Akt, Scena

 1  1,  10|        10.~POETA, MARYNA.~POETA~Żeby mi tak rzekła która,~sercem
 2  1,  15|  uczucia tak się garną;~szkoda, żeby szły na marno.~MARYNA~Ale
 3  1,  15|       przypięta.~MARYNA~Szkoda, żeby szły na marno~te uczucia,
 4  1,  16|        tobym odarła złote runo,~żeby dać wszystko ludziom tanio;~
 5  1,  16|         wszystko ludziom tanio;~żeby się tak nie umęczali,~w
 6  1,  16|       więzień, za swym pługiem;~żeby się syto nakochali,~żeby
 7  1,  16|        żeby się syto nakochali,~żeby się wszystko im kręciło:~
 8  1,  16|     miałam w myśli:~chciałabym, żeby się kto zjawił,~kto by mi
 9  1,  16|    przecierpieć, coś przeboleć,~żeby móc miłość uszanować.~ZOSIA~
10  1,  17|      MŁODY~A la Botticelli.~ŻYD~Żeby pan był przecie kiedy~chciał
11  1,  22|          siłę jakąś tytaniczną,~żeby być czymś na tej wadze,~
12  1,  25|      chce, by sie ludzie brali,~zeby sie jako garnęli,~zeby sie
13  1,  25|          zeby sie jako garnęli,~zeby sie tak w kupe wzięli,~toby
14  1,  36|      ten właśnie wielki miałam,~żeby nie pisać - lichą formą
15  2,  3 |      przyjedzie tu~gości wiele,~żeby ino wicher wiał.~II~Co się
16  2,  7 | Świętości nie szargać,~bo trza, żeby święte były,~ale Świętości
17  2,  20|    ZOSIA~A pan ma swoją bibułę,~żeby ból każdy przeszedł.~DZIENNIKARZ~
18  3,  2 |          żebym w tłumie zginął,~żeby się tak zniwelować,~zanurzyć
19  3,  17|      sad cichy, woniami upojny:~żeby mi się kwieciły jabłonie~
20  3,  17|       złotawem słońcu takiem...~żeby mi tam było cicho, spokojnie,~