Akt, Scena

501  3,  16|             na śnie diabła;~takie mi sie głupstwo śniło,~tak sie
502  3,  16|              sie głupstwo śniło,~tak sie ta pletło, baiło.~POETA~
503  3,  16|             na śnie, nie dziwota,~że sie jakie byle co zwidzi;~niech
504  3,  16|            takem osłabła...~Śniło mi się, że siadam do karety,~a
505  3,  16|          siadam do karety,~a oczy mi sie kleją - o rety. -~Śniło
506  3,  16|           kleją - o rety. -~Śniło mi się, że siedze w karecie~i pytam
507  3,  16|             siedze w karecie~i pytam sie, bo mnie wiezą przez lasy,~
508  3,  17|               ogromne grozy.~Uląkłem się nagle prozy,~jaka jest we
509  3,  17|              tu przed nami żywe,~tak się nagle wiatrem zmiecie;~że
510  3,  17|             fantazja zbladła,~bo już się była układła~do snu we widziadeł
511  3,  17|    Określiłbym to tak, że dusza pnie się~po skale stromej w górę~
512  3,  17|              woniami upojny:~żeby mi się kwieciły jabłonie~i mlecze
513  3,  17|           schodziła zielona,~kręciła się przy mnie żona,~żebym miał
514  3,  18|           nie wiecie,~jak widze - co sie gotuje.~POETA~Cóż to Czepiec
515  3,  18|           postawcie ją w kącie -~jak się zbudzi...~CZEPIEC~Aha, bratku,
516  3,  18|            Aha, bratku, mom cie.~Juz sie obrazy skońcyły;~panom ino
517  3,  18|          Pańska ta za rezolutna;~pon sie na mnie skrzywiom, jak rzeke,~
518  3,  18|          skrzywiom, jak rzeke,~że my sie nie rozumiewa~i na nic rozmowa
519  3,  19|           śpią, trzeba wstać,~trzeba się do czego brać.~GOSPODARZ~(
520  3,  19|             co?~CZEPIEC~A tam ludzie sie szamocą~we wsi - tam sie
521  3,  19|             sie szamocą~we wsi - tam sie garną, kupią;~może idą już -
522  3,  19|             to?~CZEPIEC~A spieszy mi sie z robotą,~juzem sie wycniół
523  3,  19|       spieszy mi sie z robotą,~juzem sie wycniół ze spania~i jestem
524  3,  19|         dalszego rozkazowania,~a pon sie nie wycniół i śpi.~GOSPODARZ~
525  3,  19|              śpi.~GOSPODARZ~A wam co się z kosą śni - - ?!~CZEPIEC~
526  3,  19|              śni - - ?!~CZEPIEC~Mnie sie nie śni, wstawaj pon;~boć
527  3,  19|          rozkaz, czyj?~CZEPIEC~Myjże sie pon prędzej, myj -~niech
528  3,  19|                i stoją tam!~Zbierają się kole studnie z gościeńca~
529  3,  19|       studnie z gościeńca~i przywalą się tu do dziedzieńca,~jak się
530  3,  19|           się tu do dziedzieńca,~jak się poszarzeje świt.~GOSPODARZ~
531  3,  19|             z kosami...?~CZEPIEC~Jak się patrzy, ostrzem tak.~GOSPODARZ~
532  3,  19|             znak?~CZEPIEC~Zbierajcie się, póki czas,~byśwa byli radzi
533  3,  19|               tam już ludzie som,~co sie sami rwiom:~chłopi, tak!
534  3,  19|            pan młody,~wyszczézyły mu się gody,~to mu ino w myśli
535  3,  19|          wczas.~GOSPODARZ~A! wstydzę się waszych słów~choć mi radość
536  3,  19|              że moc jest zaklęta,~że sie kiedyś opamięta...~Wyście
537  3,  19|          GOSPODARZ~Kumie, miarkujcie się w słowie.~CZEPIEC~A kiej
538  3,  19|         CZEPIEC~A kiej słucho, niech sie dowie.~PAN MŁODY~Gębą toście
539  3,  19|         wirse, ksiązki,~podobajom ci sie wstązki,~Stroisz sie w te
540  3,  19|              ci sie wstązki,~Stroisz sie w te karazyje,~a jak trza
541  3,  19|              te karazyje,~a jak trza sie mirzać z czego,~to pon w
542  3,  19|             skryje.~POETA~A przecież się nic nie dzieje.~CZEPIEC~
543  3,  19|          chmur i mgły,~ta majaka, co sie wieje~ponad łan.~PAN MŁODY~(
544  3,  19|       Opalowa rosa spływa;~przesiewa się w dyjamentach~z drzew, jak
545  3,  19|             mówi- A to dziwne,~bo mi się to dziś marzyło:~jako dramat,
546  3,  19|           myślę: mrzonki -~może ktoś się ubrał w dzwonki?~GOSPODARZ~
547  3,  19|              który wyjrzy w pole,~co sie widzi hań na dole,~kandy
548  3,  20|     rozpaleni.~CZEPIEC~A tam, panie, się rumieni;~na powietrzu słychać
549  3,  20|         Czepiec, w gorącości,~to wam się coś marzy, dzwoni.~CZEPIEC~
550  3,  21|              stać,~a tu ludzie chcom się rwać.~Podźcie, chłopcy -
551  3,  22|             mos pon w sercu Boga,~to sie z nami zgodź.~GOSPODARZ~
552  3,  22|       pamiętam, myśl ukryta~nie może się dobyć z głębi - -~coraz
553  3,  22|          myśleniem, sumowaniem;~boby sie pon usroł na niem.~
554  3,  23|            krzykła w głos;~powietrze się od nich kłębi.~Jaga, podź
555  3,  23|         weselnych)~Nie trza Jagi.~Tu sie ważne grajom sprawy;~podź
556  3,  24|         KASPER~Jasna pani!~Poszłabyś sie przespać ś nim.~PANNA MŁODA~
557  3,  25|            POETA~(wbiegając)~Huragan się czarnych wron~zerwał z pola,
558  3,  25|            nie to.~POETA~Na chmurach się dziwy stroją.~PAN MŁODY~(
559  3,  25|             już widać róż;~przypatrz się, tak oczy zmruż:~co za gra
560  3,  25|       pierwszych zórz!~POETA~Z chmur się stawia jakby tron~i jakieś
561  3,  26|            Krakowem~od tych kosisków się roi.~GOSPODARZ~Ha! - już
562  3,  27|             ciągnie go ze sobą)~Podź sie patrz:~dają znaki, dają
563  3,  28|          było już widome,~już, zdaje się, pojawione,~staje się nagle
564  3,  28|          zdaje się, pojawione,~staje się nagle znikome;~umilka i
565  3,  28|             cichnie śpiew,~przestaje się chylić krzew...~
566  3,  29|         MŁODY~(wraca pędem)~Ze Zorzy się zrobiła krew:~taki sznur
567  3,  30|              ci ogromiec kruk.~Potem sie ze skrzydlich wag~uniósł,
568  3,  31|             co wy chcecie!?~Cózeście sie kosów jeni;~(do Czepca)~
569  3,  31|              KASPER~Coroz wiency nas sie wali.~
570  3,  32|      Gospodarza) ~Co, bracie~w tobie się szamoce ból.~PAN MŁODY~(
571  3,  32|         MŁODY~(do Panny Młodej)~Mgły się już rozwłóczą z pól;~będzie
572  3,  32|              burza,~dzisiaj wszystko się rozchmurza,~moja duszo,
573  3,  32|           POETA~(do Gospodarza)~Mnie się w nocy zjawił duch:~na nim
574  3,  33|              łanem drzewców~godzą na się wielkim pędem.~PAN MŁODY~
575  3,  33|          mowa jakaś bałamutna;~zjawi się w naszy potrzebie~nie bluźniercza,
576  3,  33|         przyszedł tu.~STASZEK~(który się przecisnął ku Gospodarzowi
577  3,  33|              Moc nie gasła.~Spieszył się, wyleciał zara,~miał objechać
578  3,  33|            ta wiemy od chłopaków,~co sie trzymali czapraków,~jak
579  3,  33|             dworcu stała.~STASZEK~Co sie szarpła, to kopała;~trzymaliśmy
580  3,  33|                 Wernyhora!~Obudziłem się ze snu -~kazał broń - broń
581  3,  33|           wytężać, wytężać słuch,~aż się pocznie słyszeć ruch~od
582  3,  33|             lirą niwy -~wtedy trzeba się pokłonić,~potem siąść na
583  3,  33|            daleki, z dala~łuna zorna się zapala,~świt...~CZEPIEC~
584  3,  33|              Widma!~PAN MŁODY~Wzdęła się na chmurach wydma;~ucichło
585  3,  33|              chmurach wydma;~ucichło się, szumy zaszły.~POETA~Słuchać!~
586  3,  33|          słuch -~szedł, lecz wplątał się w sad grusz;~drzewa go więżą.~
587  3,  33|                  GOSPODARZ~Pokłońcie się o ziem czołem:~ma przyjechać
588  3,  33|           wiatru wiew.~POETA~Zerwały się wrony dwie~ze sadu.~PAN
589  3,  33|        tańcowaniu.~tam, kędyś, stało się tak wiele:~że Kraków ogniami
590  3,  34|          podwórcu padł.~(rozglądając się)~Cóż wy -Hanka - Jaga -
591  3,  34|            ta, cyli zginoł,~czyli mi sie ka odwinoł -~kajsim zabył
592  3,  34|            zabył złoty róg,~ostał mi się ino sznur.~(Z izby głębnej,
593  3,  34|          tropy za Jaśkiem, kołyszący się słomiany Chochoł).~
594  3,  35|            czapka z piór.~JASIEK~Tom sie chyloł po te copke,~to mi
595  3,  35|              po te copke,~to mi może sie odwinoł.~CHOCHOŁ~Miałeś,
596  3,  35|        pawich piór.~CHOCHOŁ~Ostał ci sie ino sznur.~JASIEK~Najdę
597  3,  35|          drzwi weselne, przeciskając się przez gromadę znieruchomioną; -
598  3,  35|              kroków w sieni - to raz się zastanowi, to dalej biegnie;...
599  3,  35|                w trop za nim kołysze się Chochoł, szeleszcząc słomą
600  3,  35|            jak łuna błękitna -~głosy się cisną przedrannych ptasich
601  3,  35|            oczom nie wierzy, i coraz się słania od grozy).~
602  3,  36|              róg ten miał -~ostał mi sie ino sznur.~- - - - - - - - - - - - - ~
603  3,  36|                             Straśnie sie zasumowali,~tak im czoła
604  3,  37|              głębne od chwili wsunał się był za Jaśkiem tropiący
605  3,  37|           teraz na skrzynię malowaną się wygramolił i ze skrzyni
606  3,  37|       posłyszeli Ducha głos:~rozpion sie nad nimi Los.~JASlEK~Tak
607  3,  37|             nad nimi Los.~JASlEK~Tak sie męcą, pot z nich ścieko,~
608  3,  37|           ręce im pozałóż tak:~niech się po dwóch chycą w bok;~odmów
609  3,  37|             kos.~CHOCHOŁ~Rozśmiej im się w nos.~JASIEK~Już ich odszedł
610  3,  37|           mają pęt.~JASIEK~Chwytajom sie w tan.~CHOCHOŁ~Już nie czują
611  3,  37|        grajek-skrzypak - i - słyszeć się daje jakby z atmosfery błękitnej
612  3,  37|              teraz kontent a dziwuje się)~Tyle par, tyle par!~CHOCHOŁ~
613  3,  37|             nasunąć czapki)~Kajsi mi sie zbyła copka -~przeciem druzba,
614  3,  37|              słuzba.~CHOCHOŁ~(w takt się chyla a przygrywa)~Miałeś,
615  3,  37|              huka po lesie,~ostał ci sie ino sznur,~ostał ci sie
616  3,  37|              sie ino sznur,~ostał ci sie ino sznur.~(Kogut pieje).~
617  3,  37|              DWÓR!!!~CHOCHOŁ~(w takt się chyla a przygrywa)~Ostał
618  3,  37|          chyla a przygrywa)~Ostał ci sie ino sznur.~- - - - - - - - - - - - - - ~
619  3,  37|      dźwiękiem weselnej muzyki wodzą się liczne, przeliczne pary,
620  3,  37|           stół okrążają, ocierając o się w ścisku, natłoczeni).~JASIEK~
621  3,  37|         obejmują go martwotą; słania się, chyla ku ziemi, potrącany
622  3,  37|              głuchym dźwiękiem wodzą się sztywno pary taneczne we