Akt, Scena

 1  1     |        uwaga osób, które przez tę izbę-scenę przejdą, zwrócona
 2  1,  8 |       MŁODA~Choć co dadzą;~ino te ciarachy tworde,~trza by
 3  1,  11|         wdał się Pan Bóg już w tę sprawę~i ten wszystko załagodzi;~
 4  1,  13|       osobne,~co go trzyma - a te drobne~rzeczki, małe, niepozorne~
 5  1,  15|     Szkoda, żeby szły na marno~te uczucia, co się garną:~pan
 6  1,  17|     nie zastałem.~ŻYD~Ona lubi te poety;~ona nawet chłopy
 7  1,  17|      wydają przeciętne.~Kocham te z Botticellego,~lecz nie
 8  1,  19|       niej słowiki dźwięczą,~i te stroje ukąpane tęczą,~PAN
 9  1,  19|        słyszę:~i ten spokój, i tę ciszę,~sady, strzechy, łąki,
10  1,  23|      książce, komplet serca,~i te wszystkie spotkania najpierwsze,~
11  1,  23|       spotkania najpierwsze,~i te wszystkie rozmowy u pola,~
12  1,  23|      przychodzą różni markotni~te same wąchać róże.~POETA~
13  1,  29|      wam to cosi patrzy-sie~za te bitki, zwady, kłótnie.~CZEPIEC~
14  1,  29|      Nawet konic nie był wart;~te trzy kopki raił czart;~nie
15  1,  30| GOSPODARZ~Do dziś chwalą sobie te zapusty.~PAN MŁODY~Znam
16  1,  33|        Nie wiem, co.~KASPER~Że te panny to nos chcom.~JASIEK~
17  1,  35|     widzenia.~O ten kredens, o tę szafę~rozbiją się, jak o
18  1,  36|     widzę~poezję żywą zaklętą,~tę świętą,~i tym jestem szczęśliwa:~
19  1,  37|     rwie.~PANNA MŁODA~I po cóż te z Piekła duchy?~POETA~Niechaj
20  2,  7 |   narodowy gaśnie;~gasną coraz te pochodnie,~które do hajduków
21  2,  7 |       jeszcze palą się ręce,~w tę samą zaklęte stronę. -~Trzeba
22  2,  7 |     pamięta, brat pamięta,~kto te pozakładał pęta~i że ręka,
23  2,  7 |        najdziesz inszego,~jako te niepokoje:~sromota, sromota,
24  2,  7 |      się raz wszystko spali,~i te nasze polskie posty~dusz
25  2,  7 |        do polskich świętych,~i te nasze tęczowe mosty~czułości
26  2,  7 |    Wesele! Na Wesele!~Idź!~Mąć tę narodową kadź,~serce truj,
27  2,  8 |   trucizny, którą nas leczą.~I tę naszą dolę kaleczą~widzieć
28  2,  8 |       nerwy !?~Na nerwy działa te, na te sieci,~które mają
29  2,  8 |         Na nerwy działa te, na te sieci,~które mają duszę
30  2,  20|    ZOSIA~Za co?~DZIENNIKARZ~Za tę minkę, oczy, gest.~ZOSIA~
31  2,  21|    Przedziwna, przedziwna Moc,~te potęgi walczące, ten wiatr,~
32  2,  22|     broda a lira u siodła,~jak te dziady z Kalwaryje,~co nosą
33  2,  24|   daleki,~jeszcze w uszach mam te dzwony -~mieszają weselne
34  2,  24| WERNYHORA~Jeszcze w uszach mam te dzwony~ponad ich weselne
35  2,  24|     stał;~jeszcze w uszach mam te dzwony.~Patrzyłem się na
36  2,  24| szalony -~jeszcze w uszach mam te dzwony.~GOSPODARZ~Dawne
37  2,  25|       moja flinta, pistolety~i te szable wezmę obie - - !~
38  3,  2 |         ino mi się widzi las~i te drzewa lecą precz:~wszystko
39  3,  2 |         niechze śpiom.~NOS~Tom te rom tom, tom, tom, tom...~
40  3,  6 |     RACHEL~A, ten pęd; a potem te głosy coraz cichsze,~coraz
41  3,  6 |          i ta muzyka bliska;~i te wszystkie na sadzie zjawiska,~
42  3,  8 |     staliście się anieli~przez tę noc nie przespaną,~przetańczoną,
43  3,  12|       tak ją wspomina niemile,~tę rzecz serio.~DZIENNIKARZ~
44  3,  15|      sie weselą;~tela tego, co te pare dni -~a potem, jak
45  3,  15|        MARYSIA~Ino patrze:~jak te druhny coraz bladsze~z umęcenia,
46  3,  17|   Takie zimno bardzo rano;~noc tę dzisiaj nie przespaną~zapamiętam
47  3,  17|  stanie tam!~Taka pewność sił, tę teraz mam!~PAN MŁODY~I to
48  3,  17|      bożej łaski,~maleńki, jak te obrazki,~co maluje Stanisławski~
49  3,  19|       z was,~a nie stójcie jak te ćmy~albo kpy;~co kto ma,
50  3,  19|     sie wstązki,~Stroisz sie w te karazyje,~a jak trza sie
51  3,  32| wytężył słuch -~bracie - skądś te słowa znam~"wytężać - wytężać
52  3,  33|  GOSPODARZ~Tak, na znak.~POETA~Te widma chmur~znaczą- ? -~
53  3,  35|       JASIEK~Tom sie chyloł po te copke,~to mi może sie odwinoł.~
54  3,  37|    który był uczynił rzecz)~Ka te kosy złożyć - - ?~CHOCHOŁ~