Part

 1   Raps|         przeciwko mnie ogromny,~żem się pochylił na brzeg nieprzytomny.~ ~
 2   Raps|  nawlekła.~ ~XXXII~I stało się, żem wszystkie siły stężył,~kościec -
 3   Raps|     nieśmiali;~jakby mniemając, żem drugi raz umierał,~gdy mię
 4   Raps|     dzień moje oblicze~zwlekli, żem moją wielkość uznał marność.~
 5   Raps|   owładnę;~niech wiedzą o mnie, żem król, że panuję; -~tej chwili
 6   Raps|         i wobec Boga pobłądził,~żem ja potruchlał na potworne
 7   Raps|   potworne dziwy,~a potruchlał, żem fałszywie sądził -~aż się
 8   Raps|  straszne szerząc trupie rządy.~żem jest wyklęty król przez
 9   Raps|      chwiał na chmurach czarny.~żem poznał miecz ów mściwy,
10   Raps|       Śmierci dla mnie wieczny,~żem się skończył ja królewski
11   Raps|   dłonią muskając mu włosy:~"To żem ja was tak porzucił,~wy
12   Raps|        mnie oblicze odwrócił".~"Żem ja zabył żony, syna, macie -~
13   Raps|       zabył żony, syna, macie -~żem ócz waszych unikał we trwodze,~
14   Raps|      waszych unikał we trwodze,~żem w rodzonym ujrzał wroga
15   Raps|   rodzonym ujrzał wroga bracie;~żem jest rzucon na rozstajnej
16   Raps|       za mną spłakani szukacie;~żem się w nieszczęść ogromnej
17   Raps|      przeto był sięgnął korony,~żem ja Salmona zwalił - sam
18   Raps|        LXIII~A już wieść chyża, żem przez psy rozwleczon,~zaginął
19   Raps|        w boru ostępach szalony;~żem był oszalał, przez wróże
20   Raps| rozpalon jedną tą żądzą korony;~żem był przez moich komuchów
21   Raps|  litości - jako jadem zarażony;~żem ja w obłędzie, upojony winem,~
22   Raps|    zerdzały mój, wieki daremny;~żem chciał zatracić był pamięć
23   Raps|      halne;~tu zapomniałem był, żem krwi posoką~obryzgał ołtarz
24   Raps|         naszły mię w moim śnie: żem jest odmieniec,~że odsuwają
25   Raps|         twarz szczęką~żelazną - żem więziony niemocą straszliwą,~
26   Wier|         bywa.~ ~Talent sprawił, żem na ten pomysł wpadł genialny,~
27   Wier|       już zrozumiał,~to rozważ, żem Cię listem witał,~jak myślę,
28   Wier|         spłonić rubinem~wstydu, żem wziął na się cudzą postać?~
29   Wier|     Lecz nie spostrzegli snadź,~żem dość już chyba gadał,~by