Piesn

 1  1   |    kto się na wyborze dzieła swego myli,~Źle zaczął, próżno
 2  1   |    kołowrotem,~Idzie do celu swego i gładko, i snadnie,~Nie
 3  1   |    ojczystą.~Nie znać języka swego - hańbą oczywistą.~Co mi
 4  2   |     się pieścić,~Wszystko do swego kształtnie podciągnąć rzemiosła,~
 5  3   |      zależy,~Że bliżej końca swego z większym pędem bieży,~
 6  3   |      duszy.~Każda namiętność swego używa języka.~Szczęśliwy,
 7  3   | Wszystkich duchy ożywia mocą swego tchnienia:~Śmieją się i
 8  3   |     przez nie oznacza pogrom swego gniewu;~Kiedy nawałność
 9  3   |    sztucznymi drogi rzecz do swego celu;~Zdaje się coś być
10  3   |     osnowie~Nic zdrożnego od swego zamiaru nie powie.~W nim
11  4   |      pomocy~Szukać do dzieła swego. Poznać ludzkie związki,~
12  4(2)|     nędzy do śmierci. Dzieła swego prawie darmo drukarzom ustąpił,
13  4   |  pieniach przeźrzawszy serca swego tajnie,~Wie człowiek, jako
14  4   | Cnotliwy autor, sędzia pisma swego ścisły,~Baczy, by serc nie