Akt, Scena

 1  1     |   Przez drzwi otwarte z boku, ku sieni, słychać huczne weselisko,
 2  1     |    Dzieciątkiem, które rączkę ku błogosławieniu wzniosło.
 3  1,  36|     za pan brat z obłokami,~a ku swojej wygodzie~chce pani
 4  2,  2 |       świeczkami w rękach idą ku Weselu, gdzie się odbywają
 5  2,  4 |      smutno~o ciebie - idź ta ku muzyce,~hulaj...~MARYSIA~
 6  2,  4 | głowie mi sie zamrocyło,~inom ku muzyce wszed,~i tak mi sie
 7  2,  5 |       tyle lat.~WIDMO~Skłońże ku mnie główkę, skłoń.~MARYSIA~
 8  2,  7 |      bieg, bieg. pęd, gonitwa~ku przepaści, otchłani, zawrotom:~
 9  2,  9 |    gwarnością, zawrotem~idzie ku nam z powrotem;~jakaś Przemoc
10  2,  16|    pół.~KASPER~Pódź, Kasicko, ku mnie, cosi~mom ci sepnonć.~
11  2,  21|   POETA~Hen z Tatr~przylatują ku mnie przypomnienia!~Skrzydeł! -
12  2,  22|      konia~razem ze Staszkiem ku szopie;~podrzućcie co żryć.~
13  2,  24|      tym zaszczytem;~któż śle ku mnie dawne gońce:~chwila
14  2,  24|      zejdzie pierwsze słońce,~ku drogom natężaj słuch.~GOSPODARZ~
15  3,  2 |         zostanę tu w fotelu.~(ku Nosowi)~He, dobranoc, przyjacielu,~
16  3,  15|  byłam zakochana.~OJCIEC~Idze ku nim.~MARYSIA~Ino patrze:~
17  3,  19|  GOSPODARZ.~CZEPIEC~(podszedł ku śpiącemu i szarpie go za
18  3,  19|   wieje~ponad łan.~PAN MŁODY~(ku oknu)~Na liściach skry.~
19  3,  25|      dziwy stroją.~PAN MŁODY~(ku oknu)~Z daleka już widać
20  3,  33| STASZEK~(który się przecisnął ku Gospodarzowi przez gromadę
21  3,  33| GOSPODARZ~Wić posłana.~POETA~(ku kosynierom)~Boże, toście
22  3,  33|     luda tłum,~patrzajcie hań ku dworcowi.~PANNA MŁODA~(z
23  3,  33|     przy uchu, głowę pochylił ku piersiom brata)~Świt!~GOSPODARZ~
24  3,  33|      nasłuchiwaniu, pochyleni ku drzwiom i oknu - w ogromnej
25  3,  37|   martwotą; słania się, chyla ku ziemi, potrącany przez zbity