| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Franciszek Ksawery Dmochowski Sztuka Rymotwórcza IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Piesn
1 3(19)| Surgat opus. Vos auditas ab origine causas,~Et tanti 2 3(19)| labem mortalibus aegris~Abluit, obstructique viam patefecit 3 3 | trojańska młódź siecze,~Mści się Achill Patrokla, z Hektora krew 4 3 | słaby.~Te są Homerowego Achilla zaszczyty,~Lecz nawet i 5 3 | wytrąca z pamięci.~Jeden gniew Achillesa pod piórem Homera~Osnowę 6 4 | płodem zakwita szczęśliwym.~Acz się nie trzymaj sztuki jak 7 3(8) | opowiadał, że to nie miało być ad amussim [dokładnie], bo 8 3(19)| generis labem mortalibus aegris~Abluit, obstructique viam 9 3(19)| Virginei partus, magnoque aequaeva Parenti~Progenies, superas 10 3 | wiosła,~Inne w dalekiej kraje Afryki zaniosła -~Nic tu dziwnego 11 3 | Nestor, Uliss chytry będzie,~Agamemnon wyniosły i uparty w błędzie,~ 12 1 | Różne między nie dzieli dary Aganipy.~Ten słodkim rymem ognie 13 3 | uparty w błędzie,~Żwawy Ajaks, tchórz Parys, Hektor zawołany~ 14 3 | ten serca rozrzewniał.~Ci akcyi moc dali, scenie okazałość,~ 15 Tresc | aktorów, scen i przerwy między aktami~Historyja poezyi dramatycznej. 16 3 | Weselej jeszcze gości niż aktor zabawił;~Jeźli diabeł przestraszył, 17 3 | okazałość,~Wybór rzeczy, aktorom wdzięk, mowie wspaniałość,~ 18 3 | Lecz możnaż, aby wtenczas aktorowie spali,~Gdy spektator spoczywa? 19 3 | skupionych mężach i niewiastach~Aktory, winnym lagrem namaściwszy 20 3(15)| Liście o widowiskach, do Alamberta pisanym, nagania Krebillona, 21 2 | nie narzeka.~Jest pisarz, albijońskiej mieszkaniec krainy,~Co nosi 22 4 | po śmierci Homerem został Albijonu 2.~Niechaj to jednak w tobie 23 2(16)| Jeżeli syn, to będzie Aleksander pewnie,~Że się nie chciał 24 3(26)| sum - humani nihil a me alienum puto.~ 25 Inc | Unde pareneut opes, quid alit formetque Poetiam;~Quid 26 3(11)| Cynna, Atalija albo Joas, Alzyra etc..~ 27 2 | miłe dla króla;~Wydać, jak Amaryllis bolała strapiona~Nad smutnym 28 4(4) | zapłacił:~Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Maevi,~Atque 29 4 | tygrysy natury,~A na dźwięk Amfijona kamienie i skały~Wzniesły 30 3(8) | że to nie miało być ad amussim [dokładnie], bo mistrz nie 31 2(14)| Takie są pieśni Anakreonta, których słodycz i w polskim 32 3(6) | trajedyje. Pisał je Liwijusz Andronik, Pakuwijusz z dawniejszych. 33 3(22)| dwóch wieków mamy przez Andrzeja Kochanowskiego. Tassa wybornie 34 3(7) | obok podłe błaznowania idą; Anglicy go bardzo szacują. Molijer, 35 Stan | pędzlem rozszerzył,~Pop Anglom, Despro Frankom przyswoił.~ ~ 36 3 | twarzy widzeniem szczęśliwi anieli~I te błogosławione duchy, 37 3 | grano role w Wielkie Piątki:~Annasza, Kaifasza, Heroda, Piłata,~ 38 2 | ojczystych herbarzów liczą antenaty 15~I z mężnego Jakuba, z 39 3(19)| coeli quae missa per auras,~Antiquam generis labem mortalibus 40 1 | Do jednej tylko wzdychaj aońskiej dziewicy.~Każda rzecz z 41 2(15)| burmistrz Jowiszem,~Gra Apollo na cytrze, Kupidyny swaty,~ 42 3(8) | pokarm albo na trąbki do apteki. Jakom listy WM. przeczytał, 43 1 | znać w niej ni biegłego architekta ręki,~Tak i dzieło ma tylko 44 4 | PIEŚŃ CZWARTA~ ~Kto nie jest architektem, może być mularzem,~Może 45 3(19)| Optarim fontes, vestras nemora ardua, rupes:~Quandoquidem genus 46 2 | Gdy głosi cuda Boże na arfie Dawida 12.~Bogata w myśli, 47 1 | łacińskie tony,~Zabrzmiał w arfy Dawida niezrównane głosy,~ 48 Inc | piszących będę: skąd się bierze~Argument, co poetę tworzy, co go 49 3(3) | wieku okazują. (Despreaux, Art Poetigue, Chant III).~ 50 Inc | fetat error.~Horatius, De Arte poetica~ ~Tak i ja, nic 51 3(20)| epopei potrzebne. Ta uwaga Arystotelesa jest ze wszystkich względów 52 2(2) | głośnym wyrównywa,~Lubo przed Askrejczykiem w górę wylatywa.~Gdy mu 53 3(11)| grany był Polieukt, Cynna, Atalija albo Joas, Alzyra etc..~ 54 3 | genijusz wprawny~Został w Atenach twórcą komedyi dawnej 23.~ 55 3(5) | sztuka, grana na teatrze ateńskim, tak przeraziła spektatorów, 56 3 | Sofokl z Eurypidesem dzielili Ateny,~Długi z sobą spór wiodąc 57 4(4) | amet tua carmina, Maevi,~Atque idem iungat vulpes et mulgeat 58 3 | Głupskich podejźrzenie,~Sól attycką w dowcipnej widać jego scenie;~ 59 3(19)| primum~Surgat opus. Vos auditas ab origine causas,~Et tanti 60 3(19)| superas coeli quae missa per auras,~Antiquam generis labem 61 Tresc | między dawnymi i późniejszymi autorami~O tłumaczeniu~O naśladowaniu~ 62 4 | twoim nie masz mocy tyle,~Ażebyś własnym płodem mógł język 63 3(17)| Upadła kolumna~Wielowładnej Azyjej, bogów sama praca,~Której 64 3 | materyi wieszczek 19,~Ani babę na stołku zrobionym z trzech 65 3 | Jeźli diabeł przestraszył, Bach dobrą myśl sprawił.~Widzieliśmy 66 3 | Corocznie obierano, dla Bacha ofiary~Bito kozła, a prosząc 67 3 | niech będzie z puklerzem,~Ni Bachowi szklenicy, ni ogromnej bierzem~ 68 3 | wrzaskach i śmiechach.~Potem Bachus, w rzęsistych spełniany 69 3(8) | est [cokolwiek to jest], a baczę, że błazeństwo, i WM. sam 70 1 | spadkiem wierszów zastanawiać bacznie;~Niech, ile można, koniec 71 3 | Niech przetrząśnie ojczyste bacznym okiem dzieje,~A dla króla 72 4 | sędzia pisma swego ścisły,~Baczy, by serc nie psował, słodko 73 1 | Ty kieruj piórem moim, ty bądź mi chętliwym,~Żebym wdzięk 74 2 | przypowieść zaostrzyć, i w bajce się pieścić,~Wszystko do 75 1 | Ów piękne przypowieści i bajeczki prawi,~Ów trwoży lud na 76 2 | postaci i różnego zwierza~Bajka prosto do celu moralnego 77 2(15)| wieki nie zwalą,~Jelenną i Bajwolą nasroży Rogalą,~Podkowy 78 3 | niezwiędły zarobi;~Pięknym go Bakciorelli pędzlem przyozdobi,~Lebrun 79 3(19)| mieszania razem religii z balamuctwami pogańskimi najpospolitsza 80 3 | Spycha ze skał okręty, bałwany uśmierza -~To nas i miło 81 3 | wierszu chrześcijanem nie być bałwochwalczym.~Jeżeli epopeja chce mile 82 2 | zbiera kwiaty, czy zgania barany,~Czy oprząta obfitą paszą 83 2 | proste fletnie i wiejskie bardony~I tam, gdzie tylko służy 84 1 | tonem, Chrościński obfitym,~Bardziński, Otwinowski rytmem wyśmienitym~ 85 3(17)| swym grobie.~Przekładania Bardzińskiego .~W oryginale jeszcze większa 86 3 | silnymi zdolny wstrząsnąć barki,~Który zsyła kolejno światłości 87 4 | góry, którym słońce złotą barwę daje,~Tu, w przyjemne poranki, 88 3 | razem objawienie i pogańskie baśnie.~Kto nierozmyślnym piórem 89 4(4) | wierszami zapłacił:~Qui Bavium non odit, amet tua carmina, 90 4 | Niechże nas póty twoje, lutni, bawią dźwięki,~Póki się złotych 91 3 | czyni fortuna igrzyska,~I bawiąc nas, nie chcącym łzy z oczu 92 4 | wiedział,~Ani się przed Bawiemi Wirgili osiedział.~Ale oszczercy 93 4(4) | odważył Homerowi uwłaczać. Bawijusz i Mewijusz, nikczemni poeci, 94 3 | Błazeńskimi lud prosty bawiły igrzyski.~Eschil potem w 95 2 | Który sztukę kochania tak bawną zostawił,~Czyż tym tonem 96 1 | pisze, lecz nudzi - a ów bawnie plecie.~Najlichsze dzieło 97 1 | ten pożytek w zysku,~Że będziecie w powszechnym ludu pośmiewisku.~ 98 2 | dobrze twą nędzę - i my będziem czuli.~Jak ten, najukochańszej 99 1 | paszczy ostrym zgrzytem:~Będzieszże pierwszym zawsze górował 100 4 | dziecię Apollina sądzi.~Bękart jest, próżno wierszy pisaniem 101 1 | Śmierć blada się uwija, a Bellona wściekła~Tysiące nędznych 102 3 | wchodzą krole.~Czyż tylko berła same, czyż same wielkości~ 103 1 | Ale dzisiaj, pod mądrym berłem STANISŁAWA,~Znowu pierwsza 104 3 | Neptun rozdąsany wstrząsł berło trójzębne;~A gdy smutnym 105 4 | uskromioną,~A niewinność beśpieczna pod prawa zasłoną.~Taki 106 3(19)| porównywa z miasteczkiem Betlejem, gdzie się Chrystus narodził. 107 3 | dziwolągów mary~I okrutne bezbożnych ludzi w piekle kary,~I sędziów 108 2 | umiał winę,~A najlepiej bezecną prawników łacinę,~Wiele 109 2 | słów ściąga,~Szaleństwu bezecnego Nerona urąga;~Stoickim napojony 110 3 | nieużyty, i oszust doznany,~I bezecny łakomca, i kostera goły~ 111 4 | bitwy, i gwałty działy się bezkarnie,~A ludzie bez obrony praw 112 3 | nieszczęścia na świecie,~Ich ci to bezprzestannie okrutny los gniecie.~Wydaj 113 2 | widziały dni nasze.~Opaliński w bezrymnym wierszu uczy matek,~Aby 114 Tresc | Rymowanie. Zdanie o wierszach bezrymowych~Chronienie się przysady~ 115 1 | głaszcze nam ucha,~Że wierszem bezrymowym swe myśli wykłada.~Dźwięk 116 1(2) | satyry Łukasza Opalińskiego, bezrymowymi wierszami napisane. Wszakże 117 3 | nie wykraczali a złością bezwstydną,~Granych osób nie brali 118 4 | pióro, że aż ucho boli,~Uczy bezwstydnym autor wyrazem swywoli;~Najgrawa 119 3(17)| patrzając zagony~Od Pontu w białogłowskiej wojska wiedzie dobie.~Wycięta 120 2 | ucinków mozoły:~Czemu na białym koniu jeździł Jerzy święty?~ 121 2 | bożyszczem szkatuła,~Ni bicz nielitościwy na uszy, gaduła,~ 122 3 | Jako służyć ojczyźnie, biec za piękną sławą,~W złym 123 4 | wyraz wiele zawsze znaczy,~Biedne naśladowniki zostają w rozpaczy.~ 124 3 | dochodząc, próżno się nie biedzę.~Źle trzymamy o tego dziele 125 3 | akcyja odprawia przy końcu bieg rączej,~Niech w scenach 126 3 | nimfy, która za Narcyssem biega.~Tak szlachetnym poeta dowcipem 127 3 | nimi.~Wielu bardzo próżnymi biegało zawody.~Tak rzadkie są wielkiego 128 1 | wspaniały,~Bystrymi kroki biegli śladem tego męża.~Wielu 129 3 | A co człowiek poczciwy. Biegły w świata szkole,~Pewnie 130 1 | Niż ów gwałtowny potok, w biegu rozpędzony,~A cały szpetnym 131 3 | Bachowi szklenicy, ni ogromnej bierzem~Herkulowi maczugi, zostawiamy 132 3 | sporów,~Nie masz rozpustnych biesiad ni skocznych wieczorów,~ 133 1 | poety,~Jakim mu trzeba torem bieżyć do swej mety,~Czego szukać, 134 3(17)| wschodzącemu słońcu czołem bijąc~Ciepłe wody tygrowe nurzy 135 1 | pięknym kształtem blanki,~Idą bindy i rzeźby, i okna, i ganki.~ 136 2(3) | brał z Teokryta, Moscha, Biona, poetów greckich, jako też 137 2(6) | starożytnych Teokrytów, Moschów, Bionów językiem naszym śpiewających 138 4 | nieszczęściu król i lud pospołem~Biorą żałobne szaty, w piasku 139 Tresc | przeciwnych charakterów~Jakie biorąc materyje byłaby najpotężniejsza 140 1(4) | wybornych dziel ręki Ks-cia Biskupa Warmińskiego, Bajki i przypowieści 141 3 | obierano, dla Bacha ofiary~Bito kozła, a prosząc go o hojne 142 4 | nie chcąc iść gościńcem bitym?~Tak wyniosły pisarzem został 143 3 | zwieszoną, nędzę - w twarzy bladej,~Gniew - w słowach popędliwy, 144 4 | pożyczane światło księżyc blady,~Skąd trzaskają pioruny, 145 2 | ludzie, niech równie nie błądzą.~Tok jej prosty, zaleta 146 4 | jego do ucha mu szepce;~Błąka się, wszedł w jaskinią; 147 4 | zwierzęcym trybem życie wiedli:~Błąkając się po lasach grubą żołądź 148 1 | zrobione pięknym kształtem blanki,~Idą bindy i rzeźby, i okna, 149 1 | na pieczy,~Byś dał równy blask z myśli, jak z słów twojej 150 1 | utrzymać ją - drugim. Co po blasku złotym,~Po sztuce purpurowej, 151 3 | lagrem namaściwszy pyski,~Błazeńskimi lud prosty bawiły igrzyski.~ 152 3(8) | cokolwiek to jest], a baczę, że błazeństwo, i WM. sam podobno rzeczesz, 153 3(7) | najmocniejszych wyrazach obok podłe błaznowania idą; Anglicy go bardzo szacują. 154 4 | uciekać dusza,~Bije serce, blednieje twarz, drętwieją żyły,~A 155 1 | nie umie,~Kto wszystko w błędnym kładzie za jedno rozumie~ 156 3 | Agamemnon wyniosły i uparty w błędzie,~Żwawy Ajaks, tchórz Parys, 157 3 | zawsze - i na tym zależy,~Że bliżej końca swego z większym pędem 158 4 | kalectwo ponosić, i chwalebne blizny,~A nawet na ofiarę jej położyć 159 3 | podniósł skrzydła, jużci leży w błocie;~Nie dotrzymał nam słowa, 160 1 | A cały szpetnym brudem i błockiem zmącony.~Pośpieszaj, ale 161 2 | przecie kocha się w niewoli;~Błogosławi przykrościom, choć srodze 162 3 | widzeniem szczęśliwi anieli~I te błogosławione duchy, które złote~Domy 163 3(19)| jest, że wezwawszy duchów błogosławionych, jakby nie dosyć na ich 164 2 | obrazach, w świetnych myślach błyska.~W niej staje w całym świetle 165 1 | zdolnych farb dostarczy.~Rażą błyski, latają ćmy, powietrze warczy,~ 166 1 | męskich ozdób zwodne odłączy błyskoty,~Przygani wytworności wyrazów 167 3 | natury.~Wstał teatr, gdy błysnęła jasność nauk szczera,~Włochy 168 1 | tylko rozsypane wdzięki,~Błyszczące nie na miejscu, świecące 169 4 | uznamy,~Że wiele równych bogactw starożytnym mamy.~Jeźli 170 2 | Boże na arfie Dawida 12.~Bogata w myśli, pełna ognistego 171 2 | zbiera,~W których, choć nie bogato, przystojnie wygląda,~Każdy 172 2(15)| Bogdaj to szlubne pienia. Z miłym 173 3 | Rycerz, Eneasz ze czcią ku bogom wylany.~Natura nas różnymi 174 3(22)| Pomiędzy wielu bohatyrakiego wiersza poematami najprzedniejsze 175 3 | widok Warszawy.~Charakter bohatyrom naznacz przyzwoity.~Między 176 3 | wyobrażenie~Poświęciłeś mu trąby bohatyrskiej pienie?~Także cnoty pomiernej 177 Tresc | O epopei, czyli wierszu bohatyrskim~Epopeja zmyśleniem rzecz 178 3 | węzłem sprzągnąć;~Wystawić bohatyry podziwienia godne,~I w szczęściu, 179 Tresc | wielkości duszy. Zdanie o bohatyrze Tassa~Porządek w osnowie 180 1 | robocie swojej usterku nie boi.~Nie braknie mu wymowy, 181 1 | wzięta okrasa z daleka.~Boisz-li się publicznej pism twoich 182 Przed | usterknąć zdarzy; a też znowu bojaźliwy nigdy nic znacznego nie 183 1 | wesołości skacze,~Drży z bojaźni, śmieje się z żartów, z 184 3 | zamachem~Nie przejmie nas bojaźnią, nie napełni strachem~Lub 185 1 | lasy śpiewa, a inszą, gdy boje.~Niechajże nigdy podłość 186 3 | słowem.~Z czego pospólstwo boki rwie, mądry takowem~Człowiek 187 4(5) | Historyjka wzięta z Bokkalina.~ 188 2 | króla;~Wydać, jak Amaryllis bolała strapiona~Nad smutnym kochanego 189 3(8) | nie było czasu poprawować, bom wszytek musiał insumere [ 190 3 | do dzieła wielkiego duch boski,~Co w silnym obejmuje rzecz 191 2(12)| podnosi się do wielkości dzieł boskich, co też szczególniej w psalmie 192 2 | miłość tak bardzo nie pali,~Bośmy się już w tym wieku nadto 193 2 | się wyda,~Gdy głosi cuda Boże na arfie Dawida 12.~Bogata 194 4 | razem wypisawszy pokazał bożkowi.~Ten, ażeby zapłacił dobrze 195 2 | rymie.~Ni łakomca, którego bożyszczem szkatuła,~Ni bicz nielitościwy 196 3 | wysoki,~Świętym dawnych bożyszczów nie przyznawać chuci.~Niezgoda 197 3 | piórem prawdę z fałszem braci,~Ten samę prawdę w bajki 198 1(2) | czegoś w nich zdaje się braknąć. Jakoż brakuje im jednej 199 1(2) | zdaje się braknąć. Jakoż brakuje im jednej miary, która by 200 3 | bezwstydną,~Granych osób nie brali mask na scenę szydną~I oszczędzali 201 3 | nigdy teatr krwią ludzką nie broczy:~Nie mogą cierpieć tego 202 3(17)| Ciepłe wody tygrowe nurzy w bród czerwony,~I który na tatarskie 203 3 | płytkich nożyc, ani z siwą brodą~Przewoźnikowi piekła nieszczęśliwej 204 3 | ostatnim - już starzec wygląda brodaty.~Lecz my, którzy rozumu 205 3 | czyni modlitwą więcej niźli bronią.~Wszystko źle bez porządku, 206 2 | wyrządzoną prawej cnocie wzgardę,~Bronił uczciwych ludzi, gromił 207 1 | rozpędzony,~A cały szpetnym brudem i błockiem zmącony.~Pośpieszaj, 208 4 | mocą sprawuje; a pod chmurą brudną~Miasta ciężko oddychać, 209 4 | głębokie wpada zadumienie,~Już brwi marszczy, już czuje na sercu 210 3 | naprzód z Troje~Zjechawszy, na brzeg włoski przybił nawy swoje.~ 211 1 | języczkiem liże kwiat nad brzegiem,~Niż ów gwałtowny potok, 212 4 | burzliwy~Wiatr powstanie, do brzegów szumne wały toczy.~Tak różnymi 213 1 | wyraz twój wyłoży, kiedy nie brzmi jaśnie.~Tak poczyna w krytyce 214 1 | nich ukrywa,~I gdzie same brzmią słowa, tam na rzeczy zbywa.~ 215 1 | uderza, przykrym głuszy brzmieniem.~Choć wiersz pełny, nic 216 2 | zgorszeniem;~Między obywatelmi wrą brzydkie niezgody,~A kraju coraz 217 3 | pochlebne zdrady,~I bezecne brzydkiego łakomcy zmindactwo 2,~I 218 2 | chytrego na radzie tyrana~Podłe brzydkim pochlebstwem senatory kadzą,~ 219 4 | dzieło błąd jeden może zepsuć brzydko -~Tak też wiersz, utworzony 220 3 | ugania, czym się tamten brzydzi,~Jeden to lubi, czego drugi 221 1 | wyniosłe mury~Nie uczynią budowy pięknej, gdy struktury~Nie 222 Stan | poeci.~ ~Dowcip, co śmiałym buja polotem,~Puściwszy wolne 223 3 | drugich odmiany;~W wszelkie bujny piękności i - cudowną cnotą -~ 224 3 | przeklętej~Pragną duchy buntowne zniszczyć dobroć Nieba;~ 225 3(24)| odmieniwszy na Staruszkiewiczów, Burdeckich, Wiernickich, Roztropskich 226 2(15)| towarzyszem~Burmistrzowa Wenera, a burmistrz Jowiszem,~Gra Apollo na 227 2(15)| pienia. Z miłym towarzyszem~Burmistrzowa Wenera, a burmistrz Jowiszem,~ 228 4 | miłej ciszy stoi, znowu, gdy burzliwy~Wiatr powstanie, do brzegów 229 3 | wytartym czołem, co zuchwalec butny,~Co rozrzutnik, co podły, 230 4 | ślepo cudzymi ścieżkami jak bydło.~Jeźli w dobrym chwalebną, 231 Tresc | charakterów~Jakie biorąc materyje byłaby najpotężniejsza komedyja~ 232 2(16)| prędzej, płaczą rzewnie.~Byłby niechybnie przez swe męstwo 233 Przed | pokażę; ale mniejsza o to, bylebym szczęśliwie zamiaru mego 234 3 | wygraną przeważali czarci,~Byłoby to zniżeniem Bóstwa majestatu.~ 235 1 | Ten wyraz niezgrabny,~Ja bym go nie chciał użyć. - I 236 2 | ognistego ducha,~Leci jak bystra rzeka, jak płomień wybucha.~ 237 4 | błędy w dziele.~Których, jak bystry krytyk, dostrzegł bardzo 238 1 | Argenidy, Potocki wspaniały,~Bystrymi kroki biegli śladem tego 239 3 | sztuki dociecze.~Różne zawsze bywają w ludziach charaktery,~Ale 240 3(2) | wystawia ludzi, jakimi rzadko bywali, komedyja - jakimi zawsze 241 1 | rytmach swoich nieśmiertelny,~Całemu narodowi powieki otworzył,~ 242 3(24)| obyczajów francuskich stosowana, całkiem jest do Polaków od tłumacza 243 3(6) | cząstkowych nie masz pięknej całości, a nadętość, przeciwna dobremu 244 2 | Jerzy święty?~Jak głowę swą całował Dyjonizy ścięty?~Wymowa 245 2 | choć srodze mu ciężą,~I całuje kajdany, które go ciemiężą.~ 246 1 | Niebo się okropnymi zasępia całuny,~Lecą jak grad z spiżowych 247 4(4) | Bavium non odit, amet tua carmina, Maevi,~Atque idem iungat 248 3(19)| Vos auditas ab origine causas,~Et tanti seriem (si fas) 249 2 | Wszędzie oda właściwą sobie cechę nosi,~Czy wielbi dobrodziejstwa, 250 3 | ludzi jedynym starań jego celem,~On prawdziwym ludzkiego 251 1(7) | którzy w swoim gatunku celując idą za nimi.~ 252 3(19)| jego towarzyszom: Cerberom, Centaurom, Furyjom, Harpijom. Wyspę 253 3(19)| godnym jego towarzyszom: Cerberom, Centaurom, Furyjom, Harpijom. 254 3(4) | naradza, gdzie się dopiero cesarz ze swymi dworzanami, a konsul 255 3(3) | Despreaux, Art Poetigue, Chant III).~ 256 3 | scenie przeciwne~Osoby w charakterach. Prawda, że stąd dziwne~ 257 3(16)| Musi czasem odmiana w charakterze nastąpić, ale musi być do 258 2(15)| pisze.~Cóż dopiero, gdy chcący pochwalić dokładnie,~Paprockiego 259 3 | igrzyska,~I bawiąc nas, nie chcącym łzy z oczu wyciska.~Wesoła 260 3 | duszę dało przyrodzenie.~Chcesz-li nową osobę pokazać na scenie -~ 261 4 | siedm miast uszlachcić się chciało.~Ten, co wojnę szatana opiewał 262 3(9) | Francyi przyjęta, iż gdy chciano wyrazić, że jaka rzecz jest 263 3 | chwała dobrego poety?~Nie chciejmy szukać w samych poklaskach 264 4 | serca się łagodzić,~Nie chcieli więcej ludzie ze zwierzęty 265 4 | toczy.~Tak różnymi widoki chciwe pasąc oczy~Różne odbiera 266 4 | ozdoby zamyka,~Zawsze będzie chciwego miało czytelnika.~Mierne 267 3 | wszystko roztropnie poczyna,~Chciwie się na honory i urzędy wspina,~ 268 1 | że masz dowcip, gdy masz chęć rymować.~Lecz by zwodne 269 3(8) | Zamoyskiego niż z własnej chęci pisał, jako się z listu 270 4 | Pod wasze je wysokie z chęcią niosę zdanie.~Jeżeli mię 271 4 | szczerej prostoty racz przyjąć chętliwie,~Twoje wielbię przymioty, 272 2 | Każdy jej chętny, każdy ją chętną mieć żąda -~Tak się piękna 273 2 | przystojnie wygląda,~Każdy jej chętny, każdy ją chętną mieć żąda -~ 274 1 | miłej wiosny wczasy~I pola chleborodne, i zielone lasy,~I niewinne 275 4 | przyjemne poranki, tu w chłodne wieczory~Wiosna z kwiatów, 276 1 | się z próżnej łatwości nie chlubi,~Który jakobądźkolwiek rad 277 3 | dzieła poświęcić zabawy~I chlubne zyskać całej poklaski Warszawy,~ 278 3 | Juno z Palladą, że minął je chlubny~Honor piękności, Troi gotują 279 1 | pozory,~Nie szukaj z tego chluby, żeś w pisaniu skory.~Rzadki 280 4 | Dzielną mocą sprawuje; a pod chmurą brudną~Miasta ciężko oddychać, 281 3 | bez tego dzieło~Upadnie, choćby w inne ozdoby świeciło.~ 282 3(8) | posyłam WM. tym śmielej, chocia nie masz co, żem to jeszcze 283 3 | życie.~Tak napisana sztuka, chociażby się blaskiem~Wybornego dowcipu 284 3 | śmiałem?~Kto przykładem Chocimskiej wojny zapalony~Głośne ku 285 4 | skrzywdzisz autora.~Nie chodź ślepo cudzymi ścieżkami 286 4 | powolnie za jej przewodnictwem chodzą.~Nie dajmy się przesądu 287 3(22)| Kochanowski. Henryjadę p. Chomentowski ma już gotową, tylko niech 288 3 | może złość ku temu twarde chować serce,~Który dobrocią same 289 3(16)| tak wspaniale postąpiono, chował jeszcze nienawiść w sercu? 290 2 | nigdy w pieszczotach nie chowały dziatek,~Tych wytyka, co 291 1 | nieforemnym wyrazów złączeniem~Chrapliwie nas uderza, przykrym głuszy 292 3 | przychylność zapewnia.~Ale chroni się albo grube czynić żarty,~ 293 1 | Twardowski żwawym tonem, Chrościński obfitym,~Bardziński, Otwinowski 294 1 | odwieczne dęby wraz z mdłym chrostem:~Co wspaniale wprzód stało, 295 3(19)| w poemacie o narodzeniu Chrystusa wszystkie bajki pogaństwa 296 3 | tylko walczym,~By w wierszu chrześcijanem nie być bałwochwalczym.~ 297 3 | córek Helikonu -~Nie może w chrześcijańskiej materyi wieszczek 19,~Ani 298 2 | Warszawie lata,~I jak bieda chudego gnębi literata,~Kiedy rzadki 299 1 | obrazów.~Pospolicie się chudość myśli w nich ukrywa,~I gdzie 300 3 | wątku urwało się w głowie,~Chudzi zwykli napychać pisma autorowie!~ 301 4 | jak bydło.~Jeźli w dobrym chwalebną, tedy w złym obrzydłą~Rzeczą 302 4 | Jak rozumnie podlegać, jak chwalebnie rządzić,~W całym życiu za 303 1 | wdzięcznie dmiąc multanki~Chwalebny spór z dawnymi wiedli o 304 3 | cnoty pomiernej nie uchodzi chwalić.~Czyliż może nas taki bohatyr 305 4 | Dusz szlachetnych celu,~Chwało! Jak cię za życia zyskało 306 4 | Z dobrym ziarnem wydaje chwasty i kąkole,~Gdy biegłego rolnika 307 2 | lasy pustoszą, że po malej chwili~Nie znajdą drew, by sobie 308 1 | gdzie indziej dziwicielów chwyta~I kto tylko da ucho, temu 309 3 | zaczyna~K sobie szalę wiek chylić. Ale do tej chwały~Nie przyszedł, 310 3 | Dobrym cnoty zamysłom złość chytra przeszkadza,~Jednę tamę 311 2 | posągi Sejana,~Czy pisze, jak chytrego na radzie tyrana~Podłe brzydkim 312 3 | przyznawać nie trzeba:~By chytrością i siłą prawicy swej wsparci~ 313 3 | gadatliwy Nestor, Uliss chytry będzie,~Agamemnon wyniosły 314 4 | żołądź jedli,~Nie znali chytrych wpuszczać matni w szklanne 315 2(15)| torem szczęścia. Pogoń zyski chyże,~A dopieroż i całe, i niecałe 316 1 | odważnie ku niebu wymierzy lot chyży,~Drugi raz śrzodkiem bieży, 317 3 | Tysiącem bajek długiej ciąg zdobi postawy,~Zmyśleniem 318 3 | żadnej nie masz skazy.~Ciągiem rzeczy strudzony, tu sobie 319 3 | jasno rzecz wyłoży,~Czym do ciągu dalszego ciekawość pomnoży.~ 320 3 | każde oko ją postrzega.~W ciasnej duszy zamknięty łakomiec 321 1 | niebieskie sklepienie,~W cichej nocy okropne panuje milczenie.~ 322 1 | Ptaki, które siedziały cicho pod noc ciemną,~Żądany dzień 323 4 | trawkę depce,~Idzie w las, cichość jego do ucha mu szepce;~ 324 4 | Zapalony wśrzód burzy, cichy wśrzód milczenia.~Naturo! 325 4 | poznaje krysztale.~Przez ciebie wykładały wyroki swe Nieba,~ 326 3 | Patrokla, z Hektora krew ciecze -~Wszystko idzie od bogów 327 4 | powietrze czyste,~Jak w ciele, tak i w duszy skutki oczywiste~ 328 2 | całuje kajdany, które go ciemiężą.~Gdy mu dziwaczna miłość 329 1 | siedziały cicho pod noc ciemną,~Żądany dzień witają, pieśń 330 1 | się wprzód myślić.~Myśli ciemne w twej głowie -w piórze 331 3 | przegradza, światłością - ciemnoty,~Zatarł nauk pamiątki, a 332 1 | rozwlekłości, natomiasteś ciemny.~Ów, nie chcąc się zbyt 333 2(2) | rozgłosił wielkie imię swoje.~Cienką tę pracę zowie, ale Maronowy~ 334 3(17)| wschodzącemu słońcu czołem bijąc~Ciepłe wody tygrowe nurzy w bród 335 3 | ludzką nie broczy:~Nie mogą cierpieć tego delikatne oczy.~Kiedy 336 3 | pociągał do siebie,~Jeźliby był cierpliwy, uważny w potrzebie.~Nie 337 3 | młotem~Samowładztwa, a inną cieszącym się złotym~Darem wolności 338 3 | większą sławą ten zacny mąż cieszyć.~Dziś dramatyka rośnie, 339 2 | przykrościom, choć srodze mu ciężą,~I całuje kajdany, które 340 1 | zewnątrz się dąsa.~Lecz ciężej zawsze pochlebstw niż krytyk 341 3(15)| pedantem. Taki błąd jest ciężki w dramatyce, bo cnocie ujmuje 342 3 | drżą, jakby wisiał nad nimi cios srogi,~Jeźli ich nędza ludzka 343 2 | strapiona~Nad smutnym kochanego ciosem Palemona,~Jak uderzył Dameta 344 4 | piorun bije,~Niźli spokojna cisza. Tam bojaźń nas wzrusza,~ 345 1 | dostarczy.~Rażą błyski, latają ćmy, powietrze warczy,~Niebo 346 3 | bohatyrów czci nawiąże strony?~Cne narodu dowcipy, którym się 347 3 | synem~I dawszy wielkie jego cnót wyobrażenie~Poświęciłeś 348 3(15)| rozprawiaczem i prawie niczym, a cnotliwego Katona pedantem. Taki błąd 349 3(2) | sprawy przypomnieniem, ta codzienne przykłady, zwyczaje i postępowania 350 3(19)| patefecit Olympi,~Sit mihi, Coelicolae, primus labor: hoc mihi 351 3(19)| rupes:~Quandoquidem genus e coelo deducitis, et vos~Virginitas, 352 3(11)| Na teatrze Collegii Nobilium S. P. grany był 353 3 | Znowu prosić o wsparcie córek Helikonu -~Nie może w chrześcijańskiej 354 2(10)| Kochanowskiego na śmierć Urszuli, córki, są najpiękniejszą pamiątką, 355 3 | zabito. Odtąd gdy jagody~Corocznie obierano, dla Bacha ofiary~ 356 1 | czytelników chętnie je zapłaci.~Cóżkolwiek piszesz, chroń się pisać 357 3 | nie stawiaj do prawdy -~Cud w dziełach rymotwórczych 358 Przed | co Francuzi u siebie za cudo literatury poczytują, to 359 4 | sam co zrobi.~Nim mądrość cudotwornej narzędziem wymowy~Ułagodziła 360 3 | wielu,~Którzy dokazywali cudów dzielną dłonią,~Potem - 361 3 | wszelkie bujny piękności i - cudowną cnotą -~Czego się tylko 362 1 | porywa.~Wszystko pięknie! Cudownie! Z wesołości skacze,~Drży 363 3 | Kto rzucając swe łoże, cudze zrywał kwiaty,~Kto na drugich 364 1 | zbytecznej,~Zmaże sposób mówienia cudzy, niedorzeczny;~Obrażony 365 4 | autora.~Nie chodź ślepo cudzymi ścieżkami jak bydło.~Jeźli 366 4 | Że brzydki jad wyrazem cukrowanym słodzi.~Cnotliwy autor, 367 3(19)| reverentia famae,~Vos igitur, seu cura poli, seu Virginis huius~ 368 Stan | Wstawić się dowcip sztuką ćwiczony.~Mędrzec z Stagiry prawa 369 3(15)| wystawia za wielkiego bohatyra, Cycerona czyni zimnym rozprawiaczem 370 1 | obrazie twoim po pięknym cyprysie,~Gdy w morzu tonącego malujesz 371 4 | może być mularzem,~Może być cyrulikiem, kto nie jest lekarzem,~ 372 2(15)| Jowiszem,~Gra Apollo na cytrze, Kupidyny swaty,~Fauny w 373 3 | stronę wygraną przeważali czarci,~Byłoby to zniżeniem Bóstwa 374 3 | światem panowanie.~Toż się w czarne spuściwszy Erebu otchłanie,~ 375 2 | Wziąwszy na siebie długi strój czarnej żałoby,~Czule serca przenika, 376 1 | światłości nie lubiąc w czarnych lochach siada,~Nigdy prosto 377 4 | A ziemia się w zamęcie czarnym nie zagrzebie.~Kto od wszystkich 378 3 | kopami z piekła wywoływać czarty~Ani tłustym prostoty nie 379 4 | wspaniałe pieśni, a słodkimi czary~Zadziwiali umysły, porywali 380 4 | prostotę,~Co nie znaną w tych czasach okazuje cnotę,~Męskich farb, 381 3 | dotrzyma!~Podając bohatyra czasom wiekopomnym,~Tak zaczyna 382 3(6) | których oprócz pięknych sztuk cząstkowych nie masz pięknej całości, 383 3 | szanujesz przystojność, gdy czcisz obyczaje.~ ~ 384 3 | będzie 15~Ni mówca-konsul czczemu rówien gadaczowi.~Niech 385 4 | ołtarze stawiła.~Wszędyś czczona; nie było tak twardego ducha,~ 386 2 | pióra szkoły.~Jakież to dla czczych były ucinków mozoły:~Czemu 387 1(2) | te i tym podobne wiersze, czegoś w nich zdaje się braknąć. 388 1(7) | Krasickiego i Naruszewicza na czele wszystkich żyjących poetów 389 1 | dla samych dzieci.~Ten, co czerpa z prawdziwej wodę Hiopokreny,~ 390 4 | tych się to źrzódel myśli czerpają obficie.~Tak, powinności 391 Przed | ojczysty zbogacić. Z obudwóch czerpałem myśli, do drugiego układu 392 3(17)| wody tygrowe nurzy w bród czerwony,~I który na tatarskie patrzając 393 4 | nigdy nie próżnuje~I im częściej czytane, tym więcej smakuje.~ 394 1 | W czym całą trudność częste ułatwi pisanie,~Byleś tylko 395 3 | tym piękniejsze będą, im częstsze na scenie~I po dwudziestu 396 2 | Ledwie nie każdy nimi rozum człeka mierzył.~Lecz wedle nich 397 4 | Posuniesz dzielność twego, człowiecze, rozumu -~Jak Bóg powiedział 398 4 | rodzaj zwierząt i rodzaj człowieczy.~Przy twych pieniach przeźrzawszy 399 1 | A co miał górno latać, czołga się po ziemi.~Jaką rzecz 400 1 | obnaży,~Ów, żeby się nie czołgał, nadto górno waży.~Jeżeli 401 2 | długi strój czarnej żałoby,~Czule serca przenika, martwe wzrusza 402 1 | jeżeli sucha,~W twardy kamień czułego wlać nie można ducha.~I 403 3(6) | wspaniałości wyrazów, w drugim - czułemu wydaniu passyi, mocy w poruszeniu 404 2 | twą nędzę - i my będziem czuli.~Jak ten, najukochańszej 405 3 | Śmiech prędko niknie - czułość wskroś serca przenika.~Ten, 406 2 | podpada, i smutnej Kameny~Czułym głosem płaczliwe chcesz 407 2(3) | polskich. Sielanki jego, czy-li własne, czy z dawnych naśladowane ( 408 3(16)| wraz z sobą przeznacza. Czyliżby mogło być podobieństwo do 409 3 | obrotem wypadnie.~Wszystko tak czyń, jakoby nie było słuchacza.~ 410 1(1) | osobliwie gdy są często używane, czynią wiersz płaski; stąd i to 411 Przed | wniosków i stosunków z nich czynienie każdego rozumowi zostawia. 412 Tresc | dowcip~Sztuka w sądzeniu i czynieniu wyboru między dawnymi i 413 4 | ogromne Teby zbudowały.~Takieś czyniła, lutni, na początku dziwy.~ 414 3 | szlachta ławy,~Żaki różne czyniły widowiska z siebie,~Udawały, 415 3 | swych odbierał zysku.~Różne czyniono skoki na takim igrzysku~ 416 3 | pewnych początków pewne czynisz wnioski.~Kogo zagrzał do 417 3 | trajedyi skutki 18.~Ta, która czyny wielkich bohatyrów głosi,~ 418 4 | dobrych myśli, tu powietrze czyste,~Jak w ciele, tak i w duszy 419 1 | kałuży wytryska, lecz z czystej krynice.~Chroń się brać 420 Tresc | rymotwórski~Jasność~Wzgląd na czystość i zgodę języka. Tworzenie 421 1 | jak mało rozsądku.~Wolę ja czysty strumyk, który wolnym biegiem~ 422 4 | którego zdroju płyną wód czystych krynice.~Wywiodłaś od początku 423 3(20)| zamykać będzie, stanie się czystym płodem romansowej imaginacyi. 424 1(2) | wierszami napisane. Wszakże czytając te i tym podobne wiersze, 425 1(5) | polskiego, mało wprawdzie czytanej, ale dla nowych i dobrych 426 1(5) | dobrych postrzeżeń godnej czytania.~ 427 3(19)| ukontentowania, które nam sprawuje czytanie Sannazaryjusza, trudno mu 428 Przed | nie przyznaje. Zagrzany czytaniem dzieł o sztuce rymotwórczej, 429 2 | pozwolą,~Potockiego gdy czytasz, uszy cię zabolą.~Dawniej 430 1 | wśrzód morskiej głębiny?~Czyżby pięknie tej obraz wyglądał 431 2 | Narcyssa w kwiat przemienić, Dafne odziać korą,~Głosić ognie 432 4 | twego pióra godne,~Co zdrowe dajesz rady sejmującym w Grodnie,~ 433 4 | przewodnictwem chodzą.~Nie dajmy się przesądu zaciemniać 434 3 | innym starła wiosła,~Inne w dalekiej kraje Afryki zaniosła -~ 435 Tresc | Natura jest skarbem poety~Jak daleko zmyślenie, czyli fikcyja, 436 3 | rozrzewniał.~Ci akcyi moc dali, scenie okazałość,~Wybór 437 3 | ludzi, karcąc ludzkie wady,~Daliby wielkie sceny komicznej 438 3 | rzecz wyłoży,~Czym do ciągu dalszego ciekawość pomnoży.~U niego 439 2 | ciosem Palemona,~Jak uderzył Dameta w żałobliwe głosy,~Jęczał 440 2 | wiadomością dzieło przyozdobić,~Z Dametów i Menalków ministrów chce 441 3 | cnotę,~Za taką sprawiedliwy dank weźmiesz robotę.~Wszystko 442 4 | jest głównym przymiotem.~Daremnie w pracy hojnym oblewasz 443 1 | cię dociekł, suszę myśl daremno -~Lub ja tępo pojmuję, lub 444 2 | wdzięcznym pieniem,~Dziwić się darom Niebios ze wszystkim stworzeniem,~ 445 1 | wierszu ten wyraz jest podły?~Daruj mi, przyjacielu! Jakieś 446 4 | ścierpią tego ludzie, nie darują bogi.~Jeźli pisarz jest 447 1 | sędzio dzieł ludzkich, darze niebios drogi,~Bez którego 448 3 | nas różnymi przymiotami darzy,~Nie masz dwóch dusz podobnych, 449 1 | szacuje, choć zewnątrz się dąsa.~Lecz ciężej zawsze pochlebstw 450 1 | co warto nagany.~Jednak - dasz-li mu wiarę? - jeszcze mu myśl 451 1 | gońce~I prowadzi za sobą dawcę światła - słońce.~Ptaki, 452 2(12)| Psalmy Dawidowe słusznie są nazwane wybornym 453 3(23)| dzieliła się na komedyją dawną, śrzednią i nową. Eupol, 454 3(2) | jest obrazem historyi i dawno już zeszłej sprawy przypomnieniem, 455 4 | sądząc ją tak płochą,~Że dawnym była matką, a dla nas macochą?~ 456 3 | boskim uczyniłeś synem~I dawszy wielkie jego cnót wyobrażenie~ 457 3 | tonem epopeja wznosi.~Zawsze dążąc do celu jednej wielkiej 458 3 | Wzbudził całego Rzymu, nie dbał o te wrzaski,~O te śmiechy, 459 1 | płaczą.~Wichry walą odwieczne dęby wraz z mdłym chrostem:~Co 460 3(19)| Nec minus, o Musae, vatum decus, hic ego vestros~Optarim 461 3(19)| Quandoquidem genus e coelo deducitis, et vos~Virginitas, sanctaeque 462 3(16)| wewnętrznie trapi, im go dłużej z dekretem wytrzymują. Na koniec August: " 463 1 | lasach morskie przebywać delfiny?~Czyż mogą pływać dziki 464 3 | Nie mogą cierpieć tego delikatne oczy.~Kiedy widzę przyczyny 465 2 | skażeni na duszy,~Jednak delikatniejsze mamy od nich uszy.~Niechaj 466 3 | Gdzie się dowcip miesza~Delikatny do żartów, to mądrych rozśmiesza,~ 467 3(19)| sławną narodzeniem Jowisza, i Delos, narodzeniem dzieci Latony, 468 4 | po łąkach jędrną trawkę depce,~Idzie w las, cichość jego 469 Przed | rymotwórczej, osobliwie Horacego i Despra, chciałem podobnym język 470 3(3) | podeszłym wieku okazują. (Despreaux, Art Poetigue, Chant III).~ 471 3 | stołku zrobionym z trzech deszczek~Nie idzie kłaść z prawymi 472 3 | niż aktor zabawił;~Jeźli diabeł przestraszył, Bach dobrą 473 3 | największa - ukryć sztukę gładko.~Dlatego dobrą widzieć komedyją rzadko.~ 474 3 | nie ustąpi, dzielnej ufa dłoni~I nigdy się z hardego umysłu 475 3 | dokazywali cudów dzielną dłonią,~Potem - czyni modlitwą 476 1 | zawsze górował zaszczytem?...~Długoś nader szczęśliwy; inaczej 477 3 | nogi.~Ani akty być mają długości jednakiej,~Jako próżno wyciąga 478 3 | przyozdobi,~Lebrun go wyrznie dłutem na miedzi lub stali,~A naród 479 1 | Grzmią pioruny, wrą morza, dmą wiatry, dżdże leją;~Pasą 480 1 | Gawiński w pastusze wdzięcznie dmiąc multanki~Chwalebny spór 481 Stan | poddany,~Ks, Franciszek Dmochowski, S. P.~ 482 4 | więc trzeba się uczyć. I we dnie, i w nocy~Wartować mądre 483 3(17)| białogłowskiej wojska wiedzie dobie.~Wycięta Troja mieczem, 484 4(1) | zyskuje. Owa piękność i dobitność wiersza, owa - że tak powiem - 485 3 | wymowa,~I charakter, i cała dobrana osnowa,~Kiedy wszystko jest 486 1 | przyjemnie odbija,~Niechaj wyraz dobrany wyrazowi sprzyja.~Niech 487 1 | nieforemną?~Przez różność farb dobranych zrobisz rzecz przyjemną,~ 488 3 | wątpliwość, przyjaźń zasilenie;~Dobro ludzi jedynym starań jego 489 3 | duchy buntowne zniszczyć dobroć Nieba;~Ale im nadto mocy 490 3 | wielki i szczęśliwy,~Skarby dobroci swojej z stworzeniami dzieli.~ 491 3 | twarde chować serce,~Który dobrocią same oblewa morderce?~W 492 2 | Czyli bogi wysławia w darach dobroczynne,~Czyli z Fillidą nuci zabawy 493 3 | pieniędzmi szkatuły,~Nie zna dobroczynności i byle miał więcej,~Byle 494 3 | winnicę staraniem krzepił dobroczynnym,~Śpiewano pieśni, sokiem 495 2 | nad Lindorą 4,~Uwielbiać dobrodziejów hojność wdzięcznym pieniem,~ 496 4 | przenieść złoto,~Szczerze o dobru kraju przemyślać na radzie,~ 497 3 | prócz wzruszenia, czucia dobrzy nie chcą.~A jeźli pospolita 498 Inc | formetque Poetiam;~Quid doceat; quid non; que virtus, quo 499 Inc | officium, nil scribens ipse, docebo:~ Unde pareneut opes, quid 500 3 | cel widzę,~Niechaj, sam go dochodząc, próżno się nie biedzę.~