Piesn

 1  1    |         cechą dobrego poety,~Jakim mu trzeba torem bieżyć do swej
 2  1    |       potrzebnych nie dało~Ani się mu łaskawą twarzą nie rozśmiało.~
 3  1(2) |      zaspakaja słuchacza i niejaką mu w uszach sprawuje rozkosz;
 4  1    |       usterku nie boi.~Nie braknie mu wymowy, na krasie nie schodzi.~
 5  1    |           dzieło zdobi, on wie, co mu szkodzi,~Co w początku,
 6  1    |      rzeczy się trzyma.~Pisarz, co mu rzecz jego głowę zbyt zawróci,~
 7  1    |          kosztu nie straci,~Tysiąc mu czytelników chętnie je zapłaci.~
 8  1    |      zdolność przy pracy, wszystko mu się uda.~Zdolność z pracą
 9  1    |           nagany.~Jednak - dasz-li mu wiarę? - jeszcze mu myśl
10  1    |        dasz-li mu wiarę? - jeszcze mu myśl płocha~Nie zajechała
11  2(2) | Askrejczykiem w górę wylatywa.~Gdy mu przyszło, mym zdaniem, na
12  2    |          przykrościom, choć srodze mu ciężą,~I całuje kajdany,
13  2    |             które go ciemiężą.~Gdy mu dziwaczna miłość w głowie
14  2    |     wykręty w dworszczyźnie -~Lecz mu się tłusty wyraz częstokroć
15  3(7) |          zdań celuje. Rasyn, równy mu w sławie, ale w innym sposobie
16  3(18)| najohydliwszych farbach wystawując mu zbrodnią, obrzydzić mu występek
17  3(18)|  wystawując mu zbrodnią, obrzydzić mu występek i usposobić w nim
18  3    |            wyobrażenie~Poświęciłeś mu trąby bohatyrskiej pienie?~
19  3(19)|    czytanie Sannazaryjusza, trudno mu darować, ze w poemacie o
20  3    |          pozory zwierzchnemi,~Lecz mu się przypatrz dobrze: ta
21  4    |           niej ma natchnienie,~Ona mu rodzi myśli, ona kształci
22  4    |          las, cichość jego do ucha mu szepce;~Błąka się, wszedł