Part

  1   Raps|    pochowano na wawelskiej górze,~a tam sarkofag stawiono w
  2   Raps|           koła zakreśląc koliste;~a ja łąk stepem bezkresnym
  3   Raps|                              VIII~A przez te łąki idą dusze~
  4   Raps|          bezkreśne, nieskończone,~a kwiaty im rosną, gdzie stąpią.~ ~
  5   Raps|        grząsła płynąca, rozlewna,~a wód rozlewem zwalająca progi~
  6   Raps|       ściele się ta łąka rzewna -~a w rzece płynie dziwnie tajna
  7   Raps|          przeklina~ani złorzeczy, a wstępuje w cudy,~którymi
  8   Raps|        pamięć mię odejdzie stara,~a duch już nowe tchu zawiązki
  9   Raps|         zapomnieć: zawinić!~ ~XVI~A już wśród głuszy, bo tam
 10   Raps|          wichrem dący ponad fale,~a grzmiał, że stałem się jak
 11   Raps|           nad nie potężny.~Mówił, a ryk po falach szedł daleko-siężny:~ ~
 12   Raps| daleko-siężny:~ ~XVII~"Wracaj!" - a oto głębia rzeki jawna;~
 13   Raps|     jęczące w zamknieniu~kajdan - a rzeka ponad nimi spławna,~
 14   Raps|   czeluści nieczystej.~"Wracaj" - a moja się dusza zasmętnia ...~
 15   Raps|                   XXI~"Wracaj!" - a stałem już w łąkach Erebu,~"
 16   Raps|       łąkach Erebu,~"Powracaj!" - a wkoło mnie kwietne pola,~"
 17   Raps|      znikła i łąka daleka.~ ~XXII~A ust pragnienie pali, chuć
 18   Raps|         ziół soczystych aroma ...~A coraz spod stóp giną strugi,
 19   Raps|     wichrów nade mną grający;~idę a trudem nogi więzgną, w bólach~
 20   Raps|          w bólach~gnę się, upadam a spieszę; - gorący~dech i
 21   Raps|      wżarty wrąb ciężkiej korony,~a w ręku berło jakoweś spróchniałe~
 22   Raps|        się, w pył się rozprószył.~A czymże są wielkości, co
 23   Raps|            ginął w piwnic klatni,~a jeszcze tylko wichrem tęskno
 24   Raps|       ludzie ci, jak moi szatni~- a niech im nagłość chwili
 25   Raps|      szarpać złote sznury.~ ~XXXI~A już się było Światło dzienne
 26   Raps|    próchnem łyska zeschłe ramię!"~A mnie tu łzami wstydu twarz
 27   Raps|           że i mnie, chodem król, a dreszcz przejmował;~- spowiadał
 28   Raps|        rąk uściśnieniu.~ ~XXXVII~"A to są moje łzy, których
 29   Raps|     horoskopy mej duszy wyciągał,~a w tajemnice moich nędz się
 30   Raps|        mnie do niewoli zaprzągał;~a to są moje łzy, teraz płynące~
 31   Raps|         kości schnące.~ ~XXXVIII~"A jeźli żywot mej ziemskiej
 32   Raps|      szczęścia nadmiarem wyzwoli,~a chwilę Śmierci-wyzwolin
 33   Raps|      Pomsty wszystko woła.~ ~XLIV~A każda moja kość była nazwana,~
 34   Raps|    rozerwana~jest wielka Miłość - a duchy w nich śpiące,~obawą
 35   Raps|       locie płaczą drzewa~brzozy, a liścia warkoczem się skarżą;~
 36   Raps|   straszliwa Noc dla ducha ciąży,~a dusze zapęd rwie ... nie
 37   Raps|       nasz król-dziad, ty ułomny,~a my twój naród, twój lud,
 38   Raps|           duchem przez ich serca,~a nie wiedziałem jeszcze pomsty
 39   Raps|         mu Miłość skrzynie ładzi,~a rękę Litość serdeczna prowadzi,~
 40   Raps|          dźwięk rozbrzmiewa.~ ~LI~A on, że w dźwięku czasem
 41   Raps|     żelazne pozakuwał pęty.~ ~LIV~A gdy ja chłopak stałem mu
 42   Raps|       nowiutką,~ojciec coś mówił, a głos ginął w brzęku~hałaśnym
 43   Raps|      stają w mieczyskach rycerze,~a trąby grają hymnus, że dreszcz
 44   Raps|            chwilę spokojny.~ ~LVI~A oto w bieli jakowaś niewiasta,~
 45   Raps|           zawarli smutki.~ ~LVIII~A gdy już miano mnie tam w
 46   Raps|           jakaś odwieczna Pokory;~a widma czarne w pawłokach
 47   Raps|           moi....~nasz król" .... a oni mówią: "zakowany".~I
 48   Raps|      ziemię krzyżem i zaszlochał,~a groby wkoło widziały, że
 49   Raps|   ubiegłych zwołując wspomnienia,~a Echa się te długie w łańcuch
 50   Raps|          snadź podjętym sprawie -~a już złowróżbny koń pośrodku
 51   Raps|  zazdrości.~Odwalon kamień tumby, a loch pusty.~Oto niesiemy
 52   Raps|      Rzesza rosła.~"Gdzie Król!!" A inni krzyczą: "Zmartwychwstany!"~"
 53   Raps|          burza przegania i miece,~a głos mój się niesie daleki
 54   Raps|       LXXIV~Miałem mieć pogrzeb - a jużem był wolny~jak duch -
 55   Raps|     zagrodach rządny obyczajem; -~a i tam jeszcze dymne spalenisko~
 56   Raps|           nich znaki mej pamięci;~a czoła im od dotknięć moich
 57   Raps|      pielgrzymiej pośnięci~legą - a już daleki odblask świtał.~ ~
 58   Raps|         odblask świtał.~ ~LXXVIII~A gdy król kładzie dłoń na
 59   Raps|       wtenczas są przesilne noce,~a śpiący zbywa na śnie grzechów
 60   Raps|          na śnie grzechów brudu;-~a stado orłów nagle załopoce,~
 61   Raps|          biją skrzydłami.~ ~LXXIX~A potem inne gromadzą się
 62   Raps|   krzykiem strasząc i złorzecząc,~a jako widma Piekieł, nikną
 63   Raps|        stróżami srebrne monolity,~a trumna im więzgnie w ramiona.~ ~
 64   Raps|           gromnice i Słońce.~ ~3. A ludy, pielgrzymi~w śpiew
 65   Raps|   trumnisko srebrne ciążące.~ ~6. A w trumnie coś jękło~i wieko
 66   Raps|            Więc siły wciąż mnożą,~a z ócz, co się trwożą,~łzy
 67   Raps|       teraz tylko berłem trącę...~a ockną się na duchu przetworzeni~. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ~
 68   Raps|         rumieni:~ ~l. Idą posępni~a grają im dzwony~ze wszystkich
 69   Raps|           ze wszystkich kościołów~a grają im dzwony~żałobne.~
 70   Raps|           żałobne.~2. Idą posępni~a niosą korony~ozdobne,~misterne
 71   Raps|          korony~ozdobne,~misterne a dla nich~ciążące jak ołów,~
 72   Raps|        sczerniałe,~pogrobne.~ ~3. A grają im dzwony~ze wszystkich
 73   Raps|           ze wszystkich kościołów~a szumią, łopocą~szarfami
 74   Raps|          proporce~pogrzebne.~ ~4. A grają im dzwony~ze wszystkich
 75   Raps|         tętniące,~podniebne.~ ~5. A śpiewy nad nimi,~jak skrzydła
 76   Raps|         się górne,~wróżebne.~ ~6. A idą posępni~ze wszystkich
 77   Raps| jaśniejsze niż białe lelije.~ ~9. A idą żałobni~a idą posępni~
 78   Raps|        lelije.~ ~9. A idą żałobni~a idą posępni~przez długie
 79   Raps|           długie ulice podgrodne;~a idą żałobni~a idą posępni,~
 80   Raps|          podgrodne;~a idą żałobni~a idą posępni,~choć niebo
 81   Raps|        pochodne, stokrotne;~ ~11. A cienie się wiją,~to jaśnią,
 82   Raps|      biegu znikają przelotne.~12. A oni posępni~a grają im dzwony~
 83   Raps|      przelotne.~12. A oni posępni~a grają im dzwony~ze wszystkich
 84   Raps|       czyli ziemie tak jęczą?~16. A idą żałobne,~posępne, pogrzebne~
 85   Raps|       wnuczęta moje pogrobne.~17. A grają im dzwony~ze wszystkich
 86   Raps|        modlitew wskrzeszon cudem,~a strzęp mych szat powionął
 87   Raps|          mej piersi spróchniałej,~a echo się po Polsce niosło
 88   Raps|           mnie: "Cień Kaźmierza!"~A był ten krzyk jak piorun,
 89   Raps|          tam, jak zwycięski.~ ~XC~A dzwon ten wielki bił dla
 90   Raps|           z krasnych palet.~ ~XCV~A tacy byli skorzy, tak się
 91   Raps|          Żywi! - tak piękni byli! a cmentarni.~ ~XCVI~I nazywali
 92   Raps|         przy harf rzewnym brzęku;~a chodząc w kołach z lauru
 93   Raps|     wróżby ich się nie spełniały,~a we wróżbitów patrzał naród
 94   Raps|     ołtarzyskach święcili oręże -~a każdy z nich był jakby duchem
 95   Raps|         ledwo sił zyska pozory; -~a kraj ich wszystkich słuchał,
 96   Raps|   wstępowali jak posągi na skałę,~a przez fałdziste szaty próchno
 97   Raps|          że będę nad nimi~wódz! - A nade mną Bóg na tęczy ...~
 98   Raps|    piersią bryznął~ ~CIV~i padł - a naród obaczył się wolny.~ ~
 99   Raps|       wstały na izbie przede mną,~a chyląc się, mierzały we
100   Raps|           twarzą malowaną ciemno,~a skrzydła w pąsach i mieczysko
101   Raps|         na kolana rzuciła pokora,~a w tym ponurym pomroków wieczorze~
102   Raps|        któremu z żalu serce pęka;~a wszyscy klątwie rzekli:
103   Raps|          mnie i druzgotało.~ ~VII~A oni - jakby w obłędzie,
104   Raps|      drzew na płatwy ścienic.~ ~X~A tam, pod stosem świec pogruchotanych,~
105   Raps|        wezmę rycernych i wpadnę -~a którzy nas okrzykną: mnicho-zbóje,~
106   Raps|        wstępu gaju, nieprzytomne,~a chwast je wkoło przerastał,
107   Raps|       płyty wpełzły ciche, szare,~a pozwijane w kłębki u kosturów,~
108   Raps|      coraz to inne ukazując spody~a dna zasute złotem - ten
109   Raps|           wiecznie czuwa~na dnie, a węzeł święty ma u czoła,~
110   Raps|         ręką niech zaczerpa wody,~a pijąc zajdzie w tamten-świat,
111   Raps|     czerpią strutej do garścieni,~a męty te chowają jak lektwarze~
112   Raps|      zatknięto męczeński na domu.~A Włade w hańbach leżą wpółprzegniłe;~
113   Raps|     przyciosany garbów~biały; - - a w światłach nocy twarz się
114   Raps|     potruchlał na potworne dziwy,~a potruchlał, żem fałszywie
115   Raps|        dłoń daje karzącą~na cię - a tobie Bóg myśli zamyla,~
116   Raps|        mych władzach wszystkich - a serce bijące~młotem pod
117   Raps|       pogrzebie.~ ~XXIX~Zabiłem - a rycerze moi go wywlekli~
118   Raps|         rodzie,~więc się chowały, a na łbach czapraki~pąsowe,
119   Raps|         ptaki puścić, by pożarły,~a potem siec rózgami i rozgonić; -~
120   Raps|        siec rózgami i rozgonić; -~a tu mnie mówią - że się lekko
121   Raps|          ciałem się palą~światła, a ludy trupa śpiewem chwalą.~ ~
122   Raps|      zdusić, stłumić Słowo.~Każę, a sługi moje w pień het wytną~
123   Raps|      dziadów lirowych z obmową. -~A tu jak kwiaty coraz nowe
124   Raps|       śpiewców, wypaliłem darnie,~a Echa do mnie biegły, wciąż
125   Raps|                               XLI~A teraz pożegnać~Zamczysko,
126   Raps|           gdy jemu pachną błonia,~a ty się rwiesz do Sławy?~
127   Raps|                              XLII~A ja stoję, żegnam, com polubił...~"
128   Raps|      wśród trąb dących złowrogo -~a ponade mną te chmurne straszydła~
129   Raps|    tknięty od Boga!!~ ~XLIX~Lecę, a za mną rycerni, upalni,~
130   Raps|       wami, tej chwili".~I wołał, a tętent wołanie zatłumiał,~
131   Raps|           z siodła osuwa~i zlata, a oni wciąż krzyczą we wrzawie;~
132   Raps|         ręku, przewisły, omdlały,~a usta mu jeszcze od wołań
133   Raps|        zdroje,~zali żyw - patrzy, a obie ręczyny~na szyję, za
134   Raps|       zakłada mi moje -~i oczy! - a w ustach krwi czarne maliny.~
135   Raps|      rzucon na rozstajnej drodze,~a wy za mną spłakani szukacie;~
136   Raps|         słabnę - chcę się mścić - a ony rzecze:~ ~LVII~"Król
137   Raps|           przywarte,~jak gasły; - a mnie w ślepiach wstydu runo~
138   Raps|          biegł wśród kamienisków,~a była cichość słoneczna przestworza~
139   Raps|    zwaliło mnie na drzew wykroty,~a ja już z trwogą zasłuchany
140   Raps|                             LXIII~A już wieść chyża, żem przez
141   Raps|           piersi ostawiono.~ ~LXX~A serce we mnie tęskniące
142   Raps|   gnieźnieńskie uderzą dźwiękami,~a wtedy zerwą się i kształty
143   Raps|       włastów,~więc raczej paść - a z mieczem stać przy Słowie,~
144   Raps|         mieczem stać przy Słowie,~a samozwańczych zgnębić poryw
145   Raps|        Więc choć nieszczęsne dni, a jeszcze błogie,~bo mię ta
146   Raps|      siepaczy ...~i ja niemocny - a patrzą się oczy,~jak tobie,
147   Raps|         niesilen zerwać łańcucha;~a oczy moje widzą: śmierć
148   Raps|           kwiecie,~dziecię-synu - a żyję z tobą strasznym piekłem,~
149   Raps|      których zdradzie ja uległem,~a ciebie miażdży zbój - mordem
150   Raps|           mój brat, co wie o tem,~a twarz śmiejącą zwraca bez
151   Raps|        zamku wesele ..."~ ~LXXXII~A że proch mój złożono w Ossjaku,~
152   Raps|   szeleszczą zawieszone nade mną,~a drogi pośród łomów strome,
153   Raps|        wszerz skalne wierzchnice,~a za mną ostry wiatr ten halny,
154   Raps|           w jakieś skał zasklepy,~a nikt słów hasła odgadnąć
155   Raps|           po jena skała.~ ~XCVIII~A ponad nimi, nad igłami~ogniste
156   Raps|       wodził po tych widowiskach,~a myśl za nimi puszczona szalała,~
157   Raps|      poprzek drogi wielką ścianą,~a kryte mgłą wieczoru, aż
158   Raps|           przełęcz jaką odkryje - a dziwy~naszły mię w moim
159   Raps|       świt, lecz we mgłach biały,~a może to już nie był sen,
160   Raps|        perły rosy szklące drżały;~a nieruchoma orszaku postawa -~
161   Raps|       zbrojach grały rzewne.~ ~CV~A ponad nami z tych szczytnych
162   Raps|           bez ruchu -~"Sam tu!" - a tylko deszcz po stali pluszcze ....~
163   Raps|            Sam tu co duchu!!" - -~a tylko głos odlata w puszcze;~
164   Raps|        stóp opary,~deszcz cichł - a oni wciąż milczące mary.~ ~
165   Raps|         coraz się widzę samotny -~a oni dla mnie ścielą się
166   Raps|    niemocą straszliwą,~jak głaz - a tym okrutną męką,~że tak
167   Raps|      kamieniem, głazem, skałą~- - a jeszcze mi ostała myśl w
168   Wier|       widząc końca swemu objęciu,~a czując wszechbyt swego pojęcia~
169   Wier|      samotnika zaduszą,~zadławią, a nie puszczają.~Dwu idących
170   Wier|        własną śmiercią przerazić,~a sławę cieniem postawy~i
171   Wier|           ce jardin m'appartenait a moi.~ ~sur mon front une
172   Wier|          trone~j'avais douze fils a mon coté~douze ministres
173   Wier|         un chateau ici~un chateau a cent tours.~ ~un jour~j'
174   Wier|           las rymanowski za mgłą,~a mnie dzisiaj jechać do Krakowa~- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -~
175   Wier|      set-letnia chowana,~milczał, a mnie zdawało się, że pieśnią
176   Wier|      wszak żywym jest świat żywy, a Sztuką świat myśli.~I kniaź,
177   Wier|  talentowi krzyczycie "proroku!",~a duszy poddajecie studenckie
178   Wier|            stwarza się, nie robi,~a raz stworzona duchem, jest
179   Wier|         stoi? pod tym się ukrywa?~A to jest tylko talent i zwykle
180   Wier|           się nawołują,~siąpisz - a w topiel skoczą?~Czyliś
181   Wier|        Bóg leśny czy cię zwodził?~A gdyś to wszystko już przeczytał,~
182   Wier|        jednym wspólnym grobie.~5. A na tym grobie, wspólnym
183   Wier|          i zeschłą glinę pali.~4. A kiedyś może, kiedyś jeszcze,~
184   Wier|         lasem psowaliśmy zdrowie,~a mocy przydając duszy.~Wonne
185   Wier|       naokół nas spało pustkowie,~a księżyc z niebios srebrem
186   Wier|    oblężenia Troi,~o Hektorze ... a cień się wydłużał przed
187   Wier|       jest równie parne i palące,~a heuszreki nie tak świerszcza
188   Wier|          jest bowiem zbyt zawiłe,~a chciałby coś pochwycić z
189   Wier|        szum - i naraz zgłuchnie -~a potem cisza znów - i pióro
190   Wier|         metr cztery korony) . . .~A ty tam masz prawdziwy nad
191   Wier|        szklanna góra", "Chrobry",~a pozostał Tetmajer. - Znamy
192   Wier|        czynił w obrony potrzebie,~a będziesz wszystko miał -
193   Wier|         nowe fale z nagła kroczą,~a jedna dola im okrutna.~Pociecho
194   Wier|      morze, morze, wód olbrzymie,~a tylko fal powrotne rzuty,~
195   Wier|      Znikąd okrętu, znikąd łodzi,~a rośnie fala powodzi,~ha!
196   Wier|     szczytach Mariackiej wieżycy.~A oto człowiek szedł dołem
197   Wier|  pokonanym dajesz promień słońca,~a wszystkie duchy zwycięstw
198   Wier|           w milczeniu w kościele,~a która duszę mieści w sobie
199   Wier|       bije w nich, i żądzą dyszy,~a gdy kto hasło ich mówi przedwcześnie,~
200   Wier|      zwycięstwo święcone na polu.~A jeszcze armia przed mostem -
201   Wier|           O, raczej niech rzucą - a wrota obalą -~zobaczą wtedy -
202   Wier|          sądzi się przechodzień -~a żar gdy poczuł ten, co pali,~
203   Wier|           dół przez drogi zbocze,~a On nad nimi rósł, za nimi
204   Wier|         mroki kryją ciemnią nocy,~a one żyją światłem mocy.~
205   Wier|          sąsiedzi,~Pan w Ligurii, a znany (Panu) Lack w Wenecji
206   Wier|           aż prawie nic niewarta,~a czasem tak olbrzymia w wyobraźni~