Piesn

  1 Inc   |            wprowadza.~HORACY, List do Pizonów, ~przełożył Onufry
  2 Tresc |      dzieła~Dar natury trzeba mieć do poezyi. Różność darów natury~
  3 Tresc |         wiersza. Użycie stosownych do rzeczy wyrazów~Historyja
  4 Tresc |      Historyja poezyi ojczystej aż do naszych czasów~Tok rymotwórski~
  5 Tresc |            i czasu sceny~Podobność do prawdy. Uwaga względem dzisiejszych
  6 Tresc |       chwała traicznego poety. Kto do łez naszych ma prawo~Sztuka
  7 Tresc |           Czy przystoi obracać się do spektatora. Co sądzić o
  8 Tresc |        chwały trzeba się zagrzewać do pracy. Niesprawiedliwość
  9 Stan  |                                    DO NAJJAŚNIEJSZEGO MIŁOŚCIWEGO
 10 Stan  |            LITEWSKIEGO~ETC. ETC.~ ~Do Twego, Panie, łaskawy, tronu,~
 11 Stan  |      pewnych zamyka szrankach,~Aby do rzeczy wydal dźwięk sfornie;~
 12 Przed |          udawać, a jako poeta mówi do poetów. Wida pisze podług
 13 Przed |          obudwóch czerpałem myśli, do drugiego układu szczególniej
 14 Przed |            Szymonowic w Przedmowie do Wolskiego~
 15  1    |       Jakim mu trzeba torem bieżyć do swej mety,~Czego szukać,
 16  1    |     najściślej;~Lecz nie myśl kręć do rymu, ale rym do myśli.~
 17  1    |         myśl kręć do rymu, ale rym do myśli.~Rzecz zawsze jest
 18  1    |     postawa wątku.~Wiele jest dróg do błędu, lecz jedna prowadzi~
 19  1    |         błędu, lecz jedna prowadzi~Do prawdziwych piękności. Tą
 20  1    |            orzą, tamci zwożą snopy do stodoły.~Wszystko może w
 21  1    |            Wszystko może w naturze do robót twych służyć,~Byleś
 22  1(2) |            Ks. Kopczyński w Przyp. do grammat. na klas. III).~
 23  1    |      Gdybyś zewsząd niesforne brał do niej ozdoby~I z różnych
 24  1    |          miarze.~Jeżeli podobności do prawdy nie macie,~Jeźli
 25  1    |            myśli kołowrotem,~Idzie do celu swego i gładko, i snadnie,~
 26  1    |        zacznie prowadzić od schodu do schodu,~Dziesięć kart czytam,
 27  1    |           kart czytam, niźli zajdę do ogrodu.~Nuż tam dopiero
 28  1    |         iść rada,~Uważa, co i komu do twarzy przypada.~Raz odważnie
 29  1(4) |          wyrażenia, owa stosowność do obyczajów ludzkich - i rozumnego
 30  1    |      Tysiące nędznych ofiar posyła do piekła.~Inna rzecz, gdy
 31  1    |            w małej była cenie~Jako do pism niezdolna. Szczęśliwe
 32  1    |          Wspaniałym biegną krokiem do mety wytkniętej.~Już Kochanowski,
 33  1    |         ich dwadzieścia razy wziąć do limy.~Nie trać serca w robocie,
 34  1    |      śrzodkiem będzie.~Niechaj się do jednego wszystko ściąga
 35  1    |           rzeczy jak oka źrzenicy.~Do jednej tylko wzdychaj aońskiej
 36  1    |         ozdób czeka;~Nie przylgnie do niej wzięta okrasa z daleka.~
 37  1    |        Niekontent z tej przysługi, do broni się bierze~I to za
 38  2    |         jak skrzypce nastroić,~Jak do natury ozdób najlepiej się
 39  2    |             Narzeka na odmienność, do statku zagrzewa,~To wesele
 40  2(9) |           w nich wielki, czasem aż do zbytku, a genijusz oryginalny
 41  2    |            Orfeusza 11.~Sama tylko do płaczu wzbudzi czuła dusza.~
 42  2(12)|   wspaniałości obrazów podnosi się do wielkości dzieł boskich,
 43  2(12)|         wierszach, stosowniejszymi do muzyki i śpiewania uczynił.~
 44  2(15)|   ozdobnego plonem,~Jak się wzbije do góry z lotnym Ślepowronem,~
 45  2    |           gust dobry zaginął~I nim do nas powrócił - wiek cały
 46  2    |         gromił dusze harde.~Horacy do ostrości przydał trefne
 47  2    |       wychowań Juwenalis śmiały~Aż do zbytku zaostrzył uszczypliwe
 48  2    |           uczą czasem.~Kochanowski do króla Augusta w Satyrze~
 49  2    |        takową swawolę musisz pójść do klatki.~Styl jej do niewiązanej
 50  2    |          pójść do klatki.~Styl jej do niewiązanej przystępuje
 51  2    |       różnego zwierza~Bajka prosto do celu moralnego zmierza.~
 52  2    |        bajce się pieścić,~Wszystko do swego kształtnie podciągnąć
 53  2(16)|   zajaśnieje...~Węgierski w Liście do wierszopisów.~ 
 54  3    |       twoich dusza,~Przedziera się do serca, niech umysły wzrusza.~
 55  3    |           nie napełni strachem~Lub do politowania serca nie nakłoni -~
 56  3    |           jasno rzecz wyłoży,~Czym do ciągu dalszego ciekawość
 57  3    |            w nim silniej ciekawość do końca zawiesza.~Niech będzie
 58  3(2) |         zwyczajne charaktery ludzi do komedyi należą. Trajedyja
 59  3(2) |       postępowania ludzkie maluje. Do komedyi tyle należy występek,
 60  3(2) |           siebie i wzgardy godnym, do trajedyi zaś, ile jest przyczyną
 61  3    |       nauki,~Całą rzecz podciągamy do prawideł sztuki,~By w jednym
 62  3    |          prawda nie będzie podobna do wiary;~Nic więc nad podobieństwo
 63  3    |           podobieństwo nie stawiaj do prawdy -~Cud w dziełach
 64  3    |       teatru jest wina.~Podobna-li do prawdy, aby Katylina~Tam
 65  3    |            Trudno ściśle podobność do prawdy zachować.~Czego widzieć
 66  3    |            widzę przyczyny wielkie do niechęci,~Wniosę, na co
 67  3    |             Zawsze rzeczy prowadzi do swojego celu,~I gdy już
 68  3    |           wieków.~Seneka przyszedł do nas; wysokie myśli ma,~Ale
 69  3    |       Nachylone dowcipy spojźrzały do góry,~Udały się do skarbnic
 70  3    |      spojźrzały do góry,~Udały się do skarbnic swej matki natury.~
 71  3    |       sobie szalę wiek chylić. Ale do tej chwały~Nie przyszedł,
 72  3    |          Że się zacny mąż przyznał do słabości dzieła 8.~Później
 73  3(8) |            listy zaraz, któreś WM. do mnie około tej trajedyjej
 74  3(8) |           na pokarm albo na trąbki do apteki. Jakom listy WM.
 75  3    |             Kornela 11.~A imię swe do mistrzów tych przydając
 76  3    |           na nie radzi,~Ale ta, co do śmiechu, nie do łez prowadzi.~
 77  3    |         Ale ta, co do śmiechu, nie do łez prowadzi.~Wyznać potrzeba -
 78  3    |           pewnie Achilles pociągał do siebie,~Jeźliby był cierpliwy,
 79  3    |      niechaj jednakowa~Od początku do końca charakter zachowa.~
 80  3(15)|            w Liście o widowiskach, do Alamberta pisanym, nagania
 81  3(15)|          cnocie ujmuje szacunku, a do zbrodni, stawiając ją w
 82  3    |      przyczyny 16;~Dzielnej wielce do tego potrzeba sprężyny.~
 83  3(16)| charakterze nastąpić, ale musi być do niej ważna przyczyna, bez
 84  3(16)|      której by nie mogło być drama do wiary podobne. Cynna jest
 85  3(16)|            zapomnieć" i jeszcze go do konsulatu wraz z sobą przeznacza.
 86  3(16)|    Czyliżby mogło być podobieństwo do prawdy, ażeby człowiek,
 87  3    |      złudzą;~Zamiast uczucia żalu, do śmiechu pobudzą.~Jakaż prawdziwa
 88  3    |             Próżno się ten wprząga~Do szlachetnej roboty wzruszenia
 89  3    |             Niełatwo się spektator do pochwały skłania,~Owszem,
 90  3    |         rozpacza,~A przez sztuczne do końca wiedzion kołowroty~
 91  3    |            Wstręt od złego i silne do cnoty pobudki -~Oto są doskonałej
 92  3    |       epopeja wznosi.~Zawsze dążąc do celu jednej wielkiej sprawy,~
 93  3    |     dowcipem bogaty~Zewsząd zbiera do robót swych przydatne kwiaty.~
 94  3(18)|        żeby interesując spektatora do cnoty, a w najohydliwszych
 95  3(18)|            i usposobić w nim serce do ludzkiej nad nędzą bliźnich
 96  3    |      czynisz wnioski.~Kogo zagrzał do dzieła wielkiego duch boski,~
 97  3    |       wiele jest pościeży,~A każda do najpierwszej różną stroną
 98  3    |       Idzie sztucznymi drogi rzecz do swego celu;~Zdaje się coś
 99  3    |            się coś być obcym, choć do niego zmierza.~Jednak niech
100  3(19)|         ich pomocy było, znowu się do Muz udaje.~Virginei partus,
101  3    |              Potem się coraz wyżej do góry podnosi,~Szumy wiatrów
102  3(20)|     epopeja na samym podobieństwie do prawdy przestaje, blisko
103  3(20)|        przestaje, blisko przystąpi do historyi; jeżeli same dziwy
104  3(20)|      romansowej imaginacyi. Przeto do wiersza bohatyrskiego koniecznie
105  3(20)|          przechodziły podobieństwa do prawdy.~
106  3    |            porządku,~Idzie prostym do końca biegiem od początku.~
107  3    |       sprawy,~Zwróciły się dowcipy do innej uciechy.~Nie samą
108  3    |       darować, każdego zawstydzić.~Do szyderstw Eupol, Kratyn,
109  3    |           kradzieży,~Kto przyszedł do ubóstwa przez głupie utraty,~
110  3    |            miał więcej,~Byle kilka do skrzyni przygarnął tysięcy,~
111  3    |           czyni skoki;~Niesposobne do statku, z lada czego płacze,~
112  3    |         Gdy na obranie króla stany do stolicy~Zgromadzone, miodem
113  3    |       stanem powinien mieć zgodny.~Do tego - wady w różnych nie
114  3    |    wystawiasz Polaki? 24~Nie dosyć do udania przyzwoitej roli,~
115  3    |        Polak ogoli.~Trzeba sięgnąć do serca, zwierzchność mię
116  3(24)|                      Ściąga się to do wielu komedyi francuskich,
117  3(24)|             etc., rzecz, od autora do obyczajów francuskich stosowana,
118  3(24)|            stosowana, całkiem jest do Polaków od tłumacza przeniesiona.
119  3    |            dowcip miesza~Delikatny do żartów, to mądrych rozśmiesza,~
120  3    |       zdania,~Tu mocy, która serca do dobrego skłania,~Tu zgłębić
121  3(25)|  charakterów, jako też stosowności do obyczajów narodu, sprawiedliwy
122  4    |          przelał narody,~Gdzie się do jednostajnej grzeczności
123  4    |           zimny, chociaż miły.~Jak do obrazu różne potrzeba mieć
124  4    |          nich pewnej pomocy~Szukać do dzieła swego. Poznać ludzkie
125  4    |   właściwym jest mądrych udziałem.~Do nich się uciekajmy, a unikniem
126  4    |            jego - otwarte ma wrota~Do szacunku ludzkiego. Próżne
127  4    |  zarzuceniu i wzgardzie przeżył aż do zgonu,~A po śmierci Homerem
128  4(2) |  utraconego, w ostatniej żył nędzy do śmierci. Dzieła swego prawie
129  4    |  przyrodzenia płody,~Tu miesza łzy do źrzódeł kryształowej wody,~
130  4    |          Idzie w las, cichość jego do ucha mu szepce;~Błąka się,
131  4    |          burzliwy~Wiatr powstanie, do brzegów szumne wały toczy.~
132  4    |       dzieło trudno raz przeczytać do końca.~Lecz dzieło doskonałe,
133  4    |      społeczne.~I stąd przeszły aż do nas pogłoski odwieczne,~
134  4    |           Insi z sobą dobrane pary do kobierca~Ślubnego prowadzili,
135  4    |            się stara użytek łączyć do słodyczy.~Nie zwykł mądry
136  4    |       myśli rodzi,~A podłość serca do pism autora przechodzi.~
137  4    |             Ostrzejsze jednak robi do krajania noże.~