Piesn

 1 Stan  |       przepisy filozofowie,~Mają je mówcy, mają poeci.~ ~Dowcip,
 2  1    |         ozdób wizerunkiem,~Byleś je brał rozumnie, nie ślepym
 3  1    |         wypada smacznie,~A umysł je odrzuca, gdy go sycić zacznie.~
 4  1    |    Tysiąc mu czytelników chętnie je zapłaci.~Cóżkolwiek piszesz,
 5  1    |      Wydoskonalił rytmy, chociaż je sam stworzył.~On na słowiańskiej
 6  1    | znajdziesz oświecenie, w tamtych je utracisz.~Pochlebca pochwałami
 7  2(12)|     trzecim czuć można. Mieliśmy je od dwu wieków przez Jana
 8  2(12)| pierwszemu tłumaczowi, drugi raz je przełożył, a mieszcząc w
 9  2    |       krótką rymami wykłada,~Raz je mniej, a drugi raz więcej
10  2    |          Nie maluje tak osób, że je poznać można,~Lub, co gorsza,
11  2    |      prawił bajki pierwszy,~Fedr je Rzymianom, Fonten Francuzom
12  2    |  Francuzom przyswoił,~Jakubowski je rytmem ojczystym przestroił,~
13  3    |         scenie~Ani wiedzą, jakie je czeka przeznaczenie.~Spektator
14  3    |          powie, a oczom wystawia je rzadko.~Niechaj się nigdy
15  3(6) |          pisali trajedyje. Pisał je Liwijusz Andronik, Pakuwijusz
16  3(6) |     dobremu smakowi, najbardziej je szpeci.~
17  3    |     serca nadęte nie idą.~Próżno je puszczasz w uszy, nikogo
18  3    |       zmieszasz umysły, nabawisz je trwogi,~Jeźli drżą, jakby
19  3    |         Juno z Palladą, że minął je chlubny~Honor piękności,
20  4    |      praca nadaremna.~Jednakowoż je łączy potrzeba wzajemna:~
21  4    |    ojciec bierze~Na ręce i Niebu je oddaje w ofierze,~Po długim
22  4    |        swe dary obficie.~Grzebią je przez złe ludzie częstokroć
23  4    |         przed nim stawił~I kazał je oddzielać. A gdy on to sprawił~
24  4    |   rymotwórczej sztuki,~Pod wasze je wysokie z chęcią niosę zdanie.~