| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Franciszek Ksawery Dmochowski Sztuka Rymotwórcza IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Piesn
3501 4 | światło księżyc blady,~Skąd trzaskają pioruny, skąd spadają grady,~ 3502 3 | babę na stołku zrobionym z trzech deszczek~Nie idzie kłaść 3503 2(12)| szczególniej w psalmie setnym trzecim czuć można. Mieliśmy je 3504 1 | dżdże leją;~Pasą się kotne trzody, młode kózki skaczą;~Zamki 3505 4 | szczęśliwym.~Acz się nie trzymaj sztuki jak pijany płota.~ 3506 Stan | Tych mistrzów ja się trzymałem toru,~Naturę mając na oku 3507 3 | Chociaż się nie jednego trzymali sposobu.~Każdy swą sztuką 3508 3 | teatr ubogi.~Miejsce jego trzymały szkolne dyjalogi,~Gdzie 3509 3 | próżno się nie biedzę.~Źle trzymamy o tego dziele i rozumie,~ 3510 4(4) | Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Maevi,~Atque idem 3511 3 | się zasila, zmyśleniem się tuczy.~Tak słodko nas rozrywa, 3512 3 | Czyż może złość ku temu twarde chować serce,~Który dobrocią 3513 4 | Wszędyś czczona; nie było tak twardego ducha,~Co by na wdzięki 3514 1 | Kochowski słodkim lutni pieniem,~Twardowski żwawym tonem, Chrościński 3515 2 | przeciwnie, że aż ucho boli,~Twardym smykiem na hucznej marynie 3516 1 | dało~Ani się mu łaskawą twarzą nie rozśmiało.~Kto ma dowcip 3517 4 | jesteś źrzódłem prawdy! Twoja nas przenika~Czcią powaga! 3518 4 | starożytnym mamy.~Jeźli pióra twojego nie ufasz zbyt sile,~Ani 3519 4 | są nasze wzory, oni sztuk twórcowie,~Z ich dzieł się urodziła 3520 2 | niebiany.~Jej tonem wielkość twórczej prawicy się wyda,~Gdy głosi 3521 1 | zachowaj miarę:~Poty nie twórz słów nowych, póki zdatne 3522 Tresc | czystość i zgodę języka. Tworzenie wyrazów~Praca w poprawie 3523 4 | ziemię;~Pindar z Horacym twymi zaszczyceni dary~Grali wspaniałe 3524 2 | czeka pochwały 7.~Czyż takim Tybull tonem swe śpiewał zapały?~ 3525 2(8) | w tym rodzaju przyznane Tybullowi.~ 3526 2(8) | Tybullus, Owidyjusz, Propercyjusz, 3527 3(17)| czołem bijąc~Ciepłe wody tygrowe nurzy w bród czerwony,~I 3528 4 | Wyzuwały się z dzikiej tygrysy natury,~A na dźwięk Amfijona 3529 4 | posępne przypadki natury~Tykają, mocniej widok uderza ponury,~ 3530 1 | Obchodzi go i z przodu, i z tyłu, i z boku.~Idą na plac zrobione 3531 4 | świecie,~Gdzie okrutny a mocny tyran głupiej mody~Wszystkie prawie 3532 1 | I ów tok skromny, którym Tyrsys wielbi Nice,~Nie z kałuży 3533 4 | rytmami pamięć uwiecznili;~Tyrteusz twoim tonem dodał wojsku 3534 3 | wdzięk mocą przeplatać,~Tysiączne z rozmaitych stron ozdoby 3535 4 | W całym życiu za czystą ubiegać się cnotą,~Sprawiedliwość 3536 3 | kroju,~Już w słowiańskim ubiorze chodzi Henryjada 22~(Tylko 3537 3 | szacownym dziełem język ubogaci!~Zaiste, on korzyści prac 3538 3 | kradzieży,~Kto przyszedł do ubóstwa przez głupie utraty,~Kto 3539 1 | zakończyli, że przyszedł w ubóstwie.~Późniejsi, zarażeni wieków 3540 3 | A niechętnym przyjmuje uchem starszych rady.~Człowiek 3541 1 | znając swej wartości, zamiaru uchybia;~Porwie się na rzecz wielką 3542 2 | strwożone nimf grono w głąb lasu ucieka.~Drugi znowu, przeciwnie, 3543 4 | strachem zdjęta z ciała chce uciekać dusza,~Bije serce, blednieje 3544 4 | mądrych udziałem.~Do nich się uciekajmy, a unikniem zdrady,~U nich 3545 2 | Jakież to dla czczych były ucinków mozoły:~Czemu na białym 3546 3 | jednym wszystko skinieniem ucisza,~Spycha ze skał okręty, 3547 3 | Kaifasza, Heroda, Piłata,~Chcąc uczcić obchód śmierci Zbawiciela 3548 1 | naród w chwalebne wieńce uczcił skronie,~Jeźli za wami krokiem 3549 2 | uszy szpetnym razi wyrazem uczciwe?~Dawni byli wolniejsi; teraz 3550 2 | prawej cnocie wzgardę,~Bronił uczciwych ludzi, gromił dusze harde.~ 3551 Przed | dać i naukę, i przykład uczniowi swemu. Pop myśli oryginalnie, 3552 2 | mistrzów Kochanowscy godni są uczniowie,~Opalińscy, Krasiccy, Naruszewiczowie,~ 3553 2 | wiejskich sielankach zbytecznie uczony,~Wie, o czym radzi senat, 3554 1(4) | kontentuje, i nawet dzieciom uczuć się daje.~ 3555 3 | nikogo nie złudzą;~Zamiast uczucia żalu, do śmiechu pobudzą.~ 3556 3 | krytyk lada jaki.~Tu idzie o uczucie, a ty liczysz wiersze!~Cóż 3557 2 | swe rozkoszy, miękkości uczycie 8.~Jeżeli opiewasz nędze, 3558 4 | zwycięstwa;~Hezyjod twoim pieniem uczył ludzkie plemię,~Jak przemysłem 3559 1 | okazałe i wyniosłe mury~Nie uczynią budowy pięknej, gdy struktury~ 3560 3 | wszystko dla Boga i ludzi~Gotów uczynić, jego nędza bliźnich budzi;~ 3561 2(12)| stosowniejszymi do muzyki i śpiewania uczynił.~ 3562 3 | Którego wprzódy boskim uczyniłeś synem~I dawszy wielkie jego 3563 3 | drugi tysiąc odważnymi kroki~Udał się Tass przyjemny i Milton 3564 3 | dowcipy spojźrzały do góry,~Udały się do skarbnic swej matki 3565 3 | Polaki? 24~Nie dosyć do udania przyzwoitej roli,~Że się 3566 3 | przyjemny czyni,~Jeżeli zręcznie udany, wart on u mnie tyle;~Czy 3567 3 | czyniły widowiska z siebie,~Udawały, co w piekle, co dzieje 3568 4 | sam cel grotem niechybnym uderzy -~Tak przy największym myśli 3569 2 | kochanego ciosem Palemona,~Jak uderzył Dameta w żałobliwe głosy,~ 3570 3 | Nikomu nie ustąpi, dzielnej ufa dłoni~I nigdy się z hardego 3571 4 | naśladowca nigdy autorowi.~Ufajmy więcej sobie, znajmy swe 3572 4 | Jeźli pióra twojego nie ufasz zbyt sile,~Ani w dowcipie 3573 3 | zwycięstwo,~Cnota zawsze wysoka, ufność w Bogu szczera -~Może u 3574 3 | ścisłem,~Ten się za tym ugania, czym się tamten brzydzi,~ 3575 4 | Staraj się w pracy twojej uiścić najlepiej,~Niech cię zawsze 3576 3 | rozciągnęła.~Rozum, w ścisłe ujęty więzy perypatu,~Głupią mądrość 3577 3 | zabawą,~Chciej się podobać, ujmij serca obojętne,~Niech raz 3578 3 | swawolą poskromić~I poetów ukarać, i aktorów zgromić,~Zakazać 3579 3 | przedwiecznych wyrokach układa,~To będzie, to odmianie 3580 3 | niestateczny w myśli,~Coraz inne układy w pustej głowie kreśli,~ 3581 3 | ma swe żądze;~Dumny lubi ukłony, łakomy pieniądze.~W jednym 3582 3(16)| na jego życie; wydaje się uknowany spisek, czeka tylko ostatniej 3583 3(19)| najnaganniejsza. Mimo wielkiego ukontentowania, które nam sprawuje czytanie 3584 2(12)| Boskim duchem przejęty ukoronowany prorok - w zapędach swoich 3585 3 | tym sztuka największa - ukryć sztukę gładko.~Dlatego dobrą 3586 3 | Tylko czemu tak długo w ukryciu być rada?).~Ale kto twórczy 3587 3(22)| jej dłużej publiczności ukrywać nie raczy. Ja dobrym przyjęciem 3588 4 | cudotwornej narzędziem wymowy~Ułagodziła rodu ludzkiego narowy,~Nim 3589 2 | pieśni, które same wdzięki~Ulały, w dzień i w nocy nie wypuszczaj 3590 1 | czym całą trudność częste ułatwi pisanie,~Byleś tylko w początkach 3591 1 | niedorzeczny;~Obrażony języka tok uleje właśnie~I wyraz twój wyłoży, 3592 3 | Niech gadatliwy Nestor, Uliss chytry będzie,~Agamemnon 3593 3 | rzecz będzie porządna,~W ułożeniu swym kształtna, w zdaniach 3594 1(6) | zabytkiem poezyi polskiej; ułożona, jak jest podanie, od ś. 3595 3 | Póki nie zostanie~Tak ułożony teatr, że w każdej odmianie~ 3596 3 | ozdoby,~On z drzew teatr ułożył, dał na nogi obów,~On na 3597 1 | słyszały przodki.~Szablą robić umiały, nie pisać rym słodki;~Zatkana 3598 1 | mnie wiarę? Poeci! Malarze!~Umiejcie żywość myśli w pewnej trzymać 3599 Tresc | sztuce~Połączenie innych umiejętności z poezyją~Jak trzeba sądzić 3600 2 | weszła w pieśni polityka?~Umiejmy wszystkie rzeczy brać w 3601 4 | ledwie że oddycha, ledwie nie umiera,~Ale czego się dotknie, 3602 2 | Które tylko mógł gładko umieścić w swym rymie.~Ni łakomca, 3603 4 | jeszcze kształtem~Pięknym umiesz rozłożyć naturalne wdzięki,~ 3604 4 | wszelkie piękności obfity,~Umieszcza razem cnoty i prawdy zaszczyty!~ 3605 2(15)| Ślepowronem,~Jak Grzymałą umocni, co wieki nie zwalą,~Jelenną 3606 1 | który mi rycerza żwawego umorzy,~A potem, zapomniawszy, 3607 Inc | scribens ipse, docebo:~ Unde pareneut opes, quid alit 3608 3 | obyczajów wystawić człowieka.~Unikaj tej mniemanej korzyści z 3609 4 | Do nich się uciekajmy, a unikniem zdrady,~U nich samych się 3610 Przed | Pop myśli oryginalnie, unosi się wysoko, ale nieporządkiem 3611 3 | same dzieje goło prawi,~Unudzi czytelnika, nie słodko zabawi.~ 3612 1 | spodziewa się 7.~Lecz co grozi upadkiem - to pewnie, niestety:~Nadto 3613 3(17)| Stopniu stoi wyniosłość. Upadła kolumna~Wielowładnej Azyjej, 3614 2 | znajdą drew, by sobie izby upalili...~W Zgodzie karci duchownych, 3615 3 | będzie,~Agamemnon wyniosły i uparty w błędzie,~Żwawy Ajaks, 3616 Stan | mojego wzoru,~Nie wstyd mię upaść w dobrym zamyśle.~ ~Czcią 3617 2 | nas powrócił - wiek cały upłynął.~Lubią rymy dowcipność, 3618 Tresc | przenośni~Charakteru bohatyra upodlać nie trzeba. Wady same nie 3619 3 | ludzie pospolici są w tym upodleni?~Nie krzywdźmy przyrodzenia, 3620 4 | przyganiacze. Skoro się upoisz~Dobrą myślą o sobie, natenczas 3621 2 | Tak zacny mąż ten nasze upominał dziady,~By baczne mieli 3622 3 | przestrojony rymy,~W tym dzieło upośledził, w tym sobie zaszkodził,~ 3623 4 | rolnika nie sprawi go praca,~A uprawne - wybornym ziarnem się wypłaca.~ 3624 1 | milczenie.~Wtem jutrzenka uprzedza bystrolotne gońce~I prowadzi 3625 2 | Szaleństwu bezecnego Nerona urąga;~Stoickim napojony duchem 3626 3 | Wspaniałym tchnące sercem, w urazach otwarte,~A nawet, mimo swoich 3627 2(16)| pewnie,~Że się nie chciał urodzić prędzej, płaczą rzewnie.~ 3628 3 | poboczne,~Którymi, kiedy wątku urwało się w głowie,~Chudzi zwykli 3629 1 | przyjaciel pilnie dopełnia urzędu~Sędziego i żadnego nie przepuszcza 3630 4 | strzelec, choć wprawny, choć usilnie mierzy,~Nie zawsze w sam 3631 4 | Swawola - kar postrachem była uskromioną,~A niewinność beśpieczna 3632 1 | niewinne igraszki, i słodkie uśmiechy,~I poczciwych skotarzów 3633 3 | ze skał okręty, bałwany uśmierza -~To nas i miło bawi, i 3634 3(18)| obrzydzić mu występek i usposobić w nim serce do ludzkiej 3635 3 | dobija się sławy,~Nikomu nie ustąpi, dzielnej ufa dłoni~I nigdy 3636 4(2) | swego prawie darmo drukarzom ustąpił, które w początkach swych 3637 2 | nędze, którym ludzkie życie~Ustawicznie podpada, i smutnej Kameny~ 3638 1 | wiersza na wiersz skoki ustawne nie trudzą,~Niech jednotonem 3639 2 | w głowie mózg przewróci,~Ustawnie się z rozumem i zmysłami 3640 1 | On się w robocie swojej usterku nie boi.~Nie braknie mu 3641 3 | Różne sprężyny, ale wśrzód ustroni wielu~Idzie sztucznymi drogi 3642 1(2) | słuchacza i niejaką mu w uszach sprawuje rozkosz; a przeto 3643 Stan | Jestem~z najgłębszym uszanowaniem~WASZEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI~ 3644 3 | Z Pokojem nieść Wesele i Uszczęśliwienie.~Piękna przenośnia cechą 3645 2 | swoich przodków gada,~Nie uszedł jego pióra. A tak umie szydzić,~ 3646 3 | teatru otworzyli wrota,~Nie uszła ich szyderstwa ni mądrość, 3647 4 | Że rodem jego siedm miast uszlachcić się chciało.~Ten, co wojnę 3648 3 | przypadki, które sztuka gładko~Uszom powie, a oczom wystawia 3649 1 | oświecenie, w tamtych je utracisz.~Pochlebca pochwałami nazbyt 3650 4(2) | Ilijady i Odyssei, wzrok utraciwszy chleba zebrać musiał. Jan 3651 4(2) | Jan Milton, autor Raju utraconego, w ostatniej żył nędzy do 3652 3(22)| Jeruzalem wyzwolona Tassa, Raj utracony Miliona i Henryjada Woltera. 3653 4(2) | ogłosiła, a drukarze na Raju utraconym więcej sto tysięcy talerów 3654 3 | do ubóstwa przez głupie utraty,~Kto rzucając swe łoże, 3655 Tresc | fikcyja, zachodzić może~Utrzymanie rzeczy. Chronienie się obcych 3656 3 | płacze,~Znowu, lada łakotką utulone, skacze.~Młody, gorący w 3657 4 | brzydko -~Tak też wiersz, utworzony na zagrzanie duszy,~Jeźli 3658 3 | narodu sławy~Nowe dziwy utworzy na widok Warszawy.~Charakter 3659 1 | Byleś tylko w początkach uwagę miał na nie.~Rym największa 3660 1 | delikatnym rozsądkiem iść rada,~Uważa, co i komu do twarzy przypada.~ 3661 4 | Wielu się radzić trzeba, uważać najściślej,~Kto z innych 3662 1 | A zatem na ich piękność uważaj najściślej;~Lecz nie myśl 3663 3 | Jeźliby był cierpliwy, uważny w potrzebie.~Nie ten jego 3664 3 | gdy ma, więcej żąda,~I uważnym się okiem na przyszłość 3665 4 | Bohatyrów rytmami pamięć uwiecznili;~Tyrteusz twoim tonem dodał 3666 1 | onę poświęci,~Potomność go uwielbi w kościele pamięci;~Na jego 3667 2 | miłości, płakać nad Lindorą 4,~Uwielbiać dobrodziejów hojność wdzięcznym 3668 1 | Nadętość ślepe tylko może uwieść tłumy,~Które nie znając, 3669 1 | pioruny,~Śmierć blada się uwija, a Bellona wściekła~Tysiące 3670 4(4) | że się odważył Homerowi uwłaczać. Bawijusz i Mewijusz, nikczemni 3671 4 | lekkie błędy piora,~W wadach uzna człowieka - w pięknościach 3672 4 | sławnych pisarzów, a pewnie uznamy,~Że wiele równych bogactw 3673 1 | wiekach ojców naszych życie.~Użyj na to farb różnych, ale 3674 4 | pięknego lepiej dowcipu był użył.~Niechaj cnota i serce twe 3675 4 | mieć życzy.~Niech się stara użytek łączyć do słodyczy.~Nie 3676 3 | Każda namiętność swego używa języka.~Szczęśliwy, co sprężyny 3677 4 | Prawdziwa wartość musi używać swej chwały.~Nie na tym 3678 1 | pomni,~Żeby ich, ile można, używał najskromniej.~Czytać dawne 3679 3 | pochwali.~Gdy trajedyja swojej używała sławy~Wystawując ludowi 3680 1(1) | osobliwie gdy są często używane, czynią wiersz płaski; stąd 3681 Tresc | bajek pogańskich~Zdanie o używaniu bajki. Moc i piękność przenośni~ 3682 3(19)| facti.~Nec minus, o Musae, vatum decus, hic ego vestros~Optarim 3683 3(3) | Lopes de Vega, poeta hiszpański, pisał 3684 3(19)| vestros~Optarim fontes, vestras nemora ardua, rupes:~Quandoquidem 3685 3(19)| Musae, vatum decus, hic ego vestros~Optarim fontes, vestras 3686 3(19)| monstrate viam, qua nubila vincam;~Et mecum immensi portas 3687 3(19)| znowu się do Muz udaje.~Virginei partus, magnoque aequaeva 3688 3(19)| igitur, seu cura poli, seu Virginis huius~Tangit honos monstrate 3689 3(19)| coelo deducitis, et vos~Virginitas, sanctaeque iuvat reverentia 3690 Inc | Quid doceat; quid non; que virtus, quo fetat error.~Horatius, 3691 4(4) | Maevi,~Atque idem iungat vulpes et mulgeat hircos.~ 3692 3(14)| Wacław Rzewuski pisał trajedyje, 3693 4 | przepuści lekkie błędy piora,~W wadach uzna człowieka - w pięknościach 3694 Tresc | Dla wielu piękności lekkim wadom przebaczyć należy~Jakiej 3695 1 | wielkości swej płaczą.~Wichry walą odwieczne dęby wraz z mdłym 3696 3 | tylko powstajem, na to tylko walczym,~By w wierszu chrześcijanem 3697 3 | ten jego charakter, lecz waleczny, krwawy;~Tysiące trupów 3698 3(3) | sztuce wystawia historyją Walentyna i Orsona, którzy się rodzą 3699 3 | tonem prostym, skromnym:~"Walki i męża powiem, który naprzód 3700 Stan | Gdzie trzeba głośnej użyć waltornie.~ ~Cóż gdy poważny koturn 3701 4 | powstanie, do brzegów szumne wały toczy.~Tak różnymi widoki 3702 1 | uczcił skronie,~Jeźli za wami krokiem zbyt odważnym gonię~ 3703 Tresc | Jakiej niemiłosierni krytycy warci nagrody~Wyprowadzenie początków 3704 1 | błyski, latają ćmy, powietrze warczy,~Niebo się okropnymi zasępia 3705 1(4) | dziel ręki Ks-cia Biskupa Warmińskiego, Bajki i przypowieści szczególniejszej 3706 4 | Dźwignęły pyszne miasta i zamki warowne.~Swawola - kar postrachem 3707 3 | Tak z pożytkiem ten całą Warszawę zabawił,~Co na scenę Panicza 3708 2 | I jak fircyk z Paryża po Warszawie lata,~I jak bieda chudego 3709 3 | mimo swoich wad, szacunku warte.~W tym Homer jest przedziwny. 3710 1 | To bierze za ozdobę, co warto nagany.~Jednak - dasz-li 3711 4 | złości strzały,~Prawdziwa wartość musi używać swej chwały.~ 3712 1 | pochlebia,~Nie znając swej wartości, zamiaru uchybia;~Porwie 3713 4 | uczyć. I we dnie, i w nocy~Wartować mądre pisma, w nich pewnej 3714 3 | zdradne oko wyda, jakie złości warzy.~Filut grzecznie się kłania, 3715 4 | rymotwórczej sztuki,~Pod wasze je wysokie z chęcią niosę 3716 Stan | najgłębszym uszanowaniem~WASZEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI~Pana Mego 3717 2 | Każdy w pieniach postrzega waszych głos natury.~W tym was tylko 3718 1 | trzeba zdrowego rozsądku,~By wątek był postawy wart, postawa 3719 3 | postawa równym przeplatana wątkiem~Wyborne czyni dzieło; kiedy 3720 3 | stawiasz z cnotą,~Ale to bez wątpienia jawny przymus znaczy.~A 3721 3 | pocieszenie,~Zdrową radę wątpliwość, przyjaźń zasilenie;~Dobro 3722 4 | wojsku męstwa~I ku niemu wątpliwy los skłonił zwycięstwa;~ 3723 2 | nosi łzami zlane na głowie wawrzyny,~Co płakał zabranego od 3724 3 | odmalować czołem,~Czas - ważący niechybnym losy królestw 3725 3(16)| nastąpić, ale musi być do niej ważna przyczyna, bez której by 3726 3 | Dopiero ten, co mądrym być ważył się z wiela,~Wywiódł na 3727 3 | wichrem zatopiła wodzie,~Inne wbiła na piaski, innym starła 3728 3 | nas wycisnąć łzy, gdzie wchodzą krole.~Czyż tylko berła 3729 1 | gdy opiewasz miłej wiosny wczasy~I pola chleborodne, i zielone 3730 3(8) | się z listu jego okazuje: "Wczora dopiero oddano mi obadwa 3731 4 | osierociałe po mężach swych wdowy~Nielitościwym włosy rwą 3732 3 | miedzi lub stali,~A naród wdzięczen pracy szacownej pochwali.~ 3733 4 | takie zadatki bierzesz z wdzięcznej ręki,~Niechże nas póty twoje, 3734 1 | godny,~I Gawiński w pastusze wdzięcznie dmiąc multanki~Chwalebny 3735 2 | się wloką.~Trzeba sztukę z wdziękami natury pomieścić -~I przypowieść 3736 4 | jak rodzone siostry,~Byś wdziękiem twym słodziła tamtej ton 3737 3 | przyjemnie uczy,~Że jej mocy i wdziękom nikt nie zaprze ucha.~Wszem 3738 2 | napełnia słowy.~Ten, co dobrze wecować każdą umiał winę,~A najlepiej 3739 2 | rozum człeka mierzył.~Lecz wedle nich najwięcej gryzły pióra 3740 3 | Zabójcze ująć Gniewy w hartowne wędzidła,~Straszną Wojnę z miedzianym 3741 2(16)| szczęście zajaśnieje...~Węgierski w Liście do wierszopisów.~ 3742 3 | przygania.~Kupił sobie, gdy wejście zapłacił, to prawo.~Więc 3743 3 | Troi gotują los zgubny,~A Wenus, co wygrała zaszczyt pożądany,~ 3744 2 | Maluje żarty, śmiechy, wesela i skoki 14,~To znowu niespodzianie 3745 3 | rzęsistych spełniany kielichach,~Weselej jeszcze gości niż aktor 3746 3 | dobrze uczyni, z tego się weseli;~Upadek ma w nim wsparcie, 3747 3 | chcącym łzy z oczu wyciska.~Wesoła komedyja zbiera ludzkie 3748 3 | ustach, radość - w ruszeniu wesołem.~Tak namiętność, wydana 3749 1 | Wszystko pięknie! Cudownie! Z wesołości skacze,~Drży z bojaźni, 3750 3 | płaczem nie rozrzewnia,~Wesołym sobie tonem przychylność 3751 3 | gnębi,~A po długim milczeniu westchną z serca głębi~I to jakąś 3752 2 | przenika.~Lecz jakim prawem weszła w pieśni polityka?~Umiejmy 3753 4 | życie.~Tak, gdy silny go wewnątrz ogień pali skrycie,~Wszystek 3754 3(16)| ostatniej zguby i tym srożej się wewnętrznie trapi, im go dłużej z dekretem 3755 3 | z przyjemnością słodkim węzłem sprzągnąć;~Wystawić bohatyry 3756 4 | obywatele,~Co prawymi spojeni węzły przyjaciele,~Jak sprawować 3757 1 | słowa, lecz na duchu zbywa.~Wezmą one nagrodę z czasem godną 3758 3 | Za taką sprawiedliwy dank weźmiesz robotę.~Wszystko z następstwem 3759 3 | wiersze!~Cóż stąd, że jedne węższe akty, drugie szersze,~Kiedy 3760 3(19)| najtrudniej znieść, to jest, że wezwawszy duchów błogosławionych, 3761 3 | bystrym okiem w serce ludzkie wgląda,~Niech zna jego słabości, 3762 Przed | Wszakże przewaga niech będzie~Wiadoma, kto nie waży, wysoko nie 3763 1(2) | Odprawa posłów greckich, wiadome satyry Łukasza Opalińskiego, 3764 2 | co myślą korony,~I żeby wiadomością dzieło przyozdobić,~Z Dametów 3765 4 | stoi, znowu, gdy burzliwy~Wiatr powstanie, do brzegów szumne 3766 3 | gorzkich jękach,~Szumnym Wiatrom przyprawić bystrolotne skrzydła,~ 3767 3 | wyżej do góry podnosi,~Szumy wiatrów i srogie flagi morza głosi,~ 3768 3 | takie sprężyny, co by mię wiązały!~Niech zaraz w pierwszym 3769 1 | mówca, poeta inak słowa wiąże.~Tak nowy za dni naszych 3770 3 | łodzie~Jedne w wzburzonej wichrem zatopiła wodzie,~Inne wbiła 3771 1 | gruzach wielkości swej płaczą.~Wichry walą odwieczne dęby wraz 3772 3 | Może się powszechności widoku nie lękać.~Nie będzie się 3773 3(15)| Sprawiedliwie autor Emila w Liście o widowiskach, do Alamberta pisanym, nagania 3774 3 | stworzeniami dzieli.~Jego twarzy widzeniem szczęśliwi anieli~I te błogosławione 3775 2 | Przejrzał znać klęski, które widziały dni nasze.~Opaliński w bezrymnym 3776 3 | Bach dobrą myśl sprawił.~Widzieliśmy niedawno tych widoków szczątki~ 3777 3 | którym nic szczególnego nie widzim nad ludzi?~Cnota tylko, 3778 1 | niech będzie mistrzem, a nie widzimisię.~I cóż w obrazie twoim po 3779 2(6) | językiem naszym śpiewających widzimy. Zwłaszcza że i samego Wirgilijusza 3780 1 | chytre zastawia w jeziorach więcierze.~Tysiąc złotych gwiazd zdobi 3781 3 | On pełni w czasie swoje wieczne przeznaczenia,~A wszyscy 3782 3 | Niezgoda szczęścia w niebie wiecznego nie kłóci,~Nie masz w zdaniach 3783 4 | osiedział.~Ale oszczercy w wiecznej niepamięci zgnili,~A sławę 3784 4 | Z którego słońce źrzódła wieczny ogień leje,~Kto niebios 3785 4 | nie będą twym rzemiosłem wiecznym.~Kiedy z ludźmi zostajesz 3786 3 | idzie za odmianą,~Tego w wieczór nie lubi, w czym się kochał 3787 3 | rozpustnych biesiad ni skocznych wieczorów,~Ni śmiechów nieprzystojnych. 3788 4 | przyjemne poranki, tu w chłodne wieczory~Wiosna z kwiatów, z ros 3789 3 | nie znają na scenie~Ani wiedzą, jakie je czeka przeznaczenie.~ 3790 3(16)| wytrzymują. Na koniec August: "Wiedząc - rzecze - o wszystkim, 3791 3 | przez sztuczne do końca wiedzion kołowroty~Widzi karę występku 3792 2 | prowadził niedźwiedzie.~Inny, w wiejskich sielankach zbytecznie uczony,~ 3793 2 | Porzuca proste fletnie i wiejskie bardony~I tam, gdzie tylko 3794 3 | wspaniały Wirgili Sarmatą od wieka,~Już Tass lepiej niż w włoskim 3795 3 | Podając bohatyra czasom wiekopomnym,~Tak zaczyna swe dzieło, 3796 3(17)| Troję: nie będą dowody~Nigdy większe fortuny, jak na śliskim 3797 3 | dostawszy udziałem~Na coś większego piórem odważy się śmiałem?~ 3798 3 | Że bliżej końca swego z większym pędem bieży,~Jak oderwana 3799 3 | co mądrym być ważył się z wiela,~Wywiódł na teatr polski 3800 4 | przyjąć chętliwie,~Twoje wielbię przymioty, twym rytmom się 3801 4 | kładł umysłem gornym.~Ty, co wielbisz dowcipy twego pióra godne,~ 3802 3 | bez przyczyny 16;~Dzielnej wielce do tego potrzeba sprężyny.~ 3803 3 | pierwszeństwo sceny.~Oba wielcy, zarówno dziwiono się obu,~ 3804 3 | Zawsze dążąc do celu jednej wielkiej sprawy,~Tysiącem bajek długiej 3805 Przed | Żem wiele winien dwóm tym wielkim nauczycielom, chętnie wyznaję; 3806 3 | mniejsze równać dla sztuki z wielkimi?~Idzie cny autor pięknej 3807 3 | dom mały nadstawić chce wielkością sieni.~Czasem ubóstwo rodzi 3808 3 | nie podpada.~Przez winne wielmożności Jego poważenie~Nie możem 3809 3(17)| wyniosłość. Upadła kolumna~Wielowładnej Azyjej, bogów sama praca,~ 3810 3 | inne mamy Boga wyrażenie,~Wiemy, że jest Istnością mądrą 3811 1 | Których naród w chwalebne wieńce uczcił skronie,~Jeźli za 3812 4 | Polska twych w wawrzyn wieńczy miłośników skronie.~Więc 3813 3(24)| Staruszkiewiczów, Burdeckich, Wiernickich, Roztropskich etc. etc., 3814 Stan | MOŚCI~Pana Mego Miłościwego~wierny poddany,~Ks, Franciszek 3815 2(16)| Węgierski w Liście do wierszopisów.~ 3816 3 | rozrzutnik, co podły, co filut wierutny,~A co człowiek poczciwy. 3817 2 | sekrecie,~Co lada dudkowi wierzą lub kobiecie,~I jako świat 3818 3 | Jak oderwana skała od góry wierzchołka.~Różnie się w tym zamiarze 3819 4 | jest teologiem, może prosto wierzyć,~Kto nie ma ust wyprawnych, 3820 4 | darach, pańskiej łaski.~Wieś matką dobrych myśli, tu 3821 1 | Szuka światła u ludzi... Wiesz powód tej cnoty?~Oto, żeby 3822 3 | chrześcijańskiej materyi wieszczek 19,~Ani babę na stołku zrobionym 3823 3 | Które jednym podmuchem lada wietrzyk ściera.~Jedną daje rozrzutnik 3824 2 | swojej kontent doli,~Jęczy w więzach, a przecie kocha się w niewoli;~ 3825 3 | rozciągnęła.~Rozum, w ścisłe ujęty więzy perypatu,~Głupią mądrość 3826 2 | dobrze wecować każdą umiał winę,~A najlepiej bezecną prawników 3827 4 | bez grzechu nie godzi się winić,~Co pisze starożytność? 3828 2 | natury.~W tym was tylko winiemy, że piórem swawolnym~Częstokroć 3829 3 | żadnej nie podpada.~Przez winne wielmożności Jego poważenie~ 3830 4 | jaka od młodzieży,~Co sobie winni bracia, co obywatele,~Co 3831 3(10)| tłumaczeń i innych dzieł, winniśmy pracowitemu pióru J. E. 3832 1 | Przyjmijcie to wyznanie za hołd winny sobie.~Próżno ten rymotwórca 3833 4 | cały obraz kazi,~Kwaśne wino przy stole wybornym - niesmaczne,~ 3834 Przed | nie zapieram. Bardzo sobie winszować będę, jeżeli u rozsądnego 3835 3 | Ateny,~Długi z sobą spór wiodąc o pierwszeństwo sceny.~Oba 3836 3 | na piaski, innym starła wiosła,~Inne w dalekiej kraje Afryki 3837 3 | Ktokolwiek się kusi~Śmiałym wiosłem pruć morze, flag doznać 3838 4 | poranki, tu w chłodne wieczory~Wiosna z kwiatów, z ros lato śliczne 3839 2 | pasterka w piękny dzień wiosnowy~Wykwintnymi strojami nie 3840 1 | rzecz, gdy opiewasz miłej wiosny wczasy~I pola chleborodne, 3841 3 | nas wzrusza~Niźli stała w Wirgilim Trojańczyka dusza.~Niech 3842 3 | trwogi,~Jeźli drżą, jakby wisiał nad nimi cios srogi,~Jeźli 3843 1 | noc ciemną,~Żądany dzień witają, pieśń nucąc przyjemną.~ 3844 2(15)| pląsach, Dryjady śpiewają wiwaty,~A Lucyna się krząta o nowe 3845 4 | wpatrzy pilnie -~Że to twój wizerunek, wyzna nieomylnie.~Hołd 3846 1 | Natura jest jedynym ozdób wizerunkiem,~Byleś je brał rozumnie, 3847 4 | krasy jego szpetna plama wkradnie,~Gdy nieba nie dosięgnie - 3848 1 | W twardy kamień czułego wlać nie można ducha.~I kto się 3849 3 | pycha nadyma, tym porywczość włada,~Ten wszystko oślep czyni, 3850 3 | nieokreślona wszystkim rządzi władza,~On pełni w czasie swoje 3851 2 | obiecują syny 16.~Wszędzie oda właściwą sobie cechę nosi,~Czy wielbi 3852 1 | Niech wszystko sobie miejsce właściwe osiędzie,~Niech śrzodek 3853 1 | Trafi się, że ci braknie właściwego słowa,~A żadna jeszcze wszystkich 3854 4 | tonem śmiałym,~Choć to tylko właściwym jest mądrych udziałem.~Do 3855 3 | ich nędza ludzka tak jak własna gnębi,~A po długim milczeniu 3856 Przed | tłumaczeniem, już też z własnego płodu język polski za dzisiejszego 3857 3(8) | prośbę Zamoyskiego niż z własnej chęci pisał, jako się z 3858 1 | Każda rzecz z siebie samej własnych ozdób czeka;~Nie przylgnie 3859 3 | uderza.~Bez tych ozdób się wlecze wiersz twardy, niemiły,~ 3860 3 | błysnęła jasność nauk szczera,~Włochy Metastazego, Anglija Szykspira,~ 3861 4 | życia zyskało niewielu!~Ów włócząc się po miastach, nędzny, 3862 2 | wiersze niezgrabnie się wloką.~Trzeba sztukę z wdziękami 3863 3 | Troje~Zjechawszy, na brzeg włoski przybił nawy swoje.~Wiele 3864 3(7) | najprzedniejszy autor dramatyki włoskiej. Szykspir, poeta traiczny 3865 4 | niedbalstwo dowcipu nie morzy,~Wnet ze swych skarbnic talent 3866 1 | mówiąc, jad piekielny z wnętrzności wykrztusi".~Tu jest duch 3867 3 | przyczyny wielkie do niechęci,~Wniosę, na co się ludzie odważą 3868 3 | początków pewne czynisz wnioski.~Kogo zagrzał do dzieła 3869 Przed | stanowi powszechne prawidła, a wniosków i stosunków z nich czynienie 3870 3 | odbieramy państwa Trytonom nad wodą~Ni Parkom płytkich nożyc, 3871 1 | co czerpa z prawdziwej wodę Hiopokreny,~Co wyrównał 3872 3 | szczęśliwa,~Niech sarmackiego wodza dzieje nam opiewa,~Niech 3873 3 | wzburzonej wichrem zatopiła wodzie,~Inne wbiła na piaski, innym 3874 3(21)| wyprowadziwszy i bogów, i wodzów, każdej właściwy charakter 3875 1(6) | jak jest podanie, od ś. Wojciecha.~ 3876 3(17)| Od Pontu w białogłowskiej wojska wiedzie dobie.~Wycięta Troja 3877 4 | dźwigać,~Może, nie rządząc wojskiem, nieprzyjaciół ścigać,~Kto 3878 4 | Tyrteusz twoim tonem dodał wojsku męstwa~I ku niemu wątpliwy 3879 3 | Wyprowadził, tak wszystkim rządzi wola Jego~I cokolwiek w przedwiecznych 3880 1 | dowcip, jak mało rozsądku.~Wolę ja czysty strumyk, który 3881 1 | Tego - jeźli ma dowcip - wolna wzywa mowa;~Wiersz go nie 3882 2 | wyrazem uczciwe?~Dawni byli wolniejsi; teraz nie uchodzi.~My, 3883 Przed | Szymonowic w Przedmowie do Wolskiego~ 3884 2(2) | przypisując sielanki swoje Wolskiemu, marszałkowi nadwornemu, 3885 3(7) | passyi i poruszeniu serca. Wolter obudwu godny następca.~ 3886 1 | rolnicy, ciągną w jarzmo woły;~Ci orzą, tamci zwożą snopy 3887 2 | Raz jak pszczółka obiega wonne w polu kwiaty~I z nich na 3888 4 | zapłacił dobrze krytykowi,~Wór żyta zmieszanego z plewą 3889 3 | próżne uciechy pieniądze;~Jak wosk przyjąć na siebie wszelkie 3890 3 | maczugi, zostawiamy złoty~Wóz Słońcu, którym roczne sprawuje 3891 Tresc | się jednych błędów, nie wpadać w drugie~Jednoton naganny. 3892 4 | gościu w Heilsbergu! Kto się wpatrzy pilnie -~Że to twój wizerunek, 3893 3 | spiekłym od słońca, inną wpośrzód lodów~Zmarzłym mieszkańcom, 3894 1(5) | hamonii języka polskiego, mało wprawdzie czytanej, ale dla nowych 3895 3 | czytelnika w tęsknotę nie wprawić,~Niech dzieje bohatyra wielkiego 3896 4 | zbogacić,~Masz-li dosyć wprawności - nie chciej czasu tracić,~ 3897 Inc | gdzie jej niewiadomość poetę wprowadza.~HORACY, List do Pizonów, ~ 3898 Tresc | mieli pomoc dawni poetowie z wprowadzania swych bogów. Czy u nas to 3899 Tresc | godnego chwały bohatyra ~Wprowadzenie duchów piekielnych~Co sądzić 3900 Tresc | spektatora. Co sądzić o wprowadzeniu osób przeciwnych charakterów~ 3901 1 | wstręt od złego na gorsze wprowadzi~I co miało być lepszym, 3902 3 | miejsca. Próżno się ten wprząga~Do szlachetnej roboty wzruszenia 3903 3 | równo kłaść gminem,~Którego wprzódy boskim uczyniłeś synem~I 3904 4 | jedli,~Nie znali chytrych wpuszczać matni w szklanne wody,~Samorodnymi 3905 4 | sejmującym w Grodnie,~Niosąc wracającemu rym z podróży panu~Przedziwny 3906 3 | nieujętych wyroki straszliwe.~Wreszcie wszedłszy na pola Elizu 3907 1(3) | naśladowaniem natury... Wrodzona jest ludziom naśladować 3908 3 | wschodu,~Gdy złe wrogi po wrogach szły na nas wyścigiem,~Pięknym 3909 3 | południa i wschodu,~Gdy złe wrogi po wrogach szły na nas wyścigiem,~ 3910 3 | Cała się rzecz kończyła na wrzaskach i śmiechach.~Potem Bachus, 3911 3 | całego Rzymu, nie dbał o te wrzaski,~O te śmiechy, co tylko 3912 Inc | stopień sztuka rymotwórskii wsadza~I gdzie jej niewiadomość 3913 3(17)| Donu wody pijąc~I który wschodzącemu słońcu czołem bijąc~Ciepłe 3914 Tresc | szacowaniu talentów~Jak na wsi widok natury zapala dowcip~ 3915 3 | przeciwnie. Znać dwory, wsie, miasta;~Inne dziś obyczaje, 3916 2(15)| szczęśliwie dopadnie,~Jak wsiędzie na Rawicza ozdobnego plonem,~ 3917 3 | pierwszych nie znała go ludzi.~Wskoczył kozieł w winnicę i narobił 3918 3 | prędko niknie - czułość wskroś serca przenika.~Ten, co 3919 1 | opiewa,~Ten ostrym epigramem wskróś serca przeszywa,~Ów śmiałym 3920 3 | dziwimy,~Które pięknymi dotąd wsławiacie się rymy! -~Niech kogo z 3921 3 | wysokim,~Bohomolec komicznym wsławiał go widokiem 13,~Grając podstęp 3922 2 | swe imię na nieszczęście wsławił?~I ty, Propercy, i ty, Gallu, 3923 3(23)| Eupol, Kratyn i Arystofan wsławili się w komedyi dawnej. Ta 3924 4 | piora -~I sam siebie nie wsławisz, i skrzywdzisz autora.~Nie 3925 3(7) | ojciec dzisiejszych trajedów, wspaniałością charakterów i wysokością 3926 3 | idziesz w teatru zawody~I tam wspaniałych wierszy twych szukasz nagrody,~ 3927 3 | chytrością i siłą prawicy swej wsparci~Na swą stronę wygraną przeważali 3928 3 | Wszystko idzie od bogów wsparcia i obrony,~Ci dla tej niosą 3929 3 | Chciwie się na honory i urzędy wspina,~Rad pomnaża fortunę, gdy 3930 4 | Ślubnego prowadzili, by przez wspólne związki~Mnożyły się pierwszego 3931 3 | Każdy się śmiał z innymi wspoły,~Śmiał się z takich widoków, 3932 3 | skarbnic swej matki natury.~Wstał teatr, gdy błysnęła jasność 3933 Stan | tylko może w treściwym rymie~Wstawić się dowcip sztuką ćwiczony.~ 3934 1 | osiędzie,~Niech śrzodek z wstępem zgodny, koniec z śrzodkiem 3935 3 | Niech zaraz w pierwszym wstępie roboty cel widzę,~Niechaj, 3936 3 | niezgłębne,~Znać Neptun rozdąsany wstrząsł berło trójzębne;~A gdy smutnym 3937 3 | wszystko silnymi zdolny wstrząsnąć barki,~Który zsyła kolejno 3938 4 | szumu~Twego zuchwalstwo wstrzyma?" Nie masz tego prawa.~Wszelką 3939 2 | zapęd wznosi niczym nie wstrzymany,~Rada z nieśmiertelnymi 3940 Stan | doszedł mojego wzoru,~Nie wstyd mię upaść w dobrym zamyśle.~ ~ 3941 4 | Każdego słuchaj zdania i nie wstydź się radzić;~Nigdy taka nie 3942 2 | nie można, a trzeba się wstydzić.~Persyjusz więcej myśli 3943 3 | ich w sobie obraz, sam się wstydził.~Tak zręczną komedyja przyprawiona 3944 4 | stworzy.~Nie ludzkie dzieło ze wszech miar być doskonałym,~Lecz 3945 4 | ucha mu szepce;~Błąka się, wszedł w jaskinią; tam go coś porusza.~ 3946 3 | wyroki straszliwe.~Wreszcie wszedłszy na pola Elizu szczęśliwe~ 3947 4 | wstrzyma?" Nie masz tego prawa.~Wszelką nam wolność daje natura 3948 2 | sercu nie ma,~I zmyślone na wszelki raz w oczach łzy trzyma;~ 3949 3 | wdziękom nikt nie zaprze ucha.~Wszem użycza istnościom i ciała, 3950 1(1) | jakie są, na: -sci, -go, -wszy, -la, -jąć, osobliwie gdy 3951 4 | wśrzód milczenia.~Naturo! Wszystka w tobie piękność się zamyka,~ 3952 3 | Twardy młodych poprawiacz, wszystkiemu przygania,~Czego użyć nie 3953 3(8) | było czasu poprawować, bom wszytek musiał insumere [obrócić] 3954 4 | zrobione gdzie nie będzie wszytko,~Całe dzieło błąd jeden 3955 1 | okropne panuje milczenie.~Wtem jutrzenka uprzedza bystrolotne 3956 3 | ten poetów polskie suknie wwleka,~Już wspaniały Wirgili Sarmatą 3957 4 | plamom rozsądny czytelnik wybaczy,~Mimo siebie przepuści lekkie 3958 3(14)| środowych wzięta. Jmć p. Wybicki wydał niedawno trajedyją 3959 3 | mali;~Niech Rzewuskich, Wybickich przykład nas zapali 14,~ 3960 3 | oka rzuceniu dusza z nas wybiega,~Ale nierównie każde oko 3961 4 | przed Zoilami Homer się wybiegać 4,~O których by bez tego 3962 3 | chociażby się blaskiem~Wybornego dowcipu ani wynalazkiem~ 3963 1(4) | Oprócz innych wybornych dziel ręki Ks-cia Biskupa 3964 Tresc | Sztuka w sądzeniu i czynieniu wyboru między dawnymi i późniejszymi 3965 1 | można ducha.~I kto się na wyborze dzieła swego myli,~Źle zaczął, 3966 1 | powszechnym ludu pośmiewisku.~Wybrać więc rzecz stosownie jest 3967 3 | szczęśliwe~Stawia duchów wybranych orszak znakomity,~Którym 3968 2 | bystra rzeka, jak płomień wybucha.~Ona szermierzom w Pizach 3969 2 | odstąpili.~W zgiełku szkoły wychowań Juwenalis śmiały~Aż do zbytku 3970 4 | zaszczyt najpierwszy.~O wy, Muz wychowańcy, szczęśliwi pisarze,~Którym 3971 3 | rad odkłada,~Przeszłe lata wychwala, na dzisiejsze gada,~Twardy 3972 2 | imieniny,~Szlubne związki wychwalać, śpiewać urodziny?~Największe 3973 1(5) | znajdują się z natury języka wyciągnione uwagi w Grammatyce Ks. Kopczyńskiego. 3974 Tresc | sądzić o sztuce z przykładów wyciągnionej~Kiedy natura najlepsze daje 3975 3(17)| białogłowskiej wojska wiedzie dobie.~Wycięta Troja mieczem, padła na 3976 3 | nie chcącym łzy z oczu wyciska.~Wesoła komedyja zbiera 3977 3 | te tylko role~Mogą na nas wycisnąć łzy, gdzie wchodzą krole.~ 3978 1 | zbyt zawróci,~Póki jej nie wyczerpa, póty nie porzuci.~Maluje 3979 3 | bezprzestannie okrutny los gniecie.~Wydaj dobrze ich nędzę! Za tak 3980 4 | zawsze, które ręka chce, wydają tony,~Ani strzelec, choć 3981 Tresc | się podoba widok dobrze wydanej natury~Jakiej mocy namiętności 3982 4 | wszystkich ogarnąwszy stanów,~Wydasz dokładnie królów, poddanych 3983 2 | niewinna,~Doskonała sielanka wydawać powinna.~Kazi ją słów nadętość, 3984 1 | tylko, lecz przykre dźwięki wydawały~I ten pisał najlepiej, ten 3985 1 | nie stracą.~Czemu dziś nie wydołasz, nazajutrz dokażesz,~Z czasem 3986 1 | narodowi powieki otworzył,~Wydoskonalił rytmy, chociaż je sam stworzył.~ 3987 1 | Czyżby pięknie tej obraz wyglądał osoby,~Gdybyś zewsząd niesforne 3988 2 | nieszczęśliwy.~Ten, co go na wygnanie August obrażony~Wyrzucił, 3989 3 | los zgubny,~A Wenus, co wygrała zaszczyt pożądany,~Za przychylnymi 3990 3 | folgę na duszy sprawuje -~Wygrałeś! Tobie wieniec Talija gotuje,~ 3991 3 | swej wsparci~Na swą stronę wygraną przeważali czarci,~Byłoby 3992 2 | więc, jak on, na wiejskiej wygrywaj fujarze.~Tych skotopasów 3993 3 | Godfred ci dowodził,~Godfred wygrywał bitwy na nieprzyjacielu,~ 3994 3 | Martwa istota kształtną wyjdzie z jego ręki,~I kamień ma 3995 4 | tamtej ton zbyt ostry -~Wykładałaś natury niepojęte dzieje:~ 3996 4 | krysztale.~Przez ciebie wykładały wyroki swe Nieba,~Gdy boskim 3997 3 | Wszakże prostego rzeczy wykładu nie lubię,~Gdy mi z pewnych 3998 1 | Źle zaczął, próżno dobrze wykonać się sili.~A jako okazałe 3999 3 | ściśle pamiętał w dzieł swych wykonaniu~Wysoki autor Kawy z Panną 4000 2 | piórem swawolnym~Częstokroć wykraczacie i pędzlem zbyt wolnym~Malując 4001 3 | gdyby wyrazem~Szpetnym nie wykraczali a złością bezwstydną,~Granych