Piesn

  1 Tresc | wprowadzania swych bogów. Czy u nas to uchodzi. Jakim sposobem
  2 Stan  |          pewnej mieści osnowie,~Złe to być musi, co ślepo leci.~
  3 Stan  |        głęboką,~Tobie oddaję dzieło to. Panie!~Jeźli łaskawe rzucisz
  4 Przed |          cudo literatury poczytują, to ja teraz samo polskiemu
  5 Przed |      śmiałym pokażę; ale mniejsza o to, bylebym szczęśliwie zamiaru
  6 Przed |          którymi piękne dowcipy już to zręcznym sławnych pisarzów
  7 Przed |      czytelnika~zatrudnia.~Nie jest to dzieło samym tłumaczeniem,
  8  1    |          czego chronić się należy -~To ja zamyślam śpiewać dla
  9  1    |           moje zdobię -~Przyjmijcie to wyznanie za hołd winny sobie.~
 10  1(1) |        czynią wiersz płaski; stąd i to niektórzy za prawidło rymów
 11  1    |       skąpej w myśli głowy.~Pozorne to są skarby. Miej zawsze na
 12  1    |             wspaniale wprzód stało, to leży pomostem.~Ryczy w odległych
 13  1    |             I co miało być lepszym, to jeszcze zawadzi.~Słaby wiersz
 14  1    |        braku, nic dobrze nie zrobi;~To w jednym miejscu szkodzi,
 15  1    |            po sobie nie schodzi,~Bo to najwięcej dobrej harmonii
 16  1    |        ojców naszych życie.~Użyj na to farb różnych, ale przyzwoicie.~
 17  1    |            Lecz co grozi upadkiem - to pewnie, niestety:~Nadto
 18  1    |          wiersz pisze.~Nie wszystko to jest wierszem, co się nim
 19  1    |          żółć za pokarm liże...~Ten to srogi dziworód, łez ludzkich
 20  1    |       szczęśliwy; inaczej być musi!~To mówiąc, jad piekielny z
 21  1    |         jest pierwszy przymiot. Już to źle oznacza,~Kiedy dla zrozumienia
 22  1    |             wolności, lecz niech na to pomni,~Żeby ich, ile można,
 23  1    |        język płocho narzekamy;~Jest to skarb bardzo wielki, ale
 24  1    |           Co nie w ładzie, na swoim to miejscu postawi,~Bystrym
 25  1    |    przysługi, do broni się bierze~I to za złość poczyta, co wytknięto
 26  1    |           wytknięto szczerze.~- Cóż to mówisz, w tym wierszu ten
 27  1    |                I owszem, powabny.~- To niedobrze. - Lecz wszyscy
 28  1    |      wszyscy wynoszą pod nieba...~- To ciemno. - Bo się dobrze
 29  1    |         dobrze zastanowić trzeba.~- To płasko wyłożone. - Przepraszam,
 30  1    |              Przepraszam, wysoko!~- To mi się nie wydaje. - Bo
 31  1    |           rozumieniu nadto zaufany,~To bierze za ozdobę, co warto
 32  1    |           swymi roboty.~Zganisz-li, to gdzie indziej dziwicielów
 33  1    |        książkę jego kupi.~Nie tylko to po ziemiach, znajdziesz
 34  2    |            pasterskie pienia.~Czyli to zbiera kwiaty, czy zgania
 35  2    |           chce zrobić;~Nie może się to w ustach pasterskich osiedzieć,~
 36  2(3) |            I Listów i pism różnych.~To zdanie jest zdaniem wszystkich
 37  2    |     odmienność, do statku zagrzewa,~To wesele maluje, to żale i
 38  2    |         zagrzewa,~To wesele maluje, to żale i smutki.~Lecz żeby,
 39  2    |         śmiechy, wesela i skoki 14,~To znowu niespodzianie bierze
 40  2(15)|                              Bogdaj to szlubne pienia. Z miłym
 41  2    |         gryzły pióra szkoły.~Jakież to dla czczych były ucinków
 42  2    |       wysokimi ozdoby jaśnieje.~Czy to srogiego zwala posągi Sejana,~
 43  2    |          Lecz o nich i dawniejszych to przydam nawiasem:~Ci odwodzą
 44  2(16)|             urodziny...~Jeżeli syn, to będzie Aleksander pewnie,~
 45  2(16)|         męstwo i swe dzieła~Obronił to, co obca przemoc Polszcze
 46  3    |         sztuka - ich mistrzyni.~Czy to mi straszny obraz, czy przyjemny
 47  3(1) |          zdaje się nam być okropne, to w naśladowaniu jest miłe". (
 48  3    |           Spektator coś przegląda - to go więcej miesza,~To w nim
 49  3    |    przegląda - to go więcej miesza,~To w nim silniej ciekawość
 50  3    |           mocno przekonany w duszy,~To ująć mię nie może, to mię
 51  3    |        duszy,~To ująć mię nie może, to mię nie poruszy.~Względem
 52  3    |           Czego widzieć nie trzeba, to powiedz dokładnie.~Prawda,
 53  3    |  przeszkadza,~Jednę tamę złamawszy, to druga zawadza.~Ale dowcip
 54  3    |          Ani z niej nie wychodzi. A to już naganie~Strasznej podpada,
 55  3(4) |      drugiej, Rzym ocalony Woltera, to najbardziej i spektatorów,
 56  3(7) |            w innym sposobie wielki, to jest w wydaniu passyi i
 57  3(8) |          Quidquid id est [cokolwiek to jest], a baczę, że błazeństwo,
 58  3(8) |             chocia nie masz co, żem to jeszcze z przodku WM. opowiadał,
 59  3(8) |           przodku WM. opowiadał, że to nie miało być ad amussim [
 60  3(9) |        rzecz jest piękna, mówiono: "To jest piękne jak Cyd".~
 61  3    |          tym kieruje rada.~Wszystko to mieć wysokie trajedyja żąda,~
 62  3    |            westchną z serca głębi~I to jakąś im folgę na duszy
 63  3    |          przesądem zaćmieni.~Ich ci to są największe nieszczęścia
 64  3    |     nieszczęścia na świecie,~Ich ci to bezprzestannie okrutny los
 65  3    |            się wypłacę!~Lecz dzieło to nie lada talentu wyciąga.~
 66  3    |        sobie, gdy wejście zapłacił, to prawo.~Więc byś był powszechności
 67  3    |             powietrze rozlega,~Jest to jęk nimfy, która za Narcyssem
 68  3    |          okręty, bałwany uśmierza -~To nas i miło bawi, i mocno
 69  3    |          były wszystkiego sprężyną.~To greckiej, to trojańskiej
 70  3    |  wszystkiego sprężyną.~To greckiej, to trojańskiej krwi strumienie
 71  3    |     przedwiecznych wyrokach układa,~To będzie, to odmianie żadnej
 72  3    |         wyrokach układa,~To będzie, to odmianie żadnej nie podpada.~
 73  3    |           przeważali czarci,~Byłoby to zniżeniem Bóstwa majestatu.~
 74  3    |            lepiej smakują nauki.~Na to tylko powstajem, na to tylko
 75  3    |           Na to tylko powstajem, na to tylko walczym,~By w wierszu
 76  3(19)|             też najtrudniej znieść, to jest, że wezwawszy duchów
 77  3    |         zabawy okraszone dziwem 20.~To w nas wzbudza ciekawość,
 78  3    |            Czego się tylko dotknie, to przemieni w złoto.~Umie
 79  3    |           się tamten brzydzi,~Jeden to lubi, czego drugi nienawidzi.~
 80  3    |          dobrze: ta odmiana twarzy,~To zdradne oko wyda, jakie
 81  3    |            z wiekiem~Człowiek coraz to innym staje się człowiekiem.~
 82  3    |           dobrze natura dogodzi.~Na to ściśle pamiętał w dzieł
 83  3(24)|                          Ściąga się to do wielu komedyi francuskich,
 84  3    |         miesza~Delikatny do żartów, to mądrych rozśmiesza,~Bo tam
 85  3    |         razem stawiasz z cnotą,~Ale to bez wątpienia jawny przymus
 86  3    |           jest człowiekiem, i przez to poklaski~Wzbudził całego
 87  4    |           trudna sztuka.~Lecz ma-li to być grzechem, że nowych
 88  4    |           swe sztuka nam kreśli?~Na to, żeby natury trzymać się
 89  4    |           położyć życie.~Z tych się to źrzódel myśli czerpają obficie.~
 90  4    |              tak będziesz zabawnym.~To jest prawo poetów sztuki
 91  4    |            daje tonem śmiałym,~Choć to tylko właściwym jest mądrych
 92  4    |        osądzi mądrych ludzi zdanie,~To być dobrym po wszystkie
 93  4    |             się wpatrzy pilnie -~Że to twój wizerunek, wyzna nieomylnie.~
 94  4    |          możesz poczytać za stratę.~To tylko jest nieszczęście,
 95  4    |          został Albijonu 2.~Niechaj to jednak w tobie ognia nie
 96  4    |      potomności wzrusza.~Zwyczajnie to wiek ludziom oddaje późniejszy,~
 97  4    |   pokładajmy zabobonnej wiary.~Czyż to już doskonałe ma z każdej
 98  4    |        kazał je oddzielać. A gdy on to sprawił~Z ochotą i pewnej
 99  4    |         płody.~Nie było tego słowa: to moje, to twoje.~Moc była
100  4    |           było tego słowa: to moje, to twoje.~Moc była wszystkich
101  4    |         Ileż częstokroć złego przez to się nie dzieje,~Gdy rozpuściwszy
102  4    |          twej ręki wygląda.~Pięknie to, że w pisaniu mocny jesteś
103  4    |            dobrym być człowiekiem - to zaszczyt najpierwszy.~O
104  4    |        drogę.~Oby choć taką korzyść to pismo przyniosło;~Ażeby