Akt, Scena

 1 Osob   |                  NOS~~~~KSIĄDZ~~~~~~MARYNA~~~~ZOSIA~~~~~~RADCZYNI~~~~
 2  1,  10|                    SCENA 10.~POETA, MARYNA.~POETA~Żeby mi tak rzekła
 3  1,  10|          jaka wiejska dziewczyna...~MARYNA~To niby ja ta dziewczyna,~
 4  1,  10|          się to tam musi palić - ?!~MARYNA~Muszę panu się pożalić,~
 5  1,  10|            Amor mógłby gospodarzyć.~MARYNA~Amor ślepy, może zdradzić.~
 6  1,  10|            duch skrzydlaty, gończy.~MARYNA~Pretensji do skrzydeł wiele.~
 7  1,  10|           się na pretensjach kończy~MARYNA~A nie kończy się w kościele.~
 8  1,  10|         Byłby to już Amor w klatce.~MARYNA~Lis w pułapce.~POETA~Motyl
 9  1,  10|      pułapce.~POETA~Motyl w siatce.~MARYNA~Paź królowej na usługach.~
10  1,  10|      długach.~Miłość nęci rozmaita.~MARYNA~A, to z nami kwita.~POETA~
11  1,  10|            pani prawie obrażona - ?~MARYNA~Czegoż to pan jeszcze szuka?~
12  1,  10|             nie poszła w las nauka.~MARYNA~Któż się uczył?~POETA~Tak
13  1,  10|           Ja od pani, pani ze mnie.~MARYNA~A na cóż mnie tej nauki?~
14  1,  10|            tej nauki?~POETA~Na nic.~MARYNA~Więc?~POETA~Sztuka dla sztuki.~
15  1,  10|            POETA~Sztuka dla sztuki.~MARYNA~Zawrót głowy, wielka chwała;~
16  1,  10|       zawsze jeszcze studium warto.~MARYNA~Przez pół drwiąco, przez
17  1,  10|             gdzie ta, ale gdzie ta.~MARYNA~Pan poeta, pan poeta.~Coś,
18  1,  10|             Tajemnicą jest kobieta.~MARYNA~Słucham, co to za wymowa!~
19  1,  10|         Słowa, słowa, słowa, słowa.~MARYNA~Ale gdzie ta, ale gdzie
20  1,  10|          Jakaż znów refleksja nowa?~MARYNA~Pan poeta, pan poeta.~
21  1,  14|                 SCENA 14.~RADCZYNI, MARYNA.~RADCZYNI~A panny już bez
22  1,  14|             pamięci,~widzę, hulają.~MARYNA~Do smaku.~Jak mnie Czepiec
23  1,  14|           możesz się zaziębić wnet.~MARYNA~A tak - teraz to sobie myślę:~
24  1,  14|              spocznij, cicho siedź.~MARYNA~A myśl moja het, het, het...~
25  1,  15|                           SCENA 15.~MARYNA, POETA.~POETA~Elektryczność
26  1,  15|          Elektryczność z oczu bije.~MARYNA~Zgrzałam się przy tańcowaniu.~
27  1,  15|            co tam pani serce czyje.~MARYNA~Może pańskie serce zatem - - ?~
28  1,  15|           pani strzelać batem - - ?~MARYNA~Jak to, co to - tak przez
29  1,  15|             w powietrze, a szeroko.~MARYNA~Co tam panu serce czyje; ~
30  1,  15|            POETA~Tak przez kogo - ?~MARYNA~Nie tak srogo -~tak w powietrze,
31  1,  15|         wysoko.~POETA~Na co, po co?~MARYNA~Dla niczego.~POETA~To nic
32  1,  15|        niczego.~POETA~To nic złego.~MARYNA~I nic z tego.~POETA~To zagadka?~
33  1,  15|             tego.~POETA~To zagadka?~MARYNA~Sfinks.~POETA~Meduza.~MARYNA~
34  1,  15|        MARYNA~Sfinks.~POETA~Meduza.~MARYNA~Może z tego pan odgadnie~
35  1,  15|           nie dosięgło jeszcze oko.~MARYNA~Rozumiem coś z wielką biedą,~
36  1,  15|        Słucham, co to za wymowa - ?~MARYNA~Słowa, słowa, słowa, słowa.~
37  1,  15|         szkoda, żeby szły na marno.~MARYNA~Ale gdzie ta, ale gdzie
38  1,  15|            przylepiona i przypięta.~MARYNA~Szkoda, żeby szły na marno~
39  3,  8 |                     SCENA 8.~POETA, MARYNA.~POETA~Coraz piękniej -
40  3,  8 |         Coraz piękniej - pani sama.~MARYNA~Pięknieję w tej samotności;~
41  3,  8 | fantastyczności~zimaginowałem żywy.~MARYNA~No i stał się pan szczęśliwy,~
42  3,  8 |       przegraną - - ~a dalej co - ?~MARYNA~Myślę właśnie,~co dalej
43  3,  8 |             z bicza trzask zgaśnie.~MARYNA~No ale któż~ten ton tak
44  3,  8 |          jakby przyszło do czego...~MARYNA~Kiedy!-~POETA~Bo po co się
45  3,  8 |        skarżyć biedy:~po co myśleć.~MARYNA~Rzeczywiście, po co -~POETA~
46  3,  8 |          POETA~A za popędem idąc...~MARYNA~Jak kto! -~POETA~Oni i my -
47  3,  8 |        wyścigi - kto kogo przegoni!~MARYNA~A pan na Pegazie na chmurze.~
48  3,  8 |            coś jest...~POETA~Tam? !~MARYNA~Tam - tu! - w całej polskiej
49  3,  8 |        przemiana.~POETA~Obserwacja?~MARYNA~Ja wróżę.~POETA~Ach, wierz,
50  3,  8 |         ktoś rzewnymi płakał łzami,~MARYNA~Co panu jest, co panu jest,~
51  3,  8 |      spokojnych Słowiańskich Bogów.~MARYNA~- A, prawda się jak oliwa~
52  3,  8 |      Nieszczęście, które mnie tuli.~MARYNA~Że to pan wszystko tak pamięta,~