| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Franciszek Ksawery Dmochowski Sztuka Rymotwórcza IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Piesn
4002 3 | komedyja zbiera ludzkie wady,~I wykrętne podejścia, i pochlebne zdrady,~ 4003 2 | Jakie w domach swawole, wykręty w dworszczyźnie -~Lecz mu 4004 3 | drugie szersze,~Kiedy nie wykroczono nic w układzie rzeczy?~Insze 4005 1 | piekielny z wnętrzności wykrztusi".~Tu jest duch rymotwórczy. 4006 Tresc | wyrazów~Praca w poprawie i wykształceniu dzieła~Potrzeba krytyki. 4007 2 | w piękny dzień wiosnowy~Wykwintnymi strojami nie obciąża głowy~ 4008 3 | Eneasz ze czcią ku bogom wylany.~Natura nas różnymi przymiotami 4009 3 | paszczy wściekła Niezgoda wylata.~Pioruny nie są skutkiem 4010 2(2) | przed Askrejczykiem w górę wylatywa.~Gdy mu przyszło, mym zdaniem, 4011 4 | Za nieprzestępne sztuki wyleci prawidła,~Pójdzie, gdzie 4012 4 | czucia swej duszy na papier wyleje~I silnym ku dobremu wyrazem 4013 1 | obfitości,~Nie chciej w dziele wyliczać suchych szczególności.~Wszystko 4014 Tresc | namiętności wyciąga trajedyja~Wyłożenie zamiaru dzieła~Oznaczenie 4015 1 | Gdy dobrze sam obejmiesz, wyłożysz się jasno.~Wyraz idzie za 4016 2 | poznać można,~Lub, co gorsza, wymienia. Choć wiersz piszesz gładki.~ 4017 3 | zgromić,~Zakazać twarz udawać, wymieniać nazwiska.~Stały się przystojniejsze 4018 2(7) | wierszami.~Ja nikogo nie wymieniam, nikt się więc na mnie gniewać 4019 1 | przypada.~Raz odważnie ku niebu wymierzy lot chyży,~Drugi raz śrzodkiem 4020 3 | strój przybrał osoby,~On wymyślił na twarzy maski dla ozdoby,~ 4021 4 | Okazał powszechności jawne wynalazki,~Wziął zadatki, w szacownych 4022 3 | blaskiem~Wybornego dowcipu ani wynalazkiem~Nowym szczycić nie mogła, 4023 2 | oswoić,~Nauczą, jak głos wynieść, jak skrzypce nastroić,~ 4024 3 | odbierał honory,~Kto się wyniósł tą drogą, którą nie należy,~ 4025 1 | się sili.~A jako okazałe i wyniosłe mury~Nie uczynią budowy 4026 4 | poniżeniem.~Zły człowiek się wynosi ludzkim pognębieniem~I w 4027 1 | niedobrze. - Lecz wszyscy wynoszą pod nieba...~- To ciemno. - 4028 3 | Niechaj król po królewsku wynurza swe myśli.~Tak doskonały 4029 Przed | ale nieporządkiem swych wyobrażeń dużo czytelnika~zatrudnia.~ 4030 3 | dawszy wielkie jego cnót wyobrażenie~Poświęciłeś mu trąby bohatyrskiej 4031 1 | Wszystko bowiem, co nadto, nie wypada smacznie,~A umysł je odrzuca, 4032 4 | dostrzegł bardzo wiele,~I razem wypisawszy pokazał bożkowi.~Ten, ażeby 4033 4 | uprawne - wybornym ziarnem się wypłaca.~Tak i dowcip bez sztuki, 4034 3 | pisarzu, tysiącem łez ci się wypłacę!~Lecz dzieło to nie lada 4035 4 | wierzyć,~Kto nie ma ust wyprawnych, przynajmniej zza kraty~ 4036 Tresc | niemiłosierni krytycy warci nagrody~Wyprowadzenie początków poezyi. Jakie 4037 3 | matactwo.~A gdy takie na scenę wyprowadzi dzieje,~Śmiejąc się z drugich, 4038 3(21)| celuje, że tyle na plac osób wyprowadziwszy i bogów, i wodzów, każdej 4039 2 | Ulały, w dzień i w nocy nie wypuszczaj z ręki.~Ci sami, byłeś z 4040 3 | prochu Troję,~W nadętych wyrażała słowach nędzę swoję? 17~ 4041 1(4) | owa zwięzłość i jasność wyrażenia, owa stosowność do obyczajów 4042 3 | My, którzy inne mamy Boga wyrażenie,~Wiemy, że jest Istnością 4043 3(9) | przyjęta, iż gdy chciano wyrazić, że jaka rzecz jest piękna, 4044 4 | Gładki w wierszu, obfity w wyrazie Organów~Autor na większą 4045 1 | odbija,~Niechaj wyraz dobrany wyrazowi sprzyja.~Niech się głos 4046 4 | Jeźli pisarz jest zimny, w wyrazy ubogi,~A jeszcze skąpszy 4047 4 | myśli.~Ledwie nie każdy wyrok daje tonem śmiałym,~Choć 4048 3 | cokolwiek w przedwiecznych wyrokach układa,~To będzie, to odmianie 4049 3 | zostawili stanie,~Że im nigdy wyrównać nie mogli Rzymianie 6.~Plaut 4050 1 | prawdziwej wodę Hiopokreny,~Co wyrównał Ezopom, przewyższył Fonteny,~ 4051 2(2) | Lubo Homera rymom głośnym wyrównywa,~Lubo przed Askrejczykiem 4052 2 | zobaczyli.~Mścił się za wyrządzoną prawej cnocie wzgardę,~Bronił 4053 2 | prawdę mówi, względów się wyrzeka,~Wielbi urząd, czci króla, 4054 3 | pędzlem przyozdobi,~Lebrun go wyrznie dłutem na miedzi lub stali,~ 4055 2 | wygnanie August obrażony~Wyrzucił, w jak żałosne opisuje tony~ 4056 2 | kładzie za podłe natury wyrzuty,~Wszędzie się złych ukorzyć, 4057 3 | zaczęcie,~Bez najmniejszej wysady. Ten, który nadęcie~Hukliwą 4058 3 | wrogi po wrogach szły na nas wyścigiem,~Pięknym smętnego króla 4059 2 | nieład w niej szczęśliwy wyskokiem jest sztuki.~Precz stąd 4060 1 | kutym rydlem Kloto nie wyskrobie" 8~Łask świadczonych pamięci; 4061 2 | paszą hojne łany,~Czyli bogi wysławia w darach dobroczynne,~Czyli 4062 4 | Któregoś cnoty w pięknym wysławiła rymie.~Polska cię na chętliwym 4063 4 | Ostrym wzrokiem po książkach wyśledzać przywary,~Ślepym być na 4064 2 | tłusty wyraz częstokroć wyśliźnie.~Krasicki - czyli na wiek 4065 3 | dosyć jednak umieć ludzkie wyśmiać wady -~Trzeba nam jeszcze 4066 1 | Bardziński, Otwinowski rytmem wyśmienitym~Słowiacząc dawnych, pięknej 4067 3 | cenie -~Niech namiętność, wysokich robót twoich dusza,~Przedziera 4068 2 | wiersz gorący leje,~A często wysokimi ozdoby jaśnieje.~Czy to 4069 Tresc | O odach albo pieśniach~Wysokość ody. Zimne pisma niewarte 4070 3(6) | W pierwszym dziwiono się wysokości myśli, wspaniałości wyrazów, 4071 3(7) | wspaniałością charakterów i wysokością zdań celuje. Rasyn, równy 4072 3(19)| Centaurom, Furyjom, Harpijom. Wyspę Kretę, sławną narodzeniem 4073 3 | mi z mieszczan paryskich wystawiasz Polaki? 24~Nie dosyć do 4074 2 | Kiedy ją w przyzwoitej wystawisz postaci 6.~Wyżej trochę, 4075 3 | grobów;~A Eumenid widok wystawiwszy srogi,~Niesłychanej nabawił 4076 3 | wszystkie ozdoby~I cnoty, i występki przekształcić w osoby:~Sprawiedliwości 4077 2 | Nauczyż ten dobrego, co występkom łaje~W brzydkiej żółci zmaczawszy 4078 3 | wiedzion kołowroty~Widzi karę występku i nagrodę cnoty.~Wstręt 4079 Tresc | obcych ozdób~Porządek~Zbytnie wyszczególnienie szkodliwe. Starać się trzeba, 4080 3 | spektator zupełnie kontent wyszedł z dzieła.~We wszystkim się 4081 4 | grzebią czołem,~Gdy nowo wyszłe na świat dziecię ojciec 4082 3 | gryzła;~Karciła obyczaje, wyszydzała błędy,~Lecz szanowała cnoty, 4083 3 | brzydki przechera,~Co łgarz z wytartym czołem, co zuchwalec butny,~ 4084 Inc | Co przystoi, a co nie, wytknę jak najżywiej,~Na jaki stopień 4085 1 | żadnego nie przepuszcza błędu.~Wytknie, co zaniedbane, co niskie - 4086 1 | to za złość poczyta, co wytknięto szczerze.~- Cóż to mówisz, 4087 4 | krzywdy drugich stanie na wytkniętym kresie.~Kto prawą idzie 4088 3 | nęci,~Ale mi główny zamiar wytrąca z pamięci.~Jeden gniew Achillesa 4089 1 | wielbi Nice,~Nie z kałuży wytryska, lecz z czystej krynice.~ 4090 4 | Homer i Wirgili.~Lubisz wytrząsać wady, miła ci ta praca -~ 4091 3(16)| im go dłużej z dekretem wytrzymują. Na koniec August: "Wiedząc - 4092 2 | dowcipność, lecz niezbyt wytworną;~W igraszkach słów masz 4093 1 | odłączy błyskoty,~Przygani wytworności wyrazów zbytecznej,~Zmaże 4094 1 | prawdziwych, jak raczej wytwornych,~Szukają swej zalety lub 4095 3 | mądrym być ważył się z wiela,~Wywiódł na teatr polski Woltera, 4096 4 | płyną wód czystych krynice.~Wywiodłaś od początku skutki wszystkich 4097 2 | Kiedy rzadki z kieszeni wywlecze pieniążek,~By zamiast kalendarza 4098 3 | w dniu jednym na scenie wywodzi.~Tam często w pierwszym 4099 2 | głosem płaczliwe chcesz wywodzić treny -~Serce mówić powinno, 4100 3 | żarty,~Albo kopami z piekła wywoływać czarty~Ani tłustym prostoty 4101 3 | ludzkiego jest tworu, lecz wyziewem piekła.~Człowiek dobry z 4102 3 | nie są skutkiem ziemnego wyziewu -~Jowisz przez nie oznacza 4103 4 | Że to twój wizerunek, wyzna nieomylnie.~Hołd ten szczerej 4104 3 | śmiechu, nie do łez prowadzi.~Wyznać potrzeba - w sztuce traicznej-śmy 4105 Przed | wielkim nauczycielom, chętnie wyznaję; ale się też i moich myśli 4106 1 | zdobię -~Przyjmijcie to wyznanie za hołd winny sobie.~Próżno 4107 3(19)| że te rzeczy nad moc Muz wyższe są, a potem znowu całą im 4108 1 | Niejedno narzekanie i z wyższych ust słyszę,~Że zdolny i 4109 3 | wielkich bohatyrów głosi,~Wyższym się jeszcze tonem epopeja 4110 4 | skrzypka trackiej góry,~Wyzuwały się z dzikiej tygrysy natury,~ 4111 3(22)| Wirgilijusza, Jeruzalem wyzwolona Tassa, Raj utracony Miliona 4112 3 | najbardziej zadziwia.~Cny pisarz Wyzwolonej Tass Jerozolimy,~Tass tak 4113 4 | Cnota i prawda sztukom wyzwolonym sprzyja,~Zatem, kto się 4114 4 | chodzić,~Gromadzili się wzajem, a ręce pracowne~Dźwignęły 4115 4 | Jednakowoż je łączy potrzeba wzajemna:~Bez natury, choć sztukę 4116 3 | szlachetność z skromnością zachowa wzajemność,~Niechaj i strach przeraża, 4117 2 | znalazłeś w kochaniu słodkiej wzajemności,~Czy tak zimno śpiewałeś 4118 3 | okraszone dziwem 20.~To w nas wzbudza ciekawość, a bez tego dzieło~ 4119 2 | Sama tylko do płaczu wzbudzi czuła dusza.~Pieśń równie 4120 3 | człowiekiem, i przez to poklaski~Wzbudził całego Rzymu, nie dbał o 4121 3 | trojańskie łodzie~Jedne w wzburzonej wichrem zatopiła wodzie,~ 4122 1 | źrzenicy.~Do jednej tylko wzdychaj aońskiej dziewicy.~Każda 4123 3 | tchnienia:~Śmieją się i wzdychają, i płaczą, i jęczą.~A jak 4124 4 | Umie ukorzyć, płacąc im wzgardą za wzgardę.~Każdego słuchaj 4125 3 | sprawuje uciechy~Niźli, co na wzgardliwe zasługuje śmiechy.~Tu rozsądku, 4126 3(2) | śmiesznym jest z siebie i wzgardy godnym, do trajedyi zaś, 4127 4 | zuchwałą,~W zarzuceniu i wzgardzie przeżył aż do zgonu,~A po 4128 4(2) | w początkach swych było wzgardzone. Nierychło po śmierci Anglija 4129 1 | się ich dwadzieścia razy wziąć do limy.~Nie trać serca 4130 4 | dni pędzili znoju,~Nędzę wzięli podziałem. Dusz szlachetnych 4131 3 | duchy, które złote~Domy wzięły dziedzictwem w nagrodę za 4132 1(8) | Wyraz wzięty z Argenidy Potockiego.~ 4133 3 | Wypuszcza z jamy wiatry, wznieca nawałnice,~Wody, ziemię 4134 4 | Amfijona kamienie i skały~Wzniesły się i ogromne Teby zbudowały.~ 4135 Stan | Jeźlim nie doszedł mojego wzoru,~Nie wstyd mię upaść w dobrym 4136 4(2) | autor Ilijady i Odyssei, wzrok utraciwszy chleba zebrać 4137 4 | nos krzywe okulary,~Ostrym wzrokiem po książkach wyśledzać przywary,~ 4138 4 | gęściej,~Silne przeszło wzruszenie wszystkie ciała części,~ 4139 3 | pozwieszamy głowy.~Podobać się i wzruszyć - na tym sekret cały.~Znajdziej 4140 3 | bajki wystawia postaci.~Wzywać na pomoc Panią z górnego 4141 3 | sztuk pogryzł żarłoczny ząb wieków.~Seneka przyszedł 4142 3 | śmiechy.~Tak dawni ludzie byli zabawiać się radzi,~Tak liche trajedyja 4143 4 | pożytecznym, tak będziesz zabawnym.~To jest prawo poetów sztuki 4144 3 | Ale gdy w niebo patrzy - zabija na ziemi.~Obłudnik mami 4145 3 | szkody;~Za ten go grzech zabito. Odtąd gdy jagody~Corocznie 4146 4 | Lecz w nich nie pokładajmy zabobonnej wiary.~Czyż to już doskonałe 4147 3 | obywatel, ni człowiek poczciwy.~Zabobonnik fałszywą napojony cnotą~ 4148 Tresc | ludzkiego. Charakter łakomcy, zabobonnika, obłudnika, filuta, niestatka, 4149 3(5) | piekielne ścigające Orestesa, zabójcę matki. Ta okropna sztuka, 4150 3 | przyprawić bystrolotne skrzydła,~Zabójcze ująć Gniewy w hartowne wędzidła,~ 4151 4 | wszystkich prawem. Stąd straszne zaboje.~Stąd i bitwy, i gwałty 4152 2 | Potockiego gdy czytasz, uszy cię zabolą.~Dawniej epigrammatów duch 4153 2 | głowie wawrzyny,~Co płakał zabranego od śmierci haraczu~W miłych 4154 3 | użyć nie może - młodości zabrania.~Trzeba znać, jakie wieku 4155 2 | służy dźwięk Muzy pieskliwy,~Zabrzmi, choć niedorzecznie, w głos 4156 1 | greckie i łacińskie tony,~Zabrzmiał w arfy Dawida niezrównane 4157 2 | Wschodu się nam dostał ten zabytek wierszy;~Z Greków Ezop dowcipny 4158 1(6) | Rodzica najdawniejszym jest zabytkiem poezyi polskiej; ułożona, 4159 Tresc | zmyślenie, czyli fikcyja, zachodzić może~Utrzymanie rzeczy. 4160 3 | ściśle podobność do prawdy zachować.~Czego widzieć nie trzeba, 4161 1 | względem tej wolności tę zachowaj miarę:~Poty nie twórz słów 4162 Tresc | dramatyki. Autorowie jej~Zachowanie charakterów. Rozmaitość 4163 1 | osnowę.~Jeźli zawsze jednaką zachowujesz mowę,~Choć będzie najwspanialsza 4164 3 | czarna dusza, w swej zemście zaciekła,~Nie ludzkiego jest tworu, 4165 4 | Nie dajmy się przesądu zaciemniać powłoką,~Rzućmy nieuprzedzone 4166 3 | Trojany.~Nie lubiąc się w zaciętych kobiet mieszać zwady~Jowisz 4167 3 | przyrodzenia, przesądem zaćmieni.~Ich ci to są największe 4168 1 | połączył ogniwem.~A wy, zacne dowcipy, któreście szczęśliwie~ 4169 1 | wyborze dzieła swego myli,~Źle zaczął, próżno dobrze wykonać się 4170 3 | nie umie.~Kto się pląta w zaczęciu - zamiast co miał ludzi~ 4171 3 | przyzwoitej roli,~Że się Francuz zaczesze, a Polak ogoli.~Trzeba sięgnąć 4172 1 | określić.~Niechże, nim zaczną pisać, uczą się wprzód myślić.~ 4173 1 | siedziały cicho pod noc ciemną,~Żądany dzień witają, pieśń nucąc 4174 1 | braknie właściwego słowa,~A żadna jeszcze wszystkich nie objęła 4175 4 | Znowu nagle w głębokie wpada zadumienie,~Już brwi marszczy, już 4176 3 | Kogo poruszać ludzi piękna żądza kusi,~Wiele znać, dobrze 4177 3 | wysokie, wspaniałe i świetne~Zadziwiają umysły, niech drugi raz 4178 3 | poklaski zapewniał,~Ten zadziwiał umysły, ten serca rozrzewniał.~ 4179 4 | pieśni, a słodkimi czary~Zadziwiali umysły, porywali serca;~ 4180 Tresc | naszych ma prawo~Sztuka w zadziwieniu umysłów i poruszeniu serc 4181 1 | pewnie, niestety:~Nadto się zagęściły dziś w kraju poety.~Niejedno 4182 2 | się popsuło, gust dobry zaginął~I nim do nas powrócił - 4183 Przed | dźwiga, szczęściu okręt daje~Żagle i rym za szczęściem przyjemnym 4184 3 | pamiątki, a Gotów szablice~Zagnały gdzieś trwożliwe Parnasu 4185 3 | zgodzą przyjaciele,~Niechaj zagniewanego ojca syn przeprosi,~Niechaj 4186 3(17)| który na tatarskie patrzając zagony~Od Pontu w białogłowskiej 4187 3 | pospolicie nudzić.~Trzeba zagrzać słuchacza, trzeba go pobudzić!~ 4188 3 | pewne czynisz wnioski.~Kogo zagrzał do dzieła wielkiego duch 4189 4 | też wiersz, utworzony na zagrzanie duszy,~Jeźli mocnym wyrazem 4190 Przed | oryginalności nie przyznaje. Zagrzany czytaniem dzieł o sztuce 4191 3 | Śpiewano pieśni, sokiem zagrzawszy łby winnym;~Najlepszy kozła 4192 3 | Parnasu dziewice.~Leżały w zagrzebaniu nieśmiertelne dzieła,~Gruba 4193 2(16)| z jego pomocą szczęście zajaśnieje...~Węgierski w Liście do 4194 1 | Dziesięć kart czytam, niźli zajdę do ogrodu.~Nuż tam dopiero 4195 1 | jeszcze mu myśl płocha~Nie zajechała głowy, w krytyce się kocha,~ 4196 4 | części,~Ogień się w nim zajmuje, ogień go pożera,~Już ledwie 4197 3 | przymus znaczy.~A nawet sam żak szkolny, gdy gniewną obaczy~ 4198 3(23)| zbytnia wolność ściągnęła zakaz prawa. Powstała zatem komedyja 4199 3 | ukarać, i aktorów zgromić,~Zakazać twarz udawać, wymieniać 4200 3(5) | poroniły i więcej grać jej zakazano.~ 4201 3 | pozasiadała liczna szlachta ławy,~Żaki różne czyniły widowiska 4202 3 | Płochy wielkie na piasku zakłada nadzieje,~Które jednym podmuchem 4203 4 | matka dzieci swoje na piersi zaklina,~Kiedy osierociałe po mężach 4204 1(2) | pokazała liczbę dwóch wierszy zakończoną. Odpoczynek ucha na dwu 4205 1 | podłym mieście~Narodził, zakończyli, że przyszedł w ubóstwie.~ 4206 4 | Więcej rodzi i płodem zakwita szczęśliwym.~Acz się nie 4207 3 | farby od natury!~On wyda żal - pochyły, a smutek - ponury;~ 4208 2 | skromność zdobi, przyjemność zaleca.~W słodkie wdzięki przybrana, 4209 Przed | rozsądnego czytelnika znajdą zaletę.~ ~* Szymonowic w Przedmowie 4210 2 | Palemona,~Jak uderzył Dameta w żałobliwe głosy,~Jęczał Hippolit, 4211 4 | król i lud pospołem~Biorą żałobne szaty, w piasku grzebią 4212 4 | Kiedy noc ziemię kirem żałobnym przykryje,~A z daleka z 4213 2 | siebie długi strój czarnej żałoby,~Czule serca przenika, martwe 4214 2(10)| najpiękniejszą pamiątką, którą kiedy żałość rodzicielska dla kochanych 4215 2 | obrażony~Wyrzucił, w jak żałosne opisuje tony~Swoje nieszczęśliwości! 4216 2 | znajdziesz człowieka,~Co z nim żalów nie dzieli, co z nim nie 4217 4 | na zwadzie,~Niczego nie żałować dla miłej ojczyzny,~I kalectwo 4218 4 | Kto niebios fundamenta założył gruntowne,~Kto pchnął koło 4219 3 | złudzą;~Zamiast uczucia żalu, do śmiechu pobudzą.~Jakaż 4220 3 | knować Cynna rozjątrzony~Zamach na życie jego? 4 Póki nie 4221 3 | rozpacz okropnym częstokroć zamachem~Nie przejmie nas bojaźnią, 4222 4 | na niebie,~A ziemia się w zamęcie czarnym nie zagrzebie.~Kto 4223 3 | pierwszym ma być zawsze poety zamiarem.~Tak z pożytkiem ten całą 4224 3 | wierzchołka.~Różnie się w tym zamiarze obracają kołka:~Dobrym cnoty 4225 3 | Morsztyn wśrzód strasznych zamieszań narodu,~Wśrzód burzy od 4226 4 | wszystko w okresie swym sztuka zamknęła?~Górny genijusz, lotne rozpuściwszy 4227 Tresc | wszelkiego pisma ozdobą~Zamknięcie dzieła~ 4228 4 | kryje,~Razi umysły w ciasnym zamknięte okresie,~Ale z czasem chwalebne 4229 3 | postrzega.~W ciasnej duszy zamknięty łakomiec nieczuły~Na same 4230 3(8) | bardziej Kochanowski na prośbę Zamoyskiego niż z własnej chęci pisał, 4231 3(20)| historyi; jeżeli same dziwy zamykać będzie, stanie się czystym 4232 1 | chronić się należy -~To ja zamyślam śpiewać dla światła młodzieży,~ 4233 Stan | wstyd mię upaść w dobrym zamyśle.~ ~Czcią przenikniony wszystek 4234 3 | obracają kołka:~Dobrym cnoty zamysłom złość chytra przeszkadza,~ 4235 4 | był rytmów pierwotnych,~Że zaniechawszy ludzie obłąkań samotnych~ 4236 1 | przepuszcza błędu.~Wytknie, co zaniedbane, co niskie - poprawi,~Co 4237 2 | dzieci za granicę,~Jak broni zaniedbują, jak biegną za zbytkiem.~ 4238 3 | w dalekiej kraje Afryki zaniosła -~Nic tu dziwnego nie masz. 4239 2 | pomieścić -~I przypowieść zaostrzyć, i w bajce się pieścić,~ 4240 2 | Juwenalis śmiały~Aż do zbytku zaostrzył uszczypliwe strzały,~Smutne 4241 Tresc | Jak na wsi widok natury zapala dowcip~Sztuka w sądzeniu 4242 3 | niezłamane męstwo,~Odniesione w zapale nad sobą zwycięstwo,~Cnota 4243 3 | Wybickich przykład nas zapali 14,~Niechaj się dowcip duchem 4244 4 | ściśnienie,~Wypuszcza z zapalonych piersi oddech gęściej,~Silne 4245 2(12)| przejęty ukoronowany prorok - w zapędach swoich myśli, w wspaniałości 4246 2 | głosi,~Że wspaniałość z zapędem myśli mieć powinna.~W niej 4247 3 | sobie tonem przychylność zapewnia.~Ale chroni się albo grube 4248 3 | swą sztuką sobie poklaski zapewniał,~Ten zadziwiał umysły, ten 4249 Przed | się też i moich myśli nie zapieram. Bardzo sobie winszować 4250 1 | mu czytelników chętnie je zapłaci.~Cóżkolwiek piszesz, chroń 4251 3 | szczęścia, a inny rozpaczy.~Zapłacz wprzód, a zapłaczę i ja 4252 3 | rozpaczy.~Zapłacz wprzód, a zapłaczę i ja nad twą biedą,~Lecz 4253 1 | się, wyraża: że ich "nie zapomni".~Inak mówca, poeta inak 4254 1 | żwawego umorzy,~A potem, zapomniawszy, że wziął raz śmiertelny,~ 4255 3(16)| wszystkim, chcę o wszystkim zapomnieć" i jeszcze go do konsulatu 4256 2 | Ona szermierzom w Pizach zapory otwiera,~Śpiewa chwały zwycięzcy, 4257 3 | mocy i wdziękom nikt nie zaprze ucha.~Wszem użycza istnościom 4258 1 | śliskie się rymotwórców zapuszczasz przegony,~Nie chciej próżno 4259 1 | przyszedł w ubóstwie.~Późniejsi, zarażeni wieków swoich winą,~Samą 4260 3 | Wiele innych sztuk pogryzł żarłoczny ząb wieków.~Seneka przyszedł 4261 3 | wieniec chwały niezwiędły zarobi;~Pięknym go Bakciorelli 4262 3 | dzielność~Sprawiedliwie zarobił sobie nieśmiertelność;~Niechaj 4263 3 | pierwszeństwo sceny.~Oba wielcy, zarówno dziwiono się obu,~Chociaż 4264 Tresc | Marcyjalisa. Czego się chronić w żartach i fraszkach~Duch epigrammatyczny 4265 3 | Śmiał się z takich widoków, żartował i szydził,~A znalazłszy 4266 2(7) | Zarzuceni jesteśmy w tym wieku zimnomiłosnymi 4267 4 | szatana opiewał zuchwałą,~W zarzuceniu i wzgardzie przeżył aż do 4268 1 | warczy,~Niebo się okropnymi zasępia całuny,~Lecą jak grad z 4269 4 | poruszony duchem kapłan Feba,~Zasiadłszy w srogiej minie na stołku 4270 3 | postawy,~Zmyśleniem się zasila, zmyśleniem się tuczy.~Tak 4271 3 | radę wątpliwość, przyjaźń zasilenie;~Dobro ludzi jedynym starań 4272 3 | Niźli, co na wzgardliwe zasługuje śmiechy.~Tu rozsądku, powagi, 4273 1(2) | proporcyjonalnie od siebie odległych, zaspakaja słuchacza i niejaką mu w 4274 1 | się nad spadkiem wierszów zastanawiać bacznie;~Niech, ile można, 4275 1 | ciemno. - Bo się dobrze zastanowić trzeba.~- To płasko wyłożone. - 4276 1 | lub szumnymi słowy~Chcą zastąpić ubóstwo skąpej w myśli głowy.~ 4277 1 | zdjęte zwierzę,~Rybak chytre zastawia w jeziorach więcierze.~Tysiąc 4278 4 | Pindar z Horacym twymi zaszczyceni dary~Grali wspaniałe pieśni, 4279 1 | pierwszym zawsze górował zaszczytem?...~Długoś nader szczęśliwy; 4280 4 | zawsze pochlebcy w nauce zaszkodzą~Niżeli przyganiacze. Skoro 4281 3 | upośledził, w tym sobie zaszkodził,~Że bohatyr w nim mały. 4282 3 | światłością - ciemnoty,~Zatarł nauk pamiątki, a Gotów szablice~ 4283 1 | umiały, nie pisać rym słodki;~Zatkana dla nas była kastalska krynica.~ 4284 1 | obrotach przysadne, w wyrazach zatkane,~Że im trudno przychodzi, 4285 3 | Jedne w wzburzonej wichrem zatopiła wodzie,~Inne wbiła na piaski, 4286 Przed | wyobrażeń dużo czytelnika~zatrudnia.~Nie jest to dzieło samym 4287 3 | by - choć na natury głos zatyka uszy -~Żadnej czucia iskierki 4288 1 | w swym rozumieniu nadto zaufany,~To bierze za ozdobę, co 4289 3 | tamę złamawszy, to druga zawadza.~Ale dowcip szczęśliwy, 4290 1 | być lepszym, to jeszcze zawadzi.~Słaby wiersz chcąc poprawić, 4291 4 | taka nie może ostrożność zawadzić.~I niezbyt oświecony da 4292 3 | rymotwórczych podejźrzany zawdy.~Ludzkim działaj sposobem. 4293 3 | silniej ciekawość do końca zawiesza.~Niech będzie czas i miejsce 4294 1 | takowe dowcipy w myślach zawikłane,~Są w obrotach przysadne, 4295 3 | niej są rozmowy, nie masz zawikłania~Rzeczy, nie masz trudności, 4296 4 | przynajmniej zza kraty~Może głośno zawołać na prejudykaty,~Kto nie 4297 3 | Ajaks, tchórz Parys, Hektor zawołany~Rycerz, Eneasz ze czcią 4298 1 | mu rzecz jego głowę zbyt zawróci,~Póki jej nie wyczerpa, 4299 3 | Nikomu nie darować, każdego zawstydzić.~Do szyderstw Eupol, Kratyn, 4300 3 | zdrady,~A jak Najwyższy dumne zawstydził ich rady.~Grzech mieszać 4301 3 | na co się ludzie odważą zawzięci.~Niech trudność coraz większa, 4302 3 | Chcąc uczcić obchód śmierci Zbawiciela świata.~Dawniej był Kochanowski 4303 4 | przyprawnym kąsku dawać nauki zbawienne.~Niech cię pochlebne nigdy 4304 3 | Zimny starzec łakomie lubi zbierać skarby,~A pod ścisłe zamyka 4305 Stan | nauki mają schronienie,~Zbliżam się z snopkiem nowego plonu,~ 4306 2 | natury ozdób najlepiej się zbliżyć,~Jak się podnieść bez pychy, 4307 Przed | za dzisiejszego panowania zbogaciły, dziwiłem się, a razem i 4308 4 | Gdzie nie jest w różne myśli zbogacona głowa.~A więc trzeba się 4309 3 | zrywał kwiaty,~Kto na drugich zbójeckim napadał żelazem -~Wolno 4310 3(15)| cnocie ujmuje szacunku, a do zbrodni, stawiając ją w okazałości, 4311 2(2) | Maro, co męże, co wojny, co zbroje~Śpiewak, naprzód rozgłosił 4312 4 | Wzniesły się i ogromne Teby zbudowały.~Takieś czyniła, lutni, 4313 3 | sieni.~Czasem ubóstwo rodzi zbyteczną obfitość~I tam niesmak nastąpi, 4314 1 | Przygani wytworności wyrazów zbytecznej,~Zmaże sposób mówienia cudzy, 4315 2 | zaniedbują, jak biegną za zbytkiem.~Jak osobistym wszystko 4316 3(23)| wszystkiego sobie pozwalała i ta zbytnia wolność ściągnęła zakaz 4317 3 | powieści.~Niech się i nic zbytniego nigdy w niej nie mieści,~ 4318 4 | naturalne wdzięki,~Dzieło twe zda się dziełem niebieskiej 4319 3 | Prawda, że stąd dziwne~Zdają się płynąć skutki, gdy chytrość 4320 Przed | traktowaną nie była. Taką mi się zdała sztuka rymotwórcza.~Między 4321 3(7) | charakterów i wysokością zdań celuje. Rasyn, równy mu 4322 1 | znaleźć w przyjaciołach zdarza~Podłych przyklaskiwaczów, 4323 Przed | częstokroć śmiałemu usterknąć zdarzy; a też znowu bojaźliwy nigdy 4324 1 | twórz słów nowych, póki zdatne stare.~Częstokroć na nasz 4325 1 | oczy wytyka!~W tych obliczu zdejm z siebie wyniosłość pisarza.~ 4326 4 | nas wzrusza,~Tam strachem zdjęta z ciała chce uciekać dusza,~ 4327 1 | odległych puszczach głodem zdjęte zwierzę,~Rybak chytre zastawia 4328 4 | nowe kwiaty dzieła swoje zdobiąc.~I na cóż więc prawidła 4329 2 | Sam głos przyrodzenia~I zdobić, i ożywiać ma pasterskie 4330 1 | waszymi kwiatami dzieło moje zdobię -~Przyjmijcie to wyznanie 4331 1(2) | prozodyi, wiersze rymami zdobiono i zdobią". (Ks. Kopczyński 4332 1 | Jemu sama rzecz wszędzie zdolnych farb dostarczy.~Rażą błyski, 4333 3 | dobrze: ta odmiana twarzy,~To zdradne oko wyda, jakie złości warzy.~ 4334 4 | straszne nawałnice,~Z którego zdroju płyną wód czystych krynice.~ 4335 4 | dowcipy twego pióra godne,~Co zdrowe dajesz rady sejmującym w 4336 1 | Zatem trzymać się trzeba zdrowego rozsądku,~By wątek był postawy 4337 4 | zdrady,~U nich samych się zdrowej spodziewamy rady.~Co za 4338 3 | a w długiej osnowie~Nic zdrożnego od swego zamiaru nie powie.~ 4339 3 | w trafach niespodzianych zdumiewa słuchacza,~Niech z nieszczęśliwym 4340 3 | daje rozrzutnik ręka, drugą zdziera.~Człowiek poczciwy wszystko 4341 3 | dziele swoim nam powie, żebyśmy nie spali?~Czy się równie 4342 3 | drugich zbójeckim napadał żelazem -~Wolno grali na scenie. 4343 3 | razie czarna dusza, w swej zemście zaciekła,~Nie ludzkiego 4344 2 | utrzymać,~Jeźli cię żółć lub zemsta zaczyna poddymać.~Szanuj 4345 3 | Gniew - w słowach popędliwy, zemstę - z groźnym czołem,~Śmiech - 4346 3 | ziemskie siły słabe, szukaj zemsty w Niebie.~O czym nie jestem 4347 3 | zwiedzie głupiego, gdy się zeń obłowi,~Z swoich sztuk się 4348 4 | Całe dzieło błąd jeden może zepsuć brzydko -~Tak też wiersz, 4349 1 | ucho razi;~On i myśl twą zepsuje, i całą rzecz skazi.~Umiej 4350 2 | Krasicki - czyli na wiek zepsuty narzeka,~Czyli na świat 4351 1 | Nie szukaj z tego chluby, żeś w pisaniu skory.~Rzadki 4352 3(2) | obrazem historyi i dawno już zeszłej sprawy przypomnieniem, ta 4353 2 | Czyli to zbiera kwiaty, czy zgania barany,~Czy oprząta obfitą 4354 1 | szczycił ze swymi roboty.~Zganisz-li, to gdzie indziej dziwicielów 4355 1 | twej głowie -w piórze wcale zgasną.~Gdy dobrze sam obejmiesz, 4356 3 | serca do dobrego skłania,~Tu zgłębić serce ludzkie, poznać należycie,~ 4357 4 | oszczercy w wiecznej niepamięci zgnili,~A sławę dotąd mają Homer 4358 3 | Niechaj się poróżnieni zgodzą przyjaciele,~Niechaj zagniewanego 4359 2 | sobie izby upalili...~W Zgodzie karci duchownych, co by 4360 4 | wzgardzie przeżył aż do zgonu,~A po śmierci Homerem został 4361 2 | Powinni być narodu, stają się zgorszeniem;~Między obywatelmi wrą brzydkie 4362 3 | mieścić tego między podłą zgrają~I z najlichszym pospólstwa 4363 3 | dopiero co konsul senat był zgromadził?~Tam, gdzie się o złożeniu 4364 3 | obranie króla stany do stolicy~Zgromadzone, miodem się poiły w Kruszwicy.~ 4365 3 | poetów ukarać, i aktorów zgromić,~Zakazać twarz udawać, wymieniać 4366 1 | ruszywszy zęby w paszczy ostrym zgrzytem:~Będzieszże pierwszym zawsze 4367 3(17)| Hekuba w nadętych słowach nad zgubą Troi rozwodzi: ~Pojźrzy 4368 3 | krwawy Mars znaczy, a na zgubę świata~Z piekielnej paszczy 4369 1 | grad z spiżowych paszcz zgubne pioruny,~Śmierć blada się 4370 3 | piękności, Troi gotują los zgubny,~A Wenus, co wygrała zaszczyt 4371 3(16)| spisek, czeka tylko ostatniej zguby i tym srożej się wewnętrznie 4372 4 | nagrody spodziewa -~Bóg wziął ziarno, a jemu dostała się plewa 5.~ 4373 1 | ślepym trafunkiem.~W niej się zielenią lasy, w niej się łąki śmieją,~ 4374 1 | wczasy~I pola chleborodne, i zielone lasy,~I niewinne igraszki, 4375 1 | jego kupi.~Nie tylko to po ziemiach, znajdziesz wśrzód Warszawy,~ 4376 3 | Pioruny nie są skutkiem ziemnego wyziewu -~Jowisz przez nie 4377 3 | największej wymowy,~Wszyscy ziewać będziemy, pozwieszamy głowy.~ 4378 3 | scenie twej osobę: "Będzie zimna" - rzecze,~I całego obrotu 4379 2 | słodkiej wzajemności,~Czy tak zimno śpiewałeś na gęśli ponurej?~ 4380 2(7) | Zarzuceni jesteśmy w tym wieku zimnomiłosnymi wierszami.~Ja nikogo nie 4381 1 | wdzięki Szymonowicz płodny,~Zimorowicz, siół ruskich po nim skotarz 4382 2(6) | poetów naszych, Szymonowicza, Zimorowicza, Gawińskiego, dzisiejszych: 4383 1 | szpalery,~A dalej i owoce, i zioła, i kwiaty.~Piękny widok, 4384 3 | powiem, który naprzód z Troje~Zjechawszy, na brzeg włoski przybił 4385 4 | szacunku u ludzi.~Jako jedna zła strona w muzyce nas razi,~ 4386 1 | co nieforemnym wyrazów złączeniem~Chrapliwie nas uderza, przykrym 4387 3 | Wielkość przystojna z dobrym złączona porządkiem,~Piękna postawa 4388 3 | przeszkadza,~Jednę tamę złamawszy, to druga zawadza.~Ale dowcip 4389 2 | mieszkaniec krainy,~Co nosi łzami zlane na głowie wawrzyny,~Co płakał 4390 2 | dobrych podnieść sili;~Niech źli schną, widząc cnotę, że 4391 3 | Szpetnym nie wykraczali a złością bezwstydną,~Granych osób 4392 4 | prawa dusza chodzi.~Jeżeli złośliwego postrzegasz człowieka,~Który 4393 3 | Niemiec opiły, które Włoch złośliwy,~Nie te skrzętny Holender, 4394 Tresc | ludzkich. Co rozumieć o złośliwych przyganiaczach~Lepiej mało, 4395 4 | Tu góry, którym słońce złotą barwę daje,~Tu, w przyjemne 4396 3 | Herkulowi maczugi, zostawiamy złoty~Wóz Słońcu, którym roczne 4397 3 | zgromadził?~Tam, gdzie się o złożeniu namyślał korony~August, 4398 1 | Niechaj się jedna całość złoży z części wielu.~Pilnuj zawsze 4399 3 | puszczasz w uszy, nikogo nie złudzą;~Zamiast uczucia żalu, do 4400 1 | szpetnym brudem i błockiem zmącony.~Pośpieszaj, ale zwolna. 4401 4 | pozorem~Nie szczyp ludzi zmaczanym w brzydkiej żółci piorem~ 4402 2 | występkom łaje~W brzydkiej żółci zmaczawszy pióro uszczypliwe~Lub uszy 4403 3 | słońca, inną wpośrzód lodów~Zmarzłym mieszkańcom, inną jęczącym 4404 1 | co trzeba, a co nadto, zmażesz.~Cóż po tym, że się jaka 4405 3 | charakter zachowa.~Niechęć zmieni się w miłość, lecz nie bez 4406 4 | samotnych~Dzikie puszcze zmienili na życie społeczne.~I stąd 4407 Stan | strasznym serca widokiem zmiesza,~Możeż tak śpiewać jak ten, 4408 4 | dobrze krytykowi,~Wór żyta zmieszanego z plewą przed nim stawił~ 4409 3 | poklaskach zalety.~Jeźli zmieszasz umysły, nabawisz je trwogi,~ 4410 3 | bezecne brzydkiego łakomcy zmindactwo 2,~I głupią podejźrzliwość, 4411 2 | Ustawnie się z rozumem i zmysłami kłóci.~Stąd szuka swej zalety, 4412 2 | choć go w sercu nie ma,~I zmyślone na wszelki raz w oczach 4413 4 | nie psował, słodko łechcąc zmysły.~Cnota i prawda sztukom 4414 Przed | znowu bojaźliwy nigdy nic znacznego nie zrobi.~......... Wszakże 4415 3 | Holender, co Hiszpan leniwy.~Znajdęż tam narodowych charakterów 4416 3(4) | dworzanami, a konsul z senatorami znajdował.~ 4417 1(5) | Względem miłej harmonii mowy znajdują się z natury języka wyciągnione 4418 3 | cnota wysoka nas budzi.~Nie znajduje się w sercu ludzkim doskonałość.~ 4419 1 | rękę kładzie oręż dzielny -~Znajdzie-li u mnie wiarę? Poeci! Malarze!~ 4420 3 | wzruszyć - na tym sekret cały.~Znajdziej takie sprężyny, co by mię 4421 4 | autorowi.~Ufajmy więcej sobie, znajmy swe przymioty.~Czyż tak 4422 1(2) | Znajoma jest wszystkim trajedyja 4423 3 | tam narodowych charakterów znaki,~Gdzie mi z mieszczan paryskich 4424 3 | duchów wybranych orszak znakomity,~Którym winien Rzym rady 4425 4 | wyniosły pisarzem został znakomitym~Milton i smutny Jung, nowe 4426 3 | mistrzów tych przydając znaków,~Wydał pogromcę Sparty na 4427 3 | prostota pierwszych nie znała go ludzi.~Wskoczył kozieł 4428 2 | Gallu, co w starości~Nie znalazłeś w kochaniu słodkiej wzajemności,~ 4429 3 | widoków, żartował i szydził,~A znalazłszy ich w sobie obraz, sam się 4430 4 | grubą żołądź jedli,~Nie znali chytrych wpuszczać matni 4431 1 | bardzo wielki, ale go nie znamy.~Pracuj na osobności, bez 4432 4 | na sobie prostotę,~Co nie znaną w tych czasach okazuje cnotę,~ 4433 4(4) | Zoil, mędrek tym jedynie znany, że się odważył Homerowi 4434 3(19)| narodził. Co też najtrudniej znieść, to jest, że wezwawszy duchów 4435 3 | widowiska,~Gdy przed dowcipem znikła bezczelność obmierzła.~Komedyja 4436 4 | nawet imię męża, ojca, syna znikło?~Tak więcej nas posępne 4437 1 | Nie trać serca w robocie, zniknie trudność z pracą,~A nic 4438 3(4) | zgubie Augusta, a Katylina o zniszczeniu rzeczypospolitej tam się 4439 3 | przeklętej~Pragną duchy buntowne zniszczyć dobroć Nieba;~Ale im nadto 4440 4 | Mierność, nieufna sobie, zniżać drugich rada.~Inna jest 4441 3 | przeważali czarci,~Byłoby to zniżeniem Bóstwa majestatu.~Tass i 4442 2 | bez pychy, bez podłości zniżyć,~Zwierzać się swych tajemnic, 4443 4 | którzy w uczonym dni pędzili znoju,~Nędzę wzięli podziałem. 4444 2 | kwiaty~I z nich na swą ozdobę znosi plon bogaty,~Maluje żarty, 4445 3 | Jednak nie wcale bajki znosimy użycie,~Od niej bowiem rzecz 4446 2 | zwierciedle się w rymach jego zobaczyli.~Mścił się za wyrządzoną 4447 4(4) | Zoil, mędrek tym jedynie znany, 4448 4 | postrzegać.~Nie mógł przed Zoilami Homer się wybiegać 4,~O 4449 4 | Błąkając się po lasach grubą żołądź jedli,~Nie znali chytrych 4450 1 | patrzy, zyzem tylko strzyże,~Żółcią pluje i splutą żółć za pokarm 4451 4 | znaczy,~Biedne naśladowniki zostają w rozpaczy.~Rzadko uda się 4452 2 | Satyra w ścisłej z cnotą zostając przyjaźni,~Błędy ludzkie 4453 4 | wiecznym.~Kiedy z ludźmi zostajesz w pożyciu społecznym,~Masz 4454 4 | poddanych i panów,~Tak zostaniesz pisarzem w późne wieki sławnym,~ 4455 Przed | czynienie każdego rozumowi zostawia. Horacy, człowiek wielkiego 4456 3 | bierzem~Herkulowi maczugi, zostawiamy złoty~Wóz Słońcu, którym 4457 2 | sztukę kochania tak bawną zostawił,~Czyż tym tonem swe imię 4458 3 | wspaniałość,~I w tak wysokim teatr zostawili stanie,~Że im nigdy wyrównać 4459 2(2) | imię swoje.~Cienką tę pracę zowie, ale Maronowy~Wysoki duch 4460 3 | Spadły na koniec z czasem zrdzewiałe okowy,~Ocknęły się nauki 4461 3 | obraz, sam się wstydził.~Tak zręczną komedyja przyprawiona sztuką -~ 4462 Przed | którymi piękne dowcipy już to zręcznym sławnych pisarzów naśladowaniem, 4463 1 | potrzebne, gorsze dzieło zrobią.~Rozum niech będzie mistrzem, 4464 3 | wieszczek 19,~Ani babę na stołku zrobionym z trzech deszczek~Nie idzie 4465 4 | Wiek świadczy wiekowi -~Nie zrównał naśladowca nigdy autorowi.~ 4466 1 | to źle oznacza,~Kiedy dla zrozumienia potrzeba tłumacza.~Jeźli, 4467 3 | rzucając swe łoże, cudze zrywał kwiaty,~Kto na drugich zbójeckim 4468 1 | zawsze twej rzeczy jak oka źrzenicy.~Do jednej tylko wzdychaj 4469 4 | dzieje:~Z którego słońce źrzódła wieczny ogień leje,~Kto 4470 1 | piękności szlachetność jest źrzodlem.~I ów tok skromny, którym 4471 4 | piękność się zamyka,~Ty jesteś źrzódłem prawdy! Twoja nas przenika~ 4472 2(3) | który tylko czyta,~Czuje zsłowiaczonego dzięki Teokryta.~Krasicki 4473 3 | wstrząsnąć barki,~Który zsyła kolejno światłości szafarki~ 4474 4 | co wojnę szatana opiewał zuchwałą,~W zarzuceniu i wzgardzie 4475 3 | łgarz z wytartym czołem, co zuchwalec butny,~Co rozrzutnik, co 4476 4 | Ta granica szumu~Twego zuchwalstwo wstrzyma?" Nie masz tego 4477 1(2) | wszystkich narodach, gdzie zupełnego nie masz iloczasu, czyli 4478 3 | koniec wzięła,~A spektator zupełnie kontent wyszedł z dzieła.~ 4479 3 | zaciętych kobiet mieszać zwady~Jowisz u odwiecznego Fatum 4480 4 | drogiego czasu nie tracić na zwadzie,~Niczego nie żałować dla 4481 1 | młode kózki skaczą;~Zamki zwalone, w gruzach wielkości swej 4482 1 | tworzy.~Ten, który mi rycerza żwawego umorzy,~A potem, zapomniawszy, 4483 3 | wyniosły i uparty w błędzie,~Żwawy Ajaks, tchórz Parys, Hektor 4484 1 | lutni pieniem,~Twardowski żwawym tonem, Chrościński obfitym,~ 4485 3 | czym się kochał rano;~Mało zważa na przyszłość, wolno puszcza 4486 3 | nakłania.~I na krajów, i wieków zważaj obyczaje -~Różny tok czucia 4487 4 | genijusz szczęśliwy~Ścisłym związał ogniwem jak rodzone siostry,~ 4488 3 | słodkim tonem mówi,~A gdy zwiedzie głupiego, gdy się zeń obłowi,~ 4489 2 | rzymskie przywary Lucyli;~Jak w zwierciedle się w rymach jego zobaczyli.~ 4490 2 | rzeczy postaci i różnego zwierza~Bajka prosto do celu moralnego 4491 2 | pychy, bez podłości zniżyć,~Zwierzać się swych tajemnic, mówić 4492 4 | rzeczy,~Skąd poszedł rodzaj zwierząt i rodzaj człowieczy.~Przy 4493 3 | Obłudnik mami oczy pozory zwierzchnemi,~Lecz mu się przypatrz dobrze: 4494 4 | twych pieśni pochopy,~I zwierzchni świata ludzie, i przeciwkostopy,~ 4495 3 | Trzeba sięgnąć do serca, zwierzchność mię nie zwodzi,~Sama wydana 4496 1 | puszczach głodem zdjęte zwierzę,~Rybak chytre zastawia w 4497 4 | poddała umysły,~Pierwsi ludzie zwierzęcym trybem życie wiedli:~Błąkając 4498 2 | celu moralnego zmierza.~Co zwierzęta gadają, w czym się mylnie 4499 4 | chcieli więcej ludzie ze zwierzęty chodzić,~Gromadzili się 4500 3 | śniadej,~Boleść - z głową zwieszoną, nędzę - w twarzy bladej,~ 4501 2 | epigrammatu największa ozdoba:~Gdy zwięźle wyłożone, lepiej się podoba.~ 4502 Stan | prawa jej mierzył,~Horacy zwięzłym rymem przestroił,~Wida,