Piesn

 1  1   |          pisania ma szlachetność swoję,~Inszą, gdy lasy śpiewa,
 2  1   |         Co mi po tym, że wiersze swoje pięknie kształcisz,~Jeżeli
 3  2(2)| Szymonowicz przypisując sielanki swoje Wolskiemu, marszałkowi nadwornemu,
 4  2(2)|   naprzód rozgłosił wielkie imię swoje.~Cienką tę pracę zowie,
 5  2   |          okazale~Smutne rozwodzi swoje elegija żale:~Wziąwszy na
 6  2   |         jak żałosne opisuje tony~Swoje nieszczęśliwości! Nie znajdziesz
 7  3   |  nadętych wyrażała słowach nędzę swoję? 17~Czyliż takim się tonem
 8  3   |          ma swa piękność, i głaz swoje wdzięki.~Wszystko zręcznie
 9  3   |        władza,~On pełni w czasie swoje wieczne przeznaczenia,~A
10  3   |      zagrzewa,~Który przez cnoty swoje, przez broni swej dzielność~
11  3   |        brzeg włoski przybił nawy swoje.~Wiele ten był i ziemią,
12  4   |     Drogi i w nowe kwiaty dzieła swoje zdobiąc.~I na cóż więc prawidła
13  4   |  sztychem syna,~Gdy matka dzieci swoje na piersi zaklina,~Kiedy
14  4   |            Król mądry pod opiekę swoje wziął nauki,~A kto tylko
15  4   |      siebie doskonale,~Jak twarz swoję w odwrotnym poznaje krysztale.~
16  4   |          i przeciwkostopy,~A ten swoje w potomne wieki podał imie,~
17  4   |         pożyciu społecznym,~Masz swoje obowiązki; ojczyzna cię