bold = Main text
    Part                                         grey = Comment text

501   Wier|               choćby chwilę władnąca i żywa,~czyliś jest słowo -
502   Wier|        niedorzeczna,~więc twoja siła i moc, co porywa,~ani jest
503   Wier|                   WSZYSTKO ZA DUMNIE I WSZYSTKO ZA MAŁO]~ ~22 kwiecień
504   Wier|           Kraków.~Wszystko za dumnie i wszystko za mało~i wszystko
505   Wier|            dumnie i wszystko za mało~i wszystko jeszcze za wiele~
506   Wier|         żywym ciele,~tę, której czas i dzień wskazuje,~która jest
507   Wier|            są w postaciach wielolice~i mówić winien, kto mowę ich
508   Wier|           bowiem wzeszły nad granicę~i serce bije w nich, i żądzą
509   Wier|         granicę~i serce bije w nich, i żądzą dyszy,~a gdy kto hasło
510   Wier|       przedwcześnie,~gasną jak widma i nikną boleśnie.~Czyli obrazą
511   Wier|             jednak ku nim kroczy - -~i przekonane, gdy znów się
512   Wier|              upewnią,~serce mu nagle i oczy rozrzewnią - - - -.~ ~
513   Wier|                    SIŁ TYSIĄC TRZEBA I MOCY STU CZARÓW]~wieczorem
514   Wier|            Kraków.~Sił tysiąc trzeba i mocy stu czarów,~by rzucić
515   Wier|           zegary po zapadłych kątach~i nie przeczuwa nikt, że ukazywać~
516   Wier|          gwiazdy promienie stracone,~i będą wierzyć, że w tym ich
517   Wier|          wolą tegoż dziełu sprostać,~i mam się, jąwszy czyn, spłonić
518   Wier|               Może w nich nie ma nic i mówią przeto,~o ilem im
519   Wier|              błękitną falą~te kartki i te listy uspokoi.~Pan mówi,
520   Wier|      widzenia.~Światło odmienia myśl i dźwięk mi zmienia.~ ~
521   Wier|             łonie~siew rzucił iskier i żar święty -~jak ma być
522   Wier|             której chwila to jedyna,~i chwałę swoją przypomina:~"
523   Wier|            rósł w baszt dziwne głowy~i wołał w Miasto, aż het za
524   Wier|             het za łan polny~z iglic i szczytów wież we wszystkie
525   Wier|           czasu topór wydarł z dłoni~i pchnął do komnat - zawstydzoną
526   Wier|       sierpień~Wesoły jestem, wesoły~i śmieję się do łez;~choć
527   Wier|             co legł przykryty~kirami i całunem -~czy ten, co mija
528   Wier|             czy ten, co mija szczyty~i drogę tnie piorunem - ?~
529   Wier|            dreszczem wstrząsnął znów~i żywych, i mogiły.~Lecz nie
530   Wier|            wstrząsnął znów~i żywych, i mogiły.~Lecz nie spostrzegli
531   Wier|            żółtych wiązkę w szklance~i sadzawki na Skałce widok
532   Wier|      fotografii,~ustawiony na stole, i księgę o księciu~Józefie
533   Wier|        księciu~Józefie Poniatowskim, i pierwszy list Pański~z Giudekki.
534   Wier|          wiatru szum. więcej ma wagi~i niewymownie więcej jest
535   Wier|              więcej jest ważniejsze,~i kwiatki te; mieczyki, co
536   Wier|             tron w marmurze~w Duomo, i niezwykle strojny kąt z
537   Wier|           strojny kąt z kazalnicami,~i romantyczne na słupach podcienia~
538   Wier|           Wenecji siedzi~na Giudecce i (mówi), że tam słońce zachodzi
539   Wier|             w Kraków się nie spieszy~i chce mieć "urlop" dłuższy,
540   Wier|              zagości.~- Ja tu siedzę i wcale dni nie spędzam nudnie.~ ~
541   Wier|            tak olbrzymia w wyobraźni~i tak znacząca. W poniedziałek
542   Wier|             WSZELKA WIĘC PROŚBA MOJA I WOŁANIE]~po południu 30
543   Wier|             Wszelka więc prośba moja i wołanie,~by tu od Pana do
544   Wier|       gołębia przybrać na się postać~i zjawiać się co dnia z budzącą
545   Wier|            krnąbrne z piór czupryną,~i chyba orła wyślę ze szponami,~
546   Wier|             rękę, usiadł na ramieniu~i dziobnął dzióbem ostrym
547   Wier|             drasnął, siadłszy niżej,~i wrócił mi relację zdać do