| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Stanislaw Wyspianski Rapsody - Hymn - Wiersze IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Part grey = Comment text
1501 Raps| marnych,~którzy się w własnym lubowali jęku;~co twarze przysłoniwszy
1502 Wier| DO LUCJANA RYDLA]~ ~Chciałbym ci najbujniejszy
1503 Raps| mię woła - z mojego ktoś luda,~bo moim się hasłem odzywa ...~
1504 Raps| mosiążnych... na Sobótne ludne roje,~na skoki rześkie chłopców,
1505 Raps| przelicznych pochodu~wieków... i ludów wielość; wszystkie zgodne;~
1506 Wier| architekturze stworzyłem monument~ludowej sztuce, skoro po raz pierwszy~
1507 Raps| się w proch, co jeszcze łudził zsiadły;~w popioły kości
1508 Raps| nie gdzieś w dole las - ludziska mokną.~ ~CVII~Kto nas tu
1509 Raps| tworów cieśń skłębiona,~ciał ludzkich, wężych, pniów, konarów
1510 Wier| tam się palą,~ale to dusze ludzkie płoną,~więc się po nocy
1511 Wier| nowym dziele zawarł ból~ludzkości, ten ból wieczny;~bym zdobył
1512 Raps| wojsk koczowiska,~mieniące w łunach, piechotne i konne,~to w
1513 Raps| świszczą zawieruchy~brząkają w łuski rybie u okienic,~miecą gałęźmi
1514 Raps| ponad nimi żal płaczących lutni,~bo prochom uroczyste sprawiano
1515 Wier| NAPIS NA OBRAZIE]~ ~LUTY 1905, KRAKÓW~ ~Rzecz dostrzeżona
1516 Raps| 3. Za tobą twoje grody~łyskają wież dziobami -~cóż się
1517 Raps| błękitny spalał,~co niegdy łyskał w kamieniach korony;~na
1518 Raps| pąsach i mieczysko kręte,~weń łyskawice gromowe zaklęte.~ ~III~I
1519 Raps| na świadka;~to ku koronie łysną; na pozłoty~wpółbiedrza . . .
1520 Raps| przygięta strzaskaną;~snadź łzawi lice - i oto urasta~w mych
1521 Wier| dolą "królewny" oczu dwoje łzawił.~"Okiść", ach, znam tę okiść
1522 Raps| człowiek, co by się moim łzom urągał~i śledził po mej
1523 Raps| wzajem się w słowiech jęli lżyć i winić,~aż wzrośli na olbrzymie
1524 Raps| nieudolny; -~widziałem, jako lżyli siebie wzajem;~moje dni
1525 Wier| się,~modre bławaty, krasne maczki,~puch jak się z wiatrem
1526 Wier| swoją hetkę nie przerobi,~magnat nie będzie w nawie sztuk
1527 Raps| zdawało nieraz: skała ruszy,~mająca twarze jak ludzie pospane.~
1528 Wier| człowiek szedł dołem w ulicy,~mający duszę i wedle jej czucia~
1529 Raps| i świerków koloru~jakaś majaka w oczach staje; - szumnie~
1530 Wier| zakłopotaniu wstrząsają makówki~i krzyczą: cherche la femme,
1531 Wier| książeczko,~pociecho smutna;~nad małą siedzę schylon rzeczką,~
1532 Raps| kobierce ...~5. Źleć w domu, małać dusza;~czy chcesz na Pomorzony -~
1533 Raps| ciemni drżał, na świetle malał,~przez pychę moją własną
1534 Wier| proszę~ani dla zgrabnych malarskich zalotów;~gdzie się kształciłem,
1535 Raps| pustkowami ...~4. Źleć w domu, małeć serce;~czy chcesz na Czerwone-miasta,~
1536 Raps| biskup podnosił opłatek~maleńki . . . . . . . . . . .~ ~
1537 Raps| a w ustach krwi czarne maliny.~I biorę go nanoś, i składam
1538 Raps| w perłach, z tą twarzą malowaną ciemno,~a skrzydła w pąsach
1539 Wier| z powrotem,~by z natury malując coś więcej rzec o tem;~nie
1540 Raps| hałaśnym trąb; - bo miał malutką~postać; - więc przy tym
1541 Wier| utartym - szerszym chodem.~Ein Mann von pleine Intelligenz.~
1542 Raps| gdym na błędny zestąpił manowiec,~kiedyś wrócę, duchem wyzwolony,~
1543 Wier| courbé sur un baton~pour manteau des haillons~je viens mourir
1544 Raps| zjawiska, złudzenia~jawnych mar rzędem przede mną się tłoczą~
1545 Raps| naraz z wody wstaje wielka mara~i oczyma mnie uderza i wiąże,~
1546 Wier| świeży - - -~- cóż to? na marach trup?~To ciało tylko leży,~
1547 Raps| dzwonów kołyszące,~! AVE MARIA ! szeptają niknące -~ ~LXXIII~
1548 Wier| głosząc, kawki~na szczytach Mariackiej wieżycy.~A oto człowiek
1549 Raps| tchu chwytać i blasku,~że marły wciąż ciałami wryte w piasku.~ ~
1550 Raps| wkamienionym gada.~ ~LVII~Do marmurowych ścian czarnych kaplicy,~
1551 Raps| żem moją wielkość uznał marność.~Sumienie przetrząsali tajemnicze,~
1552 Raps| nieśmiertelne, jak pół-święci;~z marności tworów stać się uświęconym;~
1553 Wier| książek paginy rachuje -~ergo marnował się w tym człowiek zdolny,~
1554 Raps| mię potęgujące,~opuszczon, marny, jakby moja siła~w niego,
1555 Raps| I nazywali królami tych marnych,~którzy się w własnym lubowali
1556 Raps| Korona twoim próchnom marnym kłamie!~Co było w tobie
1557 Wier| acht! - Marschieren, Zug marsch! - - Idą - - stęp miarowy -~- - - - - - - - - - - - - -~
1558 Wier| ODEBRANIE WAWELU]~ ~Habt acht! - Marschieren, Zug marsch! - - Idą - -
1559 Raps| miałżebym więźniem być Martwicy istej;~w wieczną Niepamięć
1560 Raps| ocknięci krzyżami żegnali:~AVE MARYA ? CHRYSTE ? DUCH NAD NAMI.~ ~
1561 Raps| chorały; - duchem wzniesione, marzące.~Już moje władztwo widzę
1562 Wier| Przecież już dawno się wyzbyłem~marzeń o utraconym raju.~Żyję,
1563 Wier| zbrojne roty - - to było marzenie - - -~- - - - - - - - - - - - ~
1564 Raps| złoty,~czy stos się tobie marzy~pozgonny ...~9. Królu, wypogódź
1565 Raps| wóz, całunem czarny~wśród masztów, których chusty się szamocą;~
1566 Wier| by precz Cesarza zgnał Maxymiliana.~ ~SW~1905~ ~ ~
1567 Raps| dziewczę to nad nim zakrzykło~mdlące; - już ku niej drużbowie
1568 Wier| gromach i wichrze -~w mroku mdlejące i cichsze -~już ledwo, ledwo
1569 Raps| niech spoczął po trudach, co męczą,~mąż, który wielkie przełomy
1570 Raps| szarpać mą duszę i nowe męczarnie~rosły i potężniały - czułem
1571 Raps| XCVII~Wnętrzności rozkrawali męczennika,~wróżyli z trzew o jutra
1572 Raps| dziewięsiłe~i krzyż zatknięto męczeński na domu.~A Włade w hańbach
1573 Raps| wpiła zbrodnicza~zawodów, męczeństw, że klęski pogromne~wielką
1574 Raps| XLVII~"O znaj ty nasze męczeństwa sybirne,~żelazem dłonie
1575 Raps| jak głaz - a tym okrutną męką,~że tak w pół-ruchu, miecz
1576 Raps| ojciec odgadnie~śmierć syna i mękę syna;~że siła czucia, która
1577 Raps| uwięzgłe w kamieniu,~na wielkie męki wydane od dawna;~wiekami
1578 Raps| się splatają rękami~i z tą melodią dzwonów kołyszące,~! AVE
1579 Raps| pierścień ziem wyrwanych~memu dziadowi, ojcu! - do cmentarza~
1580 Wier| Pozwólcie Radzie wejść w meritum sprawy~i nie wtrącajcie
1581 Wier| ai vu mon royaume passer~mes ennemis plus forts.~ ~courbé
1582 Hymn| trok~i mocen wzniósł się w męski ton.~Odwołaj wroga z naszych
1583 Raps| szalona,~stapiała prochów męt i treść ich jadła -~żarem
1584 Wier| kształt,~miałbyś światło meteorów,~jaśniałbyś jak gwiazda,~
1585 Wier| tym promykiem,~namalowany (metr cztery korony) . . .~A ty
1586 Raps| wielkie, półsenne, spowijane mgłami,~które się nad nim kołyszą,
1587 Raps| przede mną zgasały,~nad łąką mglista zawisła opona~chmur płowych,
1588 Raps| co mu powie~głos Boga - miał-li być z nieprawych włastów,~
1589 Wier| życie w wszelki kształt,~miałbyś światło meteorów,~jaśniałbyś
1590 Raps| pij ty z tego kruża,~złego miałeś cześnika,~królów-brat czoło
1591 Raps| zrządzenie to i snadź być miało,~by Jego wszystko serce
1592 Wier| rzeczy miłe mnie stracone.~Miałyżby smutki jeszcze wrócić,~kraść,
1593 Raps| się dusza zasmętnia ...~miałżebym więźniem być Martwicy istej;~
1594 Wier| się wyrywa.~Niech własnym mianem każdy się nazywa.~
1595 Raps| lochów,~aby je każden swoją miarą mierzał.~On jest nasz -
1596 Wier| marsch! - - Idą - - stęp miarowy -~- - - - - - - - - - - - - -~
1597 Raps| potężniały wieże grodu,~miasta olbrzymy, z mych czasów
1598 Raps| darzyć łez obiatą hojną.~Nad miastem padło posępne milczenie.~
1599 Wier| baszt dziwne głowy~i wołał w Miasto, aż het za łan polny~z iglic
1600 Wier| duszy?~Czy tęsknisz już ku miastu?~Czyś się przypatrzył na
1601 Raps| zdradzie ja uległem,~a ciebie miażdży zbój - mordem cię miecie.~
1602 Raps| gady, które w piersiach miąższ stoczyły.~ ~LXXXVIII~"Spałem
1603 Wier| powszechnie zużyty,~Artur Górski, Miciński karmią się nim co dzień.~"
1604 Raps| w łuski rybie u okienic,~miecą gałęźmi drzew na płatwy
1605 Raps| trysły,~w wielkich rozpędach, miecąc od się trzosła~deszczowe
1606 Raps| liściem mną burza przegania i miece,~a głos mój się niesie daleki
1607 Raps| miażdży zbój - mordem cię miecie.~O ptaszę! - jako kłos się
1608 Raps| się zerwał i rozniósł na mieczach~świece, ornaty, chorągwie,
1609 Raps| u wrót my przeklęci~z mieczami; oni nas nie widzą zgoła,~
1610 Raps| duch braterski:~stoi, na mieczu ręka; - duch-że wojny~chwilę
1611 Wier| ważniejsze,~i kwiatki te; mieczyki, co w szklance tu mokną,~
1612 Wier| pozytywnych - ?~mam tu mieczyków żółtych wiązkę w szklance~
1613 Raps| potrząsam i żywo~dobyć mieczyska, zamierzony ręką,~tej chwili
1614 Raps| calutką~zamkły - że stają w mieczyskach rycerze,~a trąby grają hymnus,
1615 Raps| ciemno,~a skrzydła w pąsach i mieczysko kręte,~weń łyskawice gromowe
1616 Raps| wielkie wojsk koczowiska,~mieniące w łunach, piechotne i konne,~
1617 Wier| artystyczną miarę, zwaną mierność),~ergo to nie jest już historii
1618 Raps| aby je każden swoją miarą mierzał.~On jest nasz - wszystkich!
1619 Raps| przede mną,~a chyląc się, mierzały we mnie grotem~krzyżów -
1620 Wier| kościele,~a która duszę mieści w sobie całą,~zdolną do
1621 Wier| Nad jakąś rzeką, w jakimś mieście,~gdzie-ślubowałem ślub niewieście,~
1622 Raps| brańce,~śpiewy żałosnym mieszając jęczeniem,~ciskali o podłogi
1623 Wier| rozburzę dom ten, gdzie się mieszczę,~i w słońce pocznę bieżeć.~
1624 Wier| macie~w sferze dramatu o Mieszku, Rychezie,~Ottonie Trzecim,
1625 Raps| wije się rzeką świateł, co migocą;~wlókł się olbrzymi wóz,
1626 Wier| i całunem -~czy ten, co mija szczyty~i drogę tnie piorunem - ?~
1627 Wier| do góry,~gdy gwiazdą będę mijał -~podejmę może po raz wtóry~
1628 Raps| deszcz cichł - a oni wciąż milczące mary.~ ~CVIII~Szedł zmierzch,
1629 Wier| uroczystość set-letnia chowana,~milczał, a mnie zdawało się, że
1630 Wier| przestałem smucić~o rzeczy miłe mnie stracone.~Miałyżby
1631 Raps| okrutną siłą spiesząc,~i milkł.... tylko szum słyszę urwanie,~
1632 Raps| trysłe cieką.~O serce! - jak miłoście światy kruszą!~O Snu, błogiego
1633 Raps| byś ze mną długo żyła;~milszaś mi nad korony,~Miłość puchar
1634 Raps| słyszę urwanie,~gdy lecą mimo - więc przepaść pode mną!~
1635 Wier| przejść siedem czarnych pól,~minąć siedem czarnych bram,~aż
1636 Wier| Bogiem - ?~O, chcą, ode minie chcą,~by hart był zawsze
1637 Wier| douze fils a mon coté~douze ministres et un bouffon - jadis~jadis
1638 Raps| zamku wesele.~4. "Pij słodki miód, ty miła,~byś ze mną długo
1639 Raps| się stroje przybierali;~miodem się, mlekiem, chlebem z
1640 Raps| rozbili swe dzbany~mleka i miodu i jękli: "porwany!"~ ~LXIX~
1641 Raps| a niosą korony~ozdobne,~misterne a dla nich~ciążące jak ołów,~
1642 Raps| niebo nade mną rozwiło swe mleczne~drogi i gwiazdy paliło złociste;~
1643 Raps| tumbę rozbili swe dzbany~mleka i miodu i jękli: "porwany!"~ ~
1644 Raps| przybierali;~miodem się, mlekiem, chlebem z trumną dzielą.~
1645 Wier| i chęć tych dążeń, co są młode,~bo dusza tych jest głodną?~
1646 Wier| chwilę tę przechodzień -~młodość, co gwiazdy zapalała -~gdy
1647 Wier| wiecznie świeże?~Czyś już jest młodszy o te roki,~które ci smutek
1648 Wier| odmłodzony,~jak chłopiec, jak młodzieniec?~obok żywiołów, dzieci,
1649 Raps| i widowiska - - ?~I ty z młodziuchną dziewczyną uroczą~idziesz
1650 Raps| obrazu płynący ku Sławie;~młotami walą, biją o tarcz tarczą~
1651 Raps| wszystkich - a serce bijące~młotem pod zbroją - że byłem zdradzony~
1652 Wier| cyzelerów cierpiąc i cierpiąc od młotków~temuż cyzelunkowi służących. -
1653 Raps| jedni tarany dzierżą, kute młoty -~jakaś zbłąkana, bezpańska
1654 Raps| mną wiosła~rąk, które jako młyńskie skrzydła trysły,~w wielkich
1655 Raps| a którzy nas okrzykną: mnicho-zbóje,~pościnam łby niechętnych
1656 Raps| wszyscy w lęku,~i ten korowód mnichów, co przyklęka~z zapalonymi
1657 Wier| objaw czułości nie ginie.~Mniej się czuję samotny, gdy jestem
1658 Wier| talent feruje wyroki -~I mniejsza o to, czyli Akademie~dochodzeń
1659 Raps| świec twarze rozświecały mnisze -~nad nimi dymne smugi śpiew
1660 Raps| strzegły.~ ~XV~Tak była mnoga tworów cieśń skłębiona,~
1661 Raps| rwące.~10. Więc siły wciąż mnożą,~a z ócz, co się trwożą,~
1662 Hymn| przemógł cielska trok~i mocen wzniósł się w męski ton.~
1663 Wier| świeci,~niech świeci jasno, mocno grzeje.~Nad grób niech moje
1664 Raps| kościoła;~lud klęczy - wszyscy modłami zajęci,~na ołtarz patrzą,
1665 Raps| LXXXV~stałem się Duch, modlitew wskrzeszon cudem,~a strzęp
1666 Raps| owe cienie elizejskie,~już modlitwami nawet nie szemrzące;~jeno
1667 Raps| Piastów:~Zaś miecz na czas modlitwy wbił do roli~po krzyż -
1668 Wier| i zboże jak chwieje się,~modre bławaty, krasne maczki,~
1669 Raps| czasem się zasłucha,~nie mogąc zrazu wiedzieć, skąd przylata;~
1670 Raps| jest dla myśli i działań mogiłą;~bez czucia, bolu, radości,
1671 Wier| wstrząsnął znów~i żywych, i mogiły.~Lecz nie spostrzegli snadź,~
1672 Raps| kwietne, gałęźmi ponad te mokrzyska~zwisłe; gontyna i te, co
1673 Raps| pokryty,~stróżami srebrne monolity,~a trumna im więzgnie w
1674 Wier| architekturze stworzyłem monument~ludowej sztuce, skoro po
1675 Raps| a ciebie miażdży zbój - mordem cię miecie.~O ptaszę! -
1676 Raps| i tuż przy tobie już mordercę kroczą~i zamieniają podstępne
1677 Raps| łaknąca pokoju;~wielkością, mordów, zbrodni mrąca wagą;~ciężaru
1678 Raps| do cięcia,~ty Śmiały, coś mordował boskie sędzie,~gdy cię kościelne
1679 Wier| wał bije,~jęk skargi - ha! mordują - orkan wyje - - -~Gdzie
1680 Wier| TADEUSZA ESTREICHERA~ ~Nad Morskim Okiem! - jakże ci zazdroszczę,~
1681 Wier| fossés profonds~pleins de morts~j'ai vu mon royaume passer~
1682 Raps| ślepiem oczu spod pokrywek~mosiążnych... na Sobótne ludne roje,~
1683 Wier| bóstw razi oczy,~lecz nim most runie - już armia przekroczy.~
1684 Raps| łopoce,~tłukąc wierzbami o mosty i wzwody,~jakby się dawne
1685 Wier| i zmysł szerszy~ogarnął motyw prastary, prostaczy,~mam
1686 Wier| manteau des haillons~je viens mourir dans les ruines~remplir
1687 Raps| śliznął...~- rzuciłem w mówcę młot, że piersią bryznął~ ~
1688 Wier| wielolice~i mówić winien, kto mowę ich słyszy;~za wiele, bowiem
1689 Raps| poklękli, pacierz za mnie mówiąc krótki,~i wszystkie swoje
1690 Wier| niechaj witając cię w witalnej mowie,~imion niemiłych nie wnoszą
1691 Wier| obdarzył domem~własnym, że, mówię, taki, co ma głowę~swoją
1692 Wier| dając nam, co żale koi).~Mówiłem, jak się iskra pożaru zażegła~
1693 Raps| ze zbóż plewić role.~ ~CI~Mówili wszystko, co powinien czynić~
1694 Wier| wiersz, gdzie o "limbie" mówisz i kosówce:~przyznaję, że
1695 Wier| sprzeczały się, porywcze mowy głosząc, kawki~na szczytach
1696 Raps| hasła odgadnąć nie umie?~Możem chwycony na tych legend
1697 Wier| prawie,~i z mojej woli - możesz być pokorny -~ ~
1698 Raps| Wawel - ci złotem rozrzutni;~możni i biedni dobywali z kalet;~
1699 Raps| krepach daremno silę trud mozolny,~niesilen zerwać łańcucha;~
1700 Raps| wielkością, mordów, zbrodni mrąca wagą;~ciężaru upragniona
1701 Wier| zgarnie;~gdy wokół wszystko mre ginące,~nad noc powstają
1702 Raps| Ostałem sam i patrzę - sala mroczna~i te leżące na deskach okruchy~
1703 Raps| patrząc groby;~wzrok tężył w mroczne podcienia żałoby.~ ~XCIII~
1704 Wier| że im głębszy mrok nas mroczy,~tym więcej światła świecą
1705 Raps| złe-duchy, które nocna rodzi Mroka; -~aż naraz we mnie uderzają
1706 Wier| polami,~nad borów rzeszą, nad mrokami~noc gaśnie w zorzach,~w
1707 Wier| pewien niepokój przypada na mrówki.~Jak to, skąd to, skąd rodem,
1708 Raps| braknie tchu żyć, bo już mrzemy!~Wskrześnij! Aby twój naród
1709 Raps| już słabnę - chcę się mścić - a ony rzecze:~ ~LVII~"
1710 Raps| tronowej sali;~wnątrz piersi mściwa złość wre, gorze, pali.~ ~
1711 Raps| pogotowiu.~LVI~Rozpacz i mściwość zaryła się w lica:~Wydawał
1712 Raps| strzegą.~Nie wiem, co moje mściwości przemogło ...~Więc orły
1713 Raps| czarny.~żem poznał miecz ów mściwy, obosieczny~i wiew poczułem
1714 Raps| obryzgał ołtarz tam i sługi mszalne;~tutaj widnokrąg daleką
1715 Raps| zmieniam w czerwień kata.~ ~XXV~Mszę sprawiał - gdy rozwarłem
1716 Wier| patrząc, jak kołują,~gdy wodne muchy kroczą,~jak żaby na się
1717 Wier| tam jasność Zórz! i skały murem!!~Tu ledwo chmurki przemkną
1718 Raps| ześlizgnięte podskalnych do murów,~na białe płyty wpełzły
1719 Wier| alentour,~les Suédois sur les murs~et aux sommets des tours~
1720 Raps| oczy~i twarz, w wyłomie muru płomieniąca;~w zorzach się
1721 Raps| zgotowiony,~w zamkowe patrzysz mury~i zapuszczone brony~i kłonisz
1722 Wier| wielkim dziele~podłość paść musi jak szkodliwe ziele,~które
1723 Raps| wrzosy. -~Usypia ... I dłonią muskając mu włosy:~"To żem ja was
1724 Wier| naraz znalazł się z kamratką~muzą, dla której tajniki odkryto -~
1725 Raps| głową,~w tętent, odbity muzyką ponurą~od skał - co wracał
1726 Wier| przydziergnione,~nie zlęknij się muzyki burz,~nie zlęknij się jaskrawych
1727 Raps| klęsk, pognębień.~ ~IX~I myją brudy krwawe z rąk,~aż czyste -
1728 Wier| się chowa?~Hej, gospodarz myje powóz na drogę,~spakowane
1729 Raps| Granitowe stepy!~Skąd ten ów w myślach czar, skąd ja w zadumie?~
1730 Wier| i kazał, bym tak już nie myślał.~Najwięcej jeszcze drżenia [?]
1731 Raps| ludzi mało co troskliwy,~z myślami w ciągłej niezgodzie, szaleniec,~
1732 Wier| Ten będzie dramat, i nie myślcie o tem,~by wam to samo kto
1733 Wier| chodzi,~przestał już o tym myśleć z trudem,~wie, że trylogia
1734 Raps| Ktoś zakłócił~jasność myślenia wprzódy, aż zburzone~pogody
1735 Raps| piersiach się przelewa~i myślom z chaty pałace buduje;~że
1736 Raps| wieczornicach, o mroku, tajemną,~z nabożną wiarą w jej moc powołaną,~
1737 Wier| osy ciąć ...~beim Fahren nach Kolchida.~ ~St. Wyspiański~ ~
1738 Raps| kośćmi jamę rozprzeć! - nadaremnie,~tuż nad mym ciałem kamienie
1739 Raps| LX~Nadbiega i już woła: - "ja spóźniony! -~
1740 Raps| stróże,~przysłani z zamku, nadejdą z ptakami,~bom kazał sprzątnąć
1741 Raps| cierpliwą;~już serce szczęścia nadmiarem wyzwoli,~a chwilę Śmierci-wyzwolin
1742 Raps| gorze".~ ~LV~Dobiegłem aż do nadmorskich wybrzeży,~po onych skalnych
1743 Wier| posiedzenie Rady, głosowanie.~Mam nadzieję, że mi się teatr nie dostanie.~ ~
1744 Raps| upragniona zbyć i stać się nagą" ...~ ~XIX~Być, jako dziecko,
1745 Raps| moi szatni~- a niech im nagłość chwili Bóg odpuści -~jęli
1746 Wier| LUCJANA RYDLA]~ ~Chciałbym ci najbujniejszy kwiat złożyć na piersi,~
1747 Wier| ani pierś ci zakwitnęła~najbujniejszym kwiatem,~ani tobie tęcza
1748 Wier| mi relację zdać do mnie najchyżej.~ ~ ~ ~
1749 Raps| wyrzekłem był Słowo,~że śpiących najdę! . . . . . . . .~ ~XC~Byłem
1750 Raps| zamieniają podstępne spojrzenia~najętych siepaczy ...~i ja niemocny -
1751 Wier| piersi,~chciałbym cię w najjaskrawsze ubierać kolory,~koło twych
1752 Wier| twych myśli rzucić przez najpierwsze wzory,~na czole upleść wieniec
1753 Raps| cmentarze światłem ścielą;~w najświetniejsze się stroje przybierali;~
1754 Raps| zwarty~i szept ten: "Niebios Najświętsza Królowo,~dopuść, by godne
1755 Raps| to cichną - zbieram się w największym trudzie~biec dalej - ledwo
1756 Raps| błyskawice~gniewu - że ledwom nalazł hamowanie,~by nie cisnąć
1757 Wier| których skarbnicy strzec należy w ciszy;~za mało, bowiem
1758 Wier| dostrzeżona z dorożki - przelotem,~namalowana z pamięci już potem;~powrócę
1759 Wier| ciemny ten nad tym promykiem,~namalowany (metr cztery korony) . . .~
1760 Wier| gdzie rządzę;~pod cudzy namiot przygodny nie zbłądzę.~Pozwólcie
1761 Raps| spodów łożyska i łona~w namułach, glebie, żwirach - bo odwita~
1762 Raps| czarne maliny.~I biorę go nanoś, i składam na wrzosy. -~
1763 Wier| mocy przydając duszy.~Wonne naokół nas spało pustkowie,~a księżyc
1764 Wier| wichr, przeleci nad sadybą,~napełni pokój szum - i naraz zgłuchnie -~
1765 Raps| zabarwię twe dumy junacze,~i napiętnuję Rozpacz wobec Kłamu,~byś
1766 Wier| NAPIS NA OBRAZIE]~ ~LUTY 1905,
1767 Hymn| CREATOR~Z TEKSTU ŁACIŃSKIEGO~NAPISAŁ STANISŁAW WYSPIAŃSKI~HYMN~
1768 Wier| posuchy pruto im wnętrzności~i napój z toreb ich, jak źródeł,
1769 Raps| nich na niebie był krzyż napowietrzny,~co się nade mną chwiał
1770 Wier| przewidywać;~przed myślą naprzód słać myśli wolanty;~gdy
1771 Raps| spadły błysnące.~ ~LXXXII~Nareszcie przyszedł, południem upalny,~
1772 Raps| powołaną,~świecącą w długie narodowe noce;~więc, choć jej świeży
1773 Raps| jak na idące w Sen krwawe narody.~ ~XLVII~Jakoweś walki obłoków
1774 Raps| czy śpiewy gdzieś w wodnym narodzie~rusalnym dla mnie i jakby
1775 Raps| korony~i spokój grobów święty naruszony.~ ~LXXXVII~"Sędzie na światła
1776 Raps| brody ...~Chociażby łodyg narwać jaskru - pusta~wszędy gleba;
1777 Raps| rozłamie zatrwożonej duszy,~nasłuchujący tych Ech w wielkiej głuszy.~ ~
1778 Raps| zbladłe?~Gdzież króle, moi następcy dziedziczni!~Jakie Ofiary-miłości
1779 Raps| obaczy, nie spłoszy~i wzrok nasyci rojeniem z tej wody -~bo
1780 Raps| spłoniła.~Hej, królewicu młody,~nasycisz się urody,~jak będzie z
1781 Raps| twą siłę i prawość pojeni~naszą - wysłuchaj ty nas dziś
1782 Raps| przełęcz jaką odkryje - a dziwy~naszły mię w moim śnie: żem jest
1783 Wier| dać wyraz przekonaniom naszym bez wahania~z wyżyn wprost
1784 Wier| kiedyś znów z powrotem,~by z natury malując coś więcej rzec
1785 Wier| uznaje całość za trylogię.~Natychmiast, nie wiem jakim cudem,~rozumie
1786 Wier| że łatwość miała w tej nauce;~więc gdy wyraz "secessja"
1787 Wier| sądzę, że są moje myśli naukowe~równie dobrze, jak myśli
1788 Raps| wlekły;~zrazu przeciągły w naw niskich podcienia~skrywał
1789 Wier| choralną,~jak rosną w burzę nawalną,~w gromy i wichry się zbroją.~
1790 Raps| złotych podkowów rumotem nawalni,~krzesząc krzemionów iskrami
1791 Wier| przerobi,~magnat nie będzie w nawie sztuk sternikiem,~sztuka
1792 Raps| czarność na się i mroki nawlekła.~ ~XXXII~I stało się, żem
1793 Wier| kroczą,~jak żaby na się nawołują,~siąpisz - a w topiel skoczą?~
1794 Wier| żywa,~czyliś jest słowo - nazwa niedorzeczna,~więc twoja
1795 Wier| krzeseł z lekarskiego domu~nazwała "secessyjny" - płynnie i
1796 Raps| XLIV~A każda moja kość była nazwana,~przez te ich ręce przesuwana
1797 Raps| WIELKI~ ~I~Wielkości! komu nazwę twą przydano,~ten tęgich
1798 Wier| własnym mianem każdy się nazywa.~
1799 Raps| byli! a cmentarni.~ ~XCVI~I nazywali królami tych marnych,~którzy
1800 Raps| wyciągał,~a w tajemnice moich nędz się wkradszy,~duchem mnie
1801 Raps| gdy pobory swoje bierze~Nędza, całemu władna pokoleniu.~
1802 Raps| Widziałem twoję Wielkość i twą Nędzę.~Czyliś przed oczy moje
1803 Raps| rumienił.~Ludu mój, otoś w nędzy jest przygięty:~Lęk się
1804 Raps| wierzch pokrowca~złotymi nićmi od jakiegoś świtu;~znów
1805 Raps| znaki.~ ~XLVI~Bo z nich na niebie był krzyż napowietrzny,~
1806 Wier| światła świecą żywe,~by gwiazd niebieskich skry prawdziwe.~W jeziora
1807 Wier| ukazywać~mają się złote w niebiosach rydwany,~którymi będzie
1808 Raps| świętym żegnać nasze dzieci;~niechajże Jego duch w małe się wcieli~
1809 Raps| wywody,~i na ten krótki czas niechano kłótni~nad każdą z trumien,
1810 Raps| mnicho-zbóje,~pościnam łby niechętnych i owładnę;~niech wiedzą
1811 Raps| przespałem noc na siodle niecierpliwy~świtania, które chmur rozedrze
1812 Raps| głąb tę odmętną czeluści nieczystej.~"Wracaj" - a moja się dusza
1813 Raps| jeźli żywot mej ziemskiej niedoli~będzie przedłużeń w starość
1814 Wier| czyliś jest słowo - nazwa niedorzeczna,~więc twoja siła i moc,
1815 Raps| słoneczna; -~w nich skryte niegdyś prastare wielmoże:~Krasy-lud
1816 Raps| marny, jakby moja siła~w niego, tam przed ołtarzem przechodziła.~ ~
1817 Raps| stany w żałobnej posturze,~niejako płaczki, zwracały się ku
1818 Raps| Przelałem jeszcze potem krew niejedną,~bo mi już ziemscy oporem
1819 Raps| bo nie od dziś nam Dola niełaskawa.~Był dzień, lecz cały dzień
1820 Raps| ci, jakby wszyscy, choć nieliczni,~tacy powagą starzy -~ ~
1821 Wier| przysięgli w jedności żyć z niemi.~Lecz z dalsza nic.~ ~Stanisław
1822 Wier| w witalnej mowie,~imion niemiłych nie wnoszą w podwoje.~Dymitr
1823 Raps| zasypać jeziora.~Święta dziś niemoc ich, piorunna wczora.~ ~
1824 Raps| szczęką~żelazną - żem więziony niemocą straszliwą,~jak głaz - a
1825 Raps| najętych siepaczy ...~i ja niemocny - a patrzą się oczy,~jak
1826 Raps| jeszcze mi ostała myśl w niemocy ....~- i widzę, jak promienie
1827 Wier| Kochany Panie Redaktorze!~Nienawidzę - więc daru przyjąć nie
1828 Wier| szklance tu mokną,~na śmierć nieodwołalną przede mną stawione,~mówią
1829 Raps| Martwicy istej;~w wieczną Niepamięć rzucon, w Zatracenie,~że
1830 Raps| czarem zmienione;~krzywd niepamiętne bratnich, podniesione,~więc
1831 Raps| ozdobne,~jak perły czyste i niepokalane;~o łzy te święte, wzruszeniem
1832 Wier| obywa.~ ~Więc stąd pewien niepokój przypada na mrówki.~Jak
1833 Raps| wielkie tłumów zlękłych niepokoje,~i wielkie wieże w gruzach,
1834 Wier| i pióro skrzypi~(gdyż niepoprawnie gęsim piszę piórem),~papier
1835 Wier| strumień,~w duszącej mgle nieporozumień~zapada noc okrutna.~Pociecho
1836 Raps| głos Boga - miał-li być z nieprawych włastów,~więc raczej paść -
1837 Raps| poddasze,~i te losy nam nieprzebłagalne;~twe się serce trzepoce
1838 Raps| idą dusze~pochodów ciągiem nieprzerwanym,~aż wstąpią w wody białe;~
1839 Raps| śleczna;~stały u wstępu gaju, nieprzytomne,~a chwast je wkoło przerastał,
1840 Raps| tulą się, bladzi, chwiejni, nieprzytomni.~ ~XLIX~Już kości leżą znów
1841 Raps| żem się pochylił na brzeg nieprzytomny.~ ~XIII~Topiel się rzeczna,
1842 Raps| własnych dzieł-obłędów,~nierozerwalny ciąg widząc łańcucha,~którym
1843 Raps| walą, biją o tarcz tarczą~w nierozstrzygniętej walki strasznej jawie;~na
1844 Raps| perły rosy szklące drżały;~a nieruchoma orszaku postawa -~mój, więc
1845 Raps| opona~chmur płowych, które nieruchome stały.~Obręczne światła,
1846 Raps| padół pod nimi zawrotny,~nieruchomi jak głazy, jakby w nich
1847 Wier| co pali,~żąda pochodnią nieść go dalej - ?~Wtedy się jawi
1848 Raps| tumby, a loch pusty.~Oto niesiemy balsamy, wonności,~uwonić
1849 Raps| daremno silę trud mozolny,~niesilen zerwać łańcucha;~a oczy
1850 Raps| gasnąc; - już dal je chłonie nieskończona.~Już kresy wieczne, dla
1851 Raps| przemienione~w stepy bezkreśne, nieskończone,~a kwiaty im rosną, gdzie
1852 Raps| takie turnie!~Czarci nas nieśli czy w skrzydłach anieli,~
1853 Raps| Śmiały, byłem jak twory nieśmiałe,~jako ptaszęta, jak gołębie
1854 Raps| tacy się czuli strwożeni, nieśmiali;~jakby mniemając, żem drugi
1855 Wier| po nocy skrami trwałą,~bo nieśmiertelność w nich zogniono.~ ~
1856 Raps| martwych na narodu czele~w nieśmiertelności królować kościele.~ ~II~
1857 Raps| chwast je wkoło przerastał, niesromne.~ ~XIV~Przypomnę to uroczysko
1858 Raps| zranieni orlicy,~i gdy ich tak Nieszczęście wielkie brata,~poklękli,
1859 Wier| innych chwilowym szczęściem~nieszczęśliwe.~Czekam na cię, bo mi smutno~
1860 Raps| jak urosłeś.~Więc choć nieszczęsne dni, a jeszcze błogie,~bo
1861 Raps| kwili małe;~całe się trwogą nietajoną stało,~że Śmiały, byłem
1862 Raps| 13. Czyli łąki nietknięte tak gwarzą,~Czyli kwiaty
1863 Wier| tej też leży racja~w duchu Nietzschego Fryderyka.~15 sierpnia 1904
1864 Raps| Walczyć z powieścią ludu nieuchwytną ...~Chciałem zmóc, zdusić,
1865 Wier| Bolesławowym śnie - rzekł, że nieudały~ten wiersz, i kazał, bym
1866 Raps| patrzyłem na Rozpacz, na żal nieudolny; -~widziałem, jako lżyli
1867 Raps| duch w małe się wcieli~i nieugięcie z nich błyska i świeci,~
1868 Raps| podniósłszy dumne, harde, nieugięty,~wrogów w żelazne pozakuwał
1869 Raps| zaciężył~nad nimi Grozą Śmierci nieustraszną:~sypiąc się w proch, co
1870 Wier| drobna, że aż prawie nic niewarta,~a czasem tak olbrzymia
1871 Wier| pierwsza doba,~wszak nic niewarte to, co dotąd macie~w sferze
1872 Raps| orszaku postawa -~mój, więc na niewczas był i ból wytrwały,~bo nie
1873 Raps| LVI~A oto w bieli jakowaś niewiasta,~ponad kolumną przygięta
1874 Wier| mieście,~gdzie-ślubowałem ślub niewieście,~gdzie dom stworzyłem jej
1875 Raps| jako dziecko, czystą i niewinną;~nie znać, co będzie, i
1876 Raps| wkradszy,~duchem mnie do niewoli zaprzągał;~a to są moje
1877 Raps| chroma:~drużbowie Sławy, dziś niewolni Sławą,~we wiechach wieńców
1878 Raps| pogrążony w klątwie, ja niewolny,~skazany w okrutną śmierć
1879 Raps| wodne głusze,~odmętem rwane niewstrzymanym,~przepomną życie całe;~przepomną
1880 Wier| wiatru szum. więcej ma wagi~i niewymownie więcej jest ważniejsze,~
1881 Wier| własnych progiem~czy ten, co niezatrwożon~na Sąd ma stanąć z Bogiem - ?~
1882 Raps| LXXVIII~Pobłogosławić ja tobie niezdolny,~nikt zaklęć moich nie słucha;~
1883 Wier| za złe ci to biorę,~to są niezdrowe myśli, dziwaczne i chore.~
1884 Raps| troskliwy,~z myślami w ciągłej niezgodzie, szaleniec,~przespałem noc
1885 Wier| woli~Sztuka i wolna myśl, niezlękłe bogi,~jeszcze napiszę, gdy
1886 Raps| wcieleniem~o tych rycerzach, niezwrotny, konieczny;~com zatrząsł
1887 Wier| tron w marmurze~w Duomo, i niezwykle strojny kąt z kazalnicami,~
1888 Wier| choć działa skrycie, nie ma nigdy ceny,~żaden jej objaw czułości
1889 Raps| zmierzchach, jako cienie lotne, nikłem.~ ~XCII~Naród mój tak się
1890 Raps| AVE MARIA ! szeptają niknące -~ ~LXXIII~Oto tu ojciec
1891 Raps| prochy ruszą . . . wstaję ninie!~Duchem podnoszę się z trumnego
1892 Wier| Tadeusza,~co mię do powiedzenia niniejszym [?] przymusza:~w tym sensie
1893 Wier| Pana do mnie szły gołębie,~niosące wieści lub opowiadanie,~
1894 Raps| duchem w gęstwiny,~i tulę, i niosę przez sośnie nad zdroje,~
1895 Raps| spróchniałej,~a echo się po Polsce niosło całej:~ ~LXXXVI~"Pomstę
1896 Raps| zrazu przeciągły w naw niskich podcienia~skrywał się, gdzie
1897 Raps| wszędy odgadując duszę,~niszczyć w przekleństwach będą własne
1898 Wier| wątrobę drasnął, siadłszy niżej,~i wrócił mi relację zdać
1899 Wier| patrzę się inaczej.~Inaczej niźli wy, co nie kształcicie wzroku,~
1900 Raps| śpiewem chwalą.~ ~XXXIII~Po nocach widywałem te brzaski~z okien
1901 Raps| wysoka~złe-duchy, które nocna rodzi Mroka; -~aż naraz
1902 Wier| co od drzew biegła,~słów nocnych jasność księżycowa strzegła.~
1903 Raps| mną grający;~idę a trudem nogi więzgną, w bólach~gnę się,
1904 Raps| tam szeleszczą wiarę,~z nor ześlizgnięte podskalnych
1905 Wier| Tetmajera,~jak Ból po górach nosi i w dźwięk słów przybiera.~
1906 Wier| kornie nie pytał,~jaki hełm nosił król, gdy brata witał.~Ja
1907 Wier| zawiązek,~jaki Litwinki noszą lub Rutejki,~gdyby choć
1908 Raps| zapalić wszystkie ziemie nową wojną!~Może by w ogniach
1909 Raps| XCVIII~I przychodzący coraz nowi męże~na obchodowe dzwonili
1910 Raps| ręku~i na koronę patrzyłem nowiutką,~ojciec coś mówił, a głos
1911 Wier| porzucić,~na jakąż nutę będę nucić~melodię zgonu mą wyprawną?~
1912 Wier| wiesen, weiden und sonne~są nudne i uprzykrzające.~Dzwony
1913 Wier| i wcale dni nie spędzam nudnie.~ ~11 kwietnia 1905~Stanisław
1914 Raps| siebie,~we krwawym wszystko nurzając pogrzebie.~ ~XXIX~Zabiłem -
1915 Wier| ktokolwiek potrafi śpiewać, mając nuty,~i przejść wygodnie gościńce
1916 Wier| w radzie Komisji.~Jak to nużąca walka, jaka drobna.~Tak
1917 Wier| krzepiącą nad wodą studzienną,~oazą skąpą na pustyniach sztuki~
1918 Raps| XV~Kto je tam śpiące obaczy, nie spłoszy~i wzrok nasyci
1919 Raps| bryznął~ ~CIV~i padł - a naród obaczył się wolny.~ ~
1920 Raps| zmierzy.~Potkaliśmy się tam obaj w koronach,~w łachmanach
1921 Wier| raczej niech rzucą - a wrota obalą -~zobaczą wtedy - kto w
1922 Raps| a duchy w nich śpiące,~obawą wielką ucichłe tyrana; -~
1923 Raps| przychodzący coraz nowi męże~na obchodowe dzwonili nieszpory;~na ołtarzyskach
1924 Wier| z pfarkirchu bijące~też obcym językiem dzwonią - -~o Słońce,
1925 Wier| stąd sądzę, że kogo Bóg obdarzył domem~własnym, że, mówię,
1926 Wier| liście drukowany,~bo wszem obec jestem grzeczny,~chociaż
1927 Wier| wtedy tylko, nie rozumem,~obejmowałem zarys gliną ulepioną~wyrastający
1928 Wier| Wyssają łodygę słodką,~oberwią kwiatuszki,~aże zwiędną
1929 Wier| mu skończone.~Śniadanie, obiad i kolacja~w trylogię także
1930 Raps| co mię zbiegł darzyć łez obiatą hojną.~Nad miastem padło
1931 Raps| zdroje,~zali żyw - patrzy, a obie ręczyny~na szyję, za głowę
1932 Wier| by grane było wszędzie.~ ~Obiecał mnie tłumaczyć też~fur Reclam-Bibliotheke,~
1933 Raps| między sobą szarpią bogi,~obiecując, że żyły złote w nim odgadną .. .~
1934 Wier| ma nigdy ceny,~żaden jej objaw czułości nie ginie.~Mniej
1935 Wier| nie widząc końca swemu objęciu,~a czując wszechbyt swego
1936 Raps| stuwieczna~Moc; co ramiony objęła przestworze~nieba i Słońcu
1937 Raps| błękitach,~słońcem czerwonym oblane po szczytach.~ ~XCV~Konni,
1938 Raps| przerażeni sami tym zdarzeniem,~obłędne mieli oczy, dech zaparty -~-
1939 Raps| pojmie tajemną siłę i urody~obleją jemu twarz; - tam te zaskrońce~
1940 Wier| zażegła~w bohaterach; na temat oblężenia Troi,~o Hektorze ... a cień
1941 Raps| Terazże pojrzę bliżej w ich oblicza,~jak ich postawy uroczyste,
1942 Wier| odzwierciedlone ognie drgają,~w obłocznej ziół palonych woni~jakoby
1943 Wier| Czyś się przypatrzył na obłoki,~jak płyną wiecznie świeże?~
1944 Raps| narody.~ ~XLVII~Jakoweś walki obłoków przedzgonne~i wielkie wojsk
1945 Raps| raduje powrotem~i szczęściem oblubieńca;~i żona jego, z tym włosów
1946 Raps| bajarzy, dziadów lirowych z obmową. -~A tu jak kwiaty coraz
1947 Wier| gdzie, jak sroka skrzeczy~w oborze bydło ryczy? -~Czyś znalazł
1948 Raps| poznał miecz ów mściwy, obosieczny~i wiew poczułem cmentarny;~
1949 Wier| i nikną boleśnie.~Czyli obrazą słowo domówione;~czyli już
1950 Wier| NAPIS NA OBRAZIE]~ ~LUTY 1905, KRAKÓW~ ~Rzecz
1951 Raps| bohatery walczą,~w smugach obrazu płynący ku Sławie;~młotami
1952 Raps| święty ma u czoła,~złocistą obręcz - zeń jad wody struwa;~z
1953 Raps| podjął, nim czoło korony obręczą~podniósłszy dumne, harde,
1954 Raps| które nieruchome stały.~Obręczne światła, zanim które skona,~
1955 Raps| stałem się kowal w żelaznej obręczy~na czole - i dzierżyłem
1956 Wier| przeciwności~i zła nie czynił w obrony potrzebie,~a będziesz wszystko
1957 Raps| zapomniałem był, żem krwi posoką~obryzgał ołtarz tam i sługi mszalne;~
1958 Raps| włos siwy,~żeś ty kościelne obrzędy przesądził,~żeś ty przez
1959 Hymn| Prawicą Ojca ojce wskrzesz,~w Obrzędzie roztocz wieszczy blask,~
1960 Raps| ta z biskupem kłótnia mi obrzydła;...~- gdym się w tył żachnął
1961 Raps| stukanie - - -~i jakby się obsuwał złom granitu;~uczułem, że
1962 Raps| czarne, żałobne,~i dłonie obu rąk drżą załamane.~Czyli
1963 Raps| wytrysk, wodnymi strugami obwisły~w powietrzu, wstrząsał ponade
1964 Raps| dawnym w zagrodach rządny obyczajem; -~a i tam jeszcze dymne
1965 Raps| straszliwą, rozłamną~pośrodku nas obydwu - w rozdwojeniu~tym głębiąc
1966 Wier| bym ujrzał to na scenie.~Obym proroczo sprawić mógł,~im
1967 Wier| bez wielu radców łatwo się obywa.~ ~Więc stąd pewien niepokój
1968 Wier| chyba je ludzie litośni ocalą,~chcąc w nich klucz widzieć
1969 Raps| tych wód, tych białych wód ochłody!~Już wargi oschłe, językiem
1970 Raps| kwiaty coraz nowe kwitną,~ocieśniające mą górę zamkową:~wieści,
1971 Wier| gdyby choć kostur ledwo ociosany,~na wzór kostura owego Lizdejki,~
1972 Raps| tylko berłem trącę...~a ockną się na duchu przetworzeni~. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ~
1973 Raps| bratnich, podniesione,~więc się ocknięci krzyżami żegnali:~AVE MARYA ?
1974 Raps| ten płacz - szukał duszą,~oczami, które deski trumien kruszą.~ ~
1975 Raps| dziecię - w ustach krew! - oczęta zbladły! -~ ~LXXX~Podają
1976 Raps| ludem w zmowach.~ ~XCIX~I oczym wodził po tych widowiskach,~
1977 Raps| petów ziemskiej złudy~i oczyszczona - i już nie przeklina~ani
1978 Raps| na podwórze~i ciało tam odarłszy z szat posiekli~przy studni,
1979 Raps| zżęte rzucone na wichrze;~odartych liści na j świetnie j szych
1980 Raps| Oto już gniazdo wiekowe odbieżał!"~"Oto żądamy widzieć widmo
1981 Raps| upatrując, jak ptak, gdy odbieży~ku słońcu - aż tu słońce
1982 Raps| pogłos długi czas skała odbiła. -~Dalej! W pęd dalej! -
1983 Raps| skrzydeł nad głową,~w tętent, odbity muzyką ponurą~od skał -
1984 Raps| pośnięci~legą - a już daleki odblask świtał.~ ~LXXVIII~A gdy
1985 Wier| rogatką~przejażdżkę myśli odbyć incognito -~i otom naraz
1986 Raps| się, że się nieba skłon odchyla.~ ~IV~O snu! długiego snu!
1987 Raps| raz zajrzy ktoś, to się odchyli;~raz buchnie światło prędsze,
1988 Raps| raz wraz wykrotem jałowcu odcisną.~ ~CII~Lecimy, pędzą - ja
1989 Wier| czuję samotny, gdy jestem odczuty~i zapewnienie mam pismem
1990 Raps| tylko na mnie! bliscy i z oddaleń~patrzą; - - już oczy w nich
1991 Wier| tylko jest w tych głosach z oddalenia,~w echach z innych światów,~
1992 Raps| skręt, tuż się wijący;~łąk oddalony skłon, hen góro-kresny,~
1993 Wier| wiatrem niesie?~Czy lis oddychał już jedliną,~pod sosną czyliś
1994 Wier| Najwięcej jeszcze drżenia [?] i oddźwięku duszy~ma ten wiersz, gdzie
1995 Wier| NA ODEBRANIE WAWELU]~ ~Habt acht! - Marschieren,
1996 Raps| ku wodzie: - pamięć mię odejdzie stara,~a duch już nowe tchu
1997 Wier| Odeszli, schodząc w dół przez drogi
1998 Raps| króla mnie pod drzewem tam odgadła.~Więc padł na ziemię krzyżem
1999 Raps| obiecując, że żyły złote w nim odgadną .. .~Zająkłem - bo mu, widzę,
2000 Raps| zasklepy,~a nikt słów hasła odgadnąć nie umie?~Możem chwycony
2001 Raps| się zadziwia, że ojciec odgadnie~śmierć syna i mękę syna;~
2002 Raps| ujęła,~że, pustą wszędy odgadując duszę,~niszczyć w przekleństwach