Piesn

 1 Tresc|  wprowadzania swych bogów. Czy u nas to uchodzi. Jakim sposobem
 2  1   |    wyrazów złączeniem~Chrapliwie nas uderza, przykrym głuszy
 3  1   |          rym słodki;~Zatkana dla nas była kastalska krynica.~
 4  1   | Szczęśliwe natchnienie~Oświeciło nas z czasem. W tym genijusz
 5  2   |    rozkosz niewinna;~Ale niechaj nas miłość tak bardzo nie pali,~
 6  2   |      gust dobry zaginął~I nim do nas powrócił - wiek cały upłynął.~
 7  3   |       fortuna igrzyska,~I bawiąc nas, nie chcącym łzy z oczu
 8  3   | częstokroć zamachem~Nie przejmie nas bojaźnią, nie napełni strachem~
 9  3   |         tak dzielnie ciekawość w nas budzi,~Długo prostota pierwszych
10  3   |      wieków.~Seneka przyszedł do nas; wysokie myśli ma,~Ale gdy
11  3   |      poszedł w przegon śmiały.~U nas przez długie lata był teatr
12  3   |         wrogi po wrogach szły na nas wyścigiem,~Pięknym smętnego
13  3   |   Rzewuskich, Wybickich przykład nas zapali 14,~Niechaj się dowcip
14  3   |          ku bogom wylany.~Natura nas różnymi przymiotami darzy,~
15  3   |          i te tylko role~Mogą na nas wycisnąć łzy, gdzie wchodzą
16  3   | zmyśleniem się tuczy.~Tak słodko nas rozrywa, tak przyjemnie
17  3   |    okręty, bałwany uśmierza -~To nas i miło bawi, i mocno uderza.~
18  3   |          w Bogu szczera -~Może u nas wielkiego zrobić bohatyra.~
19  3   |     uchodzi chwalić.~Czyliż może nas taki bohatyr zapalić,~W
20  3   |      Cnota tylko, a cnota wysoka nas budzi.~Nie znajduje się
21  3   |        wad swych więcej Achilles nas wzrusza~Niźli stała w Wirgilim
22  3   |        okraszone dziwem 20.~To w nas wzbudza ciekawość, a bez
23  3   |      jednym oka rzuceniu dusza z nas wybiega,~Ale nierównie każde
24  3   |   przyzwoitym względzie,~I uczyć nas, i bawić komedyja będzie,~
25  3   |          potomności czeka,~Który nas powinności nauczy człowieka,~
26  4   |        jedna zła strona w muzyce nas razi,~Jeden zły pociąg pędzla
27  4   |       ich dzieł się urodziła dla nas trudna sztuka.~Lecz ma-li
28  4   |          syna znikło?~Tak więcej nas posępne przypadki natury~
29  4   |       spokojna cisza. Tam bojaźń nas wzrusza,~Tam strachem zdjęta
30  4   |    jesteś źrzódłem prawdy! Twoja nas przenika~Czcią powaga! W
31  4   |         dawnym była matką, a dla nas macochą?~Zawsze ona rozlewa
32  4   |    natura łaskawa,~Niech tylko w nas niedbalstwo dowcipu nie
33  4   | społeczne.~I stąd przeszły aż do nas pogłoski odwieczne,~Że na
34  4   |         wdzięcznej ręki,~Niechże nas póty twoje, lutni, bawią
35  4   |      miła.~I ta będzie najlepiej nas książka bawiła,~Którą tysiącem