Akt, Scena

 1  1     |    sprzęty, i ludzi, którzy się przez nią przesuną.~Przez drzwi
 2  1     |         się przez nią przesuną.~Przez drzwi otwarte z boku, ku
 3  1     |        I cała uwaga osób, które przez tę izbę-scenę przejdą, zwrócona
 4  1,  1 |        mój miły gospodarzu,~mam przez cały dzień dosyć Chińczyków.~
 5  1,  10|       szepty z panną czarującą,~przez pół serio, przez pół drwiąco -~
 6  1,  10|     czarującą,~przez pół serio, przez pół drwiąco -~zawsze jeszcze
 7  1,  10|   jeszcze studium warto.~MARYNA~Przez pół drwiąco, przez pół serio~
 8  1,  10|       MARYNA~Przez pół drwiąco, przez pół serio~bawi się pan galanterią.~
 9  1,  10|    POETA~Bawię panią galanterią~przez pół drwiąco, przez pół serio;~
10  1,  10|   galanterią~przez pół drwiąco, przez pół serio;~stąd się styl
11  1,  15|      MARYNA~Jak to, co to - tak przez kogo  ?~POETA~Tak w powietrze,
12  1,  15|    kopnąć nogą  - - ?~POETA~Tak przez kogo - ?~MARYNA~Nie tak
13  1,  19|        myśl moja zwisła;~szłam, przez błoto po kolana,~od karczmy
14  1,  23|    ciekawe,~że, co my rozumiemy przez prozę,~przetapia się na
15  1,  24|     historia wesoła,~a ogromnie przez to smutna.~GOSPODARZ~To
16  1,  24|     historia wesoła,~a ogromnie przez to smutna.~POETA~A wszystko
17  1,  30|  kijakami, motykami~krwawiącego przez lód gnali...~Myśmy wszystko
18  1,  36|  zgrzeszy.~RACHEL~A tak, a tak:~przez ogród pójdę, przez sad,~
19  1,  36|         tak:~przez ogród pójdę, przez sad,~a pan niech tu w oknie
20  1,  36|       Ujrzę panią rad,~błądzącą przez mroczny sad,~niby zakochaną
21  2,  8 |     Zdawało ci się - sam mówisz przez to,~że o jedno złudzenie
22  2,  12|      serdecznych ran.~Setkę lat przez puszczę gnam,~przez bór
23  2,  12|         lat przez puszczę gnam,~przez bór gonię, gęsty las,~przez
24  2,  12|     przez bór gonię, gęsty las,~przez ugory, łąki, błoń -~upałami
25  2,  24|       po piorunie~bije z chmur, przez niebo łyska.~GOSPODARZ~Rzecz
26  2,  24|        są wszyscy społem~u mnie przez to weselisko.~WERNYHORA~
27  2,  27|         dwoje.~GOSPODARZ~I lira przez siodło zwisła.~STASZEK~Wszystko
28  3,  2 |   Własny ton muzyka duszy;~ton, przez który dusza krzyczy.~POETA~
29  3,  8 |         że staliście się anieli~przez tę noc nie przespaną,~przetańczoną,
30  3,  15|    umarł; - ostał swat,~boś sie przez Wojtka swatała,~i swat ciebie
31  3,  16|        pytam sie, bo mnie wiezą przez lasy,~przez jakiesi murowane
32  3,  16|       bo mnie wiezą przez lasy,~przez jakiesi murowane miasta - -~"
33  3,  19|      coście, chłopie,~zbajczyli przez długą noc? -~Ja z Wami?~
34  3,  32| GOSPODARZ~(do Poety, a słuchany przez wszystkich)~Tak mi cięży,
35  3,  33| GOSPODARZ~(do Poety, a słuchany przez wszystkich)~Sprawa, Sprawa!~
36  3,  33|         Sprawa, Sprawa!~Duch! - przez Boga - Duch - miarkuję:~
37  3,  33|      przecisnął ku Gospodarzowi przez gromadę chłopów i bab w
38  3,  33|   między Gospodarzem a Czepcem; przez łzy)~Czy on sam, czy jedzíe
39  3,  33|      manifest pisze:~skrypt, co przez cały kraj poleci~i tysiące
40  3,  35|       cy nie pioł kur?~(Wybiega przez drzwi weselne, przeciskając
41  3,  35|       weselne, przeciskając się przez gromadę znieruchomioną; -
42  3,  37|                      SCENA 37.~(Przez drzwi głębne od chwili wsunał
43  3,  37|         niezgrabne racie podane przez drużbę patyki - poczyna
44  3,  37|       chyla ku ziemi, potrącany przez zbity krąg taneczników,