Piesn

 1 Inc   |           Horatius, De Arte poetica~ ~Tak i ja, nic nie pisząc sam,
 2 Stan  |               widokiem zmiesza,~Możeż tak śpiewać jak ten, co bawi~
 3  1    |               pospolitych;~Jak myśli, tak też trzeba i słów rozmaitych 1.~
 4  1    |          blaskiem farb pozornych,~Nie tak z myśli prawdziwych, jak
 5  1    |            rzeczy.~Insi mają za hańbę tak myślić jak drudzy~I nie
 6  1    |             biegłego architekta ręki,~Tak i dzieło ma tylko rozsypane
 7  1    |          śrzodku, co położyć potem.~A tak niechybnym snując myśli
 8  1    |         liczby, bez rymów, bez miary.~Tak opiewając, że się Chrystus
 9  1    |               poeta inak słowa wiąże.~Tak nowy za dni naszych rymotwórców
10  1    |          znajdzie niż w początku,~Nie tak wielki ma dowcip, jak mało
11  1    |               kiedy nie brzmi jaśnie.~Tak poczyna w krytyce przyjaciel
12  1    |                 Bo krzywe masz oko! -~Tak więc, w swym rozumieniu
13  2    |           każdy ją chętną mieć żąda -~Tak się piękna w swym toku,
14  2    |             chodzić z tymi w parze 3,~Tak więc, jak on, na wiejskiej
15  2    |               rwał na głowie włosy 5.~Tak wielkie pasterskiego wiersza
16  2    |           głosu?~A Nazo, który doznał tak przykrego losu,~Który sztukę
17  2    |           losu,~Który sztukę kochania tak bawną zostawił,~Czyż tym
18  2    |             słodkiej wzajemności,~Czy tak zimno śpiewałeś na gęśli
19  2(15)|            poeta, kontent, jak pisze, tak pisze.~Cóż dopiero, gdy
20  2    |                Ale niechaj nas miłość tak bardzo nie pali,~Bośmy się
21  2    |              Nie uszedł jego pióra. A tak umie szydzić,~Że gniewać
22  2    |             więcej szwankują swobody.~Tak zacny mąż ten nasze upominał
23  2    |         wyrazach ostrożna,~Nie maluje tak osób, że je poznać można,~
24  2    |          Gdyby w swym rymopistwie nie tak był niedbały.~W różnych
25  2(16)|               Polszcze wzięła,~Lecz i tak nieomylne powzięli nadzieje,~
26  3    |            płacząc, rozerwę się mile.~Tak dla naszej zabawy trajedyja
27  3    |             jego? 4 Póki nie zostanie~Tak ułożony teatr, że w każdej
28  3    |              gładko się rozwiąże.~Nic tak dzielnie umysłów ludzkich
29  3    |              iść dalej.~Chociaż widok tak dzielnie ciekawość w nas
30  3    |           ściągał spektatora śmiechy.~Tak dawni ludzie byli zabawiać
31  3    |              byli zabawiać się radzi,~Tak liche trajedyja początki
32  3    |                mowie wspaniałość,~I w tak wysokim teatr zostawili
33  3(5) |            grana na teatrze ateńskim, tak przeraziła spektatorów,
34  3(9) | nieszczęśliwego tego króla panowania, tak była we Francyi przyjęta,
35  3    |          królewsku wynurza swe myśli.~Tak doskonały pędzel charaktery
36  3    |          radość - w ruszeniu wesołem.~Tak namiętność, wydana podług
37  3    |            wyraża skarby swej istoty,~Tak pisarz doskonały, co przedziwnej
38  3(16)|              ażeby człowiek, z którym tak wspaniale postąpiono, chował
39  3(16)|            jeszcze nienawiść w sercu? Tak się po ludzku nie dzieje.
40  3    |                Jeźli ich nędza ludzka tak jak własna gnębi,~A po długim
41  3    |            Wydaj dobrze ich nędzę! Za tak piękną pracę,~Cny pisarzu,
42  3    |         zasila, zmyśleniem się tuczy.~Tak słodko nas rozrywa, tak
43  3    |               Tak słodko nas rozrywa, tak przyjemnie uczy,~Że jej
44  3    |             która za Narcyssem biega.~Tak szlachetnym poeta dowcipem
45  3    |              próżnymi biegało zawody.~Tak rzadkie są wielkiego genijuszu
46  3    |       wszystko z niczego~Wyprowadził, tak wszystkim rządzi wola Jego~
47  3    |      Wyzwolonej Tass Jerozolimy,~Tass tak wybornie w polskie przestrojony
48  3    |             milszym bawiła widokiem -~Tak w dziele doskonałym kryją
49  3    |            jednej przyczyny pochodzą.~Tak w Maronie Junony gniew nieubłagany~
50  3    |            przyzwoitą.~A niech będzie tak w myśli, jak w słowa obfitą.~
51  3(19)|            dawni poetowie, przyznaje. Tak nie uchodzi.~
52  3    |             słowa, choć obiecał siła,~Tak drobną mysz w połogu góra
53  3    |          bohatyra czasom wiekopomnym,~Tak zaczyna swe dzieło, tonem
54  3    |             Henryjada 22~(Tylko czemu tak długo w ukryciu być rada?).~
55  3    |              dzieje nam opiewa,~Niech tak szacownym dziełem język
56  3    |              obraz, sam się wstydził.~Tak zręczną komedyja przyprawiona
57  3    |          ludzkiego rodu przyjacielem.~Tak trzeba wydać wady, trzeba
58  3    |           wieku każdego przywary.~Nie tak ma mówić młody, jak zwykł
59  3    |           Kawy z Panną na wydaniu 25.~Tak wystawując ludzi w przyzwoitym
60  3    |            obrotem wypadnie.~Wszystko tak czyń, jakoby nie było słuchacza.~
61  3    |           uczyni między ludźmi życie.~Tak napisana sztuka, chociażby
62  3    |            być zawsze poety zamiarem.~Tak z pożytkiem ten całą Warszawę
63  4    |           jeden może zepsuć brzydko -~Tak też wiersz, utworzony na
64  4    |         dziełem niebieskiej być ręki.~Tak z daru przyrodzenia żyznorodne
65  4    |         wybornym ziarnem się wypłaca.~Tak i dowcip bez sztuki, choć
66  4    |            chcąc iść gościńcem bitym?~Tak wyniosły pisarzem został
67  4    |              męża, ojca, syna znikło?~Tak więcej nas posępne przypadki
68  4    |            różne potrzeba mieć farby,~Tak, żeby dobrze pisać, zebrać
69  4    |               myśli czerpają obficie.~Tak, powinności wszystkich ogarnąwszy
70  4    |            królów, poddanych i panów,~Tak zostaniesz pisarzem w późne
71  4    |       pisarzem w późne wieki sławnym,~Tak będziesz pożytecznym, tak
72  4    |             Tak będziesz pożytecznym, tak będziesz zabawnym.~To jest
73  4(1) |           dobitność wiersza, owa - że tak powiem - i myśli, i wyrazu
74  4    |        powietrze czyste,~Jak w ciele, tak i w duszy skutki oczywiste~
75  4    |            brzegów szumne wały toczy.~Tak różnymi widoki chciwe pasąc
76  4    |             dotknie, temu daje życie.~Tak, gdy silny go wewnątrz ogień
77  4    |           naturze ludzkiej, sądząc ją tak płochą,~Że dawnym była matką,
78  4    |              dobrego widzieć tłumacza tak rzadko~Jak dobrego autora.
79  4    |            znajmy swe przymioty.~Czyż tak rzekła natura, że tylko
80  4    |            grotem niechybnym uderzy -~Tak przy największym myśli natężeniu
81  4    |             Wszędyś czczona; nie było tak twardego ducha,~Co by na