Piesn

 1 Inc   |     Argument, co poetę tworzy, co go żywi,~Co przystoi, a co
 2  1    |          wolna wzywa mowa;~Wiersz go nie chce, bo musu żadnego
 3  1(1) |       łatwe, jakie są, na: -sci, -go, -wszy, -la, -jąć, osobliwie
 4  1    |      wziął raz śmiertelny,~Stawia go na plac, w rękę kładzie
 5  1    |      porzuci.~Maluje pałac - chce go zewsząd wydać oku;~Obchodzi
 6  1    |       zewsząd wydać oku;~Obchodzi go i z przodu, i z tyłu, i
 7  1    |           A umysł je odrzuca, gdy go sycić zacznie.~Kto nie zna
 8  1    |           onę poświęci,~Potomność go uwielbi w kościele pamięci;~
 9  1    |          skarb bardzo wielki, ale go nie znamy.~Pracuj na osobności,
10  1    | pochwałami nazbyt obsypywa;~Każdy go wyraz dziwi, każdy wiersz
11  1    |          wyraz niezgrabny,~Ja bym go nie chciał użyć. - I owszem,
12  1    |         znajdzie głupszego, który go pochwali.~ ~
13  2    |       Udaje zewnątrz smutek, choć go w sercu nie ma,~I zmyślone
14  2    |           I całuje kajdany, które go ciemiężą.~Gdy mu dziwaczna
15  2    |   człowiek nieszczęśliwy.~Ten, co go na wygnanie August obrażony~
16  3    |         zagrzać słuchacza, trzeba go pobudzić!~Inaczej, mimo
17  3    |           cel widzę,~Niechaj, sam go dochodząc, próżno się nie
18  3    |      Spektator coś przegląda - to go więcej miesza,~To w nim
19  3    |     prostota pierwszych nie znała go ludzi.~Wskoczył kozieł w
20  3    |          i narobił szkody;~Za ten go grzech zabito. Odtąd gdy
21  3    |      ofiary~Bito kozła, a prosząc go o hojne dary,~By winnicę
22  3(7) |          błaznowania idą; Anglicy go bardzo szacują. Molijer,
23  3    |      Bohomolec komicznym wsławiał go widokiem 13,~Grając podstęp
24  3    |    Człowiek dobry z natury, cnota go pociąga;~W rodzie ludzkim
25  3(16)|         się wewnętrznie trapi, im go dłużej z dekretem wytrzymują.
26  3(16)|    wszystkim zapomnieć" i jeszcze go do konsulatu wraz z sobą
27  3    |          Jego poważenie~Nie możem Go, jak dawne bogi, kłaść na
28  3    |           naszym jest wzorem,~Kto go kocha, ten będzie niepodłym
29  3(21)|       charakter naznaczył i umiał go utrzymać.~
30  3    |        niezwiędły zarobi;~Pięknym go Bakciorelli pędzlem przyozdobi,~
31  3    |        pędzlem przyozdobi,~Lebrun go wyrznie dłutem na miedzi
32  3    |   przygarnął tysięcy,~Nie dba, że go przeklina człowiek nieszczęśliwy;~
33  4    |       biegłego rolnika nie sprawi go praca,~A uprawne - wybornym
34  4    |          gdzie zapęd myśli niesie go wysokiej,~Nowe stworzy rodzaje,
35  4    |       Nikomu nie ujmuje, swa siła go niesie,~Bez krzywdy drugich
36  4(2) |      Nierychło po śmierci Anglija go Homerem swym ogłosiła, a
37  4    |            wszedł w jaskinią; tam go coś porusza.~Tam go tajemną
38  4    |           tam go coś porusza.~Tam go tajemną mocą odludność napusza.~
39  4    |          się w nim zajmuje, ogień go pożera,~Już ledwie że oddycha,
40  4    |        daje życie.~Tak, gdy silny go wewnątrz ogień pali skrycie,~
41  4    |       każdej być miary~I w niczym go bez grzechu nie godzi się
42  4    |         cnotą prawdziwą.~Wtenczas go będzie wszystko dotykało