List  (yyyymmdd)

 1 16650812|         do oszukania na świecie człowieka nad Bukieta, choć się to
 2 16650812|        by] świętszego nade mnie człowieka. Wierz temu tak, moja duszo,
 3 16670613|        nie widzę szczęśliwszego człowieka, i przyznam się, że żadną
 4 16670910|     Hamburkiem. Gdybym nie znał człowieka, rzekłbym, że szalony albo
 5 16670921|         stanął, wyprawił tysiąc człowieka pod Mohiłów i Szarogród
 6 16680323|       miał za najszczęśliwszego człowieka na świecie.~Ja do Solca
 7 16680323|       swoją, która by i z grobu człowieka do siebie przywabiła. Zmiłuj
 8 16680430|         utrapieńszego nade mnie człowieka. Zdrowiem cale stracił,
 9 16680511|      tamtych krajów przyjechała człowieka, to ją zaraz z tak wielką
10 16680524| najnieszczęśliwszego osierociła człowieka. U nas tu kiedy kto szlachcica
11 16680607|    najszczęśliwszego na świecie człowieka. W Pielaskowicach, kiedyś
12 16700703|        do obozu, blisko tysiąca człowieka pewnie. Muszę mu tedy być
13 16701218|      nieszczęśliwszego nie było człowieka, i co najcięższa na mnie,
14 16710306|        się za pół tylko rachują człowieka. I wierzę, że to jest stan
15 16710515|   największego w Bastylii wolno człowieka. Nie powie mi tedy M. de
16 16710729|        Bo to jest właśnie dobić człowieka et lui mettre poignard dans
17 16721211|      nieszczęśliwego na świecie człowieka, lubo prawie wszystek sobie
18 16761127|   najniewinniejszego na świecie człowieka!~Ale cóż po tym, więcej
19 16830913|     Kihaję jego, tj. pierwszego człowieka po nim, zabito, i paszów
20 16831117|     Nieźle czasem zamilczeć, co człowieka boli, ~By nie rzekł nieprzyjaciel,
21 16830924|     Polkę, niejaką Poniatowską, człowieka starego, dobrego i poczciwego,
22 16830924|         przychylni. Nie masz tu człowieka jednego, tak z panów starszyzny
23 16831015|         pozbywszy w Preszburku, człowieka dziwnie rycerskiego i którego
24 16831028|        przed kilką dni nie było człowieka, co by mu się to zdać miało.
25 16831111|       nie trzeba będzie stracić człowieka jednego ani funtu prochu,