| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Stanislaw Wyspianski Rapsody - Hymn - Wiersze IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Part grey = Comment text
4507 Raps| nurzając pogrzebie.~ ~XXIX~Zabiłem - a rycerze moi go wywlekli~
4508 Raps| zgodne wespoły~w nich serca zabiły gorące.~ ~5. Więc patrzą,
4509 Raps| nowe tony~uderzy lira, aż zabłysnę ciemny,~ja w śnie narodu
4510 Raps| ostali rycerni,~zaprzysiężeni zabójstwem, więc wierni.~ ~XXXVIII~
4511 Wier| wodne muchy kroczą,~jak żaby na się nawołują,~siąpisz -
4512 Raps| oblicze odwrócił".~"Żem ja zabył żony, syna, macie -~żem
4513 Raps| krzepnie~i powolniejsza, zabywszy bieżenie,~jeszcze po żwirach
4514 Wier| z Galicji jednak rodem,~zachęcał, bym szedł śmielej - hin~
4515 Raps| obrzydła;...~- gdym się w tył żachnął i zawadził słupa,~korona
4516 Raps| Odtąd patrzyłem na Słońca zachody,~jak na idące w Sen krwawe
4517 Wier| i (mówi), że tam słońce zachodzi tak cudnie,~jakby się kończył
4518 Wier| zagłuszać,~lecz byś twą wiarę zachował dla siebie~na to, byś przemógł
4519 Raps| wieko rozpękło~i blachy zachwiały się drżące,~ ~7. Anioły
4520 Wier| lecz od żywych ludzi,~nie zachwieje się we mnie duch ani się
4521 Raps| pogromne~wielką nad nimi zaciążyły chmurą~. . . . . . . . . . . . . . . . . . .~ ~
4522 Raps| gromowe zaklęte.~ ~III~I zaciemniała się zwolna komora;~wnosiły
4523 Raps| gawiedź ciekawą trwożąc, bom zaciężył~nad nimi Grozą Śmierci nieustraszną:~
4524 Raps| wierni.~ ~XXXVIII~Prawie zaczęła się wojna domowa,~bo już
4525 Wier| gęsim piszę piórem),~papier zaczernia się - rękopis puchnie . . .~
4526 Raps| Raj duszy; - ręką niech zaczerpa wody,~a pijąc zajdzie w
4527 Raps| coraz hałaśniej -~że już zaczęto ze zbóż plewić role.~ ~CI~
4528 Wier| spodoba,~grać w wyobraźni mej zaczną postacie,~jaka to Piastów
4529 Wier| gdy poczuł ten, co pali,~żąda pochodnią nieść go dalej - ?~
4530 Wier| Dopiero wtedy uzyskasz, coś żądał,~gdy w czyny moje - ty nie
4531 Raps| te rany właśni bracia im zadali,~że się w poświęceń łzach
4532 Wier| skrycie, nie ma nigdy ceny,~żaden jej objaw czułości nie ginie.~
4533 Wier| czekają,~samotnika zaduszą,~zadławią, a nie puszczają.~Dwu idących
4534 Wier| dudek przyda.~Osy - trza żądłem osy ciąć ...~beim Fahren
4535 Raps| straż przy Jego grobie.~- I żadne wróżby ich się nie spełniały,~
4536 Raps| rozpostarły~strzegąc, by żadnej części nie uronić;~że ich
4537 Raps| drżące,~ ~7. Anioły przelękłe~zadrgały przyklękłe,~spojrzały po
4538 Raps| moc strumieni;~przystają zadumani na toń czarną,~czy zza porostów
4539 Wier| sława czekają,~samotnika zaduszą,~zadławią, a nie puszczają.~
4540 Raps| studniska;~wody zerdzałą zadziergane rząsą;~tylko, jak dawniej,
4541 Raps| LXVII~Któż się zadziwia, że ojciec odgadnie~śmierć
4542 Raps| zawstydzony,~w ogniach rumieńców Żądzy karmicielki,~dławił w sobie
4543 Raps| chwili moich przybocznych zagadnę -~Po co?! - Rozkażę! Muszą!
4544 Raps| we świece płonące,~które zagasły dla mnie - jak uśpiony~w
4545 Raps| żem przez psy rozwleczon,~zaginął w boru ostępach szalony;~
4546 Wier| krzykiem chciał drugich zagłuszać,~lecz byś twą wiarę zachował
4547 Raps| mokną.~ ~CVII~Kto nas tu zagnał?! jakeśmy się wspięli?!~
4548 Raps| skłębionej zamieci,~już chmur się zagony piętrzące odwalą,~już piorun
4549 Raps| przypomniał mi lud rolny,~dawnym w zagrodach rządny obyczajem; -~a i
4550 Raps| kościół pośrodku drewnianej zagrody;~wkoło szum wiklin i wicher
4551 Hymn| W POLU NA ROLI~W DOMIE~W ZAGRODZIE RĘKODZIELNIKA~WE DWORZE
4552 Wier| na kark własny kładą.~Oni zaiste nie widzą nic złego,~że
4553 Raps| złote w nim odgadną .. .~Zająkłem - bo mu, widzę, duszę kradną.~ ~
4554 Raps| niech zaczerpa wody,~a pijąc zajdzie w tamten-świat, na Gody!~ ~
4555 Raps| klęczy - wszyscy modłami zajęci,~na ołtarz patrzą, do bożego
4556 Raps| paliła.~ ~XXVIII~I to raz zajrzy ktoś, to się odchyli;~raz
4557 Raps| ręczyny~na szyję, za głowę zakłada mi moje -~i oczy! - a w
4558 Raps| ja tobie niezdolny,~nikt zaklęć moich nie słucha;~ja pogrążony
4559 Raps| Sławą,~we wiechach wieńców zaklęci postawą.~ ~CI~Uciekać! w
4560 Raps| mnie dech twórczy z nich; zaklęciem wskrzysną~się kości, prochy
4561 Raps| kręte,~weń łyskawice gromowe zaklęte.~ ~III~I zaciemniała się
4562 Wier| com w poemacie pisał - o zaklętym w skały~Bolesławowym śnie -
4563 Raps| jakie dziwo z nieba... Ktoś zakłócił~jasność myślenia wprzódy,
4564 Wier| paszport, gdzie wiza;~w gęsim zakłopotaniu wstrząsają makówki~i krzyczą:
4565 Wier| przechodzień,~co dwa dni ledwo w Zakopanem bawił,~już nad dolą "królewny"
4566 Raps| wielki,~jużeś ty dla mnie zakowan, zamkniony,~iż cię nie ujrzą
4567 Raps| król" .... a oni mówią: "zakowany".~I pojrzał wzrokiem obłędu,
4568 Raps| wsteczne,~olbrzymie koła zakreśląc koliste;~a ja łąk stepem
4569 Raps| z wierzchu się wielkie zakreślają koła~płynne, znów widmo
4570 Raps| niezłomne,~i będę mieczem zakreślał granice,~i waszym trwogom
4571 Raps| i dziewczę to nad nim zakrzykło~mdlące; - już ku niej drużbowie
4572 Raps| wodnistą ku mnie potworą zakwita -~i widzę: - spodów łożyska
4573 Raps| cały stok wzgórza narodem zakwitał.~Nocą, gdy spali, szedłem
4574 Wier| czarodziejskich sił,~ani pierś ci zakwitnęła~najbujniejszym kwiatem,~
4575 Raps| jakby się dawne w nich żalące Moce;~węgły gontyny spróchniałe
4576 Raps| pocieszon,~oto w rozpaczy żalach szaty rwiemy.~Jako ów Chrystus
4577 Raps| pokalani,~że się we mnie duch zaląkł, posmucił;~że mnie czarni
4578 Raps| żałobne,~i dłonie obu rąk drżą załamane.~Czyli wysute już śpichrze
4579 Raps| jako Skarga się rozpłaczę~i załamię ręce w dnie rozłamu,~i zabarwię
4580 Wier| taka,~przedstawia sprawy załatwione,~staje się miłą dla Polaka,~
4581 Wier| Kordiału dając nam, co żale koi).~Mówiłem, jak się iskra
4582 Raps| jeśli..... Woń jaśminu~mię zaleciała od łąk - hen już grają:~
4583 Wier| aż krzyknął: To poemat zaledwo w połowie.~I gdy Hosick
4584 Raps| równiny~podmiejskie - aże zalegną na błoniach.~ ~LXXVII~Aż
4585 Wier| ilem im podobny, że to mnie zaletą?~ ~SW~ ~
4586 Raps| przez sośnie nad zdroje,~zali żyw - patrzy, a obie ręczyny~
4587 Raps| Gody.~Hej, królewicu młody,~zaliś ty nie zdradzony,~królów-brat
4588 Raps| śmierć, co mię długą więziła żałobą.~ ~LXVIII~I teraz drżący
4589 Raps| dumnie;~zaś wszystkie stany w żałobnej posturze,~niejako płaczki,
4590 Raps| światłem duchy sobie bliźnie;~żałobnych skrzydeł krąg nade mną zwarty~
4591 Raps| tężył w mroczne podcienia żałoby.~ ~XCIII~Rozpoznawałem,
4592 Raps| brudu;-~a stado orłów nagle załopoce,~przelatujące ponad wieżycami,~
4593 Wier| podróżny tobołek związać żałość moją.~Jeden mi się podobał
4594 Raps| spowiadał mi się z bólu i żałości,~szeptał o jakiejś ofierze
4595 Raps| chusty się szamocą;~wicher żałosny zawiewał cmentarny,~jakby
4596 Raps| wojenne liche brańce,~śpiewy żałosnym mieszając jęczeniem,~ciskali
4597 Wier| dla zgrabnych malarskich zalotów;~gdzie się kształciłem,
4598 Raps| dziady lirne,~straszliwą żalów i jęczenia nutę.~O ty nasz
4599 Raps| dźwięku,~i lud, któremu z żalu serce pęka;~a wszyscy klątwie
4600 Raps| co śpiewniejsze fale już zamarżą,~skargami jęczą i żalą się
4601 Raps| świece połam!~ ~XII~Przeciw zamczyska, przez Wiślane wody,~na
4602 Raps| XLI~A teraz pożegnać~Zamczysko, Wisłę, skały - Na jak długo? -~
4603 Raps| burzą piorunową;~choćby zamęczyć pośpiechu torturą~konie
4604 Wier| przyjąć nie mogę, jako daru.~W zamian gdyby choć parę gałązek~
4605 Raps| mnie wicher w skłębionej zamieci,~już chmur się zagony piętrzące
4606 Raps| tobie już mordercę kroczą~i zamieniają podstępne spojrzenia~najętych
4607 Raps| Powietrza! Tchu! - już głos zamiera we mnie;~już Echo głuche
4608 Raps| i żywo~dobyć mieczyska, zamierzony ręką,~tej chwili w łęku
4609 Raps| przed się godzili w ruchach zamierzonych,~goniący złudną w wichrach
4610 Raps| Słowo,~którym mi przyjdzie zamknąć żywe karty,~było: Błogosław,
4611 Raps| wiekami wielu jęczące w zamknieniu~kajdan - a rzeka ponad nimi
4612 Raps| przestrzenne; - czuję się zamknięty w skałę;~w kość czółna wżarty
4613 Raps| jużeś ty dla mnie zakowan, zamkniony,~iż cię nie ujrzą wzroki" ....
4614 Raps| na górach, niby rujnach zamków, domów.....~Olbrzymy - cale
4615 Raps| gdyś już zgotowiony,~w zamkowe patrzysz mury~i zapuszczone
4616 Wier| wszakże aż trzeba było Zamojskiego,~by precz Cesarza zgnał
4617 Wier| kolacja~w trylogię także się zamyka;~ergo i w tej też leży racja~
4618 Raps| miano mnie tam w tej samotni~zamykać i podwojów już parto zawory -~
4619 Raps| cię - a tobie Bóg myśli zamyla,~że ty ze zdradą przeciw
4620 Raps| słucham baśni... dziwnym zamyśleniem~oplótł mą duszę czar - staję
4621 Raps| pieśniarze.~ ~XVIII~Dziś w zaniedbaniu leżały studniska;~wody zerdzałą
4622 Wier| porwać ogień strzeżony,~zanieść w ojczyste strony.~To cel...~
4623 Raps| i piachach kęs szepnie,~zanikająca w powrotne strumienie;~dokoła
4624 Wier| duszącej mgle nieporozumień~zapada noc okrutna.~Pociecho moja,
4625 Raps| CVIII~Szedł zmierzch, zapadła nas Noc w tym pół-szczycie~
4626 Raps| chwały wskrzeszać? Gdzie zapadłe?~Któż Sławę ich pohańbił
4627 Wier| kuranty,~stare zegary po zapadłych kątach~i nie przeczuwa nikt,
4628 Raps| skąd ja w zadumie?~Czy zapadnięci w jakieś skał zasklepy,~
4629 Wier| przechodzień -~młodość, co gwiazdy zapalała -~gdy dziś te gwiazdy wkoło
4630 Raps| pomocnych i wrócić co rychło;~zapalić wszystkie ziemie nową wojną!~
4631 Raps| mnichów, co przyklęka~z zapalonymi gromnicami w ręku,~i dzwony,
4632 Raps| nieszczęść ogromnej szeżodze~zapamiętał - że teraz po leśnym ugorze~
4633 Raps| obłędne mieli oczy, dech zaparty -~- Biskupie! - więc to
4634 Raps| jeszcze długie ramion starczą~zapasom, w wielkiej snadź podjętym
4635 Raps| będziesz wieczność całą w tym zapędzie~zawieszon, z mieczem gotowym
4636 Wier| samotny, gdy jestem odczuty~i zapewnienie mam pismem podane:~że ktokolwiek
4637 Wier| gdzie mój talencik byłby zapłacony;~lecz chcę, by w dziele
4638 Wier| niech deszcz na pogrzeb mój zapłacze~i wicher niech zawyje.~3.
4639 Raps| rycerskiej niegdy piersi zapłakało,~jak dziecko, jako dziecię
4640 Raps| gdy nad Chrystusa grobem zapłakaną~pocieszał Anioł;..... pochodnia
4641 Raps| pniów, konarów drzewnych,~zaplatających w tysiączne ramiona~kamienne,
4642 Raps| mnie w ślepiach wstydu runo~zapłonie: - wszak ci jemu królestwo
4643 Raps| przetowłose,~do ócz trzęsły zaplotów wężami.~. . . . . . . . . . . . . . . . .~ ~
4644 Raps| prawie;~o dziecko, krwią się zapluwa!~Bez tchu - w moim ręku,
4645 Raps| XI~tej wody - Doli swojej zapomina~i jest zwolona z petów ziemskiej
4646 Raps| uczynić,~czerpając wody - ... zapomnieć: zawinić!~ ~XVI~A już wśród
4647 Raps| dążę, kędy Rzeka-wieczna~Zapomnień - kędy duch mój zgaśnie
4648 Raps| Milczenie~idę i ducha wiodę w zapomnienie.~ ~VI~Już poraz gwiazdy
4649 Wier| z ksiąg, co przepadły w zapomnieniu,~wydarte z kart tych moje
4650 Wier| sosną czyliś dumał,~czyliś zapoznał się z gadziną~i z wierzbą
4651 Raps| Pomorzony -~oto, gdy śnieg zaprószą,~lodem się zetną piany,~
4652 Raps| duchem mnie do niewoli zaprzągał;~a to są moje łzy, teraz
4653 Raps| mi tylko ostali rycerni,~zaprzysiężeni zabójstwem, więc wierni.~ ~
4654 Raps| zamkowe patrzysz mury~i zapuszczone brony~i kłonisz twarz ponury ...~ ~
4655 Raps| zasieczon~z litości - jako jadem zarażony;~żem ja w obłędzie, upojony
4656 Raps| król" - już słowem-krzykiem żarło -~"Korona twoim próchnom
4657 Wier| sito,~że ziemie chwastem zarosły, nie kwieciem;~że przeto
4658 Raps| LVI~Rozpacz i mściwość zaryła się w lica:~Wydawał mi się
4659 Wier| nie rozumem,~obejmowałem zarys gliną ulepioną~wyrastający
4660 Raps| poniosę,~w mym je sercu zaryto zdradami,~ażby tobie straszne,
4661 Raps| nad trupem ległych konie zarżą;~jak wody, gdy się ścina
4662 Raps| XLIV~Na Ostrowie zasadzę królewską stolicę,~wskrzeszając
4663 Raps| żwirne,~strugami łez, co zaschły ślozą strute;~że jedno znamy,
4664 Raps| bodiaki, kąkole~siekę - tak zaściel mnie trupami pole,~ ~LXXV~
4665 Raps| dziwnie tajna Siła~odmiany; - zasię dusza, która piła~ ~XI~tej
4666 Raps| był przez moich komuchów zasieczon~z litości - jako jadem zarażony;~
4667 Raps| tak myśl je moja łączy i zasila.~Zdało się, że się nieba
4668 Raps| zapadnięci w jakieś skał zasklepy,~a nikt słów hasła odgadnąć
4669 Raps| obleją jemu twarz; - tam te zaskrońce~mają studzienny skarb: zmartwiałe
4670 Raps| jaskru - pusta~wszędy gleba; zaskrzepłe grudy; ... palą usta!~ ~
4671 Raps| żwirem grabi,~jako w pół-pędu zaskrzepłych korabi.~ ~LXI~Tęsknota kiedyś
4672 Raps| XXVI~I zaślepiło mnie - stałem wpatrzony~
4673 Raps| że w dźwięku czasem się zasłucha,~nie mogąc zrazu wiedzieć,
4674 Raps| Wracaj" - a moja się dusza zasmętnia ...~miałżebym więźniem być
4675 Wier| i niech się jedno z nich zaśmieje.~Stanisław Wyspiański~dnia
4676 Raps| w Karpatach Król Chrobry zaśnięty~w grotach, u wstępu do podziemnych
4677 Raps| Czyli wysute już śpichrze zasobne;~w skarbnicach skrzynie
4678 Raps| ręką,~tej chwili w łęku zastęgłe ogniwo~czuję, przyłbica
4679 Raps| je ścięła;~czyniąc jakoby zastęp skamieniały,~jakby pół-drogi
4680 Raps| inne ukazując spody~a dna zasute złotem - ten dla duszy~pojmie
4681 Raps| kryjomu,~tylko nikt nie śmie zasypać jeziora.~Święta dziś niemoc
4682 Raps| Snu! O Sławo-duszo!~ ~V~Zaszedłem w jakieś równiny przedwieczne~
4683 Raps| padł na ziemię krzyżem i zaszlochał,~a groby wkoło widziały,
4684 Wier| czemuż mi to oczy zaszły łzą,~czemuż słońce za chmury
4685 Raps| skałę dziewięsiłe~i krzyż zatknięto męczeński na domu.~A Włade
4686 Raps| wołał, a tętent wołanie zatłumiał,~aż moi mnie konia wstrzymali.~ ~
4687 Wier| żyją światłem mocy.~Noc, co zatraca nas cmentarnie,~nie sięże
4688 Raps| wieczną Niepamięć rzucon, w Zatracenie,~że drżałem trwogą, jako
4689 Raps| pożarnej ofierze~i wielkim dusz zatraceniu~przyszedłem; - gdy pobory
4690 Raps| wieki daremny;~żem chciał zatracić był pamięć doczesną~i w
4691 Raps| garnie;~żyłem w rozłamie zatrwożonej duszy,~nasłuchujący tych
4692 Raps| podziemia rozwarły.~ ~XXIII~I zatrwożyły mnie króla-człowieka,~duchem
4693 Raps| gdym się w tył żachnął i zawadził słupa,~korona moja spadła
4694 Wier| stecke.~Bym w nowym dziele zawarł ból~ludzkości, ten ból wieczny;~
4695 Raps| i wszystkie swoje w nim zawarli smutki.~ ~LVIII~A gdy już
4696 Wier| choć jaki strzęp, z głowy zawiązek,~jaki Litwinki noszą lub
4697 Raps| stara,~a duch już nowe tchu zawiązki ląże -~gdy naraz głos przeciwko
4698 Raps| wszyscy. - Za dworem świszczą zawieruchy~brząkają w łuski rybie u
4699 Raps| wieściach lirnych byłem zawieszony~w śpiewie, na ustach wszystkich
4700 Raps| szamocą;~wicher żałosny zawiewał cmentarny,~jakby w godzinę
4701 Wier| czego,~jest bowiem zbyt zawiłe,~a chciałby coś pochwycić
4702 Raps| czerpając wody - ... zapomnieć: zawinić!~ ~XVI~A już wśród głuszy,
4703 Raps| li opętanie mnie tutaj zawiodło?~ ~XCIII~Duch opętany, widziałem
4704 Raps| zgasały,~nad łąką mglista zawisła opona~chmur płowych, które
4705 Raps| zawieszon,~tak my nad pustką zawiśli, łakniemy!~Króla! - Królewski
4706 Raps| ciałem w nie się wpoją, jak zawisną~u zimnych brązów rękami; - -
4707 Raps| ze wszystkich kościołów zawodne~. . . . . . . . . . . . . . . .~
4708 Raps| szpona się wpiła zbrodnicza~zawodów, męczeństw, że klęski pogromne~
4709 Wier| trójnogach płonie~i flet zawodzi pastuszy.~Ja słucham, słucham
4710 Wier| radzący u szczytów wraz społem zawoła:~"dać wyraz przekonaniom
4711 Wier| postać mam już jasną,~to zawołajcie mnie z powrotem~tą mową
4712 Raps| zamykać i podwojów już parto zawory -~ci ze śpiewami już poszli
4713 Raps| płyną~wielkimi skrzydeł zawrotami~nad tą olbrzymów zbieraniną -~
4714 Raps| jak widma: padół pod nimi zawrotny,~nieruchomi jak głazy, jakby
4715 Wier| dłoni~i pchnął do komnat - zawstydzoną w czynie~tę - co jak Święta
4716 Raps| kropelki~dwie rozświeciły oczy, zawstydzony,~w ogniach rumieńców Żądzy
4717 Wier| zapłacze~i wicher niech zawyje.~3. Niech kto chce grudę
4718 Raps| Uprowadzają nam króle w zazdrości.~Odwalon kamień tumby, a
4719 Wier| Morskim Okiem! - jakże ci zazdroszczę,~że tam stoicie w zimnie,
4720 Wier| Mówiłem, jak się iskra pożaru zażegła~w bohaterach; na temat oblężenia
4721 Raps| okrutną śmierć ducha; -~jak zażegnięty spalam się słup smolny~ogniem,
4722 Wier| wszechświecie,~i już byś nie zaznał płaczu~ani śmiechu, ani
4723 Hymn| naszych dróg,~w pokoju pokój zbawczy nam,~powiedziesz nas Wieszczący
4724 Raps| przyłbicą,~przeżegna mnie, że zbędę klątwy brudu;~gdy byłbym
4725 Raps| tłum proszalny,~co mię zbiegł darzyć łez obiatą hojną.~
4726 Raps| LXVI~Polska się cała zbiegła do mych prochów,~w grób
4727 Raps| znów te orły moje, znów zbiegnięte~w chmurę, szeleszczą zawieszone
4728 Raps| wchodziło - biskup - ludu zbiegowisko; -~ciżba wylękła ich ku
4729 Raps| śmiechy słyszę -~to cichną - zbieram się w największym trudzie~
4730 Raps| zawrotami~nad tą olbrzymów zbieraniną -~znów moje orły - przelotami~
4731 Raps| którym się wszystkie moje zbiorą syny,~które się znaczą orłem
4732 Wier| cudzy namiot przygodny nie zbłądzę.~Pozwólcie Radzie wejść
4733 Raps| dzierżą, kute młoty -~jakaś zbłąkana, bezpańska czeladka; -~inni
4734 Wier| schodząc w dół przez drogi zbocze,~a On nad nimi rósł, za
4735 Raps| uległem,~a ciebie miażdży zbój - mordem cię miecie.~O ptaszę! -
4736 Hymn| KATEDRZE~W GROMADZIE GMINY~W ZBORZE PRACUJĄCYCH~W HUFIE ŻOŁNIERZY~
4737 Raps| hałaśniej -~że już zaczęto ze zbóż plewić role.~ ~CI~Mówili
4738 Wier| stawie jak pływają kaczki~i zboże jak chwieje się,~modre bławaty,
4739 Raps| w serca szpona się wpiła zbrodnicza~zawodów, męczeństw, że klęski
4740 Raps| karność;~nawet tajone uczynki zbrodnicze~i moję tę przemyślną gospodarność.~
4741 Hymn| czułość serc, zdrój żywy, żar.~Zbrój nas we siedem darów łask,~
4742 Raps| do piersi przytulił przy zbroje,~i zerwę się duchem w gęstwiny,~
4743 Raps| opętany, widziałem się w zbrojej,~wielkość spomniawszy pradziada
4744 Raps| ogrodnika,~że wstał, choć zbrojna straż przy Jego grobie.~-
4745 Wier| świat myśli.~I kniaź, i zbrojne roty - - to było marzenie - - -~- - - - - - - - - - - - ~
4746 Raps| zaklęty -~przy koniach, zbrojni; - że do tych tarasów~dostąpić
4747 Raps| opuszczać kraj, z pocztem i zbrojno;~zebrać pomocnych i wrócić
4748 Wier| i wiem, że znów się zbudzę rano.~7. Niechże mi rano
4749 Raps| odwieczne dale~gromki głos mary zbudził zawieruche~i huczał wichrem
4750 Raps| Taka w nich siła duchowa zbudzona,~iskrami cisnąc, do grobu
4751 Wier| Pan Spasowicz mnie za to zburczał i zwymyślał,~com w poemacie
4752 Raps| jasność myślenia wprzódy, aż zburzone~pogody moje Czar kirem posmucił; -~
4753 Raps| moja jaśniąca; -~próchno, zbutwiałe stroje, szata zgniła~nagłą
4754 Raps| wagą;~ciężaru upragniona zbyć i stać się nagą" ...~ ~XIX~
4755 Wier| jestem, młody,~już zbywam zbytnich piór,~już idę w krąg swobody,~
4756 Raps| przesilne noce,~a śpiący zbywa na śnie grzechów brudu;-~
4757 Wier| Wesoły jestem, młody,~już zbywam zbytnich piór,~już idę w
4758 Wier| niżej,~i wrócił mi relację zdać do mnie najchyżej.~ ~ ~ ~
4759 Wier| dzisiejszych - czterowiersz ten zdaje się dobry~lecz znikła w
4760 Raps| je moja łączy i zasila.~Zdało się, że się nieba skłon
4761 Raps| koronę~Archanioł z głowy zdarł i o ziem rzucił; -~czy ja
4762 Raps| kagańce~i przerażeni sami tym zdarzeniem,~obłędne mieli oczy, dech
4763 Wier| ducha tchem rozpromieniona~zdążyła siłą stać się sturamienną - ?~
4764 Raps| straszna i dno rzeki, co zdębiona,~wodnistą ku mnie potworą
4765 Wier| chciałem~życie - i klątwę zdjąć. - Wróciłem żywy,~zostawiłem
4766 Raps| znak czy za czary~i grozą zdjęci klękli przed widziadłem,~
4767 Raps| chowali.~- Aż gdy mi i koronę zdjęto z czoła,~pojąłem: - - oto
4768 Wier| ludzkości, ten ból wieczny;~bym zdobył Dramas-Ehrenstuhl,~bo stempel
4769 Wier| marnował się w tym człowiek zdolny,~że nie dość pedantyczny
4770 Raps| poniosę,~w mym je sercu zaryto zdradami,~ażby tobie straszne, przetowłose,~
4771 Raps| polskie granice~między one zdradne wojewody ...~Gdyby ojca
4772 Raps| lecie,~ci sami - których zdradzie ja uległem,~a ciebie miażdży
4773 Wier| dziecko,~żal mroku skrada się zdradziecko~nad łąkę, rzeczkę, nad mój
4774 Raps| dajesz me berło w ręce zdrajcy-brata,~że ja purpurę zmieniam
4775 Hymn| włóż,~przez czułość serc, zdrój żywy, żar.~Zbrój nas we
4776 Raps| i niosę przez sośnie nad zdroje,~zali żyw - patrzy, a obie
4777 Raps| Śmierć legowisko ściele;~bądź zdrowa, moja miła,~oto padam zdradzony - -~
4778 Wier| nie jestem święty.~Bądźcie zdrowe, przeszłości uroczyste cienie,~
4779 Wier| gdy idąc lasem psowaliśmy zdrowie,~a mocy przydając duszy.~
4780 Raps| przemoże Śmierć i trumien głaz zdruzgoce;~powstanie z martwych na
4781 Raps| Sławę,~że kiedym patrzył zdumiały po onych~rycerzach - jako
4782 Raps| nieuchwytną ...~Chciałem zmóc, zdusić, stłumić Słowo.~Każę, a
4783 Raps| uświęconym;~gdy to, co w życiu zdziałano skończonym,~gdyśmy we walkach
4784 Raps| chwili Bóg odpuści -~jęli się zdzierać ręką szat purpury~i złotogłowu
4785 Wier| Przez Boga, Sarnecki się zdziwi,~że tak wrósł w pierś narodu -
4786 Raps| ramiona.~ ~1. Więc patrzą zdziwione,~trumniskiem zgarbione~Anioły
4787 Raps| kraj, z pocztem i zbrojno;~zebrać pomocnych i wrócić co rychło;~
4788 Wier| duszę i wedle jej czucia~żebrakowi jałmużnę dał u wrót kościoła.~
4789 Wier| Prezydentem.~Nic nie wiem o zebraniu panów literatów;~nikt mi
4790 Raps| na łbach czapraki~pąsowe, żeby nie były ku szkodzie;~ciskało
4791 Raps| straciliście to wiarę, żebym wrócił.~Żeśmy krwią tą rzeźną
4792 Raps| pościeli,~pyłem ich świętym żegnać nasze dzieci;~niechajże
4793 Raps| więc się ocknięci krzyżami żegnali:~AVE MARYA ? CHRYSTE ? DUCH
4794 Raps| XLII~A ja stoję, żegnam, com polubił...~"Królu,
4795 Raps| rusalnym dla mnie i jakby żegnanie,~i skarga w tych pluskotach
4796 Raps| nasze męczeństwa sybirne,~żelazem dłonie i ręce zakute,~oczy
4797 Raps| przyłbica spada na twarz szczęką~żelazną - żem więziony niemocą straszliwą,~
4798 Raps| harde, nieugięty,~wrogów w żelazne pozakuwał pęty.~ ~LIV~A
4799 Raps| dzierżyłem młot olbrzymi~żelazny - wciąż ten łomot głuchy
4800 Raps| czoła,~złocistą obręcz - zeń jad wody struwa;~z wierzchu
4801 Raps| narodu, którym z krasną Ladą żenił,~i ostawiałem w polach plon
4802 Raps| zaniedbaniu leżały studniska;~wody zerdzałą zadziergane rząsą;~tylko,
4803 Raps| przeklętym, uśpiony,~i miecz zerdzały mój, wieki daremny;~żem
4804 Raps| przepomniałem Słowo;~na pastwę żernej trwodze mnie wydano~i ta
4805 Raps| uderzą dźwiękami,~a wtedy zerwą się i kształty biorą,~jak
4806 Raps| silę trud mozolny,~niesilen zerwać łańcucha;~a oczy moje widzą:
4807 Raps| królowanie.~ ~V~Byłbym się zerwał i rozniósł na mieczach~świece,
4808 Raps| przytulił przy zbroje,~i zerwę się duchem w gęstwiny,~i
4809 Wier| Rzuć pojęcia, co cię wiążą,~zerwij więzy - choć do strun~duszy
4810 Wier| słońce niechaj błyśnie~i zeschłą glinę pali.~4. A kiedyś
4811 Raps| jak gdy się włos i ubiór zeskorupia~prastary, jakby Sezam klętych
4812 Raps| szeleszczą wiarę,~z nor ześlizgnięte podskalnych do murów,~na
4813 Raps| to wiarę, żebym wrócił.~Żeśmy krwią tą rzeźną pokalani,~
4814 Hymn| dusze w lot Twój bierz.~Zestąp Światłości w zmysłów mrok,~
4815 Raps| do pogłębień~podziemnych zestąpią.~I jeszcze w mgłach oparnych
4816 Raps| orszaku;~gdym na błędny zestąpił manowiec,~kiedyś wrócę,
4817 Raps| więzgną mi ręce w ruchu zesztywniałe,~sprzed oczu znikły te odległe
4818 Raps| śnieg zaprószą,~lodem się zetną piany,~poimasz Pomorzony.~ ~
4819 Wier| błyskańce,~które pociska Zeus i Bóg,~bądź jak te gwiazdy-opętańce,~
4820 Raps| oszalał,~iżem się widział zewsząd osaczony;~samotny w ciemni
4821 Raps| patrzą zdziwione,~trumniskiem zgarbione~Anioły te boże jaśniące,~ ~
4822 Wier| nie sięże ku nim, ich nie zgarnie;~gdy wokół wszystko mre
4823 Raps| poraz gwiazdy przede mną zgasały,~nad łąką mglista zawisła
4824 Wier| poglądać w tę stronę,~gdzie zgasły gwiazdy promienie stracone,~
4825 Raps| Zapomnień - kędy duch mój zgaśnie z jęty;~aż go Wyrocznia
4826 Wier| jak roślinę (na tym samym zginie łanie,~gdzie urosła).~Wyssają
4827 Wier| same wiążąc słowa i rymy, i zgłoski.~Gdzie Mickiewicz jednego
4828 Wier| napełni pokój szum - i naraz zgłuchnie -~a potem cisza znów - i
4829 Wier| zwalczają się Armadą mów,~zgłuszają mów tych szczękiem,~lecz
4830 Wier| Zamojskiego,~by precz Cesarza zgnał Maxymiliana.~ ~SW~1905~ ~ ~
4831 Raps| Słowie,~a samozwańczych zgnębić poryw Piastów:~Zaś miecz
4832 Raps| zbutwiałe stroje, szata zgniła~nagłą purpurą ognia się
4833 Raps| jako orkan, bucha~narodu zgodny jęk, rozkaz i miano.~I ta
4834 Raps| z trumien, którą w imię zgody~wiedli na Wawel - ci złotem
4835 Wier| nutę będę nucić~melodię zgonu mą wyprawną?~Rzuciłem przecież
4836 Raps| konny.~ ~7. Cóż, gdyś już zgotowiony,~w zamkowe patrzysz mury~
4837 Wier| teatr dziś proszę~ani dla zgrabnych malarskich zalotów;~gdzie
4838 Raps| Spomóżcie, wy karmazyny i wy zgrzebni,~przechować klejnot chwał
4839 Wier| Piastowiczów w kerezje ustroić,~zharmonizować strój fenomenalny,~z którym
4840 Wier| siedem czarnych bram,~aż się zhartuje ból...~do samego dotrzeć
4841 Hymn| PROMIENIU W GROMIE~W ORCE~PRZY ZIAREN SIEJBIE~JAK MOWA SIĘGA~ORĘDZIE~ ~
4842 Raps| zżęty,~gdy już pszenicznych ziarn kłos się rumienił.~Ludu
4843 Wier| paść musi jak szkodliwe ziele,~które z korzeniem z grudy
4844 Raps| ciężarach tarcz i zbroić mchów zielonych,~dzierżący miecze szczerbione
4845 Raps| gaśnie w skonach~ponad tą ziemią, którą skrzydły zmierzy.~
4846 Raps| daleka -~z ciałem przez ziemne gliny pół-kaleczem,~co na
4847 Raps| krew niejedną,~bo mi już ziemscy oporem stawali:~jak ujrzą
4848 Wier| gdyż lekarz mi przykazał zimą w domu siedzieć.~ ~S. Wyspiański~
4849 Wier| zazdroszczę,~że tam stoicie w zimnie, ostrym wichrze,~w powietrzu
4850 Raps| mchów spowite pleśnią i rdzą zjadłe,~króle, we wielkiej walce
4851 Raps| wydano~i ta mnie tłoczy zjawą purpurową:~widzę krew mego
4852 Raps| gwarzyli, że się Dziecię zjawi w żłobie;~widzieli Go w
4853 Raps| LIX~gdy się mąż nagły zjawia u podwoi,~im widać z ruchów
4854 Wier| przybrać na się postać~i zjawiać się co dnia z budzącą wieścią,~
4855 Raps| ja w tej chwili pamiętnej zjawione~widziałem jakie dziwo z
4856 Raps| taką to chwilę ja widmem zjawiony,~ ~LXXXV~stałem się Duch,
4857 Raps| zrozumiałem .... jaka w tych zjawiskach~wielka myśl oczom się postaciowała:~
4858 Raps| Siedziałem - gdy to okropne zjawisko,~przed którym wszyscy przysłonili
4859 Raps| wpadły~na dno, wprzęgłymi zjeżone widziadły.~ ~XIV~Przez jedną
4860 Raps| na węgierskie szlaki,~żeś zładził mnogie znaki~i rycerzy skrzydlatych
4861 Raps| syn się z siodła osuwa~i zlata, a oni wciąż krzyczą we
4862 Wier| również "Czarnoksiężnika", za złe ci to biorę,~to są niezdrowe
4863 Raps| polatują i krążą z wysoka~złe-duchy, które nocna rodzi Mroka; -~
4864 Raps| że się Dziecię zjawi w żłobie;~widzieli Go w postaci ogrodnika,~
4865 Raps| węzeł święty ma u czoła,~złocistą obręcz - zeń jad wody struwa;~
4866 Raps| mleczne~drogi i gwiazdy paliło złociste;~gwiazdy poza mną szły na
4867 Raps| i jakby się obsuwał złom granitu;~uczułem, że się
4868 Raps| wrzaskiem i krzykiem strasząc i złorzecząc,~a jako widma Piekieł, nikną
4869 Raps| i już nie przeklina~ani złorzeczy, a wstępuje w cudy,~którymi
4870 Raps| straszne w sumieniu.~Więc złorzeczyłem, więc bluźniłem Niebu,~wyczekujący
4871 Raps| rozkołysany na pajęczej pletni,~złotego wieku strząsał pył stuletni.~ ~
4872 Raps| szkarłatach mię spowito w złotej trumnie~i pochowano na wawelskiej
4873 Raps| kiściach kwiatów, zwanych złoto-głogi,~którymi ściele się ta łąka
4874 Raps| zdzierać ręką szat purpury~i złotogłowu szarpać złote sznury.~ ~
4875 Raps| im ciekły krwawe~z lic, w złotym słońcu tym, co ciska zorze,~
4876 Raps| się łyska wierzch pokrowca~złotymi nićmi od jakiegoś świtu;~
4877 Raps| ptasie; kraczące chmarami złowrogie,~świergotne czyże, jaskółce
4878 Raps| skrzydła,~wśród trąb dących złowrogo -~a ponade mną te chmurne
4879 Raps| podjętym sprawie -~a już złowróżbny koń pośrodku stoi...~O Ilion!
4880 Raps| LXXXII~A że proch mój złożono w Ossjaku,~gdzie w kamieniu
4881 Wier| Chciałbym ci najbujniejszy kwiat złożyć na piersi,~chciałbym cię
4882 Wier| kamieniem rzucicie,~sami złożycie stos - - stanę na szczycie.~ ~
4883 Raps| ofiary igrzysków.~W grób złożym godła obłędu człowiecze:~
4884 Raps| mię woła - czy Echo, czy złuda,~czy serce się we mnie zarywa...~
4885 Raps| ruchach zamierzonych,~goniący złudną w wichrach lotną Sławę,~
4886 Raps| Wszędy te widma, zjawiska, złudzenia~jawnych mar rzędem przede
4887 Wier| leci wzwyż -~czy ten, co zmarł szczęśliwy,~ściskając w
4888 Wier| czynie~tę - co jak Święta zmarła w tej ustroni.~ ~Nie upodlenie
4889 Raps| się przed oczy moje stawił zmarły,~iż się przez ciebie podziemia
4890 Raps| ręki - że ręka pół-ruchu zmartwiała....~Tak ich na wieczny sen
4891 Raps| zaskrońce~mają studzienny skarb: zmartwiałe Słońce~ ~XVI~i króla-węża,
4892 Raps| Król!!" A inni krzyczą: "Zmartwychwstany!"~"Oto go Boża-moc z grobu
4893 Raps| klnącą~i nie dość, żeś już zmiażdżył mnie do tyła,~dajesz me
4894 Wier| się we mnie duch ani się zmieni,~ani się zapał we mnie nie
4895 Wier| odmienia myśl i dźwięk mi zmienia.~ ~
4896 Raps| zdrajcy-brata,~że ja purpurę zmieniam w czerwień kata.~ ~XXV~Mszę
4897 Wier| krasa w róż.~Chaosu lotem zmierz przestworze~i pal, i depc,
4898 Raps| milczące mary.~ ~CVIII~Szedł zmierzch, zapadła nas Noc w tym pół-szczycie~
4899 Raps| mgieł AVE krzykłem -~bo w zmierzchach, jako cienie lotne, nikłem.~ ~
4900 Raps| łany lecie gradem gdzie zmierzwione,~ ~LXIX~myśli straciły ciąg,
4901 Raps| tą ziemią, którą skrzydły zmierzy.~Potkaliśmy się tam obaj
4902 Raps| którym w liściach szept nie zmilka~i dawno znikły wiatr echami
4903 Raps| się gdzie kołysze,~wiatr zmilkł - zwaliło mnie na drzew
4904 Raps| Spadł; - oni oto naraz zmilkli, dyszą ...~- Ujrzeli, jakom
4905 Raps| z nami!~Stań się Duch! Zmiłuj nad pokoleniami".~ ~LXXII~
4906 Raps| strasznie spłakani, o stary, zmiłujcie -~z okieńców za wami patrzyli.~
4907 Raps| nieuchwytną ...~Chciałem zmóc, zdusić, stłumić Słowo.~
4908 Raps| Sąd twój biskup dla cię zmógł cmentarze,~Jemuż Sąd Boga
4909 Raps| gdy spali, szedłem pośród zmorą;~kładłem na sennych ręce,
4910 Raps| Samotny - jeno przy tych lęku zmorach,~których dziś pełna komnata
4911 Raps| jakby z tym skalnym ludem w zmowach.~ ~XCIX~I oczym wodził po
4912 Wier| piorunem - ?~Czy ten, co legnie zmożon~przed świątyń własnych progiem~
4913 Raps| zapęd mój w posążnym głazie zmrożon~i archanielski Sąd nade
4914 Wier| instrument~poetyckiego kunsztu i zmysł szerszy~ogarnął motyw prastary,
4915 Wier| łzy sobacze~i żal ten wasz zmyślony.~2. Niech dzwon nad trumną
4916 Hymn| bierz.~Zestąp Światłości w zmysłów mrok,~dobądź serc naszych
4917 Raps| moje zbiorą syny,~które się znaczą orłem i pogonią;~aż je przywiedzie
4918 Wier| olbrzymia w wyobraźni~i tak znacząca. W poniedziałek będzie~stanowcze
4919 Raps| przyklękłe,~spojrzały po sobie znaczące.~ ~8. Więc silniej dzierżeją,~
4920 Wier| genialna rzecz,~ogromne mieć znaczenie;~w Burgu protekcję przyrzekł
4921 Wier| równie dobrze, jak myśli znaczonych dyplomem,~i stąd sądzę,
4922 Raps| otwarty!?~ ~VIII~Co miały znaczyć łamane gromnice,~nie wiem -
4923 Wier| gdyby choć parę gałązek~znad brzegu Wilii lub z brzegów
4924 Raps| gdzie dąży.~ ~XLVII~"O znaj ty nasze męczeństwa sybirne,~
4925 Raps| garną,~z lirnymi, którzy znają moc strumieni;~przystają
4926 Wier| błądzić muszę,~aże drugą znajdę duszę.~Bo za dumne, za wieczne
4927 Wier| chyba gdzieś na wód głębinie~znajdzie się perła-myśl o wielkim
4928 Raps| zagości,~spowiedź uczy nim i znajdziem odpusty".~O pustą tumbę
4929 Raps| Czyjś głos - czyjś znajomy - głos syna, głos syna ...~
4930 Wier| Królewna"? - Walewskiego pomysł znakomity~albo Friedberga - i każdy
4931 Raps| XXVIII~ale nie kreślił znaku - stał w milczeniu,~z oczyma
4932 Raps| jakby w szalupach;~że czytać znał, jak w powikłanych runach,~
4933 Wier| ani dosięgnę sławy -~choć znałbym i wiedział drogę,~błądzę.~
4934 Wier| ani śmiechu, ani bólu,~ale znałbyś przeznaczenia~potęgę.~Lecz
4935 Raps| jakby innych radości nie znali,~tylko te, gdy cmentarze
4936 Wier| szlachetności duszy więc znamienne rysy~i szlachetności duszy
4937 Wier| uznają za nic, gdym ja przed znawcami~czoła nie schylił i kornie
4938 Raps| winem,~w oczach dworaków znęcał się nad synem.~ ~LXIV~Synu,
4939 Raps| XXXVI~Znienawidziłem kwiecie i dźwięk pieśni;~
4940 Raps| Wola!~"Powracaj!" - i już znika dla mnie rzeka,~"Wracaj!" - -
4941 Raps| jaśnią, to kryją,~to w biegu znikają przelotne.~12. A oni posępni~
4942 Wier| czyli już syte - gdy naraz zniknione - ?~Czyli że wrócą - za
4943 Raps| czoła w ciężkich trudów znoju,~wypiszą same czytelnie: "
4944 Wier| czynił, lecz byś krzywdę znosił,~byś uniósł [?] w sercu
4945 Wier| rzucą - a wrota obalą -~zobaczą wtedy - kto w zamku mym -
4946 Wier| Koniecznie niech Pan to zobaczy.~
4947 Wier| bo nieśmiertelność w nich zogniono.~ ~
4948 Hymn| ZBORZE PRACUJĄCYCH~W HUFIE ŻOŁNIERZY~W POLU NA ROLI~W DOMIE~W
4949 Wier| pozytywnych - ?~mam tu mieczyków żółtych wiązkę w szklance~i sadzawki
4950 Raps| szczęściem oblubieńca;~i żona jego, z tym włosów zaplotem~
4951 Wier| łun,~fantazję sobie weź za żonę,~leć za nią. -~Bo mi cię
4952 Raps| zamku wesele.~2. Paniątko, żonka miła~krasami się spłoniła.~
4953 Wier| Ty masz tam jasność Zórz! i skały murem!!~Tu ledwo
4954 Wier| Zorze za tobą idą, Zorze,~Zorzana [?J płynie krasa w róż.~
4955 Wier| dotychczas, jeźli kiedy nim mam zostać?~Czyli myśl czyja, gdy znaczy
4956 Raps| wypiszą same czytelnie: "została-ć~li dusza jeno, łaknąca pokoju;~
4957 Wier| zdjąć. - Wróciłem żywy,~zostawiłem za sobą Tatry i skał grzywy.~"
4958 Raps| posiekli~przy studni, której zrąb kowan w marmurze;~potem
4959 Raps| jabłonek, grusz, śliwek~źrałych, dzierżący w grabach wielkie
4960 Raps| duch ulata,~że są jak mali zranieni orlicy,~i gdy ich tak Nieszczęście
4961 Wier| i napój z toreb ich, jak źródeł, pito - ?~Czyli twych skarbów
4962 Raps| czerpam pić, już sięgam źródła ...~ ~XII~Gdy naraz z wody
4963 Raps| pojrzę: - lecz już z kawalców zrośnięte~z ręką na klątwę wieczną
4964 Raps| choćby rozdał wszystko, nie zrujnuje~śpichlerza, gdzie mu Miłość
4965 Raps| Brzeg ten morza~dalekim zrysem biegł wśród kamienisków,~
4966 Raps| dziryty~iskrzyły się o ścianę zrysowaną .....~Bliska noc - padół
4967 Raps| których serca mają pałać;~aż zryte czoła w ciężkich trudów
4968 Raps| wiedzieć, skąd przylata;~skąd zrywa go na wielkie loty ducha;~
4969 Raps| już się grozą z legowisk zrywali.~Ale już serce w nich czarem
4970 Raps| Zwiastuna-posła.~Bo snadź zrządzenie to i snadź być miało,~by
4971 Raps| snadź bajki się pleśniły zsiadłe~o jakiejś wojnie - jacyś
4972 Raps| proch, co jeszcze łudził zsiadły;~w popioły kości rozprzęgłe
4973 Hymn| JAK MOWA SIĘGA~ORĘDZIE~ ~Zstąp Gołębica, Twórczy Duch,~
4974 Raps| wojną;~na ten mój pogrzeb zszedłszy, tłum proszalny,~co mię
4975 Wier| Habt acht! - Marschieren, Zug marsch! - - Idą - - stęp
4976 Raps| i pany strojone~w pąsowe żupany, delije.~8. I dziewki przekrasne,~
4977 Raps| czyże, jaskółce podstrzesze,~żurawne hufce, wronie roty mnogie -~
4978 Raps| Ludem rojno.~Sejm, jak żurawni, odprawiali walny;~gromadni -
4979 Wier| znany wyraz, powszechnie zużyty,~Artur Górski, Miciński
4980 Raps| Śmierci-wyzwolin szczęśliwą~będę zwał; - - tyle wielkich serc
4981 Raps| rozlewna,~a wód rozlewem zwalająca progi~porostów; - chociaż
4982 Wier| którzy się poją dźwiękiem,~zwalczają się Armadą mów,~zgłuszają
4983 Wier| siłę przemóc siłą,~uczucie zwalczyć uczuciem,~śmierć - własną
4984 Raps| sięgnął korony,~żem ja Salmona zwalił - sam zdradzony.~ ~LIX~Wody
4985 Raps| kołysze,~wiatr zmilkł - zwaliło mnie na drzew wykroty,~a
4986 Raps| zorzach wszyscy, jak na zwalisk kupach,~na górach, niby
4987 Raps| stolicę,~wskrzeszając dawne zwaliska ułomne;~opaszę się w ogniste
4988 Raps| żwirach - bo odwita~przede mną zwalna tajemnic przepona:~jako
4989 Wier| utraconym raju.~Żyję, by zwało się, że żyłem ...~nad jakąś
4990 Wier| wtedy twe siostry, gdy padną zwalone;~czyliś jest chwilą, czyli
4991 Wier| psuje~(tę artystyczną miarę, zwaną mierność),~ergo to nie jest
4992 Raps| wiewna~po kiściach kwiatów, zwanych złoto-głogi,~którymi ściele
4993 Raps| żałobnych skrzydeł krąg nade mną zwarty~i szept ten: "Niebios Najświętsza
4994 Raps| wszyscy, którzy krzyczą zweseleni,~on jeden - tak się nagle
4995 Raps| kolany,~aż go nam wróci Bóg Zwiastuna-posła.~Bo snadź zrządzenie to
4996 Wier| mogę~ni w podróżny tobołek związać żałość moją.~Jeden mi się
4997 Wier| skrzydeł loty~przez żywot miał związane -~czy ten, co ciska groty~
4998 Raps| boży - czy własny mój się zwidu jacy.~ ~XXXV~Walczyć z powieścią
4999 Wier| łomie,~gałązki zeschłe, zwiędłe, kruche~w jesienną deszczną
5000 Wier| sprzętach szukać trzeba,~wśród zwiędłych kwiatów,~gdy wesół wczoraj
5001 Wier| oberwią kwiatuszki,~aże zwiędną listki żywe,~łodyga i kwiatuszki~
5002 Wier| do Torcello,~niech Pan je zwiedzi dobrze. Pójdę tam za Panem,~
5003 Wier| skry prawdziwe.~W jeziora zwierciadlanej toni~odzwierciedlone ognie
5004 Raps| szkodzie;~ciskało im się zwierz mały wszelaki;~więc, jako
5005 Raps| Przez gąszcz ścigają mię zwierzęta-ludzie...~Uciekam, poza sobą śmiechy
5006 Raps| chciwi,~chadzali w moich zwierzyńcach straszliwi.~ ~XXXI~Kazałem
5007 Raps| tyłach, w ogrodzie,~miałem zwierzyńce - w nich chowałem ptaki:~