Akt, Scena

 1  1,  24|       serce mu z bolów pęka,~a on, z takim sercem w zbroi,~
 2  1,  25|   juzem myśloł, że sie stocył,~on sie tylko krwiom zamrocył,~
 3  1,  25|   myślołem juz, że sie stocył,~on sie ino krwiom zamrocył,~
 4  1,  27| wszystko się gniecie tu.~DZIAD~On z miasta pan, ona chłopka,~
 5  1,  36|       co?~Wyzysk, handel, ja i on - ?~POETA~Wszystko się w
 6  1,  38|      cha cha...~PANNA MŁODA~Cy on nos tyz posłucha,~bo to
 7  1,  38|     PAN MŁODY~Cha cha cha,~czy on nas też posłucha - ?~
 8  2,  5 |      Ona przesłania oczy ręką, on zaś jej, nagły, dłoń odrywa).~
 9  2,  7 |    wieży~jak dźwięczy i śpiewa On?~DZIENNIKARZ~Zygmunt, Zygmunt...~
10  2,  7 |              DZIENNIKARZ~A toć on nam tętni dziś,~jak grzebiemy,
11  2,  7 |      wielkim modlitew rozjęku,~On pan, ten dzwon królewski,~
12  2,  18|   Kasiu, dziwcze, co za dąs,~i on, i ja gołowąs;~chcesz go,
13  2,  25|      to ci mówię po kryjomu,~i on był tu w tajemnicy.~GOSPODYNI~
14  3,  13|       chce, trza przesiedzieć;~on wykształcony, ty bez szkół -~
15  3,  19|       to nie som sny.~POETA~Co on mówi- A to dziwne,~bo mi
16  3,  33|        Czepcem; przez łzy)~Czy on sam, czy jedzíe społem~z
17  3,  33|       zorze!~Prawie widno - to On - Boże!~On, On - cicho -
18  3,  33|   Prawie widno - to On - Boże!~On, On - cicho - Wernyhora. -~
19  3,  33|      widno - to On - Boże!~On, On - cicho - Wernyhora. -~W