| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Franciszek Ksawery Dmochowski Sztuka Rymotwórcza IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Piesn
1501 3 | czucia różny rząd i wiek nadaje.~Zatem trzeba brać ludzi 1502 4 | sztuka bez natury, praca nadaremna.~Jednakowoż je łączy potrzeba 1503 3 | najmniejszej wysady. Ten, który nadęcie~Hukliwą trąbą dzieje opiewać 1504 1 | górował zaszczytem?...~Długoś nader szczęśliwy; inaczej być 1505 3 | Lecz wiem, że słowa z serca nadęte nie idą.~Próżno je puszczasz 1506 2 | I z mężnego Jakuba, z nadobnej Krystyny~Wielkie na wsparcie 1507 Tresc | naśladowców~Jak użycie machiny nadprzyrodzonej uderza i bawi czytelnika~ 1508 3 | rozprzestrzeni~I dom mały nadstawić chce wielkością sieni.~Czasem 1509 2(2) | swoje Wolskiemu, marszałkowi nadwornemu, takie śmiał o nich dać 1510 4 | cię zawsze w robocie ta nadzieja krzepi,~Że chwałę zyskasz 1511 3(2) | niebezpieczeństwa gwałtowne, wzruszenia nadzwyczajne cechą są trajedyi. Pospolite 1512 4 | ogień pali skrycie,~Wszystek nadzwyczajnymi przejęty zapały~Leje myśl 1513 3(15)| widowiskach, do Alamberta pisanym, nagania Krebillona, że w jednej 1514 3 | niej nie wychodzi. A to już naganie~Strasznej podpada, próżna 1515 1 | bierze za ozdobę, co warto nagany.~Jednak - dasz-li mu wiarę? - 1516 3 | panem wszystkiego, On karze, nagradza,~Jego nieokreślona wszystkim 1517 1 | Ocknęły się dowcipy, przez nagród ponęty~Wspaniałym biegną 1518 4 | nieśmiertelności uwieńczy nagroda,~Które z poszanowaniem wiek 1519 3(22)| Henryjada Woltera. J. ks. Nagurczewski pracuje nad przekładem Homera; 1520 2(6) | sielanki doskonale przez ks. Nagurczewskiego przełożone mamy.~ 1521 3(9) | Janem Kazimierzem w czasie najburzliwszym nieszczęśliwego tego króla 1522 2(3) | Szymonowicz, jeden z najcelniejszych rymotwórców polskich. Sielanki 1523 1(6) | Pieśń Boga Rodzica najdawniejszym jest zabytkiem poezyi polskiej; 1524 Stan | całego zdanie.~ ~Jestem~z najgłębszym uszanowaniem~WASZEJ KRÓLEWSKIEJ 1525 4 | bezwstydnym autor wyrazem swywoli;~Najgrawa się z świętości, a tym więcej 1526 Stan | DO NAJJAŚNIEJSZEGO MIŁOŚCIWEGO PANA~STANISŁAWA 1527 4 | czytane, tym więcej smakuje.~Najłatwiej, wziąwszy na nos krzywe 1528 Tresc | wyciągnionej~Kiedy natura najlepsze daje wzory sztuce~Połączenie 1529 1 | nudzi - a ów bawnie plecie.~Najlichsze dzieło znajdzie wszędy miłośników,~ 1530 3 | między podłą zgrają~I z najlichszym pospólstwa za równo kłaść 1531 Tresc | Jednoton naganny. Rozmaitość najmilsza~Szlachetność stylu~Harmonija 1532 3 | być dzieła zaczęcie,~Bez najmniejszej wysady. Ten, który nadęcie~ 1533 3(7) | przy najżywszych myślach i najmocniejszych wyrazach obok podłe błaznowania 1534 3(19)| tedy w materyi świętej najnaganniejsza. Mimo wielkiego ukontentowania, 1535 3(18)| spektatora do cnoty, a w najohydliwszych farbach wystawując mu zbrodnią, 1536 3 | wszystko sposobi,~Z rzeczy najokropniejszej najpiękniejszą zrobi 1~Natura - 1537 2 | Największe ich ozdoby, najpiękniejsze kwiaty,~Że z ojczystych 1538 2(5) | napisem Palemona, jedna z najpiękniejszych, w której autor smutny przypadek 1539 1 | myśli.~Rzecz zawsze jest najpierwsza, na niej cała sztuka.~A 1540 4 | człowiekiem - to zaszczyt najpierwszy.~O wy, Muz wychowańcy, szczęśliwi 1541 3(19)| balamuctwami pogańskimi najpospolitsza jest pisarzom włoskim. A 1542 Tresc | Jakie biorąc materyje byłaby najpotężniejsza komedyja~Koniec komedyi~ 1543 3(22)| bohatyrakiego wiersza poematami najprzedniejsze są: Ilijada i Odysseja Homera, 1544 3(7) | Metastazyjusz, najprzedniejszy autor dramatyki włoskiej. 1545 1 | Żeby ich, ile można, używał najskromniej.~Czytać dawne języki i obce 1546 3(19)| Chrystus narodził. Co też najtrudniej znieść, to jest, że wezwawszy 1547 2 | będziem czuli.~Jak ten, najukochańszej co płakał Urszuli 10,~I 1548 3 | pobudzić!~Inaczej, mimo twojej największej wymowy,~Wszyscy ziewać będziemy, 1549 3 | nieprzełamane, ale trudno, aby~I największy bohatyr nie był czasem słaby.~ 1550 4 | niechybnym uderzy -~Tak przy największym myśli natężeniu snadnie~ 1551 3 | trajedyja żąda,~A wtenczas najwspanialej na scenie wygląda,~Gdy przez 1552 1 | zachowujesz mowę,~Choć będzie najwspanialsza i w wybornym rymie,~Z początku 1553 2(3) | Wirgilijusza), mogę się nazwać najwyborniejszym tego rodzaju pisma prawidłem.~ 1554 4 | wszystkich otwartej~Widać Najwyższej Ręki charakter niestarty!~ 1555 3 | siliły na zdrady,~A jak Najwyższy dumne zawstydził ich rady.~ 1556 Inc | przystoi, a co nie, wytknę jak najżywiej,~Na jaki stopień sztuka 1557 3(7) | w którego dziełach przy najżywszych myślach i najmocniejszych 1558 3 | Porywa serca ludzkie, umysły nakłania.~I na krajów, i wieków zważaj 1559 3 | do politowania serca nie nakłoni -~Próżny pewnie głos tylko 1560 3(2) | charaktery ludzi do komedyi należą. Trajedyja wystawia ludzi, 1561 3(24)| przeniesiona. Przeciężby więcej należało dawać uwagi na charakter 1562 3 | zgłębić serce ludzkie, poznać należycie,~Co szczęśliwe uczyni między 1563 3 | karę odnosi,~Niech zawsze należytą ma cześć wiek sędziwy,~Niechaj 1564 3 | niewiastach~Aktory, winnym lagrem namaściwszy pyski,~Błazeńskimi lud prosty 1565 3 | Tam, gdzie się o złożeniu namyślał korony~August, może-li knować 1566 Stan | Panie!~Jeźli łaskawe rzucisz nań oko,~Zyskałem świata całego 1567 3 | Kto na drugich zbójeckim napadał żelazem -~Wolno grali na 1568 3 | przejmie nas bojaźnią, nie napełni strachem~Lub do politowania 1569 2 | Ale niech się samymi nie napełnia słowy.~Ten, co dobrze wecować 1570 2 | jako świat głupstwami cały napełniony,~I jak teraz poczciwej trudno 1571 3 | między ludźmi życie.~Tak napisana sztuka, chociażby się blaskiem~ 1572 1(2) | Opalińskiego, bezrymowymi wierszami napisane. Wszakże czytając te i tym 1573 4 | tym sadź twą chwałę, że napiszesz wiele.~Większą ten sławę 1574 4 | natura sama nie sposobi:~Idąc naprzeciwko niej, człowiek nic nie zrobi.~ 1575 4 | go tajemną mocą odludność napusza.~Przyszedł pod górę, siada; 1576 4 | opiewał pobożnym.~Twym duchem napuszeni Homer i Wirgili~Bohatyrów 1577 3 | w głowie,~Chudzi zwykli napychać pisma autorowie!~Niechaj 1578 3(4) | rzeczypospolitej tam się naradza, gdzie się dopiero cesarz 1579 2 | w piszczałki zagrzewać,~Narcyssa w kwiat przemienić, Dafne 1580 3 | Jest to jęk nimfy, która za Narcyssem biega.~Tak szlachetnym poeta 1581 3 | Wskoczył kozieł w winnicę i narobił szkody;~Za ten go grzech 1582 3 | Hiszpan leniwy.~Znajdęż tam narodowych charakterów znaki,~Gdzie 1583 3(19)| darować, ze w poemacie o narodzeniu Chrystusa wszystkie bajki 1584 4 | Ułagodziła rodu ludzkiego narowy,~Nim ogłosiła prawa i pod 1585 2 | doskonałej satyry jest wzorem.~Naruszewicz ostrzejszym następuje piorem~ 1586 2 | uczniowie,~Opalińscy, Krasiccy, Naruszewiczowie,~Lecz o nich i dawniejszych 1587 4 | Nim mądrość cudotwornej narzędziem wymowy~Ułagodziła rodu ludzkiego 1588 1 | Częstokroć na nasz język płocho narzekamy;~Jest to skarb bardzo wielki, 1589 1 | w kraju poety.~Niejedno narzekanie i z wyższych ust słyszę,~ 1590 3(6) | którzy we wszystkim Greków naśladowali, pisali trajedyje. Pisał 1591 2(3) | czy-li własne, czy z dawnych naśladowane (wiele bowiem brał z Teokryta, 1592 4 | zwycięstwo odniesie.~Godni naśladowania dawni autorowie,~Oni są 1593 4 | tedy w złym obrzydłą~Rzeczą naśladowanie. Znajdzie kto wiersz nowy,~ 1594 4 | wiele zawsze znaczy,~Biedne naśladowniki zostają w rozpaczy.~Rzadko 1595 2 | pasterskiej grał tonem -~Naśladuj Teokryta i pójdź za Maronem 2.~ 1596 3(13)| wiele sztuk z Molijera naśladując.~ 1597 2(15)| zwalą,~Jelenną i Bajwolą nasroży Rogalą,~Podkowy torem szczęścia. 1598 3 | zbyteczną obfitość~I tam niesmak nastąpi, gdzie zupełna sytość.~Zwięzłość 1599 3(16)| czasem odmiana w charakterze nastąpić, ale musi być do niej ważna 1600 3(7) | serca. Wolter obudwu godny następca.~ 1601 3 | weźmiesz robotę.~Wszystko z następstwem czasu mieni się - i z wiekiem~ 1602 2 | Naruszewicz ostrzejszym następuje piorem~I na tych, co się 1603 2 | głos wynieść, jak skrzypce nastroić,~Jak do natury ozdób najlepiej 1604 2 | mile głaszcze uszy~I nigdy nastrzępionym wyrazem nie głuszy.~Wszystko 1605 3 | rozerwę się mile.~Tak dla naszej zabawy trajedyja smutna~ 1606 Tresc | sielanki~ ~O elegii, po naszemu: o trenach~Ton elegii. Głos 1607 3 | nie ma.~Kryje rzecz przed naszymi zasłona oczyma,~Lecz możnaż, 1608 4 | Tak przy największym myśli natężeniu snadnie~Błąd, mimo ostrożności 1609 1 | Chroniąc się rozwlekłości, natomiasteś ciemny.~Ów, nie chcąc się 1610 3 | wszystko dosadnie~Wydane, naturalnym obrotem wypadnie.~Wszystko 1611 4 | cichy wśrzód milczenia.~Naturo! Wszystka w tobie piękność 1612 4 | Więcej zawsze pochlebcy w nauce zaszkodzą~Niżeli przyganiacze. 1613 2 | nimi starał się oswoić,~Nauczą, jak głos wynieść, jak skrzypce 1614 2 | miłych dzieciach; od niego nauczmy się płaczu 9.~Czuj sam dobrze 1615 3 | czeka,~Który nas powinności nauczy człowieka,~Który wyda ludzkiego 1616 Przed | trzymać. Boalo Despro jest nauczycielem, który chce razem dać i 1617 Przed | winien dwóm tym wielkim nauczycielom, chętnie wyznaję; ale się 1618 2 | przystojność, szanuj obyczaje.~Nauczyż ten dobrego, co występkom 1619 3 | Była razem zabawą ludu i nauką.~Kto więc bawić i karcić 1620 Tresc | epigrammatyczny szkodliwy naukom. Co czyni piękność epigrammatu~ ~ 1621 2 | dawniejszych to przydam nawiasem:~Ci odwodzą od złego, tamci 1622 3 | Głośne ku bohatyrów czci nawiąże strony?~Cne narodu dowcipy, 1623 1 | Czemu dziś nie wydołasz, nazajutrz dokażesz,~Z czasem przydasz, 1624 1 | utracisz.~Pochlebca pochwałami nazbyt obsypywa;~Każdy go wyraz 1625 3 | Warszawy.~Charakter bohatyrom naznacz przyzwoity.~Między pierwsze 1626 3(21)| każdej właściwy charakter naznaczył i umiał go utrzymać.~ 1627 2 | nie czuć serca głosu?~A Nazo, który doznał tak przykrego 1628 2(3) | Wirgilijusza), mogę się nazwać najwyborniejszym tego rodzaju 1629 2(12)| Psalmy Dawidowe słusznie są nazwane wybornym poezyi lirycznej 1630 3 | Każda w niej cnota - bóstwa nazwisko przybiera:~Roztropność jest 1631 1 | jest wierszem, co się nim nazywa,~Są tam rymy, są słowa, 1632 3(20)| co Francuzi merveilleux nazywają), koniecznie są w epopei 1633 3(19)| si fas) evolvite facti.~Nec minus, o Musae, vatum decus, 1634 3 | różnych widoków przyjemnie mię nęci,~Ale mi główny zamiar wytrąca 1635 4 | włócząc się po miastach, nędzny, chleba żebrał,~A dopiero 1636 1 | Bellona wściekła~Tysiące nędznych ofiar posyła do piekła.~ 1637 3 | nieszczęśliwym płacze, niech z nędznym rozpacza,~A przez sztuczne 1638 4(2) | utraconego, w ostatniej żył nędzy do śmierci. Dzieła swego 1639 3(19)| Optarim fontes, vestras nemora ardua, rupes:~Quandoquidem 1640 2 | ściąga,~Szaleństwu bezecnego Nerona urąga;~Stoickim napojony 1641 3 | skłoni.~Niech gadatliwy Nestor, Uliss chytry będzie,~Agamemnon 1642 3 | przystoiż mieszać się w nią komu?~W tym względzie być 1643 1 | skromny, którym Tyrsys wielbi Nice,~Nie z kałuży wytryska, 1644 4(4) | Mewijusz, nikczemni poeci, nicowali dzieła Wirgilijusza, który 1645 4 | że wszystko obmowi.~Na niczyim zbytecznie nie sadź się 1646 4 | trzymać stopnie.~Lecz w sztuce niebeśpiecznej odlewania wierszy~Musi ten 1647 1 | Febus głuchy.~Więc ty, co niebeśpiecznym ogniem zapalony~W śliskie 1648 3(2) | Przypadki straszne, niebezpieczeństwa gwałtowne, wzruszenia nadzwyczajne 1649 2 | z nieśmiertelnymi obcuje niebiany.~Jej tonem wielkość twórczej 1650 1 | Tysiąc złotych gwiazd zdobi niebieskie sklepienie,~W cichej nocy 1651 4 | Dzieło twe zda się dziełem niebieskiej być ręki.~Tak z daru przyrodzenia 1652 2(15)| chyże,~A dopieroż i całe, i niecałe Krzyże...~Krasicki w tomie 1653 3 | końca charakter zachowa.~Niechęć zmieni się w miłość, lecz 1654 3 | widzę przyczyny wielkie do niechęci,~Wniosę, na co się ludzie 1655 3 | wszelkie zdolny wady,~A niechętnym przyjmuje uchem starszych 1656 2(16)| prędzej, płaczą rzewnie.~Byłby niechybnie przez swe męstwo i swe dzieła~ 1657 3 | góry nie bierze człowiek niecnotliwy;~Niech złość, chytrość, 1658 3 | duszy zamknięty łakomiec nieczuły~Na same tylko patrzy z pieniędzmi 1659 4 | łaskawa,~Niech tylko w nas niedbalstwo dowcipu nie morzy,~Wnet 1660 2 | rymopistwie nie tak był niedbały.~W różnych rzeczy postaci 1661 4 | przeto w pisaniu możesz być niedbałym.~Staraj się w pracy twojej 1662 1 | I owszem, powabny.~- To niedobrze. - Lecz wszyscy wynoszą 1663 2 | pieskliwy,~Zabrzmi, choć niedorzecznie, w głos trąby hukliwy.~Pan, 1664 1 | Zmaże sposób mówienia cudzy, niedorzeczny;~Obrażony języka tok uleje 1665 2 | szerstkie w tany prowadził niedźwiedzie.~Inny, w wiejskich sielankach 1666 1 | różnych części sklecił całość nieforemną?~Przez różność farb dobranych 1667 1 | chcąc poprawić, zrobisz nieforemny,~Chroniąc się rozwlekłości, 1668 1 | nasze wpada;~Jest dźwięk, co nieforemnym wyrazów złączeniem~Chrapliwie 1669 1(2) | odległych, zaspakaja słuchacza i niejaką mu w uszach sprawuje rozkosz; 1670 1 | Znajdzie ich jeszcze dosyć! Niejeden jest głupi,~Co pochwali 1671 1 | zagęściły dziś w kraju poety.~Niejedno narzekanie i z wyższych 1672 1 | autor zbytnie obraźliwy,~Niekontent z tej przysługi, do broni 1673 3(5) | wielu z nich mdlało, kobiety niektóre poroniły i więcej grać jej 1674 1(1) | wiersz płaski; stąd i to niektórzy za prawidło rymów kładą, 1675 2 | słuchać lubi prawideł nauki~I nieład w niej szczęśliwy wyskokiem 1676 3 | myśleć i żywo czuć musi.~Niełatwo się spektator do pochwały 1677 2 | bożyszczem szkatuła,~Ni bicz nielitościwy na uszy, gaduła,~Ni ten, 1678 4 | osierociałe po mężach swych wdowy~Nielitościwym włosy rwą pazurem z głowy,~ 1679 3 | co Anglik ponury,~Nie te Niemiec opiły, które Włoch złośliwy,~ 1680 2 | króla Augusta w Satyrze~Choć niemiłą Polakom prawdę mówi szczerze:~ 1681 Tresc | przebaczyć należy~Jakiej niemiłosierni krytycy warci nagrody~Wyprowadzenie 1682 3 | się wlecze wiersz twardy, niemiły,~W obrazach nie masz wdzięku, 1683 4 | dodał wojsku męstwa~I ku niemu wątpliwy los skłonił zwycięstwa;~ 1684 3 | Jeden to lubi, czego drugi nienawidzi.~Każdy ma swe zamiary, każdy 1685 3(16)| Przetoż Cynna poprzestał nienawidzić Augusta". (Ks. Golański, 1686 3(16)| postąpiono, chował jeszcze nienawiść w sercu? Tak się po ludzku 1687 4 | jest prawo poetów sztuki nieodmienne:~W przyprawnym kąsku dawać 1688 3 | On karze, nagradza,~Jego nieokreślona wszystkim rządzi władza,~ 1689 2(16)| Polszcze wzięła,~Lecz i tak nieomylne powzięli nadzieje,~Że nam 1690 4 | to twój wizerunek, wyzna nieomylnie.~Hołd ten szczerej prostoty 1691 4 | Ale oszczercy w wiecznej niepamięci zgnili,~A sławę dotąd mają 1692 3 | Kto go kocha, ten będzie niepodłym autorem.~Już ojciec ten 1693 4 | ostry -~Wykładałaś natury niepojęte dzieje:~Z którego słońce 1694 3 | nawet sam Sokrates, mąż nieporównany,~Przed głupim był pospólstwem 1695 Przed | dowcipu, umyślnie zdaje się nieporządek udawać, a jako poeta mówi 1696 Przed | oryginalnie, unosi się wysoko, ale nieporządkiem swych wyobrażeń dużo czytelnika~ 1697 3 | całą rozumie,~Ten w samym nieporządku porządnym być umie.~Jako 1698 3 | nawet i w słabościach swych niepospolity,~I mimo wad swych więcej 1699 3 | powaga, wspaniałość,~Męstwo nieprzełamane, ale trudno, aby~I największy 1700 4 | rozpuściwszy skrzydła,~Za nieprzestępne sztuki wyleci prawidła,~ 1701 3(16)| wiary podobne. Cynna jest nieprzyjacielem Augusta, godzi na jego życie; 1702 3 | Godfred wygrywał bitwy na nieprzyjacielu,~Lecz naprzód - mało znaczy 1703 4 | Może, nie rządząc wojskiem, nieprzyjaciół ścigać,~Kto nie może wymowie 1704 3 | skocznych wieczorów,~Ni śmiechów nieprzystojnych. Bóg nasz, Bóg prawdziwy,~ 1705 2 | głos trąby hukliwy.~Pan, nierad takim pieśniom, uchodzi 1706 3 | dusza z nas wybiega,~Ale nierównie każde oko ją postrzega.~ 1707 3 | i pogańskie baśnie.~Kto nierozmyślnym piórem prawdę z fałszem 1708 1 | poetów z musem i przysadą,~Nierozumiałość brzydką wiersza będzie wadą.~ 1709 4(2) | początkach swych było wzgardzone. Nierychło po śmierci Anglija go Homerem 1710 3 | Spustoszenie,~Z Pokojem nieść Wesele i Uszczęśliwienie.~ 1711 1 | wyglądał osoby,~Gdybyś zewsząd niesforne brał do niej ozdoby~I z 1712 3 | że jest Istnością mądrą nieskończenie,~Nie ma granic swej mocy, 1713 4 | późniejszy,~Czego im wiek niesłusznie odmówił dzisiejszy.~Potomność 1714 3 | widok wystawiwszy srogi,~Niesłychanej nabawił patrzających trwogi 5.~ 1715 4 | wino przy stole wybornym - niesmaczne,~Najpiękniejszy strój szpecą 1716 3 | zbyteczną obfitość~I tam niesmak nastąpi, gdzie zupełna sytość.~ 1717 3 | dziewice.~Leżały w zagrzebaniu nieśmiertelne dzieła,~Gruba ciemność powłokę 1718 3 | Sprawiedliwie zarobił sobie nieśmiertelność;~Niechaj w nim coś wielkiego 1719 4 | z niej oryginały,~Które nieśmiertelności uwieńczy nagroda,~Które 1720 1 | Kochanowski, w rytmach swoich nieśmiertelny,~Całemu narodowi powieki 1721 2 | niczym nie wstrzymany,~Rada z nieśmiertelnymi obcuje niebiany.~Jej tonem 1722 4 | Nowość, co jako światło niespodziane bije,~Co w sobie sztukę 1723 3 | się pokaże na jawie~I w niespodzianej wyda rzecz całą postawie.~ 1724 2 | wesela i skoki 14,~To znowu niespodzianie bierze ton wysoki,~Trwoży 1725 3 | przyjemność,~Niech w trafach niespodzianych zdumiewa słuchacza,~Niech 1726 3 | rówienniki płoche czyni skoki;~Niesposobne do statku, z lada czego 1727 Tresc | się zagrzewać do pracy. Niesprawiedliwość ludzka w szacowaniu talentów~ 1728 4 | pchnął koło swych osi gwiazdy niestanowne,~Skąd bierze pożyczane światło 1729 4 | Najwyższej Ręki charakter niestarty!~Tu się duch rodzi, tu się 1730 3 | Młody, gorący w chuci, niestateczny w myśli,~Coraz inne układy 1731 Tresc | zabobonnika, obłudnika, filuta, niestatka, rozrzutnika i poczciwego 1732 1 | grozi upadkiem - to pewnie, niestety:~Nadto się zagęściły dziś 1733 2 | hucznej marynie rzępoli;~Nieświadomy natury, opak jej rzecz wiedzie,~ 1734 1 | srogi dziworód, łez ludzkich niesyty,~Patrząc na twe zasługi, 1735 3 | Ich ci to są największe nieszczęścia na świecie,~Ich ci to bezprzestannie 1736 2 | płazem nie przepuścił winy,~Nieszczęśliwa osoba, nieszczęśliwe imię,~ 1737 2 | winy,~Nieszczęśliwa osoba, nieszczęśliwe imię,~Które tylko mógł gładko 1738 3(9) | w czasie najburzliwszym nieszczęśliwego tego króla panowania, tak 1739 3 | brodą~Przewoźnikowi piekła nieszczęśliwej krypy,~W której wraz pławi 1740 2 | żałosne opisuje tony~Swoje nieszczęśliwości! Nie znajdziesz człowieka,~ 1741 3 | nieubłagany~Bez odetchnienia ściga nieszczęsne Trojany,~Eolus na jej prośby, 1742 4 | poziomej głowy.~Mierność, nieufna sobie, zniżać drugich rada.~ 1743 3 | w piekle kary,~I sędziów nieujętych wyroki straszliwe.~Wreszcie 1744 4 | zaciemniać powłoką,~Rzućmy nieuprzedzone na dzisiejsze oko~Dzieła 1745 Tresc | Wysokość ody. Zimne pisma niewarte jej nazwiska~Różność ody. 1746 3 | licznie skupionych mężach i niewiastach~Aktory, winnym lagrem namaściwszy 1747 2 | pójść do klatki.~Styl jej do niewiązanej przystępuje mowy,~Ale niech 1748 3 | Posłów greckich, ale ta niewielką ma sławę;~Same w niej są 1749 4 | Jak cię za życia zyskało niewielu!~Ów włócząc się po miastach, 1750 4 | postrachem była uskromioną,~A niewinność beśpieczna pod prawa zasłoną.~ 1751 2 | więzach, a przecie kocha się w niewoli;~Błogosławi przykrościom, 1752 3 | nigdy nie nudzi.~Nie znając niewolnego w swych dziełach porządku,~ 1753 3 | Arystofan skory~Tego, kto niezasłużne odbierał honory,~Kto się 1754 1 | była cenie~Jako do pism niezdolna. Szczęśliwe natchnienie~ 1755 1 | ust słyszę,~Że zdolny i niezdolny bez braku wiersz pisze.~ 1756 3 | Kiedy nawałność miota odmęty niezgłębne,~Znać Neptun rozdąsany wstrząsł 1757 2 | obywatelmi wrą brzydkie niezgody,~A kraju coraz więcej szwankują 1758 1 | Chwalą obraz, że wielki, choć niezgrabnej ręki.~Myśl jest matką wielkości, 1759 2 | Rzecz dobra, ale wiersze niezgrabnie się wloką.~Trzeba sztukę 1760 1 | przywidzenia! - Ten wyraz niezgrabny,~Ja bym go nie chciał użyć. - 1761 3 | szkolne dyjalogi,~Gdzie w niezgrabnym układzie, dla prostej zabawy,~ 1762 3 | Wielki serca charakter, niezłamane męstwo,~Odniesione w zapale 1763 Tresc | poety~Zimny ton w elegii nieznośny. Pisarze elegii łacińskiej~ 1764 1 | Zabrzmiał w arfy Dawida niezrównane głosy,~Muzom sarmackim strojne 1765 3 | Homer jest przedziwny. Homer niezrównany 21:~U niego jedne idą po 1766 3(26)| jego: Homo sum - humani nihil a me alienum puto.~ 1767 2 | zapalić!~Czyliż można te pisma nikczemne pochwalić,~Gdzie nic prócz 1768 4(4) | uwłaczać. Bawijusz i Mewijusz, nikczemni poeci, nicowali dzieła Wirgilijusza, 1769 4 | słodkimi dźwięk wydała tony,~Nikła dzikość, poczęły serca się 1770 3 | szyderstwa prawi.~Śmiech prędko niknie - czułość wskroś serca przenika.~ 1771 Inc | Munus & officium, nil scribens ipse, docebo:~ 1772 2 | uchodzi z daleka,~A strwożone nimf grono w głąb lasu ucieka.~ 1773 3 | powietrze rozlega,~Jest to jęk nimfy, która za Narcyssem biega.~ 1774 3 | wsparcia i obrony,~Ci dla tej niosą pomoc, ci dla tamtej strony.~ 1775 4 | wasze je wysokie z chęcią niosę zdanie.~Jeżeli mię samego 1776 1 | Wytknie, co zaniedbane, co niskie - poprawi,~Co nie w ładzie, 1777 1 | wzbije się zbyt górno, zbyt nisko nie padnie;~Zawsze dzieła 1778 1 | chwałą swą pracowały na nauki niwie,~Których naród w chwalebne 1779 4 | blisko jezioro, wód obszerne niwy.~Raz w miłej ciszy stoi, 1780 4 | pochlebcy w nauce zaszkodzą~Niżeli przyganiacze. Skoro się 1781 3(11)| Na teatrze Collegii Nobilium S. P. grany był Polieukt, 1782 2(9) | Edward Jung, Anglik, w Nocach swoich opłakuje stratę dzieci. 1783 4 | śliczne stawia wzory.~Lekką nogą po łąkach jędrną trawkę 1784 4 | Najłatwiej, wziąwszy na nos krzywe okulary,~Ostrym wzrokiem 1785 2 | sąsiady,~Płytkie zawsze u boku nosili pałasze.~Przejrzał znać 1786 4 | piasku grzebią czołem,~Gdy nowo wyszłe na świat dziecię 1787 4 | podlegamy prawidłu jednemu?~Nowość, co jako światło niespodziane 1788 3 | dowcipu ani wynalazkiem~Nowym szczycić nie mogła, lepiej 1789 4 | jednak robi do krajania noże.~ 1790 3 | wodą~Ni Parkom płytkich nożyc, ani z siwą brodą~Przewoźnikowi 1791 3(19)| honos monstrate viam, qua nubila vincam;~Et mecum immensi 1792 1 | Żądany dzień witają, pieśń nucąc przyjemną.~Idą w pole rolnicy, 1793 2 | radości grać wesoło, w smutku nucić żale,~Flory wdzięki, owoce 1794 1 | kwiaty.~Piękny widok, lecz nudny, że nadto bogaty.~Chroń 1795 1 | jednotonem wiersze parzyste nie nudzą.~Niechaj się coraz innym 1796 3 | gadania zwykły pospolicie nudzić.~Trzeba zagrzać słuchacza, 1797 3(17)| bijąc~Ciepłe wody tygrowe nurzy w bród czerwony,~I który 1798 3 | wiodąc o pierwszeństwo sceny.~Oba wielcy, zarówno dziwiono 1799 3 | żak szkolny, gdy gniewną obaczy~Na scenie twej osobę: "Będzie 1800 3(8) | Wczora dopiero oddano mi obadwa listy zaraz, któreś WM. 1801 3 | Heroda, Piłata,~Chcąc uczcić obchód śmierci Zbawiciela świata.~ 1802 1 | chce go zewsząd wydać oku;~Obchodzi go i z przodu, i z tyłu, 1803 2 | Wykwintnymi strojami nie obciąża głowy~Ani pereł na śnieżnych 1804 2 | Rada z nieśmiertelnymi obcuje niebiany.~Jej tonem wielkość 1805 Tresc | Utrzymanie rzeczy. Chronienie się obcych ozdób~Porządek~Zbytnie wyszczególnienie 1806 3 | celu;~Zdaje się coś być obcym, choć do niego zmierza.~ 1807 3 | nad Rzymem,~Jak nad całym obejmie światem panowanie.~Toż się 1808 1 | wcale zgasną.~Gdy dobrze sam obejmiesz, wyłożysz się jasno.~Wyraz 1809 3 | duch boski,~Co w silnym obejmuje rzecz całą rozumie,~Ten 1810 2 | mówi szczerze:~Jako mając obfite nauki krynice~W kraju, próżnym 1811 3 | ubóstwo rodzi zbyteczną obfitość~I tam niesmak nastąpi, gdzie 1812 1 | żwawym tonem, Chrościński obfitym,~Bardziński, Otwinowski 1813 3 | dotrzymał nam słowa, choć obiecał siła,~Tak drobną mysz w 1814 2 | Wielkie na wsparcie kraju obiecują syny 16.~Wszędzie oda właściwą 1815 3 | się nie nadyma,~Co mało obiecuje, a wiele dotrzyma!~Podając 1816 2 | łaskawy 13.~Raz jak pszczółka obiega wonne w polu kwiaty~I z 1817 3 | Odtąd gdy jagody~Corocznie obierano, dla Bacha ofiary~Bito kozła, 1818 2 | myśl dobrą wraz z rymem obierze,~A wtenczas epigramma swój 1819 3 | Eolus na jej prośby, na jej obietnice~Wypuszcza z jamy wiatry, 1820 3 | mogło właśnie~Iść razem objawienie i pogańskie baśnie.~Kto 1821 1 | żadna jeszcze wszystkich nie objęła mowa;~Masz nową myśl, chcesz 1822 4 | Że zaniechawszy ludzie obłąkań samotnych~Dzikie puszcze 1823 3 | serce,~Który dobrocią same oblewa morderce?~W tym razie czarna 1824 4 | Daremnie w pracy hojnym oblewasz się potem,~Jeżeli cię natura 1825 1 | wszystko na oczy wytyka!~W tych obliczu zdejm z siebie wyniosłość 1826 3 | zwiedzie głupiego, gdy się zeń obłowi,~Z swoich sztuk się przechwala, 1827 3 | patrzy - zabija na ziemi.~Obłudnik mami oczy pozory zwierzchnemi,~ 1828 Tresc | Charakter łakomcy, zabobonnika, obłudnika, filuta, niestatka, rozrzutnika 1829 3 | dowcipem znikła bezczelność obmierzła.~Komedyja bawiła, lecz osób 1830 4 | mądrość kładzie, że wszystko obmowi.~Na niczyim zbytecznie nie 1831 1 | się publicznej pism twoich obmowy?~Trzeba, byś sam dla siebie 1832 1 | się zbyt stroić, nadto się obnaży,~Ów, żeby się nie czołgał, 1833 3 | się podobać, ujmij serca obojętne,~Niech raz myśli wysokie, 1834 3 | teatr ułożył, dał na nogi obów,~On na scenę rycerzów wyprowadził 1835 Tresc | Akcyja komedyi. Czy przystoi obracać się do spektatora. Co sądzić 1836 3 | Różnie się w tym zamiarze obracają kołka:~Dobrym cnoty zamysłom 1837 3 | a inne za Piasta,~Gdy na obranie króla stany do stolicy~Zgromadzone, 1838 3(2) | zawsze być zwykli. Tamta jest obrazem historyi i dawno już zeszłej 1839 1 | nie widzimisię.~I cóż w obrazie twoim po pięknym cyprysie,~ 1840 1 | częstokroć autor zbytnie obraźliwy,~Niekontent z tej przysługi, 1841 3 | rymotwórcze pióro maluje obrazy:~Wszystko wydane kształtnie, 1842 1 | rymotwórczy. Jak chcesz obróć słowa,~Mimo tego w nich 1843 3(8) | wszytek musiał insumere [obrócić] na przepisanie. Quidquid 1844 2(16)| swe męstwo i swe dzieła~Obronił to, co obca przemoc Polszcze 1845 1 | myślach zawikłane,~Są w obrotach przysadne, w wyrazach zatkane,~ 1846 3 | dosadnie~Wydane, naturalnym obrotem wypadnie.~Wszystko tak czyń, 1847 3 | zimna" - rzecze,~I całego obrotu twej sztuki dociecze.~Różne 1848 3 | którym roczne sprawuje obroty.~Można zręcznie połączyć 1849 4 | dobrym chwalebną, tedy w złym obrzydłą~Rzeczą naśladowanie. Znajdzie 1850 2 | hańbiące ród ludzki pijaństwo obrzydza,~Czyli chytre wystawia filutów 1851 3(18)| wystawując mu zbrodnią, obrzydzić mu występek i usposobić 1852 3(19)| mortalibus aegris~Abluit, obstructique viam patefecit Olympi,~Sit 1853 1 | Pochlebca pochwałami nazbyt obsypywa;~Każdy go wyraz dziwi, każdy 1854 4 | Widzi blisko jezioro, wód obszerne niwy.~Raz w miłej ciszy 1855 3 | wielcy, zarówno dziwiono się obu,~Chociaż się nie jednego 1856 Przed | język ojczysty zbogacić. Z obudwóch czerpałem myśli, do drugiego 1857 3(7) | poruszeniu serca. Wolter obudwu godny następca.~ 1858 4 | młodzieży chciałem skazać drogę.~Oby choć taką korzyść to pismo 1859 4 | człowiek, jako z ludźmi ma żyć obyczajnie;~Przy twoich głosach poznał 1860 3 | nieszczęśliwy;~Ni z niego obywatel, ni człowiek poczciwy.~Zabobonnik 1861 4 | Co sobie winni bracia, co obywatele,~Co prawymi spojeni węzły 1862 2 | się zgorszeniem;~Między obywatelmi wrą brzydkie niezgody,~A 1863 3(4) | jako też drugiej, Rzym ocalony Woltera, to najbardziej 1864 4 | oddzielać. A gdy on to sprawił~Z ochotą i pewnej się nagrody spodziewa -~ 1865 Przed | dziwiłem się, a razem i sam ochoty nabrałem.~Szukałem więc 1866 1 | styl się nam popsuł. Muzy ochrzypialy,~Huczne tylko, lecz przykre 1867 2 | zmyślone na wszelki raz w oczach łzy trzyma;~Cierpi, a jednak 1868 3 | sztuka gładko~Uszom powie, a oczom wystawia je rzadko.~Niechaj 1869 3 | bawiąc nas, nie chcącym łzy z oczu wyciska.~Wesoła komedyja 1870 1 | znać języka swego - hańbą oczywistą.~Co mi po tym, że wiersze 1871 4 | ciele, tak i w duszy skutki oczywiste~Dzielną mocą sprawuje; a 1872 2 | obiecują syny 16.~Wszędzie oda właściwą sobie cechę nosi,~ 1873 Tresc | Kochanowskiego, Kniaźnina~ ~O odach albo pieśniach~Wysokość 1874 3 | bierze i postać, i życie.~Nie odbieramy państwa Trytonom nad wodą~ 1875 2 | wtenczas epigramma swój poklask odbierze.~"Satyra w szczególności 1876 1 | głoska przy głosce przyjemnie odbija,~Niechaj wyraz dobrany wyrazowi 1877 4 | sprawiedliwa; coś zasłużył sobie,~Odda ci i kwiatami uwieńczy cię 1878 2(12)| Niedawno pan Karpiński, oddając winną sprawiedliwość pierwszemu 1879 4 | oddaje w ofierze,~Po długim oddaleniu gdy syn swe rodzice~Widzi, 1880 3(8) | okazuje: "Wczora dopiero oddano mi obadwa listy zaraz, któreś 1881 4 | Wypuszcza z zapalonych piersi oddech gęściej,~Silne przeszło 1882 4 | go pożera,~Już ledwie że oddycha, ledwie nie umiera,~Ale 1883 4 | chmurą brudną~Miasta ciężko oddychać, jakże myśleć trudno!~Tu 1884 4 | przed nim stawił~I kazał je oddzielać. A gdy on to sprawił~Z ochotą 1885 4 | po śmierci ten zaszczyt odebrał,~Że rodem jego siedm miast 1886 3 | większym pędem bieży,~Jak oderwana skała od góry wierzchołka.~ 1887 3 | Junony gniew nieubłagany~Bez odetchnienia ściga nieszczęsne Trojany,~ 1888 Stan | królów przeważne sprawy~Odgłosem trąby lub dźwiękiem lutnie,~ 1889 4(4) | zapłacił:~Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Maevi,~ 1890 3 | się tylko robota od winy odjęła,~Że się zacny mąż przyznał 1891 3 | myśli i wszystko na dal rad odkłada,~Przeszłe lata wychwala, 1892 Stan | sztuki szczery~Wydać i prawa odlać jej własne.~ ~Wszystko się 1893 1 | Od męskich ozdób zwodne odłączy błyskoty,~Przygani wytworności 1894 4 | oświecony pismy i nauki,~Odlałem te prawidła rymotwórczej 1895 4 | w sztuce niebeśpiecznej odlewania wierszy~Musi ten być ostatni, 1896 4 | porusza.~Tam go tajemną mocą odludność napusza.~Przyszedł pod górę, 1897 3 | Straszną Wojnę z miedzianym odmalować czołem,~Czas - ważący niechybnym 1898 3 | Straszną rozpacz - w postaci odmaluje śniadej,~Boleść - z głową 1899 3 | gniewu;~Kiedy nawałność miota odmęty niezgłębne,~Znać Neptun 1900 3(2) | jest przyczyną wielkich odmian i nieszczęść". (Ks. Golański, 1901 3(24)| przebranych, gdzie imiona aktorów odmieniwszy na Staruszkiewiczów, Burdeckich, 1902 2 | się i gniewa,~Narzeka na odmienność, do statku zagrzewa,~To 1903 4 | Czego im wiek niesłusznie odmówił dzisiejszy.~Potomność sprawiedliwa; 1904 4 | czasem chwalebne zwycięstwo odniesie.~Godni naśladowania dawni 1905 3 | charakter, niezłamane męstwo,~Odniesione w zapale nad sobą zwycięstwo,~ 1906 3 | rzeczy strudzony, tu sobie odpocznę.~Precz stąd, okoliczności 1907 1(2) | dwóch wierszy zakończoną. Odpoczynek ucha na dwu podobnych dźwiękach, 1908 1(2) | Kochanowskiego pod napisem Odprawa posłów greckich, wiadome 1909 3 | przystojność łączy.~Niech akcyja odprawia przy końcu bieg rączej,~ 1910 1 | wypada smacznie,~A umysł je odrzuca, gdy go sycić zacznie.~Kto 1911 2 | schną, widząc cnotę, że jej odstąpili.~W zgiełku szkoły wychowań 1912 3 | Za ten go grzech zabito. Odtąd gdy jagody~Corocznie obierano, 1913 3 | rymy! -~Niech kogo z was odwaga zagrzeje szczęśliwa,~Niech 1914 3 | Wniosę, na co się ludzie odważą zawzięci.~Niech trudność 1915 1 | do twarzy przypada.~Raz odważnie ku niebu wymierzy lot chyży,~ 1916 1 | Jeźli za wami krokiem zbyt odważnym gonię~I waszymi kwiatami 1917 3 | A po nim w drugi tysiąc odważnymi kroki~Udał się Tass przyjemny 1918 3 | Na coś większego piórem odważy się śmiałem?~Kto przykładem 1919 4(4) | tym jedynie znany, że się odważył Homerowi uwłaczać. Bawijusz 1920 3(22)| Ostatecznego ośmielony, odważyłem się na tłumaczenie Miltona.~ 1921 3 | kobiet mieszać zwady~Jowisz u odwiecznego Fatum szuka rady.~My, którzy 1922 3(8) | odwłokami i mej trajedyjej odwlec się miało, albo raczej, 1923 3(8) | spodziewałem się, że za tymi czasów odwłokami i mej trajedyjej odwlec 1924 2 | to przydam nawiasem:~Ci odwodzą od złego, tamci uczą czasem.~ 1925 3 | płaczą, i jęczą.~A jak słońce odwrotną maluje się tęczą~I wszystkie 1926 4 | doskonale,~Jak twarz swoję w odwrotnym poznaje krysztale.~Przez 1927 4(2) | Homer, autor Ilijady i Odyssei, wzrok utraciwszy chleba 1928 3(22)| najprzedniejsze są: Ilijada i Odysseja Homera, Eneida Wirgilijusza, 1929 2 | kwiat przemienić, Dafne odziać korą,~Głosić ognie miłości, 1930 2(13)| Wzmianka tu jest o wybornej odzie ks. Naruszewicza, napisanej 1931 Inc | Munus & officium, nil scribens ipse, docebo:~ 1932 1 | wściekła~Tysiące nędznych ofiar posyła do piekła.~Inna rzecz, 1933 4 | chwalebne blizny,~A nawet na ofiarę jej położyć życie.~Z tych 1934 2(1) | sielance ks. Naruszewicza przy ofiarowaniu Księciu Jenerałowi Ziem 1935 3 | Corocznie obierano, dla Bacha ofiary~Bito kozła, a prosząc go 1936 4 | ręce i Niebu je oddaje w ofierze,~Po długim oddaleniu gdy 1937 4 | Tak, powinności wszystkich ogarnąwszy stanów,~Wydasz dokładnie 1938 3 | się okiem na przyszłość ogląda.~Zimny starzec łakomie lubi 1939 3 | rymem,~Tajne bogów wyroki ogłasza nad Rzymem,~Jak nad całym 1940 4 | Niechaj to jednak w tobie ognia nie przydusza,~Niechaj cię 1941 2 | autorem,~Co o swoich mi prawi ogniach zimnym piorem.~Udaje zewnątrz 1942 2 | Bogata w myśli, pełna ognistego ducha,~Leci jak bystra rzeka, 1943 3 | Francuz zaczesze, a Polak ogoli.~Trzeba sięgnąć do serca, 1944 1 | przyjaciół oświeca krytyka~I bez ogródki wszystko na oczy wytyka!~ 1945 1 | kart czytam, niźli zajdę do ogrodu.~Nuż tam dopiero liczyć 1946 3 | być umie.~Jako w pięknym ogrodzie wiele jest pościeży,~A każda 1947 4 | kamienie i skały~Wzniesły się i ogromne Teby zbudowały.~Takieś czyniła, 1948 3 | Ni Bachowi szklenicy, ni ogromnej bierzem~Herkulowi maczugi, 1949 2 | hańbą Apollina, z Parnasu ohydą~Prawie nie znają w pieniach 1950 2 | graczów szulerskie rzemiosło ohydza,~Czy hańbiące ród ludzki 1951 1 | złote w pierwszych wiekach ojców naszych życie.~Użyj na to 1952 1 | Boga Rodzica 6.~Tę śpiewali ojcowie, gdy szli na potyczki;~Tej 1953 3 | zagrzeje,~Niech przetrząśnie ojczyste bacznym okiem dzieje,~A 1954 2 | najpiękniejsze kwiaty,~Że z ojczystych herbarzów liczą antenaty 15~ 1955 4 | społecznym,~Masz swoje obowiązki; ojczyzna cię żąda,~Wzywa przyjaźń, 1956 3 | Polaków 12,~Jako służyć ojczyźnie, biec za piękną sławą,~W 1957 4 | dowcipu lub przemyślnej sztuki~Okazał powszechności jawne wynalazki,~ 1958 3 | Tass i Milton szczęśliwie okazali światu,~Jak się duchy piekielne 1959 3(15)| zbrodni, stawiając ją w okazałości, spektatora interesuje.~ 1960 3(3) | się już w podeszłym wieku okazują. (Despreaux, Art Poetigue, 1961 Tresc | teatrów~Nie wszystko na scenie okazywać można~Rozwiązanie trudności~ 1962 1 | blanki,~Idą bindy i rzeźby, i okna, i ganki.~Cóż, gdy zacznie 1963 3(8) | zaraz, któreś WM. do mnie około tej trajedyjej pisał. A 1964 3 | koniec z czasem zrdzewiałe okowy,~Ocknęły się nauki i podniosły 1965 1 | przylgnie do niej wzięta okrasa z daleka.~Boisz-li się publicznej 1966 2 | się piękna w swym toku, w okrasie niewinna,~Doskonała sielanka 1967 3 | szczęśliwym,~A dla większej zabawy okraszone dziwem 20.~To w nas wzbudza 1968 1 | trudno przychodzi, co pragną, określić.~Niechże, nim zaczną pisać, 1969 1 | Niech kolejno przedłuża okresy i skraca,~Niechaj głoska 1970 Przed | szczęście dźwiga, szczęściu okręt daje~Żagle i rym za szczęściem 1971 3 | skinieniem ucisza,~Spycha ze skał okręty, bałwany uśmierza -~To nas 1972 3(5) | Orestesa, zabójcę matki. Ta okropna sztuka, grana na teatrze 1973 1 | strasznie i przyjemnie,~Wesoło i okropnie, bo inaczej we mnie~Czucia 1974 1 | powietrze warczy,~Niebo się okropnymi zasępia całuny,~Lecą jak 1975 3 | jak boleść dręczy Edypa okrutna,~Jakie z Orestem czyni fortuna 1976 3 | piekielnych dziwolągów mary~I okrutne bezbożnych ludzi w piekle 1977 3 | Gwałtem bogów i gniewem okrutnej Junony".~Potem się coraz 1978 4 | wziąwszy na nos krzywe okulary,~Ostrym wzrokiem po książkach 1979 1 | Słów dziko powiązanych, olbrzymskich obrazów.~Pospolicie się 1980 3(19)| obstructique viam patefecit Olympi,~Sit mihi, Coelicolae, primus 1981 1 | by zwodne pochopy cię nie omyliły,~Mierz się długo z twą głową 1982 1 | przyjacielu! Jakieś cię tu zwiodły~Omylne przywidzenia! - Ten wyraz 1983 Inc | List do Pizonów, ~przełożył Onufry Korytyński~ 1984 Stan | wolne malowni skrzydła,~Żeby opacznym nie poszedł zwrotem,~Musi 1985 2 | rzępoli;~Nieświadomy natury, opak jej rzecz wiedzie,~Jakoby 1986 2 | Kochanowscy godni są uczniowie,~Opalińscy, Krasiccy, Naruszewiczowie,~ 1987 1(2) | wiadome satyry Łukasza Opalińskiego, bezrymowymi wierszami napisane. 1988 Inc | docebo:~ Unde pareneut opes, quid alit formetque Poetiam;~ 1989 4 | płotem 3.~Król mądry pod opiekę swoje wziął nauki,~A kto 1990 1 | bez rymów, bez miary.~Tak opiewając, że się Chrystus w podłym 1991 3 | Anglik ponury,~Nie te Niemiec opiły, które Włoch złośliwy,~Nie 1992 Tresc | osnowie dzieła~O powieściach i opisach~Co czyni piękność dzieła~ 1993 2 | Albo proste zamyka rzeczy opisanie,~Albo jeszcze dowcipne mieści 1994 2 | Wyrzucił, w jak żałosne opisuje tony~Swoje nieszczęśliwości! 1995 3 | Wspaniałość i powagę kochają opisy.~Tu rymotwórcze pióro maluje 1996 3(8) | to jeszcze z przodku WM. opowiadał, że to nie miało być ad 1997 1 | trudność z pracą,~A nic na opóźnieniu twe dzieła nie stracą.~Czemu 1998 2 | czy zgania barany,~Czy oprząta obfitą paszą hojne łany,~ 1999 3(19)| vatum decus, hic ego vestros~Optarim fontes, vestras nemora ardua, 2000 3(19)| hoc mihi primum~Surgat opus. Vos auditas ab origine