bold = Main text
    Part                                     grey = Comment text

  1   Raps|         płaczki, zwracały się ku mnie,~nade mną, nad ostatnim
  2   Raps|      wstaje wielka mara~i oczyma mnie uderza i wiąże,~że tak pół-ruchu
  3   Raps|         gdy naraz głos przeciwko mnie ogromny,~żem się pochylił
  4   Raps|         co zdębiona,~wodnistą ku mnie potworą zakwita -~i widzę: -
  5   Raps| przelewnych -~ten raz jedyny dla mnie odsłoniona. -~I zrozumiałem,
  6   Raps|     Erebu,~"Powracaj!" - a wkoło mnie kwietne pola,~"Wracaj!" -
  7   Raps|     Powracaj!" - i już znika dla mnie rzeka,~"Wracaj!" - - już
  8   Raps|      Tchu! - już głos zamiera we mnie;~już Echo głuche spada na
  9   Raps|      zgnilizna, te łuny!~Szły po mnie dreszczem podziemne pioruny.~ ~
 10   Raps|          łyska zeschłe ramię!"~A mnie tu łzami wstydu twarz pociekła~
 11   Raps|        aż ustali: - już tylko na mnie patrzą, smętni.~ ~XXXIV~
 12   Raps|     śpiewał umarłych Wilije; - -~mnie człowiek jakiś za kościec
 13   Raps|  wskrzeszać narodu Gloryje,~że i mnie, chodem król, a dreszcz
 14   Raps|      opowiadacze,~i byś nie brał mnie za kupce kramu.~Oto czytaj
 15   Raps|        nędz się wkradszy,~duchem mnie do niewoli zaprzągał;~a
 16   Raps|             XXXIX~Patrzył się na mnie i taką wymową~serca ...
 17   Raps|       zapach, już czar powiał ku mnie~żywicy lepem i świerków
 18   Raps|          spoczęły~opodal - że on mnie dziś duch braterski:~stoi,
 19   Raps|      brata,~poklękli, pacierz za mnie mówiąc krótki,~i wszystkie
 20   Raps|            LVIII~A gdy już miano mnie tam w tej samotni~zamykać
 21   Raps|        cienie - i od nich żywych mnie odgrodzą,~ ~LIX~gdy się
 22   Raps|       latmi wielki,~jużeś ty dla mnie zakowan, zamkniony,~iż cię
 23   Raps|       płomiennego łona,~aż króla mnie pod drzewem tam odgadła.~
 24   Raps|          rękami; - - i płynie~na mnie dech twórczy z nich; zaklęciem
 25   Raps|       skąd wołano.~Teraz, gdy na mnie, jako orkan, bucha~narodu
 26   Raps|                    LXXIII~Ponosi mnie wicher w skłębionej zamieci,~
 27   Raps|        niesie daleki Echami:~"Do mnie, hej, do mnie! na wiekowe
 28   Raps|        Echami:~"Do mnie, hej, do mnie! na wiekowe wiece!~Ja król
 29   Raps|       rodzi Mroka; -~aż naraz we mnie uderzają wrogie~wrzaskiem
 30   Raps|             Cały lud wrzasnął ku mnie: "Cień Kaźmierza!"~A był
 31   Raps|         dzwon ten wielki bił dla mnie pokłony,~wielkim powietrze
 32   Raps|  wygasłych patrzący;~dobiegał do mnie szum pogwarów leśny;~prześwietlał
 33   Raps| wypełniać gotowe; -~już tylko na mnie! bliscy i z oddaleń~patrzą; - -
 34   Raps|          chyląc się, mierzały we mnie grotem~krzyżów - iż trwogę
 35   Raps|      spadłej, ja upadłem,~że dla mnie z grobów wychodziły mary,~
 36   Raps|       coś się stało,~co potępiło mnie i druzgotało.~ ~VII~A oni -
 37   Raps|       było to rzucanie;~i wstręt mnie do nich brał i błyskawice~
 38   Raps|          owładnę;~niech wiedzą o mnie, żem król, że panuję; -~
 39   Raps|      potęg czar straszliwy~wobec mnie i wobec Boga pobłądził,~
 40   Raps|   rozwarły.~ ~XXIII~I zatrwożyły mnie króla-człowieka,~duchem
 41   Raps|          króla-człowieka,~duchem mnie poraziwszy i mieczem,~gdy
 42   Raps|           gdy sąd ważem,~dech na mnie trupi wiał... byłeś grabarzem!~ ~
 43   Raps|         grabarzem!~ ~XXIV~To Bóg mnie dzisiaj dłoń daje karzącą~
 44   Raps|          że ty ze zdradą przeciw mnie knującą~dziś, gdy się państwo
 45   Raps|      państwo waży i przesila,~ty mnie chcesz zwłóczyć twoją ręką
 46   Raps|          dość, żeś już zmiażdżył mnie do tyła,~dajesz me berło
 47   Raps|        zgoła,~tylko z ołtarza na mnie patrzą święci.~I właśnie
 48   Raps|                 XXVI~I zaślepiło mnie - stałem wpatrzony~w ten
 49   Raps|       płonące,~które zagasły dla mnie - jak uśpiony~w mych władzach
 50   Raps|          go przyłbicą,~przeżegna mnie, że zbędę klątwy brudu;~
 51   Raps|       rózgami i rozgonić; -~a tu mnie mówią - że się lekko wsparły~
 52   Raps|         śmiano tłuc: - już gniew mnie budzi;~bardziej mi było
 53   Raps|    Urosła między ludem wieść, że mnie koronę~Archanioł z głowy
 54   Raps|      wypaliłem darnie,~a Echa do mnie biegły, wciąż boleśniej~
 55   Raps|         rozseła po dworach,~beze mnie, com jest tu królewska głowa:~
 56   Raps|     wodnym narodzie~rusalnym dla mnie i jakby żegnanie,~i skarga
 57   Raps|          się, królu krwawy,~i ku mnie wiedziesz konia -~cóż ku
 58   Raps|         wiedziesz konia -~cóż ku mnie wodzisz konia,~gdy jemu
 59   Raps|         Słońcu stoisz złoty~i ku mnie kłonisz twarzy -~cóż w niej
 60   Raps|          korali,~i widzę, oto ku mnie, ku mnie dążą;~to się aż
 61   Raps|         i widzę, oto ku mnie, ku mnie dążą;~to się aż gubią w
 62   Raps|        może Znak ten Śmierci dla mnie wieczny,~żem się skończył
 63   Raps|        nad moją drogą.~- O jakaż mnie Dola! O jakaż mnie droga!~
 64   Raps|         jakaż mnie Dola! O jakaż mnie droga!~Ja w walce tknięty
 65   Raps|          złuda,~czy serce się we mnie zarywa...~Czyjś głos - ktoś
 66   Raps|        wołanie zatłumiał,~aż moi mnie konia wstrzymali.~ ~LIII~
 67   Raps|       rzeźną pokalani,~że się we mnie duch zaląkł, posmucił;~że
 68   Raps|        duch zaląkł, posmucił;~że mnie czarni opadli szatani~Bóg
 69   Raps|    czarni opadli szatani~Bóg ode mnie oblicze odwrócił".~"Żem
 70   Raps|          ducha".~ ~LVIII~Mówił - mnie twarz się przyoblekła łuną~
 71   Raps|        przywarte,~jak gasły; - a mnie w ślepiach wstydu runo~zapłonie: -
 72   Raps|           wiatr zmilkł - zwaliło mnie na drzew wykroty,~a ja już
 73   Raps|       czy ty sądzisz, że duch we mnie kona~i że Doli waga domierzona.~ ~
 74   Raps|         na pastwę żernej trwodze mnie wydano~i ta mnie tłoczy
 75   Raps|         trwodze mnie wydano~i ta mnie tłoczy zjawą purpurową:~
 76   Raps|      głową.~Mojego syna śmiercią mnie trwożono~i tylko serce w
 77   Raps|      ostawiono.~ ~LXX~A serce we mnie tęskniące kochało~i trwożne
 78   Raps|         ziemi chwast się pleni~i mnie uklęknąć wśród ostów kolących;~
 79   Raps|       kąkole~siekę - tak zaściel mnie trupami pole,~ ~LXXV~niechaj
 80   Raps|       chce korony - -~korona dla mnie była.~Śmierć trucizną poiła,~
 81   Raps|    zasłonę ciemną. -~Gdy się ode mnie króla odwracano~i teraz,
 82   Raps|     czyjeż to godło,~li opętanie mnie tutaj zawiodło?~ ~XCIII~
 83   Raps|        widzę samotny -~a oni dla mnie ścielą się w błękicie,~jak
 84   Raps|       Słońce po tej nocy~ujrzało mnie kamieniem, głazem, skałą~- -
 85   Raps|          widzę, jak promienie ku mnie słało ... -~że prawdę gwarzą
 86   Wier|        las rymanowski za mgłą,~a mnie dzisiaj jechać do Krakowa~- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -~
 87   Wier|   set-letnia chowana,~milczał, a mnie zdawało się, że pieśnią
 88   Wier|     dwóch szczudłach,~nie uczyła mnie sztuki także Sada Jakko~
 89   Wier|         w starych pudłach.~Chłop mnie na swoją hetkę nie przerobi,~
 90   Wier|  przestałem smucić~o rzeczy miłe mnie stracone.~Miałyżby smutki
 91   Wier|          ziemi ciśnie,~aż koniec mnie przywali.~Nad kurhan słońce
 92   Wier|     słońce pocznę bieżeć.~5. Gdy mnie ujrzycie, takim lotem~że
 93   Wier|         już jasną,~to zawołajcie mnie z powrotem~tą mową moją
 94   Wier|        po raz wtóry~ten trud, co mnie zabijał~22-ego lipca 1903.
 95   Wier|                            BYŁ U MNIE KTOŚ, DIREKT VON WIEN]~ ~
 96   Wier|   Bad-Hall~~Kochany Panie.~Był u mnie ktoś, direkt von Wien,~z
 97   Wier|         było wszędzie.~ ~Obiecał mnie tłumaczyć też~fur Reclam-Bibliotheke,~
 98   Wier|       Koniecznie chciał posadzić mnie~na tronie mej próżności~
 99   Wier| dziwaczne i chore.~Pan Spasowicz mnie za to zburczał i zwymyślał,~
100   Wier|   będziesz wszystko miał - o coś mnie prosił.~Dopiero wtedy uzyskasz,
101   Wier|      ludzi,~nie zachwieje się we mnie duch ani się zmieni,~ani
102   Wier|         zmieni,~ani się zapał we mnie nie ostudzi,~to bowiem z
103   Wier|        mię budzi.~Im częściej na mnie kamieniem rzucicie,~sami
104   Wier|         o ilem im podobny, że to mnie zaletą?~ ~SW~ ~
105   Wier|         się żalą,~dziś to są dla mnie przyjaciele moi,~kiedyś
106   Wier|         kiedy śmierć zajrzała? -~mnie ona w oczy patrzy co dzień,~
107   Wier|        wołanie,~by tu od Pana do mnie szły gołębie,~niosące wieści
108   Wier|   budzącą wieścią,~więc choć ode mnie tam gołąbki lecą,~to nie
109   Wier|        wrócił mi relację zdać do mnie najchyżej.~ ~ ~ ~