Part

  1   Raps|              stać się uświęconym;~gdy to, co w życiu zdziałano skończonym,~
  2   Raps|          ognia się paliła.~ ~XXVIII~I to raz zajrzy ktoś, to się
  3   Raps|          XXVIII~I to raz zajrzy ktoś, to się odchyli;~raz buchnie
  4   Raps|           proch się starł i skruszył;~to jeno strzępy z szat, co
  5   Raps|               gromnic żar na świadka;~to ku koronie łysną; na pozłoty~
  6   Raps|              uściśnieniu.~ ~XXXVII~"A to są moje łzy, których nie
  7   Raps|               do niewoli zaprzągał;~a to są moje łzy, teraz płynące~
  8   Raps|             wymową~serca ... Czy były to anielskie warty:~ci ludzie,
  9   Raps|          mówił, co szeptał.. .~Jakież to chwały wskrzeszać? Gdzie
 10   Raps|            pohańbił i podeptał?~Ichże to modły ciche, w lęku zbladłe?~
 11   Raps|            Ktoś, co korony tknął! - O to kołacą~im w piersiach dzwony
 12   Raps|             się chlebem.~ ~LIII~Tutaj to, tutaj kończyłem budowę~
 13   Raps|          dreszcz bierze...~ ~LV~Tutaj to - widzę, że lata - minęły.~
 14   Raps|                że lata - minęły.~Któż to, ten młody, wysmukły, rycerski;~
 15   Raps|            strojem jak Greki; jakimiż to dzieły~sławien; - li tylko
 16   Raps|               wilgocią ściany ciekły;~to się aż chwytał stropów i
 17   Raps|  Zwiastuna-posła.~Bo snadź zrządzenie to i snadź być miało,~by Jego
 18   Raps|         jeszcze świeże,~i przerażenie to straszne w sumieniu.~Więc
 19   Raps|           kładzie dłoń na serce ludu,~to serce jako ptaszę doń trzepoce~
 20   Raps|               Wiatr chmury przegania,~to skrywa, odsłania~orszaki
 21   Raps|                11. A cienie się wiją,~to jaśnią, to kryją,~to w biegu
 22   Raps|           cienie się wiją,~to jaśnią, to kryją,~to w biegu znikają
 23   Raps|            wiją,~to jaśnią, to kryją,~to w biegu znikają przelotne.~
 24   Raps|            przygięte pogonią?~14. Czy to lasów stoki się chwieją,~
 25   Raps|               jodłowe wonieją ...~Czy to lasy sosnowe się kłonią,~
 26   Raps|               15. Za orszakiem. - czy to łąki szarzeją...~za orszakiem,
 27   Raps|         szarzeją...~za orszakiem, czy to łany już gwarzą,~za orszakiem,
 28   Raps|             gwarzą,~za orszakiem, czy to bory się chwieją~za orszakiem,
 29   Raps|             chwieją~za orszakiem, czy to lasy już idą...~czyli pszczelne
 30   Raps|             ze czcią wieziony.~W taką to chwilę ja widmem zjawiony,~ ~
 31   Raps|             trupach;~mniemając, że go to do życia wiodło,~że brał
 32   Raps|              łzach i krwi kąpali.~ ~C~To byli wodze narodu, ich właśni,~
 33   Raps|           ŚMIAŁY~ ~I~Siedziałem - gdy to okropne zjawisko,~przed
 34   Raps|             ja patrzę - bo już miałem to przezwisko~Śmiały - gdy
 35   Raps|               przed biskupa.~ ~VI~Oni to mieli za znak czy za czary~
 36   Raps|          zaparty -~- Biskupie! - więc to Boży Sąd otwarty!?~ ~VIII~
 37   Raps|             wiem - lecz straszne było to rzucanie;~i wstręt mnie
 38   Raps|            mej rękawice~żelaznej - za to księże wyklinanie; - -~poszli -
 39   Raps|            niesromne.~ ~XIV~Przypomnę to uroczysko stare,~pełne wężów,
 40   Raps|           mieni w tej pustoszy,~coraz to inne ukazując spody~a dna
 41   Raps|               byłeś grabarzem!~ ~XXIV~To Bóg mnie dzisiaj dłoń daje
 42   Raps|            XXXIX~Wszędy w mych oczach to widmo skrwawione.~gdzie
 43   Raps|                XLIII~Jeżeli wrócę - - to tam!~. . . . . . . . . . . . . . . . .~. . . . . . . . . . . . . . . . .~ ~
 44   Raps|            oto ku mnie, ku mnie dążą;~to się aż gubią w chmurach
 45   Raps|              w chmurach dziwnie mali,~to się ciskają nagle w dół
 46   Raps|            łunach, piechotne i konne,~to w dal płynące, to z bliska,~
 47   Raps|              konne,~to w dal płynące, to z bliska,~to k'sobie, jakby
 48   Raps|             dal płynące, to z bliska,~to k'sobie, jakby łanem kopij
 49   Raps|            jakby łanem kopij skłonne,~to w rozległe rozwite koliska,~
 50   Raps|             rozległe rozwite koliska,~to potężniały, to gasły dla
 51   Raps|               koliska,~to potężniały, to gasły dla oka,~aż je wieczorna
 52   Raps|           ziemi jak tłum się wynurza:~to widma drzew nagłe, jak biorą
 53   Raps|            dłonią muskając mu włosy:~"To żem ja was tak porzucił,~
 54   Raps|            was tak porzucił,~wy się o to smęcicie, kochani;~straciliście
 55   Raps|       smęcicie, kochani;~straciliście to wiarę, żebym wrócił.~Żeśmy
 56   Raps|            poza sobą śmiechy słyszę -~to cichną - zbieram się w największym
 57   Raps|            synem.~ ~LXIV~Synu, jakież to rozstanie się nasze,~my
 58   Raps|              owe palniki proszalne,~i to ciche ustronne poddasze,~
 59   Raps|       przesłania lice,~twoja lubość i to, że ty młody,~ty się śpieszysz
 60   Raps|           woli.~ ~LXXIV~"Boże, na tej to ziemi chwast się pleni~i
 61   Raps|                                 LXXVI~To, że ty ze mną razem, dziecię
 62   Raps|            mną razem, dziecię drogie,~to jest uciecha i radość jedyna;~
 63   Raps|       oniemieli~w grozie - i dziewczę to nad nim zakrzykło~mdlące; -
 64   Raps|           dziwno patrzy,~rumiany raz, to bladszy;~gdzież twoi są
 65   Raps|      krakowskim zamku wesele.~5. "Cóż to, jakby lektwarze,~męty były
 66   Raps|      kościelne ...~ ~LXXXV~Opowiadali to za moich czasów,~że gdzieś
 67   Raps|              pełnych piersi powietrze to halne;~tu zapomniałem był,
 68   Raps|               nie rozumię - - ?~Kogóż to szukam - po czyjeż to godło,~
 69   Raps|           Kogóż to szukam - po czyjeż to godło,~li opętanie mnie
 70   Raps|            duchu.~ ~C~Śpiący rycerze, to ci, co bezczynni,~ci, co
 71   Raps|               Uciekać! w pędy! gonić! to śmierć Ducha!~To Ducha śmierć,
 72   Raps|               gonić! to śmierć Ducha!~To Ducha śmierć, te wieńce,
 73   Raps|               we mgłach biały,~a może to już nie był sen, lecz jawa;~
 74   Raps|         prawdę gwarzą ludowi prorocy,~to z przeznaczenia mię losów
 75   Wier|            zanieść w ojczyste strony.~To cel...~Przez litość - tam~
 76   Wier|                             czemuż mi to oczy zaszły łzą,~czemuż
 77   Wier|             kniaź, i zbrojne roty - - to było marzenie - - -~- - - - - - - - - - - - ~
 78   Wier|          feruje wyroki -~I mniejsza o to, czyli Akademie~dochodzeń
 79   Wier|          uznają i przyznają premie~za to, że dbałem o format infuły,~
 80   Wier|               przypada na mrówki.~Jak to, skąd to, skąd rodem, gdzie
 81   Wier|               na mrówki.~Jak to, skąd to, skąd rodem, gdzie paszport,
 82   Wier|               poszukajcie Guiza,~któż to poza tym stoi? pod tym się
 83   Wier|           stoi? pod tym się ukrywa?~A to jest tylko talent i zwykle
 84   Wier|          miarę, zwaną mierność),~ergo to nie jest już historii wierność,~
 85   Wier|             mej zaczną postacie,~jaka to Piastów była pierwsza doba,~
 86   Wier|              doba,~wszak nic niewarte to, co dotąd macie~w sferze
 87   Wier|             nie myślcie o tem,~by wam to samo kto mógł mówić potem.~ ~
 88   Wier|            mały chodziłem, co czułem,~to później w kształty mej sztuki
 89   Wier|               czy cię zwodził?~A gdyś to wszystko już przeczytał,~
 90   Wier|               wszystko już zrozumiał,~to rozważ, żem Cię listem witał,~
 91   Wier|              że postać mam już jasną,~to zawołajcie mnie z powrotem~
 92   Wier|             den Dimitri von Schiller.~To może być genialna rzecz,~
 93   Wier|             przyrzekł dać,~bym ujrzał to na scenie.~Obym proroczo
 94   Wier|               bym wyszedł raz za koło to~krakowskie - wo ich stecke.~
 95   Wier|         Dramas-Ehrenstuhl,~bo stempel to konieczny.~Koniecznie chciał
 96   Wier|              Patrz się! - opowiesz mi to - za powrotem ...~ ~24.
 97   Wier|           Czarnoksiężnika", za złe ci to biorę,~to są niezdrowe myśli,
 98   Wier| Czarnoksiężnika", za złe ci to biorę,~to są niezdrowe myśli, dziwaczne
 99   Wier|          chore.~Pan Spasowicz mnie za to zburczał i zwymyślał,~com
100   Wier|     Laskowskiego głowie,~aż krzyknął: To poemat zaledwo w połowie.~
101   Wier|              krzywdzisz ludzi.~Nie na to dałem ci talent, człowieku,~
102   Wier|          wiarę zachował dla siebie~na to, byś przemógł siłą - przeciwności~
103   Wier|         bliżej, już - fala go niesie,~to nie powódź - to przypływ -
104   Wier|               niesie,~to nie powódź - to przypływ - wał bije,~jęk
105   Wier|            zapał we mnie nie ostudzi,~to bowiem z Wiary jest, co
106   Wier|              czuje.~Za wiele - bowiem to są tajemnice,~których skarbnicy
107   Wier|         przeto,~o ilem im podobny, że to mnie zaletą?~ ~SW~ ~
108   Wier|           żywe" - zbyt się żalą,~dziś to są dla mnie przyjaciele
109   Wier|        uśmiechniona~ta, której chwila to jedyna,~i chwałę swoją przypomina:~"
110   Wier|              ustroni.~ ~Nie upodlenie to, kto w walce pada,~czyli
111   Wier|            jestem, świeży - - -~- cóż to? na marach trup?~To ciało
112   Wier|               cóż to? na marach trup?~To ciało tylko leży,~lecz duch
113   Wier|            nad noc powstają panujące.~To znać nie ciała tam się palą,~
114   Wier|               ciała tam się palą,~ale to dusze ludzkie płoną,~więc
115   Wier|          głośniej. Jak widzę z listu, to Pan chadza~piechotą. Radzę
116   Wier|           Foska. Koniecznie niech Pan to zobaczy.~
117   Wier|            chce mieć "urlop" dłuższy, to dłużej zagości.~- Ja tu
118   Wier|            dnia w radzie Komisji.~Jak to nużąca walka, jaka drobna.~
119   Wier|            ode mnie tam gołąbki lecą,~to nie wiem, czyli w drodze