Part

 1   Raps|  kościele.~ ~II~W szkarłatach mię spowito w złotej trumnie~
 2   Raps|     ciążę~ku wodzie: - pamięć mię odejdzie stara,~a duch już
 3   Raps|    składał serce czyje,~jakby mię prosił o co czy dziękował;~
 4   Raps|      Rozpacz wobec Kłamu,~byś mię poznał, jak opowiadacze,~
 5   Raps|    żem drugi raz umierał,~gdy mię w sosnową trumienkę chowali.~-
 6   Raps| zszedłszy, tłum proszalny,~co mię zbiegł darzyć łez obiatą
 7   Raps|      duchy; -~ja sam - że tak mię opuścili do czna~wszyscy. -
 8   Raps|  zdradzony~przez duchy, dotąd mię potęgujące,~opuszczon, marny,
 9   Raps|   jużem tam nie poszedł, choć mię ciągło,~i wstyd - nie lęk;
10   Raps|          LI~Czyjś głos - ktoś mię woła - czy Echo, czy złuda,~
11   Raps|   zarywa...~Czyjś głos - ktoś mię woła - z mojego ktoś luda,~
12   Raps|     LXII~Przez gąszcz ścigają mię zwierzęta-ludzie...~Uciekam,
13   Raps| widział przed sobą~śmierć, co mię długą więziła żałobą.~ ~
14   Raps|        jeśli..... Woń jaśminu~mię zaleciała od łąk - hen już
15   Raps|     dni, a jeszcze błogie,~bo mię ta jedna myśl życiem zaklina:~
16   Raps|    były w pucharze,~i dreszcz mię słodki bierze - - ?~Daj
17   Raps|     kościele.~6. "Cóż dreszcz mię dziwny bierze,~męty były
18   Raps|      odkryje - a dziwy~naszły mię w moim śnie: żem jest odmieniec,~
19   Raps|       przepaść pode mną!~więc mię tu więzi ktoś mocą tajemną!~ ~
20   Raps|      senność klei oczy - gnie mię.~ ~CIX~Przecież się zrywam,
21   Raps|   prorocy,~to z przeznaczenia mię losów spotkało,~ten zapęd
22   Wier|    wspomina Pana Tadeusza,~co mię do powiedzenia niniejszym [?]
23   Wier|      różanym świtem myśl i co mię budzi.~Im częściej na mnie