Akt, Scena

 1  1,  4 |        bym lo inszych chciała.~Coraz więcej potrza ludzi.~Żeniłabym,
 2  1,  9 |      kiedy patrzę,~a lica masz coraz gładsze.~PANNA MŁODA~A krew
 3  1,  19|    choć surowy.~Wszystko dawne coraz bladsze,~ja to czuję, ja
 4  1,  24|     zbroją łyska~postać dawna, coraz bliska,~dawny rycerz w pełnej
 5  1,  24|     dawność tak z nami walczy.~Coraz pamięć się zaciera - - - ~
 6  2,  7 |     wam z oczu zszedł,~błaznów coraz więcej macie,~nieomal błazeńskie
 7  2,  7 | koncept narodowy gaśnie;~gasną coraz te pochodnie,~które do hajduków
 8  2,  7 |      się sercowa bitwa,~opadam coraz na głazy,~mrze na ustach
 9  2,  8 |    rozerwać obroży,~a wstrętów coraz się mnoży~i cokolwiek słyszę,
10  2,  20|        to dynamit.~DZIENNIKARZ~Coraz lepiéj,~jeszcze jeden taniec
11  3,  2 |        wyjąć korek, a tu~korek coraz na spód idzie;~myślę sobie,
12  3,  6 |     tak przemija~i ani się pan coraz zbliża,~ani ja, bo ja wciąż
13  3,  6 |      ten pęd; a potem te głosy coraz cichsze,~coraz dalsze -
14  3,  6 |        te głosy coraz cichsze,~coraz dalsze - i ta muzyka bliska;~
15  3,  8 |        8.~POETA, MARYNA.~POETA~Coraz piękniej - pani sama.~MARYNA~
16  3,  15|      Ino patrze:~jak te druhny coraz bladsze~z umęcenia, a kręcom
17  3,  15|    oczach mgli,~wszystko widze coraz bladsze.~
18  3,  22|     może się dobyć z głębi - -~coraz innych myśli tłum...~CZEPIEC~
19  3,  28|        ale wiatru zimny wiew~w coraz inną dmucha stronę~i co
20  3,  33|     PANNA MŁODA~(z wykrzykiem)~Coraz nowi, coraz nowi!!~HANECZKA~(
21  3,  33|        wykrzykiem)~Coraz nowi, coraz nowi!!~HANECZKA~(między
22  3,  33|       tabunem konie!~PAN MŁODY~Coraz bliżej?~POETA~Klęknąć!!~
23  3,  33|    tętent, który nagle bliski, coraz bliższy - tuż ustał - słychać
24  3,  35|  dokoła, i oczom nie wierzy, i coraz się słania od grozy).~