Piesn

  1 Inc   |         nie, wytknę jak najżywiej,~Na jaki stopień sztuka rymotwórskii
  2 Tresc |         rymotwórski~Jasność~Wzgląd na czystość i zgodę języka.
  3 Tresc |        łacińskiej~Jak wiele zależy na mocnym wydaniu czucia. Wzmianka
  4 Tresc |  dzisiejszych teatrów~Nie wszystko na scenie okazywać można~Rozwiązanie
  5 Tresc | charakterów. Rozmaitość ich. Uwaga na stan, wiek, obyczaje narodów.
  6 Tresc |          człowieka i starca~Wzgląd na wiek, mieszkanie i sposób
  7 Tresc |      sposób życia ludzkiego~Wzgląd na genijusz narodów~Chronienie
  8 Tresc |            szacowaniu talentów~Jak na wsi widok natury zapala
  9 Stan  |            dźwiękiem lutnie,~Czyli na dudce nuci murawy~Albo na
 10 Stan  |          na dudce nuci murawy~Albo na gęśli narzeka smutnie -~ ~
 11 Stan  |         sfornie;~Ani tam może grac na multankach,~Gdzie trzeba
 12 Stan  |       trzymałem toru,~Naturę mając na oku ściśle.~Jeźlim nie doszedł
 13  1    | szczęśliwie~Z chwałą swą pracowały na nauki niwie,~Których naród
 14  1    |       sobie.~Próżno ten rymotwórca na parnaskie góry~Chce się
 15  1    |      bajeczki prawi,~Ów trwoży lud na scenie, ów wesoło bawi.~
 16  1    |        zamiaru uchybia;~Porwie się na rzecz wielką rymy zbyt śmiałemi,~
 17  1    |          trefną czy wysoką,~Zawsze na rymowanie chciej baczne
 18  1    |            w początkach uwagę miał na nie.~Rym największa dzisiejszych
 19  1(1) |         Rymy zbyt łatwe, jakie są, na: -sci, -go, -wszy, -la, -
 20  1    |       słodko w uszy wpada.~A zatem na ich piękność uważaj najściślej;~
 21  1    |           zawsze jest najpierwsza, na niej cała sztuka.~A kto
 22  1    |          to są skarby. Miej zawsze na pieczy,~Byś dał równy blask
 23  1(2) |          im jednej miary, która by na ucho pokazała liczbę dwóch
 24  1(2) |        zakończoną. Odpoczynek ucha na dwu podobnych dźwiękach,
 25  1(2) |    Kopczyński w Przyp. do grammat. na klas. III).~
 26  1    |          raz śmiertelny,~Stawia go na plac, w rękę kładzie oręż
 27  1    |         macie,~Jeźli co się podoba na widok stawiacie~I łudząc
 28  1    |         nie można ducha.~I kto się na wyborze dzieła swego myli,~
 29  1    |            wdzięki,~Błyszczące nie na miejscu, świecące bez ładu,~
 30  1    |     przyzwoitym względzie,~Wie, co na którym miejscu stosowniejszym
 31  1    |             Nie braknie mu wymowy, na krasie nie schodzi.~On wie,
 32  1    |            i z tyłu, i z boku.~Idą na plac zrobione pięknym kształtem
 33  1    |         Częstokroć wstręt od złego na gorsze wprowadzi~I co miało
 34  1    |           Z początku słuchać będę, na koniec zadrzemię.~Mało ten
 35  1    |        uwielbi w kościele pamięci;~Na jego dziełach nigdy Groell
 36  1    |       gdzie same brzmią słowa, tam na rzeczy zbywa.~Szlachetność
 37  1    |         Drugi raz śrzodkiem bieży, na koniec się zniży.~Ona sama
 38  1    |           tłumy,~Które nie znając, na czym prawdziwe są wdzięki,~
 39  1    |          przystojnie się pieści 4.~Na tym więc rymotwórskiej cała
 40  1    |          spoczywa.~Niech z wiersza na wiersz skoki ustawne nie
 41  1    |          ojców naszych życie.~Użyj na to farb różnych, ale przyzwoicie.~
 42  1    |         śpiewali ojcowie, gdy szli na potyczki;~Tej podobnych
 43  1    |        chociaż je sam stworzył.~On na słowiańskiej lutni nawiązawszy
 44  1    |       Kochanowski, co sam siedział na Parnasie,~Dwóch ma obok
 45  1    |           tam rymy, są słowa, lecz na duchu zbywa.~Wezmą one nagrodę
 46  1(7) |         Krasickiego i Naruszewicza na czele wszystkich żyjących
 47  1    |          ludzkich niesyty,~Patrząc na twe zasługi, sławę i kredyty,~
 48  1    |          kiedy się sadzić~Będziemy na poetów z musem i przysadą,~
 49  1    |        pisarz wolności, lecz niech na to pomni,~Żeby ich, ile
 50  1    |           zdatne stare.~Częstokroć na nasz język płocho narzekamy;~
 51  1    |           ale go nie znamy.~Pracuj na osobności, bez zgiełku,
 52  1    |            trudność z pracą,~A nic na opóźnieniu twe dzieła nie
 53  1    |     krytyka~I bez ogródki wszystko na oczy wytyka!~W tych obliczu
 54  1    |          poprawi,~Co nie w ładzie, na swoim to miejscu postawi,~
 55  1    |             Rzadki, co rzeczy waży na przystojnej szali.~Głupi
 56  2    |            obciąża głowy~Ani pereł na śnieżnych piersiach rozpościera,~
 57  2    |        piersiach rozpościera,~Lecz na kwiecistym polu ozdoby swe
 58  2    |         ucho boli,~Twardym smykiem na hucznej marynie rzępoli;~
 59  2    |     grubijaństwa wady~I przyjemnym na dudce pasterskiej grał tonem -~
 60  2(2) |          mu przyszło, mym zdaniem, na sykulskie Muzy,~Nie dogania
 61  2    |         parze 3,~Tak więc, jak on, na wiejskiej wygrywaj fujarze.~
 62  2    |     wdzięki, owoce Pomony opiewać,~Na przesadę skotarzów w piszczałki
 63  2    |       Jęczał Hippolit, Mirtyl rwał na głowie włosy 5.~Tak wielkie
 64  2    |       swoje elegija żale:~Wziąwszy na siebie długi strój czarnej
 65  2    |       gniewa się i gniewa,~Narzeka na odmienność, do statku zagrzewa,~
 66  2    |           sercu nie ma,~I zmyślone na wszelki raz w oczach łzy
 67  2    |            Czyż tym tonem swe imię na nieszczęście wsławił?~I
 68  2    |            Czy tak zimno śpiewałeś na gęśli ponurej?~Każdy w pieniach
 69  2(7) |           wymieniam, nikt się więc na mnie gniewać nie może. Co
 70  2    |          nieszczęśliwy.~Ten, co go na wygnanie August obrażony~
 71  2    |        krainy,~Co nosi łzami zlane na głowie wawrzyny,~Co płakał
 72  2(10)|          Treny Jana Kochanowskiego na śmierć Urszuli, córki, są
 73  2    |          wyda,~Gdy głosi cuda Boże na arfie Dawida 12.~Bogata
 74  2    |          dokazywał krwawy,~Lub jak na swe morderce był August
 75  2    |       wonne w polu kwiaty~I z nich na swą ozdobę znosi plon bogaty,~
 76  2    |          nadobnej Krystyny~Wielkie na wsparcie kraju obiecują
 77  2(15)|     burmistrz Jowiszem,~Gra Apollo na cytrze, Kupidyny swaty,~
 78  2(15)| szczęśliwie dopadnie,~Jak wsiędzie na Rawicza ozdobnego plonem,~
 79  2    |         były ucinków mozoły:~Czemu na białym koniu jeździł Jerzy
 80  2    |            osoby.~Pierwszy powstał na rzymskie przywary Lucyli;~
 81  2    |     szkatuła,~Ni bicz nielitościwy na uszy, gaduła,~Ni ten, co
 82  2    |            Czy pisze, jak chytrego na radzie tyrana~Podłe brzydkim
 83  2    |        dziady,~By baczne mieli oko na groźne sąsiady,~Płytkie
 84  2    |        wyśliźnie.~Krasicki - czyli na wiek zepsuty narzeka,~Czyli
 85  2    |        wiek zepsuty narzeka,~Czyli na świat młodego sposobi człowieka,~
 86  2    |            Czy modnej żony kładzie na oczy przywary -~Wysokim
 87  2    |     ostrzejszym następuje piorem~I na tych, co się z przodków
 88  2    |            swoich dumnie chwalą,~I na tych, co kadzidła pochlebnicze
 89  2    |      kadzidła pochlebnicze palą,~I na tych, w powierzonym co grzeszą
 90  2    |        może więcej jeszcze skażeni na duszy,~Jednak delikatniejsze
 91  3    |           Trafny pędzel, który się na wszystko sposobi,~Z rzeczy
 92  3    |       chytre matactwo.~A gdy takie na scenę wyprowadzi dzieje,~
 93  3    |      piękniejsze będą, im częstsze na scenie~I po dwudziestu leciech
 94  3    |           Próżny pewnie głos tylko na scenie twej dzwoni.~Zimne
 95  3    |           Podobać się i wzruszyć - na tym sekret cały.~Znajdziej
 96  3    |      zamiast co miał ludzi~Zabawić na teatrze, on jeszcze ich
 97  3    |          niego się osoby nie znają na scenie~Ani wiedzą, jakie
 98  3    |          Długie lata w dniu jednym na scenie wywodzi.~Tam często
 99  3    |          sztuki,~By w jednym dniu, na jednym miejscu koniec wzięła,~
100  3    |           Cynna rozjątrzony~Zamach na życie jego? 4 Póki nie zostanie~
101  3    |        dokładnie.~Prawda, że rzecz na oczy mocniej w umysł padnie,~
102  3    |       wielkie do niechęci,~Wniosę, na co się ludzie odważą zawzięci.~
103  3    |       Powiązaniu, nagle się pokaże na jawie~I w niespodzianej
104  3    |            Akcyja idzie zawsze - i na tym zależy,~Że bliżej końca
105  3    |     układzie rzeczy?~Insze względy na większej potrzeba mieć pieczy.~
106  3    |        zysku.~Różne czyniono skoki na takim igrzysku~Dla prostej,
107  3    |        przybrał osoby,~On wymyślił na twarzy maski dla ozdoby,~
108  3    |            drzew teatr ułożył, dał na nogi obów,~On na scenę rycerzów
109  3    |       ułożył, dał na nogi obów,~On na scenę rycerzów wyprowadził
110  3(5) |           Ta okropna sztuka, grana na teatrze ateńskim, tak przeraziła
111  3    |     dzikich słowach światu.~Spadły na koniec z czasem zrdzewiałe
112  3    |            Cała się rzecz kończyła na wrzaskach i śmiechach.~Potem
113  3    |          złe wrogi po wrogach szły na nas wyścigiem,~Pięknym smętnego
114  3(8) |      greckich bardziej Kochanowski na prośbę Zamoyskiego niż z
115  3(8) |          ze mną zostać miała mólom na pokarm albo na trąbki do
116  3(8) |         miała mólom na pokarm albo na trąbki do apteki. Jakom
117  3(8) |          musiał insumere [obrócić] na przepisanie. Quidquid id
118  3    |       trajedów dobry Epifani,~Lecz na widok publiczny nie byli
119  3    |         ważył się z wiela,~Wywiódł na teatr polski Woltera, Kornela 11.~
120  3    |      znaków,~Wydał pogromcę Sparty na przykład Polaków 12,~Jako
121  3(11)|                                    Na teatrze Collegii Nobilium
122  3    |         dramatyka rośnie, śpieszem na nie radzi,~Ale ta, co do
123  3    |           sławy~Nowe dziwy utworzy na widok Warszawy.~Charakter
124  3    |           A wtenczas najwspanialej na scenie wygląda,~Gdy przez
125  3    |        ludzkie, umysły nakłania.~I na krajów, i wieków zważaj
126  3    |       Chcesz-li nową osobę pokazać na scenie -~Niech będzie z
127  3    |            dziwoląga,~Co by - choć na natury głos zatyka uszy -~
128  3(16)|     nieprzyjacielem Augusta, godzi na jego życie; wydaje się uknowany
129  3(16)|      dłużej z dekretem wytrzymują. Na koniec August: "Wiedząc -
130  3    |          głębi~I to jakąś im folgę na duszy sprawuje -~Wygrałeś!
131  3    |      potrzeba i te tylko role~Mogą na nas wycisnąć łzy, gdzie
132  3    |            największe nieszczęścia na świecie,~Ich ci to bezprzestannie
133  3(17)|            Troi rozwodzi: ~Pojźrzy na mnie i Troję: nie będą dowody~
134  3(17)|         Nigdy większe fortuny, jak na śliskim dumna~Stopniu stoi
135  3(17)|           w bród czerwony,~I który na tatarskie patrzając zagony~
136  3(17)|       Wycięta Troja mieczem, padła na swym grobie.~Przekładania
137  3    |        Wojnę krwawy Mars znaczy, a na zgubę świata~Z piekielnej
138  3    |        zatopiła wodzie,~Inne wbiła na piaski, innym starła wiosła,~
139  3    |         nieszczęsne Trojany,~Eolus na jej prośby, na jej obietnice~
140  3    |      Trojany,~Eolus na jej prośby, na jej obietnice~Wypuszcza
141  3    |          Go, jak dawne bogi, kłaść na scenie.~Z tych miar więcej
142  3    |          siłą prawicy swej wsparci~Na swą stronę wygraną przeważali
143  3    |         się duchy piekielne siliły na zdrady,~A jak Najwyższy
144  3    |           wystawia postaci.~Wzywać na pomoc Panią z górnego Syjonu,~
145  3    |     materyi wieszczek 19,~Ani babę na stołku zrobionym z trzech
146  3    |   przyprawne lepiej smakują nauki.~Na to tylko powstajem, na to
147  3    |             Na to tylko powstajem, na to tylko walczym,~By w wierszu
148  3    |             Godfred wygrywał bitwy na nieprzyjacielu,~Lecz naprzód -
149  3    |           Junony gniew nieubłagany~Na tyle różnych stawia przypadków
150  3(19)|   błogosławionych, jakby nie dosyć na ich pomocy było, znowu się
151  3    |     bohatyra, i Latony syna~Śmiało na pomoc wzywa, cóż godnego
152  3    |        naprzód z Troje~Zjechawszy, na brzeg włoski przybił nawy
153  3    |     straszliwe.~Wreszcie wszedłszy na pola Elizu szczęśliwe~Stawia
154  3    |            Nie zawsze trzeba górno na Pegazie latać,~Lecz wspaniałość
155  3(20)|          gruntowna. Jeżeli epopeja na samym podobieństwie do prawdy
156  3(21)|           pisarzów celuje, że tyle na plac osób wyprowadziwszy
157  3    |          dowcip dostawszy udziałem~Na coś większego piórem odważy
158  3    |           Lebrun go wyrznie dłutem na miedzi lub stali,~A naród
159  3(22)|           ośmielony, odważyłem się na tłumaczenie Miltona.~
160  3    |           cudze zrywał kwiaty,~Kto na drugich zbójeckim napadał
161  3    |      napadał żelazem -~Wolno grali na scenie. I gdyby wyrazem~
162  3    |        Granych osób nie brali mask na scenę szydną~I oszczędzali
163  3    |       Przed głupim był pospólstwem na teatrze grany.~Trzeba było
164  3    |      łakomca, i kostera goły~Szedł na scenę. Każdy się śmiał z
165  3    |            Kto więc bawić i karcić na teatrze żąda,~Niechajże
166  3    |        zamknięty łakomiec nieczuły~Na same tylko patrzy z pieniędzmi
167  3    |            w niebo patrzy - zabija na ziemi.~Obłudnik mami oczy
168  3    |         się śmieje.~Płochy wielkie na piasku zakłada nadzieje,~
169  3    |       człowiekiem.~Dziecię, co już na ziemi krzepkie stawia kroki,~
170  3    |       ziemi krzepkie stawia kroki,~Na kiju z rówienniki płoche
171  3    |            kochał rano;~Mało zważa na przyszłość, wolno puszcza
172  3    |        puszcza żądze,~Traci płocho na próżne uciechy pieniądze;~
173  3    |        pieniądze;~Jak wosk przyjąć na siebie wszelkie zdolny wady,~
174  3    |    roztropnie poczyna,~Chciwie się na honory i urzędy wspina,~
175  3    |          żąda,~I uważnym się okiem na przyszłość ogląda.~Zimny
176  3    |             Długo myśli i wszystko na dal rad odkłada,~Przeszłe
177  3    |            Przeszłe lata wychwala, na dzisiejsze gada,~Twardy
178  3    |    obyczaje, a inne za Piasta,~Gdy na obranie króla stany do stolicy~
179  3(23)|       Komedyja grecka dzieliła się na komedyją dawną, śrzednią
180  3(23)|         skromniejsza od pierwszej. Na koniec Menander został twórcą
181  3    |      wydana dobrze natura dogodzi.~Na to ściśle pamiętał w dzieł
182  3    |          Wysoki autor Kawy z Panną na wydaniu 25.~Tak wystawując
183  3(24)|         imiona aktorów odmieniwszy na Staruszkiewiczów, Burdeckich,
184  3(24)|        więcej należało dawać uwagi na charakter narodów.~
185  3    |             Nie muś się, żeby były na scenie przeciwne~Osoby w
186  3    |        szkolny, gdy gniewną obaczy~Na scenie twej osobę: "Będzie
187  3    |       mniemanej korzyści z daleka.~Na tym sztuka największa -
188  3    |         sprawuje uciechy~Niźli, co na wzgardliwe zasługuje śmiechy.~
189  3    |          Nie będzie się pospólstwo na niej z śmiechu pękać,~Lecz
190  3    |          całą Warszawę zabawił,~Co na scenę Panicza gospodarza
191  3    |             chytrość, bezczelność, na co serce boli,~Nie grają
192  4    |          kraty~Może głośno zawołać na prejudykaty,~Kto nie jest
193  4    |      szpecą przypinki dziwaczne,~I na wybór zrobione gdzie nie
194  4    |          Tak też wiersz, utworzony na zagrzanie duszy,~Jeźli mocnym
195  4    |          Gdy nieba nie dosięgnie - na ziemię upadnie.~Szczęśliwy
196  4    |            dzieła swoje zdobiąc.~I na cóż więc prawidła swe sztuka
197  4    |    prawidła swe sztuka nam kreśli?~Na to, żeby natury trzymać
198  4    |             Gdy matka dzieci swoje na piersi zaklina,~Kiedy osierociałe
199  4    |            czołem,~Gdy nowo wyszłe na świat dziecię ojciec bierze~
200  4    |        świat dziecię ojciec bierze~Na ręce i Niebu je oddaje w
201  4    |            Wszystko, co nosi jakąś na sobie prostotę,~Co nie znaną
202  4    |      głupiej mody~Wszystkie prawie na jeden tok przelał narody,~
203  4    |           o dobru kraju przemyślać na radzie,~Ani drogiego czasu
204  4    |          drogiego czasu nie tracić na zwadzie,~Niczego nie żałować
205  4    |          chwalebne blizny,~A nawet na ofiarę jej położyć życie.~
206  4    |      sędzią powszechnym stanowi,~A na tym mądrość kładzie, że
207  4    |       kładzie, że wszystko obmowi.~Na niczyim zbytecznie nie sadź
208  4    |             Który mało sam robi, a na drugich szczeka,~Masz względem
209  4    |         Bez krzywdy drugich stanie na wytkniętym kresie.~Kto prawą
210  4    |            używać swej chwały.~Nie na tym sadź twą chwałę, że
211  4(2) |          swym ogłosiła, a drukarze na Raju utraconym więcej sto
212  4    |           brwi marszczy, już czuje na sercu ściśnienie,~Wypuszcza
213  4    |      powłoką,~Rzućmy nieuprzedzone na dzisiejsze oko~Dzieła sławnych
214  4    |             Przebieraj obce dzieła na krój polski gładko.~Ale
215  4    |      smakuje.~Najłatwiej, wziąwszy na nos krzywe okulary,~Ostrym
216  4    |     wyśledzać przywary,~Ślepym być na ozdoby, a wady postrzegać.~
217  4    |    pracownych piór dzieła bierzesz na przetaki.~Ostry krytyka
218  4    |            Dzikie puszcze zmienili na życie społeczne.~I stąd
219  4    |         nas pogłoski odwieczne,~Że na głos Orfeusza, skrzypka
220  4    |          dzikiej tygrysy natury,~A na dźwięk Amfijona kamienie
221  4    |             Takieś czyniła, lutni, na początku dziwy.~Potem, gdy
222  4    |       spadają grady,~Skąd powstają na łodzie straszne nawałnice,~
223  4    |         Zasiadłszy w srogiej minie na stołku trójnożnym,~Wierszem
224  4    |          tak twardego ducha,~Co by na wdzięki twoje nie chciał
225  4    |       skłonić ucha.~Lgnęli wszyscy na silne twych pieśni pochopy,~
226  4    |        wysławiła rymie.~Polska cię na chętliwym pielęgnuje łonie,~
227  4    |       złotych poczet gwiazd świeci na niebie,~A ziemia się w zamęcie
228  4    |            w wyrazie Organów~Autor na większą sobie chwałę by
229  4    |         Wtenczas czucia swej duszy na papier wyleje~I silnym ku
230  4    |          zdanie.~Jeżeli mię samego na dzieło nie stanie,~Jeźli