Part

 1   Raps|    niejako płaczki, zwracały się ku mnie,~nade mną, nad ostatnim
 2   Raps| sięgająca ust - już duchem ciążę~ku wodzie: - pamięć mię odejdzie
 3   Raps|     rzeki, co zdębiona,~wodnistą ku mnie potworą zakwita -~i
 4   Raps|       gromnic żar na świadka;~to ku koronie łysną; na pozłoty~
 5   Raps|          zapach, już czar powiał ku mnie~żywicy lepem i świerków
 6   Raps|         w smugach obrazu płynący ku Sławie;~młotami walą, biją
 7   Raps|  wkorzenił".~- Cały lud wrzasnął ku mnie: "Cień Kaźmierza!"~
 8   Raps|    buławą~i mieczem niegdy muszę ku jedności,~dzisiaj bezpańscy,
 9   Raps| zbiegowisko; -~ciżba wylękła ich ku drzwiom się tłoczy -~ja
10   Raps|   czapraki~pąsowe, żeby nie były ku szkodzie;~ciskało im się
11   Raps|         te brzaski~z okien zamku ku stronie wiślany,~że tam
12   Raps|           Powrócę! - Podjechałem ku wodzie;~słucham, jak szemrze;
13   Raps|     Błąkasz się, królu krwawy,~i ku mnie wiedziesz konia -~cóż
14   Raps|       mnie wiedziesz konia -~cóż ku mnie wodzisz konia,~gdy
15   Raps|         We Słońcu stoisz złoty~i ku mnie kłonisz twarzy -~cóż
16   Raps|           Powrócę! - Podjechałem ku wodzie~i długom stał u brzegu,
17   Raps|       pierś korali,~i widzę, oto ku mnie, ku mnie dążą;~to się
18   Raps|    korali,~i widzę, oto ku mnie, ku mnie dążą;~to się aż gubią
19   Raps| upatrując, jak ptak, gdy odbieży~ku słońcu - aż tu słońce gaśnie
20   Raps|          zakrzykło~mdlące; - już ku niej drużbowie przyśpieli~. . . . . . . . . . . . . . . . .~ ~
21   Raps|           i widzę, jak promienie ku mnie słało ... -~że prawdę
22   Hymn|      myśli godne wzbudził w nas,~ku Tobie wznosim wzrok i słuch,~
23   Wier|       płowe?~Czyś pochylony stał ku wodzie~na fale patrząc nowe?~
24   Wier|          duszy?~Czy tęsknisz już ku miastu?~Czyś się przypatrzył
25   Wier|   ubożuchnie~ponad bielański las ku Bronowicom ...~Ty masz tam
26   Wier|         przestwór Słońc - i wiew ku licom,~i patrzysz, jak tam
27   Wier|        mgłach z waty,~które szły ku Królewnie z wosku - jako
28   Wier|       chcą widzieć: czyli jednak ku nim kroczy - -~i przekonane,
29   Wier|        nas cmentarnie,~nie sięże ku nim, ich nie zgarnie;~gdy