Part

  1   Raps|            głaz zdruzgoce;~powstanie z martwych na narodu czele~
  2   Raps|           stawiono w marmurze,~gdzie z berłem i w koronie spałem
  3   Raps|               nade mną, nad ostatnim z rodu, wznosząc lament.~Wielkość -
  4   Raps|              grodu,~miasta olbrzymy, z mych czasów wywodne,~w Sławie,
  5   Raps|                kędy duch mój zgaśnie z jęty;~aż go Wyrocznia odrodzi
  6   Raps|        odrodzi słoneczna,~gdy będzie z trudów żywych wypoczęty -~. . . . . . . . . . . . . . . . . . . ~. . . . . . . . . . . . . . . . . . . ~ ~
  7   Raps|               IX~I myją brudy krwawe z rąk,~aż czyste - do pogłębień~
  8   Raps|            jeszcze w mgłach oparnych z łąk~na darniach ległe ciała
  9   Raps|              zapomina~i jest zwolona z petów ziemskiej złudy~i
 10   Raps|           źródła ...~ ~XII~Gdy naraz z wody wstaje wielka mara~
 11   Raps|       nieśmiertelne, jak pół-święci;~z marności tworów stać się
 12   Raps|            walkach padali przeklęci,~z tą samą mocą i tą samą siłą~ ~
 13   Raps|           znów woń kadzideł palonych z jałowca~i jakiś strop z
 14   Raps|              z jałowca~i jakiś strop z gwiazdami i z błękitu - -~-
 15   Raps|            jakiś strop z gwiazdami i z błękitu - -~- W kościele
 16   Raps|            skruszył;~to jeno strzępy z szat, co złote były?~Jedwab
 17   Raps|             wielkości, co się śniły?~z których-em państwu wił Los,
 18   Raps|       przejmował;~- spowiadał mi się z bólu i żałości,~szeptał
 19   Raps|             wiekiem, lecz pracą;~był z tych, którzy są Aniołom
 20   Raps|             chylił w długich lokach,~z oczu mu gorzał żar - taki
 21   Raps|                lecz jakiś dziwny żal z ócz im pozierał,~tacy się
 22   Raps|            Aż gdy mi i koronę zdjęto z czoła,~pojąłem: - - oto
 23   Raps|            ze świeżych pni ciosanej, z boru;~już chłonę zapach,
 24   Raps|      piersiach się przelewa~i myślom z chaty pałace buduje;~że
 25   Raps|           nagły jak wulkan wybucha~i z ideami świętymi go brata -~
 26   Raps|             hojny,~co siadł do stypy z bracią na mogile~i cienie
 27   Raps|              czcząc stosu pogrzebem,~z każdym, jak z równym swym,
 28   Raps|             pogrzebem,~z każdym, jak z równym swym, łamał się chlebem.~ ~
 29   Raps|            wydano,~jak błagalnica ta z Bożego-miasta,~gdy nad Chrystusa
 30   Raps|             płonących świec, jak się z nich lotni~modlitwa jakaś
 31   Raps|            zjawia u podwoi,~im widać z ruchów i postawy znany,~
 32   Raps|          żywych i snuć przędzę,~ażby z niej nowym ogniem życie
 33   Raps|            gruzach, i świątynie,~jak z nich pożarny dym w kłębach
 34   Raps|              się wcieli~i nieugięcie z nich błyska i świeci,~niechby
 35   Raps|   Zmartwychwstany!"~"Oto go Boża-moc z grobu uniosła!" -~"Oto wyklęczym
 36   Raps|          płynie~na mnie dech twórczy z nich; zaklęciem wskrzysną~
 37   Raps|           ninie!~Duchem podnoszę się z trumnego stosu~na łuny gorejących
 38   Raps|           Króla! - Królewski Cieniu! Z nami, z nami!~Stań się Duch!
 39   Raps|            Królewski Cieniu! Z nami, z nami!~Stań się Duch! Zmiłuj
 40   Raps|      odwalano.~Powietrza! Tchu! Hej, z wami, z wami, z wami!~. . . . . . . . . . . . . . . . . .~ ~
 41   Raps|        Powietrza! Tchu! Hej, z wami, z wami, z wami!~. . . . . . . . . . . . . . . . . .~ ~
 42   Raps|           Tchu! Hej, z wami, z wami, z wami!~. . . . . . . . . . . . . . . . . .~ ~
 43   Raps|         piętrzące odwalą,~już piorun z nich wypadł i czeluść rozświeci,~
 44   Raps|              nad wami! Ja Duch znowu z wami!"~ ~LXXIV~Miałem mieć
 45   Raps|          mnogie -~i polatują i krążą z wysoka~złe-duchy, które
 46   Raps|              lotami.~I już się grozą z legowisk zrywali.~Ale już
 47   Raps|            Skąd przyszła korona,~czy z grobów zwleczona~na ołtarz,
 48   Raps|              palce wpijają~we srebro z ujęcia rwące.~10. Więc siły
 49   Raps|             Więc siły wciąż mnożą,~a z ócz, co się trwożą,~łzy
 50   Raps|              ze wszystkich kościołów~z cechami, wieńcami,~co kwietne,
 51   Raps|             ja w koronie widmo gadał z ludem,~cienie po baszcie
 52   Raps|              przejęty~narodu, którym z krasną Ladą żenił,~i ostawiałem
 53   Raps|          wulkanny wybuch gromopłodny~z piersi tysiącznej naraz ...
 54   Raps|           wszystkie grobowe piwnice,~z trupami się, umarłymi rówieśnił,~
 55   Raps|            niechano kłótni~nad każdą z trumien, którą w imię zgody~
 56   Raps|              możni i biedni dobywali z kalet;~sztuka wdzięczyła
 57   Raps|           sztuka wdzięczyła zmarłych z krasnych palet.~ ~XCV~A
 58   Raps|         miodem się, mlekiem, chlebem z trumną dzielą.~Smutni zawsze -
 59   Raps|      czarnych,~stawali przed narodem z harfą w ręku;~serca na stołach
 60   Raps|           brzęku;~a chodząc w kołach z lauru drzew uszczkniętych,~
 61   Raps|       rozkrawali męczennika,~wróżyli z trzew o jutra przyszłej
 62   Raps|             święcili oręże -~a każdy z nich był jakby duchem chory;~
 63   Raps|              tylko na mnie! bliscy i z oddaleń~patrzą; - - już
 64   Raps|              Pochylały się chorągwie z łomotem~u wrót, nim wstały
 65   Raps|       rozwijał ze złotem,~w perłach, z tą twarzą malowaną ciemno,~
 66   Raps|        korowód mnichów, co przyklęka~z zapalonymi gromnicami w
 67   Raps|              dźwięku,~i lud, któremu z żalu serce pęka;~a wszyscy
 68   Raps|            państwo w pieczach~już ta z biskupem kłótnia mi obrzydła;...~-
 69   Raps|              ja upadłem,~że dla mnie z grobów wychodziły mary,~
 70   Raps|     starodawną tam szeleszczą wiarę,~z nor ześlizgnięte podskalnych
 71   Raps|              i wzrok nasyci rojeniem z tej wody -~bo się wciąż
 72   Raps|        obręcz - zeń jad wody struwa;~z wierzchu się wielkie zakreślają
 73   Raps|          gromady się wędrowne garną,~z lirnymi, którzy znają moc
 74   Raps|             te chowają jak lektwarze~z Lalników przyniesione przez
 75   Raps|         zwisłe; gontyna i te, co tam z nią są~w ruinach, spadłe
 76   Raps|            twarz się trupia~patrzała z okien wąskich i wyszczarbów;~
 77   Raps|          grób i wstały wieka~trumny, z przegniłem widziadłem człowieczem,~
 78   Raps|           była w pół-śnie i daleka -~z ciałem przez ziemne gliny
 79   Raps| przystępujący; - u wrót my przeklęci~z mieczami; oni nas nie widzą
 80   Raps|           nas nie widzą zgoła,~tylko z ołtarza na mnie patrzą święci.~
 81   Raps|        poznał - o wiekowa męko!~stał z podniesioną wciąż do krzyża
 82   Raps|            znaku - stał w milczeniu,~z oczyma w jakąś straszną
 83   Raps|        podwórze~i ciało tam odarłszy z szat posiekli~przy studni,
 84   Raps|            wodą stali i krwią ciekli~z mleczów i zbroi; czekając,
 85   Raps|       czekając, aż stróże,~przysłani z zamku, nadejdą z ptakami,~
 86   Raps|           przysłani z zamku, nadejdą z ptakami,~bom kazał sprzątnąć
 87   Raps|          nocach widywałem te brzaski~z okien zamku ku stronie wiślany,~
 88   Raps|             że mnie koronę~Archanioł z głowy zdarł i o ziem rzucił; -~
 89   Raps|       zjawione~widziałem jakie dziwo z nieba... Ktoś zakłócił~jasność
 90   Raps|           zwidu jacy.~ ~XXXV~Walczyć z powieścią ludu nieuchwytną ...~
 91   Raps|            bajarzy, dziadów lirowych z obmową. -~A tu jak kwiaty
 92   Raps|             gdzie pojrzę: - lecz już z kawalców zrośnięte~z ręką
 93   Raps|             już z kawalców zrośnięte~z ręką na klątwę wieczną zamierzone,~
 94   Raps|            XL~Miałem opuszczać kraj, z pocztem i zbrojno;~zebrać
 95   Raps|          rozwinięte znaki.~ ~XLVI~Bo z nich na niebie był krzyż
 96   Raps|          konne,~to w dal płynące, to z bliska,~to k'sobie, jakby
 97   Raps|           stłumiła pomroka.~ ~XLVIII~Z zadumy się zrywam, szarpnąłem
 98   Raps|       iskrami rzutnymi;~już hen, już z dala od rzeki, od grodu,~
 99   Raps|         Czyjś głos - ktoś mię woła - z mojego ktoś luda,~bo moim
100   Raps|       spłakani, o stary, zmiłujcie -~z okieńców za wami patrzyli.~
101   Raps|             słuchajcie, darujcie,~ja z wami, chcę z wami, tej chwili".~
102   Raps|            darujcie,~ja z wami, chcę z wami, tej chwili".~I wołał,
103   Raps|               w kurzawie~mój syn się z siodła osuwa~i zlata, a
104   Raps|             wołań tych drgały:~"chcę z wami!" - i czuję, że łzami
105   Raps|           siekłem; - ciepła krew już z ręki ciecze -~już słabnę -
106   Raps|              za moją sprawą - i król z białą kuną~na hełmie przeto
107   Raps|              drzew wykroty,~a ja już z trwogą zasłuchany w ciszę,~
108   Raps|             moich komuchów zasieczon~z litości - jako jadem zarażony;~
109   Raps|            lot się splatają rękami~i z tą melodią dzwonów kołyszące,~!
110   Raps|              głos Boga - miał-li być z nieprawych włastów,~więc
111   Raps|        włastów,~więc raczej paść - a z mieczem stać przy Słowie,~
112   Raps|          krzyż - że walkę podejmował z woli.~ ~LXXIV~"Boże, na
113   Raps|               i widowiska - - ?~I ty z młodziuchną dziewczyną uroczą~
114   Raps|           się słup smolny~ogniem, co z piersi wciąż nowy wybucha;~
115   Raps|       kwiecie,~dziecię-synu - a żyję z tobą strasznym piekłem,~
116   Raps|             oblubieńca;~i żona jego, z tym włosów zaplotem~dwukosym -
117   Raps|       nasycisz się urody,~jak będzie z tobą żyła.~Ty w dziewczynę
118   Raps|          zamku wesele.~3. Nie pij ty z tego kruża,~złego miałeś
119   Raps|     wieczornicach, o mroku, tajemną,~z nabożną wiarą w jej moc
120   Raps|          grot piwnice,~różne domysły z one j klechdy snując;~na
121   Raps|            jako łzy im ciekły krwawe~z lic, w złotym słońcu tym,
122   Raps|     przysiadają im na głowach,~jakby z tym skalnym ludem w zmowach.~ ~
123   Raps|             ludzi mało co troskliwy,~z myślami w ciągłej niezgodzie,
124   Raps|            rzewne.~ ~CV~A ponad nami z tych szczytnych krzesanic,~
125   Raps|            gwarzą ludowi prorocy,~to z przeznaczenia mię losów
126   Raps|              tym zapędzie~zawieszon, z mieczem gotowym do cięcia,~
127   Hymn|                   HYMN~~VENI CREATOR~Z TEKSTU ŁACIŃSKIEGO~NAPISAŁ
128   Hymn|            dobądź serc naszych zapał z łon,~by człowiek przemógł
129   Hymn|             męski ton.~Odwołaj wroga z naszych dróg,~w pokoju pokój
130   Hymn|           Światłość światu dać,~zwól z Wiarą wieków podjąć CZYN.~ ~
131   Wier|             i otom naraz znalazł się z kamratką~muzą, dla której
132   Wier|        format infuły,~lub całą walkę z dyrekcją, z krawcami~uznają
133   Wier|           lub całą walkę z dyrekcją, z krawcami~uznają za nic,
134   Wier|              sternikiem,~sztuka jest z ducha, stwarza się, nie
135   Wier|            ma głowę~swoją i wszystko z głowy snuje jak z przędziwa,~
136   Wier|           wszystko z głowy snuje jak z przędziwa,~bez wielu radców
137   Wier|     zharmonizować strój fenomenalny,~z którym się muszą uczeni
138   Wier|            Gdy nie mogę się rozmówić~z tobą listem ni przez karty,~
139   Wier|          krasne maczki,~puch jak się z wiatrem niesie?~Czy lis
140   Wier|           dumał,~czyliś zapoznał się z gadziną~i z wierzbą się
141   Wier|             zapoznał się z gadziną~i z wierzbą się pokumał?~Czyś
142   Wier|           dom stworzyłem jej i sobie~z myślą o jednym wspólnym
143   Wier|             dzieci~i niech się jedno z nich zaśmieje.~Stanisław
144   Wier|            jasną,~to zawołajcie mnie z powrotem~tą mową moją własną.~
145   Wier|           spało pustkowie,~a księżyc z niebios srebrem świateł
146   Wier|           jak szkodliwe ziele,~które z korzeniem z grudy się wyrywa.~
147   Wier|             ziele,~które z korzeniem z grudy się wyrywa.~Niech
148   Wier|              i uprzykrzające.~Dzwony z pfarkirchu bijące~też obcym
149   Wier|          mnie ktoś, direkt von Wien,~z Galicji jednak rodem,~zachęcał,
150   Wier|             a chciałby coś pochwycić z tego,~by w duchu skrzepić
151   Wier|            przestał już o tym myśleć z trudem,~wie, że trylogia
152   Wier|           Okiść", ach, znam tę okiść z śpiewu Tetmajera~Kazimierza -
153   Wier|            szklannej górze, i mgłach z waty,~które szły ku Królewnie
154   Wier|              które szły ku Królewnie z wosku - jako swaty~od Sarneckiego -
155   Wier|             góry" użyłeś chyba tylko z biedy,~również "Czarnoksiężnika",
156   Wier|             uniósł [?] w sercu dar i z darem leku~szedł między
157   Wier|             będzie oporny,~wiedz, że z mą wolą jest - i w moim
158   Wier|            jest - i w moim prawie,~i z mojej woli - możesz być
159   Wier|           KRAKÓW~ ~Rzecz dostrzeżona z dorożki - przelotem,~namalowana
160   Wier|                przelotem,~namalowana z pamięci już potem;~powrócę
161   Wier|          powrócę do niej kiedyś znów z powrotem,~by z natury malując
162   Wier|           kiedyś znów z powrotem,~by z natury malując coś więcej
163   Wier|              siedzę schylon rzeczką,~z wód igrające falą dziecko,~
164   Wier|             doły legą,~jak nowe fale z nagła kroczą,~a jedna dola
165   Wier|           tych patrzę w wód rozwoje,~z ksiąg karty rzucam w fale
166   Wier|          brzeg rzucają, kędy siedzę,~z ksiąg, co przepadły w zapomnieniu,~
167   Wier|     przepadły w zapomnieniu,~wydarte z kart tych moje imię,~nic
168   Wier|        dzieła.~Więc styl mój krzeseł z lekarskiego domu~nazwała "
169   Wier|        gałązek~znad brzegu Wilii lub z brzegów Wilejki,~gdyby choć
170   Wier|              gdyby choć jaki strzęp, z głowy zawiązek,~jaki Litwinki
171   Wier|              garść piasku, lecz byle z tej ziemi,~gdzieśmy przysięgli
172   Wier|            przysięgli w jedności żyć z niemi.~Lecz z dalsza nic.~ ~
173   Wier|           jedności żyć z niemi.~Lecz z dalsza nic.~ ~Stanisław
174   Wier|          mnie nie ostudzi,~to bowiem z Wiary jest, co mi rumieni~
175   Wier|      przekonaniom naszym bez wahania~z wyżyn wprost na ubranie
176   Wier|         pruto im wnętrzności~i napój z toreb ich, jak źródeł, pito - ?~
177   Wier|            tylko jest w tych głosach z oddalenia,~w echach z innych
178   Wier|        głosach z oddalenia,~w echach z innych światów,~urokiem
179   Wier|     dośpiewana -~- aż oto weszła już z lampą Aurora~w chustce krasej. -
180   Wier|              w oczy patrzy co dzień,~z wszystkiego jej przegląda
181   Wier|          Miasto, aż het za łan polny~z iglic i szczytów wież we
182   Wier|             wnoszą w podwoje.~Dymitr z Goraja kapryśnej dziewczynie~
183   Wier|             onego czasu topór wydarł z dłoni~i pchnął do komnat -
184   Wier|              idą czasy burz; -~widzę z otuchą wiary~kwitnących
185   Wier|        niezatrwożon~na Sąd ma stanąć z Bogiem - ?~O, chcą, ode
186   Wier|             sadzawki na Skałce widok z fotografii,~ustawiony na
187   Wier|               i pierwszy list Pański~z Giudekki. Wczoraj miałem
188   Wier|     konferencję~o teatralnej sprawie z Prezydentem.~Nic nie wiem
189   Wier|             o tym;~nie wierzę, by co z tego było - tak ważnego,~
190   Wier|            mówią głośniej. Jak widzę z listu, to Pan chadza~piechotą.
191   Wier|              i niezwykle strojny kąt z kazalnicami,~i romantyczne
192   Wier|         postać~i zjawiać się co dnia z budzącą wieścią,~więc choć
193   Wier|             krogulce, ptaki krnąbrne z piór czupryną,~i chyba orła
194   Wier|       szponami,~by Panu podarł pudło z papierami,~podrapał rękę,