzieło boskie 1591 16831111| osobliwe dzieło boskie i że się tam niedziel kilka bawić 1592 16831111| łaskę podziękować P. Bogu, że taki na to pogaństwo przepuścił 1593 16831111| do słowa mego.~Węgrowie ze wszystkich stron gromadzą 1594 16831111| nie możemy. Dosyć dokażą, że od Wilii przyjdą aż do Cisy 1595 16831111| jesteśmy w takim kraju, że zniskąd żadnej nie miewamy 1596 16831111| żegnając go, a pokazując mu, że mu nasza koligacja przez 1597 16831111| Wydziwić się nie możemy, że ani en chiffre, ani sans 1598 16831111| de la comtesse de potin, że by też to miały wspomnieć 1599 16831119| Zaszliśmy tu w taki kraj, że nie tylko listów żadnych 1600 16831119| powieści! Udawano nam przedtem, że gór w Węgrzech nie masz, 1601 16831119| a teraz doznawamy tego, że od samego Dunaju aż do Polski 1602 16831119| Niemniejszy musi być chagrin, że i od Kamieńca, i z Ukrainy 1603 16831119| Wszystka w tym konsolacja, że się przecię coraz zbliżamy; 1604 16831119| które aza zdarzy P. Bóg, że zawiozę do usług Wci serca 1605 16831119| nieoszacowanym skarbem. A że gazety o nas pisują arcynieprawdziwe, 1606 16831119| ltalie. Przyznać to Włochom, że są galanthomowie i jeden 1607 16831121| Moszyńskiego z Lubowli, dając znać, że tam stanął Dupont 15eme 1608 16831121| stamtąd do Krakowa le 16eme; że zaś od Wci serca mego żadnych 1609 16831121| między milion inszych bajek, że Francja cale się już akomodowała 1610 16831121| a zaraz i w egzekucji. A że już późno, chłodno i z drogi 1611 16831127| której piszą historycy, że była flottante i że się 1612 16831127| historycy, że była flottante i że się raz pokazowała, drugi 1613 16831127| który to tylko napisał, że z Krakowa nie miał żadnych 1614 16831127| przysiągł milion razów, że Wć moje serce pisujesz i 1615 16831206| Grotkowskiego z listami i że z Lubowli miał się gdzieś 1616 16831206| miała była stanąć w Lubowli, że tam zamek wyprzątano, że 1617 16831206| że tam zamek wyprzątano, że zwierzyny gotowano; ale 1618 16831206| amnestią, a potem obietnicą, że w tych wolnościach będą 1619 16831206| konten-tować, pokazując, że inaczej Węgry się nie uspokoją. 1620 16831206| Turków z Debreczyna z żoną i ze wszystkim, odesławszy od 1621 16831206| pokój, bo nam i o to idzie, że tam jest ludzi i dusz siła 1622 16831206| pracach wytchnienie! Prawda, że z tym narodem trzeba sobie 1623 16831206| dróg i gór niecnotliwych; że mi się zaś obaczyć tak prędko, 1624 16831206| z listu Wci serca mego, że to jest contre son temperament 1625 16831206| contre son temperament i że sobie w tym gwałt czynisz, 1626 16831206| także udał Wci memu sercu, że Fanfanik spadł z konia natenczas, 1627 16831209| ostać, tego nie wiedząc, że by nieprzyjaciel, wziąwszy 1628 16831209| tak one j bliscy; znać, że to dla tego wieszającego 1629 16831209| zabawić w Lubowli: nie tylko że co żywo zaraz pryśnie do 1630 16831209| to Tekolemu), obiecując, że za listami jego, które wyprawił, 1631 16831214| drogą na Sącz. Prawda to, że to jest bliższa droga, ale 1632 16831214| Ależ ja tak nieszczęśliwy, że nikomu perswadować nic nie 1633 16831214| kiedy się już letkie, które ze mną iść mają, wozy ku Czorsztynu 1634 16831214| którą drogą.~Co się tedy ze mną dzieje, wypisać tego 1635 16831214| kijowskiego (mając to w pamięci, że ludzie zawsze opak czynić 1636 16831214| zawsze opak czynić zwykli), że jeżelibyś Wć moje serce 1637 16831214| Sączu Starym czekała; co że już doszło Wci serca mego, 1638 16831214| Śniegi tu tak srogie spadły, że się wybić z nich nie będzie